visite
kaartjes
PAULS OFFER.
Predikbeurten.
Gemengd Nieuws.
Onderwijs.
Wat de biaden zeggen.
Land- en Tuinbouw
Burgerlijke Stand
Marktberichten.
Scheepstijdingen.
FEUILLETON
i
0
Ilerv. Gem. te Dokkumi. Db Ting had aan
spraak doen gelden op de morgenbeurten om
den anderen Zondag in de vacaturebeurt van
Dokkum (tweede predikantsplaats). De Kerke-
keraad betwistte deze aanspraken en wees alle
morgenbeurten tot 1 Oct. toe aan den predi
kant van Dokkum. zoodat den ring alleen na
middagbeurten overbleven.
Het class. bestuur heeft den ring in het ge
lijk gestold. Het heeft geoordeeld, dat het
beroep van dein beirkeraadi op art. 14 van het
Syn. Regl. v. d. Kerkeraden ongeldig is,
omdat dit artikel niet slaat op de vacaturebeur
ten en verder, dat bij vacature de ring den
predikdienst waarneemt van den betrokken
predikant en ook treedt in de rechten op dë
beurten, die deze had, wat voor de betrokken
vacature medebrengt, dat de ring recht heeft
ook op de helft der morgenbeurten, die de
twee predikanten die Dokkum vroeger bezat,
bij afwisseling waarnamen.
"Wiellicht gaat de kerkeraad thans in hooger
beroep bij het Prov. Kerkbestuur van Fries
land.
Ned. Herv. Kerk.
Goes, vm. ds de Vries, av. ds Homburg
Wilhelminadoip, vm. ds Steinz, run. ds de
Vriea.
Geref. Kerken.
Wlemeldinge, vm» en nm. ds Booy van Hein-
kenszand.
SVissenkerke, vm. en nm. ds Elgersma van
Haamstede.
Ongelukken. Het 3-jarig kind
van den heer ter V. te Bakkum (N. H.)
wist in een onbewaakt oogenblik het
slaakamerraam van de tweede verdie
ping te bereiken, en viel er uit. Zwaar
gewond en met gebroken dijbeen werd
de kleine in bewusteloozen toestand over
gebracht naar het ziekenhuis te Alkmaar.
Gistermorgen is de 68-jarige M. te
Heemskerk in zijn woning van de trap
gevallen, 's Middags is bij aan de gevol
gen van dien val overleden. Het vier
jarig zoontje van den heer S. te Haren-
kaspel is in een onbewaakt oogenblik te
water geraakt en verdronken.
Meineed? In het huis van bewaring
zijn opgesloten,, verdacht van meineed, S.
uit Deinum en S. J. v. d. M., aldaar. Zij
waren getuigen in een strafzaak betreffende
vernieling te Marssum, welke zaak het ge
rechtshof te Leeuwarden heeft behandeld.
Vrij naar hst Engelsch.
24) o—
(Vervolg yan het 2e blad.)
„Het zou adsoluut overbodige moeite
zijn voor u, het voor te laten komen,
of u niet schrander was; daar zou im
mers toch niemand invliegen. Zoo schran
der als u beint, daarvoor bent u toch
weer niet schrander genoeg."
„Eens heb ik toch kans gezien, een
man te doen gelooven, dat ik dom was."
„En wat had dat tot gevolg?"
„Hij was o ogenblikkelijk tot over z^jh
coren verliefd."
„Dat had toch evetn goed kunnen ge
beuren, terwijl hij' wist, dat u niet dom
was", merkte Paul op. Ik geloof, dat er
op dit gebied geen grens is voor de
dwaasheden in het mannelijk hart. Ik
durf zelfs vol te houden, dat de man
in kwestie waarschijnlijk zeer goed wist,
hoe het met u gesteld was, doch hij liet
het maar voorkomen, dat hij u dom
vond, wetende, dat het u genoegen zou
doen. Een man zal zelfs een vrouw ver
geven, Eat ze bij de hand is, als hij
waarlijk van haar houdt"
„Dat is te zeggen, zoolang hij zich
Een brutaal stukje. Een onbe
kende, wiens optreden sterk herinnert aan dat
van den beruchten kapitein van Köpenick,
heeft gisternacht den postwagen van den elec-
trischen trein Keulen-Koblentz leeggeplunderd.
