DE ZEEUW
DE WELFSCHOEN IS NIET TE VERVANGEN. JAC^PÏOUVIER
H
Uk
TWEEDE BLAD
PAULS OFFER.
lienstbode
Uit de Provincie
lad,
SOES.
ïtbode,
^enstbode,
GOES
VLISSINGEN
FEUILLETON
(Wendt vervolgd.)
een vriendl.,
geb., als bet.
Z. Br. letter
llad te Goes.
te Wassenaar
r
koken en wer-
7, Wassenaar.
nacht. Adres
5SER, Coosje
pen, Vlissingen.
der tegenwoor-
PEL, Rou-
ddelburg, tegen
en zelfstandig
VAN
WOENSDAG 3 SEPT. 1930. No. 283.
HET GESPREKKENTARIEF BIJ DE
RIJKSTELEFOON.
De automatische tellen.
Eenigen tijd geleden verscheen een
communiqué van de postcommissie der
Utrechtsche Kamer van Koophandel, op
gesteld door den voorzitter dezer commis-
sie, den heer H. Smulders Lzn., waarin
gewaarschuwd werd voor de „belangrijke
verschillen in de afrekening" van de auto
matisch geregistreerde gesprekken door
de rijkstelefoon. De schrijver noemde eeni-
ge krasse staaltjes, o.m. een geval, waar
over het eerste halfjaar van 1930 2400
gesprekken in rekening werden gebracht,
terwijl in dien tijd slechts ruim 1600
gesprekken door den abonné werden ge
voerd althans volgens diens eigen tel
ling. Den schrijver zelf werden, zoo deelt
hij mede, in drie maanden 556 gesprek
ken berekend, terwijl hij er volgens zijn
eigen telling slechts 414 had gevoerd.
Ieder mechaniek kan fouten maken;
yrignr de cijfers, die hier worden genoemd
zijn nog al sterk.
Wij zijn daarom, zegt het H b 1 d., op
informatie uitgetogen en vernamen van
volkomen deskundige zijde, dat de auto
matische tellers over 't algemeen geen
aanleiding gaven tot ernstige klachten.
Natuurljjk kan het voorkomen, dat een tel
ler, zoo goed als ieder ander toestel, de
fect raakt. Hierom is een tweeledige^ con
trole ingesteld. Ten eerste een technische
contrólo. Deze beoogt te verifieeren, of
de teller onder bepaalde omstandigheden
bij het eindigen van een gesprek, als
de hoorn wordt opgehangen werkt en
onder andere omstandigheden niet. Verder
is er de administratieve controle, waar
bij het personeel van de telefoon-admini
stratie nagaat, of de gesprekken van een
bepaalden abonné ook te veel uiteenloo-
pen: of het aantal getelde gesprekken
b.v. opeens tien keer zoo groot wordt
als tevoren. Is dat het geval, dan wordt
de teller in observatie genomen. Dit in
observatie nemen van tellers geschiedt in
dergelijke „verdachte" gevallen dus op
initiatief van den telefoondienst; het ge
schiedt bovendien steeds, als abonné's
zich beklagen over te veel berekende
gesprekken. Gedurende eenige dagen con
troleert dan een juffrouw de gesprekken
mee, laat den teller rustig op dezelfde
manier voortgaan en vergelijkt vervolgens.
Blijkt, dal er verschillen bestaan, dan
blijkt daarmee dus tevens, dat de klacht
gegrond is. Niet zelden evenwel schuilt
da fout tan de sjjdte v&a des aboaaé-zel!,
door dat diens personeel de gesprekken
niet goed heeft geteld soms door ver-
zuim, soms ook opzettelijk, daar sommige j
firma's hun personeel laten betalen voor j
de gevoerde gesprekken.
Blykt evenwel, dat de fout inderdaad in
den teller zat, dan laat men den abonné
taxeeren, hoeveel gesprekken hij denkt,
dat hij gevoerd heeft. De telefoondienst is
in dergelijke gevallen steeds zeer cou
lant en in hoogste instantie kan het
hoofdbestuur in Den Haag bij meenings-
verschillen beslissen, en ook daar is men
tegenover abonné's buitengewoon welwil
lend, hetgeen ons ook van de zijde van
telefoonabonné's werd bevestigd.
