s
I
DEZEEOW
V
TWEEDE BLAD
PAULS OFFER.
Uit de Provincie
bij
Brieven uit de Residentie.
FEUILLETON
1
1
'4V
'IT
4
s
J.
£9(|
a
1
if
■M
»4
A»
12
:,V
X;
'IB
1,1
r
I
VAN
MAANDAG 1 SEPT. 1930. No. 281.
Op een der mooie avonden, die we
gehad hebben, stond ik in het noorden
des lands te wachten op den trein. 'tWas
by een klein dorpje en ik was de eeriige
reiziger, die opgenomen moest worden.
Doch er waren nog twee menschen, n.l.
de baanwachter met z'n vrouw, die blijk
baar ook wel eens wilden praten en door
het mooie weer uitgelokt werden, om
hun hart eens uit te storten. Voornamelijk
ook over het dorp en de schaduwzijden
van het leven in zoo'n kleinen kring.
De baanwachter was geen geestverwant
van me, dat werd me al spoedig duidelijk,
want hij hechtte heel veel waarde aan de
openbare school. Op het dorpke was er
een met elf of twaalf leerlingen. Dat die
lilliputter-school er was, vond hij blijk
baar do natuurlijkste zaak van de wereld,
maar er waren ook nog twee christelijke
scholen, waaronder hem met name de Ge
reformeerde school een doorn in het oog
was. Die was het laatst gekomen en
was ook wel het best bezocht, maar hij
vond het toch te erg, christelijk op zich
zelf was blijkbaar al erg genoeg, al liet
hij gaarne ieder het zijne.
„Maar het moet toch allemaal maar
betaald worden", dat was zijn eindcon
clusie en hij zuchtte daarbij zwaar. De
man vergat, dat hij bij z'n overplaatsing
de conditie bedongen had, dat op de
plaats, waar hij heenging, gelegenheid
moest zijn voor openbaar onderwijs. Wat
hij dus voor zichzelf eischte, gunde hij
niet ten volle aan anderen, die zijn open
baar schooltje toch ook mee moesten
betalen.
Dat gebeurt meer in het leven. Voor
zichzelf eischt men allerlei rechten op
en dat met klem, maar als het er op aan
komt, om aan een ander ook het recht
toe te kennen om dat te doen, dan
krabbelt men terug. Die man had er abso
luut geen begrip van, dat die andere
ouders, als ouders, toch zeker niets min
der waren dan hij en even goed hun
wenschen hadden ten opzichte van het
onderwijzen en opvoeden hunner kinde
ren.
Maar hij had nog meer bezwaren tegen
het dorpke, dat dan overwegend „chris
telijk" was. Hij vertelde me, dat er heel
wat waren, wier christendom niets be-
teekende dan schijn. Ze waren christelijk
om anderen, voornamelijk om den broo-
de. En ze gingen naar de kerk om de
klandizie. Hij vond dat heel goed te ver
klaren, want op zoo'n dorp wist men
precies alles van elkaar en met name de
zaken menschen hadden de andere kerk-
sche menschen zoo noodig.
Zoo ging het verder met de explicaties.
Ook de jeugd van het dorp kreeg een
flinke beurt. Hij vertelde wft, dat. wat men
op het dorpke niet durfde doen, men
dit gerust ging doen in een nabijgelegen
stadje, waar men dan niet zoo bespion-
neerd werd. Er was een jongmensch, dat
van christelijken huize was, doch er zelf
absoluut niets meer aan deed. Voor hij
het café op het dorp inging, keek hij
toch eerst nog, of niemand hem zag.
Of men hem zag, kon hem feitelijk ah-
soluut niets schelen, maar dat rondkijken
was louter kracht der gewoonte.
Zoo werd ik ingelicht over de bewoners
van het dorp en het portret was waar
lijk niet ia alle opzichten mooi.
Of het gelijkend was? Ik weet het
absoluut niet. De man, die de vrijheid
nam, om mij te onderrichten, was nu
direct niet de objectiviteit in hoogst eigen
persoon, Hij moest blijkbaar van het
christendom en de christenen niet al te
veel hebben, al beweerde hij dan ook
gaarne ieder het zijne te gunnen. 'kBen
bang,, dat zijn bril wat heel erg gekleurd
was. Ik had niet veel "gelegenheid, om
het verhaal'te onderbreken, want 't moest
er blijkbaar eens uit. Het spreekwoord
zegt, dat waar het hart vol van is,
daar loopt de mond van over. Daarbij
kwam de trein en was er voor een toepas
selijk slot aan dit gesprek geen gelegen
heid.
