Voor huis en hof.
Land- en Tuinbouw.
Het Vrouwenhoekje.
Dammen.
i"
«H
zoo vreeseljjk, Zooals u iet zich hieT
voorstelt, Neem *>.v. „Solovki". Drie ja
ren geleden, toen nog volkscommissaris
van justitie was, heb ik daar een com
missie naar toe gestuurd om den toestand
na te gaan; in dien tijd waren er 14
duizend verbannenen.
De commissie vertelde, dat het van een
verbanningsoord veranderd is in een
groote fabrieksstad en dat veel verbanne
nen bij het einde van hun strafverbanning
niet weg willen. De heer Koerskii geen
als voorbeelden een vroegeren kamerheer
van het hof en een Amerikaan, veroor
deeld voor spionnage, die zoo succes
vol een fokkerij van zwarte vossen hield,
dat hij niet weg wilde.
U weet niet wat het is, Solovki?
richt Koerskii zich tot mij.
Neen, God zij dank niet, anders zat
ik waarschijnlijk niet hier met u te pra
ten I
^ameraad" Koerririi glimlacht; ik voel
mij niet prettig. Maar bij de gedachte
dat wij niet te Moskou, doch te Den
Haa itten, verdwijnt mijn gevoel van
one ^glijkheid.
as het is toch de bedoeling, dat die
2 m ui oen koelaki verbannen worden, of
m.a.w. totaal uitgeroeid?
Nu, niet allemaallll
(Het is duidelijk, dat 5 millioen koelaki
(wij schrijven 5 en geen 2, want er zijn
er 5) ter dood veroordeeld zijn; 5 millioen
boeren worden een wissen dood tegemoet
gestuurd s
'jiiheer- Koerskii, de Sovjet-regee-
rin, nog steeds door met het uitvoe
ren "i graan, terwijl er in de steden
toe' ebrek is aan brood. Hoe is dit te
rijVm?
Ten eerste is er geen gebrek in de
steden, aldus de Sovjet-gezant. Dit heeft
de president van de Sovjet-Unie, Kalinine,
nog slechte eenige dagen geleden in Le
ningrad verteld. Ten tweede voeren wij
tarwe uit, aangezien wij van meening
?jjn, d».t, als wij ge'ld noodig hebben
voof de industrialisatie (alleen daarvoor?
misschien ook wel voor de communisti
sche Internationale I) dan is het niet erg
als de bevolking zich tevreden moet stel
len met roggebrood. Het is gezonder en....
(een ruwe grap, die wij niet zullen her
halen).
Maar roggebrood hebt u in Rusland
toch ook niet genoeg?
Dat liegen de bourgeois, maar al is
het zoo als er voor den vooruitgang
van het communisme eenige moeilijkhe
den moeten doorstaan worden in het ge
bruik van brood, dan zijn wij bereid 1
(Dus zal er, niettegenstaande een hon
gersnood in JEtusland, graan uitgevoerd
worden. Het geld, noodig voor een we
reldrevolutie, is van meer "belang dan
eenige millioenen menschenlevens.)
AJfiemeene zorgen in den tuin.
Bloementuin.
Bloementuin. De vroegstbloeien.de zo
merbloemen welke nu zoo goed als uitge
bloeid zijn, worden verwijderd, nadat we voor
af van iedere soort voldoende rijp zaad heb
ben gewonnen, dat in doosjes of zakjes op
een droge luchtige plaats wordt bewaard.
Vergeet bij dit werk vooral niet direct op
ieder zakje den naam te vermelden, hetgeen
later veel gezoek en eventueel verwarring
voorkomt.
In het bollenland worden de bloembollen
elk jaar nadat ze gebloeid hebben en afge
storven zijn, gedroogd en gesorteerd, om in
bet najaar weer aan de aarde te worden toe
vertrouwd.