Nu het geval van de „instelling" te
Utrecht, die de uitgaande locale gesprek
ken door eigen tellers aanteekent en in
het eerste halfjaar van IC30 vo'gens eigen
telling ruim 1600 gesprekken heeft ge
voerd, terwijl de telefoonadministratie
haar ongeveer 2400 gesprekken in reke
ning heeft gebracht. Tusschen haakjes:
niet geheel duidelijk is geworden, hoe
hier van een balfjaarlijksch overzicht
wordt gesproken, daar de telefoon-admi-
stratie zich slechts met maandtellingen
inlaat en het in het communiqué van de
K. v. Koophandel genoemde verschil van
50 pet. dus reeds na een maand aan
het licht moest zijn gekomen.
De „instelling", die in het communiqué
bedoeld is, bleek te zijn de Utrechtsche
Kamer van Koophandel zelve. De secre
taris dier Kamer, mr Milius, heeft, naar
hij mededeelde, over dit verschil van 800
gesprekken zich gewend tot den directeur
van het telefoonkantoor te Utrecht. Beide
lichamen hebben toen drie dagen lang de
gesprekken, van do Kamer gecontroleerd,
dieprecies kloptenl Mr Milius ver
klaarde, het alleszins acceptabel te vin
den, dat aan het personeel van de Kamer
v. Koophandel het verschil is te wijten
door vergissingen bij het aanteekenen der
gesprekken. Hijzelf gerekende, dat, als
men per dag vergeet één gesprek per
toestel te noteeren, dit voor de vijf toestel
len, die de Kamer heeft, 150 gesprekken
per maand vormt, dus een verschil van
ongeveer negenhonderd gesprekken in een
half jaar.
Mr Milius verklaarde, na deze gehou
den controle volkomen overtuigd te zijn,
dat bij de telefoon administratie „alles in
orde is".
Wij hebben bij de bevoegde autoriteit
ook nog laten informeeren, of men het
gewenscht acht, dat het Rijk t.z.t. automa-
tische tellers verkrijgbaar stelt. Dit stuit,
zoo deelde men ons mee, op dit bezwaar,
dat de. teller op de centrale niet re
gistreert: het aanvragen van een inter-
locaal gesprek, informatie, geen gehoor,
het tikken op den haak gedurende een in-
terlocale verbinding; een teller in het
toestel daarentegen administreert elke be
weging van den haak.
De bouw van een nieuwen koeltoren voor de mijnen te Heerlen is in vollen gang.
Het geweldig geraamte, zooals het zich thans vertoont.
Da Middeltmrgsehe Feestweek.
Het moge Maandag de drukste dag van
de Middel'burgsche feestweek zijn ge
weest, omdat toen officieel de jaardag
van H. M. de Koningin werd gevierd, ook
gisterenavond is er nog dapper gefeest.
Ten eerste was voor bet laatste de elec-
trische verlichting door heel de stad ont
stoken en dit alleen was voor zeer velen
reeds een reden om nog op straat te ver
toeven, om nog eens te genieten van Mid
delburg als lichtstad. Ook de verpleegden
uit het oude mannen- en vrouwenhuis
hebben, dank zij de welwillendheiu van
de N.V. Stoomtram Walcheren, een tit in
twee bussen door de verlichte stad ge-
maait en ook die uit bet Gasthuis toer
den, voor zoover dit mogelijk voor ben
was, in auto's rond.
Op de Markt gaf het Middelburg&dh
muziekkorps een concert. Dit werd door
eenige honderden personen bijgewoond,
die nog flink in de feeststemming waren.
Het was ongeveer 10 uur toen door de
luidsprekers op den Stadhuistoren de
stem klonk van den 'beer W. de Graaf,
voorzitter van „Uit het VolkVoor het
Volk", die zich richtte tot de aanwezige
feestgenooten en er op wees, dat „Uit 'het
Volk" beteekent: uit alle groepen der be
volking, en „Voor het Volk", voor men-
schen van allen rang en stand.