Toch bood het mij stof tot nadenken.
Allereerst over de gaping, die men over
al zien en constateeren kan tusschen theo
rie en praktijk, tusschen leer en leven.
En ik voel het zoo sterk, dat juist bij
het christendom en de christenen dit con
trast het meest sterk spreekt.
Een carricatuur van het christen-zijn is
wel het naarste, dat er is! En nu loo-
pen wij in onzen tijd juist zulk een groot
gevaar, n.l, dat we het met den schijn
gaan doen. Vooral onze jonge menschen,
moeten het goed weten, dat het met den
schijn alleen niet gaat, maar dat het we
zen er moet zijn. En waar moeten ze dat
allereerst leeren en zien?
Wel: thuis, in het gezin.
Het voorbeeld en het geloof der ouders
en der ouderen moet hier de jongeren
leeren en bezielen, zoodat ze zeggen: wij
willen, door Gods genade, ook zoo wezen,
hun zonen en hun dochteren, niet ont
aard.
Laten wij toch onze gezinnen sterken in
den echt christelijken geest. Daar ligt
het zwaartepunt, daar is in alle eenvou
digheid zulk een mooi werk te doen.
Toekomstwerk, eeuwigheids werk I Om dat
te kunnen doen, behoeft men niet eerst
een cursus in de opvoedkunde te vol
gen. Hier is werk voor eiken vader en
voor elke moeder, die gevoelt, hoe ook
straks in den strijd alleen een geslacht
zal kunnen staande blijven, dat met de
daad leeft uit en bij het beginsel. Dat
niet met den schijn tevreden is. Dat altijd
en overal christen wil zijn en durft te
zijn. Zulke menschen zijn een rijken zegen
voor hun huis, voor hun geslacht, ja voor
heel ons volk. Hier zijn de eenvoudigen,
de kleinen en de stillen, vaak het grootst.
Want hunner is de zegen van de trouw
aan hun geloof. J. H.
Bij gelegenheid van den 50stem verjaardagvan II .M. de Koningin, zijn de regeerings-
gebouwen te Den Haag feestelijk verlicht.
Vrij naar het Engelsch.
1) -o_
PROLOOG.
Er was een groote feestmaaltijd in Gros-
venor Square in de woning van Lord
Kesterton, een van de nieuwe pairs.
„Geniét u wel met volle teugen van de
triomfen en eerbewijzen, waarmee men u
overlaadt?" vroeg lady Eleanor Gregory
haar gastheer, die de eer genoot haar
tafelheer te zijn.
„Wel, ik moet eerlijk toegeven, dat ik
ongeveer hetzelfde gevoel heb, als de man,
die zijn vrouw verloor en die zeide, „dat
hij het wel erg eenzaam, maar toch heel
vredig had"; maar ik ben tot de conclu
sie gekomen, dat rust en vrede dingen
rijn, die men moet kunnen waardeeren."
„Dus gaat uw hart nog altijd uit naar
de veldslagen van uw geliefd Lager Huis!"
Lord Kesterton glimlachte. „Met het
Lager Huis gaat het als met een zeker
soort kennissen; men twist met ze, ze
verwachten te veel van je, en je neemt
ja vast voor, dat je niets meer met ze
te doen wilt hebben, om gelukkig te zijn;
doch dan blijkt, dat ze je smaak voor al
het overige bedorven hebben, en er is
niets meer, dat je belangstelling trekt"
„En nu moet ik u nog een standje ma
ken, dat u den armen, lieven Harry zoo
slecht behandeld hebt."
„Ontkurk de fiolen van uw toorn", glim
lachte de gastheer, „en ik zal trachten den
storm het hoofd te bieden."
„Ik zal den heer Madderley tot getuige
roepen", vervolgde de dame, zich wen
dend tot het lid der Koninklijke Academie,
die aan haar rechterhand zat „Ik onder
stel meneer, dat ik met u over kunst
behoorde te praten", zeide ze, „maar..."
