DE ZEEDW
Van een arm dorp, dat rijk werd
TWEEDE BLAD
Brieven uit de Residentie.
FEUILLETON
VAN
MAANDAG 18 AUG. 1930. No. 269.
Het gaat toch wel vreemd in de we
reld.
Als een soort reactie tegen de ellenden
en de verschrikkingen van den oorlog,
is er gekomen een algemeen verlangen
i' aar meer saamwerking onder de vol
ken, naar een beter elkander verstaan,
naar verbroedering. Er zijn menschen,
die over het: alle menschen zijn broe-
dersl heel roerend kunnen spreken.
We hebben zelf een 10-jarige, die een
kind is van veel verwachting: de Volken
bond. En er wordt nog al eens mee ge
paradeerd ook. Och, dat kan op zichzelf
geen kwaad, wij leven nu eenmaal in 'n
tijd van schijn en reclame.
Maar het is veel erger, dat men bij al
die mooie woorden, bij al dat moois, dat
men werkelijk heeft en dat wijst op een
erlangen naar verbroedering en saam-
hoorigheid, toch in de praktijk alleen
maar leeft, gedreven door egoistische mo
tieven. Ik heb dezer dagen meermalen ge
dacht aan het oude woord, dat een goe
de buur beter is dan een verre vriend.
Er is en er wordt, met name door on
ze zuivel-producenten, gesproken over en
gedreigd met een boycot van Duitsche ar
tikelen. Nu spreken we niet over de rol,
die Duitschland speelde, of wilde spelen
en de kwestie, die in geding is. Alleen
merken we op, dat ook daar het egoisme
weer het leidende motief was. Trouwens
bij alle geredeneer en gephilosopheer over
mooie en ideëele dingen, schijnt het ego
isme toch steeds meerdere veroveringen
te maken, zoowel in kleinere als in groo-
tere kringen. En het leelijke, ja het ge-
meene is dikwijls, dat men heele mooie
franje gebruikt, om de echte motieven
toch maar zooveel mogelijk te camouflee-
ren, gedachtig zeker aan de waarheid
van het oude woord, dat de wereld be
drogen wil zijn.
Wij letten nu alleen even op het revan
che-middel, dat aan de hand gedaan is:
de boycot. Men moet daarbij niet verge
ten, dat de wereldhandel ziek is, ernstig
ziek. Doch des te meer reden zal er zijn,
om 't hoofd koel te houden en geen over
ijlde dingen te doen. Duitschland en Ne
derland zijn buren.
Deze landen liggen niet ver van el
kander, maar ze liggen naast elkander,
het groote Duitschland naast het kleine
Nederland. En ze hebben elkaar noodig.
Men moet daar niet om lachen, of zeg
gen: nu ja, want een goede buur is beter
dan een verre vriend. Duitschland is ons
grootste afzetgebied, voor de zuivelindu
strie, een beste klant dus. In 1929 ging
er 36 duizend ton boter en 43 duizend
ton kaas uit ons land naar Duitschland,
dat is 76 pet van onzen totalen boter-uit-
voer en 4-4 pet van onzen totalen kaas-
uitvoer. Dat beteekent dus nogal iets.
Maar nu dreigde die export leelijk in
de knel te komen door Duitsche manoeu
vres met Finland en het was te begrijpen,
dat de belanghebbenden te hoop liepen
en om maatregelen vroegen.
Gedachtig aan het: Jan sloeg Lijsje en
Lijsje sloeg Jan; sla je mij, dan sla ik je
weer, was men er bij, om de daad van
boycot te propageeren. Men redeneerde
daarbij aldus: Duitschland heeft ons
meer noodig, dan wij Duitschland, want
wij zijn de beste klant van Duitschland.
Daarom het wapen van den boycotl Alle
Duitsche goederen zooveel mogelijk ge
weerd, we moeten laten voelen, dat we
er ook zijn en ook nog wel iets kunnen,
dan zal men in Berlijn wel spoedig eieren
voor zijn geld kiezen!
Daar zit iets manhaftigs in, iets, dat
aantrekt.
