Voor huis en hof. Het Zeeuwsche hoekje. Het Vrouwenhoekje. Dammen. morgen weer één en zoo voort, tot hij zijn geheele portie te pakken heeft. Nauwelijks was de doodensprong van Spiers bekend, of in heel Engeland gin gen een massa stemmen pro en contra de handhaving van de geeselstraf op. Aan het hoofd van de tegenstanders staat na tuurlijk de Howard Liga voor Strafher- vorming, welke hoofdzakelijk uit onge trouwde dames bestaat. Maar anderen denken er anders over. Tot hen behooren vooral de Engelsche rechters zelf. Zij zeggen, dat de geesel straf in Engeland in de nraktijk slechts hoogst zelden wordt toegepast. In 1928 zijn slechts 13 personen met geeselstraf ge straft; alleen lui, die afschuwelijke, ge welddadige misdaden hadden begaan. Er bestaat een soort misdadigers, voor wie een pak slaag het eenige recht is, dat hun toekomt. E n Ierland een tijd, dat gewapende cv dien en allerlei schaam teloosheden op schrikbarende wijze be gonnen toe te nemen. Op het oogenblik echter, dat op deze misdaden een lijfstraf werd gesteld, hielden ze bijna geheel op. De geeselstraf is een verschrikkelijke, ont- eerende straf, maar ze wordt alleen bij verschrikkelijke en onteerende misdrij ven toegepast. Het is een betreurenswaar dig en eigenaardig feit, waaraan echter niet valt te twijfelen, dat de gemeene, ver dierlijkte misdadiger voor geen straf zóó bang is als voor de lichamelijke tuchti ging. Om deze voor de maatschappij zoo gevaarlijke elementen in toom te houden, is het zeer te wenschen de geeselstraf, al is het dan alleen ook maar als mogelijk heid te handhaven. Zoo b'eek ook Clvnes, de socialistische minister van Binnenl. Zaken er over te denken. Naar aanleiding van een in het Hoogerhuis gestelde vraag, antwoord de hij o.m. „De rogeering van Zijne Majesteit is van meening, dat wel de lijfstraf nog in vele gevallen zeer effectief is, ma.ar haar doelmatigheid met betrekking tpt de an dere gevallen nad-ar behoort te worden bestudeerd. Voor het overige heeft de gevangene James Edward Spiers, wiens geval tot deze vraag aanleiding is geweest, zich niet, zooals werd beweerd, van het le ven beroofd, omdat hij de geeselstraf ont- eerend vond, maar blijkbaar om zich te onttrekken aan de tien jaar dwangarbeid, waartoe hij eveneens was veroordeeld..." Het Hoogerhuis nam met voldoening van deze mededeeling kennis en ging over tot de orde van den dag. Goudbandlelies. Indien de roos niet tot koningin der bloemen was uitverkoren, dan zou onge twijfeld de lelie op deze hiooge onder scheiding beslag hebben gelegd. De lelies zijn ongetwijfeld vorstelijke bloemen en daarom doet het des te merkwaardiger aan, dat ze in zoo-'n groot aantal tuinen schitterend-o-or volslagen afwezig heid. Er bestaat een groot aantal soor ten, welke lang niet alle even gemakke lijk in de cultuur zijn, doch vele zijn dit wel en verdienen ten volle wat meer belangstelling. Onder deze neemt de Goudbandlelie, de wetenschappelijke be naming is Lilium auratum, wal een eer ste plaats in. Als het publiek op een bloementen toonstelling, in de etalages van bloemis ten of in een tuin eenige fraai bloeien de Goudbandlelies ziet, dan komt bij ve len het begrijpelijke verlangen op ook zulke mooie planten te bezitten. Onvol doende bekendheid met, de cultuur vormt voor de bevrediging van dit verlangen maar al te vaak een onoverkomelijk bo letsel, want hoewel de bollen bij aan schaffing wel eenigszins prijzig lijken, in werkelijkheid valt dit erg mee, aangezien men er jaren achtereen veel genoegen van kan hebben en zelfs met eenvoudige