Afwerend hief hij de handen op. „O
lieve mevrouw, dat zou ik stellig niet
doen."
„Waarom niet?"
„Omdat ik dan al heel gauw zou Be
merken, dat u er niets van wist Nu kan
ik me tenminste nog met de illusie vlei
en. Neemt u dien weg, dan zink ik die
per, en zal misschien eindigen mijn gan-
sche geloof in het vrouwendom te verlie
zen."
Lady Eleanor lachte hartelijk. „Is u
daar dan niet bang voor, als we over
politiek praten?"
..Absoluut niet, Ik weet er zelf minder
Se Middeiburjjscha Feestweek.
De vaAndelaanbieding.
Bij de aanbieding van het nieuwe vaan
del aan 'het bestuur van „Uit het Volk
Voor het Volk" waren Zaterdagmiddag
aanwezig de meeste particulieren, die
hebben medegewerkt om de gelden bijeen
te krijgen, en ook vertegenwoordigers van
de meeste buurtcommissies, die daar ook
financieelen steun aan verleenden. Voor
het Stadhuis stond het muziekgezelschap
„Oefening na den Arbeid" opgesteld en
toen alle aanweizigen uit de bal naar bui
ten kwamen voor de pui en de beer P. do
Vos het vaandel naar buiten droeg, klonk
een roffel van de padvinders, die natuur
lijk ook present waren en zette bet mu
ziekkorps bet Wilhelmus in.
Nadat de heer G. C. Mantz zooals
reeds gemeld een toespraak had ge
houden, overhandigde de heer J. P. Ph.
Doorenbos het vaandel aan den heer W.
de Graaf, den voorzitter van „Uit het
VolkVoor het Volk", die in zijn woor
den van dank nog eens gelegenheid had
er op te wijzen, dat de vereeniging wel
65 jaar oud ie, maar toch nog zoo jeug
dig, dat zij dank zij de medewerking van
zoovelen duizenden, dit feest heeft kun
nen organiseeren. Voer het blijk van
spontaan medeleven met de vereeniging,
zegde spr. 'hartelijk dank, het was een op
hoogen prijs gestelde daad.
Na deze woorden klonken fanfares en
begaf men zich nog eenigen tijd in de
•hal, alvorens met padvinders en muziek
het nieuwe vaandel naar het Molenwater
te brengen, om het voorop te laten gaan
bij den Kinderoptocht.
De commissie voor de aanbieding bad
de heeren De Graaf en Tavenier, voor
zitter en secretaris, een bloemenhulde
laten bezorgen en bood aan ieder der be
stuursleden een foto van het vaandel aan.
„De Sprookjeswereld".
Deze tocht is door honderden en nog
eens honderden langs den weg eh uit de
huizen bewonderd en elkens klonken uit
roepen van instemming met hetgeen ge
boden werd. Het was dan ook zeldzaam,
hoe ieder der kinderen, ondanks de
hevige hitte, goed in zijn of haar rol bleef.
De jury kon in maximum 60 punten,
ieder der leden 20, toekennen en heeft 'dit
als volgt gedaan:
„De gelaarsde kat", St. Pieterstraat,
56 p., deze buurt krijgt dus een gratis
concert op een door de buurtcommissie
aan te wijzen plaats; Asschepoester, buurt
Seisstraat, 54 p.; Bijenkorf. Wagenaar-
straat 53 p.; De Regenboog, Brakstraat
49 p.; Sohoone slaapster, Langeviele e. o.
47 p.; Sneeuwwitje, Dampoort e.o.; Klein
Duimpje, Bogardstraat e.o.; Piggelmee,
Bree en Houthakkers, ieder 45 p; Mar
griet, Heerengraoh't; Nachtegaal en de
Keizer, Lange Burg; Vrede, Gortstraat en
Lelies en Paddestoelen, Verwerijstraat,
ieder 44 p.; Bloemenkoningin, Vlasmarkt;
Verteluurtje voor de Kabouters, Houttui
nen, ieder 43 p.; Wapengroep, Nieuw
Middelburg 42 p.Onze vlag, Seissingel en
Narcissen, Noordweg, ieder 41 p.; Zonne
stralen, Kinderzorg 40 p.; Asters, Mar
grieten en Windekindertjes, ieder 39 p.;
Vlinderbloemen, 38 p.; Dwergen en In
dianen, beide van Kinderzorg, ieder 37 p.
