DE ZEEUW
De WELFSCHOEN voldoet aan alle eischen van den voet
TWEEDE BLAD
Uit de Provincie
JACQ. PLOUVIER VLISSINGEN
PAULS OFFER.
Brieven uit Middelburg,
GOES
FEUILLETON
VAN
WOENSDAG 15 OCT. 1930. No. 13.
XXIII.
Amice,
Middelburg heeft de eer gehad, de twee
voorvechters van de Vrijz. Dem. partij
binnen hare muren te hebben. Mr. Mar-
chant en Mr Oud hebben zich uitgespro
ken om te betoogen, dat de vlootplannen
der Regeering voor Indië ongewenscht
zijn en dat het Christelijk beginsel, zoo
als zij dat opvatten, dwingt om tot ont
wapening over te gaan langs wettigen
weg. Mr Oud verklaarde zich te 'sHage
tegen propaganda voor dienstweigering
omdat het leger anders fascistisch wordt,
evenals bij een vrijwilligerslegier. Hij' geeft
er dus de voorkeur aan, de ongewensch-
te elementen in het leger te behouden,
ten einde dit zoo slecht mogelijk te ma
ken. Te 'sHage verklaarde Mr Oud geen
hoop te hebben dat de vlootplannen zul
len worden verworpen. Nu, daftr kon hij
wel eens gelijk aan hebben. De Vrijz.
Democraten zullen met hun geestverwan
ten, de socialisten, wel alleen tegenstem
men, tenzij deze laatsten nog door hunne
Engelsche partijgenooten mochten wor
den bekeerd. Op het Congres van de
Labourpartij in Engeland diende een ra
dicaal-socialist een voorstel in om de
regeering uit te noodigen tot volkomen
ontwapening over te gaan, zonder acht
te slaan op wat andere Europeesohe of
buiteniandsche machten zouden doen en
zich dan aan het hoofd van een bewe
ging te plaatsen van georganiseerden te
genstand tegen den oorlog.
De socialistische regeering, die, sinds
zij op het kussen zit, al zoo vaak hare
kiezers heeft teleurgesteld, men denke
slechts aan de werkloozenzorg ant
woordde bij monde van Henderson, dat
zij het doel heel loffelijk(I) vond en in
beginsel ook van harte(l) aanhing', maar
dat daarmee geen verantwoordelijke re-
geeringspolitiek le voeren was. Hij ge
loofde, dat de meerderheid van het con
gres bet met hem eens zou zijn, dat
gem volk op dergelijke tot oatwa
pening kon overgaan"
Toen de voorstellers, na nog wat heen
en weer praten, zagen, dat zij geen meer
derheid voor hun moties zouden krijgen,
is de zaak in den doofpot, gestopt.
Ziedaar dus het reinste kiezersbedrog.
Al die leuzen zijn zonder waarde, als
men verantwoordelijke pegeerings-
politiek moet voeren. Is men in de oppo
sitie, dan kan men schreeuwen zooals
men wil. Zit men op het groene kussen,
dan hangt men de oude plunje in de
kast. We denken aan bet gezantschap bij
den Paus. De Vrijz. Democraten hielpen
dit opruimen en enkele dagen later, toen
er kans was om met de R. Katholieken
aan de Regeering te komen, boden zij
aan, het gezantschap weer op te rich
ten. Men kent het versje:
V. D. zoekt naar nieuwe yrinden
Werpt zijn chèque (wissel) op tafel neer.
Zou hij Nolens volens vinden,
Voor dat grof gemarchandeer?
Dit soort politiek is toch eigenlijk
walgelijk niet waar?
Toen indertijd Albarda en Marchant
kans zagen voor een „democratisch" ka
binet in saamwerking met de R. K. staats
partij, waren zij dadelijk bereid, op hun
program „ontwapening" te vervangen
door vermindering van bewapening.
Van eenig principieel standpunt is niets
te vinden. Voor eventueel te bereiken
succes gooit men al zijn beginselen over
boord en draait als een weerhaan.
Van de dlgemeene politiek gaan we
over naar de gemeentelijka
Vele Middelburgers hadden zich reeds
verblijd, dat door de invoering der nieu
we wet, regelende de verhouding tus-
schen rijks- en gemeentebelastingen, de
plaatselijke belastingen te Middelburg aan
zienlijk zouden dalen. En wellicht zal
wel van e e n i g e verlaging sprake kun
nen zijn, doch daar zal het wel bij blij
ven. Immers, nu wordt in Middelburg
voorspeld eene heffing van 65 opcenten
op de gemeentefondsbelasting. En waar
het maximum der opcenten 80 bedraagt,
ziet men, dat de belastingheffing in de
provinciale hoofdstad niet „aan den la
gen kant" zal zijn.. Oorzaken zijn daar
van de meerdere kosten van de brand
weerorganisatie waar niet veel tegen
in te brengen valt en de groote te
korten op de exploitatie van het Gast
huis. Hierin heeft de Raad blijkbaar niet
veel te zeggen. Hij heeft te zwijgen en....
hocger te subsidieeren. Daarbij komen 1
nog de kosten van de zorg voor de werk-
loozen, wier aantal, ofschoon de herfst
pas begonnen js, weder bedenkelijk stijgt.