Op het oogenblik, waarop de trein Keulen
verliet, verscheen in den postwagen een man,
die den aanwezigen beambte een officieele
mededeeling toonde, waaruit bleek, dat hij
dezen nacht op de lijn Keulen-Koblentz dienst
moest doen. De mededeeling was niet alleen
voorzien van, een echt stempel, maar ook
van de, natuurlijk vervalschte, handteekening
van den. chef van dienst der posterijen. De
onbekende, die een donkere bril droeg, deed
doodbedaard een uniformjas der posterijen aan
en begon nu zijn dienst, die daarin bestond
dat bjj alle aangeteekende en verzekerde brie
ven ter zijde legde. Te Bonn werden hem
door een beambte der posterijen, nog meer
brieven ter band gesteld. Te Marienburg, een
voorstad van Keulen, stapte de onbekende,
die eerst nog gelegenheid bad gevonden in
den postwagen een casette open te breken,
uit den trein. Toen de trein te Keulen aan
kwam, was de op bet perron aanwezige post
beambte niet weinig verbaasd den postwagen
verlaten, te vinden. De dief schijnt in het geheel
6000 mark te hebben buitgemaakt.
Benoemd aan de Dr Mr van den Bergh-
slichting Noordwijk-Binnen, Mejuffrouw G. B.
Stuij, onderwijzeres aan de school met den
Bijbel te Koudekerke (Z.).
Het roode petitionnement.
Na er op gewezen te hebben, dat meit
het anti-vloot-plan-petitionnement de
grootst mogelijke demagogie wordt gedre
ven, merkt „Het Vaderland" (Lib.) op:
Een van onze bladen beeft uitgerekend,
dat het niets bijzonders zou ^vezen, als
er op het petitionnement een millioen
stemmen werd uitgebracht. Wij hebben
toch in de Tweede Kamer 33 eenzijdige
cntwapenaars, 24 sociaal-democraten, 7
Vrijzinnig-democraten, en 2 communisten
en om dezen in de Kamer te brengen
zijn ongeveer een millioen kiezers noodig
geweest. Dat is alles goed en wel, maar
wie 'daarin een reden zou vinden om
zich maar kalm bij de zaak neer te leg
gen, omdat, wat Minister Deckers jvii,
toch zal aangenomen worden, zij het
dan misschien .in gewijzigden vorm, ziet
toch ééne zaak over het hoofd. En wel
deze, dat er met dit petitionnement schro
melijk misbruik wordt gemaakt van den
haar meerdere blijft gevoelen. Als ik ooit
de vrees koester, dat een man mijn ver
mogens te hoog aanslaat", ging Isabel
peinzend voort „vraag ik hem altijd
hoe men het een of andere woord moet
spellen elk woord is goed, aangeno
men, dat het niet te moeilijk voor hem
is. U kunt zich niet voorstellen, hoe
dat middel terstond het evenwicht her
stelt. En als hij niet alleen het woord
kan spellen, doch daarenboven de af
leiding ervan kan geven, dan zal hij
zich voor immer gerechtvaardigd achten."
,,'tls werkelijk nog zoo gek niet, wat
u zegt. En nu u er over praat, moiet ik
erkennen, dat ik meermalen beslist in
goed humeur kwam, alleen, doordat een
vrouw mijn hulp vroeg bij' heit spellen
van een woord. En als ik er dan nog
iets meer van vertellen kon, was ik den
koning te rijk."
„Doch we raken van .ons onderwerp
af", zeide Isabel met instemming. „Ik
had juist gezegd, dat uwe pennevruchten
zoo in den smaak vielen, en toen be
weerde u, dat u toch waarlijk niet zoo
knap was, als ik wilde doen voorkomen."
