DE ZEEÜW
en Lobelias
TWEEDE BLAD
ANBOD.
rooken
duur,
dres voor
BELEN.
hine.
oopt dan
bij
knecht
echt
as.
ode,
agd,
agd,
d.
OFFICIEELE OPENING VAN DE
N00RDSLUIS TE IJMUIDEN.
FEUILLETON
Niet door eigen kracht
Uit de Provincie.
uitsluitend
AGS wordt
omen kleine
tens 5 regels
betaling
Vloerklee-
aschechte
epaste en
Oostkapelle.
i)
Oostkapelle.
Serooskerke.
agd:
o. 13, Boekh.
n Groente
ten Strand-
Middelburg,
n koopt Uw
M
an heeft U
E.
EAU een
verhemd.
N,
foon 362.
Linnenkast
6 mooie
ahonle Tafel
AN LOO,
lburg.
rken:
er Kapelle.
en nieuw
otprijs).
liddelburg.
~t. per kilo.
per kilo.
rte Noord-
te partij
genheid.
Oostkapelle.
oskerke.
75 ct. per
Spek 80
MINK,
35 jaar,
kt kennis-
chter of
J, Boekh.
agd, P.G.,
bleken ge
rieven met
Bureau
e bakkerij.
M'burg.
E, Krab-
en Var-
Bolwerk
t
estkapelle
ggekerke.
gtekerke.
VAN
DINSDAG 29 APRIL 1930. Nr 176.
H. M. de Koningin verricht de
plechtigheid aan boord van de
„Johan van Oldenbarnevelt". Feit
van groote beteekenis. Amsterdam
en IJmuiden in feeststemming.
De Noorderschutsluis te IJmuiden, de
grootste sluis ter wereld, is heden door
H. M. Koningin Wilhelmina officieel in
gebruik gesteld.
De totstandkoming van dit gigantische
werk, waaraan een lange reeks van ja
ren gestaag is gearbeid en dat in zijn
geheel een product is van Nederlandsche
aannemers en fabrieken en van Ne-
derlandsch vernuft! is een gebeur
tenis, waarop ons land terecht trotsch
mag zijn, een gebeurtenis ook, die van
groote beteekenis voor de hoofdstad mag
heeten, wijl thans de grootste schepen
ter wereld haar haven zullen kunnen
bereiken I
Groote drukte te IJmuiden.
Reeds in de morgenuren heerschte er
in en om IJmuiden een groote drukte
en bedrijvigheid. De burgerij had door
het uitsteken van de vlag blijk gegeven
van haar medeleven met het grootsche
gebeuren dat te wachten stond; ook van
alle openbare gebouwen en fabrieken in
den omtrek wapperde de driekleur, zoo
dat de stad een bijzonder vroolijk en
feestelijk aspect bood. Er waren tallooze
belangstellenden van heinde en verre ge
komen om de plechtigheid bij te wonen.
Wat. de vervoermiddelen betreft, lieten
vooral de fiets, het motorrijwiel en de
auto zich in groote verscheidenheid zien:
de openbare macht zag echter streng
toe dat al deze vehikels het verkeer
niet in gevaar brachten.
Voor den grooten „aanvoer" van bui
tenaf waren bij Velsen drie ponten in
gebruik gesteld, een maatregel, die ze
ker niet overbodig bleek te zijn. Vooral
van dit punt af begaven talloozen zich,
de gemeente mijdende, naar de Noord
zijde van de nieuwe sluis.
In de Amsterdamsche haven.
Ook het havengebied van Amsterdam
bood e^n fleurigen aanblik door de tal
rijke, van particuliere en openbare gebou
wen wapperende vlaggen en door de
verschillende gepavoiseerde zeeschepen.
Aan den oproep van het gemeentebestuur
om in de stad zelf de driekleur uit to
steken, was door velen gevolg gegeven.
Ook hier bleek dat de Amsterdammers
de beteekenis van 'dezen dag volkomen
begrepen I
Aan de Sumatrakade, grenzende aan
het buiten IJ, lag het trotsche mailschip,
het grootste in de vaart op Ned. Indië,
de „Johan van Oldenbarnevelt" van de
Stoomvaart-Mig. „Nederland" gemeerd,
welk schip door deze maatschappij aan de
regeering voor de plechtige opening van
de sluis ter beschikking was gesteld.
