DE ZEEÜW
Het Geweten van RopTiehern.
IN uw PIJP: v.ROSSEM's TROOST
TWEEDE BLAD.
Staten-Generaal
FEUILLETON
Uit de Provincie
VAN
VRIJDAG 27 MAART 1931, Nr 150.
TWEEDE KAMER.
Bescherming van arbeiders.
In de vergadering van gisteren, diende
dhr W ij n k o o p (C. P.) een voorstel van
wet in, beooigende bescherming van de
arbeiders tegen de gevolgen van de eco
nomische crisis.
Steun aan suikerbietenverbouwers.
Hierna werd de behandeling van de
Suiker'bietenwet voortgezet.
De heer W ij n k o o p (C. P.) betoogt,
dat deze wet niets anders 'bedoelt dan de
kapitalisten te steunen, terwijl voor de
arbeiders niets wordt gedaan.
De heer Floris Vos (Middenpartij)
is het in principe eens met de voorgestel
de maatregelen, al zal de steun hoofd
zakelijk ten goede komen aan de suiker
producenten. Hij betreurt echter, dat de
regeering het advies van de commissie-
Lovink niet heeft aanvaard; laat men dan
desnoods met wat suiker blijven zitten,
dat is minder erg dan wat nu staat te
gebeuren.
De heer Lockefeer (R.K.) wijst op
de speciale belangen van Zeeuwsch-
Vlaanderen, waar 12.000 H.A. met sui
kerbieten worden bezaaid, met een pro
ductie van 400 millioen kg., waarvan de
helft naar België wordt uitgevoerd. Die
hoeveelheid wil de regeering nu buiten
de steunverleening houden en daartegen
komt spr. op.
De heer G o 1 ij, n (A.R.) kan zich met
veel van hetgeen is gezegd door andere
sprekers vereenigen. Speciaal met dat
gene, wat de heer Van den Heuvel heeft
gezegd en met het betoog van den heer
Bierema over het uitreiken van garantie
bewijzen aan verbouwers van bieten in
streken, waar tot nu toe geen suikerbie
ten werden geteeld.
Spr. wil nog enkele opmerkingen ma
ken over hetgeen de heeren Van der Sluis
en Lovimk hebben gezegd. De eerste maak
te een vergelijking tussohen den kostprijs
van biet- en rietsuiker. De kostprijs van
de bietsuiker is het dubbele van dien van
de rietsuiker. De heer Van der Sluis heeft
terecht opgemerkt, dat als het niet moge
lijk blijkt, het rendement van de bietsui
ker te vergrooten, opdat er een gunstige
verhouding kome tot de rietsuiker, de
eerste zal moeten verdwijnen. Daartegen
is niets in te brengen. De heer Lovink
zeide, dat de bietencultuur niet kan en
mag verdwijnen. Wanneer men die stel
ling aanvaardt en spr. doet dit dan
moet men iets verder zien dan dit wets
ontwerp wil. Immers, men kan niet elk
jaar gelijke maatregelen nemen als nu
zijn voorgesteld. Andere maatregelen zijn
dus noodig. Het verschil in kostprijs ligt
hoofdzakelijk in het rendement. Het ren
dement hij rietsuiker is 45 a 50 quintalen
per 'H.A., bij rietsuiker 150 a 200 quin
talen Zijn er nu maatregelen mogelijk,
om die verhouding te verbeteren? Zoo ja,
dan moet men nu in de allereerste plaats
daaraan zijn aandacht schenken, maar
niemand zal gelooven, dat het mogelijk zal
zijn, 'langs geheel natuurlijken weg de biet
„ikonkurrenzfaihig" te maken met de riet
suiker. En als dan tóch van landbouw-
technisoh standpunt de bietencultuur on
misbaar is? Dan zal de regeering andere
maatregelen moeten nemen.
De heer Lovink wees op een nieuwe
„'Brusselsche conventie". In zijn qualiteit
van president van de Economische Con
ferentie heeft spr. besprekingen gehad
met vertegenwoordigers van de-producee-
rende landen. (Hij heeft toen geconstateerd,
dat zij wel willen meewerken tot beper
king der productie, maar niet tot een her
leving der 'Brusselsche Conventie. Spr.
kan zich dat begrijpen. Zelfs een bedrag
van f 10 per 1000 kg. aan surtaxe, door
spr. gesuggereerd, kon als zijnde te laag,
niet worden aanvaard.