Er was nu volgens 'het officieele pro
gramma een tijd van rust, maar toen kon
juist het meest gewaardeerd worden, dat
de Philips fabrieken zoo geheel 'belange
loos een inrichting op het stadhuis heb
ben geplaatst en daaruit passende mu
ziek over de Markt en omgeving deden
weerklinken. In den nacht van Vrijdag op
Zaterdag had men per auto nit Eindho
ven 'n driemaal krachtiger versterker laten
halen. Nu kwam de muziek veel beter tot
haar recht dan Vrijdagavond. Deze aan
vulling van hiaten in (het programma,
kan niet anders dan op hoogen prijs wor
den gesteld.
Avondconcert.
Zoo werd het spoedig avond en betrad
tegen half acht het Middelburgsch mu
ziekkorps, onder leiding van den heer
Joh. H. Caro, het podium op de Markt,
om de muzikale verzorging voor een an
derhalf uur op zich te nemen. Het was
toen op de Markt ontzettend druk, zoo-
dat de maatregel moest worden genomen,
wielrijders te doen afstappen en auto's
dan niets van; en als ik een vrouw zoo
vertrouwd hoor spreken neen, zoo non
chalant zelfs over Whips, onder-secre
tarissen en soortgelijke grootheden, dan
groeit mijn eerbied en ga ik haar be
schouwen als een machtige geest, die
worstelt met de geheimzinnige machten
van het onbekende. Doch over welke, of
wiens politiek zullen we het hebben?"
„Dat is waar ook ik was het al bijna
vergeten. Nu dan, ik zou gaarne uw opi
nie willen hebben over de wijze, waarop
men mij behandeld heeft. U weet dat
Harry Mortimer Lord Kesterton's secre
taris was, aan het departement van oor
log; en dat was van weerzijde een heel
aangename regeling."
„Nu?"
„En toen heeft Lord Kesterton zijn
nieuwe pairschap aanvaard zonder de
minste gewetenswroeging. Die arme, goeie
Harry is zijn oom opgevolgd "erf is Lord
Gravesend geworden en nu heeft men
hem als een uitgeknepen citroen, die men
wegwerpt, aan den dijk gezet, omdat ze
niet beiden in het Hooger Huis zitting
kunnen nemen. Vertelt u nu onzen gast
heer maar eens, hoe slecht u van hem
denkt!"
„Dat doe ik inderdaad. Dergelijk ge
drag i» niet te rechtvaardigen, 'tis, of
te verbieden standplaats op het plein te
nemen.
Maar niet alleen op de Markt was het
druk, ook in de meeste der verlichte stra
ten heerschte groote belangstelling, nu
alom ook de vetpotjes en giorno verlich
ting waren ontstoken en o.a. de Dam weer
zeer mooi uitkwam. Toch richtte zich de
grootste stroom naar de Kaden, Loskade
en de overige plaatsen, waar men ver
wachtte een goeden kijk te hebben op de
Gondelvaart.
Was het middagnummer uitstekend
geslaagd, van het avondnummer, door
„Uit het VolkVoor het Volk" georgani
seerd in samenwerking en feitelijk op ini
tiatief van „Schuttevaer", onder leiding
van haar voorzitter, den heer A. C. de
Vos, kan dit met ndet minder overtuiging
worden geconstateerd.
Onder de deelnemende vaartuigen be
vond zich een van „Schuttevaer", dat wel
verlicht, maar evenmin als het volgende,
waarop het Cbr. Muziekgezelschap „Oefe
ning na den Arbeid" zich meermalen
deed hooren, aan den wedstrijd deel nam.
Behalve deze waren 8 schepen, afwisse
lend metelectrisch licht of lampions ver
licht. Het werd een zegetocht langs de
tienduizenden, die alom van af dan kant
het schitterend schouwspel 'gade sloegen,
Vooral toen de schijnwerpers van Hr. Ms.
Medusa, die aan de Loskade 'lag, de sche
pen beschenen, evenals 'de kleinere 'booten
met leden van de reddingsbrigade, jury
leden enz., was het een schitterend 'go-
zicht.
