DE ZEEUW TWEEDE BLAD De Geneefsche Conferentie Niet door eigen kracht Staten-Generaal Uit de Provincie. Zoeklichtjes VAN VRIJDAG 21 FEBR. 1930, No. 121. Rede van den heer Colijn. Op de tariefswapenstilstandconferentie heeft de heer Colijn gisteren het Neder- landsche standpunt uiteengezet. Een conferentie als deze was dringend noodig, nu bijna drie jaar verloopen zijn sinds de economische wereldconferentie van 1927 beëindigd werd en nog bijna niets was gedaan, om de eenstemmig aangenomen en door de regeeringen goed gekeurde resoluties in toepassing te bren gen. Colijn had zich dan ook ten zeerste ver wonderd, dat de Italiaansche gedelegeerde zelfs de urgentie van deze conferentie ontkend had en haar als overbodig be schouwde. Colijn wilde hierop slechts antwoorden, dat de 400 gedelegeerden en deskundigen der economische wereldconferentie in 1927 eenstemmig de naleving van de aanbe velingen der conferentie voor urgent had den verklaard en dat deze deskundigen vertegenwoordigden het economische ge weten van de geheele wereld. Aan de noodzakelijkheid van een con ferentie voor de verwezenlijking der we reldconferentie van 1927 viel dus z.i. niet te twijfelen. Colijn erkende dat de tariefswapenstil stand niet is een doel op zich zelf, doch voornamelijk moet zijn de deur, waar door men toegang krijgt tot een nieuwe nog belangrijker economische conferentie. Het moeilijke vraagstuk van de toekom stige onderhandelingen zal reeds door de ze conferentie moeten worden aangepakt, wil de conferentie niet reeds van te vo ren zich voor geslagen achten, want er zijn verschillende landen, die den tariefs wapenstilstand alleen aanvaarden als een voorbode van hetgeen later volgen zal, waaronder in de eerste plaats verstaan moet worden tariefsverlaging. Bij deze onderhandelingen zal men niet alleen moeten streven naar tarief vermindering, ofschoon dit wel het aller eerste moet blijven, doch zullen ook an dere hindernissen voor den internationa len handel moeten behandeld worden, zooals de gedelegeerde van Tsjecho-Slo- wakië reeds betoogd had, die er op wees, dat bijvoorbeeld de spoorwegen menig maal een belemmering voor den interna tionalen handel waren. Verder bepleitte Colijn de benoeming van een commissie op deze conferentie, om de verschillende artikelen van de ont- werp-conventie te bespreken, o.a. de kwestie van den datum van het in wer king treden van den wapenstilstand, de kwestie van den duur van den wapen stilstand, die van de toe te laten uit zonderingen en andere afwijkingen enz. Tenslotte ondersteunde Colijn het be toog van Hijmans, die gewezen had op het ernstige gevaar, indien deze discussies zonder resultaat zouden eindigen. Dan zullen de landen, die tot dusver het vrijhandel-systeem waren getrouw gebleven, wellicht tot het protectionisme moeten overgaan. De toestand van Europa zou zeker niet FEUILLETON door Annie Lucas 16) o— „Gij zult alleen moeten gaan, Ella. Ik lig weer vast, zooals gewoonlijk. Allan is naar Rainsford gegaan." „Och Cecil, het ijs zal morgen be dorven zijn. Kijk maar eens naar de lucht. Het gaat zeker sneeuwen." ,,'t Ziet er wel naar uit", antwoord de Cecil. „Maar ik kan er niets aan doen, Ella." „Toe Cecil, maar één uurtje. Zoolang kunnen de menschen wel wachten." „Neen, Ella", sprak Margaret haastig, daar zij zag dait Cecil begomi te weife len. „Hij kan niet uitgaan, terwijl Allan van huis is." „Ik begrijp niet, waarom ik niet zou kunnen gaan", hernam Cecil. „Zieke men schen kunnen met dit weer de deur niet uit. Ik weet niemand, die zou kunnen komen, behalve Jenny Tyrrell met dat schreeuwerige wicht, en de oude vtouw Syms met hare rheumatiek. Och! och! wat heb ik het land aan de heele ge schiedenis", riep hij, zich eensklaps in verbeteren als alle landen hun grenzen zouden sluiten voor de goederen uit het buitenland. De welvaart van de volkeren, de bui- tenlandsche, de binnenlandsche en de so ciale vrede hangen af van de economische problemen. Indien deze conferentie zou mislukken, zou daarmede ook mislukt zijn het gehee le economische werk van den volken bond. Het algemeene debat in de Conferentie in zake het tarievenbestand werd gister avond gesloten. De Conferentie heeft twee commissies ingesteld: 1. Een commissie voor een Tarieven- wapenstilstand. (Voorzitter Colijn, Neder land). 