DE ZEEUWI
DE WELFSCHOEN geeft een makkelijke ligging aan den voet. jacq'ploüvier
TWEEDE BLAD
Wat er deze week voorviel
Wat de bladen zeggen.
Uit de Provincie.
TUBERCULOSE
Gemengd Nieuws.
Zoeklichtjes
Niet door eigen kracht
(Slot volgt.)
VAN
ZATERDAG 24 MEI 1930, Nr 19a
Het was weer een drukke vergaderweek
die nu zoo goed als afgesloten is.
De Tweede Kamer kwam gereed met
de herziening der gemeentewet en der
ongevallenwet en is nu bezig aan de be
handeling van de arbeidsbemlddelings-
wet.
Chr. Boeren- en Tuindersbond en Chr.
Vrouwenbond hielden hun jaarvergade
ring. Eerstgenoemde hield zich vooral
bezig zooals te begrijpen is met de
crisis in den landbouw en stelde in ver
band hiermede een resolutie vast.
In onze provincie waren het o.a. de Ge
meenteraden van Middelburg en Goes, de
afdeeling Zeeland van de Vereen, van Ned.
Gemeenten en de Vereen, tot verbetering
van het rundvee in Zeeland, die vergader
den. In eerstgenoemde vergadering ging.
het enkele oogenblikken zeer rumoerig toe.
Oorzaak daarvan was het ambtenaren
reglement, waartegen de rechterzijde en
bloc stemde, aangezien gehuwde en onge
huwde moeders hierin op één lijn werden
gesteld. De S.D.A.P. was over deze vol
komen begrijpelijke houding van rechts
zeer verbolgen.
Deze week bracht de Koninklijke fa
milie (uitgezonderd H. M. de Koningin-
Moeder, die te Oisterwijk in Noord-Bra
bant vertoeft) het gewone jaarlijksche be
zoek aan Amsterdam.
Talrijk waren de berichten en beschou
wingen over de positie van het Engelsche
labour-kabinet. Het gaat de Engelsche
arbeiderspartij niet voor den wind. De ab
normale werkloosheid komt haar al bij
zonder te onpas. Het is juist daarom, dat
de linkervleugel van de partij ontstemd
is, omdat de labour-regeering niet meer
doet voor de bestrijding van deze werk
loosheid. Daarbij komen nog de groote
moeilijkheden in Britsch-Indië, die voor
een regeering als deze ook lang niet aan
genaam zijn. Het begint er daar steeds
dreigender uit te zien. Het verzet tegen
't Engelsch bewind neemt krachtig toe en
de regeering zal een van tweeën moeten
doen: met geweld die actie tegengaan of
gaan onderhandelen met Gandhi c.s. Het
een is al even moeilijk als het ander.
De geruchten worden dan ook steeds
positiever, dat de dagen van het kabinet-
Mac Donald geteld zijn en dat in de a.s.
week de beslissing zal vallen.
In Duitschland is men wat blijder ge
stemd. Daar gaat men straks feest vie
ren, omdat de ontruiming van het Rijn
land ingevolge het Youngplan
eerstdaags zal plaats hebben.
De Zeppelin de trots van Duitsch
land handhaafde zijn roem en landde
na een voorspoedige Oceaanvlucht in Bra
zilië.
De pacificatie.
Nu de S.D.A.P. het onderwij s-vraag-
stuk in zijn geheel gaat bestudeeren, in
clusief het beginsel der pacificatie, zal het
goed zijn, zegt de Nederlander, de
ontwikkeling der gedachten nauwkeurig
te volgen.
Wel is voorshands het aantal, dat aan
het beginsel der gelijkstelling wil tornen
uiterst gering, maar hier staat tegen
over dat de Groninger schoolmotie slechts
verdedigd werd op gronden van tactiek,
politiek en berekening en voorts dat in
het buitenland de sociaal-democratie zich
principieel tegen eenige pacificatie ver
zet.
Het blad wijst er verder op ten be
wijze, dat de zaak groeit in actualiteit
dat dezer dagen reeds een debat is ge
houden over deze materie tussehen de
partij genooten Horreüs de Haas en Pos
thumus. De eerste verdedigde daar het
ruime standpunt, dat men 't neutrale on
derwijs hoezeer men het zelf waar
deert niet aan anderen dwingend op
leggen mag. Dit ware machtsmisbruik.