Onder het varen kon worden medege
deeld, dat de jury de prijzen als volgt
heeft 'toegekend: 1. Het Ohineesch Thee
huis (boot no. 12), van den heer P. Ver
meulen; 2. Tjotter in tuig (boot 7), van
den heer J. Vermeulen; 3. Drijvende tuin
(boot 6), van den heer P. A. Coumou; 4.
Jacht in tuig (boot 5), van den heer J.
Klaver; 5. Schoener (boot 9), van den
heer W. Vermeulen; 6. Boot in tuig (boot
8) van den heer P. Beenhakker; 7. boot
model W '(boot 11) van den heer W. Ver
meulen Hz., en 8. scheepje in tuig (boot
10) van den beer W. Vermeulen Sr. De
prijsui'tdeeling 'heeft Dinsdag in de Een
dracht plaats.
De feesten van vandaag.
Hedenmorgen werd de tweede 'groote
feestdag ingeluid door de klokken van
den Langen Jan, de R.K. Kerk en de
Oostkerk, die zich van 7 tot half acht
lieten hooren, waarop direct volgde de
uitvoering van koraalmuziek op den
Abdijtoren door het Middelhurgsch mu
ziekkorps. Dit duurde tot 8 uur en voor
hen, die 'toen nog niet wakker waren
werden een 3-tal reveilles gehouden, zoo-
dat bijna geen deel der stad werd over
geslagen.
Nadien konden allen, voor de tweede
maai genieten van het door de stad trek
ken van de „Sprookjeswereld".
Tevens gaf het Middelburgisoh muziek
korps een uitvoering op het Molenwater.
Hiermede waren de ochtendfeesten ten
einde en maakte een ieder zich op om een
goed plaatsje te veroveren voor den His-
torischen qptocht, waarvoor reeds te 9
uur de voorbereidingen waren aangevan
gen.
-DEACCULEEG? Wij laden niet
alleen, dooh onderhouden ook Uw accu's.
J. M. Polderman, Goes. Tel 129. (Adv.)
Kloetingo. Het program der feestelijk
heden ter gering van den 50en jaardag
van H. M. de Koningin op Donderdag
4 Sept,. a,s. luidt als volgt:
88.15 u. vm. klokluiden; 8.158.45
u. muziek op de tent; 910 u. Gods
dienstoefening met zang in de Ned. Herv.
Kerk. 10—11,30 u. Rondgang der school
kinderen met de muziek. Trac-tatie der
kinderen van de bewaarscholen; 12.30 u.
nm. Opstellen optocht op de weide van
dhr C. van Iwaarden. 13 u. n.m. Op-
tocht. Te volgen route: Marktveld, Kerk-
straat, RijkswegNieuwe Rijksweg, over
Overweg II, Kloetingsche weg (Goes), Pro-
vinc. weg langs deu Tol, rijksweg naar 't
dorp, Achterweg, Tervaten, Nieuwstr.,
Marktveld.
3—6 u. nm. Ringrijden met tilburys,
Ringrijden met paarden. Stoeltjerijden met
paarden. Alles op de de weide van dhr
J. Sinke. 46 uur Ringrijden met fietsen,
watersteken, beugelgooien, op hot Markt
veld. 3.305 uur kinderfeest. 56 u.
Korfbalwedstrijd op de weide van dhr
J. van Fraassen. 78 uur Zanguitvoe
ring. 89 u. Muziekuitvoering. 9 u. Groe
pen met Bengaals vuur door Gymnastiek-
vereeniging „Sport Staalt Spieren". 9.30
u. Lichts toet en schitterende verlichting
van het Marktveld en andere gedeelten
der gemeente.
De optocht bestaat uit versierde wa
gens, paarden, fietsen, enz.
De deelnemers aan ringrijden, stoeltje
rijden enz. moeten zich ook bij den op
tocht aansluiten.
Voorts kan men deelnemen aan etalage,
wedstrijd, gevelversiering, buurtversiering
en verlich ing, waarvoor prijzen beschik
baar zijn gesteld. Voor de lichtstoet kan
men zich ten allen tijde aanmelden, deel
name hieraan zal ten zeerste op prijs
worden gesteld. Te volgen route: Markt
veld, straatweg naar den Tol, daar terug-
keeren naar het dorp, Achterweg, Nieuw-
straat, Marktveld.