2. Een commissie ter voorbereiding van het werkprogram der toekomstige diplo matieke onderhandelingen tot definitieve verlaging der douanetarieven en oplos sing van handelsvraagstukken. (Voorzit ter de Minister van Financiën Madgearu, Roemenië). EERSTE KAMER. Begrooting Wegenfonds 1930. Aan het Voorloopig Verslag der Eerste Kamer over de begrooting van het We genfonds voor 1930 wordt ontleend: Eenige leden hadden, al erkenden zij met waardeering, dat de Regeering de bij drage, ingevolge art. 31, lo. der Wegen belastingwet 1926 in het Wegenfonds te storten, verhoogd heeft met f 2 millioen, toch met bevreemding kennis genomen van de uiteenzetting van den Minister van Financiën op 21 Nov. j.l. in de Tweede Kamer van het standpunt der Regeering ten aanzien van voornoemd art. 31 sub. lo. Met de leden der Tweede Kamer, die hierover het woord hebben gevoerd, wa ren deze leden van oordeel, dat het nooit de bedoeling van den wetgever is geweest, de opbrengst der wegenbelas ting te doen strekken tot een bate voor 's Rijks gewone middelen. De wegenbe lasting beschouwden zij als een bestem mingsbelasting. Huns inziens ware het billijk, dat de besparing, door het over brengen van den onderhoudslast op het Wegenfonds voor het Rijk verkregen, voor het geheel als uitkeering, ingevolge art. 31, lo. der Wegenbelastingwet, in be doeld fonds zou worden gestort. Uit de gewisselde stukken nopens deze wet meen den zij deze gevolgtrekking met stellig heid te mogen maken. Over het algemeen sprak men waardee ring uit over de verbetering der wegen. Men drong er evenwel op aan, het daar heen te leiden, dat betonwegen vóór het invallen van den winter in hun ge heel gereed zijn, waardoor men voorkomt, dat groote stukken in het koude seizoen maandenlang onafgewerkt blijven. Sommige leden drongen aan op grooter snelheid bij den aanleg en verbetering van wegen. Met name vestigden zij de aandaoht op den weg 's Gravenhage naar Rotterdam en dien van Amsterdam naar Haarlem. Enkele leden spraken er hun leedwezen over uit, dat de bouw van nieuwe bruggen niet geschiedt met die voort varendheid, welke wordt betracht ten aanzien van den aanleg en verbetering der wegen. Dringend noodig achtten deze le den overbruggingen van de waterwegen in de routes AmsterdamNijmegen, Utrecht's-Hertogenbosch, Utrecht(Bre da en RotterdamNoord-Brabant. Vele leden drongen aan op den aanleg van goede voetpaden naast de rijwielpaden. Andere leden bepleitten de uitvaardiging van een algemeen verbod voor wielrijders om zich op den rijweg te begeven. Deze wielrijders toch zijn vaak een ernstige belemmering van het ver keer en bovendien een bedreiging der verkeersveiligheid. TWEEDE KAMER. De Indische begrooting. Gisteren werden de algemeene beschou wingen over de Indische begroeting voort gezet, waarbij echter uit den aard der zaak weinig nieuws word verteld. De moeilijkste taak was bij deze debat ten .weggelegd voor den leider der Soc.- zijn volle lengte op de sopha werpende. „Kun je, of kun je niet, Cecil?" vraag de Ella ongeduldig. „Nneen I Er zou geen eind bomen aan het, gezanik van Allan." „Allan zit ons altijd in den weg, als er iets is, dat wij prettig vinden", riep Ella driftig. „Foei, Ella", sprak Margaret op af keurenden toon. „Ja, dat doet hij", hield Ella vol. 