Maar de heer Posthumus aanvaardde
dit standpunt allerminst. Hij voerde rond
uit het pleit voor recht en plicht van
den staat allereerst. Volgens het verslag
in „Het Volk" uitte hij zich aldus:
Spr. wil de tegenstelling met p.g. De
Haas wel kiezen tussehen het recht der
ouders en het recht van den staat op
het kind. Spr. kiest bewust voor het
laatste. Ook in ander opzicht eischt de
Staat het kind op. Na het neutrale on
derwijs kunnen de ouders nog genoeg
invloed uitoefenen.
„Dat is goed Hollandsch gezegd. Dat
brengt de zaak terug tot het beginsel.
En aangezien beginsel met consequen
tie sterker is dan tactiek met bereke
ning, geven wij aan dezen voorshands
kleinen kring toch wel een kans.
Wij zijn niet geheel gerust. Te minder,
nu dezer dagen van onverdacht liberale
zijde in „Het Handelsblad" geschre
ven werd, dat „de openbare school ver
kocht is" in ruil voor het algemeen kies
recht. Als wij dit woord niet misverstaan,
ontbreekt ook hier de erkenning van het
goed recht der pacificatie.
Wij zullen goed doen op te merken,
in welk tempo de gedachten zich ont
wikkelen. Maar dat er een ontwikkeling
gaande is van de pacificatie af, dat is
voor ons niet twijfelachtig."
Een nieuwe religie.
„Dc Amsterdammer" wijst er op, dat
niet slechts het Communisme in Rusland,
met zijn Lenin-dienst een nieuwe religie
is geworden, maar dat ook de Sociaal
democratie dit voor haar volgelingen al
meer en meer wordt.
Voor een sociaal-democraat gaat het
Socialisme den godsdienst vervangen.
Troelstra is gestorven.
Wij kunnen meevoelen met het leed
dat schrijnt in de harten van honderd-
4uizenden, die in hem hun leider zagen.
Troelstra was een groot man. En bij het
graf van zulk een groote kunnen wij
meevoelen de diepe smart van hen, die
hun aanvoerder, hun leider, verloren.
Maar ook bij dit graf bleek, dat de
Sociaal-democratie voor zijn belijders een
nieuwe religie is geworden.
„Troelstra's naam blyve leven in alle
eeuwigheid", schreef H e t V o I k.
De Partij-voorzitter herdacht den doode
als Priester, Hoogepriester van het So
cialisme, Profeet en Staatsman. Hier de
drie ons zoo bekende ambten van Profeet,
Priester,, Koning, maar dit laatste ambt,
waar koning voor den republikein niet
aanvaard kan worden, vervangen door
Staatsman.
Wij geven enkele aanhalingen uit de
'rede van den 'Party-voorzitter,'s avonds
op den dag van Troelstra's begrafenis in
de herdenkingssamenkomst gehouden:
„Als zijn woorden klonken, tot de
duizenden en nogmaals duizenden, dan
werden vurige tongen ontstoken in
i de harten van die allen dan ontwaak
ten de zielloozen en stonden op en kre
gen nieuwe kracht."
„Want de goddelijke ronk ran het
Socialisme had hun zielen gewekt."
„Zoo zyn er thans honderdduizenden
mannen, vrouwen en kinderen, in wier
hart vreugde is, omdat hun ziel
leeft."
„En in hun woning is licht, in hun
leven is hoop."
„Want hij heeft gemaakt, dat de hon
ger i g e a gespijzigd, de naakten
gekleed worden, dat de g e b o n d e-
nen öevrijheid gegeven is
„Troelstra, gij, die bier zijt, want
uw ziel is onze ziel en uw geest drijft on
ze gedachten tot groote daden. Troelstra,
zie ons hier vergaderd
Wij geven hierop geen critiek. Bij een
graf debatteert men niet. Wij constatee-
ren slechts, dat hier weer bleek, dat het
Socialisme is geworden tot een nieuwe re
ligie".
Merkwaardige conclusie.
Op een merkwaardige conclusie ves
tigt onze „Rotterdammer" de aandacht
als zjj schrijft:
In de „B a n i e r" der Staatkundig Ge
reformeerden, wordt ook een artikel ge
wijd aan de radio-kwestie.
Het slot is zeer merkwaardig en .geeft
in een enkel woord de richting aan,
waarheen de liefde van dit blad gaat.
Wie het wel meent met zijn kin
deren, boude de radio, de „christe
lijke" niet het minst, buiten de deur.
Geen radio in de huizen I Maar doet
gij het toch, dan vooral niet aansluiting
op de „christelijke". Dan liever links
aanhouden 'tls wel een hellend vlak
waarop de leiding hier haar arme vol
gelingen voert.
