Rechtzaken Uwe vraag, Mijne Heeren, DE ÏUiNöGüW tw ut oF-üüflWEti- TARIEVEN. Bevoorrechting van In- en doorvoor- goederen? Nu in den laatsten tijd de veilings- w aarde van de land- en tuinbouwpro ducten sterk gedaald is en er gespro ken mag worden van een crisistoestand, welke is ingetreden, is het vraagstuk van de hooge spoorwegtarieven voor tuinbouwproducten meer dan vroeger nog, voor de tuinders actueel gewor den. De voorzitter van het Centraal Bureau van de Tuinbouwveilingen, de heer Val- star, heeft op een persconferentie in den breede uiteengezet dat reeds jaren lang de Nederlandsche tuinbouw bij de Spoorwegen alle mogelijke moeite heeft gedaan om een verlaging der tarieven te verkrijgen. Maar steeds hebben de Spoor wegen geweigerd een verlaging van eenige beteekenis toe te passen. Verlaging der spoorvrachttarieven zou voor den tuinbouw verlichting van den toestand beteekenen; ieder uitstel is in hooge mate nadeelig en zal zich ten slotte wreken op de toch al niet hooge loonen. De regeering, die door middel van commissarissen zeggenschap in het be stuur der Spoorwegen heeft kan zich thans niet meer onttrekken aan de nood zakelijke verlaging der vrachtprijzen. De toestand is op het oogenblik zoo, dat elke verhouding van den vrachtprijs tot de waarde van het product zoek is. Voor den Langendijk, welke per jaar 50 millioen K.G. witte kool uitvoert en die op het oogenblik, evenals verleden jaar voor een wagon van 10.000 K.G. niet meer dan f 125 kan maken bedraagt de vrachtprijs van zulk een wagon naar de grens, afstand van 205 K.M., f 60, d.i bijna de helft van de waarde. Peen ver keert in hetzelfde geval. Uien zijn, wan neer zij de grens hebben bereikt, belast met een derde der waarde wegens den vrachtprijs. Voor bloemkool, die dezen zomer wekenlang niet meer dan f 100 per wagon van 5000 K.G. haalde, en die wegens haar groote bederfelijkheid als ijlgoed verzonden moet worden even als alle niet-stapelgroenten en alle fruit wordt van Loosduinen naar Olden- zaal f 64, d.i. 64 pet. aan vrachtprijs be rekend. Deze enkele voorbeelden zeggen reeds duidelijk genoeg, welk een ernstige handicap de huidige tarieven voor on zen uitvoer van groenten en fruit zijn. Dat lagere spoorvrachten inderdaad een gunstigen invloed op den afzet van tuinbouwproducten hebben is wel ge bleken uit het prijsverloop der vroege aardappelen, waarvoor den afgeloopen zomer zes weken lang een uitzonderings tarief gold. Dat de Nederlandsche tuinbouw op de Duitsche markten een harde noot te kraken heeft, blijkt wel uit het feit, dal. in Duitschland lichtbederfelijke produc ten als ijlgoed worden vervoerd tegen vrachtprijsgoed, terwijl de Nederland sche Spoorwegen den vollen ijlgoedprijs in rekening brengen. Daarbij komt dal het Nederlandsche product in Duitsch land den gewonen vrachtprijs betaalt, terwijl daar de voortbrengselen van eigen bodem lage uitzonderingstarieven genieten. Niet alleen wordt hierdoor concurren tie bijna onmogelijk gemaakt, maar wanneer wij rekening houden met het feit, dat zelfs de vrachtgoederenprijs in Duitschland dank zij de uitzonde ringstarieven over het algemeen la ger is dan binnen onze grenzen, dan zien wij hoe de markten van Neder- landsch Limburg worden overstroomd met belangrijke hoeveelheden kool uit Holstein. Tevoren deed zich dit ver schijnsel niet voor. Het Nederlandsche product vindt er geen afzet, omdat de Nederlandsche spoorwegtarieven de Duitsche kool voordeeliger laten zijn De Nederlandsche vracht is bijna 80 pet. hooger dan de Duitsche, en meer dan 100 pet. hooger dan de Italiaansche. Ook België weet zijn tuinbouwexport door gunstige spoortaneven te bevorde ren. Opzettelijk zijn hier Duitschland, Italië en België genoemd, omdat deze