DE ZEEUW
Van een arm dorp, dat rijk werd
TWEEDE BLAD
Uit de Provincie
Zoeklicfttjes
Brieven uit de Residentie.
FEUILLETON.
VAJï
DINSDAG 3 JUNI 1930 No. 205.
Aan het Radio-debat, dat we de vorige
week in de Kamers hebben gehad en
dat speciaal door de vrijzinnige pers
zeer is opgeblazen, ook wat belangrijk
heid en de belangstelling er voor betreft,
zaten wel een paar interessante kantjes.
Dat was niet, dat joggles van .een
H. B. S. aan den Minister een protest
telegram gingen zenden. Ook niet, dat
men op protestvergaderingen van de Avro
zulke gekke dingen zei, och, dat hindert
in die kringen blijkbaar niét. Ook piet,
dat zelfs een predikant z'n fatsoen niet
kon houden en daardoor ook zijn ambt
te grabbel gooide. Kijk, aan dergelijke
dingen raakt een mensah in dezen tijd
zoo zoetjes aan wel gew'end. Maar bier
was wat anders aan het woord.
Iets, dat we uit de historie der laatste
honderd jaar zoo goed kennen. Het was
dit. dat enkele menschep, bepaalde groe
pen of groepjes, zich het recht willen
aanmatigen van het monopolie, om te
zeggen, wat nationaal, wat algemeen en
wat cultureel is.
Ik ben heelemaal geen' radio-maniak.
Van de radio vind ik 't heerlijkste, dat
men er geen behoeft te nemen, zoolang
men het zelf niet wil en ook, dat, ad
heeft men er een, er toch ieder oogen-
blik gelegenheid is, om het contact met
de buitenwereld te verbreken.
Zelf bezit ik geen radio en 'kmeen
daarvoor niet geheel te verwerpen gron
den te hebben, die vooral betrekking
hebben op de gevaren voor het gezin.
Maar niettegenstaande dat ben ik wer
kend lid van de Christelijke Radio-ver-
eeniging.
Waarom?
Kijk, dat staat nu weer in1 verband
met wa.t ik boven opmerkte over dat
streven van een enkele groep naar een
monopolie van het nationale, het alge-
meene en het pultureele.
Dat ken ik, die geluiden en die ge
baren zijn me "heel niet vreemd, want
ik heb niet geleeru zonder dat de ooren
en de oogen open waren.
Er is een tijd geweest, dat de liberalen
zelfs uit wilden maken naar welke kerk
een mensch had te gaan. Hoe hijl God
had te dienen als hij aan godsdienst be
hoefte had. En toen de menschen van
de vrachtschuit zich daartegen gingen ver
zetten. toen werden zij uitgekreten voor
degenen, die de eenheid der natie braken.
Men leze er Groen van Prinsterer maar
eens op na en herinnere zich de terecht
wijzende woorden vgn een liberaal als
Prof. Holwerda. Toen was het idea,af
een „christendom hoven geloofsverdeeld
heid. Het werd, dank zij1 vooral ook
z'n propagandisten, niets.
Toen kwam „de school.
De openbare, d. w. z. de godsdienst-
looze school, dat was de eenheidsschool;
de school, waaraan de natie gehecht was.
Ook dat werd een jeuzen-fiasco.
Waarom? Och, eenvoudig allereerst hier
door, dat de 3. g. liberalen niets van
de volksziel begrepen.
Ze ijverden voor een „eenheids-Neder
lander" en dat beteekebde dan vrijwel
hetzelfde als een liberale Nederlander.
De kweek van dat wondermensch moest
al op de school beginnen. Maar bet liep
alles even glad mis, de bom sprong
heelemaal verkeerd. En de liberalen, die
eerst nog in heel het voorvaderlijk kas
teel de lakens uitdeelden, werden van
étage naar étage verdreven en zitten nu
heel boven in, waar ze soms nog heel
wat kabaal maken, maar waar ze er
toch telkens weer aan herinnerd worden,
dat ze geen baas meer in huis zijn.
Dat is voor die lui zelf „natuurlijk niet
prettig, vooral niet, omdat ze zelf zoo
overtuigd zijn van hun „intellect" en hun
„cultuur", maar ze hebben het er naar
gemaakt.