Te 3 uur 48 arriveerde een zeer groot
aantal gasten, 'die aan boord de plech
tigheid zouden meemaken, met een ex
tra-trein aan het Centraal-Station. Door
den Noordelijken uitgang begaven allen
zich naar steiger 5 aan de De Ruyltler-
kade, waar de stoombooten „Friesland"
en „Zuiderzee" van de N.V. Koppe's
Scheepsagentuur gereed lagen. Te ruim
negen uur vertrokken deze beide booten,
waarop zich ook in de hoofdstad
woonachtige gasten bevonden, naar de
„Johan van Oldenbarnevelt", waar kort
daarop in de salons de meest vooraan
staande figuren van geheel Nederland
elkaar ontmoetten.
De gasten.
Hierbij werden o.m. opgemerkt: de Mi
nisters van Staat H. Colijn, A. "W. F.
Idenburg en D. Fock, Mgr Dr W. H. No-
lens. Voorts verschillende ministers, de
oud-ministers Mr H. van der Vegte en
E. P. Westerveld, den Commissaris van
de Koningin in Noord-Holland Thr Mr
Dr A, Roëll; talrijke Kamerleden, de Bur
gemeesters van Amsterdam en Rotterdam,
de heeren W. de Vlugt en Mr Droog-
leever Fortuyn, den Burgemeester van
Antwerpen, Van Cauwelaert, de Amster
damsche Wethouders Douwes en Abra
hams en den Gemeente-Secretaris den
heer J. J. Roovers. Verder waren aan
wezig Dr C. J. K. van Aalst, talrijke
hoogleeraren, van wie wij afzonderlijk
noemen Prof. Mr W. F. Treub en Prof.
B. M. Taverne, de laatste als waarnemend
Voorzitter van den Raad voor de Scheep
vaart. Mede waren aanwezig de leden
van de Kamer van Koophandel en Fa
brieken te Amsterdam, verschillende Am
sterdamsche Raadsleden, uitgezonderd
die der Socialistische en Communistische
fracties; de Consuls van bijkans alle lan
den en verder tal van vooraanstaande
figuren. y
Aankomst der Kon. Familie.
Terwijl allen aan boord waren, arri
veerden per auto in de hoofdstad Hare
Majesteit de Koningin, Z. K. H. Prins
Hendrik en H. K. H. Prinses Juliana,
met groot gevolg. Dank zij de uitsteken
de politiemaatregelen konden de auto's
in snelle vaart naar de Piet Hein kade
bij de Oosterdoksluis rijden, waar een
extra pont gereed lag om de hooge Gas
ten naar het mailschip te brengen. Er was
vrij veel publiek, dat het oprijden der
auto's op de pont met belangstelling ga
desloeg.
Aan boord van de „Johan van Olden
barnevelt" werd de Koningin verwelkomd
door den Minister van Waterstaat; voor
de ontvangst van den Prins en de Prin
ses waren o.m. aanwezig de heer Tegel
berg. oudste directeur van de „Neder
land", de kapitein van het schip, de heer
Kruyt, en verschillende hoofdambtenaren
van den Rijkswaterstaat.
Voor het Koninklijk Gezin was aan
boord de eerste klasse rooksalon en
schrijfsalon gereserveerd; de Koningin
had ook de beschikking over een luxe
De wereldtentoonstelling te Antwerpen is Zaterdag geopend. De Belgische Ko
ning spreekt de openingsrede uit.
door Annie Lucas
64)
Maar op eens scheen ,hjji zich te be
zinnen, hjj streek zich met de hand langs
de oogen, vroeg om nog een kop thee,
ein verliet spoedig daarop de kamer, zeg
gende, dat zijn patiënten hem wachtten.
Het was dien avond inderdaad buiten
gewoon druk. Margaret kwam hem toe
vallig in de vestibule tegen, toen hij van
een laat bezoek terugkeerde.
Ziende, dat er iets haperde aan de
sluiting van den mantel, diein hij op
natte, stormachtige avonden droeg, ging
zij naar hem toe om heim te helpen, en
terwijl ze hiermee „bezig was, viel het
haar op, hoe slecht hij' eir uit zag.
„Allan, gij zijt doodmoe", zeide zij,
„Er is een vuurtje in de studeerkamer.