Spr. bracht een woord van dank aan
allen, die het bestuur 'hebben gesteund
bij de voorbereiding. Spr. denkt daarbij
aan den Commissaris der Koningin, aan
het stedelijk 'bestuur, dat niet alleen finan
cieel steunde, maar ook het stadhuis be
schikbaar stelde; aan de leden van het
eere-comité, aan de N.V. „P.Z.E.M.", die
zich groote offers getroostte om de schit
terende lichtweek tot stand te brengen;
aan verschillende takken van dienst met
hunne directeuren, ambtenaren en werk
lieden; en speciaal aan de politie, die door
hare regeling en door tactvol optreden
het bestuur ten zeerste verplichtte; aan
den Rijkswaterstaat; aan de Prov. stoom-
bootdiensten, de stoomtram Walcheren en
de electrische tram, die door uitbreiding
van den dienst zoo krachtig steunden.
Na de vriendelijkheid te 'hebben gehad
ook de pers in zijn dankbetuiging te be
trekken. bracht spr. dank aan de verschil
lende muziekkorpsen en vooral aan het
Middelburgsch muziekkorps, onder lei
ding van zijn eminenten directeur, den
heer Caro, wien spr. hulde en dank bracht
voor het componeeren van een feest-
marsch en 'het opdragen aan den heer en
mevrouw v. d. Feltz. Verder aan allen,
die het feest financieel of op andere
materieele wijze steunden; aan alle buurt-
commissies; aan de winkeliers, die door
hun prachtige etalages reeds verschil
lende dagen geleden een wandeling door
de stad tot een feestgang maakten; aan
de deelnemers aan gondelvaart, kinder
en avondfeest, en niet bet minst aan die
van den historischen optocht.
Verder aan de inwoners, die bun wo
ningen versierden; en ten slotte aan allen,
die door hunne tegenwoordigheid een
vroolijk beweeg in de straten brachten en
op gepaste wijze uiting gaven aan hunne
feestvreugde. Geen wanklank verstoorde
het feest en spr. vraagt dit het laatste
uur zoo te laten blijven, opdat het Ko-
ninginnefeest 1930 een waardige plaats
inneme in de rij van vroegere en naar wij
'hopen, van de nog vele komende Oranje
feesten. Spr. verzocht als slot van het
feest het eerste couplet van het Oude Wil
helmus te willen meezingen met de nu
volgende uitzending van' Philips, doch
eerst in te stemmen met sprekers slot:
Lang leve Wilhelmina van Nassau.
Hieraan werd door velen voldaan.
Toen de heer De Graaf even later het
Stadhuis verliet werd hem door een deel
van het publiek een welverdiende ovatie
gebracht.
Nadat het Middelburgsch muziekkorps
met de volksliederen het concert gesloten
had, bleef Philips nog uitzenden ten aan-
hoore van nog vele belangstellenden.
Is hiermede 'bet algemeen feest geslo
ten, verschillende buurten denken nog
niet aan ophouden.
HITTEGOLF. Ventilators en
IJSKASTEN levert J. M. Polderman
Goes. Tel. 129. (Adv.)
Eenwimpeltocht Vanwege den
Landelijken Bond van Ariel-clubs in Ne
derland, afdeeling Zeeland, werd Maan
dag j.l. een wimpeltocht gehouden naar
Domburg. Voor dezen tocht was door een
70-tal motorrijders Ingeschreven uit alle
deelen van het land. Als hoofdprijs voor
dezen tocht was beschikbaar gesteld een
Ariel-motor 250 c.c. met 6 volt verlich
ting en verchroomde tank, terwijl verder
een zilveren beker, voor verstkomenden
deelnemer was beschikbaar gesteld door
Hotel „Noordzee Boulevard", Vlissingen
en een medaille voor den verstkomenden
buitenlandschen deelnemer, beschikbaar
gesteld door het Motorpaleis te Rotterdam.
Vervolgens waren er diverse bekers en
medailles geschonken door verschillende
firma's uit diverse plaatsen in het land.