Schore. De werkzaamheden aan de
nieuwe uitwateringssluis van het Water
schap „de Breede Watering bewesten Ier-
seke" zijn thans geëindigd. Tengevolge
van de grondverzakkingen in 1929 heb
ben deze werkzaamheden langer geduurd
dan aanvankelijk werd gedacht, doch vo
rige week kon de sluis in werking wor
den gesteld en is het eerste polderbinnen
water door die sluis naar zee afgevoerd.
De capaciteit is zeer groot, zoodat is te
voorzien, dat straks bij hoogen water
stand de geheele polder ten westen van
het kanaal van de schitterende werking
zal profiteeren. De inwerkingstelling ging
nog met een moeilijkheid gepaard, aan
gezien de gleuf van de sluis naar zee was
dichtgeslibd en de slib tot in de kokers
nog ongeveer 39 c.M. stond boven het
peil van het water in den polder. Er
is nog aan gedacht om door baggeren
de slib te verwijderen, doch hiermede
waren niet geringe kosten gemoeid, zoo
dat naar een andere oplossing werd uit
gezien. Tenslotte heeft men door herhaald
spuien, nadat het water in de spuikom,
die ongev. 1 H.A. groot is, was opge
voerd tot ongeveer 30 c.M. boven de
slib aan de zeezijde, het gewenschte doel
De folkloristische optocht te Arnhem trekt voorbij. H.M. de Koningin en H.M.
Koningin-Moeder, die den stoet gadeslaan.
men zelf gaarne een goed glas wijn drinkt
en van zijn ondergeschikten eischt, dat
ze geheelonthouder zijn."
Lord Kesterton lachte. Madderley wist
hem altijd te amuseeren, en daar hield
hij van. „Maar u vertelt niet de geheele
waarheid, lady Eleanor", zeide hij, „we
hebben den slag voor Gravesend zooveel
mogelijk verzacht, door hem het bestuur
van Nieuw Noord-Wales op te dragen."
Ze zuchtte. „Dat beteekent zoo weinig.
Harry moet een positie hebben, die zijn
leven vult."
„U vergeet, dat hij uw echtgenoot
wordt", antwoordde haar gastheer. Me
dunkt, dat het een positie is, die den
meest ijverzuchtige moet bevredigen.
Lord Gravesend's verloofde bloosde.
„Dus u denkt, dat zijn bestuursfunctie
hem bevrediging zal schenken?"
„Stellig; omdat het, althans in zijn
ambtelijk leven, zijn taak zal zijn, om
leiding te geven."
„Koestert u zulke slechte gedachten
van mij?" lachte ze. „Voor uw straf zal
ik een poosje met den heer Maddeley gaan
praten, ofschoon die me ook al zoo on
ridderlijk de waarheid heeft gezegd."
Ze deed zulks en praatte een poos lang
over koetjes en kalfjes, tot haar plotseling
iets in scheen te vallen, dat haar zich
tot den gastheer deed wenden. Met onder
drukte stem vroeg ze hem met een on
verschillig air: „Tusschen twee haakjes,
wie is Harry's opvolger aan het depar
tement?"
De staatssecretaris trok zijn wenkbrau
wen op. „Mijn lieve mevrouw, ik kan u
toch waarlijk geen kabinetsgeheimen ver
tellen."
„O zeker, dat kunt u stellig. Ik zou het
dolgraag weten, en ik beloof u, dat het
geheel onder ons zal blijven, als u me in
het vertrouwen neemt. Toe, wees nu eens
voorkomend voor een dame!"
Lord Kesterton aarzelde. Het scheen
hem moeilijk te vallen, een jonge dame
als lady Eleanor te weerstaan. Ze keek
hem nogmaals smeekend aan.
„Aangenomen, dat ik het u als een
groot geheim vertel", zeide hij ten laat
ste, wil u me dan uw woord geven, dat
u het aan niemand vertelt?"
„Natuurlijk. Iets anders kunt u van
mij niet verwachten."
Lord Kesterton liet zijn stem tot eon
vertrouwelijk fluisteren dalen: „De nieu
we onderstaatssecretaris van oorlog is on
ze geëerde vriend, de afgevaardigde van
Chaylord."
(Wordt vervolgd)