Ik voor mij gun het ze vanf harte, het
protest tegen de geestelijke terreur van
het zich achtende denkend deel der Natie
zit mij van jongsaf in het bloed.
Déér ligt voor mij nu ook de beteekenis
van den radio-strijd.
door H. Kingmans.
5) -o-
Hoe dat zij, de dokter en zijn vrouw
hadden zich niet gestoord aan het glim
lachen der dorpelingen, dat trouwens was
weggestorven, naarmate zij hun arts "beter
hadden leeren 'kennen. Zij waren lang
zamerhand tot de overtuiging gekomen,
dat bet voor hem en zijn gade een be
hoefte was, den zeekant op te zoeken
en te dwalen door de boschjes.
De stilte in den duinweg werd verbro
ken door een voortdurend geruisch: de
vloed, 'die kwam opzetten en die over
spoelde het breede strand.
Met een glimlach staarde dokter Van
Leeuwen, staande aan den voet van de
trap, die vrij steil tegen het duin op
klom, naar boven.
„Hé, "hé, vrouwtje, we worden oud,
hoor. Wil ja wel gelooven, dat ik er te
genop zie, naar boven te klauteren?"
„Kom, kom," lachte zij, de eerste trede
opstappend, „aan zoo'n trap zou ik mij
Dat er orthodoxe menschen vóór de
Avro zjjn, dat ook orthodoxe predikan
ten protesteeren, doet daarbij1 voor mij
van de zaak niet af of toe. Niet alleen,
dat het gewone, eenvoudige volk dik
wijls gevaren „veel beter ziet en voelt,
dan sommigen, die zich wanen „leiders"
te zijn, maar ook hier doet het bekende
Roomsche spook weer braaf zijn werk.
Daarbij komt, dat b. v. Groetn van Prin
sterer en Kuyper altijd het meest last
hebben van „orthodoxe" mmsohen en
van „orthodoxe" dominé's. Wanneer men
dat wenscht, kan ik dat heed gemakkelijk
nader 'illustreerem.
Hier is het in principe weer .precies
hetzelfde: wij (een bepaalde groep van
een bepaalde levensvisie!) zullen uit
maken wat nationaal, wat algemeen, wat
cultureel is en dat hebben de anderen
dan ais zoodanig te aanvaarden en te
slikken.^
Dat *is de historische schare, die de
wet niet kent!
Feitelijk moesten we dankbaar zijn voor
zooveel onverdiende bemoeienis, maar 'n
mensch wil het toch wel eens nader
bekijken en als men dan dichter bij
komt, dan knijpt men onwillekeurig z'n
neus even dicht, want het riekt zoo
muf, 't is minstens al meer dan honderd
jaar oud.
Kijk, dat was voor mij het pa ©est mar
kante puntje in het radiodebat. Ik ken
m'n pappenheimers en ik herkende ook
heel duidelijk dat addertje onder het gras.
En 'k heb het even een weinig bloot
gelegd. Er is maar één groep, die natio
naal, die algemeen, die cultureel en intel
lectueel is en dat zijn de vrijzinnigen!
Wie die poeier slikken wil, die doe
het, maar ik pas. Daarom gaat in den
radio-strijd mijn sympathie zoo heel sterk
uit .naar onze Christelijke Radio-vereeni-
ging. J. HL
EERSTE KAMER.
Wijziging der Arbeidswet.
Aan de Memorie van Antwoord op h8t
Voorl. Verslag der Eerste Kamer wordt
het volgende ontleend:
De minister kan niet inzien, dat de be
voegdheden, die volgens het wetsontwerp
aan organen van het uitvoerend gezag
zullen worden toegekend om eischen te
stellen, aanwijzingen te geven of andere
soortgelijke beslissingen te nemen, in
strijd zouden zijn met art. 55 der Grond
wet en hij sluit zich aan bij de leden,
die de toelaatbaarheid der delegatie uit
een grondwettig oogpunt verdedigden.
Ook de uitgesproken overtuiging, dat
de voorgestelde regeling in de practijk
zulke vèr strekkende en ingrijpende ge
volgen zal kunnen hebben, dat daaruit
de noodzakelijkheid zou voortvloeien van
een geheel andere regeling der beroeps
procedure, kan de minister niet deelen.
