DE ZEEUW
Van een arm dorp, dat rijk werd
BURG
TWEEDE BLAD
Wat de bladen zeggen.
Uit de Provincie
16s
li
23
Brieven uit Middelburg.
FEÜIL LETON
strookjes
140 a 150
sn op één
ft) 2 c.M.
strookjes
1., dan 1
het UJlJe
br, op een
strookjes
steeds de
|'t midden
men dan
ippen van
VAN
DINSDAG 22 JULI 1930. No. 246.
Amice,
XII
:r
Dezer dagen moest ik een spoorreisje
maken naar Holland Het weer was alles
behalve gunstig Toch viel het op, dat de
treinen meer dan bezet waren, vooral
door de jeugd, die zich gereed maakte
van de vacantie te gaan genieten Niet
allen waren na afgelegd overgangs- of
eindexamen geslaagd, doch ook zij' die
afgewezen waren, trachtten het leed zoo
spoedig mogelijk te vergeten, door het
vooruitzicht op aangename dagen van ont
spanning.
Wat hebben |er weer lange lijsten van
examen uitslagen in de couranten gestaan I
Ook in onze provincie en haar hoofdstad
liet men izich niet onbetuigd. De Ghr.
Kweekschool voor (onderwijzers en onder
wijzeressen in Middelburg mocht het ge
noegen smaken, idat van hare 32 leer
lingen, die jzich aan het eindexamen on
derwierpen, er (niet minder dan 30 de
onderwijzersacte mochten behalen. Slechts
6 procent ;werd afgewezen. Daarentegen
werden op ',17 Juli 1.1. van de 15 leer
lingen der Rijks Hoogere Burgerschool
te Middelburg slechts 10 voor het eind
examen toegelaten en derhalve 33 pCt.
afgewezen. Wanneer de profetie van den
briefschrijver uit Zeeland in de N. R. Grt.
vervuld wordt, izullen door de oprichting
van een Chr. Lyceum in deze provincie
de resultaten van het onderwijs nog ge
ringer worden. Geringer dan nu kan het
al haast niet en aan het ongelukkig re
sultaat van 17 Juli 1930 heeft het Chr.
Middelbaar en Voorbereidend Honger On
derwijs dan toch al vast geen schuld, 't Is
werkelijk te [hopen, dat waar dan ook
spoedig althans een Chr. H. B. S. in
Zeeland verrijze en de jongelui, die zich
aan haar eindexamen onderwerpen, het
er beter afbrengen.
Het schijnt, dat zelfs op de meest
afgelegen dorpen jn Zeeland bet aantal
anti-Koningsgezinde openbare .onderwij
zers vermeerdert. .Zoo lazen wij' onlangs,
dat in .Zuidzande de gemeenteraad be
sloot f 75 beschikbaar te stellen voor
een schoolfeestje, .mits dit op 1 Sept. a.s.
op den 50sten jaardag der Koningin zou
gegeven worden. Hef onderwijzend perso
neel weigerde echter beslist op
dien datum aan een schoolfeestje mede
te werken. Thans zal van particuliere
zijde getracht worden den schoolkinderen,
op 1 Sept. een genoeglijken dag te ber
zorgen.
Hier is werk voor „Volksonderwijs".
Wellicht kan het Bestuur dezer Vereeni-
ging, doende wat des onderwijzers is,
op 1 Sept. a.s. de feestelijkheden te Mid
delburg in den .steek laten en aan de
kleine Zuidzandenaars krentekoeken en
chocolademelk gaan uitreiken, en alzoo
het verwjjt ontzeilen, dat de openbare
school op dit dorp niet opvoedt tot Chris
telijke en maatschappelijke deugden, waar
onder de eerbied voor het Hoofd van dep
Staat ,toch zeker wel mag worden gere
kend
Zoo blijkt het, dat de vakvereeniging, de
Bond van Nederlandsche onderwijzers,
met hare ruim 7000 leden, van Amster
dam uit haar rooden invloed overal ver
spreidt, tot in het land van Cadzamd toet
Jammer is het, dat zelfs brandspuiten
dien rooden gloed niet vermogen te blus-
schen. Anders kon het comité van bewind
voerders over de Middelburgsche auto
brandspuit, deize spuit even, naar het
Overjordaansche dirigeeren.
Doch scherts ter zijde. Hef comité
heeft een verdienstelijk werk verricht en
„Liebst Mittelburg kannst ruhig sein".
