DE ZEEDW Van een arm dorp, dat rijk werd TWEEDE BLAD Brieven uit de Residentie. FEUILLETON VAN MAANDAG 18 AUG. 1930. No. 269. Het gaat toch wel vreemd in de we reld. Als een soort reactie tegen de ellenden en de verschrikkingen van den oorlog, is er gekomen een algemeen verlangen i' aar meer saamwerking onder de vol ken, naar een beter elkander verstaan, naar verbroedering. Er zijn menschen, die over het: alle menschen zijn broe- dersl heel roerend kunnen spreken. We hebben zelf een 10-jarige, die een kind is van veel verwachting: de Volken bond. En er wordt nog al eens mee ge paradeerd ook. Och, dat kan op zichzelf geen kwaad, wij leven nu eenmaal in 'n tijd van schijn en reclame. Maar het is veel erger, dat men bij al die mooie woorden, bij al dat moois, dat men werkelijk heeft en dat wijst op een erlangen naar verbroedering en saam- hoorigheid, toch in de praktijk alleen maar leeft, gedreven door egoistische mo tieven. Ik heb dezer dagen meermalen ge dacht aan het oude woord, dat een goe de buur beter is dan een verre vriend. Er is en er wordt, met name door on ze zuivel-producenten, gesproken over en gedreigd met een boycot van Duitsche ar tikelen. Nu spreken we niet over de rol, die Duitschland speelde, of wilde spelen en de kwestie, die in geding is. Alleen merken we op, dat ook daar het egoisme weer het leidende motief was. Trouwens bij alle geredeneer en gephilosopheer over mooie en ideëele dingen, schijnt het ego isme toch steeds meerdere veroveringen te maken, zoowel in kleinere als in groo- tere kringen. En het leelijke, ja het ge- meene is dikwijls, dat men heele mooie franje gebruikt, om de echte motieven toch maar zooveel mogelijk te camouflee- ren, gedachtig zeker aan de waarheid van het oude woord, dat de wereld be drogen wil zijn. Wij letten nu alleen even op het revan che-middel, dat aan de hand gedaan is: de boycot. Men moet daarbij niet verge ten, dat de wereldhandel ziek is, ernstig ziek. Doch des te meer reden zal er zijn, om 't hoofd koel te houden en geen over ijlde dingen te doen. Duitschland en Ne derland zijn buren. Deze landen liggen niet ver van el kander, maar ze liggen naast elkander, het groote Duitschland naast het kleine Nederland. En ze hebben elkaar noodig. Men moet daar niet om lachen, of zeg gen: nu ja, want een goede buur is beter dan een verre vriend. Duitschland is ons grootste afzetgebied, voor de zuivelindu strie, een beste klant dus. In 1929 ging er 36 duizend ton boter en 43 duizend ton kaas uit ons land naar Duitschland, dat is 76 pet van onzen totalen boter-uit- voer en 4-4 pet van onzen totalen kaas- uitvoer. Dat beteekent dus nogal iets. Maar nu dreigde die export leelijk in de knel te komen door Duitsche manoeu vres met Finland en het was te begrijpen, dat de belanghebbenden te hoop liepen en om maatregelen vroegen. Gedachtig aan het: Jan sloeg Lijsje en Lijsje sloeg Jan; sla je mij, dan sla ik je weer, was men er bij, om de daad van boycot te propageeren. Men redeneerde daarbij aldus: Duitschland heeft ons meer noodig, dan wij Duitschland, want wij zijn de beste klant van Duitschland. Daarom het wapen van den boycotl Alle Duitsche goederen zooveel mogelijk ge weerd, we moeten laten voelen, dat we er ook zijn en ook nog wel iets kunnen, dan zal men in Berlijn wel spoedig eieren voor zijn geld kiezen! Daar zit iets manhaftigs in, iets, dat aantrekt. En ja, zoolang het nog een boycot op papier blijft, zoo lang het nog niet ver der komt dan woorden, is er iets sympa thieks in, waaruit durf spreekt. Maar ernstige bezinning moet toch wel door H. Kingmana. 