Daaruit blijkt, dat het oogenblik nog
niet gekomen is voor de Ned. regeering,
om officieel stappen te doen voor 'het bij-
door EVELYN EVERETT—GREEN.
(Vrij naar het Engelsch.)
74.) -o-
„Ik zal wel eens een goed woordje voor
je doen ,ouwe jongen," zei Nugent, 'kort
voor hij den trein bij het station van
Transome Peveril verliet. „Als je eenmaal
het land verlaten hebt, zal de oude heer
zich aanmerkelijk opgelucht voelen. 'De
zaak zou al lang voor elkaar zijn, als die
socialistische bevlieging er van den zomer
niet tussohen was gekomen. Maar je kon
van hem niet verwachten, dat hij het
kalmpjes op zou nemen, het joeg zelfs
mij in het harnas. Maar 't doet er niet
toe, ik wist wel, dat het je in den grond
geen kwaad zou doen; heel wat flinke
kerels, die tijdelijk een beetje aan 't malen
zijn, krijgen zulke bevliegingen om ze als
hun verstand terugkeert als een gloeien
de kool te laten vallen."
Roger glimlachte; Nugents broederlijke
openhartigheid prikkelde hem nooit.
„Dus ik ben een beetje aan 't malen,
«iet waar?"
eenxoepen van de rageeringen, «sa te ka
men tot een nieuwe Brusselsche Conven
tie. Dat kan eerst als het prijsniveau om
hoog ie gegaan. Gebleken is, dat bij een
suikerprijs van f 12:50 de bietsuikercul
tuur niet loonend is, zoodat die zal moe
ten verdwijnen als de prijs niet hooger
wordt, De regeering dient dus uit te zien
naar blijvende maatregelen tex voorzie
ning in dien nood.
Rede van den Minister.
De Minister van Binnenland
se he Zaken en Landbouw, de
heer Ruye de Beerenbrouck,
aluit zich aan bij de groote meerderheid
der sprekers, dat het hier gaat om een
quaestie van opportuniteit. De regeering
moet de zaken zien uit algemeen-econo
misch standpunt; zij mag niet alleen let
ten op den landbouw. Zij moet trachten
binnen het kader der algemeene moeilijk
heden extra-moeilijkheden te bestrijden.
De regeering is uitgegaan van de grens
voor de steunverleening van f 12.36 Ham-
burgsohe pariteit. Een hoogere prijs zou
aan 'het voorstel het 'karakter van crisis
maatregel ontnemen. Het zou dan een
productie-premie worden, welke de regee
ring niet wenscht. Men heeft den suiker
prijs genoemd als uit de lucht gegrepen,
maar dat is onjuist. De prijs van 1929
was f 12.41 en er is een veiligheidsmarge
genomen van 5 ets. Ook de thans gel
dende prijs te Hamburg voert tot de grens
van f 12.36 als garantiegrens.
De heer Van der Sluis zag in het re-
geeringsbeleid geen lijn, 'hij sprak van een
ommezwaai. Spr. verwijst naar de M. v.
A. en naar het verschil in omstandighe
den bij het onderdeel van den landbouw,
dat gesteund moet worden. Bij' het aard
appelmeel, waar men met groote voor
raden zit, was de toestand anders. Voor
de bietencultuur was aanvankelijk een
voorschot-regeling overwogen, doch die
bleek practisch onuitvoerbaar. Vandaar
dat de regeering is gekomen tot een
garantiepremie.
Wat meer rationalisatie betreft, kan
spr. den heer Van der Sluis meedeelen,
dat in behandeling is een aanvrage om
rijkssteun voor het door hem bedoelde
instituut in Wageningen.
Verschillende sprekers hebben de voor
gestelde regeling gekenschetst als een
werkverschaffingsregeling, maar daar
naast wilden zij den landbouw behoeden
voor verliezen hij productie-wisseling en
andere bewerking van den bodem.
Er is door den heer Van den Heuvel
gezegd, dat de verhooging van f 4 tot f 4.50
practisch niets beteekent. Meent deze
echter, dat de suikerprijs zal oploopen?
Men heeft hier te doen met verwachtin
gen, van camouflage mag men niet spre
ken.