't Was zijn schuld, dat ik niet naar de partij van Mevrouw Milward kon gaan, waarop ik mij zoo verheugd had, en hij heeft Snap ook al weg gedaan, en „Stil, Ella, stil!" zeide Margaret. ,,Ik kan u zoo niet hooren spreken. Gij zijt onredelijk. Maar Ella's gezichtje klaarde niet op. Het meisje had een eigenzinnig, zelfstan dig karakter, zij kon niet tegen teleurstel ling of verzet. Margaret had dikwijls heel wat met haar te stellen. ,,'t Helpt toch niet, Ella, al kijk je nog zoo boos", zeide Cecil. „Op stuk van zaken geloof ikA dat wij toch niet kunnen gaan. ï^jjk eens, het begint al te sneeu- I wen." „Ik ga toch", sprak Ella beslist. „De Milwards zullen er zijn, en de Strettons Dem. fractie, den, heer Albarda, die een tweeslachtig standpunt had te verdedigen. Was hij tegenover den minister meer tegemoetkomend dan in den eersten ter mijn, ae neer L. de Visser kreeig nu van hem die volle laag, waarhij hij niet naliet op te merken, dat bij een ver gelijking van Nederland's hé-leid in In- dië en het optreden van de Russische regeering het eerste geprezen moet wor den. Dikt zal wel waar zijn Aan dien anderen kant echter viel hg de Regieemig aan- op een wijze die de communisten gaarne zien omdat het ge volg kan zijn, dat de zeer emotioneele Indische bevolking daardoor in beweging wordt gebracht. "tls jammer, dat dé Socialisten in ons land er niet toe kunnen komen eens ter dege hij hunne partijgenoatem in Enge land in de leer te gaan. Vandaag zullen de beide Communisten elkaar te lijf gaan. Dat kan wear mooi worden I Kinderverzorging en opvoeding. Zooals reeds eerder gemeld is, worden er in Zeeland en speciaal op Walcheren en Zuid- Beveland pogingen aangewend, verschillende organisaties en vereenigin- gen op te wekken het onderwijs in Kin derverzorging en Opvoeding ter hand te nemen of te bevorderen. Waar men zich hoe langer hoe meer bewust wordt van hiet belang van een goede en zorgvuldige opvoeding en het, gezien het feit, dat in breede kringen het gezinsverband voortdurend losser wordt, het steeds moeilijker wordt het kind en den jongen mensch te geven, wat goed en noodig voor hem is, heeft zich in 1919 onder voorzitterschap van Prof. Kouwer, de Vereeniging ter bevordering van het onderwijs in Kinderverzorging en Op voeding (K. N. 0.) gevormd, die zich ten doel stelt: veredeling, verdieping en we tenschappelijke opvatting van de taak der Ouders en Opvoeders en het daardoor op hooger peil brengen van het gezinsleven. Deze vereeniging onderscheidt zich van elke andere vereeniging, doordat zij opge richt is met het speciale doel de ontwik keling van het gezinsleven te bevorderen. Zij wil beide Ouders bereiken. Pogingen zijn ook aangewend, vanwege het Hoofdbestuur van de Vereeniging, om een afdeeling in Zeeland te krijgen. Op ini tiatief van de afdeeling Middelburg van de Vereeniging van Huisvrouwen heeft in het najaar van 1929 te Middelburg Mejuf frouw Fokker, Directrice van het Museum voor Ouders en Opvoeders te Rotterdam, een lezing gehouden over het werk der vereeniging. Als gevolg daarvan heeft op 7 Dec. 1929 te Goes een vergadering plaats gehad van enkele personen, zich bewe gende op het gebied van het Nijverheids onderwijs voor meisjes, afgevaardigden van eenige vrouwenverenigingen en en kele Kinderartsen in Zeeland. Deze vergadering heeft een voorloopige commissie benoemd, bestaande uit de heeren Ir J. Siebenga, Secretaris van de Zeeuwsche Landbouwmaatschappij, Dr J. van Maren Bentz v. d. Berg, Districtskin- derarts, en Mejuffrouw W. C. Weststeijn, Directrice van de Vakschool voor Meis jes te Goes, welke verschillende vragen onder het oog te zien zou hebben en in het bijzonder zou overwegen, of het wen- schelijk en mogelijk zou zijn een afdee ling van de Vereen, ter