DE ZEEUW
Het Geweten van RogerTrehern.
IN
UW PIJP: v. ROSSEM's TROOS
TWEEDE BLAD.
Wat er deze week voorviel
- KLIERZIEKTE
HET ADRES
A. Wit KING
ttNïME*NT
Brieven uit Middelburg.
FEUILLETON
I
VAN
ZATERDAG 21 FEBR. 1931. No. 121.
Wij willen de revue van de gebeurte
nissen dezer week openen met de voor
onze akkerbouwers zoo belangrijke aan
neming van bet Tarwewetje. Het was
wel op bet kantje af, dat onze Senaat er
zijn goedkeuring aan becbtte, maar de
vereischte meerderheid was er dan toch
en er (bestaat nu eenige 'kans op verbetering
in den toestand voor ben, die gewoon zijn
tarwe te verbouwen. Onze bietenverbou
wers wachten nu met ongeduld op hun
beurt!
Jammer, dat in ditzelfde overzicht ge
wag moet worden gemaakt van de voor
nemens van den Duitsc'hen Minister van
Landbouw, die, wanneer 'hij er een meer
derheid voor vindt in de regeering, voor
onzen Nederlandschen land- en tuinbouw
en voor onze veeteelt funest zullen blijken
te zijn. Ondanks de 'kloeke en mooie woor
den, die te Genève gesproken worden,
wordt ons land 'keer op 'keer verontrust
door de voorgenomen tariefverhoogingen
in de landen om ons heen.
Wij werden deze week opgeschrikt door
een ernstige ramp, die te Bleri'k heeft
plaats gehad, waar op een overweg
waarvan de hoornen niet gesloten waren
een autobus door een trein werd ge
grepen. Niet minder dan vier personen
werden gedood en tien gewond. Bijna
heeft zich ook te Slikkerveer een vreese-
lijke ramp voorgedaan, doordat aldaar
een aanvaring plaats had tusschen een
passagiers- en een vrachtschip. Hier kon
den echter gelukkig nog juist intijds alle
opvarenden worden gered.
De Tweede Kamer hield deze week een
uitvoerig debat over de werkloosheid en
bare bestrijding. Daarbij werden vaak be
langrijke beschouwingen geleverd, maar
aan het eind bleek dat de houding der
regeering door de overgroote meerderheid
der Kamer werd goedgekeurd. Veel ver
andering 'komt er niet in de werkloozen-
zorg.
Als wij zoo het regelmatig, rustig wer
ken van onze volksvertegenwoordiging
volgen, worden wij onwillekeurig tot dank
baarheid gestemd, waar in verschillende
andere landen 'het parlement hoe langer
zoo meer ontaardt en verwordt. Uit den
Duitschen Rijksdag zijn twee groote par
tijen weggeloopen (Duitsch-nationalen en
nationaal-socialisten), in den Oosten-
rijkschen Nationalen Raad heeft men een
formeele vechtpartij geleverd, die onge
veer een kwartier duurde. Spanje heeft
een ernstige crisis doorgemaakt, die cul
mineerde in de vraag: republiek of mo
narchie.
Scheen het eerst, dat Koning Alphonso
vrijwillig den troon naar het heette
tijdelijk verlaten zou, om het volk ge
legenheid te geven zich geheel vrij uit te
spreken, later is hij van koers veranderd.
Toen Sanchez Guerra zijn onmacht om
een oplossing te bewerken, te kennen had
gegeven, bewoog de koning zich niet nog
meer naar 'links, maar deed een beroep
op alle trouwe monarchisten van alle
richtingen om alle onderlinge geschillen
op zijde te zetten en een kabinet te vor
men.
Het nu 'gevormde kabinet heeft 'n moei
lijke taak te vervullen. Treedt dit kabinet,
dat naast zeer conservatieve ook krachtig
vooruitstrevende elementen bevat, met
doelbewustheid op, dan zal de huidige
agitatie wel snel in normale banen geleid
kunnen worden.