Het ontwerp sluit zich geheel aan bij de
bestaande practijk en beoogt alleen daar
aan, voor zooveel noodig, wettelijken
grondslag te geven.
De minister zoekt, zooals hij reeds in
de Tweede Kamer mededeelde, ter onder
vanging van het bezwaar der uitsluitend
ambtelijke behandeling van beroepen
een oplossing in de richting der bedrijfs
organisatie, en wel door inschakeling van
bedrijfsraden als adviseerende instan
tie voor den minister.
De wijze, waarop bedrijfsraden aan
een bevredigende rechtspraak kunnen
worden dienstbaar gemaakt, vormt een
onderdeel der geheele regeling in de be
drijfsorganisatie, waarover de minister
in dit stadium moeilijk mededeelingen
kan doen.
Mocht zulk een regeling slagen, dan
zou naar de meening van den minister
bij enkele der beroepen nog het bezwaar
van niet volledige technische bekwaam
heid eenig gewicht in de schaal leggen,
doch zou het gevoel van bevrediging en
van veiligheid bij belanghebbenden in
het bedrijfsleven ten aanzien van de be
slissingen der administratie in beroep
belangrijk versterkt worden door hun ook
op dit terrein een zekere medezegging
schap te geven.
Uitstapjes van Antwerpen naar
Walcheren.
De Vereeniging tot bevordering van
Vreemdelingenverkeer op Walcheren heeft
een welkomsn steun gekregen bij baar
streven om bezoekers van de tentoonstel
ling te Antwerpen to bewegen een dag-
bezoek aan Walcheren te brengen. De
heer H. P. m. Veriinden ie Bergen op
Zoom, en de heer Emile Wirtz te Ant
werpen hebben in samenwerking met den
heer Thorenaar, exploitant van den auto
busdienst Borgen op ZoomRoosendaal,
besloten zoo mogelijk dagelijksc-he toch
ten te exploiteeren van Antwerpen naar
Middelburg met een der flinke autobus
sen van genoemde onderneming. Gisteren
is de eerste rit gemaakt, en hadden ge
noemde heeren daartoe ook vertegen
woordigers van alle te Antwerpen ver
schijnende couranten uitgenoodigd, van
wie een 13-ta! zich bereid hadden ver
klaard mede te gaan. Tegen 12 uur kwa
men de dames en heeren er waren ook
reeds de eerste betalende deelnemers bij
te Middelburg aan en bezichtigden een
deel der stad, een bezoek brengend aan
het bureel van de V. V.
Tegen één uur vereenigden allen zich
in het hotel de Abdij om eerst ecnigen
tirjd te genieten van het heerlijk verblijf
op dit plein en zich daarna aan een uit
stekend verzorgden maaitijd zooals
die ook in het vervolg tot het program
ma zal behooren in het hotel te
vereenigen.
De heer Verlinden heeft aan tafel in
het Nederlandsch en in het Fransch het
doel dezer tochten uiteengezet. Als er
een oogenblik komt, dat bezoekers van
de Scbeldestad genoeg krijgen van stad
en tentoonstelling, moét het van betee
kenis zijn hen daar toch nog wat te
houden en is het gewenscht dat men
hen, als zij vragen, wat er nog te zien
is, mooie tochten kan aanbevelen, vooral
als die op een dag heen en weer kun
nen worden, gemaakt. Hieronder zal dan
een tocht naar Walcheren kunnen vallen.
Een der Belgische journalisten, een re
dacteur van „Le Soir", heeft als oudste
der collega's de verzekering gegeven, dat
de tocht uitstekend is bevallen en daar
aan toegevoegd, dat hij juist Zondag zijn
dag had besteed aan een nauwkeurig
bezoek aan het Nederlandsch Paviljoen
op de tentoonstelling. Spr. bracht een
dronk uit op de drie heeren, die het
initiatief namen tot deze excursies, waar
over hij vol lof was.
De heer Wirtz bracht nog een dronk»'
uit op de vertegenwoordigers der Ant-
werpsche pers.