„Pardon, juffrouw Carnaby, zoo heb
ik .het niet gezegd; ik was zelfs van plan
er nog bij te voegen, dat ik eigenlijk wel
wat beters kon. dan artikeltjes in tijd
schriften schrijve®. Nederigheid is waar-
lp niet een van mijn deugden, zooials
toenemenden afkeer van dan oorlog, wel
ken afkeer ook wj als een bijzonder
heugelijk verschijnsel begroete®. Dat mis
bruik zit hem hierin, dat de tegenstan
ders van de absolute weerloosheid van
Indië en Nederland worden afgeschilderd
als liefhebbers van den oorlog.
Eere wien eere toekomt, niemand min
der dan de sociaal-democraat Prof. Hon
ger is tegen deze misleidende voorstel
ling in „Het Volk" te velde getrokken;
het is trouwens niet de eerste keer, dat
deze hooggeleerde uit den hoek kwam,
als de demagogie in de partij hem te
sterk werd. Maar wie goed er op de
hoogte van wil komen, wat die demago
gie heeft uitgewerkt, neme kennis van
de uitingen in de kleine provinciale pers
waarin reeds zij, die als Fock bereid zijn
binnen de grenzen, die de toestand van
's Lands financiën ons stelt, offers te
brengen voor de handhaving van de on
zijdigheid van ons grondgebied hier en
in de overzeesche bezittingen, bezworen
worden toch niet mee te doen aan den
algemeenen menschenmoord, zooals wij
dien in den wereldoorlog gehad hebben.
Een ietwat zonderlinge bezwering, want
als er een land geweest is, wat toen met
strikte handhaving van zijne onzijdig
heid steeds er zich op toegelegd heeft,
buiten den oorlog te blijven, was het Ne
derland. En ook het belachelijke pathos,
dat Nederland thans mee gaat doen aan
den wedstrijd van bewapening, dien de
gjroote mogendheden houden, ontbreekt
in die kleine pers niet.
Men wordt toch wel even kregel, als
men bedenkt, dat, als Monseigneur in
Augustus 1929 van meenirig ware ge
weest, dat de tijd voor uiterste noodzaak
ware gekomen, het vloptplan-Deckers of
een ander daarmee gelijkstaand plan
van achter de ministerstafel, ook onder
de verantwoordelijkheid van sociaal-de
mocratische en vrijzinnig-democratische
ministers zou zijn verdedigd.
Toen toch de heeren Marchant en Al-
berda in 1925 naar eene regeering samen
met de katholieken streefden, werd de
eenzijdige ontwapening in eens van de
baan geschoven.
De heer Marchant heeft getracht, dit
gced te praten met er op te wijzen, dat
bij .compromis iedere partij; wat moet
opofferen. Wij zijn het daarmee roerend
eens, maar gaan niet zoo ver om als hij
ook bereid te y.ijn tot opoffering van een
hoofdbeginsel. En de heer Marchant hecht
zoo groote waarde aan onze onmiddel
lijke ontwapening, dat deze voor hem niet
alleen hoofdbeginsel is, maar zelfs alpha
en omega van zijn politiek.
Zware tijden.
Onlangs werd gameid, dait men in de
Ver. Staten van Noord-Amerika een ver
betering van den economisehen toestand
verwachtte en de eerste teekenen daar
van reeds meende te bespeuren.
Blijkbaar echter nam men daarbij wat
al te spoedig zijn wensch voor de werke
lijkheid, want de berichten zijn en blijven
nog steeds verre van rooskleurig.
Én voor ons werelddeel geldt volmaakt
'hetzelfde.
Iedereen 'hoopt op verbetering, maar
de malaise duurt voort.
Duitschland telt thans bijna 'drie mil
lioen wer'k'loozen. In de periode van 31
Augustus tot 15 September j.l. 'kwamen
er 100.000 bijl
In Engeland is het niets beter.
Ook 'daar nadert men het getal van drie
millioen, en zelfs vreest men, dat het vóór
den winter nog hooger zal zijn.