En ja, zoolang het nog een boycot op
papier blijft, zoo lang het nog niet ver
der komt dan woorden, is er iets sympa
thieks in, waaruit durf spreekt.
Maar ernstige bezinning moet toch wel
door H. Kingmana.
63) o
„Ik heb Jaap naar den dokter ge
stuurd," zeide juffrouw Saaman, toen zij
om half acht het slaapvertrek betrad en
geïnformeerd had naar het verloop van
den nacht. „De dokter moet het maar zoo
vroeg mogelijk weten. 'Hij moest eens
een andere richting uitgaan."
„Het is goed. Diank u", antwoordde
Hertha op matten toon. „De tempera
tuur is beter dan gisteravond. Diat; is een
goed teeken. Met een paar dagen ben
ik weer wel in orde."
„Daarover zullen wij nog niet spreken.
Doe het nu voorzichtig aan. De patiën
ten op het dorp moeten zich maar redden,
zoo goed en zoo kwaad het gaat. En uw
collega van Landdorp moet ook de handen
maar eens uit de mouwen steken."
„Daarover ben ik niet ongerust. Zij-
weet ook wel, wat werken is. Maar op
den duur wordt 'het te druk voor haar."
„Kom, kom, denk nu eens niet aan een
ander. Dat is wel een goede eigenschap
van u, maar zij mag niet gepaard gaan
tot. de conclude leiden, dat sen: breed, op
gezette en krachtig doorgevoerde boycot
van goederen uit een land, dat vlak naast
het onze ligt en waarmede wij zoovele en
velerlei connecties hebben, toch wel een
wapen is, dat aan twee kanten kan snij
den.
Allereerst zien wij bij zooiets altijd
weer de groote moeilijkheden eener con-
sekwente toepassing en doorvoering.
Want op het stuk der negotie, d. w. z.
als er wat te verdienen is, dan is het een
heele toer om alle menschen aan het
lijntje te krijgen en te houden.
Daarbij dient niet vergeten te worden
de macht van het geld en van den geld
handel, die de wereld regeert. Die ook
weer eigen middelen en wegen heeft en
die moet gebruiken ook.
Bij een boycot zijn er altijd twee par
tijen. Nu waren die twee partijen hier
buren, een groote en een kleine. Wij twij
felen, of voor een goede boycot-proef de
partijen hier wel gelijk waren. Of de af
loop haast van te voren niet te voorspel
len was.
Want men moet, vooral hier, vóór men
a zegt, zich ook goed rekenschap geven
van de eventueele consekwenties, die men
zou moeten aanvaarden, omdat men ze
zelf uitgelokt had.
Een economische oorlog kan veel erger
zijn dan een andere en daarom moet men
altijd eerst goed overwegen, voor men
hier een stap zet. Het gaat hier niet al
leen om eenige theorie, maar het gaat
hier om de praktijk en om wat daaraan
vast zit en vast kan zitten.
Dat wil niet zeggen, dat een boycot
nooit en te nimmer het aangewezen mid
del kan wezen. Dat beweren wij absoluut
niet. Ook hier willen wij niet doctrinair
zijn. Maar in het geval, dat hier aan de
orde was, lijkt het ons een tweesnijdend
zwaard. Een wapen, dat men niet ieder
een in de hand kan geven en dat men
ook, als men het te voorschijn haalt, met
groote omzichtigheid moei hanteeren.
Met dat al is ook de wereldhandel ziek,
ernstig ziek. Ja, wat is er om ons heen
al niet ziek? En veel menschen oreeren,
of er geen geen wolkje aan de lucht is.
J. H.
DE KONINKL. NED. MIDDENSTANDS
BOND TE GRONINGEN.
27ste Nationaal Middenstandscongres en
Algemeene Bondsvergadering.
Op 2, 3 en 4 September a.s. zal de
Kon. Nederl. Middenstandsbond te Gro
ningen bijeenkomen voor het houden van
de Algemeene Bondsvergadering en het
27ste Nationaal Middenstandscongres.
De vergaderingen, welke door enkele
honderden personen zullen worden bijge
woond, worden gehouden in de „Har
monie". Behalve een groot aantal van de
150 bij den Bond aangesloten vereenigin
gen, zullen ook de meeste Kamers van
Koophandel en Fabrieken vertegenwoor
digd zijn, terwijl verschillende autoritei
ten van stad en land worden 'verwacht.