Het gasthuis te Middelburg wordt hoe
langer hoe jneer ingericht naar de eer
ste eischen des tijds en der wetenschap.
Dit is op zichzelf alleszins aanbevelens
waardig. Doch het behoeft daarom toch
nog niet gelijk te staan met eene Rijks
kliniek 'in eene Universiteitsstad? Begrij
pelijk is, dat de „medische staf" in die
richting werkte en dat hierin Regenten
meegaan. Doch men heeft toch ook te
bedenken, dat Middelburg niet maar de
e e n i g e gelegenheid vormt, waar de
Zeeuwsche kranken worden behandeld.
Het Verpleeghuis te Middelburg is inder
tijd „weggewerkt", maar daartegenover
zijn de verpleeggelegenheden te Goes en
te Vlissingea meer dan verdubbeld. En
wanneer het nieuwe ziekenhuis „Bethes-
da" te Vlissingen gereed zal zijn en de
leiding daar in handen komt van geloo-
vig-pxotestantsche geneesheeren, dan kon
het tekort in het Stedelijk Middelburgsch
ziekenhuis wel eens aanzienlijk grooter
worden.
Dan maar weer meer betalen, zal men
zeggen. Doch de draagkracht van de be
lastingbetalers wordt er niet grooter op,
behalve misschien die van bakkers en
slagers. Als men echter leest, dat de S.
D. coöperatie „Vooruit" met zekeren op
hef aankondigt, dat haar winst in bak
kerij en winkel f 102.181,40 in 't laatste
boekjaar heeft bedragen en die winst aan
dën winkelstand is onttrokken, dan itan
men verklaren, dat deze laatste .klaagt
en steunt, terwijl de leden van „Vooruit"
bij hooger loon en terugontvangst van de
door de Coöperatie gemaakte winst, het
nog zoo slecht niet hebben.
Met vrimdschappelijken groet,
t.t.
METELLUS.
Tengevolge van den lioogan waterstand zijn verschillende plaatsen in het land
ondergeloopen. In de omgeving van Eindhoven staan de groote masten van de
i "i R.N.E.M. eenzaam en verlaten in de watervlakta
VLOEIBARE ZEEP en zeep-
apparaten zijn voordeelig in gebruik. J. M.
Polderman, 'Goes. Tel. 129. (Adv.)
Wolfaartsdijk. Maandag zou de arbei
der J. F. de vrachtauto van A. G. al
hier helpen oplichten, welke auto van
acteren op een paal was gereden. Plotse
ling schoot den auto van de paal en kreeg»
het achtereind van de auto op een zijner
schouders. Hij; had veel pijn en moest
zich onder geneeskundige behandeling
stellen. Hoogst waarschijnlijk is het schou
derbeen gebroken.
Krabbendijke. Men zendt ons de vol
gende correctie op het Raadsverslag
„Bij de rondvraag geeft dhr Vogelaar
kennis aan B. en W. (waarvan nog
schriftelijke bevestiging zal volgen), dat
het crediet van de gemeente op de Boe
renleenbank reeds eerder door genoemde
Bank met dankbaarheid aan de gemeente
afgedragen, thans noodig is voor eigen
leden der vereeniging, en daarom tegen
1 Januari 1931 zal worden opgezegd. De
voorzitter antwoordt hierop, dat maatrege
len zijn genomen, geld voor minder per
centage te bekomen en een hooger bedrag
dan waarschijnlijk thans iis toegezegd."
Kapellen Gisteren vergaderde de Raad.
Vanwege de P.Z.E.M. is bericht, dat het
aantal aansluitingen kan bedragen 546
en dat aangesloten zijn 444 perceelen,
aldus 81 pet. De Kilowatprijs is bepaald
op 37 cent, wordt de 90 pet. bereikt,
dan is de kostende prijs 35 ct. per Kilo
wat. Weth. Zuidweg kan niet begrijpen,
dat we daar niet aan komen. De voorz.
zegt te willen vragen, welke de niet aan
gesloten perceelen zijn.