Via Vlissingen, Koudekerke, Westka-
pelle werd naar Domburg gereden, al
waar in het Badpaviljoen een uur rust
gehouden werd. Daarna gingen de rijders
in colonne naar Goes.
In Hotel „De Zoutkeet" werd de en
veloppe, waarin door den heer Burge
meester van Goes de tijd was genoteerd
van binnenkomst geopend en bleek de
juiste tijd te zijn 2 uur 7 minuten.
Vervolgens werden door dhr van den
Bosch de prijzen uitgereikt en volgen
hier de drie eerste prijswinnaars.
Hoofdprijs (Nieuwe Arielmotor) dhr F.
J. Wychert, Haarlem.
2e prijs dhr P. Polderman te Koude
kerke.
3e prijs dhr J. M. Lindenberg te Wol-
phaartsdijk.
De verstkoinende deelnemer over een
dag, was dhr Siemers uit Bremen.
De verstkomende deelnemer over meer
dere dagen, dhr J. Kakebeeke, die uit
Parijs was gekomen.
Vervolgens bracht de heer v. d. Bosch
dank voor de welwillende medewerking
om het geheel te doen slagen aan de di
verse autoriteiten, aan rijders en de orga
nisatoren van den rit.
Begunstigd door het mooie weer, mag
deze rit als uitstekend geslaagd heeten.
Kattendijke. Het Raadslid, dhr Ilunders-
marek, zendt ons nog de volgende aan
vulling op het Raadsverslag:
De heer van der Kemp had alleen als
Commissielid de rekening van het Bur
gerlek Armbestuur ingezien en in orde
bevonden met de opmerking, dat de se
cretaris aanwezig moest zijn om inlich
tingen te geven, maar niet de veldwach-
tingen te geven, maar niet de veldwachter.
Het voorstel van B. en W. om de 50
opcenten op de vermogensbelasting af te
schaffen, werd met 4 voor en 3 tegen
aangenomen. Het voorstel van Van der
Kemp en Hundersmarck om de 50 op
centen op do vermogensbelasting te blij
ven heffen, doch de 80 opcenten op do
per&ooneele belasting te verlagen tot 60
kwam hierdoor te vervallen.
Bij de rondvraag werd de vraag ge
steld, hoe het kwam, dat door den ont
vanger der gemeente Kattendijke, aan .een
ingezetene der gemeente een waarschu
wing en een aanmaning was .uitgereikt,
wegens achterstallig schoolgeld en dat
daarna door dien ontvanger door mid
del van een deurwaarder een dwangbevel
is uitgereikt, en hoewel de termijn allang
is verstreken, nog geen betaling of ver
volging heeft plaats gehad.
Noch do voorzitter, noch ©en dar raads
leden kon ©en uitlegging gewen van hot
feit, dat do deurwaarder in zijn uitge
vaardigd dwangbevel had doorgeslagen
kolom 6, waarin do datum van goedkeu
ring van het kohier door Ged. Staten
moest staan vermeld.
Vlissingen. Terwijl verleden jaar op
26 Augustus het 40.000ste zeebad werd
geconstateeerd, kon nu op 31 Augustus
het 50.000ste worden aangeteekend.
Hot was raaj. M. Frelier, die uit de
handen van den burgemeester als aan
denken een gouden armbandhorloge
mocht aannemen.
Biggekerke. Loop der bevolking over
de maand Augustus.
Ingekomen: van Kats naar A 74 Jaco
bus Sinks.
Westkapelle, Vrijdag vergaderde de Ge
meenteraad.
Na de opening uitte de voorz. zijn mede
gevoel met den wethouder, dhr Huibr.
Cijsouw, die dezer dagen zijn echtgenoote
had moeten missen door den dood.
Vóór de behandeling van de agenda
merkte dhr Huibregtse op, dat de gemeen
te dank verschuldigd was aan mej. van
der Woel, kantoorhoudster, daar zij zich
ook. buiten do kantooruren beschikbaar
had gesteld tijdens de waarneming van
de dokterspraktijk door Dr Drijber te Kou
dekerke.
