DE ZEEUW Het Geweten van RogerTrehern. IN UW PIJP: v. ROSSEM's TROOS TWEEDE BLAD. Wat er deze week voorviel - KLIERZIEKTE HET ADRES A. Wit KING ttNïME*NT Brieven uit Middelburg. FEUILLETON I VAN ZATERDAG 21 FEBR. 1931. No. 121. Wij willen de revue van de gebeurte nissen dezer week openen met de voor onze akkerbouwers zoo belangrijke aan neming van bet Tarwewetje. Het was wel op bet kantje af, dat onze Senaat er zijn goedkeuring aan becbtte, maar de vereischte meerderheid was er dan toch en er (bestaat nu eenige 'kans op verbetering in den toestand voor ben, die gewoon zijn tarwe te verbouwen. Onze bietenverbou wers wachten nu met ongeduld op hun beurt! Jammer, dat in ditzelfde overzicht ge wag moet worden gemaakt van de voor nemens van den Duitsc'hen Minister van Landbouw, die, wanneer 'hij er een meer derheid voor vindt in de regeering, voor onzen Nederlandschen land- en tuinbouw en voor onze veeteelt funest zullen blijken te zijn. Ondanks de 'kloeke en mooie woor den, die te Genève gesproken worden, wordt ons land 'keer op 'keer verontrust door de voorgenomen tariefverhoogingen in de landen om ons heen. Wij werden deze week opgeschrikt door een ernstige ramp, die te Bleri'k heeft plaats gehad, waar op een overweg waarvan de hoornen niet gesloten waren een autobus door een trein werd ge grepen. Niet minder dan vier personen werden gedood en tien gewond. Bijna heeft zich ook te Slikkerveer een vreese- lijke ramp voorgedaan, doordat aldaar een aanvaring plaats had tusschen een passagiers- en een vrachtschip. Hier kon den echter gelukkig nog juist intijds alle opvarenden worden gered. De Tweede Kamer hield deze week een uitvoerig debat over de werkloosheid en bare bestrijding. Daarbij werden vaak be langrijke beschouwingen geleverd, maar aan het eind bleek dat de houding der regeering door de overgroote meerderheid der Kamer werd goedgekeurd. Veel ver andering 'komt er niet in de werkloozen- zorg. Als wij zoo het regelmatig, rustig wer ken van onze volksvertegenwoordiging volgen, worden wij onwillekeurig tot dank baarheid gestemd, waar in verschillende andere landen 'het parlement hoe langer zoo meer ontaardt en verwordt. Uit den Duitschen Rijksdag zijn twee groote par tijen weggeloopen (Duitsch-nationalen en nationaal-socialisten), in den Oosten- rijkschen Nationalen Raad heeft men een formeele vechtpartij geleverd, die onge veer een kwartier duurde. Spanje heeft een ernstige crisis doorgemaakt, die cul mineerde in de vraag: republiek of mo narchie. Scheen het eerst, dat Koning Alphonso vrijwillig den troon naar het heette tijdelijk verlaten zou, om het volk ge legenheid te geven zich geheel vrij uit te spreken, later is hij van koers veranderd. Toen Sanchez Guerra zijn onmacht om een oplossing te bewerken, te kennen had gegeven, bewoog de koning zich niet nog meer naar 'links, maar deed een beroep op alle trouwe monarchisten van alle richtingen om alle onderlinge geschillen op zijde te zetten en een kabinet te vor men. Het nu 'gevormde kabinet heeft 'n moei lijke taak te vervullen. Treedt dit kabinet, dat naast zeer conservatieve ook krachtig vooruitstrevende elementen bevat, met doelbewustheid op, dan zal de huidige agitatie wel snel in normale banen geleid kunnen worden. XLIV. Amice, In de laatste jaren zijn in ettelijke ge meenteraden, ook in Middelburg, maat- is een vorm van tuberculose. Ver waarloost deze kwaal dus niet. Leest wat Dr. J. H. VAN GRAFHORST, arts, schrijft in zijn brochure: „Wen ken en raadgevingen bij de behande ling van tuberculose en scrofulose" over de gunshge resultaten verkregen met granuline. Deze brochure, die o.a. talrijke attesten bevat van ge- neesheeren en genezen paiiënten, wordt U op aanvrage, in gesloten enveloppe gratis toegezonden door de Pharm. Ond Dr. J. H. VAN GRAF HORST, Scheveningen Alkmaarsche- straat D 9. door EVELYN EVERETT—GREEN. (Vrij naar het Engelsch.) 