Met de bolgewassen in den tuin is zulks
ieder jaar niet noodig. Verschillende soorten
kan men rustig een drie- of viertal jaren
laten staan, om ze daarna, als ze te veel
broed' gevormd hebben, te dicht staan of
niet meer behoorlijk groeien, op te nemen, te
zpiveren van het kleine kweek en de sterkste
opnieuw te planten. Ook kan aanvulling noodig
zijn, doordat er vele bollen wegbleven. In
zulke gevallen doet men verstandig de bol
len op te nemen, zoodra het loof afgestor
ven is. De aarde wordt geheel van de bollen
verwijderd, evenals het broed (dit zijn de
jonge bolletjes) en de goede bollen worden
naar een luchtige en droge plaats overge
bracht. Tegen 't eind van September, begin
October worden de bollen weer geplant, na
den grond vooraf .omgewerkt en 'bemest te
hebben. Dit geldt niet voor de bolgewassen
in 'tgras. Die laten we rustig staan om het
gazon niet te vernielen en gaan ze op den
duur achteruit of verdwijnen ze langzamer
hand, dan worden er wat nieuwe bollen op
nieuw uitgeplant.
Overigens gaan we in den bloementuin
voort met het verwijderen van uitgebloeide
bloemresten en het aanvullen, van opengeval
len plekken. Waar zware regenbuien de grond
hebben dichtgeslagen wordt zoo spoedig mo
gelijk de hark, of ander werktuig gehan
teerd.
Groententuin. In den groententuin zijn
zoo langzamerhand de meeste soorten oogst-
baar. Bovendien hebben we hier reeds te
zorgen voor den herfst De open plekken der
eerste groenten worden bezet met winter
groenten of voor dit doel bezaaid.
V ruchtentuin. Hoewel de appels en
peren nog ver van hun volle gewicht ver
wijderd zijn, is het nu aan verschillende
takken reeds te zien, of ze het zwaar te
verantwoorden zullen krijgen. Om te voor
komen, dat zwaarbeladen takken zoodanig
doorbuigen, dat de vorm der geheele boom
min of meer verloren gaat, is het raad
zaam tijdig steunbokken aan te brengen. Laat
evenwel het middel niet erger zijn dan de
kwaal, want niet zelden gebeurt het, dat
een zwaar beladen tak juist afbreekt op
de plaats waar ze gesteund wordt, indien
althans maar één steunpunt is aangebracht.
Nu de bessenoogst voor de deur staat,
geven we ieder amateur in overweging straks
bij het plukken eens te letten, op welke orga
nen de tros- kruis- en zwarte bessen haar
vruchten geven. Zulks is van zeer groot
belang met het oog op den wintergroei, want
om rationeel te kunnen snoeien moet men
toch in de eerste plaats weten, waarop de
vruchten zich bij de verschillende fruitsoor-
ten ontwikkelen. Wie zullen dan tevens op
merken dat ruime struiken, dat zijn die waar
het licht ook in het midden vrije toegang
hebben, de mooiste en meeste vruchten ge
ven en dat ook het hart der struiken met
mooie vruchten is beladen. Per slot van
rekening gaat het om veel en mooie vruch
ten en niet om een hoop takkebosschen.
Beperking van den tarwebouw?
Het Amerikaansche Ministerie van Land
bouw heeft een overzicht gepubliceerd
van den stand van den wereldtarwebouw.
In dit overzicht wordt gewezen op de
noodzakelijkheid van de beperking van
de oppervlakte voor tarwebouw en van
de exploitatiekosten om den tarwebouw
gedurende de eerstvolgende zes tot tien
jaar loonend te maken.
Er wordt verder op gewezen, dat dit
de eenige mogelijkheid schijnt om de
wereldmarkt te stabiliseeren, daar tegen
over een toenemende productie geen
grootere vraag bestaat.
Be wereldtentoonstelling op Pluimvee-
gebied te Londen in Juli.