XLIV.
Amice,
In de laatste jaren zijn in ettelijke ge
meenteraden, ook in Middelburg, maat-
is een vorm van tuberculose. Ver
waarloost deze kwaal dus niet. Leest
wat Dr. J. H. VAN GRAFHORST,
arts, schrijft in zijn brochure: „Wen
ken en raadgevingen bij de behande
ling van tuberculose en scrofulose"
over de gunshge resultaten verkregen
met granuline. Deze brochure, die
o.a. talrijke attesten bevat van ge-
neesheeren en genezen paiiënten,
wordt U op aanvrage, in gesloten
enveloppe gratis toegezonden door
de Pharm. Ond Dr. J. H. VAN GRAF
HORST, Scheveningen Alkmaarsche-
straat D 9.
door EVELYN EVERETT—GREEN.
(Vrij naar het Engelsch.)
50.) -o—
De tuin vlak voor hem geleek één
groote bloemenmassa, en terwijl hij zoo
lag te peinzen in die weelde van rust en
genot, liet Roger zijn gedachten terug
gaan naar het huis zijner kindsheid, dat
hem zoo lief nog was, ofschoon hij zich
vaak voorhield, dat hij het mogelijk nooit
terug zou zien. Want zelfs de luchthartige
oudste broer had aanstoot genomen aan
Rogers laatste „dwaasheid" en zoowel ge
sproken als geschreven in nogal scherpe
bewoordingen, van de schande, zich in te
laten met „een bende beestachtige anar
chiste- volksverleiders en socialisten".
Hij hau tamelijk duidelijk zijn meening
te kennen gegeven over den man, die
zonder het excuus van opvoeding en om
standigheden zich mee kon laten slepen
door zulken „vervloekten onzin".
Maar hier dacht Roger niet aan; hij
peinsde over de oude tuinen van Tran
some Peveril, waar hij als kind had ge
legen, gedurende zijn herstel, juist als
nu, terwijl de geuren der bloemen in zijn
neus opstegen en hij trachtte ze te on-
dew.chsiden, zich afvragend, welke van
regelen genomen ten behoeve van de hy
giëne op de lagere school. De bizondero
schoolbesturen waren daaraan niet onder
worpen, tenzij zij zich gewillig aan de
geneeskundige controle over de kinderen
hunner scholen onderwierpen. In hét
hoofdorgaan onzer A.R. partij worden
den laatsten tijd eenige artikelen „over
de geneeskundige voorzorg met hare
huidige annexatie van de school" aange
troffen en daarbij werd een beroep ge-
1 daan op onze antirev. geneeskundigen om
1 deze zaak in studie te nemen ten einde
een weg worde gevonden, „waarin bet
evenwicht tusschen overheidstaak en ge
zinsverantwoordelijkheid volkomen wordt
gehandhaafd".
Bij monde van dr Hekman, den kundi-
gen directeur van het Rotterdamsch ge
meenteziekenhuis, heeft de Vereeniging
van Christelijke genees- en natuurkundi
gen toegezegd, het belangrijke vraagstuk,
dat om oplossing vraagt, te zullen bestu-
deeren uit het oogpunt van het behoud
der Christelijke grondslagen van het
maatschappelijke leven. Daarbij werd
verzekerd, dat hierbij de bedoeling voor
zat, die beginselen in bet oog te houden,
die ons allen dierbaar zijn en de verwach
ting uitgesproken, dat het gegeven moge
worden, ook bij gebleken meeningsver-
schil, in de kardinale punten gemeen
schappelijke actie in dezen te voeren.
