DE ZEEUW
TWEEDE BLAD.
Gebroken Bakken
Uit de Provincie
RUWE
HU/D
Brieven uit de Residentie.
FE U ILLETON
VAN
MAANDAG 28 DEC. 1931, Nr 74.
Dansen om en bij den Kerstboom,
wat klinkt dat toch echt schril in dezen
tijd. Millioenen zijn er in de wereld, die
gebrek lijden, duizenden zijn er ook om
ons heen, die gebrek aan het noodige heb
ben, hetzij dit meer publiek blijkt, hetzij
het meer in het verborgen gedragen
wordt.
En daarnaast wordt er met geld ge
smeten voor vermaak en jolijt. Dat is juist
de ellende van de moderne wereld.
De slagen worden niet gevoeld, zooals
ze gevoeld moeten worden, n.l. als een
oordeel.
Wel geslagen, maar geen pijn gehad.
De „mondaine wereld" leeft, alsof het
alles rozengeur is.
Dat is mede één der gevolgen van het
feit, dat men den mensch steeds meer leert
leven bij dat wat hier beneden is en wat
van beneden komt.
Als het waar is, dat de mensch maar
één keer leeft, dan is het ook te verstaan,
dat die mensch van die eene keer zoekt te
halen, wat er van te halen is. Dat is te
begrijpen.
Dan brast de rijke en baadt zich in
weelde, immers het uur is kort en men
moet er van maken, wat er van te maken
is en er van halen, wat er van te halen is.
En dan probeert de arme en misdeelde
op zijn wijze precies hetzelfde te doen.
Wie zal het hem kwalijk nemen?
Dat is het cynische van het leven in
onzen tijd.
Het loopt alles horizontaal, geen enkele
lijn wijkt af, om naar boven te wijzen.
Als de beesten, die vergaan.
Dat is als uitkomst te schrijven onder
het leven van den modernen mensch, on
verschillig, of hij zijn buik vol eet met den
draf der verzadiging, of dat hij wel naar
dien draf verlangt, maar niemand ze hem
biedt.
Ver van het Vaderhuis, waar overvloed
is, zwerft de mensch. En zoo gaan wij
het oude jaar uit, het nieuwe in.
Hoe zullen wij dat doen?
In somber pessimisme over de verdwa
zing, die alles kapot maakt en ons heen
voert naar het faillissement?
Of in uitgelaten optimisme, spelende als
kinderen op den vulkaan, die elk oogen-
blik kan uitbarsten?
Wij gelooven, dat de christen bij dezen
jaar-overgang moet staan nóch als de pes
simist, nóch als de optimist.
Immers, wie het heden ziet in het licht
van wat was en daarbij de toekomst niet
los ziet van het heden, die is werkelijk-
h9idsmensch.
En dat moet do christen zijn.
Het geloof spreekt in dezen tijd een
taal, die terecht der wereld als orakeltaal
in het oor moet klinken.
Geen ding is er in de wereld, noch be
neden, noch boven de aarde en geen
macht is er, die ons zal kunnen scheiden
van de liefde Gods in Christus, den
Heere!
Al veranderde de aarde hare plaats, al
werden de bergen verzet in het hart der
zeeën, geen vrees, want de Heere der
heirscharen is met ons, de God van Jakob
is ons een hoog vertrek.
Dat is wondere taal!
Zeker dikwijls in den mond genomen,
zonder dat de wereld-overwinnende kracht,
er van wordt gevoeld.
Maar het is de taal des geloofs, te mid
den van de benauwde en de benauwende
werkelijkheid om zich heen.
Orakeltaal? Ja zoo lijkt het.
Immers, de moderne mensch zwalkt
daar heen op de kokende zee als een schip
zonder roer.
Op welke klip zal hij te pletter slaan?
Het politieke, het sociale, het econo
mische leven is onvast en onzeker naar
allen kant.
Het „rommelt" overal, de wijsheid der
wijzen vergaat, het verstand der verstan-
digen wordt te niet gemaakt, er is 'n tas-
door H. Zeeberg.
28.
„Hé, hé, opgeofferd. Niet zoo'n dik
woord," meende Elsa.
„Je moet dat niet doen, hoor, Elsa",
zei de andere, de opmerking negeerend.