Zeventien pet. van alle verzekerde ar
beiders in Engeland is thans zonder
werk.
De ernst van dit feit in de beide 'grootte
industrie-landen van Europa behoeft geen
commentaar.
Het volgende Engelsche budget zal
dus wordt uit Londen gemeld een
buitengewoon groot deficit aanwijzen, over
de dekking waarvan zich thans nog nie
mand eenige voorstelling kan maken.
En in Duitsclhland dringt een der par
tijen, de Rijkislandbond, aan op het on
verwijld afkondigen van een moratorium,
een redmiddel uit den tijid der 'hevigste
crisis.
Waarop dit 'alles zal uitloopen, zegt
het „Centrum", is nog niet te voorzien.
u alras zult bemerken, wanneer u me
beteT kent."
„Van mij kan hetzelfde gezegd worden."
„Dat zal ik niet ontkennen, zelfs, nu ik
u pas een half uur "ken."
Isabel lachte. „U is zeer openhartig".
„Openhartigheid mag in de rij van mijn
deugden genoemd worden. Daar heb ik
zoo mijn eigen genoegen 'in, en daar
niemand zich van mijn opinie veel aan
trekt, sticht ik er gelukkig niet veel kwaad
mee."
„Dus om op het voorgaande terug te
komen: u hebt het gevoel, wél een dege
lijk 'boek te kunnen schrijven, in plaats
van uw tijd met schetsen te verbeuzelen?"
„Ik zou het tenminste dolgraag eens
proheeren."
Paul wierp de spreekster een blik van
erkentelijkheid toe. „Over het algemeen
geloof ik wel, dat als iemand het gevoel
heeft, dat hij een goed boek kan schrijven,
dat hij er vroeger of later ook wel toe
zal komen. Doch waarom denkt u, dat
ik die gave bezit?"
„Ik zou het niet kupnen zeggen. Ik
weet yan mezelf ook, dat ik het zou
kunnen, zonder jlat een ander me dat
hoeft te zeggen. Schrijven is een aange
boren gave, men kan het niet lééren.
Men kan het, of men kan het niet En
in het eerste geval, zal men het doen
wL"
Maar zeker is, dat regeeringen en volken
in en buiten Europa zioh voor een berg
van moeilijkheden zien geplaatst.
De tarievenHstrijd, waarin verschillen
de landen heil hebben gezocht, kan den
toestand slechte verergeren.
Het moge begrijpelijk zijn, dat men
door protectionistische maatregelen de
industrie en de welvaart in het eigen
land zooveel mogelijk trach veilig te stel
len, de wereld-malaise, waarvan ten slot
te eik volk den terugslag ondervindt, za!
er niet door worden weggenomen, of ver
minderd.
Integendeel.
Veeleer is het noodig, dat men de han
den ineenslaat en door gezamenlijke
krachtsinspanning en overleg den toe
stand tracht te verbeteren.
En alleszins verheugend ie daarom het
bericht, dat de ministens van de drie
Scandinavische Staten en ons land het te
Genève eens zijn geworden, om gemeen
schappelijk stelling te nemen in de han
delspolitiek, tot wering van een steekls
zich verscherpend protectionisme.
Dit is tenminste een lichtpunt.
Want een economische wedloop in be
wapening moge niet zulke dreigende ge
varen voor den vrede met zich brengen,
als een militairistische, in hooge mate
bedenkelijk is hij todh zeker, en een groote
hinderpaal voor de ook met het oog op de
wereldcrisis zoo wenschelijk en urgente
toenadering tusschen de volken.
Ontstemming in landbouwkringen
Het „Overijselsch Landbouwblad" toont
zich zeer ontstemd over den inhoud van
de Troonrede en zegt o.m.:
Er is maar één conclusie mogelijk, of
de regeering begrijpt van de moeilijk
heden van den landbouw niets, óf ze laat
hem aan zijn lot over. Het ontbrak er nog
maar aan, dat in de Troonrede weer ge
sproken werd van de noodzakelijkheid
van versobering van leefwijze van het
reeds verreweg meest sober levende deel
van ons volk. Onze regeering verschuilt
zich achter de financiëele moeilijkheden,
waarin onze staat komt te verkeeren.