Reeds herhaaldelijk is van antirevolu
tionaire zijde verzet gepleegd tegen de po
gingen om het evenwicht tusschen over-
heidsroeping en verantwoordelijkheid van
het gezin te verstoren. Daardoor zijn we
gespaard gebleven voor de buitensporig
heden op dit gebied, zooals het buiten
land die te zien geeft. Echter valt bet niet
te ontkennen dat in sommige gemeenten
reeds te veel werd toegegeven. Den so
ciaal-democraten is bet er vooral om te
doen, de zorg voor de gezondheid van bet
schoolkind van de ouders af te wentelen
op de gemeenschap, die ook in deze dra
gen moet wat op de schouders der ouders
rust. De huisarts, dien men moet hono-
reeren, moet worden vervangen door den
gemeenteschoolarts, die zijn tractement
van de gemeente ontvangt. Gevolg is, dat
de huisarts hierover alles behalve tevre
den is, gelijk ook de discussie hunnerzijds
in de Mi'ddelb. Crt. duidelijk heeft aange
toond. Krijgen de socialisten hun zin, dan
komt de zuigelingen- en verdere moeder-
schapszorg, de voeding en kleeding der
kinderen, de lichamelijke controle, de
oefening in 't zwemmen (ook in 'tl eer en
loopen? vroeg onlangs 'tA.R. raadslid te
Middelb., dhr den Hollander) enz. voort
aan voor rekening der gemeenschap, ook
voor dien arbeider, die overigens gelde
lijk volkomen in staat is zich van zijn
ouderlijke verplichtingen te kwijten. Is
men van die zorg af, dan. blijft er zoo
veel te meer over voor uitspanning en
vermaak.
In de Standaard wordt er op gewezen,
hoe verkeerd het is te zeggen: We weten
geen anderen weg dan mee te gaan, tot
we niet verder kunnen. „Wie zoo mee
gaat kan altijd verder. Hij loopt im
mers niet meer uit eigen kracht, maar
hij laat zich schuiven". Ook wordt wel
eens gezegd: „dat wij van zooveel din
gen indertijd gevonden hebben, dat zij
niet in «vereênstemming waren met onze
beginselen, en die wij toch later hebben
aanvaard". Ook dit is te veroordeelen. Wij
zijn verplicht verkeerde dingen in het
maatschappelijk leven te keeren. Vaak ge
lukte dit ons en konden wij anderen, die
niet al te ver van ons staan, ook van het
verkeerde dier regelingen overtuigen. Ook
konden wij vaak remmend optreden bij
av6rechtsche of vrijpostige uitvoering van
dergelijke maatregelen,
Ook in Middelburg vigeert sinds eeni-
gen tijd het instituut van den schoolarts.
Onverplicht traden sommige Christelijke
Schoolbesturen tot wederopzeg
ging tot de schoolartscontrole toe. Zij
letten echter met Argusoogen op of de
schoolarts soms zijn bevoegdheid te buiten
gaat en zien in 'tbizonder nauwlettend toe,
of hij den ouders van kinderen die hunne
Ghr. scholen bezoeken soms niet den in
druk geeft, dat zij in casu tot meer
verplichtingen zijn ge
houden dan werkelijk het
geval is. Ree'ds eenmaal werd er
door deze besturen op gewezen, dat een
tot de ouders gerichte kaartcirculaire ten
deze verder ging, dan wettelijk vaststaat.
Ook wordt er zeer op gelet dat de school-
controle wellicht „meer ten voordeele van
een zekere gemeenschapsidee" worde ge
ëxploiteerd, dan ten voordeele van de
volksgezondheid", zooals inderdaad het
geval behoort te zijn.
Dit nu juichen wij van die schoolbestu
ren toe, evenals het vaste door hen uitge
drukte voornemen, om de toelating ran
den schoolarts op huune scholen onver
biddelijk op te zeggen, wanneer het antire
volutionaire beginsel der gezinssouverei-
niteit in het gedrang mocht komen.
Intusschen hopen wij, dat bet te zij
ner tijd te wachten advies van de Chr.
geneesbeeren zooveel licht zal brengen,
dat onze Schoolbesturen een vasten maat
staf ontvangen, waarnaar zij kunnen han
delen, al mocht ook ten gevolge daarvan
het schoolartsen-instituut een reclame
middel worden uitsluitend voor de Open
bare School.