Zeeland door de eeuwen heen.
Bij de fa. G. W. den Boer te Mid
delburg zal, wanneer de noodige belang
stelling niet ontbreekt, een belangrijk
werk verschijnen, n.I. een samenvatting
van de Zeeuwsche geschiedenis door M.
van Empel, bibliothecaris der Prov. Bi
bliotheek van Zeeland en H. Pieters,
assistent bij deze instelling.
Dit boek, aldus bet dezer dagen ver
schenen prospectus, zal verhalen van den
spannenden strijd tegen wind en golven,
door onze voorvaderen begonnen, door
het tegenwoordig geslacht met even
groote energie voortgezet; van verlies en
winst aan land, van de verdediging def
oevers. Verhalen zal het van den strijd
tegen vreemde overheersching, van den
strijd om het bezit onzer eilanden tus
sehen Holland en Vlaanderen, van den
worstelstrijd tegen het machtige Spanje,
van de onderwerping aan en de vrijwor
ding van het Fransche gezag, van gekoes
terde verlangens en begeerten naar ons
grondgebied uit den lateren tjjd. En dan
wil het vertellen van tegenstrijdige belan
gen van Heeren, burgers en landlieden,
van steden, polders en heerlijkheden; van
de wording en ontwikkeling der Zeeuw
sche staats- en rechtsinstellingen.
En dan, van oudsher hebben de Zeeu
wen geweten, dat een mensch bij brood
alleen niet leven kan: zij hebben gestre
den om geestelijke waarden. Van dezen
strijd zullen verhalen de hoofdstukken
over de geschiedenis van het godsdienstig
en kerkelijk leven, van bet onderwijs en
van kunsten en wetenschappen.
Het boek zal worden gedrukt op for
maat 19 x 26 c.M.; het zal naar schat
ting ongeveer 500 pagina's druks beslaan,
plus de illustratiepagina's, waarvan "het
T. B. C.-Patiënten, bespoedigt Uwe
Eenezing door een kuur met granuline-
,eest wat Dr. H. VAN GRAf-
HORST, arts schrijft in zijn brochure
„Wenken en raadgevingen bij de be
handeling van Tuberculose en Scro-
fulose" over de gunstige resultaten,
daarmee verkregen bij tuberculose en
klierziekte. Deze brochure, die o. a. j
talrijke attesten bevat van geneesheeren
en gewezen patiënten, wordt U, op
aanvrage, in gesloten enveloppe, gratis
toegezonden door de Pharm. Ond.
Dr. J. H. VAN GRAFHORST. Schevenin-
gen, Alkmaarsche straat, D 9.
aantal zal afhangen van bet getal intee-
kenaren.
Electrisch licht. Uw radiotoe
stel kan op de lichtleiding worden aan
gesloten. Prijs f 55. J. M. Polderman, Goes.
Adv.
Met de Noorderzon. Te Krab-
bendijke is door den circus-exploitant Re-
berti dezer dagen een voorstelling ge
geven. Thans blijkt, dat de man met de
Noorderzon vertrokken is, met achterla-
tingvvan de .groote circustent met inven
taris en muziek-instrumenten.
Verbinding van Goos naar
Wolph aarts dyksche Veer. De
Vereenigingen „Handelsbelangen" en „De
Hanze" te Goes hebben aan de Nederl.
Spoorwegen bet volgende schrijven ge
zonden
„Wij1 hebben de eer uwe aandacht te
vestigen op de verbinding GoesWol-
phaartsdijksche veer. De verbinding Goes-
Wolphaartsdijk 7.32 geeft geen aanslui
ting aan alle plaatsen ten Oosten en
Noord-oosten van Goes.
Zoodoende missen Kapelle-Biezelinge,
Wemeldinge, ïerseke, Kruiningen, Waar
de, Krabbendijke, Rilland, Bergen op
Zoom, Tbolen, etc. de morgenverbinding
en is het onmogelijk per bus of per trein
's voormiddags te reizen b.v. van Rilland
naar Kortgene.
Waar de autobusvergunning is inge
trokken, welke wel verbinding gaf, daar
verzoeken we u beleefd, doch dringend,
zorg te dragen voor verbindingen, welke
aansluitingen geven en niet gelijk thans
het geval is te weinig verbindingen naar
Noord-Beveland.
Het zou het verkeer in het algemeen
ten zeerste bevorderen, indien u een lo-
caaltrein laat rijden na aankomst van
den trein 8.04 uit Bergen op Zoom te
Goes naar het Wolphaartsdijksche veer."