63) o „Ik heb Jaap naar den dokter ge stuurd," zeide juffrouw Saaman, toen zij om half acht het slaapvertrek betrad en geïnformeerd had naar het verloop van den nacht. „De dokter moet het maar zoo vroeg mogelijk weten. 'Hij moest eens een andere richting uitgaan." „Het is goed. Diank u", antwoordde Hertha op matten toon. „De tempera tuur is beter dan gisteravond. Diat; is een goed teeken. Met een paar dagen ben ik weer wel in orde." „Daarover zullen wij nog niet spreken. Doe het nu voorzichtig aan. De patiën ten op het dorp moeten zich maar redden, zoo goed en zoo kwaad het gaat. En uw collega van Landdorp moet ook de handen maar eens uit de mouwen steken." „Daarover ben ik niet ongerust. Zij- weet ook wel, wat werken is. Maar op den duur wordt 'het te druk voor haar." „Kom, kom, denk nu eens niet aan een ander. Dat is wel een goede eigenschap van u, maar zij mag niet gepaard gaan tot. de conclude leiden, dat sen: breed, op gezette en krachtig doorgevoerde boycot van goederen uit een land, dat vlak naast het onze ligt en waarmede wij zoovele en velerlei connecties hebben, toch wel een wapen is, dat aan twee kanten kan snij den. Allereerst zien wij bij zooiets altijd weer de groote moeilijkheden eener con- sekwente toepassing en doorvoering. Want op het stuk der negotie, d. w. z. als er wat te verdienen is, dan is het een heele toer om alle menschen aan het lijntje te krijgen en te houden. Daarbij dient niet vergeten te worden de macht van het geld en van den geld handel, die de wereld regeert. Die ook weer eigen middelen en wegen heeft en die moet gebruiken ook. Bij een boycot zijn er altijd twee par tijen. Nu waren die twee partijen hier buren, een groote en een kleine. Wij twij felen, of voor een goede boycot-proef de partijen hier wel gelijk waren. Of de af loop haast van te voren niet te voorspel len was. Want men moet, vooral hier, vóór men a zegt, zich ook goed rekenschap geven van de eventueele consekwenties, die men zou moeten aanvaarden, omdat men ze zelf uitgelokt had. Een economische oorlog kan veel erger zijn dan een andere en daarom moet men altijd eerst goed overwegen, voor men hier een stap zet. Het gaat hier niet al leen om eenige theorie, maar het gaat hier om de praktijk en om wat daaraan vast zit en vast kan zitten. Dat wil niet zeggen, dat een boycot nooit en te nimmer het aangewezen mid del kan wezen. Dat beweren wij absoluut niet. Ook hier willen wij niet doctrinair zijn. Maar in het geval, dat hier aan de orde was, lijkt het ons een tweesnijdend zwaard. Een wapen, dat men niet ieder een in de hand kan geven en dat men ook, als men het te voorschijn haalt, met groote omzichtigheid moei hanteeren. Met dat al is ook de wereldhandel ziek, ernstig ziek. Ja, wat is er om ons heen al niet ziek? En veel menschen oreeren, of er geen geen wolkje aan de lucht is. J. H. DE KONINKL. NED. MIDDENSTANDS BOND TE GRONINGEN. 