Mochten de gevolgen van den brand
van 7 Dec. 1.1. nu ook maar spoedig
uit den Langendelft verdwijnen en de
talrijke vreemdelingen des Donderdags een
fraaier uitzicht krijgen, dan op zwartge-
door H. King mans.
41) o-
„Ik wist wel, dat zuster Van Landen
nogal geprononceerd dacht", antwoordde
de ander. „Dat heb ik in het ziekenhuis
wel eens bemerkt".
„Preekte u daar ook, zuster?"
Hertha glimlachte vroolijk, daar zij wel
wist, dat dokter Van Leeuwen het niet
spottend bedoelde.
„Ik preekte er niet, dokter. Evenmin
als ik dat hier doe. Dat is het werk van
een predikant en dan toch nog alleen in
de kerk, naar mijn meening. Maar mijn
overtuiging heb ik in hot ziekenhuis
nooit onder stoelen of banken gestoken,
al ging het niet altijd even gemakkelijk,
'tis ten slotte toch ook veel eerlijker,
voor zijn overtuiging uit te komen, vindt
u ook niet?"
„Ongetwijfeld. Ik houd van zulke men-
schen, al ben ik het vierkant met u on
eens", zeide dokter Van Leeuwen.
„Het spijt mij zeer, dat u het niet met
mij eens is", vond Hertha. „Niet om mij
maar om uzelf. U zegt nu wel: de men-
schen worden er niet slechter van en
dat is ook zoo, zij worden er integendeel
beter van, maar u persoonlijk kan het
blaakte puinhoop*® m Sahara-achtjge
open terreinen. Doch zoolang ds tegen
woordige eigenaars het. terrein van hotel
Versop ut nog in de groote bladen ten
verkoop aanbieden, gelijk de burgemeester
onlangs in den Raad meedeelde, ziet
het er nog niet naar uit, dat die vrome
wensch spoedig in vervulling gaat.
Gelukkig dat de „Vergenoeging" als een
Phoenix uit haar ascih verrijst en dat er
een uitlokkende tea-room in de Lange-
delft is geopend. Anders zouden de vreem
delingen nog meer spijs en drank moeten
meebrengen, dan zij nu reeds doen.
Wat zijn er toch hardhoorende en on
dankbare menschen in de wereld, amice 1
Gij weet, dat de Middelb. Courant den
Amerikaanschen gezant, die reeds twee
malen professie deed van zijn Christelijk
geloof, onlangs toevoegde: „Excellentie,
begeef u niet wederom in die zóne des
gevaars." Wij hebben, om zijn bestwil,
aan den heer Diekema een exemplaar van
de Middelburger toegezonden. En nu heeft
Z.Exc. werkelijk weer en dat voor de
derde maal gezondigd en wel op 12
Juli 1.1. te Leiden in de vergadering van)
het Pelgrimvadergenootscbap. Hij zeide
daar o.a.
„Vervolging, kerkermuren, galeien ken
nen wij niet meer, maar we staan nog
steeds voor een ononderbroken strijd voor
onze heiligste overtuigingen. Van menig
spreekgestoelte en in de pers worden
nog steeds atheïsme, ongeloof, scepticis
me, em zoogenaamd humanisme verkon
digd. Ieder oud wapen (wij gpatiëeren)
tegen het geloof in God en Zijn open
baring wordt in actie gebracht. Hoe moet
men daartegenover staan? Niet om als
struisvogels den kop tussehen de voeren
te steken, niet door bittere onverdraag
zaamheid en zelfs niet door de wet, maar
door onwankelbare standvastigheid, Pu-
riteinschen moed en door de geheeld
wapenrusting Gods aan te doen: zoowel
het zwaard des geestes als het schild
des geloofs."
Wij zeggen op deze schoone taal vol
mondig: Amen! Allen bestrijders ten spijt.
Met vriendschappelijken groet
tilt.
METELLUS.
Socialisme en Kerk.
Al doende leert men, zegt de Rot
terdammer. Dat geldt ook het lezen
van de pers onzer politieke tegenstan
ders, betgeen tot onzen dagelykschen ar
beid behoort.
Menigmaal valt onze aandacht op een
artikeltje, op een ingezonden stuk, dat op
zich zelf onbelangrijk is, doch waarvan
de geoefende lezer aanvoelt: daar volgt
wat op. Dan knippen we het uit en
leggen het even ter zijde.