Na den maaltijd werd een bezoek ge
bracht aan bet stadhuis en de oudheids
kamer, om vervolgens met de bus ook
Vlissingen met een bezoek te vereeren.
Te ongeveer 5 uur zou men naar Ant
werpen terugkeeren, omdat het de be
doeling is voor het avondeten weer in
de Belgische Scheldestad te zijn. Voor het
vervolg zal overwogen worden ook Dom
burg nog in het plan op te nemen.
Voor het Vreemdelingenverkeer aihi'er
hopen wij, dat genoemde heeren groot
succes bij "hun streven zullen hebben.
Fransche Ingenieurs In Zeeland.
Een 60 leden van de Société des Ingé
nieurs civils de France, die een 6 daag-
sche excursie maken en van wie enkele
van hun dames vergezeld zijn, vertrokken
hedenmorgen met autocars der firma A.
W. Smits uit Antwerpen om Zuid-Beve
land en Walcheren te bezichtigen. Te
Goes werd een kort bezoek aan de Markt
gebracht en daarna over Middelburg naar
Vlissingen gereden en wel naar de bui
tenhaven. Onder leiding van Ir-H. van
Oordt, hoofdingenieur-directeur van den
Rijkswaterstaat, werden bezichtigd de
nieuwe havenwerken, de nieuwe keersluis
en de voor vertrek gereedliggende mail
boot der Stoomvaartmaatschappij „Zee
land". Hierna werd naar het Grand Ho
tel „Britannia" gereden, waar de lunch
werd gebruikt
De burgemeester van Vlissingen, de
heer C. A. van Woelderen, heette hier
de deelnemers in Nederland hartelijk
welkom. Al is het doel van het bezoek
aan Walcheren vooral om eenige uit een
technisch oogpunt interessante zaken te
aanschouwen, zoo twijfelt spr. er toch
niet aan of de tocht door de mooie
vruchtbare Zeeuwsche eilanden Zuid-Be
veland en Walcheren zal allen aange
naam getroffen hebben. Reeds bij het
bezoek aan de markt te Goes zullen zij
bemerkt hebben hoe vriendelijk men
hen hier tegemoet trad en die indruk
zal nog worden versterkt bij den mid
dagrit over Walcheren, den schoonen
tuin van Zeeland, thans getooid in zijn
mccisten voorjaarsdos.
De Nederlanders eeren de Franschen
als een voik van vernuft en smaak, zoo
dat niet alleen aan de dames het
Zeeuwsche natuurschoon een aangename
dag moge verschaffen. Maar bovenal
hoopt spr., dat de bezoekers tevreden
zullen zijn over de bezichtiging der wa
terstaatkundige werken, daar zij een land
bezoeken, waar de ingenieurs in hoog
aanzien staan en waar vooral de water
staatkundige ingenieurs, geoefend en ge
staald door hun eeuwenlangen strijd te
gen het water, groote triumphen heb
ben weten te behalen. Spr. noemde van
de bezochte werken die ter vergrooting
van de buitenhaven, de interessante aan-
legbrug voor de motorveerboot naar Bros-
kens en de groote keersluis, waaraan de
laatste hand wordt gelegd en die een
breedte heeft van niet minder dan 35
M. Nog wachtte een bezoek aan den ge
weldigen Westkapel schei: Zeedijk, die het
eiland beveiligt voor de grootste storm
vloeden en het nieuwe gemaal van den
Polder Walcheren te Middelburg. Waar
de tijd ontbrak voor een officiëele ont
vangst op het stadhuis is spr. zeer dank
baar het aan dezen aisch te kunnen doen,
waarbij hij mede namens de andere Ne-
derlandsche gasten dank brengt- voor de
zeer gewaardeerde gastvrijheid. Na de
hoop te hebben uitgesproken, dat allen
aangename herinneringen aan deze ex
cursie zullen bewaren, eindigde spr. met
een dronk op het welzijn van de Société
en in het bijzonder van hare vertegen
woordigers aan tafel.
Na de lunch vertrok het gezelschap
met de toeringcars naar den Westkapel-
schen zeedijk, die onder leiding van het
Bestuur van den Polder Walcheren werd
bezichtigd, terwijl de ingenieur van den
Polder, dhr J. L. Boreel, inlichtingen ver
schafte.