De heer Van den Heuvel (A.-R.)
Ik heb van camouflage niet 'gesproken.
Ten aanzien van de indexcijfers
merkt spreker op, dat men niet moet
vergelijken een agrarisch product en een
product als suiker.
De 'heeren v. Dis en Lockefeer wensoh-
ten, dat de exportbieten in Zeeuwsch-
Vlaanderen óók onder de garantie-rege
ling worden 'getrokken, maar dat is niet
mogelijk, in veiband met de regeerings-
beginselen ten aanzien van de internatio
nale handelspolitiek.
De uiteenzetting van den 'heer Lovink
over de verhouding tusschen biet- en riet-
suikercultuur 'heeft spr. met belangstel
ling gehoord. Hij is het met hem eens, dat
de bietencultuur niet zal kunnen ver
dwijnen.
De heer Bierema vroeg, hoe de regeling
zal zijn, als de bieten-teler en de bieten
leverancier niet dezelfde persoon zijn. Het
garantiebewijs wordt gegeven aan den
leverancier. De teler is dikwijls aan de
fabriek niet bekend, er is geen verhou
ding tusschen den teler en de fabriek.
In de practijk doen zich nog allerlei ge
vallen voor, waarin de bieten herhaalde
lijk van positie veranderen. Al die geval
len kunnen niet in details in de regeling
worden opgenomen. 'De regeering heeft
een zekere mate van vrijheid noodig en
zij heeft 'haar commissie van voorlich
ting. Spr. is bereid de commissie de noo-
dige vrijheid te laten, ook t. a. v. het ge
val als van de garantie geen gebruik
„Kom nu zeg nu eens eerlijk ge
loof je het zelf ook niet?"
Roger zweeg een oogenblik, terwijl hij
zich de laatste twee jaren van zijn leven
voor den geest riep met al de wederwaar
digheden, die hij beleefd had.
„Ik weet het niet," antwoordde hij
langzaam en volkomen oprecht. „Ik weet
slechts, dat ik altijd getracht heb te ban
delen zooals mijn geweten het mij ingaf."
„O, dat vervloekte geweten van je!"' zei
Nugent met zijn goed-gehumeurde glim
lach; hij was al bezig zijn bagage bij! el
kaar te rapen, daar de trein vaart min
derde; en toen 'hij alles bij el'kaar bad,
'keek hij Roger aan en zei met ongewone
ernst:
„Je weet wel, dat ik wat ik zoo even
zei, niet letterlijk meende, Roger. Ik weet
even goed als jij, dat een man zonder ge
weten al heel spoedig een duivel wordt.
Ik heb dan ook 'heedemaal geen bezwaar
tegen je geweten, behalve dit laat het
geen excentriek van je maken. Een excen
triek mag de beste kerel zijn, die er in
een paar leeren schoenen rondloopt; maar
ten slotte is hij niemand tot nut, noch
zich zelf, noch iemand anders!"
Vijf minuten later was Hoger alleen,
terwijl zijn hand nog tintelde van den
afscheidedruk van zijn broer. Zijn hart
wordt gemaakt m de earantiebewijzaa
elders, b.v. in de Veenkoloniën, kunnen
worden uitgereikt. Dat kan echter niet
aan de fabrieken worden overgelaten.
Spr. komt thans tot de quaestie van
den prijs der pulp en melasse. De pulp-
prijzen zijn onderhevig aan lokale invloe
den, als gebrek aan ander veevoer en der
gelijke; de suikerprijs wordt echter be-
•heerscht door de wereldmarkt; men kan
daartusschen geen vergelijking maken,
Spr. heeft nagegaan, op welke wijze de
•garantieregeling kan worden verruimd.
Hij meent een oplossing te hebben gevon
den door de volgende wijziging aan te
brengen.
In punt 3 der regeling zal worden ge
lezen, dat de garantie wordt verlaagd met
de helft van 'hetgeen de gezamenlijke op
brengst van pulp en melasse de som van
f 4 per duizend kg. 'bieten te boven gaat.