Nu we voorloopig onze kuikens weer
rustig jcunnen laten groeien, gewapend
met kennis omtrent de cocoidiosis, gaan
we eens over heel wat anders praten, n.l.
over een groote ©n grootsche gebeurtenis
die einde Juli in Londen zal plaats vin
den. Wie weet of eenige lezers er niet
toe komen, daar dan eens een vakantie
reisje heen te maken, dat hoogst interes
sant en leerzaam zal zijn. In de pluimvee
bladen wordt al wel maanden over die
bijeenkomst gesproken. We zullen dus
onze lezers eens omtrent een en ander
op de hoogte brengen.
Laat mij dan beginnen met te vertellen,
dat evenals de meeste kippenliefhebbers
in verschillende plaatsen zich tot vereeni-
gingen aaneengesloten hebben, wier doel
het meestal is tentoonstellingen te houden
en van tijd tot tijd een gezelligen en leer-
zamen avond te organisaeren, zoo heeft
men ook grootere vereenigingen, die weer
over het geheele land werken. Een der
meest bekende op tentoonstellingsgebied
in ons land is de Koninklijke Vereeniging
Avicultura, die gevestigd zs te 's Graven-
Op den Rijn bij Arnhem is men bezig met het aanbrengen van pieren, waar.
doos d? Rjia dieper en de stroom sneller wordt. Een kjjkja op het werk.
hage. Ook in Utrecht, Groningen, Rotter
dam en meerdere plaatsen bestaan ver
eenigingen die groote tentoonstellingen!
organ iseeren. Dit betreft echter hoofdza
kelijk z.g. „sport", d.w.z. het fokken en
tentoonstellen van mooie rasdieren. Daar
naast wordt ook allerlei van de pluim
veehouderij tentoongesteld, doch meestal
is daarvoor in ons land niet reel ruimte
over. Deze tentoonstellingen trekken ech
ter duizenden en duizenden bezoekers en
heele huisgezinnen genieten op zoo'n
dag van de tentoongestelde dieren, zooals
kippen, duiven, konijnen, enz. enz.
Een groote vereeniging met geheel an
der doel is in ons land de Algemeone
Nederlandsche Pluimveefokkers Vereeni
ging, kortweg altijd A. N. P. V. genoemd.
Deze wordt gevormd door pluimveefok
kers die zich toeleggen op goede dieren
van hooge productie. Dit is dus een meer
wetenschappelijk streven en de fokkers
die lid willen worden moeten ook aan
bepaalde ©ischen voldoen.
Verder zijn verschillende plaatselijke
vereenigingen op pluimvee- en landbouw
gebied georganiseerd tot grootere gewes
telijke organisaties en deze weer ,in ©en
Federatie vereenigd.
In het buitenland zijn op dezelfde ma
nier de pluimveehouders in verschillende
vereenigingen georganiseerd, doch al deze
vereenigingen zijn plaatselijk of landelijk.
Daarnaast bestaat er echter een vereeni
ging van pluimvee-liefhebbers en weten
schapsmannen, die zich met pluimveewe
tenschap bezighouden en die thans haar
leden telt in ongeveer 45 landen der
wereld. Deze vereeniging heet „World's
Poultry Science Association", „Wereld-
Veieaniging voor Pluimvee-wetenschap"
en deze vereeniging stelt zich ten doel:
Bevordering der Pluimveewetenschap. Zij
tracht dit doel te bereiken door het orga-
niseeren van
a. Internationale congressen;
b. Internationale tentoonstellingen;
c. Gedurende de laatste ook door het
publiceeren van een tijdschrift, waarin
allerlei wetenschappelijke publicaties be
sproken worden.
Deze internationale vereeniging werd
al jaren voor den oorlog opgericht door
een der meest bekende Engelsche pluim
vee-specialisten, Dr Edward Brown uit
Londen, maar door den oorlog kwam er
niet veel van internationale samenwerking
en: nog minder van internationale bijeen
komsten.