landen met den Nederlandschen tuinbouw kun nen concurreeren. Wordt dus onze nationale tuinbouw aan banden gelegd door hooge spoorta- rieven op eigen bodem en door de uit zonderingstarieven welke het buitenland aan zijn eigen product biedt, het wordt zelfs den nuphteren Hollander angstig te moede, wanneer hij ziet hoe de Neder landsche Spoorwegen, krachtens een speciaaltarief het van overzee versch aangevoerde fruit, zooals appelen, peren en druiven, bevoorrechten boven in- landsch fruit. Voor geïmporteerd fruit wordt van Roterdam of Amsterdam naar Maastricht f 37.50 en naar Venlo f 32.50 per wagen van 5000 K.G. berekend. Rijdt deze dezelfde wagon met Lim- burgsch fruit beladen trug naar de hoofdstad, dan moet van Maastricht af f 47 en van Venlo af f 38.50 worden be taald! Het Limburgsch fruit moet dus 25 pet meer aan vracht betalen, dan de buitenlandsche concurrenten. Voor drui ven bedraagt dit percentage zelfs vijftig: 5000 K.G. overzeesche druiven als vrachtgoed van Rotterdam naar Maas tricht verzonden kosten f 37.50 aan spoorvracht. Rijdt in denzelfden trein een 5000 K.G.-wagon met Westlandsche druiven mede, dan wordt hier f 56.50 voor berekend! Nog gunstiger hebben de Nederland sche Spoorwegen het gemaakt voor doorvoerartikelen. Van Rotterdam naar Venlo-grens rekent men voor een 5 tons- wagon druiven in transito f 28. Voor Ne derlandsche .druiven over hetzelfde tra ject mag men f 48, d.i. ruim 71 pet. meer betalen. Voor komkommers en tomaten zijn deze bedragen f 28 en f 40.50, het geen een verschil van ruim 44 pet. maakt. Krachtens ditzelfde speciaalta rief worden de doorvoergoederen als ijl goed vervoerd met slechts 50 pet. ver hooging van den vrachtgoedprijs. Zoo bedraagt de ijlgoedvracht van 5000 K.G buitenlandsche komkommers of tomaten van Rotterdam naar Oldenzaal-grens f 46.50, waar de Nederlandsche produc ten f 57 of ruim 22 pet. meer moeten betalen. De politiek der Nederlandsche Spoor wegen komt hier wel duidelijk voor den dag. Waar zij concurrentie hebben te duchten geven zij voordeelige tarie ven en waar concurrentie is uitgesloten houden zij hun vrachtprijzen hoog, zoo zelfs, dat de binnenlandsche tuinbouw die toch al met kwade tijden te kam pen heeft, tientallen procenten meer moet betaljen dan de import, die boven dien bij een contract van 5000 wagons dertig procent korting krijgt, hetgeen geen onzer tuinbouworganisaties tot dus verre is gelukt. De heer Valstar zei de, dat een ta- rievenverlaging voor de Spoorwegen on herroepelijk een verlies beteekende. Dit verlies zou slechts voor een klein gedeel te gecompenseerd worden door meerder vervoer. Maar niettegenstaande dit, zul len de Spoorwegen er toch toe moeten besluiten willen niet steeds meer ai- zetgebieden, ook in ons eigen land, voor de Nederlandsche producten verloren gaan. Waren de marktprijzen hoog, dan speelt het vrachtvervoer een onderge schikte rol; bij de huidige marktprijzen echter is het tarief van veel beteeke nis. Thans wendt de tuinbouw zich tot de regeering, opdat deze in de huidige zorgvolle tijden al haar invloed aan wende om de onrechtvaardige tariefs verhoudingen tot redelijke proporties te rug te brengen. Bezwaren kwamen er reeds van de binnenschipperij welke zich bedreigd gevoelen door eventueele verlaging der spoorvrachttarieven. Doch men houde wel in het oog, dat vervoer te water voor den tuinbouw in het algemeen geen waarde heeft, omdat er veel te veel tijd Nog steeds zijn de dorpen langs de groote rivieren door den hoogen waterstand ge- inundeerd. De inwoners van Grimsbergen (België) nemen echter stevige water laarzen te baat een gaan er aldus gewapend op uit. mee gemoeid is, en het product zoo versch, dus ook zoo snel mogelijk zijn bestemming