„Ik ben al dankbaar, dat jij je met mijl,
eenzame, wilt bemoeien. Dat is al meer
dan genoeg."
„Kom, kom, nu geen dwaasheden, Ger-
da. Zeg, ik heb moe geschreven, dat ons
plannetje wel zal doorgaan, bij leven en
welzijn."
„O, mooi. Ik krijg een week extra va-
cantie. Om met jou mee te gaan. En dan
daarna met de familie naar buiten."
„Leuk zeg. Je kunt nogal een potje
breken bij de Van Zevenhuizens."
„Nu, jij zult het hier kwaad hebben.
Maar intusschen, gelijk heb je. Ik heb
het er goed. Een echte moeder kan niet
beter voor mij zijn dan Mevrouw Van
Zevenhuizen. Dat is zeker."
Op het gelaat van de spreekster ver
toonde zich een wolk, die Elsa zeer wel
opmerkte. Zij vroeg echter niet nader,
ten als van de blinden naar den wand.
En nu is daar de vastheid, de onbewo
genheid van het geloof.
Niet uit dien mensch, maar in dien
mensch, uit God, den Onbewogene, "Wiens
jaren niet eindigen.
Al m'n lezers wensch ik iets toe.
En dat is, dat ze ook voor het jaar
1932, met al z'n donkerte en dreiging
en hoe donker lijkt het nietl een schuil
plaats mogen hebben.
„Die in de schuilplaats des Allerhoog-
sten is gezeten, die zal vernachten in de
schaduw des Almachtigenl
Dan durft en kan men werkelijksheids-
mensch zijn!
Niets ontgaat ons en toch niets deert
ons, want wij kennen een schuilplaats
Wij leven heel het volle, rijke leven en
het sleurt ons toch niet mee in z'n draai
kolken, want wij kennen een schuilplaats.
Het geloof slaapt niet, maar waakt!
Ook in 1932.
Rust, mijn ziel, uw God is Koning'.
Wees tevreden met uw lot;
Zie, hoe alles hier verandert,
En verlang alleen naar God!
Wie zoo het oude jaar uitgaat en het
nieuwe jaar in, diens levenscheepke
koerst veilig temidden der opspattende
golven, want, hij heeft 's Vaders Zoon
aan boord en veilig strand voor he' oog
J. H.
In de plaats van den heer W. An-
theunisse, die den dienst met pensioen
gaat verlaten, is tot tijdelijk ambtenaar ter
secretarie te O. en W. Souburg benoemd
de heer A. J. Bruijnooge, thans als zoo
danig werkzaam te Oostburg.
Middelburg. Donderdag vervoegde zich
een gescheiden vrouw, die vroeger alhier
woonde, maar die thans met een man
te Amsterdam leeft, ten huize van fami
lieleden van haar vroegeren echtgenoot,
waar een 8-jarig dochtertje van de vrouw
dat aan den man was toegewezen, ver
toefde. Beide ongenoode gasten ontvoerden
het kind en reden met de autobus naar
Domburg. Het gesprek in de bus trok de
aandacht van den chauffeur, en deze had
de activiteit de politie te Domburg te
waarschuwen. Toen het drietal dan ook
met de tram naar Vlissingen zou vertrek
ken, blijkbaar om daar den trein naar
Amsterdam te nemen, werd het aange
houden en naar Middelburg overgebracht.
Hier is het kind aan de familie terug
gegeven. De ontvoerders werden na op
gemaakt proces-verbaal Vrijdag weder op
vrije voeten gesteld.
Nadat Vrijdagmorgen in de gods
dienstoefening der Vrijz. Herv. ds A. W.
Landstra reeds, terwijl de aanwezigen
van hun plaats waren opgestaan, woor
den van groote droefenis over het over
lijden van het bestuurslid, mej. W. P.
van der Harst, had doen hooren, had Za^
terdagmiddag op de algemeene begraaf
plaats de ter aarde bestelling plaats van
haar stoffelijk overschot.
Alvorens de kist in de groeve werd
neergelaten, trad de heer M. J. Jonk,
secretaris van de afd. van den N. P. B.,
naar voren om namens die afdeeling te
schetsen hoe diep dit overlijden treft.