Na den oorlog werd het anders en
reeds in 1921 kon een wereld-congres
gehouden worden en wel in Schevenin-
gen. Holland was het eerste land dat de
©er genoot het congres te huisvesten,
daar Holland in dien tijd een der voor
naamste pluimveehoudende landen was
en: als neutraal land de voorkeur ver
diende. Op dit eerste congres, gehouden
in: het Kurhaus te Scheveningen kwa
men duizenden buitenlanders en door de
enorme werkkracht der leiders, Dr Lovink
thans burgemeester van Alphen aan den
Rijn en de heer B. Wilton te Voorburg,
geholpen door talrijke bekwame mannen,
slaagde dit congres buitengewoon. Thans
nog na ongeveer tien jaren wordt Holland
in het buitenland algemeen geprezen om
dit congres. In opzet was het congres
bedoeld als bijeenkomst ter bespreking
van wetenschappelijke vraagstukken, maar
men begrijpt, dat daarnaast wat anders
noodig was om vele menschen te trekken.
Aldus kwam er naast bet congres een
tentoonstelling en wel een tentoonstelling
waarop allerlei landen der wereld het
beste pluimvee en pluimveebenoodigdhe-
den konden inzenden. Een dergelijke ten
toonstelling trok natuurlijk enorm en
werd een der hoofdgebeurtenissen van
de internationale samenkomsten.
De congressen werden om de drie
jaar gehouden en in 1924 vond dan ook
het 2e congres plaats te B-aroalona in
Spanje. Hier werd vooral de schitterend
mooie tentoonstelling iets bijizondesrs, ter
wijl het wetenschappelijk deel van het
congres zelf wat op den achtergrond
kwam te staan.
Toen nu twee congressen in Europa
waren gehouden kwam Amerika zijn rech
ten opeischen voor het derde congres en
zoo trokken wij dan in 1927 naar de
hoofdstad van Canada, Ottawa.
Steeds grooter aandacht trokken de
congressen en de tentoonstellingen en in
Canada ging het dan ook echt Amori-
kaansch toe. Alles was overweldigend
groot voor onze Europeesch© begrippen.
En zoo staan we dan nu in 1930 voor
het vierde Wereldcongres, dat in Londen
in. Engeland gehouden zal worden en dat
voor Holland en geheel Europa van
groote betaekenis zal worden.
Dr TE HENNEPE.
Vragen, deze rubriek betreffende, kun
nen door abonné's aan de redactie van
dit blad worden gezonden. Gelieve post
zegel voor antwoord in te sluiten.
De kunst van werken.
Is wérken ©en kunst?
Ja, het is de kunst om te leer en doen
en te leeren voortbrengen, datgene, waar
op men zich heeft toegelegd.
Feitelijk is dit ©en stuk opvoeding.
Omdat het in de jeugdjaren noodig is
gevormd te worden voor het latere leven
en het spreekwoord ook hier van toe
passing is: „jong gewend, oud gedaan",
Wie als krullen-jongen niet goed op zijn
plaats is, wordt gewoonlijk ook niet een
goed timmerman, en die de éérste begin
selen van een vak niet goed leert, loopt
kans, later in het leven een brekebeen
te worden.
Vandaar, dat er zooveel half werk ge
daan wordt, en er zooweel onuitgewerkte
plannen en ontwerpen zgn, en menig
leven zoo nutteloos voorbijgaat en vele
menschen onmogelijk in de wereld voor
uit kunnen komen, en altijd in duizend
zoieen hun weg gaan. Zij hebben nooit
de kunst van werken geleerd.
Daar zijn menschen, die het geweldig
druk hebben, als men ze spreken hoort
en die toch gedurende hun, misschien
langen levenstijd bitter weinig tot stand
brengen.