27ste Nationaal Middenstandscongres en Algemeene Bondsvergadering. Op 2, 3 en 4 September a.s. zal de Kon. Nederl. Middenstandsbond te Gro ningen bijeenkomen voor het houden van de Algemeene Bondsvergadering en het 27ste Nationaal Middenstandscongres. De vergaderingen, welke door enkele honderden personen zullen worden bijge woond, worden gehouden in de „Har monie". Behalve een groot aantal van de 150 bij den Bond aangesloten vereenigin gen, zullen ook de meeste Kamers van Koophandel en Fabrieken vertegenwoor digd zijn, terwijl verschillende autoritei ten van stad en land worden 'verwacht. Er zullen ook twee vertegenwoordigers van den Indischen middenstand aanwezig zijn.De Congressisten zullen in den loop van Dinsdag 2 September te Groningen aankomen, waar te 6.30 uur een reünie in „De Harmonie" plaats heeft. Vandaar gaat men gezamenlijk naar het Stadhuis, waar het Gemeentebestuur het Bondsbe- stuur en de afgevaardigden te 7 uur offi ciéél zal ontvangen. Te half negen begint de Algemeen© Ver gadering in de bovenzaal van „De Har- monie". Na de verwelkoming door den heer A. T. Meijer, voorzitter van en na mens de Algem. Gro-n. Winkeliers-Vereeni- ging, houdt de Bondsvoorzitter, de heer Ed. G. Schürmann, een openingsrede. De dien avond te houden vergadering zal een huishoudelijk karakter hebben. Behandeld worden o.m. het Jaarverslag 1929'30, het financieel verslag over 1929 en de begrooting voor het jaar 1931. Door het Bondsbestuur wordt voorge steld om opnieuw een actie ini te stellen tegen het geven van cadea.ux aan fancy- fairs e.d. door winkeliers en het gedwongen plaatsen van adverten- tiën in gelegenheidsprogramma's e.d. Hieromtrent zal de heer A. Ingenool Jr directeur van het Bondsbureau, een rap port uitbrengen, naar aanleiding van de met verwaarloozing van uzelf. Ik zal van morgen den dokter instructies vragen en die zullen nauwkeurig opgevolgd worden. Nu ben ik eens baas." Hertha glimlachte mat, tóch wel voe lend de zorg, waarmede haar hospita haar omringde. „Wat zult u gebruiken?" vroeg deze. „Alleen een kop thee", zei Hertha. „Maar, zuster, dat gaat toch niet? Dat.." „O, dat gaat best. Ik verlang bepaald niet anders." Juffrouw Saaman verliet het vertrek, maar keerde schier onmiddellijk terug, op den voet gevolgd door dokter Van Stralen. „Wat nu, zuster?" vroeg deze, opge wekt sprekend. „Laait u mij nu in deuj steeik?" Hertha glimlachte. Zijn stem ontroerde haar. Voor haar hospita was de vraag van den dokter een heel gewone. Maar Hertha hoorde er méér in „Ik ben pok aangetast, dokter", zeide zij- nu. 1 „Dat heb ik begrepen. Ik 'ben onmid dellijk gekomen nog vóór mijn ontbijt, want er is een groot verschil, wie de griep krijgt, een stevige boer van Zeeduin of zuster Van Landen, die zich boven dien wel overwerkt kan hebben. Dat zou niet de eerste maal zijn." enquête, welke tor zake onder de aan gesloten vereenigingen is gehouden. Aan heb slot der eerste zitting zal in besloten vergadering behandeld worden het voorstel van het Bondsbestuur om pogingen aan te wenden tot het verkrij gen van enkele wijzigingen in het Werk tijdenbesluit voor Winkels en in de Ar- beidswet-1919. Ook hieromtrent is een enquête gehouden. Na afloop der vergadering wordt den Congressisten een gezellig samenzijn aan geboden. Op Woensdag 3 September wondt de Algemeene Vergadering voortgezet en komen de rapporten der verschillende Bondscommissiln aan de orde. In de eerste plaats dat inzake de ver sterking der Bondsfinanciën. Vervolgens zal aan de orde Komen het rapport van de Commissie inzake het verplicht lidmaatschap van vak- én standsorganislaties. Op grond van verschillende economi sche en practische overwegingen, ont raadt zij het streven naar wettelijk ver plicht lidmaatschap, doch beveelt zij aan, aan de moreele verplichting van iederen middenstander om zich in stands- en vak organisatie te' vereenigen, kracht bij 'te zetten door het uitoefenen