Zoo deden we vorige week met een
kort ingezonden stuk in H e t V o 1 k, van
iemand uit Den Haag, die onder het
opschrift: „Socialisme en Kerk" mee
deelde, da.t hij en eenige partijgenooten
voornemens zijn om, aldus schrijft hij,
„een vereeniging te stichten om den
waan, als zouden socialisme en kerk on-
vereenigbare grootheden zijn, te breken.
Daar de kerk een centrale plaats in ons
leven blijft innemen, ook waar wij lid
zijn der S.D.A.P., nieenen wij, dat het
onze plicht is om op de sociale roe
ping juist ook van die kerk te blijven
wijzen".
Een oproep, welke weinig om 'tlijf
heeft, want er komt toch letterlijk niets
van. Een artikeltje dus, dat men om
zijn inhoud gerust ongelezen kan laten.
En toch, een merkwaardig stukje, dat
onze volle aandacht trok.
Immers, sedert vele jaren bestaat het
R. S. V. (Religieus Socialistisch Verbond)
en men snapt dus niet, dat iemand die
Volk-lezer en S.D.A.P.-er is, een oproep
doet, nog wel na bespreking met
partjjgenooten, die „leden van verschil
lende kerkgenootschappen" zijn, om
een nieuwe „godsdienstige" vereeniging
van sociaal-democraten te stichten.
Natuurlijk, wat iedereen, die maar even
op de hoogte is, verwachten kon, ge
schiedde. Heet van de naald zond Ds
Bakker, de voorzitter van het R. S. V.
een ander ingezonden stuk om zijn ver
weinig schelen. En dat is van veel meer
belang".
„Laat ons daarover niet gaan twisten,
zuster. Wij spraken er meer over. Ik res
pecteer uw meening ten volle en meen,
dat godsdienst voor sommigen, misschien
wel voor vele menschen goed en noodig
is, willen zij niet ten onder gaan. Ik heb
ook in mijn practijk wel lieden ontmoet,
die het beslist niet zonder den godsdienst
stellen konden. A la bonheur, laat ze hun
gang gaan. Ik houd ze heusch niet tegen.
Maar men moet van mij niet verlangen,
dat ik hun opvattingen navolg en ver
dedig. Ik heb er niet in het minst be
hoefte aan. Vindt ge mij slecht, zuster?"
Hertha glimlachte droevig.
„Neem mij niet kwalijk, dokter, maar
u geeft blijk, niet te begrijpen waarom
het gaat. Ik vindt u niet slechter dan an
dere menschen en vele andere menschen
niet slechter dan u. Dat is ook de vraag
niet Als het er op aan komt, zijn zij allen
even slecht, omdat
„Hoor je dat, Alfred? 'tis, omdat jouw
en onze beschermeling, zuster Van Lan
den, het zegt, anders werkten we haar de
deur uit. Ons in ons gezicht te laten zeg
gen, dat we slecht zijn."
„Zuster meent het zoo kwaad niet," ver
goelijkte dokter Van Stralen. „Zij heeft
eerlijk haar opinie weergegeven en dat
stelt u, naar uw eigen woorden van zoo
even, op prijs,"
„O wee, nu valt mijn eigen neef mij
bazing over het nieuwe plan uit te spre
ken.
Weet de schrijver dan niet, dat onze
vereeniging bestaat? „Welke splijtzwam
is hier nu weer aan 'twerk?"
En dan onthult Dts Bakker, dat er van
het R. S. V. praktisch nooit iets terecht
gekomen is; doch als zich maar meer
deren aansluiten, dan behoeft het zoo
niet te blijven.
Er is, zegt hij, zeer ten nadeele van
het religieus-socialisme, al versnippering
genoeg in deze organisatie.
En het R. S. V. is gaarne tot onder
handelen bereid."
Dit worstelen, om er toch iets van te
maken is tragisch. Vooral in den laatsten
tijd is de aandacht nog al eens op het
R. S. V. gevestigd en toch weten mee
levende sociaal democraten er niets van.
En, het Verbond, heeft nog wel zoo'n
heel breede basis. Want, „het R.S.V.
heeft zich in zijn nieuwe beginselverkla
ring juist niet uitgesproken voor één be
paalde religieuze overtuiging, om in dit
opzicht voor allen .plaats te bieden!"