Bev. v. h. onder wijs in K. en 0. in Zeeland te stichten. Het Rapport van deze Commissie is 'be sproken op een vergadering van 8 Febr. jl. te Goes, waarvoor niet alleen degenen uitgenoodigd waren, die de eerste verga dering op 7 Dec. bijwoonden, maar ook andere vereenigingen, die te kennen ge geven hadden mee te willen werken en die, waarvan de commissie mocht ver wachten, dat zij belangstelling zouden hebben voor bovengenoemde zaak. Tot voldoening van de Commissie hadden verschillende organisaties gevolg gege ven aan deze uitnoodiging, terwijl het hoofdbestuurslid, Mevrouw Verkade-van Wulften Palthe mede aanwezig was. De resultaten van het onderzoek der Commissie zijn neergelegd in de volgende punten: komen ook. Frank Stretton zal wel voor mij zorgen," besloot zij met een coquet lachje. „Maar 'tis niet prettig voor je om alleen te gaan," zeide Margaret. „En 't gaat zeker heel hard sneeuwen." „Zooveel te aardiger," hernam Ella, en zonder zich aan "hare zuster te storen ging zij naai- hoven om zich klaar te maken. Een poosje later kwam Ella weer be neden tot over de ooren ingepakt, met de schaatsen in de hand. Na eenige over reding had zij er in toegestemd om op het afgesproken geleide te wachten. Maar voor dat het. verscheen begon het duchtig te sneeuwen. ,,'t Spijt mij voor je" sprak Margaret op haar gewone, vriendelijke manier, „maar als Edith komt, wil zij misschien wel bij je blijven, om je over de teleur stelling te troosten." Edith kwam met haar broer Frank en hun neef Fred Hicks. Men was voor den storm van "huis gegaan, maar nu zagen allen er uit als sneeuwpoppen. In de algemeene vroolijkheid, die hunne verschijning veroorzaakte, vergat Ella haar booze luim. De twee jongelui begrepen, dat er geen sprake was van .schaatsenrijden, en zij 1. Het komt de Commissie voor, dat het voor het oogenblik niet gewensoht is een afdeeling van K. en O. te vormen, omdat ze meent, dat een betrekkelijk klein werk comité van b.v. 5 personen, dat den steun heeft van verschillende, zoo mogelijk alle vereenigingen in Zeeland, die zich op so ciaal gebied, het gebied van onderwijs aan meisjes, kinderhygiëne, vrouwenver- eenigingen, enz. bewegen, vlugger en vrij er zal werken. 2. Ter voorlichting van het publiek kan een driedaagsohe tentoonstelling dienen, achter elkaar te houden in Middelburg en Goes. Deze tentoonstelling zal een over zicht bevatten van alles, wat Vaders en Moeders helpen kan bij hun opvoedings- en verzorgingstaak. 3. De Commissie is van oordeel, dat, wanneer er goede samenwerking ie, zeker aan een leerares bestaansmogelijkheid in Zeeland geboden kan worden. Het stelt zich voor te trachten aan verschillende inrichtingen van onderwijs aan jonge meisjes, voor zoover ze het nog niet heb ben, het onde-wijs in Kinderverzorging en Opvoeding te verbinden, met name aan de Industrie- en Huishoudschool te Mid delburg, de Vakschool voor Meisjes te Goes, de Landhouwhuishoudschool te Zie- rikzee en aan de losse Land'bouwhuis- houdcursussen, terwijl verder alle veree nigingen van de aanwezigheid van een leerares kunnen profiteeren óm hun leden te doen voorlichten, cursussen te doen houden, enz. 4. Wat de financiëele zijde van de zaak betreft, heeft de Commissie een begroo ting opgemaakt. De inkomsten zijn gedacht als bijdra gen van alle medewerkende vereenigin gen en door het honorarium van de spreekbeurten te vervullen door de leera res voor elke vereeniging, die dat wenscht. Berekend wordt, dat, wanneer een cur sus van 14 of 15 personen f 10 per per soon betaalt voor een cursus van 40 uur, de kosten ruim gedekt zijn (dat is dus per persoon een kwartje per uur). 5. Vereenigingen, die in aanmer king zouden komen om medewerking to verleenen, zijn o.a. de navolgende: A. Onderwijsvereenigingen. 