Ga daar wat stil zitten. Ik zal u iets te
eten zenden, en Murray zal van avond
wel lezen. Verg niette veel van u zelf"
sprak zij op veel beteek enend en toon, daar
zij een weigering op zijn gelaat meende
te lezen. 'tZal niemand opvallen. Murray
heeft reeds verteld, dat gij, zoo moe waart
en ik kan dat maar al te zeer bevestigen."
Hij zag haai" een oogenblik onderzoe
kend aan. Haar vochtige oogen, en de
deelnemende uitdrukking van haar ern
stig gelaat zeiden hem, dat zij' alles be
greep. Hij, deed dus niet langer zijn best
om zich groot te houden.
„Zeg hen goeden nacht van mij", ver
zocht hij. „Stuur niemand bij mij', maar
kom ^zelf na het lezen."
Margaret verheugde zich in haar hart
niet weinig over de inwilliging van haar
verzoek, en vooral over dit blijk van ver
trouwen, doch begrijpende, dat hij op
het oogenblik aan mets meer behoefte
had dan aan rust, bracht zij hem zijn
pantoffels en zijn avondeten zonder een
woord te zeggen, en verliet hem toen,
na eerst een kus op zijn kloppende sla
pen gedrukt te hebben.
De rust had hem echter niet veel goed
gedaan, te oordeelen naar zijn vermoeid
gelaat, toen zij een poos later bij hem
terugkeerde. Tot haar onuitsprekelijke
verlichting deed hij geene moeite om
zijn verdriet en de oorzaak daarvan voor
haar te verbergen.
„Ik zie, dat ik mij zelf verraden heb
Margaret ten minste aan u", zeide bij.
„Maar ook aan mij alleen daar
ben ik zeker van", antwoordde zij. „Gij
kreegt zoo spoedig uwe zelfbeheersching
hut. Op het moment, dat de Kon. Fa
milie zich op het schip Ijevond, werd de
Koninklijke Standaard in top geheschen,
temidden der vele andere vlaggen! De
verbinding met de sleepbooten was inmid
dels reeds tot stand gebracht, zoodat niets
het vertrek meer in den weg stond. Wel
dra bevond de trotsche m'ailstoomer zich
dan ook in het midden van het vaarwater
en ving de vaart naar IJmuiden aan.
Een boot der Amsterdamsche Havenpo
litie begeleidde het schip tot aan de
grens der gemeente; daar nam Rijkswa
terstaat het toezicht in handen. Zeer
vele belangstellenden stonden op de De
Ruijterkade en langs den anderen 1J-
oever geschaard om den trotschen mail-
stoomer met zijn kostbaren last te zien
passeeren. Verschillende schepen, die ge
passeerd werden, brachten het saluut mef
de vlag. Aan boord van het mailschip
werd tegen twaalf uur een „loopende"
lunch aangeboden; de Koningin gebruikte
het noenmaal met Gemaal en Dochter
in de schrijfsalon.
De aankomst te IJmuiden.
Nog nimmer had de aankomst van 'n
zeeschip in de haven van IJmuiden zulk
een duizendvoudige belangstelling en
zulk een enthousiasme ondervonden als
thans het geval was met de „Johan van
Oldenbarnevelt"! Toen het schip de nieu
we sluis naderde, klonk uit de dichte me
nigte op den wal herhaaldelijk gejuich
en hoerageroep op! Lankzaam passeerde
het gevaarte de geopende hinnensluisdeur
en het was in deze oogenblikken, dat een
koor van ongeveer duizend schoolkinde
ren, dat op het steenen gedeelte aan den
Zuidkant van de sluis was opgesteld, 't
„Wilhelmus" aanhief. Helder en zuiver
klonken de stemmen, begeleid door de
muziek van het Christelijk Fanfarecorps
„Wilhelmina". Onder leiding van den
heer N. Gonlag werden twee coupletten
gezongen; een manifestatie van de jeugd
welke diepen indruk maakte!
'Onmiddellijk nadat de „Johan van Ol
denbarnevelt" aan de Noordzijde van de
sluis was gemeerd, werd de hinnensluis
deur gesloten en werd het water in de
schutkolk op hetzelfde peil gebracht als
het water aan de keerzijde van de sluis.
De opening van de sluis.
