DE ZEEOW
Bij Examens en Openbaar Optreden
Vervolgd en bevrijd
TWEEDE BLAD.
Uit de Provincie.
Brieven uit de Residentie.
feuilleton
blijft men, kalm en helder door het gebruik van Mijnhardt's Zenuwtabletten. Glazen buisje 75 ct
arme, in haar oververzadiging wegster
vende wereld, zonder God en zonder
Christus. Ik hoor het gerommel om me
heen, let op al de botsingen, die gemeld
worden en die dreigen.
Maar de kerk van Christus is er toch
ook, met haar warme en rijke boodschap
aan de wereld van dezen tijd?
De christenen zijn er toch met hun
exempel van den Meester?
Zeker, de kerk is er en de christenen
zijn er, maar het is alles dikwijls veel
meer woord dan daad, veel meer schijn
dan werkelijkheid.
Zingen wij soms ook te dikwijls: want
God is ons ten schild in het strijdperk van
dit leven?
De kille, koude armen van het materia
lisme houden menig christen omstrengeld.
Wat kan er veel op door, wat wordt er
veel goedgepraat, ja verdedigd, dat niet
goed gepraat en niet verdedigd mocht
worden, maar weggeworpen en veroor
deeld.
Ik ben soms bang, als ik in christelijke
gezelschappen de gesprekken en de toon
beluister, 't Is alles over wat hier bene
den is.
Och, geef me wat warmte, geef me wat
echte christelijke bezieling in dezen kou
den, materialistischen tijd!
Geen woorden, als het u blieft, 'k heb
er al zooveel gehoord. Maar daden, al
zijn ze dan klein; daden, die spreken.
Daden van menschen, 'die niet altijd tel
len en rekenen en nog eens tellen en reke
nen, maar die ook iets voor het geloof
durven overlaten. We zeggen het immers
zoo dikwijls, dat het geloof nooit te veel
verwachten kan? Maar soms lijkt 'het mij
wel eens toe, of het wezen moet: nooit kan
het geloof te veel rekenen! J. H.
ONZE KOLENUITVOER
NAAR FRANKRIJK EN BELGIë.
De heer G. Nijpels schrijft aan het
Handelsblad"
Toen ik onlangs begon te wijzen op het
ernstige gevaar van den kolenuitvoer naar
Frankrijk en België, en ik o.a. medege
deeld had, dat de staatscommissie ad hoe
den minister-president Laval geadviseerd
had 50 procent van onzen tegenwoordigen
invoer te verbieden, dat een bijeenkomst
van mijneigenaren uitvoering van dit ad
vies geëischt had, en dat ook in België
plannen bestonden om onzen invoer té be
perken, hebben we een stroom van demen
tias zien los komen. Zoo heeft o.a. wat
Frankrijk betreft, de nieuwe Fransche
handelsattaché te Den Haag, de heer Du-
pin, aan onzen Haagschen correspondent
uitgelegd, dat de Nederlandsche invoer in
zijn la.nd waarschijnlijk maar met iets
meer dan twaalf procent zal ingekort
worden. Maar hij vertelde ook, dat die
korting waarschijnlijk toegepast zou wor
den op den gemiddelden invoer der laat
ste jaren. En daar zit hem juist de kneep.
Nederland exporteerde immers aan Ne
derlandsche kolen, niet medegerekend de
ongeveer halve millioen ton cokes, dat te
Sluiskil uit Duitsche en Engelsche kolen
gemaakt wordt en van daar als Neder -
landsch product naar Frankrijk verstuurd
wordt in de laatste drie jaren ongeveer
1.1, 1.5, en 2 millioen ton, samen dus
ruim 4.5 millioen ton. Het gemiddelde
per jaar bedraagt dus 1.5 millioen ton.
Wanneer hiervan, laat ons zeggen, 15
procent zou afgaan, zou het toegestane
quantum bedragen 1.275 millioen ton.
Dat zou dus op onzen export van verle
den jaar een korting beteekenen van 725
duizend ton of van ruim 36 procent, het
geen iets anders is dan die 12 procent,
waarmede men het Nederlandsche publiek
thans tracht gerust te stellen.