Er worden in den laatsten tijd meer
reclamemiddelen gebruikt voor de school
„waaraan de natie gehecht is'T In Mid
delburg wordt achter de ruiten van som-
mige ingezetenen een plakaat gezien,
waarop wordt meegedeeld, dat over eeni
ge dagen een stuk wordt opgevoerd, ge-
titeld: „De kleermaker en de Kabouters" j
Wat zou de inhoud daarvan zijn? Wij
denken zoo, dat de Kleermaker Minister
Kappeyne is, die overdag werkzaam is
aaD de ervaardiging vaD het Schoone
Kleed der opleiding tot alle Chr. en maat
schappelijke deugden en dat de Kabouters
de achtduizend roode onderwijzers zijn,
die des nachts dat fraaie gewaad even
spoedig uiteenrafelen als de Kleermaker
het bij zonnelicht tracht in elkaar te flik
ken.
Of zou dat een al te ondeugende oplos
sing zijn en zouden Kleermaker en Ka
bouters samen bezig zijn, ten einde allen
die op anti-nationale wijze de Openbare
School afbreken, tot rede te brengen? Het
zal ons belang inboezemen te weten te ko
men h o e zij dit zullen bereiken.
Vriendschappelijk groetend
t.t.
METELLUS.
voor Manufacturen.
Dames- en Kinderconfectie
Tapijten - Gordijnen
Bedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen is
GOES HULST
Probeert Sloan's. Het zal
verwonderen hoe anei Gil
werkt ir. aüe gevallsn van
R 2, nGndaj isM-
Bheumatielï en Spisrejv
aa Zonuw-Pijn, De pijn
v e r d w IJ es i on-mdde"Jilt.
Miiiieaifte® feeboen «et ge
bruikt, Shan't dringt dcor,
Verkrijgbaar bij aib Ap->
thekers cn Drogsstea.
INTERESSANTE CIJFERS.
Dank zij de goede zorgen van het Cen
traal Bureau voor de Statistiek ver
scheen weer het z.g. Statistisch zakboekje
1930.
Uit dit, 136 pagina's tellend, boekwerk
willen wij eenige grepen doen. Allereerst
blijkt, dat wij in ons land nog altijd meer
vrouwen dan mannen hebben. Doch er
is een daling. Een eeuw geleden waren er
op elke 1000 mannen 1045 vrouwen. In
1909 bedroeg dit cijfer 1021 en in 1929
1012.
Het geboortecijfer daalt geleidelijk. Be
droeg bet aantal geboorten gedurende de
jaren 1840/49 gemiddeld 33.5 per 1000
inwoners en in 1925 24.2, in 1929 (over
1930 zijn nog geen gegevens verwerkt)
werden op iedere 1000 inwoners 22.8
kinderen geboren.
Het sterftecijfer is belangrijk gedaald
en wel van 26.6 in de veertiger jaren tot
10.7 in 1929 op de 1000 inwoners. Een
jaar te voren was het cijfer nog gunsti
ger; het bedroeg 9.6. De stijging tot 10.7
moet op rekening van de griep worden
geschreven.
Stierven in ons land per 10.000 inwo
ners in de jaren 1911/15 gemiddeld 29
personen aan tuberculose, over 1929 be
droeg dit cijfer 17. Een zeer belangrijke
vooruitgang dus.
Op iedere 1000 inwoners werden ge
middeld in de jaren 1840/49 7.4 huwe
lijken gesloten, in 1875 8.3, in 1915
toen tengevolge van den oorlogstoestand
menig paartje zijn huwelijk uitstelde
6.7. 1920 was niettegenstaande den wo
ningnood, een recordjaar: het cijfer steeg
tot 9.6. Van 1925 t.m. 1929 werden vau
7.4 tot 7.9 huwelijken per 1000 inwoners
voltrokken.