Hebben de heeren van het R. S. V.
zich wel eens afgevraagd, of die .grond
slag niet wat al te breed is? Een reli
gie zonder belijning, wat kan dat zijn?
Mochten de Haagsche heeren, 'die een
nieuwe vereeniging willen stichten, mo
gelijk bedoelen om de orthodox-geloo-
vigen in de S.D.A.P. te organiseeren,
dan zou de zaak natuurlijk anders ko
men te staan en zullen we hun po
gen met groote belangstelling volgen.
Want we zijn altijd nog benieuwd waar
de sociaal-democraten schuilen, die den
Bijbel als Woord van God aanvaarden.
Ten nadeele van den koopman de
M. te Breskens, werd een dezer dagen een
zoo goed als nieuw rijwiel, en waaraan
bevestigd een rijwiellantaarn en belasting
plaatje, dat hij tegen de Ned. Herv. kerk
te Oostburg geplaatst bad, ontvreemd. Bij
de politie is aangifte gedaan.
STEENKOOL OF ANTHRA-
CIET is veel duurder dan centrale ver
warming. Aanleg J. M. Polderman,
Goes. Tel. 129. (Adv.)
Middelburg. Het programma van de 20e
bespeling van den Beiaard in den Abdij
toren te geven op Woensdag 23 Juli
des avonds van 9 tot 10 uur. door den
heer Th. C. Ferwerda. luidt:
1. Lobgesang, Decius; 2. Pax vobiscum,
(Friede sei mit euch), Schubert; 3. Trauer
marsch aus Samson, Handel; 4. Chor aus
Judas Maccabaus, Handel; 5. Lied an
den Abendstern (Tannhauser), Wagner;
6a. Pastorale, b. Kindergesellschaft, a
Am klaren Wasserstrom, Burgmüller; 7a.
Steirisch; b. Des Edelfrauleins Ritt, c. En-
gelsstimmen, Burgmüller.
Onder de buurtcommissies, over
wier werken men in de vergaderingen van
Uit het VolkVoor het Volk nu niet met
onverdeelde tevredenheid hoorde spreken,
was die van de Lange en Kortedelft.
Men vreesde, dat de hoofdstraat achter
zou blijven bij de versiering en verlich
ting. In een gisteravond met de buurtbe
woners gehouden vergadering, is echter
gebleken, dat de oommissie, ondanks ver
schillende moeilijkheden, waarmede zij te
kampen had, niet stil heeft gezeten. Er
kon een plan worden voorgelegd, dat wel
discussie uitlokte, doch alleen om te
trachten door kleine wijzigingen verbete
ringen en zoo mogelijk vermindering van
kosten aan te brengen. In principe hebben
echter alle aanwezigen het plan goedge
keurd, en zal de commissie nu in dien,
geest met bekwamen spoed voortwerken.
Arnemuiden. Zaterdagavond werden de
bewoners van de Nieuwstraat opgeschrikt
door het rinkelen van glasscherven. Wel
dra bleek, dat een zekere L. S., die in
staat van dronkenschap verkeerde, eenige
ruiten had ingeslagen en wel één bij de
wed. .Crucq en drie bij L. v. Belzen. Te
vens was hij zoo vriendelijk de politie
te beleedigen. Tegen S., een oude bekende
van de politie, is proces verbaal opge
maakt
Koudekerke. Bevolking van 115 Juli.
Ingekomen: Mej. M. L. Hoornick, D 160,
ook af!" verzuchtte de dokter van Zee
duin. „Is dat nu galanterie, Alfred?"
Zijns ondanks kleurde de assistent uit
het Rotterdamsche ziekenhuis, wat me
vrouw Van Leeuwen, die hem reeds eeni-
gen tijd had gadegeslagen, zeer wel op
merkte.
„Galanterie is heel iets anders," merkte
dokter Van Stralen dan op. „Ik geloof in
derdaad dat de zuster het meent."
„Ongetwijfeld,"viel Hertha in. „Ik meen
zeker, dat alle menschen van nature
slecht zijn. En dat zeg ik niet. Dat leert
de Bijbel mij. Wij allen, zonder ook maar
een enkele uitzondering, hebben een zon
dige ziel, die alleen door het geloof in
Jezus Christus kan gereinigd worden."