Gedurende bijna een halve eeuw heb
ben honderden, die thans in het binnen
en ook in het buitenland wonen, het eer
ste vrijzinnig Godsdienstonderwijs van de
overledene genoten. De N. P. B. dankt
haar voor al dit werk uit den grond van
zijn hart en met heel zijn ziel.
Hierna nam ds Landstra het woord en
zeide een kort woord te willen spreken
namens de vereeniging van Vrijzinnig
Hervormden en inzonderheid namens het
bestuur. Mejuffrouw v. d. Harst is weg
gerukt uit het midden van het werk, dat
haar volle liefde had.
Spr. ziet ook in dit heengaan een herin
nering aan het „Memento Mori".
De broeder van de overledene, dr J. J.
v. d. Harst uit Koudekerke, dankte allen
voor de laatste eer zijn zuster bewezen.
Driewegen. Vrijdagavond gaf het Ghr.
Gemengd Koor „Hosanna" zijn 7de uit
voering, die in vele opzichten geslaagd
mag heeten. Dit koor, hoewel zwak bezet,
omdat het hier ging over de familiever
houding, waarvan Gerda nog niet had
gerept, omdat op dat punt nog geen ver
trouwelijkheid was geschonken, en om
vertrouwelijkheid vragen deed Elsa niet,
daar zij Wel wist, dat de echte vertrouwe
lijkheid ongevraagd moet gegeven moet
worden.
Bij intuitie had Elsa echter sinds lang*"
gevoeld, dat er in het gezinsleven van de
Zuidermans iets hokte, al wist zij dan ook
niet wat.
„Kun je ook al zeggen, wanneer je mee
kunt gaan?"
„Neen, dat nog niet."
„O, ik vraag dat, omdat de brief naar
moeder nog niet weg is. En dan kon ik
het er nog even bij zetten. Maar het geeft
niet. Ik schrijf het volgende week wel.
Moeder is zeer enthousiast, dat wij ko
men."
„Het doet me genoegen. Het moet heer
lijk zijn, als je nog een moeder hebt, die
blij is, als je komt", peinsde Gerda hard
op, terwijl op haar gelaat weer die don
kere wolk verscheen.
Elsa beet zich op de lippen. Want bij
na was daarover de logische vraag ge
komen „Heb jij zoo'n moeder dan niet?"
Maar dat wilde zij niet vragen. Van haar
familie had Gerda zoo goed als geen
woord nog gerept, zoodat Elsa de conclu-
durft moeilijke nummers als Meiklokken
en het Geuzenvendel op de Thuismarsch
van den Bond van Chr. Zangvereen. aan.
De partijen waren goed ingestudeerd,
waardoor de leden blijken gaven ijverig
op te komen bij de repetities. Technisch
was elk stuk goed verzorgd, zelfs ook in
zooverre dat het anders zoo hinderlijke
zakken weinig voorkwam. Toch zou ern
stig overwogen dienen te worden, zich wat
de moeilijkheid van de stukken betreft,
op lager niveau te stellen, opdat er meer
tijd overblijve voor het verzorgen van de
voordracht, te letten op dynamische tee-
kens enz. Niettemin werden enkele num
mers verdienstelijk uitgevoerd, waaronder
vooral dient vermeld te worden: Hemel-
klokken.
Door de ongunstige weersgesteldheid
was de ópkomst slechts matig. Ouderling
Jb. de Muynck, die de vergadering leidde,
mocht aan het eind constateeren, dat allen
luisteraars een genoegelijke avond was
verschaft.
Wemeldinge. Donderdag had alhier de
inschakeling van het electrisch net van de
P. Z. E. M. plaats. Daarvoor waren over
gekomen de heeren Ir. de Regt en Kool
wijk. Voordat de gemeente aan het elec
trisch net werd verbonden nam ir de Regt
het woord, schetste het nut van de electri-
citeit. Hij wees er bijvoorbeeld op dat een
gemeente, nog grooter dan deze in 't begin
met zeer weinig aansluitingen begon, en
dat thans het getal van 400 was bereikt.