van econo- mischen dwang. Als middelen daartoe worden genoemd: het uitvoeren der sociale wetgeving zoo veel mogelijk door de organisaties uit het vrije bedrijfvoeren van eigen-merk artikelen en het bevorderen van deelname aan gezamenlijfcen inkoop door de vak- genooten; het geven van een zooveel mogelijk gelijkvormig uiterlijk aan bepaal de winkels, welke door een 'mkoopcom- binatie verbonden zijn (zoogenaamd vrij willig filiaalstelsel)het krachtig bestrij den van unfaire handelspraktijken en het voorlichten van het publiek op dit ter rein; het bedingen van voordeelige voor waarden voot georganiseerden bij het in winnen van advies bij rijksconsulenten. Door een andere Bondscommissie is studie gemaakt van het rapport der Staatscommissie tot onderzoek van het cadeaustelsel. Er worden verschil lende voorstellen gedaan, teneinde de houding van den Bond té dien aanzien te kunnen bepalen. De Commissie is van meening, dat bestrijding van uitwassen van het cadeau-stelsel nog steeds wen schelijk is, terwijl daarbij zekere steun van den wetgever niet zal kunnen worden ontbeerd. Nochtans oordeelt zij, dat de conclusies en de voorstellen van de Staatscommissie tot onderzoek van het cadeaustelsel in hun geheel niet kunnen worden aanvaard en beveelt zij aan een nieuw onderzoek, zoowel naar de opvat tingen hier te lande over het stelsel als zoodanig als naar omvang en uitwerking daarvan, van regeeringswege', doch op veel uitgebreider schaal te doen instellen. Indien deze enquête de wenschelijkheid en de noodzakelijkheid van het nemen van bepaalde maatregelen uitwijst, dan geeft de Commissie in overweging om de Bestrijding te doen geschieden op zoo danige wijze, dat voldoende rekening wordt gehouden met de omstandigheden, waaronder en de branche, waarop de regeling moet worden toegepast, terwijl eventueele .organisatorische maatregelen daardoor niet mogien worden belemmerd, doch eerder dienen te worden onder steund. Een uniforme regeling wordt dus ontraden. De Commissie stelt tenslotte voor een keuze te doen uit twee door haar ontworpen methoden: 1. Het verleenen van sanctie door den wetgever aan de besluiten van door dezen werkende organisaties, genomen, 'in op nader te bepalen wijze geconvoceerde ledenvergaderingen en met een overwe gende, bij de wet verzekerde meerderheid van stemmen van alle betrokken vakge- nooten 2. het invoeren van1 een vergunnings stelsel, waarbij het cadeaugeven in den handel slechts toegestaan wordt bij een door de Kamers van Koophandel eni Fa brieken te verleenen vergunning, waaraan bepaalde voorwaarden kunnen worden verbonden ter vermijding van de thans bestaande euvelen, terwijl de erkende or ganisaties in het betrokken vak advies zullen uitbrengen over de wenschelijk- heid van het verleenen der vergunning en de voorwaarden daaraan te verbinden. Het Bondsbestuur heeft zich bereids „Daarvan is nu geen sprake", ant woordde Hertha .ietwat heftig. „Ik hoop het. Laat mij eens hooren". Hij vroeg naar de verschijnselen, om ver volgens een nader onderzoek in te stellen. „Ik kan gelukkig niets vinden", zeide hij, blijkbaar opgelucht. „Met een weekje bedrust zult u heel wat opgeknapt zijn. Medicijnen kunnen straks wel even ge haald worden?" richtte hij zich tot juf frouw Saaman, die het zich tot plicht had gerekend, in het vertrek te blijven, zij het dan op een afstand. „Dat komt in orde, dokter". „Prachtig. Dan vertrek ik nu. Tegen den avond kom ik nog wel even aan- loopen, zuster. Rust