Wat het gevaar uit Brussel betreft: Se
dert de communiqué's over de conferentie
van Zaterdag te Brussel, zal wel niemand
meer durven roepen, dat er „van beper
king van invoer geen sprake" zou zijn.
Aan ons ministerie van Buitenlandsche
Zaken, waar men eerst op mijn waar
schuwingen reageerde met geruststellen
de verklaringen, alsof er geen vuiltje aan
de lucht was, schijnt men zich thans ein
delijk van den grooten ernst van dit ge
vaar bewust, en wordt, naar ik verneem,
thans energiek getracht, voor ons land
zoo gunstig mogelijke voorwaarden te be
dingen.
Laten wij hopen, dat het nog lukken
zal, zoowel te Parijs als te Brussel,
waar klaarblijkelijk slechts gewacht wordt
wat Frankrijk zal doen, om dan soortge
lijke maatregelen te nemen zoo goed
mogelijk het gevaar af te wenden, dat onze
Limburgsche mijnindustrie bedreigt.
De luchtlijn Rotterdam-Zierikzee
geopend.
Zaterdag is de eerste binnenlandsche
luchtdienst, zij 't op bescheiden schaal,
geopend.
Het vliegtuig, dat den dienst opende,
was geheel bezet. Er waren zelfs lief
hebbers afgewezen. Een ijsfabrikant gaf
100 pond ijstabletten mee voor de be
volking van Haamstede en Zierikzee. Het
vliegtuig vervoerde 300 K.G. vrachtgoe
deren.
Er was veel belangstelling. Te Haam
stede was het zwart van de menschen.
Veel succes had een dame, met een zeer
jeugdig kindje, die de openingsvlucht
meemaakten.
De burgemeester van Zierikzee vloog
van Zierikzee naar Rotterdam mee.
De voorzitter van het comité, de heer
J. J. Fock, bracht dank aan de K. L. M.
voor de door haar verleende medewer
king en sprak zijn beste wenschen uit
voor deze nieuwe luchtlijn.
Gemeld wordt nog, dat de Commissa
ris der Koningin in Zeeland, jhr Quarles
van Ufford, eere voorzitter is geworden
van het comité. Gevolg hiervan zal een
nauwere samenwerking zijn met het co
mité Walcheren, waardoor men hoopt te
komen tot het ideaal, een lijn Vlissingen-
Haamstede-Rotterdam-Amsterdam-Eelde.
Van andere zijde wordt nog gemeld:
De Kon. Luchtvaart-Mij. is er met
recht trotsch op, dat zij de langste lucht
lijn ter wereld in exploitatie heeft, sedert
Zaterdagmiddag vliegt zij ook de kortste
lijn, en het was een merkwaardige
coïncidentie, dat, juist toen de P.H.A.D.
N. gereed stond om paar Haamstede over
te wippen, de P.H.G.A.R. op Waalhaven
landde, welk laatstgenoemd toestel even
te voren op Schiphol was neergestreken,
komende van Batavia, en nu het restant
van de mail naar hier overbracht.
De luchtlijn Rottédam-Haamst.ede is
maar kort; de eindpunten liggen amper
20 minuten vliegens van elkaar, maar op
dit korte traject brengt het vliegtuig een
tijdsbesparing van enorme beteekenis.
Wie niet per vliegtuig rijst, heeft met
tram en boot ruim 7 uren noodig om van
Rotterdam te Haamstede te komen: de
K.L.M. brengt den reiziger er in ruim
een kwartier.
Zooals men weet, wordt op deze lijn
voorloopig uitsluitend des Zalerdags en
's Maandags gevlogen. Voor hen, die een
weekend door willen brengen in de rus
tige en prachtige omgeving van Haam
stede, opent de nieuwe lijn groote moge
lijkheden.
Deze luchtlijn is niet alleen merkwaar-
dig, omdat zij de kortste ter wereld is?, zij
is ook de eerste geregelde binnenlandsche
luchtvaartverbinding in ons land.
De calamiteuze polder Borssele.