Er zullen ook twee vertegenwoordigers
van den Indischen middenstand aanwezig
zijn.De Congressisten zullen in den loop
van Dinsdag 2 September te Groningen
aankomen, waar te 6.30 uur een reünie
in „De Harmonie" plaats heeft. Vandaar
gaat men gezamenlijk naar het Stadhuis,
waar het Gemeentebestuur het Bondsbe-
stuur en de afgevaardigden te 7 uur offi
ciéél zal ontvangen.
Te half negen begint de Algemeen© Ver
gadering in de bovenzaal van „De Har-
monie". Na de verwelkoming door den
heer A. T. Meijer, voorzitter van en na
mens de Algem. Gro-n. Winkeliers-Vereeni-
ging, houdt de Bondsvoorzitter, de heer
Ed. G. Schürmann, een openingsrede. De
dien avond te houden vergadering zal een
huishoudelijk karakter hebben. Behandeld
worden o.m. het Jaarverslag 1929'30,
het financieel verslag over 1929 en de
begrooting voor het jaar 1931.
Door het Bondsbestuur wordt voorge
steld om opnieuw een actie ini te stellen
tegen het geven van cadea.ux aan
fancy- fairs e.d. door winkeliers en
het gedwongen plaatsen van adverten-
tiën in gelegenheidsprogramma's e.d.
Hieromtrent zal de heer A. Ingenool Jr
directeur van het Bondsbureau, een rap
port uitbrengen, naar aanleiding van de
met verwaarloozing van uzelf. Ik zal van
morgen den dokter instructies vragen en
die zullen nauwkeurig opgevolgd worden.
Nu ben ik eens baas."
Hertha glimlachte mat, tóch wel voe
lend de zorg, waarmede haar hospita haar
omringde.
„Wat zult u gebruiken?" vroeg deze.
„Alleen een kop thee", zei Hertha.
„Maar, zuster, dat gaat toch niet?
Dat.."
„O, dat gaat best. Ik verlang bepaald
niet anders."
Juffrouw Saaman verliet het vertrek,
maar keerde schier onmiddellijk terug,
op den voet gevolgd door dokter Van
Stralen.
„Wat nu, zuster?" vroeg deze, opge
wekt sprekend. „Laait u mij nu in deuj
steeik?"
Hertha glimlachte. Zijn stem ontroerde
haar. Voor haar hospita was de vraag
van den dokter een heel gewone. Maar
Hertha hoorde er méér in
„Ik ben pok aangetast, dokter", zeide
zij- nu. 1
„Dat heb ik begrepen. Ik 'ben onmid
dellijk gekomen nog vóór mijn ontbijt,
want er is een groot verschil, wie de
griep krijgt, een stevige boer van Zeeduin
of zuster Van Landen, die zich boven
dien wel overwerkt kan hebben. Dat zou
niet de eerste maal zijn."
enquête, welke tor zake onder de aan
gesloten vereenigingen is gehouden.
Aan heb slot der eerste zitting zal in
besloten vergadering behandeld worden
het voorstel van het Bondsbestuur om
pogingen aan te wenden tot het verkrij
gen van enkele wijzigingen in het Werk
tijdenbesluit voor Winkels en in de Ar-
beidswet-1919. Ook hieromtrent is een
enquête gehouden.
Na afloop der vergadering wordt den
Congressisten een gezellig samenzijn aan
geboden.
Op Woensdag 3 September wondt de
Algemeene Vergadering voortgezet en
komen de rapporten der verschillende
Bondscommissiln aan de orde.
In de eerste plaats dat inzake de ver
sterking der Bondsfinanciën.
Vervolgens zal aan de orde Komen
het rapport van de Commissie inzake
het verplicht lidmaatschap van
vak- én standsorganislaties.
Op grond van verschillende economi
sche en practische overwegingen, ont
raadt zij het streven naar wettelijk ver
plicht lidmaatschap, doch beveelt zij aan,
aan de moreele verplichting van iederen
middenstander om zich in stands- en vak
organisatie te' vereenigen, kracht bij 'te
zetten door het uitoefenen van econo-
mischen dwang.