middelen voor vermenigvuldiging kan zor gen. Heeft men eenmaal een flinken bol geplant en is deze behoorlijk aan den groei gegaan, dan wordt de plant ge leidelijker sterker en forscher, terwijl de verzorging heel eenvoudig is en alleen bestaat, uit een weinig dekking in den winter en het toedienen van eenige be mesting. De Goudbandlelie is afkomstig uit Ja pan, waar deze fraaie bolgewassen in De gebeurtenissen met „De Zeeland". Het beginsel der coöperatie zal er onder lijden. Er is over bet -gebeurde met de Goöp. Suikerfabriek „Zeeland" al veel, heel veel geschreven en gesproken en als ik het groote aantal beschouwingen met één ga vermeerderen, dan loop ik gevaar, dat de lezers, na kennisname van mijn epistel, zullen zeggen: „nu, veel nieuws staat er niet in". En toch waag ik het, een enkele op merking te maken. Ik zou kunnen schrijven over de histo rie van deze fabriek, die veel weg heeft van een lijdensgeschiedenis, over de ma laise in de suikerindustrie, die zeker van grooten invloed op het lot -dezer veelbe sproken fabriek is geweest, op de houding en leiding van het Bestuur, waarover ik in de kringen der aandeelhouders zoo nu en dan wel ontstemming heb waargeno men, maar ik vermoed, dat ik dingen zou neerschrijven, die de ingewijden reeds lang weten, en die voor de outsiders wei bet wild voorkomen en van waaruit ze jaarlijks in .zoovele millioenen zijn ge ëxporteerd, dat uitputting der voorraad aldaar lang niet denkbeeldig is. Om streeks bet jaar 1860 werden de eerste bollen der Goudbandlelies naar Enge land verzonden en daar vielen ze zoo geweldig in den smaak, dat de bollen maar eventjes voor ongeveer 12 gul den per stuk werden verkocht. Doch la ten we de liefhebbers even op weg hel pen hoe ze deze planten moeten beham- delen, willen ze er plezier van hebben. Dat ze in zooveel tuinen ontbreken is voor een niet gering deel te danken aan het feit, dat een groot percentage der bollen door ondeskundigheid mislukt en tot rotting overgaat alvorens te bloeien. Men bestelt de bollen bij een vertrouwd adres en zoekt een halfbeschaduwd plekje uit in den tuin. Ze verlangen een goed doorlatenden grond, vreezen geen win terkoude, hebben wel eenige dekking noo- dig in den winter, docih zijn uiterst ge voelig voor kalk en voor hoog grond water in den winter. De grond wordt tot op minstens 40 c.M. goed los ge maakt en bemest. In voedzame tuin aarde met bladaarde en wat oude koe mest doen ze het uitstekend en hierin worden de bollen ongeveer 25 c.M. diep geplant en na het planten stevig aange drukt. In prijscouranten wordt wel een mindere plantdieple aangegeven, doch wij prefereeren verschillende redenen een grootere diepte dan de vaak aangegeven diepte van 10 a 12 c.M., welke wel voor het kwor.'"en in potten voldoende is, doch niet in den tuin. De planten ontwikkelen zich snel en kunnen een hoogte bereiken van meer dan 2 M. Het eerste jaar bloeien ze niet zoo sterk, doch dit wordt "voortdurend beter. Men kan ook het eerste jaar de bloemknop pen verwijderen, met het doel ze het tweede jaar veel sterker te laten bloeien, doch -dit is meer een kwestie van per soonlijken smaak. Iedere bol kan meer dere bloemstengels -ontwikkelen met groo te, roomwitte bloemen met goud-gelen band over het midden der bloembladen. Een goed ontwikkelde bloemstengel kan een groot aantal bloemen voortbrengen en in de vakbladen wordt zelfs wel mel ding gemaakt van 200 bloemen aan één stengel. Stengels met 50 bloemen heb ben we meer dan eens mogen bewon deren. Een krachtig exemplaar in vol len bloei maakt een vorslelijken indruk. Van 2027 Februari. VLISSINGEN. Ondertrouwd: C. Ruizen- daal, 20 j. en A. L. de Kam, 23 j.; J. van Dijk, 24 j. en T. C. de Landmeter, 20 j. Getrouwd: J. W. de Meulder, 21 j. en J. J. Lenaerts, 23 j.; W. A. Semeijn. 