houden maar." „De zuster wil niet eten, dokter". „Dat geeft niets, juffrouw. De eetlust komt vanzelf wel weer". Hjj zag Hertha aan met een blik, die haar door de ziel sneed. „Het" mócht niet, het mócht niet „Hoe maakt mevrouw, uw tante, het, dokter?" vroeg Hertha met toonlooze stem. Alfred van Stralen haalde de schou ders op. „Zij is geknakt, zuster. Het leven heeft geen waarde pieer voor haar. Oom was haa.r alles. Hier zal d.e tjjd de wonde niet heelen. Het is diep tragisch. Omgekeerd was het beter geweest. Oom zou door uitgesproken voor laatstgenoemde me thode. Ingevolge uitnoodiging van bet vorige Congres beeft een oommissie een onder zoek ingesteld naar de mogelijkheid en wenschelijkheid van verscherping der wet telijke bestrijding van de oneerlijke concurrentie en naar een wettelijke regeling van bet uitverkoopwezen. Ten aanzien van het laatst-genoemde adviseert zij, dat zoodanige wettelijke re geling vooralsnog niet gewensebt wordt geacht. Bij haar beschouwingen over de oneerlijke concurrentie, komt zij tot de slotsom, dat handhaving van het be staande artikel 328bis van het Wetboek van Strafrecht wenschelijk is, doch dat daarnevens verschillende strafbepalingen dienen te worden gesteld, welke gerang schikt kunnen worden onder het begrip „onbetamelijke concurrentie" en als over tredingen dienen te worden gekwalifi ceerd, zoodat zij een plaats behooren te vinden in het Derde Boek van het Wet boek van Strafrecht. De commissie meent voorts, dat dergelijke overtredingen slechts vervolgd behooren te worden op klachte van door den Minister van Justie daar toe algemeen gemachtigde, rechtspersoon lijkheid bezittende vereenigingen, die zich ten doel stellen, de geheeie df gedeelte lijke behartiging der 'bedrijfsbelangen van kooplieden. Men is namelijk van oordeel, dat daardoor voorkomen wordt, dat de klachten het kenmerk van persoonlijke c-oncurrentienijd mede dragen, waardoor politie en justitie ook eerder geneigd zullen zijn in te grijpen. De Commissie heeft bovendien een speciaal artikel ont worpen, houdende een „verbod van ver koop van tabaksartikelen beneden bande- rolle-prijs, het veel-besproken euvel, waar van de bona-fide handel reeds jarenlang ernstig nadeel ondervindt, terwijl bet pu bliek er door misleid wordt. De Commissie heeft tenslotte haar voor stellen belichaamd in een negental straf wetsartikelen. Het Bondsbestuur beeft zich met haar conclusies vereenigd, behoudens die ten aanzien van bet uitverkoopwezen, waar van men een wettelijke regeling, waarbij de Kamers van Koophandel voor het hou den van uitverkoopen vergunning moeten geven (het Duitsche stelsel), wel ge- venscht acht. In dier voege zal aan de Algemeene Vergadering worden geadvi seerd. De Hoornsche Middenstandsvereeniging heeft voorgesteld, om te trachten te ko men tot stichting van een inrichting, waarin bejaarde middenstanders, die uit zaken getreden zijn, een rustigen en pret- tigen levensavond kunnen vinden. Het Bondsbestuur adviseert dit voorstel aan te nemen en een commissie van onder zoek te benoemen. De vereeniging „Handel en Nijverheid" te Winschoten vraagt een uitspraak over de al of niet wenschelijkheid van een Winkelsluitingswet, welke zich geheel aanpast bij het Werktijdenbesluit voor Winkels. Het Bondsbestuur ontraadt ten stelligste om onder de gegeven omstan digheden aan te sturen op een verscher ping van de Winkelsluitingswet, waaraan trouwens geen behoefte wordt gevoeld. Dezelfde vereeniging