moet bereiken. Alleen voor vroege aardappelen uit Noord-Holland naar Amsterdam wordt gebruik gemaakt van vervoer te water en nu is het wel merkwaardig, dat in den afgeloopen zo mer tijdens de zes-weeksche periode der spoorvrachtverlaging het vrachtvervoer te water niet noemenswaard achteruit liep. Het valt te verwachten, dat bij de be grootingen van Landbouw en van Wa terstaat deze ernstige kwestie niet aan de aandacht der volksvertegenwoordi ging zal ontgaan. Moge dan ook de re geering haar commissarissen in het be stuur der Spoorwegen doen spreken, op dat de Nederlandsche tuinbouw zijn pro ducten niet langer door een wanverhou ding ten achter gesteld zie bij andere van vreemden grond. HERRIE IN DEN ROTTERDAMSCHEN GEMEENTERAAD. Tijdens een interpellatie van den heer Van Burink (Comm.) over de werkloozen in den Gemeenteraad van Rotterdam, ont stond een ernstig incident tusschen twee raadsleden. Dhr Van Burink (C. P.): Wellicht zal ik dan vallen onder het zwaard van de hak-machine (politie)... Dhr Holst (A.-R.)Dan kruip je weg, daar ben je te laf voor. Dhr Van Burink (C. P.): wat laf... dat zal je terugtrekken. (Hij springt op het gemeenteraadslid, den heer Holst toe, en grijpt hem bij de keel). Om een ernstig incident te voorkomen tracht de heer Mr Abr. van der Hoeven het communistisch Raadslid te overtui gen van zijn onbehoorlijk optreden. Dhr Van Burink (G. P.): U is een oude man, ik zal mij aan U niet vergrij pen, maar deze daar zal terugtrekken hetgeen hij insinueert. Het gehamer van den voorzitter helpt niets en weer wil de heer van Burink zijn mede-raadslid te lijf. Daarop begint het ook op de publieke tribune rumoerig te worden. Men slin gert allerlei ruwheden de zaal in De voorzitter: Ontruim de publie ke tribune; ik schors de vergadering. Hel ontruimen van de publieke tribune ging lang niet gewillig. Over de balustrade heen richtte men zich in alles behalve passende termen tot den Raad... om tenslotte te vertrekken onder het zingen van de „Internationale". De vergadering wordt daarop geschorst. Na heropening der vergadering de publieke tribune blijft ontruimd eischt het communistisch raadslid de heer van Burink, dat de heer Holst zijn insinuatie intrekt of anders zijne bewering bewijst. Dhr Holst (A.-R.), onder den indruk van het gebeurde, zegt, dat het hem reeds zoo lang grieft, dat de heer van Burink tegen een ieder alles maar zeggen mag. Ik begrijp niet, dat de heer van Burink zoo tegen mij tekeer gaat. De heer van Burink is nu zoo verontwaardigd, dat ik dat gezegd heb, maar het heeft toch met even zooveel woorden gestaan in de „Voorwaarts" bij gelegenheid van de Sac- co en Vanzetti-relletjes. Dhr Van Burink C. P.)Dat is geen methode! 'Dhr Holst (A.-R., Is het dan wel een manier om de menschen op de publieke tribune op te ruien tegen ons? Als de heer van Burink door deze interruptie op zijn teenen is getrapt, laat hij dan eerst eens zorgen, anderen niet te be- leedigen. Dhr Kievit (S.D.A.P.) stelt er prijs op even in het midden te brengen, dat hij zich altijd kalm heeft gedragen te genover de dikwijls tergende uitlatingen van den heer van Burink. Maar er is eenmaal een grens. De heer van Burink heeft ook mij wel eens te lijf willen gaan. Hij gooide destijds met een glas naar wethouder Nivard. Spr. richt zich dan tot den voorzitter en zegt: Voorko men kunt u het niet, maar ik doe een ernstig beroep op u aanstonds een der gelijk optreden te onderdrukken. De Voorzitter zal dergelijke too- neelen in den Raad niet meer dulden. Als men meent zoo de begrootingsdebat- ten te kunnen ingaan, dan beloof ik u, dat ik mijn maatregelen zal treffen. Dhr van Burink (C. P.) bespreekt, „die vervloekte baantjes-jagerij bij de S. D. A. P." Spr. richt