Poortvliet. Aangezien het dit jaar 10
jaar geleden is, dat de afdeeling Poort
vliet van den Bijz. Vrijw. Landstorm is
opgericht, heeft de plaatselijke Commissie
met het bestuur van de schietvereen.
„Nederland en Oranje" besloten gezamen
lijk een driedaagschen .schietwedstrijd te
houden voor de provincie Zeeland en
West-Brabant, aan welken wedstrijd alle
landstormafdeelingen, burgerwachten, en
schietverenigingen uit Zeeland ein
West-Brabant mogen deelnemen.
Een eere-comité is opgericht en ver
schillende prijzen zyn reeds toegezegd.
Het belooft een belangrijke wedstrijd te
worden. De wedstrijd zal gehouden wor
den op Zaterdag 19, Donderdag 24 en
Zaterdag 26 Juli 1930.
Een schandaal te Genève
Naar uit Genève wordt gemeld, is aldaar
groot opzien gebaard door het volgende:
Een staatsman van naam heeft eens
de opmerking gemaakt, dat een groote
fout in ons land is, het ver doorgevoerde
perfectionisme. Alles sn alles wordt in
de p _'.ï?e£ "n 5* v"el
mooi natuurlijk, rr'i iz ook geweldig
omslachtig en daardoor ook uiterst kost
baar.
Hierin is ïïïkai jet? vaars,
Nrnm b,", het thans aanhangige ont
werp Inzake de «'''"-"'«bemiddeling.
Ter regeling van deze zaak die zonder
wettelijke bepalingen uitstekend mar
cheerde is nu een wetsontwerp gemaakt
van maar even 64 artikelen, waarby dan
nog komen allerlei mnatïegelon van be
stuur, verordeningen en wat diep
meer zy.
Natuurlijk is er voor zulk een wettelijke
regeling wel wat te zeggen.
Maar 't wordt alles zoo ik zou
haast zeggen angstig perfect
OPMERKER.
De Directeur van het Parijsche Insti
tuut voor intellectueels samenwerking,
Luchaire, had in September van het
vorige jaar by Genève een gemeubileerd
landhuisje gehuurd, waar hij tijdens de
'Volkenbondsvergadering met vrouw en
zoon introk. Einde September ging de
familie weer naar Parijs terug, zonder
dat het "huisje door den eigenaar was
nagezien. Toen deze er na geruimen tijd
terugkwam, constateerde hij, dat talrijke
kostbaarheden, antiquiteiten enz. uit ge
sloten kasten waren verdwenen.
Onmiddellijk telegrafeerde hy aan den
heer Luchaire, die antwoordde, dat hij
met de quaestie nietste maken had en
dat de eigenaar er maar werk van moest
maken bij de justitie.
Bij het dhderzoek is nu gebleken, dat
de zoon van den heer Luchaire er de
chauffeur van de ïamilie de kasten open
gebroken en gedeeltelijk van den inhoud
beroofd hadden.
De eigenaar van het huis heeft thans
een vervolging ingesteld tegen het echt
paar Luchaire en den chauffeur.
Dronken autobestuurder.
Op den Haagweg te Monster werd de auto
van den heer van D. eergisteravond aan
gereden door een auto, die met groote
snelheid uit tegenovergestelde richting na
derde. De auto van den heer v. D. werd
zwaar beschadigd, doch de bestuurder
zelf bekwam geen noemenswaardig letsel.
De bestuurder van de aanrijdende auto
was na de aanrijding snel met gedoofde
lichten doorgereden. Het is de politie
gelukt den man op te sporen. Het bleek
te zijn zekere J. G. 'tH. uit Den Haag,
die in beschonken toestand achter het
stuur had gezeten. Tevens bleek dat de
man niet in het bezit was van een rij-
bewys, daar dit oveneens wegens een aan
rijding was ingetrokken.
BRIEVEN UIT HET LAND VAN
CADZAND.
LX.
Nog weer eens over onze verbinding
piet het Over-Scheldsche.
Er is een Fransche uitdrukking, die luidt:
Frappez toujours, dat wil zooveel zeggen als
Sla er net zoolang op tot de deur opongaat.
Ik had ook eenvoudiger op zijn Nederlandsch
kunnen zeggen, dat de aanhouder wint, maar
daar ik deze week in Middelburg geweest
ben, met zijn vele buitenlandsche onzin-
opschriften, ben ik een 'beetje in de war
gebracht en ging van de weersomstuit, ook
Fransch praten.