Er viel even een pijnlijke stilte, die ver
broken werd door dokter Van Leeuwen,
toen hij opmerkte: „Van uw standpunt
beschouwd, kunt ge gelijk hebben, zuster.
Maar wie niet op bijbelsch standpunt
staat, denkt er natuurlijk niet zoo over.
Wij moeten dat van elkaar kunnen dra
gen."
„O, vanzelf, dokter. U is er mij als
mensch niets minder om. Alleen, u ver
gist u, wanneer u denkt, dat u er van af
is met te zeggen, dat u niet op bijbelsch
standpunt staat. De Bijbel vraagt niet,
hoe de mensch over God cn godsdienst
denkt. Hij zegt eenvoudig wat de mensch
is en hoe hij gered kan worden, voor
eeuwig gered."
Alfred van Stralen zat nog steeds Her
uit Vlissingen; P. de Kievit met gezin,
B 202 uit Vlissingen; G. Nieuwennuijze
met gezin, C 55 uit Biggekerke; Mej. N.
Boone, B 3 uit St. Laurens; mej. E>. J.
v. d. Putte, B 123 b, uit O', en W. Souburg;
A. de Groot met gezin, E 114 uit Middel
burg; Mej. A. J. Bosdijk, E. 78 uit Mid
delburg; L. de Rijke met gezin, B 11 uit
Biggekerke.
Vertrokken: Cl. A. E. Suk, van R 207a
naar Singapore; mej. M. E,. de Kroo, van
A 16IS naar Middelburg; L. Boone, van
B. 3 naar 0. en W. Souburg; M. Reijn-
hout met gezin, van E 114 naar Helmond;
mej. A. A. Geuze, van E 122 naar Vel-
zen.
Westkapelle. In de Raadsvergadering
van gisteren kwam in behandeling een
schrijven van het gemeentebestuur van
Middelburg, naar aanleiding van een te
Middelburg gehouden bijeenkomst, ter
bespreking van de gemeenschappelijke
inrichting en exploitatie van een barak,
voor lijders aan besmettelijke zeikten.
Ook deelde de voorz. mede, dat hij Don
derdag j.l. te Vlissingen een vergade
ring heeft bijgewoond, waarin door den
geneesk. inspecteur van de Volksgezond
heid, Dr Hulshoff Pols, een uiteenzetting
is gegeven van de fin. gevolgen van de
uitvoering van art. 18 der wet op de be
smettelijke ziekten. Hieruit was spr. ge
noegzaam gebleken, dat het ook voldoen
de is, ais met een ziekenhuisinrichting
een contract wordt aangegaan, betreffen
de het verplegen van lijders aan besmet
telijke ziekten. Daa.door is de gemeen
te niet geheel gabonnen aan Middelburg
Spr. achtte het den verstandigsten weg
aan verschillende zickenhuisinrichtingen
een schrijven te r.chten, op welke voor
waarden bedden beschikbaar gehouden
weiden voor eventueele opname van lij
ders aan besmettelijke ziekten. Volgens
de berekening van den geneeskundigen in
specteur zouden de kosten 6 cent per in
woner bedragen, als met Middelburg
werd samengewerkt tot het bouwen van
een barak. De voorz. zei, dat, na het ont
vangen van inlichtingen van verschil
lende ziekenhuisinrichtingen, nog nage
gaan kan worden, wat het voordeeligst
is voor de gemeente. Ook de heer K. Cij-
souw achtte het gewenscht om in dezen
den voordeeligsten weg te zoeken. Hij zou
later, als het prot. ziekenhuis te Vlis
singen is voltooid, aan deze inrichting
dan de voorkeur geven, als n.l. de kosten
niet te veel uiteenloopen. Op voorstel van
den voorz. werd besloten te gelegenertijd
in correspondentie te treden.
Voorgelezen werd daarop een schrij
ven van de N.V. Stoomtram Walcheren,
waarin medegedeeld werd, dat nu de
weersgesteldheid gunstiger is geworden,
het vervoer van werklieden met de
werkmanstram sterk is afgenomen. Het
ligt alzoo voor de hand, dat het rijden
van de werkmanstram verder bezwaar
lijk moet geacht worden. Voor de Tram-
Mij heeft dit vervoer dan ook over 1929
een belangrijk verlies opgeleverd. Daar
het rijden van die tram voor Westkapelle
van groot belang geacht moet worden,
zou de Mij het op prijs stellen, dat een
nader vast te stellen bedrag werd gega
randeerd. De voorz. was evenwel van
meening, dat de Mij dan eerst met cijfers
zal moeten komen, voordat een besluit
zal genomen kunnen worden.