zich tot wethouder Ter Laan (S. D. A. P.) en zegt: Dat u f260 per week verdient, dat noem ik een schandaal. Dhr Mr De Visser (C. H.) meent als voorzitter van de Ghr. Hist, fractie er op te moeten wijzen, dat het ruiter lijk en ridderlijk zou zijn van den heer van Burink zijn houding ten opzichte van den heer Holst terug te trekken. Dhr Van Burink (C. P.) zegt zijn houding te bepalen naar de omstandig heden. Ik wil wel dit zeggen, zoo vervolgt het communistisch raadslid, als de heer Holst durft blijven beweren, dat ik laf geweest ben, dan spring ik hem weer naar de keel. Rechtbank te Middelburg. De auto-aanrijding op den Sloedam. Zes maanden hechtenis geëischt. Ter openbare terechtzitting van de Rechtbank te Middelburg \an gisteren werd voortgezet de behandeiing der zaak tegen A. M. D. v. d. B., journalist te Goes, verdacht van het veroorzaken van den dood door schuld van zekeren M. West dorp, door dezen op 24 Augustus 1.1. on der de gemeente 's-Heer Arendskerke met een door verdachte bestuurde auto, zoo danig aan te rijden, dat W. daardoor zulke verwondingen opliep, dat hij den zelfden dag daaraan overleed. De behandeling dezer zaak werd op de zitting van Vrijdag 14 November op verzoek van de verdediging, geschorst. Evenals de vorige maal, bestond ook thans weer van publieke zijde voor deze zaak, groote belangstelling. Als eerste getuige werd thans gehoord, M. P. van Hese, koopman te Goes, die do vorige maal wegens dekte verhin derd was te verschijnen. Get. verklaarde op 24 Augustus 1.1. met een door hem bestuurde auto van uit Middelburg richting Goes te zijn gereden, met gedempte lichten. Toen hij den Sloe dam gepasseerd was, stond er voor hein aan de linkerzijde van den weg, een auto bus. Na deze gepasseerd te zijn kwam hij Westdorp en Blankert tegen. Blankert liep rechts van Westdorp. Beiden liepen op het fietspad en Westdorp droeg in de hand een bus. Een twee a drie-honderd meter verder is get. een auto tegenge komen en is daarvoor rechts uitgeweken, doch hij heeft geen auto ingehaald. Ge- tuige's wagen is onderzocht door den des kundige, dhr Vijgeboom, en sindsdien is er niet meer mee gereden. Verdediger: Heeft u den wagen van Dr van der Made herkend? Get.: Neen. Hoe kon u de menschen, die op den weg liepen, dan herkennen? Get.: Aan hun gezicht, ik ken hen goed. Het was helder weer. Verdachte tot get.: Welken indruk had u van ons rijden? Get.: Volgens mijn meening werd er gereden met een vaart van 60 a 70 K.M. per uur. Verdediger merkt op, dat get. vroeger heeft verklaard, dat verdachte met een vaart van 40 a 45 K.M. heeft gereden. President tot verdachte: Waarom heeft u de lichten niet gedoofd? Verdachte: Ik heb ze wel gedoofd. Getuige: Hij heeft ze niet gedoofd. Getuige A Does, loopknecht te Goes, die bij de eerste getuige in de auto zat, zegt op een vraag van den President, dat verdachte bij het tegenkomen van de auto's zijn lichten wel heeft gedoofd, althans hij meent, dat het wel het ge val was. De getuige a décharge, P. de Hullu, ga ragehouder te Middelburg, kwam op 24 Augustus, des avonds om ongeveer 10% uur, met zijn auto van Goes naar Middel burg gereden. Hij ontmoette toen nabij den Sloedam een tweetal personen, waar van er een midden op den weg en de andere op het linker-fietspad liep. Plot seling zag hij twee personen al zwaaien de in de richting van zijn auto komen. Hij heeft ze met moeite mis kunnen rij den. Ze stonden te zwaaien, vermoedelijk met het doel mij te doen stoppen. Get dacht, dat ze dronken waren. Ongeveer 200 Meter verder stond een autobus. Toen dacht get., dat het Westdorp wel geweest kon zijn. Een hunner had iets in de hand, doch wat, kan get. niet zeggen. Getuige Blankert door den President ondervraagd, of