Als middelen daartoe worden genoemd:
het uitvoeren der sociale wetgeving zoo
veel mogelijk door de organisaties uit het
vrije bedrijfvoeren van eigen-merk
artikelen en het bevorderen van deelname
aan gezamenlijfcen inkoop door de vak-
genooten; het geven van een zooveel
mogelijk gelijkvormig uiterlijk aan bepaal
de winkels, welke door een 'mkoopcom-
binatie verbonden zijn (zoogenaamd vrij
willig filiaalstelsel)het krachtig bestrij
den van unfaire handelspraktijken en het
voorlichten van het publiek op dit ter
rein; het bedingen van voordeelige voor
waarden voot georganiseerden bij het in
winnen van advies bij rijksconsulenten.
Door een andere Bondscommissie is
studie gemaakt van het rapport der
Staatscommissie tot onderzoek van het
cadeaustelsel. Er worden verschil
lende voorstellen gedaan, teneinde de
houding van den Bond té dien aanzien
te kunnen bepalen. De Commissie is van
meening, dat bestrijding van uitwassen
van het cadeau-stelsel nog steeds wen
schelijk is, terwijl daarbij zekere steun
van den wetgever niet zal kunnen worden
ontbeerd. Nochtans oordeelt zij, dat de
conclusies en de voorstellen van de
Staatscommissie tot onderzoek van het
cadeaustelsel in hun geheel niet kunnen
worden aanvaard en beveelt zij aan een
nieuw onderzoek, zoowel naar de opvat
tingen hier te lande over het stelsel als
zoodanig als naar omvang en uitwerking
daarvan, van regeeringswege', doch op
veel uitgebreider schaal te doen instellen.
Indien deze enquête de wenschelijkheid
en de noodzakelijkheid van het nemen
van bepaalde maatregelen uitwijst, dan
geeft de Commissie in overweging om de
Bestrijding te doen geschieden op zoo
danige wijze, dat voldoende rekening
wordt gehouden met de omstandigheden,
waaronder en de branche, waarop de
regeling moet worden toegepast, terwijl
eventueele .organisatorische maatregelen
daardoor niet mogien worden belemmerd,
doch eerder dienen te worden onder
steund. Een uniforme regeling wordt dus
ontraden. De Commissie stelt tenslotte
voor een keuze te doen uit twee door
haar ontworpen methoden:
1. Het verleenen van sanctie door den
wetgever aan de besluiten van door dezen
werkende organisaties, genomen, 'in op
nader te bepalen wijze geconvoceerde
ledenvergaderingen en met een overwe
gende, bij de wet verzekerde meerderheid
van stemmen van alle betrokken vakge-
nooten
2. het invoeren van1 een vergunnings
stelsel, waarbij het cadeaugeven in den
handel slechts toegestaan wordt bij een
door de Kamers van Koophandel eni Fa
brieken te verleenen vergunning, waaraan
bepaalde voorwaarden kunnen worden
verbonden ter vermijding van de thans
bestaande euvelen, terwijl de erkende or
ganisaties in het betrokken vak advies
zullen uitbrengen over de wenschelijk-
heid van het verleenen der vergunning
en de voorwaarden daaraan te verbinden.
Het Bondsbestuur heeft zich bereids
„Daarvan is nu geen sprake", ant
woordde Hertha .ietwat heftig.
„Ik hoop het. Laat mij eens hooren".
Hij vroeg naar de verschijnselen, om ver
volgens een nader onderzoek in te stellen.
„Ik kan gelukkig niets vinden", zeide
hij, blijkbaar opgelucht. „Met een weekje
bedrust zult u heel wat opgeknapt zijn.
Medicijnen kunnen straks wel even ge
haald worden?" richtte hij zich tot juf
frouw Saaman, die het zich tot plicht
had gerekend, in het vertrek te blijven,
zij het dan op een afstand.
„Dat komt in orde, dokter".
„Prachtig. Dan vertrek ik nu. Tegen
den avond kom ik nog wel even aan-
loopen, zuster. Rust houden maar."