Het plechtige moment van de opening
was hiermede genaderd; een ceremonieel
van historische beteekenis, hetwelk zich
voltrok op de brug van het sc'hip. Het
was op deze plaats, waar de Koninklijke
Gasten waren 'bijeengekomen, dat de Mi
nister van Waterstaat een "rede uitsprak,
die, dank zij het aanbrengen van luid
sprekerinstallaties door Philips te Eind
hoven, zoowel voor de gasten op het schip
als voor het publiek op het sluisterrein
verstaanbaar was. Het feit, dat ook da
A. V. R. O. de rede uitzond, maakte het
mogelijk, 'dat duizenden in den lande di:
deel der plechtigheid konden aanhooren.
Nadat de Minister zijn toespraak had
geëindigd, kwam 'het lang verbeide mo
ment, dat Z. Exc.-aan de Koningin ver
zocht, om door het overhalen van een
handle het sein te geven tot het openen
van de deur van het huitensluishoofd.
Hare Majesteit gaf, na een enkel woord,
aan dit verzoek gehoor en onmiddellijk
daarop zagen duizenden paren oogen, dat
de geweldige deur zijdelings in de deur-
kas wegrolde. De plechtige opening was
geschied, de doorvaart naar de Noord
zee was vrijgegeven.
Terwijl allerwegen gejuich opklonk
was de verbinding van de „Johan van
Oldenbarnevelt" met den wal losgemaakt
en voer het mailschip langzaam de sluis
uit. En weer klonken heldere tonen over
het water; thans was het een gemengd
koor van ongeveer 300 leden, dat onder
leiding van den heer S. Ylessing het lied
„Nederland aan de Zee" zong, met mu
ziekbegeleiding van de Harmoniekapel
„De Eendracht" en de Harmonievereeni-
ging „Concordia". Het waren momenten
van ontroerende plechtigheid. Statig voer
het mailschip door het nieuwe buitentoe-
leidingskanaal ten Noorden van het fort
naar de buitenhaven; het eerste zeeschip
ter wereld, dat' dit nieuwe kanaal mocht
inwijden! Vooraf voer de gepavoiseerde
motorboot „Insulinde" van de Noord-en
Zuid-Hollandsohe Redding-Mij en toen
het mailschip de buitenhaven bereikte,
terug. O, Allan, wat is zij lief! wat is
zij mooi!"
Allan steunde. „En er was een tijd, Mag
gie, toen ik meende, dat ik haar bijna
gewonnen had."
„Arme Allan, wat moet het u veel ge
kost hebben!"
„Ja, het was hard zulk een hoop te
moeten opgeven. Maar het is nog harder,
dat liefde, die ik dood waande plotseling
weer ontwaakt is, en ik tot de ontdekking
ben gekomen, dat al mijn lijden, al mijn
strijden te vergeefs is geweest. Blijft zij
nog lang te Ravenscraig, Margaret?"
„Er blijven? Allan zij is de eigenlijke
meesteres van Ravenscraig. Dit maakte
ik op uit iets, dat zij zich liet ontvallen.
Men zou het nooit gedacht hebben, te
oordeelen naar hare verhouding met Me
vrouw Selwijn."
„Niemand schijnt daar eenig vermoeden
van te hebben. Ik had gehoord, dat Me
vrouw Selwijn een nichtje bij zich had,
en pieende dat het Delia Selwijn zou
zijn, die in Edinburg veel bij haar aan
huis kwam, maar die is, naar het schijnt,
thans getrouwd. Ik heb er geen oogenblik
aan gedacht, dat het Averil zou kun
nen wezen." Het was of het hem moeite
kostte dien geliefden naam uit te spre
ken.
„Neen, ik zag, dat gjj geheel onvoor
bereid waart."
daverden, als militair saluut aan de Ko
ningin, 35 schoten van den mijnenlegger
„Medusa" over het water! B.uitengaats
werd de „Johan yan Oldenbarnevelt" op
gewacht door de torpedobooten Z 5 en
Z 7; de tocht strekte zich uit tot drie
mijlen uit de kust, waar, nadat het mail
schip gedraaid was, de terugtocht werd
aanvaard. Het was reeds namiddag, toen
de „Johan van Oldenbarnevelt" bij den
touristensteiger meerde. Het officiëele
gedeelte van de plechtigheid was geëin
digd.
De ontvangst der Kon. Familie op
den wal.