FEU I L L ETON.
door Annie Lucas.
83) o—
„Ik wist niet, dat er zoo iets verteld
werd," zei Averil. „Maar nu ik er over
jiadenk, moet ik toegeven, dat er wel
eenige grond voor bestond. Wij waren
zulke goede vrienden, en onze wederzijd-
sche belangen brachten ons zoo gedurig
met elkaar in aanraking. En ik wil
u alles vertellen, Allan toen ik Sir
Ughtred eenige keeren ontmoet had, zeide
mijn „vrouwelijk inzicht", zooals gij het
noemt, mij, dat hij op weg was zijn
hart te verliezen. Voor niets ter wereld
wilde ik hem verdriet aandoen, want hij
is een edel mensch, Allan. En dus, op ge
vaar af van mij aan een onbetamelijkheid
schuldig te maken, greep ik een gunstige
gelegenheid aan, om hem onder bedekte
termen, maar duidelijk genoeg, te kennen
te geven, dat mijn hart niet meer vrii
was. Hij begreep mijn bedoeling en se
dert is bij slechts een goed vriend voor
mij geweest, een vriend, die zich van harte
zal verheugen in mijn geluk."
„Uw gelukl Averil maakt mijn liefde
u inderdaad gelukkig? Hoe verblind ben
ik geweest." Toen na een poos gezwegen
te hebben vervolgde hij.„Dat vaüsche ge
rucht heeft mij bijna den genadeslag toe
gebracht. Toen ik dien avond thuis kwam,
ziek naar bet lichaam, en verpletterd door
droefheid en wroeging, waren de Dentons
van Overdale in den trein. Zij spraken
over uw huwelijk als een uitgemaakte
zaak het zou over drie weken plaats
hebben. Ik twijfelde er niet aan of bun
berichten waren juist, en hetgeen ik boor
de was op dat oogenblik bijna meer
dan ik dragen kon."
Averil zag hem medelijdend aan. „Dat
was het dus wat gij bedoeldet met uw
plechtig vaarwel, hetwelk mij het harte
bijna deed breken. Ik dacht, dat gij ge-
loofdet, dat gij gingt sterven. Gij zaagt
er zoo vreeselijk ziek uit."
„Mijn lieveling, gij hebt ook geleden",
sprak hij met innig medegevoel.
„Wij hebben beiden geleden veel ge
leden maar toch geen oogenblik lan
ger dan goed voor ons was, Allan."
„Wat mij betreft, zeker niet", zeide hij.
„Ik heb bet noodig gehad om door diepe
wateren te gaan, voordat ik tot de erken
ning wilde komen, dat ik mijn steunpunt
verloren bad, dat mijn wijsheid mij be
droog, en mijn sterkte een gebroken staf
was. Maar ik dank God, dat Hij mij,
zelfs tegen dien prijs, geleerd heeft mij
te vernederen als een kind, ten einde
deel te kunnen hebben aan het koninkrijk
van Hem, die nederig was, en zachtmoe
dig van hart."
Op dat oogenblik keerde Margaret te
rug. Zy kon haar oogen ternauwernood
gelooven. Allan zag haar aan met een
stralend gelaat. „Margaret, gij moet mij
helpen om mijn geluk te leeren begrij
pen", riep hij haar toe.
Maar Averil sprong op, en sloeg baar
armen om den hals van haar vriendin.
„Dus hebt gij hem toch lief, Averil!"
riep zij in een blijde verrassing, haar har
telijk omhelzende.
„Immer en altijd, zelfs toen ik dacht,
dat hij mij verlaten en verstooten had.
Ik kon het niet helpen", werd haar fluis
terend geantwoord.
Margaret was de eerste, die aan Owen
het blijde nieuws mocht mededéelen. Ge
durende Allan's ziekte was hij tot de ont
dekking van diens geheim gekomen. Doch
Margaret had geen vrijheid gevonden de
zaak met hem te bespreken, en hij be
schouwde Allan's genegenheid voor Averil
als een hopelooze liefde. Zijne verrassing
was dus te grooter, en hij verheugde zich
van ganscher harte, niet alleen voor Al
lan maar ook om zijn zelfswil.
„Ben ik geen goed profeet geweest, Mar
garet?" vraagde hij met een blij gelaat.
„Hoe zoo?" zeide zij verwonderd. „Hebt
gij 'dit dan voorzien?"