„De zuster wil niet eten, dokter".
„Dat geeft niets, juffrouw. De eetlust
komt vanzelf wel weer".
Hjj zag Hertha aan met een blik, die
haar door de ziel sneed. „Het" mócht
niet, het mócht niet
„Hoe maakt mevrouw, uw tante, het,
dokter?" vroeg Hertha met toonlooze
stem.
Alfred van Stralen haalde de schou
ders op.
„Zij is geknakt, zuster. Het leven heeft
geen waarde pieer voor haar. Oom was
haa.r alles. Hier zal d.e tjjd de wonde niet
heelen. Het is diep tragisch. Omgekeerd
was het beter geweest. Oom zou door
uitgesproken voor laatstgenoemde me
thode.
Ingevolge uitnoodiging van bet vorige
Congres beeft een oommissie een onder
zoek ingesteld naar de mogelijkheid en
wenschelijkheid van verscherping der wet
telijke bestrijding van de oneerlijke
concurrentie en naar een wettelijke
regeling van bet uitverkoopwezen.
Ten aanzien van het laatst-genoemde
adviseert zij, dat zoodanige wettelijke re
geling vooralsnog niet gewensebt wordt
geacht. Bij haar beschouwingen over de
oneerlijke concurrentie, komt zij tot de
slotsom, dat handhaving van het be
staande artikel 328bis van het Wetboek
van Strafrecht wenschelijk is, doch dat
daarnevens verschillende strafbepalingen
dienen te worden gesteld, welke gerang
schikt kunnen worden onder het begrip
„onbetamelijke concurrentie" en als over
tredingen dienen te worden gekwalifi
ceerd, zoodat zij een plaats behooren
te vinden in het Derde Boek van het Wet
boek van Strafrecht. De commissie meent
voorts, dat dergelijke overtredingen slechts
vervolgd behooren te worden op klachte
van door den Minister van Justie daar
toe algemeen gemachtigde, rechtspersoon
lijkheid bezittende vereenigingen, die zich
ten doel stellen, de geheeie df gedeelte
lijke behartiging der 'bedrijfsbelangen van
kooplieden. Men is namelijk van oordeel,
dat daardoor voorkomen wordt, dat de
klachten het kenmerk van persoonlijke
c-oncurrentienijd mede dragen, waardoor
politie en justitie ook eerder geneigd
zullen zijn in te grijpen. De Commissie
heeft bovendien een speciaal artikel ont
worpen, houdende een „verbod van ver
koop van tabaksartikelen beneden bande-
rolle-prijs, het veel-besproken euvel, waar
van de bona-fide handel reeds jarenlang
ernstig nadeel ondervindt, terwijl bet pu
bliek er door misleid wordt.
De Commissie heeft tenslotte haar voor
stellen belichaamd in een negental straf
wetsartikelen.
Het Bondsbestuur beeft zich met haar
conclusies vereenigd, behoudens die ten
aanzien van bet uitverkoopwezen, waar
van men een wettelijke regeling, waarbij
de Kamers van Koophandel voor het hou
den van uitverkoopen vergunning moeten
geven (het Duitsche stelsel), wel ge-
venscht acht. In dier voege zal aan de
Algemeene Vergadering worden geadvi
seerd.
De Hoornsche Middenstandsvereeniging
heeft voorgesteld, om te trachten te ko
men tot stichting van een inrichting,
waarin bejaarde middenstanders, die uit
zaken getreden zijn, een rustigen en pret-
tigen levensavond kunnen vinden. Het
Bondsbestuur adviseert dit voorstel aan
te nemen en een commissie van onder
zoek te benoemen.
De vereeniging „Handel en Nijverheid"
te Winschoten vraagt een uitspraak over
de al of niet wenschelijkheid van een
Winkelsluitingswet, welke zich geheel
aanpast bij het Werktijdenbesluit voor
Winkels. Het Bondsbestuur ontraadt ten
stelligste om onder de gegeven omstan
digheden aan te sturen op een verscher
ping van de Winkelsluitingswet, waaraan
trouwens geen behoefte wordt gevoeld.