Men schrijft ons:
„Bij het bijzonder reglement, door de
Staten der Provincie in 1905 vastgesteld,
voor het bestuur en beheer der Water-
keering van den Calamiteuzen polder
Borssele, zijn aangewezen de achterge
legen polders en waterschappen, welke
heeten te worden beschermd door den
binnendijk, onmiddellijk grenzende aan
den zooevengenoemden Calamiteuzen pol
der".
Overgezet zijnde, beteekent die bepa
ling, dat deze met name genoemde pol
ders en waterschappen met den Calami-
VAN
MAANDAG 6 JUNI 1931, No. 232.
Dezer dagen is in de Residentie gehou
den het internationaal Congres voor
lichamelijk gebrekkigen.
Op dit congres is gepleit voor een ge
zonder en krachtiger ras en wie zou
dat niet toejuichen? Maar wij hebben
wel eens den indruk, dat ons volk, het
moge dan lichamelijk gezonder en krach
tiger schijnen, dank zij veel en velerlei,
er op ander gebied niet op vooruit gaat.
Zou er ooit een zoo zenuwachtige tijd
geweest zijn als tegenwoordig? Iedereen
heeft haast en de grootste haast hebben
zij, die absoluut geen haast hebben. In
de groote stad is het zich bewegen op
sommige punten bijna levensgevaarlijk;
de jonge kinderen moeten zich reeds trai
nen in het veilig verkeeren op de straat.
Maar we keeren terug naar het inter
nationaal Congres voor lichamelijk ge
brekkigen.
Onze op dit gebied beroemde landgenoot
Dr Murk Jansen uit Leiden heeft daar in
'n inleiding ook een en ander verteld over
den toestand van ons volk. Daarbij wa
ren eigenaardige feiten. Onder onze re-
cruten is 60 pet. langer dan 1.70 M., in
1920 was dat percentage nog 52 en in
1865 was het 24. Men zou in die stijging
een toename van de vitaliteit der natie
kunnen zien, doch een onderzoek heeft
uitgewezen, dat velen van 1.70 en langer
een te smal type hebben en daaruit trok
Dr Murk Jansen de conclusie, dat pl.m.
60 pet. van onze mannelijke bevolking is
aangetast door verzwakking in lichten
graad.
Een snel toenemende meerderheid van
ons volk, behoort, volgens hem, tot de
zwakken. En er zijn redenen om aan te
nemen, dat ook in andere landen van het
Westen eenzelfde proces doorwerkt. We
kunnen dus spreken van een lichamelijk
verzwakkend Westen I Ook al is dan de
gemiddelde levensduur van 36 tot 54 jaar
gestegen.
Nu mag nog wel eens gewezen wor
den op iets anders. Het is een bekend
feit, dat de alcohol een funesten invloed
heeft op het geslacht van morgen.
Maar Dr Murk Jansen noemde alco
hol en tabak in één adem. Het gebruik
van alcohol neemt af, dat van tabak
neemt snel toe. En de dokter stelde de
vraag aan de orde, of de 183 millioen,
die Nederland het vorig jaar aan tabak
verbruikt heeft, slechts een onverdedig
bare luxe is, dan wel een ondermijning
van onze volkskracht?
Het is een feit, dat er ook in ons land
steeds meer door vrouwen en meisjes ge
rookt wordt. Men kan het hier, tot zijn
erger-nis, telkens weer opmerken.
Zoo is de wereld om ons heen vol vra
gen en problemen. Veel menschen wor
den er topzwaar van.
Ik kan me zoo goed begrijpen, dat er
tegenwoordig zooveel levensmoeden zijn;
menschen, die nagenoeg niets anders
meer zien dan vraagteekens.
Och, ik weet het wel, dat in de kleinere
plaatsen en op het platteland deze dingen
niet zoo aanwijsbaar zijn als in de groote
steden, maar overal kan men ze opmer
ken.
Wat is, met name in onzen tijd, de
mensch zonder godsdienst, zonder geloof,
toch diep ongelukkig.
Let wel, ik zeg niet: zonder religie.
Want dat woord religie klinkt me hoe
langer hoe meer als een wanklank in de
ooren. Als een mooi woord voor een niet
mooie zaak, als een warme klank voor
een koud begrip.