Wij hebben dat vers al eerder gehoord,
maar al was het waar, al kwamen er nu
in plaats van de verwachte tekorten eens
een keer geen overschotten, dan nog zoude
dat geen motief mogen zijn, om den
landbouw niet te helpen. Hier staan de
grootste belangen van den staat op het
spel. Als de regeering den landbouw aan
zijn lot wil overlaten, en dit moeten wij
haast uit deze Troonrede constateeren,
dan zal dat resulteeren in groote werk
loosheid, en eindelijk in een ontvolking
van het platteland. Wij staan nu voor de
keuze, welken weg we zullen volgen.
Als evenwel de regeering meent, dat
de landbouw nog het zwijgende, zich in
alles schikkende deel van onze bevolking
uitmaakt, als vroeger, dan kon ze zich
wel eens vergissen.
Onze hoop is nu gevestigd op onze
volksvertegenwoordiging. Het is te ho
pen, dat die nu eens een geluid doet
hooren, waaruit blijkt, dat men deze lij
delijke houding niet zal dulden.
Russische Beetwortelsuikeriudustrie.
Volgens „Le Journal des Fabricants de
Sucre" bedraagt de met beetwortelen be
zaaide opervlakte in Rusland voor het
oogstseizoen 19301931 ruim 1 millioen
H.A. Hiervan zijn 240.000 H.A. toegewe
zen aan de beetwortelsuikerfabrieken en
800.000 H.A. aan de landbouwers, welke,
gecontroleerd worden door de vertegen
woordigers der suikerunie. De stand van
den oogst is tot dusverre zeer goed.
Men is voornemens de productie van
beetwortelsuiker te combineeren met de
uroductie van glucose suiker uit mais.
Hiervoor wordt een groote fabriek opge
richt in het Altai-district, terwijl een an
dere fabriek in aanbouw is in de nabijheid
van Wladivostock.
Van 1215 Sept.
WEMELDINGE. Gehuwd: P. C. Feijtel,
21 j. jm. en T. Minnaar 19 j. jd.W. J.
Sonke, 29 j. jm. te Kloetinge en C. Dage
vos, 24 j. jd.
Paul glimlachte. ,,U heeft gelijk. Als
ik geen boek zal schrijven, is het een
bewijs, dat ik er de gaven voor mis.
Doch, hoe het ook zij, ik hoop voor me
zelf, dat het me gelukken zal."
„Ik vrees, dat ik nu eens een paar
woorden meit mijn buurman aan de andere
zijde dien te wisselen", zeide Isabel. „Ik
heb er wel niet veel lust toe, maar de
man zit zijn keel te schrapen als een
kiok, die op het punt is te slaan, en
ik durf hem niet Hanger aan zijn lot
overlaten."
„Ik veronderstel, dat ik dezelfde on
aangename "taak heb te vervullen bij; de
cude dame aan mijn linkerzijde, plicht
gaat nu eenmaal voor .vermaak."
„U zoudt ook kunn enzeggen, dat u
nieuwe lampen voor oud moet verwis
selen", merkte Isabel op. Veroorloof me,
de hoop uit te spreken, dat de oude een
even schitterend licht zal uitstralen als
de nieuwe."
„Het is niet verstandig, op dingen te
hopen, die onmogelijk zijn, dat geeft maar
nieuwe teleurstelling."
Toen de twee jonge menschen zich bei
den van hun beleefdheidsplicht gekwe
ten hadden vatten ze de draad van het
gesprek weder op. Isabel zeide:
„Ik zou u raden, u maar niet te over
haasten met uw boek. Een goed auteur
behoeft niet alleen talent, doch ook on
Prof. Jhr Mr W. van Eysinga is gekozen
tot opvolger van Mr Loder, als lid van het
permanent hof van internationale justitie
te Den Haag.
Geboren: Maria, d. v. J. Houtekamer
en J. Dekker; Anna Catharina, d. v. H.