30 j. en M. de Nooijer, 28 j.; J. van der Star, 22 j. en M. M. Francois, 20 j.; J. Zwijger, 25 j. en M. Meulmeester, 20 j.; C. J. de Buck, 30 j. en P. W. Tabak, 24 j. Bevallen: A. M. Dorsman, geb. Seeme, z.; C. van Vlaanderen, geb. Schroevers, z.; N. de Bruijne, geb. Fregeres, z.; J. C. Meijer, geb. Stoutjesdijk, z.; L. M. van Gemert, geb. de Nooijer, z.; A. Amadio, geb. Schout, d.; J. van der Bijl, geb. San- derse, z.; J. Heinsen, geb. Bek, d. levenl.) Overleden: C. Stroo, wed. van A. Jas- perse, 78 j.; L. Dingemanse, m. v. C. Bim- mel, 45 j.; B. C. Hamakers, wedr. van J. H. Adrianissen, 74 j.; A. Geldof, wed. van W. Stroo, 75 j. (Vliss. Crt.) Van 21—28 Febr. IERSEKE. Geboren: Tannetje, d.v. Bar tel Jan Kole en Johanna Logmans; Adria- na Magdalena, d. v. Cornelis Marinus La- ban en Neeltje van Boven. Overleden: Jacob Griep, 54 j.,wed. van Adriana Minnaard; Pieter Bouterse, 78 j., echtgen. van Adriana Schrijver; Elena Vlasman, 73 j., wed. van David de Visser. WISSENKERKE. Huw.-afkon.: Marinus Dirk de Pree, 23 j. jm. te Colijnsplaat en Cornelia Janna Flikweert, 26 j. jd.; Mari nus Abraham de Vos, 22 j. jm. en Su- zanna Pieternella van Leeuwen, 19 j. jd.; Krijn Thomas Koole, 28 j. jm. en Pieter nella Catharina Marcusse, 22 j. jd. Gehuwd: Izaak Jan de Regt, 22 j. jm. en Maatje Kastelein, 22 j. jd. Geboren: 23, Adriana, d. v. Pieter van Goudwaard en Geertruida Hoek van Dijk. Dina, d. v. Jan Filius en Maria van der Weele; 24, Jozias Marcus, z. v. Jozias Wes- terweele en Janna Lucasse. nig belangrijks inhouden. Ik wil deze heele kwestie iets breeder bezien. Wie eenigszins bekend is met het orga nisatiewezen onder de Zeeuwsche land bouwers, weet wel, dat het groote moeite kost, de massa zoover te krijgen, dat ze gaarne de schouders onder de onderne ming zet en con amore meewerkt. Er is een kern onder onze Zeeuwsche land- en tuinbouwers, die terdege de groo te beteekenis van coöpereeren, van geza menlijk optreden inziet. Maar om de zaak te doen slagen, is het noodig, dat er al- gemeene medewerking komt. En nu zijn er helaas zoo velen, die alleen vragen: wat is mij op dit oogenblik het voordeeligst, zonder altijd voldoende te rekenen met de toekomst. Zagen allen hun belang goed in, -dan stond het coöperatiewezen in Zeeland op veel hooger peil en was het veel sterker ontwikkeld dan nu het geval is. Wat kan er b.v. op veel grooter schaal gezamenlijk ingekocht en afgezet worden! Een organisatie als de „Eiland Walche ren" kon veel meer beteekenen. Maar er zijn landbouwvereenigingen, die terwille Famke, een gewone huismoeder. Famke is een schrijfster, volstrekt niet van gewichtige boeken over paedagogiek of van een rij familieromans, waarin ze haar ideeën aan de markt brengt. Neen, Famke is bekend door twee allergezellig ste bundels brieven, uitgegeven onder de titels: „Zaansch binnenhuisje" en „Nieuw Zaansch Binnenhuisje". In dat binnenhuisje groeit en bloeit een gezond gezin. Natuurlijk met kinderen. En juist, omdat Famke zoo gezellig en zoo op recht en zoo natuurlijk over de kinderen en over haar opvoeding schrijft, maakt deze boeken zoo genotvol om te lezen. Het is een verblijdend feit, dat de litera tuur van thans nog een paar boeken rijk is, waar zulk een gelukkig gezin getee- kend wordt, waarin het gezag der ouders hoog wordt gehouden en toch een