1. Vereeniging „de Ambachtsschool", Afd. Vakschool voor Meisjes te Goes. Ver eeniging Industrie- en Huishoudschool te Middelhurg. Z. L. M., afd. Landbouw-on- derwijs. B. Vrouwenvereenigingen. Afdeelingen Goes, Middelburg en Vlis- singen van de Vereen, van Huisvrouwen Christelijke Vrouwenbond te Goes, Mid delburg en Vlissingen. R. K. Vrouwen bond te Goes, Middelburg en Vlissingen. C. Bestuurdersbonden. Moderne Bestuurdersbond te Goes, Mid delburg en Vlissingen. Christelijke Besturenbond te Goes, Mid delburg en Vlissingen. R. K. Volksbond te Goes, Middelburg en Vlissingen. D. Andere vereenigingen. Vereen, van Oud-leerlingen hij 't Land- bouwhuishoudonderwijs op Walcheren, Noord- en Zuid-Beveland. „Ceres", idem in Zeeuwsch-Vlaanderen. Naar aanleiding van de verschillende punten had in de vergadering van 8 Febr. 'n geanimeerde gedachtenwisseling plaats. Allen waren overtuigd, dat het eerst noo- dige is een tentoonstelling, waardoor het publiek zich op de hoogte zal kunnen stel len van het doel en streven van de Ver eeniging K. en O. Deze tentoonstelling zal plaats hebben te Middelhurg op 26, 27 en 28 Februari en 3, 4 en 5 Maart te Goes. Men was het eens met de conclusie van de Commissie, dat het op het oogenblik niet gewensoht zal zijn een afdeeling van K. en 0. te vormen, maar dat het voor Zeeland met zijn vele vereenigingen op allerlei gebied, veel beter is een werkco mité te vormen, dat verantwoordelijk is aan alle vereenigingpn, die mee willen doen en de zaak steunen. Door de aanwe zigen werd de voorloopige Commissie ge vraagd haar werk in elk geval voort te zetten tot na de tentoonstellingen, waarna beraadslaagd zal moeten worden welke personen in het werkcomité zitting zullen nemen. hadden er niets tegen Cecil te volgen naar de gezellige studeerkamer naast de apotheek. Fred Hicks, een adelborst, die juist teruggekeerd was van zijn- eerste zeereis, had van alles te vertellen over zijn avonturen en ervaringen. Het bleef maar doorsneeuwen, zoodat niemand hen kwam storen, totdat er op eens hard aan de deur van de apotheek werd gebeld. Met verzoek aan Frank om met zijn verhaal te wachten tot zijne terugkomst, stond Cecil op om open te doen; en toen, voor het eerst na Allan's vertrek herin nerde hij zich de poeders, die de heer Stansfield zou komen halen. En daar was hij nu, heel nat, heel koud, heel ongeduldig en heel boos, toen hij hoorde, dat hij zou moeten wachten totdat Cecil de medicijnen zou klaarge maakt hebben. ,,"t Is al te erg," voer hij uit. ,,'t Is let terlijk onverdragelijk. Dr Mayburn beloof de mij dat de poeders vóór drie uur klaar zouden zijn, en nu is het over half vier." Cecil verontschuldigde zich, zoo goed hij kon, op zijn gewone, beleefde manier, maar de heer Stansfield werd hoe langer hoe boozer. ,,'t Is altijd hetzelfde!" riep hij driftig. „Mijn geduld raakt eindelijk op. Als het mijn vrouw geen slapelooze nacht zou Macht en geld zijn van veel invloed in het leven, maar alles beslissende fac toren zijn 't niet. We zien dat in 't persoonlijke leven, waar karakter, wilskracht, zedelijk be sef, heel wat mee' kQAeekenesn. 't Blijkt ook in Duitschland, dat de laat ste jaren pp alie manieren neergeslagen weerd en schier aan handen en voeten gebonden en waarvan de president van de Amerikaansche General Electr. Cy. verklaarde, dat bet hjnnen afzienbaren tijd een veel gevaarlijker concurrent van dia Vereen. Staten zal zijn, dan voer den oorlog. En 't zal ook blijken in Rusland, waar het aan de van bloed druipende machthebbers niet zal gelukken het ge loof in God uit te roeien. OPMERKER. Tenslotte zal getracht worden ten spoe digste een leerares te krijgen, die, verbon den aan verschillende onderwijsinrichtin gen, haar verderen tijd zal kunnen be steden aan het werk, dat door verschil