Voorts dat dit de 27ste gemeente was die
van electriciteit werd voorzien. Hij hoopte
dan ook, nu deze gemeente ook van gas
is voorzien, dat beide, gas en electriciteit,
nuttig en goed samen mogen gaan tot wei
zijn van de ingezetenen dezer gemeente.
De burgemeester zei, dat hij in 't eerst
een beetje pessimistisch stond tegenover
de electriciteit, aangezien deze gemeente
een eigen gasfabriek bezit, doch bij nader
beschouwing is hij veel terug gekomen van
dit standpunt en ziet hij in dat het ge
bruik van electriciteit en gas zeer goed sa
men kan gaan, beide tot welvaart van de
gemeente.
Nadat dhr Ir de Regt de 10.000 Volt
sterke stroom in het 'transformatorge
bouwtje had ingeschakeld, en was om
gezet in 220 Volt, verrichtte de burge
meester op verzoek van dhr de Regt de in
schakeling voor deze gemeente en was de
aansluiting met de P.Z.E.M. een feit ge
worden.
De demonstratiewagen van de P.Z.E.M.
was inmiddels gearriveerd. Aan de inge
zetenen werden daaruit de electrisch ge
bakken wafels rondgedeeld. Verder werd
getoond, hoe gemakkelijk men zich op
radio- en huiselijk gebied door middel van
electriciteit kan bedienen.
Zaterdag is de motorrijder v. d.
Have uit Scherpenisse met als duorijder
M. den Hartog, veelal verblijvende te "We
meldinge, nabij de Postbrug onder deze
gemeente met vrij groote snelheid tegen
een bij die brug staande ijzeren balie ge
reden, met het gevolg, dat beiden van
den motor werden geslingerd en met ge
compliceerde beenbreuken Werden opge
nomen en later vervoerd naar het zieken
huis te Goes. De motor is door de politie
in beslag genomen, terwijl een onderzoek
wordt ingesteld.
Krabbendijke. Dhr J. D. A. Sneep, di
recteur van de Zuid-Bevelandsche Gascen-
tale „Oosteinde" te Krabbendijke, is be
noemd tot directeur van het waterleiding
bedrijf te Assen.
i Vrijdag j.l. gaven de Christelijke
Zangvereen. Halleluja van Krabbendijke
en Excelsior van Rilland-Bath een zang
uitvoering in de Geref. Kerk alhier onder
leiding van den directeur dhr Adr Kouse
maker.
Ds Andree opende op de gebruikelijke
wijze en verwelkomde de groote schare
die opgekomen was.
Nadat de liederen door beide vereeni-
gingen uitnemend gezongen waren en de
directeur enkele nummers op het orgel ten
beste had gegeven, sloot ds Andree dezen
welgeslaagden avond met dankzegging.
Woensdag nam dhr J. Frelier af
scheid van het O. L. onderwij's na 36 jaar
hier in deze gemeente werkzaam te zijn
geweest. Door de Commissie voor Volks
onderwijs werd hem een vulpen aangebo
den. Door den Burgemeester werd hem
een woord van welgemeenden dank toege-
sie had getrokken, dat tegenzin haar
vriendin verhinderde, iets te zeggen.
„Ik was gisteravond thuis, en toen heb
ik het gezegd, dat ik een weekje met jou
naar Kerkwijk ga. Och, je zegt dat, om
dat het zoo hoort. Maar notitie wordt er
niet van genomen", zeide Gerda opeens.
„Dan is het bij' den dominé, bij de Van
Zevenhuizen's en ook hier heel anders."
„Alle gezinnen zijn niet gelijk", zeide
Elsa, om tochmaar wat te zeggen. In
eenen begreep zij, dat Gerda vertrouwe
lijker wilde worden op het punt van haar
familieleven.
„Neen, alle gezinnen zijn niet gelijk",
herhaalde Gerda. „Toen ik gisteravond
op bed lag, heb ik mij in slaap gehuild."
„Maar dat moet je niet doen", zei Elsa
op verschrikten toon.
,,'tWas thuis weer ellende. Ik heb het
maar niet gevraagd, wat er aan de hand
was. Cor had natuurlijk weer hooggaan
de ruzie gehad, ik begreep het wel. Zij
was niet thuis. Maar vader was in een
slechte stemming en zijn vrouw heeft zoo
goed als geen woord tegen mij gezegd.