Voorgelezen werd daarop een schrijven
van de N.V. Stoomtram Walcheren, waar
in den Raad een j aarlij ksche tegemoetko
ming tot een maximum van f 250 verzocht
werd in de exploitatiekosten van de werk
liedentram. Daar dit schrijven eerst inge
komen is op den dag der raadszitting,
werd het in handen van B. en W, ge
steld om advies.
Een schrijven van Ged. Staten om in
te trekken de wijziging van legesverorde
ning, waarbij een legesrecht van f2.50
wordt geheven voor ontheffing van het
verbod, vermeld in art 51 politieverorde
ning, daar dit naar het oordeel van Ged.
Staten meer betreft een belasting op
openb. vermakelijkheden. Bedoelde wij
ziging werd daarop ingetrokken.
Naar aanleiding van een verzoek van
den heer B. Louwerse, om straatnaam
bordjes aan te brengen in de verschillen
de straten, was daaromtrent prijsopgave
i gevraagd. De kosten zouden ca. f60 be-
Het vijfde internationaal luchtvaartcongres is te 's Gravenhage geopend met een rede
van minister Reymer. Een foto tijdens de openingsrede.
Vrij naar het Engelsch.
3) o
Alice's ouders waren welgestelde lie
den, en niet ongevoelig voor 's werelds
ijdelheden. Op het eerstgenoemde gingen
zij gaarne prat, de laatste droevige
eigenschap waren ze zich niet bewust; in
feite meen,den zij, dat ze zeer godsdien
stig waren, omdat ze nimmer een kerk
dienst verzuimden en een bibliotheek be
zaten, welvoorzien van stichtelijke lec
tuur en perkamenten bandjes. De heer
en mevrouw Martin hadden van gods
dienst dezelfde gedachte, zooals ze bijv.
een Engelsch fabrikaat of een Iersche
tak van nijverheid beschouwden: met an
dere woorden, ze lieten geen enkele gele
genheid onbenut, om, wat ze hun geloof
noemden, te beschermen en uit te dra
gen; doch tegelijkertijd waren ze ervan
overtuigd, dat dit hun recht gaf op Gods
welgevalligheid en een lofzang in den
hemel verdiende.
Mevrouw Martin was een vermakelijke
vrouw; daar had ze zelf echter geen idee
van, ze verkeerde in de meening, dat ze
steeds een evea waardige als achting af
dwingende houding aannam. Eens zeide
ze: „ofschoon mijn echtgenoot een rijk
man is en zitting heeft in 't gewestelijk
bestuur, heeft hij de vreeze Gods voor
zijne oogen". En ze dacht er geen mo
ment aan, dat er in dat woordje „of
schoon" wel een humoristische klank zat.
Een andere goede bekende van de pre
dikantskinderen. was Edgar "Ford, een
kleine, ernstige jongen, dia altijd diep
zinnige en niet te beantwoorden vragen
stelde. Zijn vader was een .voorspoedig
koopman, zijn moeder ©en hoogst be
schaafde vrouw, die onder een koele en
wel wat deftige houding een welmeenend
hart bezat.
Doch misschien was dei belangrijkste
figuur in het wereldje der kinderen
toen ze dat nog waren hun oude
verzorgster Martha, een uitstekende vrouw
die haar meesteres reeds als meisje' ge
kend had. Martha had de weelde, van
nog een dienstbare onder haar; doch met
niemand wilde ze de verrukkelijke taak
deelen, om Paul en Joanna te verzorgen.
Zij was het, die de kinderen goed van
kwaad leerde onderscheiden ©n hun ver
troostte in hun kleine verdrietelijkheden.