hij, toen hij benzine ging halen, 'n auto is tegen gekomen, en ge tracht heeft deze te doen stoppen en daar toe heeft gezwaaid, ontkent zulks perti nent. Dr Kinderman, arts te Middelburg, die door den verdediger als technisch des kundige wordt voorgebracht, spreekt ah zijn oordeel uit, dat geen aanrijding zou hebben plaats gehad, indien het slacht offer op dat oogenblik geen volle bus ben zine had gedragen. De verdediger Mr Heyse, legt thans aan de Rechtbank ook foto's over van het ongeval zooals hij dat heeft doen recon- strueeren. Er ontspint zich nu tusschen Dr Kin derman en den Keuringsdeskundige Vij geboom over de wijze van reconstrueeren een debat. Dr Kinderman rnerkt op, dat hij het wenschelijker zou hebben geacht dat de camera op de as van den wagen en niet op den graskant was gesteld. Ook maakt hij aanmerkingen op het onder- is gemakkelijk te beantwoorden. Het komt er alleen op aan, of U den moed heeft, met de oude sleur te breken. U heeft het altijd over de zenuwsloopende werkzaam heden op de beurs, op kantoor en op reis. Niettemin meent U uw zenuwen overdag herhaaldelijk nog een extra zweepslag te moeten geven. Hier een kopje koffie, daar een kopje thee, steeds weer en steeds meer coffeïne. I Waarom gebruikt U geen Koffie Hag? Deze heerlijke plantagekoffie is gegaran deerd coffeïnevrij, heeft geen prikkelende uitwerking op hart en zenuwen en berooft U vooral niet van een gezonde verkwik kende nachtrust- Zie zoo, nu weet U het geheim van mijn gezondheid, mijn kalmte en zelf- beheersching. zoek aangaande de verfsporen op de auto. Op een vraag van den President aan Dr Kinderman, of, wanneer iemand des avonds half acht 6 tot 7 borrels en de noodige wijn heeft gedronken, nog in staat is eenige uren later een auto behoorlijk te besturen, antwoordt get., dat zulks inderdaad niet bevorderlijk is Op een vraag van den President aan verdachte, hoeveel borrels hij iederen dag drinkt, antwoordt deze 3 a 4 per dag. Verdachte is op den bewusten dag van zijn woning naar café Centraal te Goes gegaan, waar Dr van der M., die hij aldaar zou ontmoeten, nog niet aan wezig was. Verdachte zegt aldaar toen niets gebruikt te hebben. De Officier van Justitie meent nu be zwaar te moeten maken tegen het op treden van Dr Kinderman als technisch deskundige. President tot get. Dr Kinderman: Acht U het onaannemelijk dat W. door de bumper van de auto is gegrepen? Getuige acht zulks onmogelijk, op de wijze zooals dit door den deskundige Vijgeboom wordt aangegeven. Get. Limburg, expert te Voorburg, a de charge gehoord, verklaarde van meening te verschillen aangaande de lichtsterkte van de lampen van de auto van van Hese met het daarover uitgebrachte rap port van den deskundige Vijgeboom waarover tusschen beiden van gedachten wordt gewisseld, wat de President en de Officier van Justitie doet opmerken, dal het geen college geldt en het ook niet te doen is om lesjes te geven. Verdachte door den President on dervraagd, zegt op den bewusten dag naar het café „Centraal" te Goes te zijn gegaan alwaar ongeveer half vijf Dr van der M. bij hem is gekomen. Ze zijn toen per auto met den hotelhouder Mol hoek weggereden naar Middelburg, heb- ben daar ieder twee borrels gedronken, en zijn vandaar gereden naar hotel „Brittannia" te Vlissingen, alwaar ver dachte zegt drie borrels te hebben ge dronken. Op een opmerking van den President, dat aldaar 15 borrels zijn geschonken en uit het getuigenverhoor is gebleken, dat Zooals men Rotterdam beziet. De werklieden, die bezig zijn aan de restauratie van den St Laurenstoren te Rotterdam hebben een typisch overzicht over het stadsdeel, waarin zich dit bouwwerk bevindt.

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1930 | | pagina 6