In het bijzondere geval, dat in verband
met den suikerprijs de garantie zou moe
ten worden gekort en tegelijkertijd de ge
zamenlijke opbrengst van pulp en melasse
lager is dan vier gu'lden per duizend kg.
bieten, wordt deze korting niet toegepast
voor zooveel bovenbedoelde mindere op
brengst van pulp en melasse, berekend
per 1000 'kg. bieten, de stijging van den
suikerprijs, eveneens 'berekend per dui
zend kg. bieten, heeft geneutraliseerd.
Spr. beveelt ten slotte de aanneming van
het wetsontwerp aan.
Het wetsontwerp wordt in stemming
gebracht en aangenomen met 74—1 stem,
die van den heer "Wijnkoop.
KOMT DE ROODE VLOEDGOLF OVER
EUROPA?
Woensdag heeft onder groote belang
stelling dr Panstingl te Den Haag boven
staande vraag trachten te beantwoorden.
Ir. L. J. M. Feber, lid der Tweede Ka
mer, opende de bijeenkomst.
Mr. dr. H. H. Jl. van Gyblandt Ooster-
hoff, secretaris van de Indologische Fa
culteit te Utrecht, sprak een inleidend
woord. Men is hier, zei hij, nog zoo kalm
en gerust, alsof er geen vuiltje aan de
lucht is. Pas in 1926 zijn we er iets van
gaan merken, dat Rusland het Westen
wil treffen door het Oosten. Men wil het
heele economische stelsel en daarmede
de Westersche cultuur omverwerpen. Het
gaat niet om de economie, maar om het
vernielen van onze heele beschaving, en
om de vernietiging van ons Godsgeloof.
Daarna kwam dr Panstingl aan het
woord.
Het Yad. meldt er van:
In het eerste gedeelte der lezing bracht
spr. als inleiding zijn eigen herinneringen
aan den tijd van het uitbreken van de
bolsjewistische beweging, die hij op zijn
vlucht uit het krijgsgevangenkamp be
leefd heeft. Kort besprak hij de gruwelen
der Revolutie en het vermoorden van dui
zenden menschen, waarbij hij zijn woor
den kracht bijzette door een reeks licht
beelden, die een diep inzicht gaven in de
werkelijke verhoudingen, die toen in Rus
land geheerscht hebben.
Daarna ging hij over tot bespreking
van het vijfjaarsplan.
klopte warm door het hartelijk vaarwel
van Nugent; maar toch waren het niet die
afscheidswoorden, die schenen na te gal
men op het rhyt'hmische geluid van den
voortrollenden trein.
„Laat het geen excentriek van je ma
ken. Een excentriek mag de beste kerel
zijn die er in een paar leeren schoenen
rondloopt; maar ten slotte is hij niemand
tot nut, noch zich zelf, noch iemand
anders."
Telkens en telkens weer herhaalden
die woorden zich, sneller, naarmate de
trein zijn vaart versnelde. Roger was al
leen in het compartiment en ofschoon de
temperatuur buiten eenige graden onder
nul was, liet hij het raampje zakken en
leunde naar buiten.
„Is het dat, wat er van me worden zal?"
vroeg hij zichzelf af, nadat hij het raam
pje eindelijk weer gesloten had en zich in
de kussens terug had laten vallen. „Nie
mand tot nut, noch mezelf, noch iemand
anders! Een man, die voortdurend zijn
standpunt verandert, zijn inzichten her
ziet, van kleur verwisselt als een kame
leon; die een weg kiest, maar als hij een
hindernis tegen komt, weer terug keert,
wacht, aarzelt, om het dan nog eens te j
probeeren op een anderen weg, met het-
■elfde resultaat. Een excentriekI aio-
Het vijfjaarsplan heeft ten doel, Rus
land in den kortst mogelijken tijd op eom-
munistischen grondslag zoo uitgebreid
mogelijk te industrialiseeren.
Om dit doel te bereiken moeten vooral
de basismdustriën ontwikkeld worden, d.
w.z. industriën, waarop weer andere zicb
opbouwen kunnen, dus alles wat samen
hangt met ijzer, staal, kolen, electriciteit
en werktuigmachines, waarbij ook de
voedselproductie in grootbedrijven geor
ganiseerd moet worden.