Zij ook legde den grondslag tot dat Gods
vertrouwen, dat hen in later jaren, hun
geheel© leven tot richtsnoer zou zijn. Te
Chayford brachten Paul ea Johanna drie
onvergetelijke jaren van hun kindertijd
door. Toen vertrok "het gezin naar eein
grootere gemeente, daartoe door het ambt
van den vader geroepen. Echter toen Paul
achttien jaar was, begon dominee Seat on
te sukkelen en al heel spoedig daarop
zag hij zich genoodzaakt, emeritaat aan
te .vragen. Hij koos Chayford, waarvan
men zulke aangename herinneringen had,
als plaats, waar hij zijn levensavond
hoopte te slijten. Paul was in dien tijd
op de Kingswoodschool, 'waar hij uit
nemende vorderingen maakta. Johanna
bezocht een huishoudschool. En men was
nog niet zoo heel lang in Chayford terug
gekeerd, toen Paul een beurs won om
naar Oxford te gaan.
Op den morgen, toen het telegram ge
komen was, dat zijn succes meldde, ging
mevrouw Seaton in triomf naar de keu
ken, om Martha het groote nieuws mede
te deelen. Doch de laatste trad haar met
zeer bedrukt gelaat tegemoet.
„Er is vanmorgen oen akelig ongeluk
gebeurd, mevrouw", zuchtte ze.
„Wel, Martha, wat is er dan?"
„De beste lampetkan heeft de lange
zeis aanvaard, mevrouw".
„Wat zeg je, Martha, toch niet die met
Ruth en Naomi er op?"
„Dezelfde mevrouw, het is om tranen
met tuiten te huilen". De kwestie was,
dat genoemd meubelstuk nog een van de
weinige dingen was, die mevrouw Seaton
uit het ouderlijk huis had medegebracht.
Het derde hoofdstuk uit het Boek Rutli
stond op dit wonderlijk exemplaar afge
beeld. Onder de ronding van den hals
zag men Ruth, die Naomi aankleefde,
terwijl Orpa naar haar volk terugkeerde,
dat zich in de buurt van het handvat
moest bevinden. Dat handvat op zich
zelf was een reusachtig oor van gevloch
ten gerste-halmenaan de andere zijde
was Boaz afgebeeld, te midden van zijn
jonge maaiers, allen keurig uitgedost in
de dracht van Engelsch© landarbeiders.
„Hoe is dat nu kunnen gebeuren?"
vroeg mevrouw Seaton op verwijtenden
toon.
„Ik droeg bet met de theekopjes naar
de keuken en opeens viel het in gruzele
menten op den vloer."
„MaaT Martha, ik heb je nu al zoo
vaak gezegd, dat je niet moest proboeren
zooveel dingen tegelijk te dragen. Het
moest wel op een ongeluk uitloopen."
„U heeft gelijk mevrouw, maar het leek
wel, of bet gebeuren moest."
„Het zou niet gebeurd zijn, als je ge
daan had, wat ik je gezegd heb" zei
mevrouw Seaton streng.
„Dat is waar mevrouw, maar toch, het
leek wel, of het gebeuren moest."
En niets, wat haar meesteres in het
midden bracht, kon Martha er van over
tuigen, dat haar in deze zaak op eeniger-
lei wijze schuld trof. Ze scheen zichzelf
eenvoudig te beschouwen als het instru
ment tot een voorbeschikte verwoesting
en bleef op een toon van grimmige vol
doening herhalen: „het leek wel of het
gebeuren moest."
Mevrouw Seaton had vele dingen ge
leerd in het leven, en een daarvan was,
dat disputeeren met een seksegenoot al
tijd vervelend en gewoonlijk nutteloos is.
Ze was iemand met buitengewoon veel
tact, die' zich steeds zooveel mogelijk
moeite gaf andere menschen door haar
woorden geen pijn te doen of onaange
naam te stemmen. Haar instinct waar
schuwde, welke onderwerpen pijnlijk zou
den zijn, en haar naastenliefde weer
hield 'haar ervan die onderwerpen aan te
roeren. Ze had een te goed karakter, dat
ze zich zou verheugen in het ongelijk van
anderen en ze was te verstandig om hun
openlijk haar medelijden te betoonen.
Maar dit alles was mevrouw Seaton
niet aangeboren, de ondervinding van vele
vele 'jaren en ook een groote 'kennis
had haar tact tot een zoodanigen graad
van volmaaktheid ontwikkeld.