50.) -o— De tuin vlak voor hem geleek één groote bloemenmassa, en terwijl hij zoo lag te peinzen in die weelde van rust en genot, liet Roger zijn gedachten terug gaan naar het huis zijner kindsheid, dat hem zoo lief nog was, ofschoon hij zich vaak voorhield, dat hij het mogelijk nooit terug zou zien. Want zelfs de luchthartige oudste broer had aanstoot genomen aan Rogers laatste „dwaasheid" en zoowel ge sproken als geschreven in nogal scherpe bewoordingen, van de schande, zich in te laten met „een bende beestachtige anar chiste- volksverleiders en socialisten". Hij hau tamelijk duidelijk zijn meening te kennen gegeven over den man, die zonder het excuus van opvoeding en om standigheden zich mee kon laten slepen door zulken „vervloekten onzin". Maar hier dacht Roger niet aan; hij peinsde over de oude tuinen van Tran some Peveril, waar hij als kind had ge legen, gedurende zijn herstel, juist als nu, terwijl de geuren der bloemen in zijn neus opstegen en hij trachtte ze te on- dew.chsiden, zich afvragend, welke van regelen genomen ten behoeve van de hy giëne op de lagere school. De bizondero schoolbesturen waren daaraan niet onder worpen, tenzij zij zich gewillig aan de geneeskundige controle over de kinderen hunner scholen onderwierpen. In hét hoofdorgaan onzer A.R. partij worden den laatsten tijd eenige artikelen „over de geneeskundige voorzorg met hare huidige annexatie van de school" aange troffen en daarbij werd een beroep ge- 1 daan op onze antirev. geneeskundigen om 1 deze zaak in studie te nemen ten einde een weg worde gevonden, „waarin bet evenwicht tusschen overheidstaak en ge zinsverantwoordelijkheid volkomen wordt gehandhaafd". Bij monde van dr Hekman, den kundi- gen directeur van het Rotterdamsch ge meenteziekenhuis, heeft de Vereeniging van Christelijke genees- en natuurkundi gen toegezegd, het belangrijke vraagstuk, dat om oplossing vraagt, te zullen bestu- deeren uit het oogpunt van het behoud der Christelijke grondslagen van het maatschappelijke leven. Daarbij werd verzekerd, dat hierbij de bedoeling voor zat, die beginselen in bet oog te houden, die ons allen dierbaar zijn en de verwach ting uitgesproken, dat het gegeven moge worden, ook bij gebleken meeningsver- schil, in de kardinale punten gemeen schappelijke actie in dezen te voeren. Reeds herhaaldelijk is van antirevolu tionaire zijde verzet gepleegd tegen de po gingen om het evenwicht tusschen over- heidsroeping en verantwoordelijkheid van het gezin te verstoren. Daardoor zijn we gespaard gebleven voor de buitensporig heden op dit gebied, zooals het buiten land die te zien geeft. Echter valt bet niet te ontkennen dat in sommige gemeenten reeds te veel werd toegegeven. Den so ciaal-democraten is bet er vooral om te doen, de zorg voor de gezondheid van bet schoolkind van de ouders af te wentelen op de gemeenschap, die ook in deze dra gen moet wat op de schouders der ouders rust. De huisarts, dien men moet hono- reeren, moet worden vervangen door den gemeenteschoolarts, die zijn tractement van de gemeente ontvangt. Gevolg is, dat de huisarts hierover alles behalve tevre den is, gelijk ook de discussie hunnerzijds in de Mi'ddelb. Crt. duidelijk heeft aange toond. Krijgen de socialisten hun zin, dan komt de zuigelingen- en verdere moeder- schapszorg, de voeding en kleeding der kinderen, de lichamelijke controle, de oefening in 't zwemmen (ook in 'tl eer en loopen? vroeg onlangs 'tA.R. raadslid te Middelb., dhr den Hollander) enz. voort aan voor rekening der gemeenschap, ook