En toen ben ik maar gauw heengegaan.
Wat zal je anders doen?"
't Was Elsa, of zij plotseling in een ga
penden afgrond blikteGerda sprak niet
eens van „moeder", maar van zijn
„vrouw". Wat was dat toch?
sproken. Ook werd door de kinderen een
cadeau aangeboden.
Zaterdag speelde de Voetbalver-
eeniging V. V. G. van Krabbendijke
een wedstrijd tegen Smit van Wemel
dinge. De uitslag was 11.
Wissenkerke. Vrijdag werd door de Chr.
zangvereen. „Hosanna" alhier met mede
werking van het kinderkoor een zanguit
voering gegeven in de Ned. Herv. Kerk.
De opkomst was groot. De opbrengst was
ten bate der bewaarschool.
Wolfaartsdijk. Vrijdag werd alhier in
de Ned. Herv. Kerk de kerktelefoon in
gebruik gesteld. In totaal zijn 15 zitplaat
sen voor dooven en hardhoorenden aan
gesloten, welke allen vol lof waren over
de schitterende werking. Deze inrichting
is aan de Kerk geschonken door de Chr.
meisjesvereen. „Martha".
De installatie is aangebracht door dhr
M. Tramper alhier in samenwerking met
dhr Polderman uit Goes.
Vrijdagavond gaf de Zangvereeni-
ging „Looft den Heer", directeur dhr J.
H. Tamminga uit Goes, een uitvoering in
de Herv. Kerk alhier. De verschillende
zangnummers, zoowel van het jeugdkoor
als van de vereen. „Looft den Heer" wer
den op verdienstelijke wijze ten gehoore
gebacht, evenals een Sonate van G. F.
Handel, gespeeld door de heeren J. H.
Tamminga, viool en P. Platteeuw, piano.
Donderdag hield de kolenvereen.
E. M. M. alhier haar jaarvergadering.
Door den secretaris, dhr J. Linden-
bergh, werd verslag over het afgeloopen.
dienstjaar uitgebracht. Aangekocht wer
den: 1846 H.L. kachelkolen f 1.35 per
H.L.; 889 H.L. nootjes f 1.15 per H.L.;
685 H.L. anthraciet f 2.20 per H.L. en
2930 H.L. eierkolen f 1.30 per H.L., alles
vrij aan huis bij de leden.
Als bestuursleden werden herbenoemd
dhrn J. Lindenbergh en J. v. d. Werff.
Donderdag gaf de Gymnastiekvereen.
„Uitspanning door Inspanning" met me
dewerking van de damesafdeeling „Oefe
ning baart Kunst" te Kort gene een goed
geslaagde uitvoering in het gebouw T. A.
V. E. N. U.
Schore. Woensdagmiddag vergaderde de
raad dezer gemeente. Aanwezig alle le
den. Het schrijven van den Bestuurders-
bond Oostelijk Zuid-Beveland wordt voor
'kennisgeving aangenomen evenals het
adres van de Moderne Vakbeweging en de
S. D. A. P. in Zeeland betreffende weilk-
loozenzorg.
Aan het adres van den gemeenteraad
van Wehl inzake instelling van een Mi
nisterie van Landbouw wordt met alge
meene stemmen, adhaesie betuigd.
Medegedeeld wordt: le. dat voor 3e
brandslangen nieuwe koppelingen zijn
aangekocht (kosten f65); 2e. dat met de
werkzaamheden betreffende de electrifi-
catie van de kom der gemeente vermoede
lijk ongeveer half Januari a.s. zal worden
begonnen; 3e. dat het Burg. Armbest.
heeft medegedeeld, niet in staat te zijn
dit jaar een bijdrage te geven in de kosten
van werkverschaffing. B. en W. hebben
daarom besloten 7 at. p. vierk. roede
te geven voor het spitten van gronden.
Indien de werkgever dan 5 ct. bijbetaalt,
is werkverschaffing op deze wijze moge*
lijk. Wil de werkgever meer geven, dan is
deze hiertoe natuurlijk geheel vrij. Dhr
Bruijnzeel 'kan niet ^egr\jipen, dat het arm
bestuur in dezen niets doet. Dhr Zoete-
weij acht 12 ct. per vierk. roede te laag
voor goed werk, waarop de roarz. ant
woordt, dat de werkgever meer kan geven
hetgeen dhr Stevense _[van wie grond is
gespit) dan ook heeft gedaan.