Religie, liét wordt meer en meer iets,
waarin mogelijk voor alles plaats is, maar
niet voor God.
Waarin Jezus Christus geheel onbe
kend is.
Mijn gedachten gaan verder. Ik zie de
Historisch verhaal
uit den Napoleontischen tijd.
36.)
Algemeene opstand. De gezamenlijke
familieleden, op vader na, die rustig bij
het vuur bleef zitten, stormden naar de
deur. Het spreekwoord: „Veel handen ma
ken licht werk" was hier niet van toe
passing, want doordat alle handen tegelijk
naar den ketting grepen duurde het een
volle minuut, eer de deur geopend kon
worden. Nollie, die door de gebeurtenissen
van de laatste uren in een zeer wisselende
stemming verkeerde, lachte nu in stilte en
kroop achter haar geleider weg. Het ge
volg was dat zoodra de toegang vrij word,
fen., asters van verschillenden
leefüj., den vreemden heer in de armen
vielen, maar even schielijk afdeinsden on
der den uitroep in koor: „Perjen wie is
dat?
„Hier ben ik is dat ook een uitval!"
zei Nellie. Wel kinderen, hoe heb je 't
gemaakt? Ik weet dat het heele huis in 't
honderd ligt, nu ik een poosje weg ge
weest ben, dag Anna, dag Mietje, dag
Gerrit, dag, wien heb ik hier? 0, dat
is mijn kleine Herman," en den laatst op
den arm nemende, ging zij, door den
ganschen stoet gevolgd, naar binnen.
De vreemde heer, door al de bewoners
schuw aangegluurd, wist niet beter te
doen, dan er zich bij aan te sluiten, en
zoo kwam de optocht terecht in een ruime
keuken, behalve door het haardvuur,
door twee kaarsen verlicht. Nu de be
groeting sterk vermeerderd en verbeterd,
nog eens overgedaan, een groot aantal
verwarde vragen geuit en even verward
beantwoord, en tot slot stelde Nellie haar
geleider voor.
Papa, hoezeer in zijn schik met de te
huiskomst zijner dochter, scheen dit min
der met de aanwezigheid van den vreem
den heer, doch dit wantrouwen verdween
geheel en al, toen Nellie een kort verslag
had uitgebracht van de omstandigheden
waarin zij kennis met hem had gemaakt.
„Noe, as dat 't geval is, kom dan maor
gauw bie 't vuur en warm oe ens", zeide
hij, en wierp een paar groote houtblok
ken op den haard, welke spoedig een aan
gename warmte begonnen te verspreiden.
De vreemde heer gaf met vreugde ge
volg aan de uitnoodiging, en terwijl Nel
lie bij de tafel aan de verzamelde zusters
en broers, met moeder tot presidente, haar
wedervaren vertelde, verdiepten hij en de
heer des huizes zich in een beschouwing1
over den politieken toestand des land.
De gastheer was een vrij klein, mager,
gebogen man, van omstreeks vijftig ja
ren, in alles even deftig en waardig. Hij
had zich zoo min over de onverwachte
komst zijner oudste dochter als over zijn
nieuwen gast verbaasd, over diens bin
nentreden had hij zich enkel een weinig
geërgerd voor hij de geschiedenis kende.
Hij had met waardigheid de welkomstkus
zijner dochter ontvangen, zich langzaam
weer naar het vuur gekeerd en met beide
handen zijn kuiten beetgepakt als om een
steun te hebben bij het volgende gesprek.
Daarbij keek hij nimmer dengene aan met
wien hij' sprak, maar schudde of knik
kebolde alsof hij praatte tegen de vlam
men voor hem.