Nadat de gasten met groote belang
stelling dit reuzenwerk hadden aan
schouwd; werd over Domburg naar „Zee
duin" gereden, het buiten van den voor
zitter van den polder, den heer Mr H. F.
Lantsheer, die de heeren de thé aanbood.
Over Veere werd Middelburg bereikt.
Hier werd in café „De Eendracht" een
maaltijd gebruikt, waarna de heeren met
de motorveerboot van Vlissingen naar
Breskens zouden oversteken om per auto
cars naar Ostende door te reizen.
Morgen, den laatsten dag van de ex
cursie staan o.a. bezoeken aan Brugge,
Dixmuiden, Ieperen en Rijssel op het
programma. Van laatstgenoemde plaats
wordt de reis per trein besloten en zijn
de heeren tegen half acht te Parijs terug.
Athletiek. Bij' de wedstrijideox der
Haarlemsche athletiek vereerdging,bei-
haalde Job Boot van E, M.M. uit Middel
burg bij het verspringen met aainloop den
vierden prijs. Hij sprong 6.78, terwijl de
andere drie resp. haddien 7-21, 7.02 en
6.97.
Onweer. Aanleg en beproeven
van bliksem-afleiders. J. M. Polderman,
Goes. Tel. 129. Adv.
Middelburg. Gisteren vierden de in
stad en omgeving zeer bekende en ge
achte stadgenoot, de heer W. P. Gal-
Iiber en zijn echtgenoote hun gouden
bruiloft. Het groot aantal geschenken,
bloemen en .gelukwenschen, dat aan huis
werd bezorgd, was een bewijs hoe ge
zien dhr Galliber is. Gisteravond bracht
het Chr. Muziekkorps het gouden bruids
paar eén serenade.
Na afloop ging het korps langs Singel,
Koepoort ^Molenwater, Koepoortstraat,
Spanjaardstraat, Balans, Burg, Markt en
Langeviele naar het repetitielokaal terug.
In de hier vanwege de A.V.R.O. ge
houden protestvergadering kwam, volgens
het verslag in de M. Grt., een der
sprekers Mr J. Adriaanse met het volgen
de verhaal:
Spr. ontmoette een Engelschman, die
vroeg wat een Minister van Waterstaat is,
want die had men in Engeland niet en
spr. heeft hem daarmede gelukgewenscht
(Hilariteit). Spr. zeide den vrager, dat
zulk een minister o.a. de Zuiderzee
dempt, maar dat hij ook dingen, omver
werpt, en den aether in vier gelijke
deelen knipt. De Engelschman is toen
maar weggegaan "en mopperde....
Ook waarljjk geen wonder als men op
een ernstige vraag dergelijke dwaze ant
woorden krijgt.
de stompe punt van de kerk, midden
op het met gras begroeide dorpsplein.
Het was, of nu, na het bange winter
getij, dat buitengewoon guur en lang was
geweest, de natuur mooier was dan an
dere jaren. Het frissche groen bekoorde
ongemeen het oog. En met welbehagen
snoof het tweetal de frissche geuren op,
die uit het geboomte opstegen.
Heel in de verte ontdekte het oog het
vlakke land, dat bestond uit wei- en
bouwland. Zwarte en witte stippen toon
den aan, dat het vee rustig graasde na
maanden in den stal opgesloten te zijn
geweest.
,,'tls alles mooi," zei dokter Van Leeu
wen, zich ontworstelende aan den mach
tigen indruk, dien het panorama op hem
uitoefende. „Zeeduin is een buitengewoon
rijk dorp. Ik geloof, dat de bewoners
het niet half beseffen. Maar kom, vrouw,
w(j moeten naar huis; het wordt te kil."
Zij volgden weer het duinpad, nu naar
het dorp, dat stil en vredig daar lag.
Bijna niemand ontmoetten zij meer. De
menschen hadden het binnenshuis ge
zocht.