B. en W. hebben besloten tot aankoop
van 175 ton steenslag voor het onder
houd der wegen van de maat 13 c.M.
franco op den wal voor f 4.05 indien met
de gidk en voor f4.25 per ton indien
met de hand wordt gelost. Over de los
sing met de giek of met de hand zullen
Bi. en W. een besluit nemen bij aankomst
met het oog op mogelijke werkloosheid
ten tijde der lossing. Bij werkloosheid zal
met de hand worden gelost.
Dhr Karelse gevoelt met het oog op
het moderne verkeer meer voor steen
slag van een kleinere maat b.v. 0,5 c.M.
Wel is deze wat duurder, doch dan kan
wat minder worden gekocht.
Met alg. st. wordt besloten 150 ton
„Ben je zelf ook niet onvriendelijk te
gen je moeder, Gerda?" vroeg zij:. „Het
kan voor een deel ook aan jou liggen.
Kinderen kunnen er ook veel aan af of
toe doen, of het in een gezin gezellig is."
„Ik kan gerust zeggen, dat ik voor de
vrouw van mijn vader nooit lastig ben ge
weest", zei Gerda.
De uitdrukking werd Elsa te kras.
„Zeg dat toch niet, Gerda. Je kunt toch
wel „moeder" zeggen, al is zij, naar ik nu
ga begrijpen, niet je eigen moeder, maar
je stiefmoeder. Wat een toestand zou het
worden, als alle kinderen in een gezin,
waar de moeder overleden is, zóó spreken
over de tweede vrouw van hun vader.
Je moet het mij niet kwalijk nemen, dat
ik je terechtwijs, Gerda, maar ik kan dat
moeilijk hebben. Het is ook niet comme
il faut."
„Je mag mij gerust op fouten wijzen,
dat weet je wel. Maar hoe kan ik haar nu
moeder noemen, als mijn eigen moeder
nog leeft?"
Nu eerst werd het Elsa duidelijk. Zij'
had vaak van ontbonden huwelijken ge
hoord. Ook in Rotterdam waren er ver
schillende en het aantal echtscheidingen
nam toe. Maar nooit had zij kunnen ver
moeden, dat zij in onmiddellijke aanra
king met zoo'n droef geval komen zou.
Aan de gelaatstrekken van Elsa had
Ingezonden mededeelingen.
Schra/e Lippen
Gesprongen Handen
steenslag te koopen van de maat 0,5 c.M.
De P.Z.E.M. wil de kabel van het trans
formatorhuisje achter de school naar de
■Sjchorebrug door het schoolplein leggen
(70 c.M. onder den grondj. Met alg. st.
toegestaan.
Tot afgevaardigde en plaatsvervangend
afgevaardigde naar- de in 1932 te houden
vergaderingen van de waterleiding-mij.
worden benoemd de burgemeester en wet
houder Karelse. Hierna wordt overgegaan
tot benoeming van een lid van het Burg.
Armbestuur, wegens periodieke aftreding
van dhr Ml. -in 't Anker op 1 Jan. a.s.
De door het Armbestuur ingezonden aan
beveling luidt: nr. 1 dhr M. in 'tAnker
(aftr.), nr. 2 dhr. H. Glorum. Benoemd
wordt dhr. H. Glerum met 4 st. tegen 3
st. op dhr M in 't Anker.
Nu volgt behandeling „demping van den
gemeenteput te Vlake". In B en W. is het
denkbeeld geopperd deze put te dempen
met het oog op de heersdhende werk
loosheid. De daardoor beschikbaar ko
mende grond kan dan later worden ver
kocht. De gemeente-opzichter heeft bere
kend, dat hiervoor ongeveer 440 M3 grond
noodig zal zjjn. Gedacht is aan afgraving
van de oude begraafplaats te Vlake. In
dien hiervan ongeveer 15 c.M. wordt af
genomen kan de put bijna geheel worden
gedempt; weuschte de kerkvoogdij minder
grond af te staan, dan i;s een laag van
6 c.M. van die begraafplaats voldoende
om op den gedempter), put een laag
vruchtbare aarde aan te brongen van on
geveer 30 c.M. Onderin kan dan grond ge
stort worden, welke beschikbaar is ge
steld door dhr van Hoeve te Vlake.