voor dien arbeider, die overigens gelde lijk volkomen in staat is zich van zijn ouderlijke verplichtingen te kwijten. Is men van die zorg af, dan. blijft er zoo veel te meer over voor uitspanning en vermaak. In de Standaard wordt er op gewezen, hoe verkeerd het is te zeggen: We weten geen anderen weg dan mee te gaan, tot we niet verder kunnen. „Wie zoo mee gaat kan altijd verder. Hij loopt im mers niet meer uit eigen kracht, maar hij laat zich schuiven". Ook wordt wel eens gezegd: „dat wij van zooveel din gen indertijd gevonden hebben, dat zij niet in «vereênstemming waren met onze beginselen, en die wij toch later hebben aanvaard". Ook dit is te veroordeelen. Wij zijn verplicht verkeerde dingen in het maatschappelijk leven te keeren. Vaak ge lukte dit ons en konden wij anderen, die niet al te ver van ons staan, ook van het verkeerde dier regelingen overtuigen. Ook konden wij vaak remmend optreden bij av6rechtsche of vrijpostige uitvoering van dergelijke maatregelen, Ook in Middelburg vigeert sinds eeni- gen tijd het instituut van den schoolarts. Onverplicht traden sommige Christelijke Schoolbesturen tot wederopzeg ging tot de schoolartscontrole toe. Zij letten echter met Argusoogen op of de schoolarts soms zijn bevoegdheid te buiten gaat en zien in 'tbizonder nauwlettend toe, of hij den ouders van kinderen die hunne Ghr. scholen bezoeken soms niet den in druk geeft, dat zij in casu tot meer verplichtingen zijn ge houden dan werkelijk het geval is. Ree'ds eenmaal werd er door deze besturen op gewezen, dat een tot de ouders gerichte kaartcirculaire ten deze verder ging, dan wettelijk vaststaat. Ook wordt er zeer op gelet dat de school- controle wellicht „meer ten voordeele van een zekere gemeenschapsidee" worde ge ëxploiteerd, dan ten voordeele van de volksgezondheid", zooals inderdaad het geval behoort te zijn. Dit nu juichen wij van die schoolbestu ren toe, evenals het vaste door hen uitge drukte voornemen, om de toelating ran den schoolarts op huune scholen onver biddelijk op te zeggen, wanneer het antire volutionaire beginsel der gezinssouverei- niteit in het gedrang mocht komen. Intusschen hopen wij, dat bet te zij ner tijd te wachten advies van de Chr. geneesbeeren zooveel licht zal brengen, dat onze Schoolbesturen een vasten maat staf ontvangen, waarnaar zij kunnen han delen, al mocht ook ten gevolge daarvan het schoolartsen-instituut een reclame middel worden uitsluitend voor de Open bare School. Er worden in den laatsten tijd meer reclamemiddelen gebruikt voor de school „waaraan de natie gehecht is'T In Mid delburg wordt achter de ruiten van som- mige ingezetenen een plakaat gezien, waarop wordt meegedeeld, dat over eeni ge dagen een stuk wordt opgevoerd, ge- titeld: „De kleermaker en de Kabouters" j Wat zou de inhoud daarvan zijn? Wij denken zoo, dat de Kleermaker Minister Kappeyne is, die overdag werkzaam is aaD de ervaardiging vaD het Schoone Kleed der opleiding tot alle Chr. en maat schappelijke deugden en dat de Kabouters de achtduizend roode onderwijzers zijn, die des nachts dat fraaie gewaad even spoedig uiteenrafelen als de Kleermaker het bij zonnelicht tracht in elkaar te flik ken. Of zou dat een al te ondeugende oplos sing zijn en zouden Kleermaker en Ka bouters samen bezig zijn, ten einde allen die op anti-nationale wijze de Openbare School afbreken, tot rede te brengen? Het zal ons belang inboezemen te weten te ko men h o e zij dit zullen bereiken. Vriendschappelijk groetend t.t. METELLUS. voor Manufacturen. Dames- en Kinderconfectie Tapijten - Gordijnen Bedden - Ledikanten en aanverwante artikelen is GOES HULST Probeert Sloan's. Het zal verwonderen hoe anei Gil werkt ir. aüe gevallsn van