„Neen, maar toen wij verleden jaar af
scheid namen, en gij op het punt waart
den moed te verliezen, toen heb ik u ge
zegd, dat ons geduld niet meer zoo lang
op de proef zou gesteld worden, als gij
vreesdet. Herinnert gij u dat niet meer?
Ik zeide u, dat indien wij slechts onzen
weg aan God opdroegen, Hij dan ze
ker uitkomst zou schenken, en de wensch
van ons hart zou vervullen. En dat heeft
hij thans gedaan en nog wel op zulk
een heerlijke wijze."
„Maar ik begrijp niet
„Begrijpt gij het niet. Ik des te beter",
hernam hij lachende. „Crowhurst heeft
geen twee meesteressen noodig, Marga
ret."
„En de kinderen dan?"
„Die zullen een dubbel tehuis 'hébben,
dat is alles."
En hiertegen viel niets te zeggen.
'Groot was de verbazing te Hadford-
Leigh, toen men vernam dat de meesteres
van Ravenscraig niet ging trouwen met
den rijken edelman, maar dat zij haar
hand had geschonken aan den „gekort-
wiekten" jongen dokter met zijn talrijk
gezin, en de verbazing steeg ten top, toen
men bemerkte dat Sir Ughtred er in het
geheel niet teleurgesteld of ongelukkig
uitzag, maar integendeel een trouw be
zoeker van Crowhurst werd, en op den
meest vriendschappelijken voet met de
Mayburns verkeerde.
Het huwelijk zou spoedig voltrokken
worden. Alles maakte dit wenschelijk.
Allan's gezondheid had een zwaren schok
ondergaan, en niettegenstaande zijn groot
geluk werd hij voortdurend gekweld door
droefheid en wroeging over Cecil's treu
rig uiteinde. Rust en verandering van
omgeving werden hoog noodig geoor
deeld.
Averil wensehte niets liever dan hem
in zijn droefheid te kunnen troosten, en
hem te mogen verzorgen, en hem te ver
plegen, zoolang hij daaraan behoefte zou
hebben. Zij was haar eigen meesteres. Me
vrouw Selwyn, wier wensch, en om de
waarheid te zeggen, wier geloof aan een
engagement met Sir Ughtred onwillekeu
rig aanleiding tot het loopende gerucht
hadden gegeven, was in den beginne niet
weinig teleurgesteld, maar zij was te goed
hartig om een schaduw te werpen op het
geluk van haar nicht. Zeer gelegen
kwam het verzoek van haar zoon om eeni-
gen tijd door te komen brengen bij 'hem en
bij zijn jonge vrouw, die behoefte gevoel
de aan de hulp en het bijzijn van haar
schoonmoeder.
Er werd dus bepaald, dat het huwelijk
in alle stilte zou voltrokken worden, zoo
dra Allan zich sterk genoeg sou gevoe
len, maar tevens werd er afgesproken,
dat dadelijk na hun terugkomst Marga
ret en Owen hun voorbeeld zouden volgen.
Owen zou in dien tijd naar Dene-Court te-
rugkeeren om de plaats in orde te brengen
voor de nieuwe meesteres. De dokter, die
by een vorige gelegenheid de plaats van
Allan had vervangen, zou dit thans weer
doen.
Na een vrij lange afwezigheid zou Al
lan zijn praktijk te Hadford-Leigh her
vatten, en die blijven waarnemen totdat
Murray in staat zou zijn haar over te
nemen. En dan zou hij vrij zijn om, ge
steund door Averil's vermogen, de weten
schappelijke loopbaan te volgen, die hem
steeds had aangetrokken, en hoopte hij
in ruimer kring met zijn talenten te kun
nen woekeren, dan tot. nu toe het geval
was geweest.
Vooral het laatste was thans zijn voor
naamste levensdoel. Wat Averil betrof
zy kende slechts één eerzucht: zijn zor
gen te deelen, en zijn leven te verhel
deren, zooals het was in het heden,
en zooal? het zijn zou in de toekomst,
al naar dat God het wilde beschikken.
Murray verkoos thuis te blijven tot
na het huwelijk van Margaret. Zijn werk
zou er niet onder lijden, te minder daar
hij tengevolge van Allan's ziekte verhin
derd was geworden in het doen van een
examen. Hij maakte nu geen bezwaar
om zich te Hadforh-Leigh te vertoonen.
Cecil's bekentenis werd natuurlyk geëer
biedigd, maar het geheim van zyn mild
heid werd opgehelderd.
Wat was het geval geweest?
'i