Vergeleken bij de jaren 1840/49 is de
huwelijkstrouw er niet op verbeterd. Ging
in die jaren gemiddeld op 1000 echtparen
één paartje „van elkaar", in de laatste
jaren bedraagt het aantal~21. Sedert 1927
is echter geen verdere stijging te consta-
teeren.
In 1910 bedroeg bet aantal openbare
lagere scholen 3303, het aantal leerlingen
rond 563.000, in 1927 3682 scholen met
473.000 leerlingen en in 1928 (latere cij
fers bevat het jaarboek niet) 3636 scholen
met 472.000 leerlingen.
Bij het bijzonder onderwijs daar
entegen valt jaar op jaar een stijging
waar te nemen. In 1910 2060 lagere
scholen, 1927 4152 scholen en 1928 4293
scholen met resp. 353000, 644000 en
703000 leerlingen.
Gemiddeld werkte iedere Nederlander
in 1921 23 L. bier naar binnen, in 1925
25.2 L. en in 1928 28 L. Het wijnver-
bruik is schommelende: in 1921 was het
gemiddeld gebruik per hoofd der bevol
king 1.46 L., in 1926 1.9 L.; sedert dien
is het dalende, over 1929 bedroeg het
1.71 L. Het koffieverbruik neemt af: in
1929 bedroeg het per hoofd 4.4 K.G. Het
theeverbruik stijgt in de laatste jaren:
1924 1.21 K.G. p. hoofd, in 1929 1.37 Kg.
Enorme bedragen worden jaarlijks in
rook omgezet: in 1923 1043 millioen siga
ren, 1957 mill, cigaretten en 12 mill. K.G.
tabak; in 1929 1346 mill, sigaren, 3179
mill, cigaretten en hier is een daling
11 mill. K.G. tabak. De totale warn^c van
het tabaksverbruik bedroeg in 1»23 Wil
millioen, in 1929 f 173 millioen.
Bij de tellling op 1 Jan. 1928 becL-xeg
het aantal motorrijtuigen 95883, op 1
Aug. 1929 128888.
In 1924 bedroeg het aantal rijwielen
1.756.738, over het belastingjaar 1928
'29 '2.525.509.
In 1920 waren op het einde des jaars
bij de Rijkspostspaarbank 1.908.305 boek
jes in omloop met een tegoed van rond
f273 millioen; in 1928 2.069.222 boekjes
met een tegoed van f340 millioen. De
particuliere spaarbanken noteerden in '20
619.807 boekjes met een tegoed van f 216
millioen, in 1928 904.190 boekjes met een
tegoed van J 354 millioen.
Bij de Boerenleenbanken bedroeg het
tegoed op het einde van 1927 f386 mil
lioen.
Ging het aantal faillissementen in ons
land in de laatste oorlogsjaren en ook
daarna tot en met 1924 met groote
sprongen in de hoogte, sedert 1925 valt,
jaar op jaar een daling te boeken 1 In
1924 werden nog 4341 laillissementen uit
gesproken; over 1929 bedroeg het aantal
faillissementen 2729.
Van 1900 tot 1920 steeg het aantal art
sen van 2225 tot 3394; van 1920 tot 1928
van 3394 tot 4435, de officieren van ge
zondheid niet medegerekend. Telden wij
in ons land in 1900 slechts 169 tandart
sen, in 1928 bedroeg dit aantal reeds 714,
w.o. 101 vrouwelijke tandartsen.
NIEUW- EN ST JOOSLAND
1631 24 Februari 1931.
Als wij een blik op de tegenwoordige
kaart van Walcheren slaan, zoudenwij
denken, dat het geheele eiland ineens
met een ringdijk omgeven is geworden.
De geschiedenis leert ons echter, dat het
niet zoo is.
Het Walcheren van vroeger zag er
anders uit, vooral in het Oosten.