Dezelfde vereeniging wenscht de vraag
besproken te zien, of handhaving der
neutraliteit van den Bond al of
niet wenschelijk is, terwijl de Vereeniging
van Amsterdamsche Winkeliers heeft
voorgesteld de Groninger motie-1917, be
treffende dezelfde aangelegenheid, in te
trekken. Het Bondsbestuur heeft una
niem een afwijzend prae-advies op deze
beide voorstellen uitgebracht en betoogt,
dat ten onrechte gesproken wordt van
de neutraliteit van den Koninkl. Mid
denstandsbond, terwijl juist diens ken
merk, dat hem van andere middenstands
bonden onderscheidt, is zijn algemeen
karakter. Handhaving van dit grondbegin-
sel acht het Bondsbestuur voor den Bond
van vitaal belang.
Op verzoek van de Zwolsche Vereeni
ging voor Handel en Industrie zal aan
de hand van een eerstdaags verschijnend
rapport van het Bondsbureau een bespre
king plaats hebben van de nieuwe Rijks-
telofoontarieven, waaromtrent een en
quête is gehouden.
De vereenigingen van Slagerszoons
„Jong Amsterdam" en „Jong Den Haag"
hebben voorgesteld de organisatie van
werken zijn verdriet hebben kunnen ver
zetten. Maar nu weet ik niet, hoe het
gaan moet."
Met deze woorden, Hertha moest het
weer met smart oonstateeren, demon
streerde hij, hoe zijn levensbeschouwing
lijnrecht tegenover de hare stond. Bij hem
domineerde het moest sombere pessi
misme.
Zij had niet de kracht, er een .getuigenis
tegenover te plaatsen, dat van ander en
beter inzicht blijk gaf. Een nameloos ge
voel van wee en verlatenheid overviel
haar. En zij was blij, toen hij vertrok,
terwijlzij gaarne had gewild, dat hij
nog wat 'blijven praten was.
Dien avond was hij weer terug, zich
zeer tevreden toonend. Bertha's tempe
ratuur was iets lager dan den vorigen
avond.
„Het gaat goed", zeide hij' opgewekt.
„Ik was vanmorgen wat ongerust, want
u moet u in acht nemen, al ging het
hier uitstekend met u. Nóg zie ik uw in
zinking in het ziekenhuis. Maar als ge
u nu rustighoudt en u niet bekommert,
om uw werk, dat toch wel gedaan zal
worden, zij het dan ook lang zoo goed'
niet, dan komt alles spoedig in orde. Ik
heb vandaag met vreugde bespeurd, welk
een goede plaats ge in de harten dear dor
pelingen inneemt. Men '.informeert naar
1 jeugdige middenstanders onverwijld door
den Bond ter har,d te doen nemen,
't Bondsbestuur kan zich hiermede vereeni
gen en stelt voor aan een oommissie
ad hoe daartoe opdracht, te verleenen.
De Vereeniging van Amsterdamsche
Winkeliers heeft voorgesteld om de win
keliers, die zonder personeel werken, te
vereenigen in een afzonderlijke groep C
van den Bond, omdat zij meent, dat daar
door hun belangen beter gediend zullen
worden. Het Bondsbestuur acht zulks
overbodig en ongewenscht.
Dezelfde vereeniging zou actie gevoerd
willen zien voor intrekking der precario-
verordeningen in verschillende gemeenten
en speciaal in Amsterdam. Het Bonds
bestuur staat sympathiek tegenover dit
voorstel, doch wijst erop, dat deze acties
voorloopig van plaatselijken aard zijn, ter
wijl in de meeste gevallen de betrokken
middenstandsvereenigingen reeds diligent
zijn. Daarom wordt geadviseerd het re
sultaat van het plaatselijk optreden eerst
af te wachten.
Tenslotte zal nog op verzoek van de
Algemeene Winkeliersvereeniging te Am
sterdam een uitspraak worden gedaan
over de vraag of de Bond bij de Re
geering zal aandringen op uitstel van
invoering van de Winkelsluitingswet, na
dat deze door de Eerste Kamer zal zijn
aangenomen, zulks in verband met de
ernstige malaise in het bedrijfsleven.