wenscht de vraag besproken te zien, of handhaving der neutraliteit van den Bond al of niet wenschelijk is, terwijl de Vereeniging van Amsterdamsche Winkeliers heeft voorgesteld de Groninger motie-1917, be treffende dezelfde aangelegenheid, in te trekken. Het Bondsbestuur heeft una niem een afwijzend prae-advies op deze beide voorstellen uitgebracht en betoogt, dat ten onrechte gesproken wordt van de neutraliteit van den Koninkl. Mid denstandsbond, terwijl juist diens ken merk, dat hem van andere middenstands bonden onderscheidt, is zijn algemeen karakter. Handhaving van dit grondbegin- sel acht het Bondsbestuur voor den Bond van vitaal belang. Op verzoek van de Zwolsche Vereeni ging voor Handel en Industrie zal aan de hand van een eerstdaags verschijnend rapport van het Bondsbureau een bespre king plaats hebben van de nieuwe Rijks- telofoontarieven, waaromtrent een en quête is gehouden. De vereenigingen van Slagerszoons „Jong Amsterdam" en „Jong Den Haag" hebben voorgesteld de organisatie van werken zijn verdriet hebben kunnen ver zetten. Maar nu weet ik niet, hoe het gaan moet." Met deze woorden, Hertha moest het weer met smart oonstateeren, demon streerde hij, hoe zijn levensbeschouwing lijnrecht tegenover de hare stond. Bij hem domineerde het moest sombere pessi misme. Zij had niet de kracht, er een .getuigenis tegenover te plaatsen, dat van ander en beter inzicht blijk gaf. Een nameloos ge voel van wee en verlatenheid overviel haar. En zij was blij, toen hij vertrok, terwijlzij gaarne had gewild, dat hij nog wat 'blijven praten was. Dien avond was hij weer terug, zich zeer tevreden toonend. Bertha's tempe ratuur was iets lager dan den vorigen avond. „Het gaat goed", zeide hij' opgewekt. „Ik was vanmorgen wat ongerust, want u moet u in acht nemen, al ging het hier uitstekend met u. Nóg zie ik uw in zinking in het ziekenhuis. Maar als ge u nu rustighoudt en u niet bekommert, om uw werk, dat toch wel gedaan zal worden, zij het dan ook lang zoo goed' niet, dan komt alles spoedig in orde. Ik heb vandaag met vreugde bespeurd, welk een goede plaats ge in de harten dear dor pelingen inneemt. Men '.informeert naar 1 jeugdige middenstanders onverwijld door den Bond ter har,d te doen nemen, 't Bondsbestuur kan zich hiermede vereeni gen en stelt voor aan een oommissie ad hoe daartoe opdracht, te verleenen. De Vereeniging van Amsterdamsche Winkeliers heeft voorgesteld om de win keliers, die zonder personeel werken, te vereenigen in een afzonderlijke groep C van den Bond, omdat zij meent, dat daar door hun belangen beter gediend zullen worden. Het Bondsbestuur acht zulks overbodig en ongewenscht. Dezelfde vereeniging zou actie gevoerd willen zien voor intrekking der precario- verordeningen in verschillende gemeenten en speciaal in Amsterdam. Het Bonds bestuur staat sympathiek tegenover dit voorstel, doch wijst erop, dat deze acties voorloopig van plaatselijken aard zijn, ter wijl in de meeste gevallen de betrokken middenstandsvereenigingen reeds diligent zijn. Daarom wordt geadviseerd het re sultaat van het plaatselijk optreden eerst af te wachten. Tenslotte zal nog op verzoek van de Algemeene Winkeliersvereeniging te Am sterdam een uitspraak worden gedaan over de vraag of de Bond bij de Re geering zal aandringen op uitstel van invoering van de Winkelsluitingswet, na dat deze door de Eerste Kamer zal zijn aangenomen, zulks in verband met de ernstige malaise in het bedrijfsleven. Op den tweeden