lende vereenigingen van haar gevraagd zal worden. Behalve bovengenoemde werden nog andere vereenigingen genoemd, met wie samenwerking in deze zaak waarschijn lijk mogelijk zal zijn. De Commissie zal zich alsnog met deze organisaties in verbinding stellen. Koude voeten? Dan brengt een kwik-badmat, een electrische voetmat of bedkruik uitkomst. J. M. Polderman, Goes. Adv. De spoorwegmaatschappij Gent-Terneuzen. Men meldt uit Brussel, dat de aandeelhouders van de Spoorwegmaatschappij Gent-Terneuzen te gen 10 Maart a.s. zijn bijeengeroepen, ten einde een besluit te nemen, omtrent het voorstel van den Belgischen Staat tot overneming van het op Belgisch grondge bied, tusschen Gent en Selzaete-grens ge legen deel dezer lijn. Dit zou vervolgens aan de Nationale Maatschappij van Bel gische Spoorwegen worden overgedragen. Dhr J. Contant, brigadier-titulair bij de rijksveldwacht is verplaatst van Spijk naar Stavenisse. Middelburg. In de gisteravond gehou den Jaarvergadering van de afdeeling Mid delburg van de Vereeniging tot beharti ging van Slechthoorerrden, werd het jaar verslag uitgebracht, evenals de rekening die een goed slot van f 76.20 aanwijst. Mevrouw Unger en de heer Luciëer wer den bij acclamatie als bestuursleden her kozen. Hierna werd ter herdenking van het 10-jarig bestaan door de presidente een geestig, door platen verduidelijkt her denkingsvers voorgelezen, waarbjj gewe zen werd op het lot der slech[hoorenden voor 10 jaar, totdat de doovenmoeder, Tine Marcus, tot oprichting der afdeeling opwekte. Herdacht werd met groote waar deering, wat de heer Wiessner, mevrouw Smit. en mej. de Man, maar vooral de heer Herman Snijders, voor de afdeeling deden. Een gezellig samenzijn volgde op de meer officiëele herdenking. Dinsdagavond hield de Af deeling Middelburg van de Vereeniging van den Christelijken Handeldrijvenden en Industriëelen Middenstand alhier hare laarvergadering. De voorzitter, dhr Kees Helder opende de vergadering op de gebruikelijke wijze; in zgn openingsrede wees hij allereerst op den toestand der vereeniging, welke langzaam vooruitgaande is, dank zij het feit, dat steeds meerderen gaan inzien dat naar beginselen georganiseerd zijn ook eisch is op maatschappelijk gebied. Vervolgens deed het hem genoegen te kunnen vaststellen, dat er tusschen de drie Middenstandsorganisaties hier ter stede thans een goede samenwerking is verkregen. Na nog te hebben gewezen hoe we voor de ^behartiging onzer maatschappe lijke belangen ons dikwijls moeten wen den tot B. en W. of Gemeenteraad, be sprak hij in verband daarmede het groote belang, dat de Middenstanders in het algemeen hebben bij de samenstelling van den Raad. kosten dan wachtte ik geen oogenblik. En terwijl Cecil, zoo haastig mogelijk, de poeders klaar maakte bleef hij maar razen en tieren, het vertrek ongeduldig op en neerloopende, en de sneeuw van zijn voeten stampende. Een en ander bracht Cecil, die een zenuwachtig gestel had, geheel van streek. Bij de bereiding der poeders moest men zijn aandacht geheel en al bij het werk bepalen, en dit was alles behalve het ge val met Cecil, die geheel in de war werd gebracht door de boosheid en de onge durigheid van den heer Stansfield; die boos was op zich zelf, omdat hij niet ge daan had wat Allan hem gezegd had, en wiens ongenoegen hij nu zou ondervin den; en die bovendien op heete kolen stond om naar zijn vrienden terug te keeren, en het eind van het spannende verhaal van Fred Hicks te hooren. Eindelijk waren de poeders klaar, de ontstemde bezoeker verdween, en Cecil haastte zich naar de studeerkamer terug, waar hij in het gezelschap zijner makkers niet meer dacht aan de bestraf fing van Allan, die hem waarschijnlijk wachtte, (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1930 | | pagina 5