Daar zijn huismoeders, die van den
morgen tot den avond het huis dóór-
jachten; die alles overhoop halen en die
toch nooit „gedaan werk" leveren. Als
go 'savonds in hun woning komt, heerscht
er nóg geen rust en gezelligheid. Hier
slingert wat en dóór ligt een berg werk,
en zij hebben nog geen tijd gehad, die be
drijvige vrouwtjes, om hun haar behoor
lijk te verzorgen of hun morgenkleed,
waarmee gewasschen en geschrobd, ge
dweild en gepoetst moest worden, met
een ander te verwisselen, waardoor stil
zwijgend verkondigd wordt, dat de ar
beid is af geloop en. Zooals toch alle man
nen het graag zien als zij, na afloop
van hunne dagtaak thuis komen.
Maar zij hadden het vandaag zóó druk,
en morgen weer, en eigenlijk altijd. Van
's Maandagsmorgens tot 's Zaterdagsnaohts
ja met een deel van den Zondag er wel
licht bij. Daar zijn winkeliers in volks
buurten, die 's Zaterdagsavonds nooit
vóór twaalf uur kunnen sluiten, omdat
tegeni middernacht vaak nog klanten ko
men om een paar eieren yf een onsje
rookvleesch, of ©ia pakje thee, of iets
op de boterham.
En met de mannen is het dikwijls niet
veel beter.
Meer systeem in ons werk, meer orga
nisatie, meer economie is noodig.
Zandtaart.
Op verzoek van verschillende lezeres
sen willen wij ditmaal ©ens vertellen, h°e
men zandtaartdeeg bereidt volgens de
voorschriften van de bekende kookleerares
Martin© Wittop Koning:
„Bloem, boter ©n suiker ziedaar de
eenvoudige hoofdbestanddeelen van het
„harde" zandtaartdeeg Een snufje zout,
soms wat vanillemerg of geraspte citroen
schil .een enkelen keer (om het gebak
wat minder bros te maken) een ei.
„Zoo goed als geen vloeistof dus. Daar
om is kneden de meest aangewezen be
werking, tenminste als men beschikt over
een stel koele, vlugge handen. Warme
handen en langdurig kneden maken de
boter olieachtig en het deeg brokkelig in-
plaats van soepel en samenhangend.
Wie het dus met de handen niet aan
durft, neme ©en stevigen houten lepel
om eerst de boter met de suiker tot een
zalfachtige massa te roeren en er daarna
de bloem door te werken. Het deeg wordt
op die manier prachtig luchtig, luchtiger
dan het met de hand bewerkte, maar,
in den oven komt soms da teleurstelling:
het deeg rijst door de hoeveelheid ingei-
roerde lucht ©erst heel mooi, maar zakt
daarna gewoonljjk ook des te zekerder in
en vormt de „holle" zandtaartjes, die
iedereen wel kent.
'tKan wel eens een enkelen keer goed
afloopen, n.l. als we onzen oven zóó
door en door vertrouwen, dat wij het
deurtje onder het bakken dicht kunnen
laten en het deeg dus niet behoeven bloot
te stellen aan een plotselinge tempera
tuurswisseling, die het niet ongestraft
verdraagt.
„Laten we aannemen, dat we handig
en vlug genoeg werken om het kneed-
systeem te kunnen toepassen. We doen
dan alle bestanddeelen in een kom, be
ginnen alles met de vingertoppen door
elkaar te kruimelen en pakken het dan
geleidelijk wat vaster bij elkaar, tot ten
slotte een samenhangende bal is gevormd.
Die bal wordt dan nog even met de
hand bewerkt, dat wil zeggen: hij: wordt
met de hand plat geslagen en weer sa
mengepakt, tot het deeg voldoende soe
pel is.
De verhouding is ongeveer als volgt
Op 1 ons suiker kan men 2 ons boter
en' 3 ons bloem nemen; méér boter maakt
het gebak fijner, maar ook vatbaarder
voor inzakken; méér .suiker vormt een
harder gebak, terwijl toevoeging van 1
of meer eieren (of dooiers) juist tot een
©enigszins zachter gebak leiden zal. De
verdere toevoegsels, zooals vanille, ci
troen, amandelen, krenten, enz. hebben
geen invloed op den aard van bet deeg.
Ze dienen al teen tot het aanbrengen van
smaakvariaties.