dag zal te half zeven in „De Harmonie" een officieele maal tijd plaats hebben. De dag wordt beslo ten, met een avondfeest. Od Donderdag 4 September wordt te half tien het 27ste Nationaal Midden standscongres geopend met een rede van den Bondsvoorzitter, den heer Ed. G. Schfirmann. Als eerste prae-advies komt aan de orde „De Verkoop door middel van auto maten". De prae-adviseur heeft in het licht gesteld, dat ook hier te lande een verdere uitbreiding van den automati- schen verkoop te verwachten is. Deze zal, mits binnen zekere perken geleid, niet alleen het winkelbedrijf,, maar ook den consument ten goede komen. De prae- adviseur wenscht tusschen de twee uiter sten, algeheel vrij laten en absoluut ver bod na hat winkelsluitingsuur, een tus- schenstandpunt in te nemen, dat hij als volgt omschrijft Laat den verkoop door middel van automaten ook toe ten tijde, dat de win kels gesloten moeten zijn, met dien ver stande, dat uit den automaat, die aan den winkel wordt aangebracht, uitsluitend verkocht worden artikelen, die ook in den winkel zelve plegen te worden ver kocht en dat vulling van den automaat door den winkelier of zijn personeel al leen mag plaats vinden ten tijde, dat de winkel geopend mag zijn. Jhr J. C. Mollerus, secretaris der Ka mer van Koophandel en Fabrieken te Haarlem, zal zijn prae-advies over „Ge- meente'ijke bedrijfswinsten" verdedigen. Na uitvoerige beschouwing van het ver band tusschen winstuitkeering der ge meentebedrijven en belasting, komt hij tot de conclusie, dat het afschaffen der gemeentelijke bedrijfswinsten hoewel menigmaal hooger dan wenschelijk ge acht moet worden onder de bestaande omstandigheden practisch niet mogelijk en niet wenschelijk is. Deze winsten be, hooren als jaarlijksche bron van inkom sten alleen secundaire beteekenis te heb ben. Radicale afschaffing van bedrijfs winsten zou een algeheele verandering kunnen beteekenen, voor zoover betreft den omvang van den kring der personen, door wier bijdragen het ontstane deficit als het ware goed gemaakt moet worden. Thans wordt door het mede-bijdragen in de bedrijfswinsten door alle ver bruikers, dus door een zoo groot mo gelijken kring van burgers, medebetaald aan de kosten der gemeente-huishouding. Wanneer de tijd zulks toelaat, zal de Alg. Groninger Winkeliers-Vereeniging den bezoekers na afloop van het Congres nog een autotocht door Groningen aan bieden. u. Elk weet, dat u ziek is. Hoe ter wereld is het mogelijk? Angstig vraagt men, of het erg is. En ge moet de ge zichten zien, wis ik het tegendeel be weer I" Hij' sprak op vroolijken, jongensachti ger! toon. En haars ondanks, luisterde Hertha met intens genot naar zijn stem. „Ik ben blij, dat het geval niet erg is," vervolgde hij. „Ik denk, dat ge vóór mijn vertrek, over een week, weer klaar bent". „Vertrekt u dan al?" vroeg Hertha ver wonderd. „Over vijf, zes dagen. Voor een maand komt er dan een plaatsvervanger. Daar na wordt ik de dokter van Zeeduin en Landdorp." Hij zag bij deze mededeeling Hertha diep in de oogen en bespeurde tot zijb. vreugde, dat zij het gelaat afwendde. „Wordt u hier dokter?" vroeg Hertha nauw hoorbaar. Het hart klopte haar tot in de keel. „Verbaast u dat?" was de wedervraag. „Oom heeft het steeds gewild. Het lijkt mij ook de beste oplossing. Tenminste wanneer u er zicih mee vereenigen kunt", voegde hij er, met oogen tintelend van on deugendheid, aan toe. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1930 | | pagina 5