groote vertrouwelijkheid tusschen ouders en kinderen bestaat. Famke is werkelijk zooals zij zich aan dient: een gewone huismoeder, die lacht om modegrillen en om de excentrici teiten v. d. vrouwenrubrieken in sommige bladen, die spot met manicure-garnituren, met nachtponnen van rose crêpe de chine en honderd andere dwaasheden, waar voor een vrouw-met-een-gezin immers geen tijd heeft. Famke kan zoo gemoedelijk schrijven, zoo leuk vertellen van haar huiselijk ge luk in de droevige oorlogsjaren, zij kan ons doen genieten van het echt kinder lijke van haar kroost. Maar ze kan ook toornen. Ze kan hekelen. Vooral als ze 't heeft over de gevolgen der moderne opvoeding, of liever: opvoedingloosheid. Hoor haar eens: „De jeugd heeft recht op 't leven. Die leus, die tot in het krank zinnige toe wordt uitgebazuind en uit gekreten, heeft de fluisterstem van het jeugdige geweten: dat de ouders ook wat recht op hun eigen leven hebben, vaak totaal overschreeuwd. Hoe dikwijls en in hoeveel gezinnen hoort men niet: „Och, vader met zijn idiote postzegelmanie", of „och moeder ook met haar idioot orgel spel", of „och vader ook met zijn idiote vereeniging", en „moeder ook met dat idioot geweck". Waar blijft de fijngevoe ligheid van de moderne rijpere jeugd tegenover de ouderen tegenwoordig? Bah, de eeuw van het kind heeft een leger gekweekt van gewild-joviale egoïs ten Maar u moet ook eens een kijkje nemen in haar gezin. J.l. Zaterdagavond ben ik er geweest en zooals ze toen om de tafel zaten, wou ik ze even aan u voorstellen, ze zaten ik hoop, dat u 't niet raar vindt, alle drie in haar nachtponnetjes, met een vochtig vlechtje op den rug, want ze wa ren in de kuip geweest. En omdat ze dien Zaterdag zoo meer dan buitengewoon zoet waren geweest, moest daar ook een meer dan buitengewone contra-prestatie tegenover staan en mochten ze tot 8 uur opblijven, met 't theelichtje op tafel „en doen wat we willen, hè moesje?" Ik houd op met overschrijven, maar u gevoelt wel, Famke is een gewone moe der. En toch een fijne moeder. Let op die belangstelling en bewondering, die waar deering van het eenvoudig geschenk ;die tact om er een feestuurtje van te maken. En vooral: Op de vreugde, die ze in het plezier van haar kinderen heeft. 'tZijn echte kinderen, met goede en verkeerde kanten. Later komt er een jongen bij, wat weer nieuwe fleur aan haar brieven geeft. Denk niet, dat Famke zich verbeeldt een ideale moeder te zijn! Lees dan maar eens, wat ze antwoordt op de vraag, die iemand haar stelde: „Bent u dan nooit eens doldriftig?" Dan biecht ze op, hoe ze boos is geworden van morgen toen Tip weer met een onwillig en vies gezicht in haar beker melk zat te turen en maar bleef zeuren, en met een vork ging vis- schen naar een velletje. En ze vertelt hoe 't toegaat als de kinderen aan tafel soms een giechelbui hebben. Eerst probeeren de kinderen af te leiden door over andere dingen te gaan spreken. Als dat niet helpt dan boos worden, een klap toedienen! „Soms is het mijn man, die het eerst in de hoogte vliegt en een oorveeg uit deelt en soms ben ik het, die er 'teerst eentje heen en weer schudt. Als mijn man de uitbarsting inleidt, doe ik altijd heel waardig en verzoenend en rust-en- kalmte-herstellend; ben ik echter de eer ste opvlieger, dan is 'tmijn man, die van eenig oogenblikkelijk geldelijk voor deel hun coöperatie in den steek laten! Hetzelfde geldt van de Coöp. Kunst- mestfabriek. Ook deze kan in Zeeland nog veel meer afzet vinden. Maar hoe veel moeite er ook door de leiders van het organisatiewezen wordt