Toen de staatszaken tot beider genoe
gen geschikt waren, waarbij Peeters zich
als een vurig Oranjeklant had doen ken
nen, trad een stilte in, welke alleen ver
broken werd door de vertellingen van
Nellie aan de tafel. Hoewel de boer zich
hield als had hij slechts aandacht voor
de gloeiende kolen, zoo bracht het ver
haal hem toch op andere gedachten. Hij
kneep zich vaster in de kuiten en zeide
lankzaam en met nadrukkelijk knikken
tegen het vuur:
„Jao je zult zeggen wat bi j'
nieuwsgierige maor, ik wol toch wel is
grage wéten, hoe of je hèèten niét"
(een langdurig hoofdschudden) „niét da
'k oe niét vertrouwe maor 'k vinde
't zoo vremd, da' 'k iemes in huus hebbe,
teuzen polder Borssele tot één waterschap
zijn vereenigd voor het besturen, behee-
ren en bekostigen van de Zeewering en
oeververdediging van dit lichaam, met
als gevolg daarvan, dat, ingeval in eenig
dienstjaar de fondsen niet toereikend zijn
om de werken te bekostigen, de achter
liggende, de zoogenaamde beschermde
polders enz. zullen hebben te storten
de bijdragen, welke bij de wet van 19
Juli 1870 zijn geregeld.
Nu wil bet geval, dat sedert de tot
standkoming van de bovengemelde sa
menvoeging in 1905, geen kostbare wer
ken uitgevoerd moesten worden, en de
gewone inkomsten meer dan voldoende
waren voor de uitgaven van allerlei aard
en er zelfs tot het jaar 1928 een reserve
kas kon gekweekt worden van ongeveer
f 400.000, zegge vier ton. Vanaf de op
richting van het Waterschap, zooals dit
in art. 1 van het bijzonder reglement
is omschreven, werden door de achterge
legen polders enz. geen geldelijk-nadee-
lige gevolgen ondervonden. Dit zou ech
ter, na 1928, anders worden, want vanaf
dat jaar zijn zeer kostbare werken voor
oeververdediging uitgevoerd moeten wor
den en hebben eenige werken aan de
Zeewerende dijken, zulke groote offers
geëischt, dat de geheele reservekas is ver
bruikt, terwijl nog eenige belangrijke
werken voor de nabije toekomst, op bet
werkprogramma staan.
Het gevaar voor de achterliggende
bijdragende polders en Waterschappen,
dreigt alzoo in geen geringe mate, om in
de eerstkomende jaren, in de kas van
de waterkeering Borssele, hunne bijdra
gen te moeten storten, omdat de gewone
inkomsten onvoldoende zullen blijken om
de kosten van de buitengewone werken te
dekken. En dat gevaar voor deze achter
liggende lichamen wordt niet minder, als
in de komende Statenvergadering wordt
aangenomen bet voorstel van Ged. Sta
ten, tot wijziging van bet reglement voor
de Calamiteuze polders en waterschap
pen in Zeeland, waardoor aan bet Gede
puteerd College de vrijheid wordt gege
ven, in verband met de minder gunstige
tijdsomstandigheden, de geschatte pacht
waarde der gronden in de Calamiteuze
polders, met 25 procent te verminderen
of een tusschentijdsche schatting der
gronden te bevelen, waarvan het nood
wendig gevolg is, dat de inkomsten der
Waterkeeringen verminderen en de kans
voor de bijdragende polders, om hun aan
deel in de kosten der werken te moeten
storten, toeneemt.
Deze aangelegenheid heeft een punt
van ernstige bespreking uitgemaakt in de
bestuursvergaderingen van de meerge
melde bijdragende polders en waterschap
pen, en niet weinig werd daarbij naar
voren gebracht de meening, dat het als
een vrij groote onbillijkheid moet worden
beschouwd, dat een dergelijke regeling
voor Calamiteuze polders bestaat en tot
het mede helpen bekostigen van werken
kunnen verplicht worden, de aangren
zende polders. Deze onbillijkheid komt des
te sterker uit, als men bedenkt, dat voor
vrije polders en waterschappen in Zee
land, belast met de werken voor Zeewe
ring en oeververdediging en bovendien
bezwaard met de uitgaven voor af- en
uitwatering, aanleg en onderhoud van
wegen, en die toch ook wel geacht kun
nen worden achtergelegen polders en
waterschappen te beschermen, een dus
danige regeling niet bestaat.