Op den tweeden dag zal te half zeven
in „De Harmonie" een officieele maal
tijd plaats hebben. De dag wordt beslo
ten, met een avondfeest.
Od Donderdag 4 September wordt te
half tien het 27ste Nationaal Midden
standscongres geopend met een rede van
den Bondsvoorzitter, den heer Ed. G.
Schfirmann.
Als eerste prae-advies komt aan de
orde „De Verkoop door middel van auto
maten". De prae-adviseur heeft in het
licht gesteld, dat ook hier te lande een
verdere uitbreiding van den automati-
schen verkoop te verwachten is. Deze
zal, mits binnen zekere perken geleid,
niet alleen het winkelbedrijf,, maar ook
den consument ten goede komen. De prae-
adviseur wenscht tusschen de twee uiter
sten, algeheel vrij laten en absoluut ver
bod na hat winkelsluitingsuur, een tus-
schenstandpunt in te nemen, dat hij als
volgt omschrijft
Laat den verkoop door middel van
automaten ook toe ten tijde, dat de win
kels gesloten moeten zijn, met dien ver
stande, dat uit den automaat, die aan
den winkel wordt aangebracht, uitsluitend
verkocht worden artikelen, die ook in
den winkel zelve plegen te worden ver
kocht en dat vulling van den automaat
door den winkelier of zijn personeel al
leen mag plaats vinden ten tijde, dat de
winkel geopend mag zijn.
Jhr J. C. Mollerus, secretaris der Ka
mer van Koophandel en Fabrieken te
Haarlem, zal zijn prae-advies over „Ge-
meente'ijke bedrijfswinsten" verdedigen.
Na uitvoerige beschouwing van het ver
band tusschen winstuitkeering der ge
meentebedrijven en belasting, komt hij
tot de conclusie, dat het afschaffen der
gemeentelijke bedrijfswinsten hoewel
menigmaal hooger dan wenschelijk ge
acht moet worden onder de bestaande
omstandigheden practisch niet mogelijk
en niet wenschelijk is. Deze winsten be,
hooren als jaarlijksche bron van inkom
sten alleen secundaire beteekenis te heb
ben. Radicale afschaffing van bedrijfs
winsten zou een algeheele verandering
kunnen beteekenen, voor zoover betreft
den omvang van den kring der personen,
door wier bijdragen het ontstane deficit
als het ware goed gemaakt moet worden.
Thans wordt door het mede-bijdragen
in de bedrijfswinsten door alle ver
bruikers, dus door een zoo groot mo
gelijken kring van burgers, medebetaald
aan de kosten der gemeente-huishouding.
Wanneer de tijd zulks toelaat, zal de
Alg. Groninger Winkeliers-Vereeniging
den bezoekers na afloop van het Congres
nog een autotocht door Groningen aan
bieden.
u. Elk weet, dat u ziek is. Hoe ter
wereld is het mogelijk? Angstig vraagt
men, of het erg is. En ge moet de ge
zichten zien, wis ik het tegendeel be
weer I"
Hij' sprak op vroolijken, jongensachti
ger! toon. En haars ondanks, luisterde
Hertha met intens genot naar zijn stem.
„Ik ben blij, dat het geval niet erg is,"
vervolgde hij. „Ik denk, dat ge vóór mijn
vertrek, over een week, weer klaar bent".
„Vertrekt u dan al?" vroeg Hertha ver
wonderd.
„Over vijf, zes dagen. Voor een maand
komt er dan een plaatsvervanger. Daar
na wordt ik de dokter van Zeeduin en
Landdorp."
Hij zag bij deze mededeeling Hertha
diep in de oogen en bespeurde tot zijb.
vreugde, dat zij het gelaat afwendde.
„Wordt u hier dokter?" vroeg Hertha
nauw hoorbaar. Het hart klopte haar tot
in de keel.
„Verbaast u dat?" was de wedervraag.
„Oom heeft het steeds gewild. Het lijkt
mij ook de beste oplossing. Tenminste
wanneer u er zicih mee vereenigen kunt",
voegde hij er, met oogen tintelend van on
deugendheid, aan toe.
(Wordt vervolgd.)