Arnomuiden lag aan een open water,
de Lemmer. Hierin liep uit de Arne,
Middelburgs eerste vaarwater naar zee.
Langs het ambacht Welzinge stroomde
de Welzinge.
Zoo waren de Lemmer en de Welzinge
diepe vaargeulen van een groote water
vlakte, die zich uitstrekt© van Walcheren
tot 'sHeer Arendskerke in Zuid Beveland.
Het geheel werd dan ook het VLakke
genoemd.
Dicht bij Arnemuiden ontstond in het
begin der 14e eeuw als opwas een schor,
het Arnemuiderzand geheeten.
Volgens de rentmeestersrekeningen ten
tijde van het Henegouwsche Huis werd
in 1331 en in de volgende jaren het
hoogste deel van deze schor b ruikt, al
was het maar een klein deel, n.i. 1 gem.
50 roeden.
Na 1402 lezen wij niet meer van het
Arnemuiderzand. Daar in die jaren Zee
land vaak geteisterd werd door water
vloeden, is het zeer waarschijnlijk, dat
het door de zee is overstroomd.
Een eeuw later was ongeveer op de
zelfde plaats weer een schor opgekomen,
die zoo hoog lag, dat er éen schapen
stal werd opgebouwd. Zooals men weet,
te
al die bloemen, die hem omgaven, de
mooiste was.
De teére lucht van de theeroos scheen
een achtergrond te vormen voor al de an
dere; maar die van de wilde thym, welke
de paden omrandde, en zich tusschen de
steenen nestelde, was eigenaardig door
dringend. Uit een vochtig, beschaduwd
hoekje kwam de geur van die zuivere,
witte tabaksplant, die 's nachts het
kopje ophief en den koelen tuin vulde
met zijn zachte geur. Daar waren de
teere, witte lelies, en de hooghartige
oranje- en tijgerlelies, reukloos, maar
prachtig, met hun klokken pralend in
den heeten zonneschijn. Reusachtige zon
nebloemen rezen rechtstandig de lucht in,
bekroond door de groote bloemen van ge-
bruneerd goud. Alle mogelijke bloemen
zochten zich een goed plaatsje in de
groote bedden, die tegen de muren lagen
of de tuin afscheidden van de boerderij
met de bijgebouwen. Vandaar kwamer,
gezellige, huiselijke geluiden, nu de zon
langzaam ter kimme daalde. Het loeien
der koeien, het gekoer en gekakel der
duiven en kippen, die omstreeks dezen
tijd hun dagelijksche portie graan kregen;
het geknor van de varkens en het vroolijk
geroep van de knechts tegen elkaar.
Roger besefte, dat hij eenigen tijd ge
slapen had. Na bet middagmaal, dat hem
werd opgediend in die lage kamer, die
even naar lavendel rook, en welke toe
gang gaf tot dit balcon, was hij hier gaan
zitten. Nu sto&d aaast hem «ea varplsag- I
ster met een witte kap op, een verleide
lijk theeblaadje in de hand met geurige
thee, gele boter en heerlijk knappend
brood, zooals alleen een ervaren boerin
het maken kan.
Hij sprong op, niet gewend bediend te
worden, beschaamd, zoolang van zijn post
afwezig te zijn geweest.
„Ik had om drie uur terug willen ko
men, het spijt me, dat ik u zoo lang heb
opgehouden. U heeft andere dingen te
doen".