Deze grond is wel van heel slechte
kwaliteit, doch voor onderin kan dat wel.
Moet de geheele put met slechte grond
worden gedempt dan is deze zoo goed als
onverkoopbaar. Dhr Bierens zou alleen
willen vragen om een laagje van 6 c.M.
hetgeen wordt goedgevonden. Dhr Bruijn
zeel vermoedt, dat ook tegen een laag van
6 c.M. bezwaar zal worden gemaakt. De
voorzitter kan zich dat moeilij indenken
daar de begraafplaats er thans heel
slelcht bij ligt. De gemeente brengt deze
netjes in orde en zal later voor behoor
lijke bezaaiing met gras zorg dragen. Het
perceel van de kerk gaat er dus zeer mee
vooruit, terwijl er voor de werkloozen
werk is.
Dhr Glerum had gaarne gezien dat
vroeger contact met de kerkvoogdij was
gezocht. De voorzitter wilde eerst den
Raad in deze aangelegenheid kennen.
Het voorstel van B. en W. wordt hier
op met algemeene st. aangenomen, met
dien verstande, dat alleen de bovenste
laag van den put, indien mogelijk, met
grond van de oude begraafplaats zal wor
den gevuld, zoodat slechts geringe afgra
ving van die begraafplaats noodig zal
zijn. Dhr Bruijnzeel dringt op spoed aan,
en zou liefst Maandag a.s. reeds met de
werkzaamheden beginnen. De regeling
van een en ander wordt overgelaten aan
B. en W.
Hierop wordt vastgesteld een verorde
ning ingevolge de Winkelsluitingswet,
waarbij is bepaald, dat de winkels gedu
rende den zomertijd een uur langer zullen
mogen openblijven dan bij de regeling der
wet is toegestaan.
Bij de rondvraag zegt dhr De Vrieze,
dat de rioleering bij het erf van dhr L.
Rottier niet goed functioneert. Spreker
acht delven van de sloot ter plaatse beslist
noodig. Begint de gemeente, dan wil dhr
Rottier ook medewerken. Dhr Glerum
zegt, dat ook verderop gedolven zal moe
ten worden tot aan den springwatergang.
Alsdan moet ook gedolven worden van
wege de Diaconie en verschillende aan
palende eigenaars. Kon hiertoe worden
overgegaan, dan was er meer werk. De
Voorzitter zal hieraan aandacht schen
ken. Dhr Karelse deelt mede, dat het in
de bedoeling ligt de rioleering bij1 de wo
ningen van dhrn Keim en De Jager in
Gerda bespeurd, dat de eerste haar be
grepen had.
„Zou jij tegen zoo iemand moeder kun
nen zeggen?" vroeg zij'. En de spanning
was op haar gelaat te lezen.
De pertinente vraag verraste Elsa vol
komen. Zij wist niet, wat zij antwoorden
moest, omdat zij zulk een geval in de
verste verte zich niet kon voorstellen.
,,'kWeet het niet", bekende zij eerlijk
weg.
„Ik weet het ook niet", zei Gerda. „Ik
weet alleen, dat ik het niet kan. Hoe is
het mogelijk, als mijn eigen moeder nog
leeft?"
't Was even stil in de prettige meisjes
kamer, waar elk voorwerp vrede en rust
ademde. Het kwam Elsa voor, alsof door
Gerda's mededeeling een schrille wan
klank dien vrede verstoren kwam.
„Je moet er alsjeblieft met niemand
over praten, Els", zei Gerda Zuiderman
opeens. „Zelfs mijnheer en mevrouw Van
Zevenhuizen weten het rechte niet. Ik
spreek er nooit over. Hoe het komt, dat
ik er nu over begonnen ben, weet ik niet.
Het is niet zoo verkwikkelijk."
„Dat is het zeker niet", beaamde Elsa.
„Er zijn wel menschen, die er gemakke
lijk over spreken, maar dat is niet in
orde."
(Wordt vervolgd.)