Maar opeens, niet ver van zijn woning,
stond de dokter bii een draai in den
mooien straatweg Zeeduin-Landdorp stil,
11
Vanwege de gewestelijke besturen van
da S.D.A.P. en de federatie van be
stuurdersbonden wordt op Zondag 22
Juni te Terneuzen een provinciale mee
ting c„shc—
Op Zondag. -,edelijk om de
Christelijk© arbeiders con genoegen te
doen en üen te laten zien, dat ze toch
heuscn wal op, w »Joes-Jöï«j. kunnen
BUssaaea,
Om op dezen Zondag de ncodige men
schen bij elkaar te brengen, worden in
in O. Z.-Vlaanderen .fietsclubs georgani
seerd, terwijl voor bezoekers uit andere
deelen van de provincie extra-booten zul
len varen en extra teams en dito buseen
zullen rijden.
M. a. w. tal van arbeiders zullen ge
noodzaakt worden om dien dag in touw
ta zjjn en hun Zondagsrust op te offeren.
Z.00 worden de arbeidersbelangen opge
offerd!
Zoo wordt speciaal' met de belangen
van de Christelijke arbeiders gerekend!
OPMERKER.
Drukwerken worden zoo licht ter
zijde gelegd en later .vergeten en zoo
bestaat ook de vrees, dat het zoo zal
gaan met velen, die een opwekking
ontvingen deel te nemen aan den wed
strijd .in geveiversieren uitgaande yan
Uit helt VolkVoor het Volk.
De commissie voor dezen wed
strijd had juist verwacht, dat In dit
feestjaar de deelname groot zou zijn. Tot
heden is het aantal deelnemers nog niet
groot, waarom wij er aan herinneren,
dat men nog slechts ruim ld dagen1 tijd
heeft, n.l. tot 20 Juni, om zich op tel
geven. Wij' meenen. echter, dat men goed
zal doep niet zoolang te wachten, maai
reeds heden zijh biljet van "deelname
in tó zenden. Juist dit jaar zal men pp
succes kunnen rekenen.
Gisteren is men eindelijk begon
nen met het werk tot opruiming van,
althans een deel van de ruïne van tiet
op 7 December vernielde deel van bet
Grand Hotel. Moge dit hot begin zijn
van de werkzaamheden' om onze hoofd
straat weer een haar waardig aanzien
té geven.
Vlissingen. De motorveerboot Koningin
Wilhelmina wordt vandaag weder in
dienst gesteld.
Weineldfnge. Door de N.V. Meelfabrie
ken der Ned. Bakkerij te Rotterdam ia
aan den aannemer P. .T. de Bourgraaf,
alhier, opgedragen het maken, van een
nieuwe beschoeiing vóór de Meelfabriek
te Middelburg voor f32275.
Qudelan&e. Op de aanbeveling v. ont
vanger van het Burg. Armbestuur te
Oudelande komen voor: J. Mol Mz. en A.
Lous.
HeinkenszantL Maandagavond verga»-
derde de Tuinbouwvereeniging Heinkens-
zand en Omstreken, onder voorzitterschap
van den heer B. v. d. Dries. De secretar
ris las de notulen, die onveranderd wer
den goedgekeurd. Besloten werd het huis
houdelijk reglement te wijzigen. Met al-
gemeene stemmen werd tot controleur be
noemd de heer J. I. Wisse en toe plaats
vervanger de heer W. Nijsse Gz. Beslo
ten werd, dat het vervoer der bessen ge
zamenlijk zal geschieden, na aanbeste
ding. De vergadering was goed bezocht.
Nisse. In de .Zaterdag gehouden jaar
vergadering van het Waterschap „de Bui
tenpolders van Nisse" waren aanwezig
10 ingelanden.
De rekening over 1929'30 werd vast
gesteld op f5247.72 in ontvang en
f 4165.91 in uitgaaf, alzoo een goed slot
van f 1081.80. D;e begrooting voor 1930
'31 werd opgemaakt in ontvang en uit
gaaf op f5270.18 met een post van on
voorzien van f 1204.21. Het dijkgeschot
werd bepaald op f 12 per H.A. Als dijk
graaf werd herbenoemd Jan Vermue Jz.