De zooeven gemelde besturen hebben
zich dientengevolge gemeenschappelijk
gewend tot Gedeputeerde Staten, met het
verzoek te bevorderen, dat het bijzondere
reglement voor den Calamiteuzen polder
Borssele en de in dat reglement bedoelde
kaart worden gewijzigd, in dier voege,
dat deze polder worde een op zichzelf
staand lichaam en worde gelijk gesteld
met de vrije polders en Waterschappen
in Zeeland, belast met bet besturen, be-
heeren en bekostigen van Zeewering en
oeververdediging, doch die geen; recht
kunnen doen gelden op bijdragen van de
achtergelegen polders of Waterschappen.
die 'k zelf niet wete te neumen. Begriep
ie?"
De vreemde heer keek ietwat verlegen
naar den kring om de tafel, dien hij liefst
niet in zijn geheimen scheen in te willen
wijden. Zijn gastheer wat voorliegen? dat
streed met zijn karakter. Hij boog zich
naar hem toe en zeide zachtjes: „Sta mij
toe daarmede te wachten tot de jongelui
naar bed zijn; ik heb reden mijn naam
niet zoo algemeen bekend te maken. Noem
mij hier in huis maar Cornelis Veltman.
Gij .„hebt daar toch niet tegen?"
Peeters zei tegen het vuur, dat hij het
heel goed vond, en sprak er verder niet
over. Het avondeten werd opgezet en
door de familie, vooral door de nieuwe
hulptroepen zoo krachtig aangevallen,
dat het binnen een minimum van tijd
verdwenen was. Hierna trokken de jon
gelui af; ook Nellie, die anders nog een
uurtje na de jongeren opbleef, nam we
gens haar overgroote vermoeienis af
scheid. Haar vader zette zich nog eens
op zijn oude plekje, stopte zijn pijpje, gaf
een schoone pijp aan zijn gast en reikte
hem de tabaksdoos over.
„Ie mot", zeide hij, nu nog langzamer
en afbebrokener sprekende, dan daar
straks, „ie mot maor veur lief nemmen
wa' 'k hebbe; sinds dat die Fransche duu-
vel over ons land regiert en sinds
da heei' tabak verköch heef 'dut goeie
zaken er mee, zol ik denken sinds dien
Het wordt geenszins onmogelijk ge
acht, dat lichamen, die in dezelfde om
standigheden verkeeren als de zooge
naamde, door den Calamiteuzen polder
Borssele beschermde polders, deze gele
genheid zullen benutten om bij het ge
westelijk bestuur eveneens op verande
ring van voor hunne polders bestaande
onbillijke bepalingen aan te dringen.
Zeeuw sche Ariel Motor
club. Begunstigd door prachtig zomer
weder hield de Zeeuwsche Ariel Motor
club Vrijdag j.l. behendigheidswedstrijden
te Vlake. Er was voor het publiek heel
wat te zien o.a. estafette rijden en kinder
wagenrace schenen zeer in den smaak
te vallen- Bij 'de kinderwagenrace is er
dikwijls geweldig gelachen. Het vallen en
opstaan was steeds aan de orde.
De pijpenwedstrijd werd gewonnen
door: le pr. P. P. van Fraayenhove Axel;
2e pr. G. J. v. d. Bosch Vlissingen; 3e pr.
J. van Dalen Wemeldinge.
De estafette werd gewonnen door: le
pr. G. J. v. d. BoschA. Provoost, resp.
V'.'SsingenAxel; 2e pr. W. de Jager
ïaayenhove beide te Axel.
De kinderwasenrace werd gewonnen
door C. Willams St. Laurens en J. Koets
te Biggekerke als wagenpassagier. Een
mooie strijd werd hier geleverd door deze
winnende twee. Nadat H. v. d. Werf met
J. van Dalen, beiden te Wemeldinge, twee
ronden de leiding hadden werden zij in
de laatste ronde prachtig gepasseerd. Door
de groote snelheid waren de wagens niet
overeind te houden en werd dikwijls ge
buiteld. M. Bruynzeel en 'C. Kommejan,
beiden te Kruiningen werden, derde, ter
wijl G. J. v. d. Bosch met M. Barent-sen
Middelburg alls passagier, die het 'heel
voorzichtig aan begonnen en steeds snel
ler werden en inliepen, het niet meer kon
den halen.