R 2, nGndaj isM- Bheumatielï en Spisrejv aa Zonuw-Pijn, De pijn v e r d w IJ es i on-mdde"Jilt. Miiiieaifte® feeboen «et ge bruikt, Shan't dringt dcor, Verkrijgbaar bij aib Ap-> thekers cn Drogsstea. INTERESSANTE CIJFERS. Dank zij de goede zorgen van het Cen traal Bureau voor de Statistiek ver scheen weer het z.g. Statistisch zakboekje 1930. Uit dit, 136 pagina's tellend, boekwerk willen wij eenige grepen doen. Allereerst blijkt, dat wij in ons land nog altijd meer vrouwen dan mannen hebben. Doch er is een daling. Een eeuw geleden waren er op elke 1000 mannen 1045 vrouwen. In 1909 bedroeg dit cijfer 1021 en in 1929 1012. Het geboortecijfer daalt geleidelijk. Be droeg bet aantal geboorten gedurende de jaren 1840/49 gemiddeld 33.5 per 1000 inwoners en in 1925 24.2, in 1929 (over 1930 zijn nog geen gegevens verwerkt) werden op iedere 1000 inwoners 22.8 kinderen geboren. Het sterftecijfer is belangrijk gedaald en wel van 26.6 in de veertiger jaren tot 10.7 in 1929 op de 1000 inwoners. Een jaar te voren was het cijfer nog gunsti ger; het bedroeg 9.6. De stijging tot 10.7 moet op rekening van de griep worden geschreven. Stierven in ons land per 10.000 inwo ners in de jaren 1911/15 gemiddeld 29 personen aan tuberculose, over 1929 be droeg dit cijfer 17. Een zeer belangrijke vooruitgang dus. Op iedere 1000 inwoners werden ge middeld in de jaren 1840/49 7.4 huwe lijken gesloten, in 1875 8.3, in 1915 toen tengevolge van den oorlogstoestand menig paartje zijn huwelijk uitstelde 6.7. 1920 was niettegenstaande den wo ningnood, een recordjaar: het cijfer steeg tot 9.6. Van 1925 t.m. 1929 werden vau 7.4 tot 7.9 huwelijken per 1000 inwoners voltrokken. Vergeleken bij de jaren 1840/49 is de huwelijkstrouw er niet op verbeterd. Ging in die jaren gemiddeld op 1000 echtparen één paartje „van elkaar", in de laatste jaren bedraagt het aantal~21. Sedert 1927 is echter geen verdere stijging te consta- teeren. In 1910 bedroeg bet aantal openbare lagere scholen 3303, het aantal leerlingen rond 563.000, in 1927 3682 scholen met 473.000 leerlingen en in 1928 (latere cij fers bevat het jaarboek niet) 3636 scholen met 472.000 leerlingen. Bij het bijzonder onderwijs daar entegen valt jaar op jaar een stijging waar te nemen. In 1910 2060 lagere scholen, 1927 4152 scholen en 1928 4293 scholen met resp. 353000, 644000 en 703000 leerlingen. Gemiddeld werkte iedere Nederlander in 1921 23 L. bier naar binnen, in 1925 25.2 L. en in 1928 28 L. Het wijnver- bruik is schommelende: in 1921 was het gemiddeld gebruik per hoofd der bevol king 1.46 L., in 1926 1.9 L.; sedert dien is het dalende, over 1929 bedroeg het 1.71 L. Het koffieverbruik neemt af: in 1929 bedroeg het per hoofd 4.4 K.G. Het theeverbruik stijgt in de laatste jaren: 1924 1.21 K.G. p. hoofd, in 1929 1.37 Kg. Enorme bedragen worden jaarlijks in rook omgezet: in 1923 1043 millioen siga ren, 1957 mill, cigaretten en 12 mill. K.G. tabak; in 1929 1346 mill, sigaren, 3179 mill, cigaretten en hier is een daling 11 mill. K.G. tabak. De totale warn^c van het tabaksverbruik bedroeg in 1»23 Wil millioen, in 1929 f 173 millioen. Bij de tellling op 1 Jan. 1928 becL-xeg het aantal motorrijtuigen 95883, op 1 Aug. 1929 128888. In 1924 bedroeg het aantal rijwielen 1.756.738, over het belastingjaar 1928 '29 '2.525.509. In 1920 waren op het einde des jaars bij de Rijkspostspaarbank 1.908.305 boek jes in omloop met een tegoed van rond f273 millioen; in 1928 2.069.222 boekjes met een tegoed van f340 millioen. De particuliere spaarbanken noteerden in '20 619.807 boekjes met een tegoed van f 216 millioen, in 1928 904.190 boekjes met een tegoed van J 354 millioen. Bij de Boerenleenbanken bedroeg het tegoed op het einde