Van deze grootbedrijven zijn tot nu toe
gereed of bijna gereed gekomen, de Mag
nitogorsk, het grootste staal werk der we
reld, dat 4 millioen ton staal per jaar pro-
duceeren moet. Tie Dnjeprostroi, liet
grootste electriciteits-krachtstation der
wereld, de asbestwerken in den Oeral, de
traktorenfabriek on in Petrograd en Tsje-
habinsk, een reeks van graangrootbedrij-
ven, waarvan de bekendste de „Gigant"
is, die 220.000 K 4. grond bebouwt, do
moderniseering van de petroleumwerken
in Baku en Grosny en de ontginning van
nieuw ontdekte petroleumbronnen iu bet
Oeralgebied en eindelijk de door de Ford-
werken ingerichte reusachtige automobiel
fabriek te Nisjni-Nowgorod.
Spr. hield zich daarna bezig met de
stijging der productie van ruwijzer, wals-
ijzer en staal, de kolenwinning, en stelde
vast, dat het volstrekt niet tot de onmoge
lijkheden behoort, dat de Sovjets hun leu3
„het vijfjaarsplan m vier jaar" in zekere
mate ten uitvoer zullen brengen, dank zij
de hulp der Amerikaansche ingenieurs,
waarvan er op het oogenblik zeker 200') in
de Sovjet-Unie zijn. De toeneming der
productie is geweldig.
Indien men op de geheele wereld een
gebied gezocht zou hebben, dat voor zulk
een reuzenexperiment geschikt was, had
men geen beter er voor kunnen vinden
dan Rusland, dat rijk aan bodemschatten
en daarbij dun bevolkt is en waarvan de
bevolking door een eeuwenlang tsaristisch
regime gewend is zich voor een hooger
geweld zonder morren te buigen.
Het vijfjaarsplan heeft dus een kans op
momenteel succes, echter geen kans op
een duurzaam. Hierbij komt nog, dat de
Sovjets alle middelen van een onvermoei
de propaganda, tot dwangarbeid toe, in
toepassing brengen, om het plan door te
drijven.
De uitmoording van de vroegere be
schaafde klasse en de anti-religiense pro
paganda duren zonder onderbreking voort.
Alles, wat de Sovjets in dit opzicht tegen
spreken is absoluut onwaar. Het bestaap
van de houtkampen, waar politieke gevan
genen dwangarbeid moeten verrichten, is
een onloochenbaar feit.
Rusland is door en door kapitalistisch.
Het is een kapitalisme in den ruwsten en
meedoogenloosten vorm, want het con
centreert het geheele kapitaal van een
staat in één hand en kan daardoor op de
wereldmarkt met dumpingsprijzen optre
den, temeer, omdat het verliezen van een
bedrijf door winsten van een ander dek
mand tot nut, noch zichzelf, noch iemand
anders! Dat is wel een opwekkend eind
na twee jaar van harden strijd!"
Aan het eind van de reis vond hij een
dogcart op zich wachten, bestuurd door
Godfrey Manners, die er heel wat beter
uitzag dan de bleeke, uitgeteerde man,
die hij drie maanden geleden achter had
gelaten. Pat sprong als dol tegen hem
op en werd door Roger zelf in den wagen
getild om aan zijn verlangen, den ouden
vriend van dichtbij te kunnen begroeten,
te voldoen. Daarna werd hij weer op den
grond gezet, zoodat hij met de dogcart
mee kon hollen, dol van vreugde weer
buiten te zijn en zijn spieren weer te kun
nen strekken.
„Ik vind het aardig van je, dat je de
ze reis met me maken wilt, Roger", zei
zijn metgezel; „ik had het nauwelijks
durven hopen. Ik hoop, dat je het niet
alleen ter wille van mij doet, want of
schoon ik het heerlijk vind jou als reis
gezel te hebben, moet ik je zeggen, dat ik
weer geheel de oude ben behalve dan
dat eene organische gebrek, dat ik mijn
heele leven gehad heb en waarmee ik
geen rekening kan houden, ofschoon ik
veronderstel, dat het tenslotte toch nog
I wel mijn doodsoorzaak zal worden. Maar
ik wil je niet onder vslsohe voorwendsels
ken kan en mat geen hooge Icmsn en dure
locale lasten te rekenen heeft.
Rusland is ook het meest protectio
nistische land der wereld. Er bestaat' geen
vrije invoer, aangezien alleen 09 Staat in
koopt. Dus komt geen spijker en geen
schroef over de grenzen van Rusland, als
de Sovjets die niet- voor hun vijfjaars
plan noodig hebben
Hierbij mag man niet vergeten, dat
de Sovjets een strijdorganisatie zijn, die
bewust naar de wereld-revolutie toe
werkt.