Men moet bij voorkeur poedersuiker ge
bruiken .of de veel goedkoopere lichte
basterd, daar d© gewone suiker kris
talletjes niet in dit droge deeg op
lossen, Zoodat het gebak doorspikkeld
zou worden met zichtbare suikerkorreltjes
die dqor de ovemhitte meestal iets don
kerder worden gekleurd.
Verder neme men „bankethakkers-
bloem", die fijner is dan de gewone
soorten."
Om tomaten te snijden.
Nu de tomatentijd weer is aangebroken,
zal het misschien veten interesseeren, dat
er kortelings een zéér handige „tomaten-
snijder" in den handel is gebracht.
Bij het maken van hors d'oeuvre is
het dikwijls moeilijk om van de tomaten,
vooral wanneer ze overrijp zijn, mooie
plakken te snijden. Het nieuwe apparaat
dat uit aluminium en roestvrij staal is
vervaardigd (en dus zeer gemakkelijk te
onderhouden is) heft deze moeilijkheid op.
Gelieve alles, deze rubriek betreffende,
te adresseeren aan P. Mons, "Westerstr.
221, Amsterdam.
Prafclwm Ra 191
Auteur: A. Wind, Eindhoven.
1 2 8 4 5
47 48 49
Zwart 9 sch. op: 3, 10, 11, 19, 20, 23,
24, 29, 30 en dam op 9.
Wit 11 sch. op: 12, 28, 31, 32, 37, 39,
40, 41, 43, 44 en 46.
Wit speelt en wint.
Oplossingen binnen 8 dagen na laatste
plaatsing in elke maand.
Damcursus.
XXXVII.
Er zijn echter standen, waarin de kla
verbladstand wel tot voordeel leidt.
2 3 4 5
1
6
16
26
36
46
15
25
35
46
47 48 49 50
In deze stelling heeft wit alle stukken,
die rechts niet noodig waren zooveel mo
gelijk naar links gebracht.
Zonder verlies kan zwart nimmer 24
29 spelen. Practisch gesproken kan wit
niet spelen met 5 schijven en zwart met
7. Wit n.l. 25, 30, 35, 40 en 45. Zwart
5, 10, 14, 15, 19, 20 en 24.
Wij nemen nu aan, dat zwart met 18
23, 1218 tracht den afruil 1822 en
24 X22 te nemen om zoodoende vrij te
komen.
Dan moet wit als volgt spelen:
118—23
2. 27—21 16X27
8. 32X21 23X32
4. 38X27
En nu zal zwart niet gemakkelijk meer
uit de opsluiting komen.
Een dergelijke stand is dus voordeelig
voor dengene, die de klaverbladstelling
vormt. In vele gevallen blijft voor- of na
deel uit. Daarom speelt men dezen stand
ook wel eens op de volgende manier.
1 2 S 4 5
47 48 49 60
In deze stelling valt een mooie damzet
aan te wijzen, indien men de zwarte schijf
15 op b.v. 11 zet.
Wit neemt dam door:
1. 28—23 19X28
2. 30X191 14X34
3. 32X23 18X29
4. 33X4
Een zeer practische slag in den klaver
bladstand is de volgende. Opmerking ver
dient, dat zwart bij den derden zet een
verkeerden tempozet maakt. Ga na, waar
om zwart ook niet 812 mag spelen. De
goede zet vindt men dan vanzelf.
47 43 49 50
124—29
2. 33X24 20X29
3. 39—33 2—7?
4. 33X24 14—20
5. 25X14 9X20
6. 38—331 29X38
7. 30—24 19X30
8. 28X19 13X24
9. 37—31 26X28
10. 43X1
Zwart kan wel de dam afnemen met
812 en 1014, doch heeft dan twee
schijven verloren.
Deze slag was mogelijk door een zwar
te schijf tusschen de eigen «tukken te
brengen.
m
co
CD
m
o>
09
a>
■+-*
ca
isi