Door B. en W. der gemeente Kloe-
tinge is aan den raad bericht dat het
in gebruiknemen van het arrestantenlo-
kaal der gemeente Kapelle tegen een ver
goeding van f 25 per jaar, zooals destijds
werd besloten, moet als geëindigd worden
beschouwd met ingang van 1 Januari
1931.
Het verslag van den Keuringsdienst van
Waren enz. heieikte des» raad.
Procesverbaal was hier niet opgemaakt,
het bleef bij waarschuwingen. Aan de
vereen, voor Maatschappelijk Hulpbetoon
voor zenuw- en zielszieken werd op voor
stel van B. ejn W. geen subsidie toege
kend. Ook was men niet genegen tot
toetreding voor f50 per jaar als lid.
Alsnu stellen B. en W. voor om samen
te werken met de gemeente Goes in ver
band met de uitvoering van art. 18
der besmettelijke ziektewet.
Aldus besloten.
Aanbieding gem.verslag 1923. Het Burg.
Armbestuur biedt aan haar rekening over
1929 en haar begrooting voor 1931. In
de commissie tot nazien werden benoemd
de heeren, J. v. Wingen, P. Fraanje en A.
v. d. Graaff.
Ingewilligd werd het voorstel van B. en
W. om den lantaarnopsteker dhr M. Poort
vliet te Biezelinge met 1 Oct. eervol
ontslag te verleenen, daar de straatver
lichting thans electrisch is. B. en W.
stellen voor hem als aandenken zijn lad
der te laten behouden.
Aldus wordt besloten. Dhr v. d. Graaff
brengt hulde voor de thans zoo prachtige
verlichting.
'Mej. C. Rottier verzoekt ontslag als
onderwijzeres aan de openbare school,
wegens benoeming te Vlaardinger-Am-
bacht. Wordt verleend op de meest eer
volle wijze, met ingang van 1 Januari
e.k.
Als hoofd der openb. school, vacature-J.
Zaan en, werd benoemd dhr M. de Klerk
te Bilthoven, en als onderwijzer, vaca
ture C. A. de Keijzer, dhr A. C. Bruins-
hoofd te Kethel.
Besloten werd om tot bouw van een
schuurtje aan het bestaande postkantoor
Kapelle-Biezelinge over te gaan.
Dhr Slabbekoom wijst bij de rondvraag
op het pad naast de Abdijstraat. Verbete
ring is broodnoodig. De voorz. zegt dit
toe, eveneens van het spoorpad.
Dhr v. Wingen vestigt de aandacht
van B. en W. op de noodige verbetering
van de straat bij de woning van het
hoofd der Chr. school.
De voorz. antwoordt hierop, dat dit al
dikwijls is hersteld. Spr. meent echter
dat de B.W.B.I. wel eens een onderzoek
heeft in te stellen naar de heul welke
onder deze straat ligt. Steeds heeft ver
zakking plaats. Ook merkt de voorz. op,
tdaar ide (heer van Wingen reeds eerder
sprak van slootdemping bij M. Eversdijk,
dat van de B.W.B.I. tot op heden nog
geen bericht is ingekomen op de gedane
aanvraag.
Dhr v. Wingen zegtop de laatst gehou
den vergadering is vergunning tot dem
ping verleend.
Dhr Fraanje vraagt naar het bedrag,
van de ontvangst ten gemeentehuize van
de gehouden tentoonstelling. De voorz.
zegt: dit is niet groot. Het gaat den daar
voor uitg"Uoki6i3 begrootirigsposi geens
zins te hoven. Dhr Fraanje is niet te
gen de officieele ontvangst, maar meenj
te moeten opmerken., dat de raad hierin
niet is gehoord. Dhr v. d. Graaff zegt
dit onnooaig te vinden en wijst op de
daartoe uitgetrokken begrootingsposten.
De voorz. was wel overtuigd dat deze
ontvangst ten genoege zou zijn. Dhr
Fraanje had ook niet het minste bezwaar,
en vraagt verder naar de woning van de
gemeente, eerder bewoond door het hoofd
der Chr, school te Biezeünge. De voorz.
zegt dat de huur tegen Jan. 1931 is op
gezegd.
Hierna sluiting.
Kruiningen. Als raadslid is m de va
cature, ontstaan door het overlijden van
den heer A. v. d. Berg, aangewezen de
heer Jan Polderman, no. 3 der C.H -lijst,
welke deze benoeming beeft aangenomen.
Er loopt dezer dagen in dezen om
trek een heerschap rond, die gouden
horloges en ringen te koop aanbiedt
Daar sommigen de dupe hiervan zijn ge
worden, zij men gewaarschuwd.