aangewend en hoezeer ook de landbouwers in vergade ring en blad gewezen worden op hun be lang als er een klein voordeel in den particulieren handel te behalen is, moet het belang van de eigen fabriek wijken, terwijl bet toch van zoo groot belang is, dat op de internationale markt oo'k de coöperaties verschijnen, teneinde zooveel mogelijk trustvorming tegen te gaan. Ik weet, dat een organisatie als de Zeeuwsche Landbouw-Maatschappij on getwijfeld nog veel meer coöperatief zou optreden, als de leden hierin unaniem achter het Bestuur stonden. Maar liet moet nog zoo vaak tegen den strc-um van onkunde, kortzichtigheid en voorbarige critiek oproeien. Er nu is het zoo jammer, dat gebeur tenissen als nu met „De Zeeland" zijn voorgevallen, koren op den molen bren gen van die bestrijders der coöperatie®. met üzii?e en voorname kalmte uit des chaos weer orde weet te scheppen". Inderdaad, Famke laat ons leeren van haar fouten zoowel als van haar goed en zuiver inzicht in de opvoeding. En zoo krijgen we een echt beeld van het aan trekkelijk familieleven, waar de liefde ten slotte altijd overwint. Ze is zoo dankbaar voor haar kinderen. „Geen kinderen: minder pijn in den rug 's avonds, buitenlandse!» reisje sa men, 's zomers rust nemen in een pension minder moe. Maar ook niet die echte, ware gezonde levensvreugde, die het drukke gezinsleven juist dóór de kinderen met zich meebrengt". (Uit: „Onze Kinderen") Enkele recepten. Havermoutkoekjes. 1 ons haver mout, 2 d.L. (Ys L.) water, 1 ei, 20 gram suiker, bloem, 1 theelepel kaneel. Bereiding: Week de rauwe havermout in het water, gedurende 14 2 uur Voeg suiker, kaneel en het geklopte ei toe, en zooveel bloem, tot het een vrij stevig beslag is. Bak hiervan kleine ronde koek jes in een koekepan met olie of boter. Presenteer ze warm met witte of bruine suiker Gevulde beschuitbollen. 8 be- schuilbollen, appelmoes van 1 pond ap pelen, 3 lepels rozijnen, 1 theelepel ka neel, boter. Bereiding: Vermeng de appelmoes met de gofcdgewassehen rozijnen, vul hiermee de doormidden gesneden en uitgeholde beschuitbollen. Druk de helften stevig op elkaar, besmeer den buitenkant met boter en bestrooi ze met een mengseltje van suiker en kaneel. Laat ze in ,een warmen oven bruin en knappend worden (pl.m. 10 minuten). Eenige wenken. Wees voorzichtig! Telkens ver melden de couranten allerlei onheilen, aangericht door het onvoorzichtig gebruik van benzine en petroleum-aelher, die wor den aangewend, om vlekken -t-e verwij deren. Men houde deze gevaarlijke stoffen op flinken afstand van alle vuur en vlam, ook hebbe men ze steeds in kleine hoe veelheden bij de hand. Zoutzuur is een reinigingsmiddel, dat, om zijn gevaarlijke eigenschappen, ook op een veilige plek moet worden bewaard terwijl terpentijn warmen en was smtllen ook met de grootste omzichtig heid moet gebeuren, nooit mogen ze te dicht bij het vuur komen. Men zij dus gewaarschuwd. Nikkel opwrijven. Het nikkel ge deelte van een kachel wordt door te groote, voortdurende hitte soms bruin, dan wrijve men het af em toe met een fluweelen lap, waarop eenige druppels azijn. Gelijmde voorwerpen kan men in water onoplosbaar maken door ze te bestrijken met formaline. Zeemlappen moéten na gebruik zacht buigzaam blijven. Hiertoe hale men ze na het gebruik door zout water, waar na men ze te drogen hangt. Half droog kunnen ze gemakkelijk worden opgerold, waardoor ze zacht blijven. Gelieve alles, deze rubriek betreffende, te adresseeren aan P. Mons, Westerstraat 221, Amsterdam. Probleem No. 134. Auteur: A. Knol, A'dain. 1 