Op den steiger waren ter ontvangst
van de Koningin, den Prins en de Prin
ses, die dadelijk met het gevolg debar-
keerden, aanwezig de burgemeester van
Velsen-IJmuiden, de heer J. G. Rijkens;
ter plaatse waren eveneens en haie op
gesteld de bemanningen van de reddings-
booten, de bedieners van het reddings-
materieel alsmede enkele oud-redders
>an de Noord- en Zuid-Hollandsche
Reddings-Mij, stations (Noord, Midden
en Zuid; IJmuiJen, metden schipper
Pieter Kramer. Voorts bevonden zich
hier de commissieleden dezer maatschap
pij, de heeren S. Koster en Q. Oud, als
ook de directeuren der koren, die bij de
plechtigheid gezongen hadden, de heeren
S. Vless.ng en H. Gonlag. Een dochtertje
van wethouder J. G. Dunnebier bood de
Koningin en een dochtertje van den wet
houder K. H. Tusenius de Prinses bloemen
aan. Na een kort oponthoud op den stei
ger begaven zich de Vorstelijke Perso
nen naar de wachtende auto's, die ver
volgens in matig tempo door de Visse-
ringstraat, de Kanaalstraat en de Oran
jestraat reden. Een zeer talrijk publiek
juichte het Koninklijk Gezin van achter
de afzettingen enthousiast toe. De buurt-
vereeniging „IJmuiden-Gentrum" had de
Kanaalstraat en de Oranjestraat op een
schitterende wijze met vlaggen en groen
versierd.
Langs de Oranjestraat ging de Konink
lijke Stoet langs de Wilhelminakadeover
de betonbrug langs honderden jui
chende toeschouwersl linksaf naar de
Julianakade, om ter hoogte van de Wil
lem Barendszstraat halt te houden. 'Op
dit punt was aanwezig het bestuur van
de Oranjevereeniging „IJmuiden", voor
zitter de heer P. Heere. Ook stonden hier
opgesteld de leden van de Vereeniging
van Ned. Christelijke Vrouwen.
Langs de Julianakade, den Wijk aan
Zeeërweg, de Trompstraat en de Wille-
brordusstraat reden de auto's langs de
dichte menschenhagen linksaf naar den
Stationsweg om vervolgens onder de tun
nels door in rechtgaande richting de Vel-
serpont te bereiken. Op verschillende
punten werden aan H. M. de Koningin
en de Prinses bloemen aangeboden.
Bij de pont nam de Koningin afscheid
van den burgemeester van Velsen-IJmui-
den, dien Zij dankte voor de grootsche
hulde, welke haar in deze gemeente was
gebracht.
Spoedig daarna waren de auto's uit
het gëzicht verdwenen en behoorde de
geheele plechtigheid, waarvan de herin
nering in de harten van duizenden be
waard zal blijven, tot het verleden.
Te IJmuiden bleef de feestelijke stem
ming echter voortduren; zoo staan voor
vanavond muziekfeesten op het program
ma. Ook de hoofdstad zal niet in vreug
de-uitingen achterblijven; daar zal de
opening van de nieuwe sluis officiéél ge
vierd worden met een diner in het Carl
ton Hotel, dat door het gemeentebestuur
van Amsterdam wordt aangeboden aan
zeer vele genoodigden, terwijl de burge
rij op muziekuitvoeringen op den Dam
op verschillende pleinen en in de parken,
alsmede op een klein vuurwerk, dat af
gestoken wordt aan den overkant van het
IJ, zal worden vergast!
Schoonmaak. Electrolux stof
zuigers en parketboenders {ook te huren)
J. M. Polderman, Goes. Tel". 129. Adv.
Bond van Waterbouwkun
dige Ambtenaren in Zeeland.
De Bond van Waterbouwkundige Amb
tenaren in Zeeland hield op Vrijdag j.l.
haar 68ste algemeene vergadering in
het Hotel Centraal te Goes. Aanwezig
waren 14 leden en 1 bij volmacht ver
tegenwoordigd.
De voorzitter de heer Z. v. d. Velde
deelde mede, dat beide eereleden der
groep, de oud-collega's Ferdinandusse te
Biezelinge en J. v. d. Velde te Scherpe-
nisse kort geleden zijn overleden; daar
beiden nog steeds als penningmeester en
voorzitter van het fonds ter ondersteu
ning van weduwen fungeerden, werd be
sloten deze functies onder te brengen
bij het groepsbestuur.