Tholen. Toen gistermorgen de knecht
van schipper A. uit St. Filipsland, die
aan den Brabantschen kant der Een
dracht bieten laadt, in zijn kastje moest
zijn, kwam bij tot de ontdekking, dat zijn
geldkistje was opengebroken en bet
daarin aanwezige geld was verdwenen.
Waar de schuit van 7 tot 10 uur onbe
heerd heeft gelegen, wordt vermoed, dat
de dader dit heeft geweten en tusschen
deze uren de diefstal is gebeurd. Ook
vermiste de schipper een zijner roeirie
men, zoodat wordt aangenomen, dat de
dief gebruik heeft gemaakt van deze boot.
Door schipper B. alhier worden sedert
Maandag j.l. ook 2 riemen vermist. De
politie stelt een streng onderzoek in.
Aagtekerke. In de Dinsdagmiddag ge
houden Raadsvergadering, waarin dhr
Verhage met keunisgeving afwezig was,
werden de verzoeken van de Ver. tot be
hartiging van de Maatschappelijke belan
gen van Zenuw- en Zielszieken en van
den Alg. Ned. Wielrijdersbond om toe
treding als lid voor kennisgeving aange
nomen. Besloten werd aan de Ver. Be-
thesda te Vlissingen prijsopgaaf te vra
gen voor het reserveeren van een bed
in de te bouwen barak voor besmette
lijke ziekten.
Aan de orde kwam toen de electri-
sche voorziening van de gemeente. Van
de P.Z.E.M. was een prijsopgaaf inge
komen van hetgeen de gemeente zou moe
ten betalen bij ondergrondsche aanleg van
het net binnen de kom der Gemeente,
waarbij als kom wordt beschouwd het ge
deelte van het dorp tot het Station van
de tram. De voorz. geeft een uitvoeri
ge toelichting op dit schrijven en somt
de voor en nadeelen op van bovengrond-
sche- tegenover ondergrondsche leiding.
Hij moest het opgeven. Een chauffeur, die op een overstroomden weg bij Nij
megen met zijn auto naar het overzetveer wilde rijden, resp. zwemmen, moest die
poging opgeven en de hulp van een roeibootje inroepen.
ALLEENVERKOOP
Vrij naar het Engelsch,
38)
„Nu, ik hoop maar, dat Paul tevreden
zal zijn", antwoordde Pauls moeder.
„Daar zijn zei" riep Johanna uit, toen
een rijtuig voor de deur stilstond. Paid
sprong eruit en werd gevolgd door een
buitengewoon goed gekleede jonge dame.
De dominee en zijn gezin gingen naar
de bal om hun gast te verwelkomen; en
mevrouw Seaton trilde van het hoofd tot
de voeten, want ze voelde dat dit de
vuurproef was. Paul voelde het net zoo
en dat begreep zijn moeder, zoodra zij
zijn gezicht zag.
„Moeder, dit is Isabel", was alles, wat
hij zeggen kon; hij was zoo doodsbe
nauwd, dat de twee vrouwen, van wie hij
het meest hield ter wereld, niet de rechte
woorden voor elkaar zouden kunnen vin
den.
Maar Isabel was als altijd de situatie
meester. Ze sloeg de armen om mevrouw
Seatons hals en kuste haar.
„Ik zou graag willen dat u voor mij
ook sen moeder wilde z^ns set als vpar
Paul", fluisterde ze. „Ik heb zelf geen
moeder, weet u, en ik heb er zoo hard
een noodig."
En daarmee had Isabel zich een
plaatsje in mevrouw Seatons moederlijk
hart veroverd, dat ze nooit meer verlie
zen zou, ondanks alles, wat later ge
beurde.
Toen Isabel dominee Seaton en Jo
hanna naar behooren begroet bad, werd
ze aan Martha voorgesteld.
„DliU ïs te ze trouwe vriendin. Martha,"
zei mevrouw Seaton; „ze "heeft voor
Paul gezorgd, toen hij nog maar een klei
ne jongen was."
Isabel stak haar met een stralenden
glimlach de hand toe. „Ik moet je har
telijk danken, dat je zoo goed voor mij ge
zorgd hebt", zei ze; „als jij niet gezaaid
had, had ik nu niet kunnen oogsten,
dus dank ik een groot deel van mijn geluk
aan jou."
„Spreek me er niet van, juffrouw,"
antwoordde Martha, die er trots en geluk
kig uitzag. „Het was altijd een genoegen
iets voor jongeheer Paul te doen, ondanks
zijn humeur, want ik moet zeggen, hij was
een van de driftigste rakkers, (die ik
coit ben tegengekomen. Wekenlang kom je
zijn lieve tandjes in mijn arm zien staan,
juffrouw, omdat ik hem tegensprak, toen
hij zei, dat Abraham de vader was van
Jozef, de lieve jongen!"