van 1927 f386 mil lioen. Ging het aantal faillissementen in ons land in de laatste oorlogsjaren en ook daarna tot en met 1924 met groote sprongen in de hoogte, sedert 1925 valt, jaar op jaar een daling te boeken 1 In 1924 werden nog 4341 laillissementen uit gesproken; over 1929 bedroeg het aantal faillissementen 2729. Van 1900 tot 1920 steeg het aantal art sen van 2225 tot 3394; van 1920 tot 1928 van 3394 tot 4435, de officieren van ge zondheid niet medegerekend. Telden wij in ons land in 1900 slechts 169 tandart sen, in 1928 bedroeg dit aantal reeds 714, w.o. 101 vrouwelijke tandartsen. NIEUW- EN ST JOOSLAND 1631 24 Februari 1931. Als wij een blik op de tegenwoordige kaart van Walcheren slaan, zoudenwij denken, dat het geheele eiland ineens met een ringdijk omgeven is geworden. De geschiedenis leert ons echter, dat het niet zoo is. Het Walcheren van vroeger zag er anders uit, vooral in het Oosten. Arnomuiden lag aan een open water, de Lemmer. Hierin liep uit de Arne, Middelburgs eerste vaarwater naar zee. Langs het ambacht Welzinge stroomde de Welzinge. Zoo waren de Lemmer en de Welzinge diepe vaargeulen van een groote water vlakte, die zich uitstrekt© van Walcheren tot 'sHeer Arendskerke in Zuid Beveland. Het geheel werd dan ook het VLakke genoemd. Dicht bij Arnemuiden ontstond in het begin der 14e eeuw als opwas een schor, het Arnemuiderzand geheeten. Volgens de rentmeestersrekeningen ten tijde van het Henegouwsche Huis werd in 1331 en in de volgende jaren het hoogste deel van deze schor b ruikt, al was het maar een klein deel, n.i. 1 gem. 50 roeden. Na 1402 lezen wij niet meer van het Arnemuiderzand. Daar in die jaren Zee land vaak geteisterd werd door water vloeden, is het zeer waarschijnlijk, dat het door de zee is overstroomd. Een eeuw later was ongeveer op de zelfde plaats weer een schor opgekomen, die zoo hoog lag, dat er éen schapen stal werd opgebouwd. Zooals men weet, te al die bloemen, die hem omgaven, de mooiste was. De teére lucht van de theeroos scheen een achtergrond te vormen voor al de an dere; maar die van de wilde thym, welke de paden omrandde, en zich tusschen de steenen nestelde, was eigenaardig door dringend. Uit een vochtig, beschaduwd hoekje kwam de geur van die zuivere, witte tabaksplant, die 's nachts het kopje ophief en den koelen tuin vulde met zijn zachte geur. Daar waren de teere, witte lelies, en de hooghartige oranje- en tijgerlelies, reukloos, maar prachtig, met hun klokken pralend in den heeten zonneschijn. Reusachtige zon nebloemen rezen rechtstandig de lucht in, bekroond door de groote bloemen van ge- bruneerd goud. Alle mogelijke bloemen zochten zich een goed plaatsje in de groote bedden, die tegen de muren lagen of de tuin afscheidden van de boerderij met de bijgebouwen. Vandaar kwamer, gezellige, huiselijke geluiden, nu de zon langzaam ter kimme daalde. Het loeien der koeien, het gekoer en gekakel der duiven en kippen, die omstreeks dezen tijd hun dagelijksche portie graan kregen; het geknor van de varkens en het vroolijk geroep van de knechts tegen elkaar. Roger besefte, dat hij eenigen tijd ge slapen had. Na bet middagmaal, dat hem werd opgediend in die lage kamer, die even naar lavendel rook, en welke toe gang gaf tot dit balcon, was hij hier gaan zitten. Nu sto&d aaast hem «ea varplsag- I ster met een witte kap op, een verleide lijk theeblaadje in de hand met geurige thee, gele boter en heerlijk knappend brood, zooals alleen een ervaren boerin het maken kan. Hij sprong op, niet gewend bediend te worden, beschaamd, zoolang van zijn post afwezig te zijn geweest. „Ik had om drie uur terug willen ko men, het spijt me, dat ik u zoo lang heb opgehouden. U heeft andere dingen