Dhr B. Louwerse vroeg, hoeveel werk
lieden tegenwoordig nog van die tram
gebruik maken.
De voorz. zei, volgens schrijven van
de Mij hoogstens 15, buiten de leerjon
gens van de Kon. Fabriek „De Schelde",
die volgens verminderd tarief vervoerd
worden.
Dhr W. Huibregtse zou het gewenscht
vinden, na ontvangst van de gevraagde
cijfers, te onderhandelen met „De Schel
de", waarmee dhrn K. Cijsouw en Lou
werse accoord gaan.
De voorz. meende, dat „De Schelde" in
dit geval wel steun zal willen verleenen.
Dhr Huibrgtse zei, dat „De Schelde"
zelfs uit Zuid-Beveland autobussen laat
rijden voor de leerjongens, en meende,
dat misschien een overeenkomst getrof
fen kan worden door „De Schelde", de
Tram-Mij en het Gemeentebestuur, om
i het loopen van de werkmanstram te ver
zekeren.
De voorz. zei, dat naar aanleiding van
de besprekingen, een schrijven gericht
zal worden aan de Tram-Mij.
De proclamatie der ontbinding van den Duitschen Rijksdag.
tha aan te staren. De verbazing lag op
zijn gelaat te lezen. Blijkbaar verscheen
zij hem dien avond in een geheel nieuw
licht.
Mevrouw van Leeuwen beviel de wen
ding, die het gesprek genomen had,niet.
Evenals haar man was zij van meening,
dat ieder moest vrij gelaten worden in
zijn opvattingen. Zij kon het evenwel
moeilijk hebben, dat de zuster zoo posi
tief en rechtop den man af sprak en be
merkte, dat ook de dokter moeite had, zijn
ergernis te verbergen. En daar het, naar
haar meening, de moeite niet waard was
zoo over den godsdienst, die toch een
persoonlijke zaak was, te discussieeren,
maakte zij met veel tact een einde aan het
gesprek over dit onderwerp, zoodat er
weldra een discours ontstond, dat op
neutraal terrein lag.
Het was opvallend, dat dokter Van
Stralen, die zich in het godsdienstig dis
puut zoo goed als niet gemengd had,
daarna zeer druk aan het gesprek deel
nam, Hertha veel vertelde van het zie
kenhuis en van de verpleegsters, die zij
kende, terwijl hij ook nog repte van de
Van Laans'ma's, daar hij onlangs, geheel
onverwachts, mevrouw Van Laansma
had ontmoet en met haar gesproken had.
Het gevolg was, dat Hertha over haar
Rotterdamsche vrienden ging uitweiden,
terwijl dokter Van Leeuwen herinneringen
uit zijn studententijd ophaalde, zoodat de
avond gezellig voorbij ging, te meer, daar
Hertha zich liet overhalen, om voor de
piano plaats te nemen en eenige muziek
stukken ten gehoore bracht.
Tijdens deze voordrachten had dokter
Van Stralen geen oog van Hertha afge
wend. Hij bewonderde haar fijne profdel,
dat één en al leven was, daar zij opging
in haar spel. Er lag een bezielende trek
op haar gelaat en zij sleepte haar hoorders
mede. Mevrouw Van Leeuwen sloeg haar
neef weer aandachtig gade en maakte een
gevolgtrekking, die, naar haar meening,
vrij zeker niet ver van de waarheid was.
Tot haar schrik bemerkte Hertha op
eens, dat het tien uur was en zij: stond,
niettegenstaande protesten, op, om te ver
trekken.
„Ik begeleid u even naar uw huis, in
dien u het goedvindt", zeide dokter Van
Stralen.
,,'k Vind het best", lachte Hertha, „maar
ik loop altijd alleen, ook des avonds laat.
'k Heb nog nooit een sterveling ontmoet."
„Het dorp is niet zoo zondig, als u wel
meent, zuster", merkte dokter Van Leeu
wen op, met de bedoeling, .te schertsen.
Intusschen gaf hij blijk, dat Hertha's
woorden in het begin van den avond
hem meer getroffen hadden dan hij wel
weten wilde.
(Wordt vervolgd.)