De aftredende voorzitter en penning
meester werden opnieuw als zoodanig
m. a. st. herkozen.
Met het oog op een te houden excur
sie werd als plaats voor de volgende
vergadering aan het bestuur overgelaten
Terneuzen of Bergen op Zoom.
Bij de bespreking van den examenleef
tijd werd besloten dezen te houden zooals
deze twee jaar geleden is vastgesteld n.l.
dat de candidaat in het jaar dat hij
examen Joet, den leeftijd van 20 jaar
moet bereiken.
Aan de vijf nog in leven zijnde we
duwen van oud-collega's zal getracht
worden dit jaar nog eenzelfde bedrag
uit te keeren als het afgeloopen jaar.
Een vliegveld bij Haam-
st e d e In een vergadering van de com
binatie, die onder Haamstede een groot
complex gronden aankocht, met de K.L.M.
en de Kon. Ver. voor de Luchtvaart; is
met algemeene stemmen de wenschelijk-
heid uitgesproken om onder Haamstede
een vliegveld te scheppen en dit zoo
spoedig mogelijk in orde te maken, om
het daarna de K.L.M. aan te bieden als
noodlandingsterrein.
Het ministerie van Waterstaat verleent
zijn medewerking, doordat het ieder jaar
een klein bedrag toezegde. Aan het mi
nisterie van defensie zal gevraagd wor-
1 den de telefoonlijn voor de kustwacht, ter
De bloembollen staan thans overal in vollen bloei. Bij vele hyacinthenkwee-
kers worden echter de bloemen weggegooid, daar het voornamelijk om de
bollen gaat. De bloemen worden afgeplukt en in een wagen naar de afval gereden.
„Geheel en al. Ik ging er heen, Mar
garet, ik wil het u nu wel bekennen, om
iets van haar te weten te komen. Se
dert wij te Edinburg afscheid namen ver
nam ik niets meer van haar. Alleen zag
ik in de couranten het overlijden van
haar vader. En ik had mij voorbereid
op a 11 es wat ik van haar zou kun
nen hooren. Maar haar daar te zien
geheel onverwacht haar te hooren
spreken hare hand in de mijne te
voelen, neen Margaret, dat was te veel."
„Ja, dat was het Allan; en ik was
zoo verlegen. Mevrouw Selwijn was zoo
goed en zoo vriendelijk, en Averil zoo
innemend en zoo hartelijk, en zij scheen
er zoo op gesteld dat wij goede vrienden
zouden worden. Ik wist niet wat ik doen
moest."
„Margaret gelooft gij, dat ik zoo wei
nig karakter zou hebben, gesteld dat ik
mij zulke dwaze illusies maakte, om nu
nog naar hare hand te dingen?"
„Juist, omdat ik wist, dat gij zoo iets
niet zoudt willen of kunnen doen, daarom
was ik zoo in verlegenheid. Hoe zoudt
gij het kunnen dragen Averil gedurig
te zien, en met haar omgaan op een
voet van gewone vriendschap, zooals zij
zich dat voorstellen?"
„Ik zal u toonen, dat ik het kan",
sprak hij met eene trotsche uitdrukking
van Let bleeke jgelaat.
„Maar het zal een marteling voor u
wezen."
„In den beginne misschien. Maar nie
mand zal het merken. Na van avond
hoop ik mijzelf weer te kunnen beheer-
schen."
„Daar twijfel ik niet aan, Allan. Maai
wat zal het u kosten? En veronderstel
eens ik geloof niet dat het zoo is
maar veronderstel eens dat Averil zich
het verleden ook nog herinnerde?"
Hij schrok, alsof zij een gevoelige plek
aangeraakt had, en zweeg eenige oogen
blikken. „Neen," sprak hij eindelijk,
„neen, dat kan niet Zij heeft zich niets
te herinneren, Margaret. Ik heb nooit
over liefde tot haar gesproken. Eens
klaps, zonder opheldering, ja, naar het
schijnen moest, op een onverklaarbare
manier ben ik uit haar herinnering ver:
dwenen."
„Zij weet nu wat daar de oorzaak
van geweest is, Allan."
„Ja, door hetgeen ik dezen morgen
heb gezegd, heb ik mij in haar oogen
trachten te rechtvaardigen", antwoord
de hij.
(Wordt vervolgd.)
i i i li