te doen". „Neen, heusch niet, mijnheer, op het oogenblik niet", zei de vriendelijk uitzien de zuster, die haar liefdediensten wijdde aan de kolonie, waar Helen Rivers den scepter zwaaide, „we hebben op 't oogen blik geen werkelijk zieken alleen maar menschen, die van den vroegen morgen tot den laten avond buiten moeten zijn en den zonneschijn en frissche lucht als dokter en verpleegster hebben. En mijn heer heeft rustig geslapen, het was dit maal werkelijke slaap, niet die verdoo- ving waarin hij hier gebracht werd. En ik ben er blij om, want gisteravond zat ik wel een beetje in angst. Het was een hee- le waag, hem zoo'n eind te laten reizen, zooals de dokter, die meekwam, heel goed besefte. Maar die zei, dat hij van twee kwaden bet minst erge had moeten kie zen en toen hij de kamer hier zag, ver klaarde hij blij te zijn het te hebben door gezet, ofschoon hij gedurende de reis in onzekerheid had verkeerd of hij nu man slag bad begaan of niU bij bet noemde. En ik kon aan zijn gezicht zien, dat het hem aangegrepen had". „Ik weet het", antwoordde Roger, „maar die verschrikkelijke stad en die hotelkamer, die veel van een gloeienden oven had, daar zou hij vast en zeker ge storven zijn. Ik had een gevoel of ik er zelf onder zou bezwijken". „Ja, mijnheer, ik zei zooiets nog tegen juffrouw Rivers, dat u eerder zelf ver pleging noodig heeft, dan geschikt te zijn om anderen te verplegen. Maar ik ben blij, dat er weer wat werk voor ine aan den winkel komt. Gewoonlijk krijgen we hier herstellenden, die alleen maar wat zorg behoeven. De werkelijke zieken gaan naar de ziekenzaal van het huis en daar doe ik geen dienst, ofschoon ik er wel eens helpals ze handen te kort komen." „Is juffrouw Rivers vandaag hier ge weest?" „Ze is op 't oogenblik hier, mijnheer; ze kwam om naar mijnheer Manners te kijken en nu geeft ze juffrouw Bentham de noodige instructie's. Dit is de boer derij, zooals u waarschijnlijk weet. Het is nog geen halve mijl naar het huis, als men den weg volgt, en langs het wei- depad is het maar een kwartmijl. Ze komt zoo dadelijk bij u, daarom heb ik twee kopjes mee gebracht. Ik dacht, een kopje thee zou baar wel smaken na haar wan deling. Kijk, ik zal bet op dit kleine ta feltje naast n zetten en nog een stoel bij schuiven. He,, das;r komt zg! Uw hond ?CL U.;, 1 De zuster verdween en Helen kwam naar hem toe. Haar bewegingen werden wel wat belemmerd door de dolle begroe tingen van Bat, die ze met lieve woordjes tot rust trachtte te brengen. Ze was ge heel in het wit dien dag, een booge, ko ninklijke gestalte. Welwillend en vriende lijk boorde ze Rogers aarzelend uitgespro ken maar van harte gemeende woorden van dank aan en zonder ze bepaald af te snijden, liet ze hem toch wel voelen, dat baar daar niet zooveel aan gelegen was. „Ik ben werkelijk blij u hier te zien. Ik had gasten noodig voor deze kamers. Ik ben altijd blij de vrienden van mijn vrienden te begroeten vooral als zij mijn vrienden ook zijn." En de mooie droeve oogen keken een oogenblik met een vriendelijke uitdrukking naar Rogers gelaat. „Ik heb dezen verschrikkelijken strijd met belangstelling gevolgd, al ge loof ik niet, dat 't geneesmiddel, dat u de zuchtende menschheid wilt toedienen, veel zal uitwerken, 't Deed me vaak zjoo'n pijn. Het is verschrikkelijk te booren van zoo veel lijden, zooveel strijd zooveel baat en onwil. En u was in 't dichtst van dat op roer dat haast een soort burgeroorlog werd. En u heeft geleden, beiden heeft u geleden. Maar dat kwam, doordat u trachtte de duivelsche hartstochten van de menigte binnen de perken te houden. Dat was een mooi doel." CSSTordï vervolgd)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1931 | | pagina 5