Het langzaam rijden werd gewonnen
door: le pr. 'G. E- Kieviet te Kruiningen;
2e pr. H. v. d. Werf te Wemeldinge.
Een uitdagingsrace over zes baanron-
den ging tusscben de heeren G. J. v. d.
Bosch, W. de Jager, C. Wffiems, werd
gewonnen door G. J. v. d- Bosch.
Twee volgende serie's werden gewon
nen resp. door J. v. Dalen en M. Bruin
zeel. v. d. Bosch maakte de snelste tijd
van alle rijders.
Voetbal. De competitiewedstrijd
Zwart-Wit (Ierseke)Volharding II (Ril
land1) gespeeld Zaterdag 1.1. te Ierseke,
had' tot uitslag 54 voor Volharding.
Rust 41.
Zaterdag j.l. werd te Wemeldinge ge
speeld S M. I. T. (Wemeldinge)V. D.
0. (Kapelle) voor de Zaterdagavond-com
petitie, meit resultaat 32 voor S. M.
1. T. Ruststand was 11.
Goes. De Gezondheidscommissie, geze
teld alhier, heeft aan de colleges van Bur
gemeester en Wethouders der gemeenten,
welke tot haar ressort behooren, de vol
gende circulaire verzonden;
Den laatsten tijd hebben de commissie
eenige malen klachten bereikt over hin
der, welke door de omwonenden werd on
dervonden doordat hun buren hun kippen
plachten te voederen, met doode visch,
slachtafvallen, enz. en deze stoffen, voor
al bij warm weder, een zeer onaangename
reuk afgaven.
Ook kan de aanwezigheid van varkens
en andere huisdieren in de nabijheid,
vooral in min of meer aaneengebouwde
kommen, hinderlijk zijn voor de omwo
nenden.
In veel gevallen kan hiertegen niet wor
den opgetreden, doordat geen enkele ge
meente-verordening bepalingen bevat, die
zulks verbieden.
1 e commissie zou het daarom zeer op
prijs stellen, zoo uw college zou willen
onderzoeken, of er in uw gemeente een
verbod als hier bedoeld, bestaat en in ont
kennend geval zou willen overwegen, den
Raad een voorstel te doen, om dit als
nog in het leven te roepen.
De Commissie neemt beleefd de vrij
heid, een door haar ontworpen Concept
artikel, samengesteld uit van enkele van
gemeenten elders bekomen gegevens, als
model hierbij te voegen.
Zij zal gaarne te eeniger tijd vernemen,
welk gevolg uw College aan dit schrijven
heeft gegeven.
Kloetinge. Bevolking. IngekomenCa.
M. S. Behage, dienstbode, Buijs Ballotstr.
tied kuwwe gien anner goed den dit
bocht kriegen en gebruken. Jaoe",
vervolgde hij, en kneep zich met geest
drift in de linkerkuit, „mochten wie het
nog ens belèven, dat wie 'n Prins uit 't
Huis van Oranje over ons kregen, dan
zollen wie wel weer 'n béter piepken
rookenë".
Het zonderlinge slot van den patheti-
schen uitroep deed den vreemden heer
glimlachen.
Hij stak zijn pijp aan, en bevond, dat
in deze dagen wel slechter tabak gerookt
werd; men gebruikte toch wel gedroog
de beetwortelbladen als surrogaat.
Zoodra hij nu welbehaaglijk de rook
wolken in den schoorsteen blies, begon
hij te vertellen wie hij was.
Alle verstandige lezers zullen aan de
kleeding reeds Leo Cuilenburg herkend
hebben, die na zijn pleziertochtje in
Haarlem een schuilplaats op de Veluwe
gezocht had. Het bleek, dat hij goed ge
daan had met zoo openhartig te wezen,
want Peeters kende zijn vader, die op een
uur of vijf afstands woonde, zeer goed,
had dikwijls zaken met hem gedaan
en verheugde zich op zijn gewone deftige
manier er over, dat hij ,,'t oldste jonk"
de noo'dige herbergzaamheid mocht too-
nen.
(Wordt vervolgd.)