2 8 4 5 47 48 49 50 Zwart 7 schijven op: 7, 8, 12, 17, 25, 27 en 36. Wit 7 sch. op: 23, 28, 33, 35, 38, 39 en 41. Wit speelt en wint. Oplossingen binnen 8 dagen na laatste plaatsing in elke maand. Ik hoorde het reeds enkele aandeel houders van „De Zeeland" zeggen: „het zal lang duren, voor ik me weer in een coöperatie steek", of: „ik doe het nooit weer", of: „mij vangen ze nooit weer". Daarom te meer betreur ik dat deze suikerfabriek in zulk een impasse is ge raakt. De gevolgen voor de ontwikkeling van het coöperatie-wezen zullen, naar jk geloof, funest zijn. Let wel, ik persoonlijk beschuldig nie mand. Ook niet het Bestuur. Daartoe mis ik de noodige gegevens, al zou men, afgaande op den schijn, als buitenstaan der geneigd zijn te oordeelen, dat het den laatsten tijd aan vastheid en beslistheid in de leiding wel eens heeft ontbraken. Maar het is wel zaak voor ieder Be stuur, dat het, voor het een coöpera tieve beweging op touw zet, zich toch grondig vergewist van de volle medewer king der leden en van de rentabiliteit der onderneming. Hier vooral geldt: bezint eer gijbegint, want er kan hier ontzaglijk veel bedorven worden. Eén mislukte coöperatie kan oorzaak zjjn, dat het coöperatie-wezen in een be paalde streek voor langen tijd niet tieren wil. Oumim voor bwlnnara. XXI. (Vervolg opsluitingen). Er is ook een geval, waarin deze slag met gelijk aantal stukken eindigt. Wit. Zwart. 1. 33—28 18—23 2. Se—33 12—18 3. 44—39 7—12 4. 31—27 17—21 5. 37—31 21—20 6. 41—37 12—17 1 2 8 4 6 47 48 49 50 7. 27—21 16X27 8. 32X12 23X41 9. 12X23 19X28 10. 46X37 En wint schijf 28. Of de zet een stuk doet winnen of niet, hangt geheel af van de stelling. In het volgende geval blijft het aantal stukken gelijk. Wit. Zwart. 1. 33—28 18—23 2. 39—33 12—18 3. 44—39 7—12 4. 31—27 20—24 5. 34—30 14—20 6. 30—25 10—14 7. 36—31 Op 3934 speelt zwart nu 1722, ge volgd door 2430 met 2 schijven winst. 71—7 8. 39—34 1 2 3 4 5 47 48 49 50 8 9. 35X24 10. 28X10 11. 32X23 12. 25X14 13. 38—32 14. 27—22 en 32X34. Met gelijk aantal schijven. 2430 19X39 39X28 18X29 9X20 5X14 Wedstrijd-vraagstuk No. 1. Zooals reeds vermeld, begint met dit probleem de oplos-serswedstrijd voor beginners, waarvoor een leerboek op dam- ge'bied beschikbaar is gesteld. Wit speelt en maakt dam. 1 2 3 4 5 1 47 48 49 60 Zwart 14 sch. op: 3, 6 tot 9, 11, 13, 15, 16, 18, 19, 20, 23 en 25. Wit 14 sch. op: 27, 30, 32 tot 38, 40, 42, 45, 48 en 49. Oplossingen binnen 14 dagen na plaat sing. Overigens juich ik het toe, dat het Bestuur van „de Zeeland" nu de beslis sing in handen der leden legt. Dat beeft het ook in de aandeelhou dersvergadering van Dinsdag j.l. wel ge daan, maar door allerlei omstandigheden het noodzakelijk vertrek van vele aan deelhouders in verband met het late uur, enz. zou het zeker niet verstandig zrjn, aan de toen genomen beslissing groote waarde toe te kennen, ook al zou men zich op den letter van de Statuten kunnen beroepen. Trouwens, dit is wel duidelijk gewor den, dat op de huidige basis van bieten levering, de fabriek niet rendabel is te maken. Als de leden niet meer bieten willen leveren, zou het onverstandig zijn de fabriek weer op gang te brengen. Daarover over die meerdere leve ring moeten de leden nu eerst bij referendum beslissen. Blijken ze daar toe niet bereid (en daarop is veel kans), dan zal welb -<t het ontbindingsvoorstel voor de tweeu maal aan de orde komen. Met belangstelling mag zeker het ver dere verloop der zaak worden afgewacht LÜCTOR.

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1930 | | pagina 6