Breen en M. Kwakernaat; Cornelis, z. v.
A. Mulder en M. M. v. d. Breevaart
(Kr. Crt.)
VLISSINGEN. Veiling van 26 Sept. uien
2,54, Spinazie 412, spruiten 1923, prin-
cessen 919, dubb. princessen 89, Wa
genaars 18, snijboonen 1030, druiven 49
56, witte druiven 23, Bé. Arenberg 1220,
Be. Hardy 1826, muskuspeer 8, maagdepeer
1214, tafel v. Boddaert 17, Duchesse d'An-
gouleme 18, triumphe de vienne 1424, Con-
seileT k la Cour 912, soldat laboureur 16
20, Due do Brabant 1416, Be. Antoinette
810, Be. Durandeau 11, Bonne Louisa 24
29, Be. v. Ham 9, Hertogin Elsa 16, W]ar-
nersking 16, keswick 13, Gron. kroon 1420,
Gloria Mundis 23, grauwzoet 17--18, Peasgood
Nonsuch 18, glasappel 18, tomaten 1114,
Bramen 26—27 ct., alles .per k.g. Kipeieren
6070, eendeieren 63 ct. p. 10 stuks; sa-
vojjo kool 1,54, bloemkool 327, sla 0.5
2, netmeloemen 2531, suikermeloenen 20
33 ct., aides per stuk. Selderie 2,5-6, prei
78,5, peen 24,5, krotein 2,53,5, rapen
24, gladiolen 1013 ct., alles per bos.
Andijvie 1541, peterselie 912 ct., beide per
kist. Augusken 2535 ct. p. 100, blauwe
eigenheimers 50, late blauwe 35—63 ct. p.
10 k.g.
Stoomvaart Sffi] Nederland.
GHR. HÜIJGENS, thuisr., 25 van Co
lombo.
RADJA, uitr., 25 te Pt Said.
JOHAN DE WITT, uitr., 25 v. Singapore
PRINS DER NED., thuisr., 26 te Genua.
SALABANGKA, uitr., 25 v. Singapore.
Rotterdamsche Lloyd.
BALOERAN, thuisr., 26 te Suez.
INSULINDE, 26 v. Batavia te Rott.
SITOEBONDO, thuis., p. 25 Finisterre.
TJERIMAI, thuisr., 26 v. Singapore.
Stand van hedenmorgen 10 uur:
Licht op voor fietsers:
Zondag 7 u. 24.
Maandag 7 u. 22.
dervinding."
„Dat is zeer juist, en dat is ook de voor
naamste reden, waarom ik nog wacht.
Talent heb ik wel, dat voel ik in me en
ik zeg het openhartig, op gevaar af, dat
u me een ingebeeld engek vindt. Doch aan
levenservaring ontbreekt het me, dat is
't zwakke punt Ik heb altijd in een klein
wereldje geleefd, en kleine wereldjes
ofschoon ze mogelijk heel comfortabel
zijn om in te verkeeren, zijn geen ge
schikte plaats om levenswijsheid op te
doen."
„Mijn ondervinding is, dat kleine en
groote werelden elkaar aardig nabij ko
men", antwoordde Isabel. „In beide heb
ik geleefd, en veel verschil heb ik er niet
in gevonden."
„Ik bedoel ook niet, dat de kleine min
der belaigwekkend zijn de menschelijke
natuur is tenslotte overal betrekkelijk het
zelfde. En die is ten slotte het meest
belangwekkend in het leven. Ik geloof
wel, dat u gelijk hebt, dat de diepere din
gen in het dorp dezelfde aandacht vragen
als in de wereldstad, doch de vorm in
hun velerlei schakeering is anders; en
hoe meer schakeeringen men ontmoet, des
te wijder wordt onze horizon".
(Wondt vervolgd.)
Te Kuyk (N.B.) is Donderdag de in het geheele land bekende fokveedag gehou
den. Een eerste psijs-winnaar: Rubs II Fokvereeniging Sambeek (N.-B.).