„Neen, heusch niet, mijnheer, op het
oogenblik niet", zei de vriendelijk uitzien
de zuster, die haar liefdediensten wijdde
aan de kolonie, waar Helen Rivers den
scepter zwaaide, „we hebben op 't oogen
blik geen werkelijk zieken alleen maar
menschen, die van den vroegen morgen
tot den laten avond buiten moeten zijn
en den zonneschijn en frissche lucht als
dokter en verpleegster hebben. En mijn
heer heeft rustig geslapen, het was dit
maal werkelijke slaap, niet die verdoo-
ving waarin hij hier gebracht werd. En ik
ben er blij om, want gisteravond zat ik
wel een beetje in angst. Het was een hee-
le waag, hem zoo'n eind te laten reizen,
zooals de dokter, die meekwam, heel goed
besefte. Maar die zei, dat hij van twee
kwaden bet minst erge had moeten kie
zen en toen hij de kamer hier zag, ver
klaarde hij blij te zijn het te hebben door
gezet, ofschoon hij gedurende de reis in
onzekerheid had verkeerd of hij nu man
slag bad begaan of niU bij bet
noemde. En ik kon aan zijn gezicht zien,
dat het hem aangegrepen had".
„Ik weet het", antwoordde Roger,
„maar die verschrikkelijke stad en die
hotelkamer, die veel van een gloeienden
oven had, daar zou hij vast en zeker ge
storven zijn. Ik had een gevoel of ik er
zelf onder zou bezwijken".
„Ja, mijnheer, ik zei zooiets nog tegen
juffrouw Rivers, dat u eerder zelf ver
pleging noodig heeft, dan geschikt te zijn
om anderen te verplegen. Maar ik ben
blij, dat er weer wat werk voor ine aan
den winkel komt. Gewoonlijk krijgen we
hier herstellenden, die alleen maar wat
zorg behoeven. De werkelijke zieken gaan
naar de ziekenzaal van het huis en daar
doe ik geen dienst, ofschoon ik er wel
eens helpals ze handen te kort komen."
„Is juffrouw Rivers vandaag hier ge
weest?"
„Ze is op 't oogenblik hier, mijnheer;
ze kwam om naar mijnheer Manners te
kijken en nu geeft ze juffrouw Bentham
de noodige instructie's. Dit is de boer
derij, zooals u waarschijnlijk weet. Het
is nog geen halve mijl naar het huis,
als men den weg volgt, en langs het wei-
depad is het maar een kwartmijl. Ze komt
zoo dadelijk bij u, daarom heb ik twee
kopjes mee gebracht. Ik dacht, een kopje
thee zou baar wel smaken na haar wan
deling. Kijk, ik zal bet op dit kleine ta
feltje naast n zetten en nog een stoel bij
schuiven. He,, das;r komt zg! Uw hond
?CL U.;, 1
De zuster verdween en Helen kwam
naar hem toe. Haar bewegingen werden
wel wat belemmerd door de dolle begroe
tingen van Bat, die ze met lieve woordjes
tot rust trachtte te brengen. Ze was ge
heel in het wit dien dag, een booge, ko
ninklijke gestalte. Welwillend en vriende
lijk boorde ze Rogers aarzelend uitgespro
ken maar van harte gemeende woorden
van dank aan en zonder ze bepaald af
te snijden, liet ze hem toch wel voelen,
dat baar daar niet zooveel aan gelegen
was.
„Ik ben werkelijk blij u hier te zien. Ik
had gasten noodig voor deze kamers. Ik
ben altijd blij de vrienden van mijn
vrienden te begroeten vooral als zij
mijn vrienden ook zijn." En de mooie
droeve oogen keken een oogenblik met
een vriendelijke uitdrukking naar Rogers
gelaat. „Ik heb dezen verschrikkelijken
strijd met belangstelling gevolgd, al ge
loof ik niet, dat 't geneesmiddel, dat u de
zuchtende menschheid wilt toedienen, veel
zal uitwerken, 't Deed me vaak zjoo'n pijn.
Het is verschrikkelijk te booren van zoo
veel lijden, zooveel strijd zooveel baat en
onwil. En u was in 't dichtst van dat op
roer dat haast een soort burgeroorlog
werd. En u heeft geleden, beiden heeft u
geleden. Maar dat kwam, doordat u
trachtte de duivelsche hartstochten van
de menigte binnen de perken te houden.
Dat was een mooi doel."
CSSTordï vervolgd)