Ze hebben een ijzeren di-scipline in hun
leger, beschikken over goede oorlogsvlieg
tuigen en giftgassen haLl an hij bun in
dustrialisatie zeer goed er op golet, dat
zij vooral tab nemen Bouwen, aie m net ge
val van oorlog het bonoodigda oorlogsma
teriaal kunnen leveren.
Om zich tegen de Sovjets te v :dedi-
gen, is vooral noodig een sluiti
Europeesche grenzen tegen Russische -«ra-
ren.
Er moet een economische conferentie
bijeen geroepen worden, die tot een ge
meenschappelijk optreden tegen de Sovjet
besluiten zal.
Vliegveld op Schouwen.. Het
vliegveld te Haamstede (Schouwen) zal
4 Mei officieel worden geopend. Intus-
schen heeft de K. L. M. besloten dit jaar
nog geen geregelden dienst Rotterdam
Schouwen in te stellen, maar te wachten
op aanvrage tot vervoer. Overwogen
wordt, of een dienst Rotterd; Schou-
wen-Walcheren ook mogelijk is in de toe
komst.
-T- Fort Rammekens. Het voor
malige Fort Rammekens, onder Ritthem,
zal van 1 April tot 30 Juli voor het pu
bliek gesloten zijn, behalve voor hen, die
in het bezit zijn eener aanbeveling van
den directeur van het Rijksbureau voor
de Monumentenzorg van de Ned. Vereen,
tot Bescherming van Vogels.
Besmettelijke ziekten. In
de week van 15 tot en met 21 Maart zijn
m onze provincie voorgekomen 3 geval
len van roodvonk, en wel 1 in ieder der
gcmeenlen Haamstede, Kruiuingen eu
Z'vimdag en 1 geval van meningitis ce
rebrospinal epidemica te Krabbendijke.
Middelburg. Gisterenavond hield Han
delsbelang een niet talrijk bezochte le
denvergadering onder voorzitterschap
van den heer L. A. S t o f k o p e r.
Voorlezing werd gedaan van het jaar
verslag van den secretaris, den heer F
B. den Boer, die daarin er op wijst, dat
hij in zijn eerste verslag nog een tikje
pessimistischer moet zijn dan zijn voor
ganger in diens laatste. De algemeene
toestand van handel en industrie is er in
1930 niet beter op geworden. Ofschoon
de ongunstige toestand van zaken in
den groothandel nog niet ten volle tot
den kleinhandel is doorgedrongen ging
het ook daar niet overal naar wensch.
In de bouwvakkon was nogal bedrij
vigheid.
bewegen om mee te gaan".
„Ik vind het heel prettig om met je
mee te gaan", antwoordde Roger; „ik heb
altijd veel van do zee gehouden en ben
nog nooit zoo ver geweest als naar
Australië. Het heel vriendelijk van je
broer mij te vragen. En ik ben heel blij,
dat je mij niet r.oodig hebt in mijn oude
post van verpleger (ofschoon dat ook
maar comedie was) maar ik zal bet heel
prettig vinden mee te gaan als ie vriend
en metgezel. Maar ik weet noB niet hoe
lang ik kan blijven, als de overtocht een
maal achter den rug is".
„O, dat kun je altijd nog wel beslissen,
als je daar eenmaal bent. Wat ben je van
plan met Pat te doen?"
„Ik wilde juffrouw Rivers vragen hem
een thuis te geven tot ik terug kom. Denk
je dat ze het doen zal?"
„Daar kun je van op aan. Pat is een
boffer. Ik was bang, dat hij een akeligen
tijd voor zich had, maar je afwezigheid
zal hem het hart niet breken, als hij bij
Juffrouw Rivers blijft".
Roger staarde recht voor zich uit.
„Maakt ze het goed? Is ze alleen op
Eastar Holt?"
(Wordt vervolgd.)
Dr Willem Mengelberg, de beroemde diri gent van het Concertgebouworkest van Amsterdam, viert Zaterdag 28 Maart zijn
60sten verjaardag. De dirigent met zijn beroemd orkest.