Besloten werd het verzoek van het Water
schap sHeer A'rendskerke om steun voor
verharding van den Platedjjk, een jaar
aan te houden wegens de tegenwoordige
crisis ia den landbouw,
Ovezand, In de vergadering van Inge
landen van het Waterschap Ovezand wa
ren present of vertegenwoordigd 19 inge
landen. De rekening werd goedgekeurd
toen een invalidenwagentje naderde,
waarin een jongen gezeten was, wien3
oudemannetjesgezicht een zeer lrjdenden
trek vertoonde,
„Wat nu, Kees?" vroeg hij verbaasd.
„Waarom ben je nog zoo laat op den
weg? Je weet toch wel, dat het niet goed
voor je is?"
Zijn stem klonk buitengewoon vrien
delijk. Een ander patiënt, die zijn voor
schriften niet opvolgde, zou hij niet zoo
behandelen, maar hem in ongezouten taal
zeggen, waar het op stond. Want de
dorpelingen moesten wel eens kras aan
gepakt worden. Maar Kees Hoogeboom,
de ongelukkige, lamme jongen, maakte
voor dokter Van Leeuwen een uitzonde
ring.
„Ik kan het niet helpen, dokter", star
melde de jongen. „Moeder was zoo moe
en zg moest nog even naar de boer
derij. En toen heb ik het maar gedaan."
„Dat is heel braaf, jongen. Maar nu
moet je gauw naar huis gaan, hoor.
't Wordt al wat koud."
De hand ging links naar de pet
„Ja, dokter. Mevrouw."
„Dag, Kees. Maakt je moeder het
goed?"
,f't, Gaat we1, mevrouw."
(Wordt vervolgd.)
toch niet willen laten kennen. Wij moeten
die nog zooveel jaren loopen."
Meteen klom zij vief naar boven, vlug
ger beginnend dan wel gewenscht was.
Waarom zij halverwege even rusten
moest.
„Dat komt nu van je overmoedigheid",
verweet hij haar liefdevol, toen hij het
punt had bereikt, waar zijn vrouw stond.
Beiden lachten, als twee kleine kin
deren, en gingen dan vroolijk verder,
om weldra bovenaan de trap te staan,
waar een kille zeewind hen in het gelaat
woei.
Vóór hen lag uitgestrekt da eindelooze
zee, die thans, nu de vloed kwam opzet
ten, met breede golven aanrolde. In de
verte was een zeilschip merkbaar, terwijl
aan den wijden horizont een streep rook
aantoonde, dat een stoomboot het water
kliefde. Met het bloote oog kon dokter
Van Leeuwen het vaartuig evenwel niet
ontwaren.
Lang tuurden zij naar de oppervlakte
der zee, met wier ruischend geluid zij zoo
vertrouwd waren geworden. Maar dan
huiverde de doktersvrouw toch lichtelijk,
wat hjj opmerkte.
Wjj doen niet verstandig, met hier
te blijven," zéide hij. „Wij zijn nog maar
half Mei."
,,'t Is ook zoo mooi," fluisterde zTi
bijna. „Gek, Albert, hoe vaak hebben wij'
er nu al niet op staan turen en tóch
blijft het even mooi."
.„Ja, het .blijft steeds mooi," beaamde
hij. „Evenals het gezicht op ons dorp.
Kom laat ons achter de beschuttende dui
nen gaan staan."
Zoo stonden zij daar dan, voor de zoo-
veelste maal tijdens hun komen in Zee
duin. En dat was jaren geleden. Vaders,
die nu forsche jongens en meisjes had
den, had hij als kleine jongens behandeld:
moeders met huwbare dochters en reeds
getrouwde zoons, waren voor hem wegge
scholen achter moeders rokken of in de
kussens van het bed, omdat zij bang
waren voor den dokter, die hen evenwel
met eenige vriendelijke woorden op hun
gemak zette.
De jaren waren vergleden. Hij was één
geworden met het dorp, dat hij liefhad;
en met de dorpelingen, die hem hoogacht
ten. En hij was altijd blijde, als de
jaarlijksche vacantiereis, noodig voor zijn
ontspanning, weer achter den rug was
en hij zich weer wijden kon aan zijn men
schen. Aan zjjn menschen op Tiet dorp.
dat zoo schilderachtig gelegen was aan
den voet der hooge duinen; het dorp,
omringd door geboomte, waaruit opstak