Isabel lachte en Pa.ul stemde met
haar in.
Maar laat me u niet ontmoedigen, juf
frouw," voegde Martha er aan toe, die
bang was, dat ze te veel bad gezegd. „Als
u met alle geweld trouwen wilt, is jonge
heer Paul misschien de beste, die u
kunt krijgen; hoewel dat nóg niet veel
zegt, waar het de mannen betreft."
Dien avond heerschte er een bijzonder
gezellige stemming aan tafel in Chayford
Cottage. Isabel was zoo ingenomen met
den prettigen beschaafden toon, die er
heerschte in Paul's ouderlijk huis, dat
ze zich van haar beste zijde toonde.
Ze bevond zich hier in een atmosfeer
van geestelijkiö werkzaamheid, waaraan
ze gewoon was, maar hier vereenigd met
een eenvoud van levensopvatting en een
verwantschap met hoogere dingen, als ze
nog nooit gekend had; en die combina
tie trok haar zeer aan.
„Ik zal heel wat moeten vragen over
je leven in Indië, lieve", zei dominee
Seaton, toen ze allen rond de tafel ge
zeten waren; „ik heb er altijd naar ver
langd er zelf nog eens been te gaan en
de overblijfselen te aanschouwen van een
der oudste en schilderachtigste bescha
vingen ter wereld, maar ik zal het nu wel
nooit zoover meer brengen, en daarom
had ik graag, dat jij, die alles met eigen
oogen aanschouwd hebt, me er zooveel
mogelijk van vertelde."
„Martha is zeer onder den indruk van
het feit, dat je in Indië gewoond hebt"
zei Johanna; „maar ze heeft zulke grap
pig vage ideeën over dat land. Ik denk,
dat ze het zich voorstelt als een strand
van koraal, waar ongekleede negers vrij
rondloopen, zooals laatst een afbeelding
op het kaft van bet zendelingsblad."
„Ik vrees, dat mijn ideeën omtrent In
dië ongeveer van de zelfde soort zijn",
zei Paul, „alleen zou ik er nog een paar
olifanten en pagodes bijvoegen."
„Ze vroeg me onlangs", vervolgde Jo
hanna, nog steeds het woord tot Isabel
richtend, „of ik dacht, dat je ooit afgoden
aangebeden zou hebben in Indië".
Isabel zuchtte. „Ik vrees, dat ik me
daar wel eens aan schuldig heb gemaakt,
maar het waren niet de inheemsche."
„Het doet er niet toe, lieve", zei me
vrouw Seaton vriendelijk. „We maken
ons er te eeniger tijd allemaal aan schul
dig dominee .misschien uitgezonderd.
Haar echtgenoot schudde het hoofd. „Ik
vrees, liefste, dat ik ook wel eens afgoden
aangebeden heb, alleen bond ik ze in
perkament en gaf ze theologische namen."
„Ik veronderstel, dat we allemaal een
klein museum van afgezette goden ergens
in ons hart hebben", merkte Isabel op.
„Die we zoo nu en dan afstoffen en op
orde stellen", voegde Johanna er aan toe.
„Ofschoon ze niet langer als zoodanig
gebruikt worden, zijn ze toch belangwek
kend als curiositeiten", zei Paul. „Ik heb
een heel mooi drietal opgeborgen, te
weten roeien, succes en macht; en ik
durf ze niet al te vaak te voorschijn
halen, om ze af te stoffen, uit vrees, dat
ik anders weer eens in hun macht mocht
komen."
„Die lieve Paul", zei zijn moeder ont
roerd.
„En ik had er twee, die de wereld en
de mode genaamd waren", zei Isabel;
„maar toen Paul kwam, heeft hij ze van
bun voetstuk geworpen en ik ben nog niet
weer in staat geweest ze pp te richten."
„Ik heb een heel vervelende, die plicht
heet", zei Johanna, „hij geeft me zoo'n
hoop moeite, want ik weet nooit zeker of
het een afgod is of niet. Soms denk ik
van wel en dan stop ik hem in het mu
seum; maar op andere tijden lijkt hij'
me weer een gerechtigd voorwerp van
aanbidding en dan moet ik hem weer in
eere herstellen. Ik kan nooit beslissen
om het ding twee dagen achter elkaar
op dezelfde plaats te laten."
„Wat vermoeiend", merkte Isabel op.
„Ik vind niets zoo vervelend als onbe
slistheid."
(Wordt vervolgd.)
