CACHET
iï FAIVUE
Uit de Provincie.
PUR0L
Kerknieuws.
Onderwijs.
Lijdt niet langer
HOOFDPIJN
ZENUWPIJNEN
KKEUMAT1EK
«te maal het springen der skiërs van den
plm. 70 M. hoogen gpringschans zag, volg
de zi) de oefeningen met buitengewone be
ledig stelling.
Beiden, Koningin en Prinses, beoefe
nen ijverig de skisport, onder leiding van
den skileeraai Hermann SchedleT.
De hooge gasten zijn dan ook buiten
gewoon tevreden over hun verblijf in
't stille Oberstdorf, waar zij geheel vrij
etn zonder door de bevolking en de win-
tergasten lastig gevallen te worden, als
gewone kurgasten zich bewegen.
Uit de Comm. Partij „Holland".
Aan het verslag van het congres dei
Communistische Partij Holland, waar de
aiatawezigen niet door de leden der af-
deelingen waren afgevaardigd, doch door
een congres-commissie benoemd, ontleer
nen wij, dat de afgezette „rechtsohe" par
tijbestuurders Se eg era, Bergsma en „van
Riel" (E. R. Manuel) voor het slot van
het congres verklaard hebben, dat zij' de
partij en hare beslissingen trouw zullen
blijven en loyaal zouden samenwerken
met het nieuw gekozen partijbestuur. „Zij
zullen," zoo wordt ter hunner waarschu
wing opgemerkt, ,,'in de practijtc alle ge
legenheid hebben, om te toornen, dat het
hun hiermede ernst is."
Intercomm. telefoongesprekken hebben
geen voorrang meer.
Sinds 1 Jan., zegt het V a d e r 1., hebban
de intercommunale te' of oonges. rokken
geen voorrang meer op de locale. Vroe
ger giaf de juf.rouw altijd een korte waar
schuwing, als de stadsverbinding veibro-
kon m.oest worden voor een verbinding
van buiten de stad, maar nu maig het in
liet geheel niet moer gebeuren. Officieel.
Geregeld kan mon echter ondervinden
dat de verbindingen wel verbroken wor
den voor een intercommunaal ges, rek. Nu
zonder waarschuwing. Dia.t kan ook wel
haast niet anders. Want op- drukke uren
moeten de intercommunale ges; rekke®
zich wel ophoopen, wanneer er veel num
mers in gesprek zijn.
Het zou ons dan ook niet verwonderen
als men spoedig oip dezen maatregel in
zooverre terugkwam, dat men mogelijk
heid openlaat, in het belang van het
snel tot stand komen van intercommunale
verbindingen, om locale verbindingen te
verbreken. Natuurlijk is er voor heit onver
breekbare van een stadsverbinding wel
wat te zeggen, nu bet gesprekkentarief
meer en meer ingang vindt. Maar dat
kleine onjgerief weegt niet op tegen het
groote voordeel: snel intercommunaal ver
keer.
Internationale gesprekken hebben hun
voorrang behouden.
Het bestuur van het Departement Lei
den der Nederlandsche Mij. voor Nijverh.
en Handel heeft zich gewend met een
adres tot het hoofdbestuur der Posterijen,
Telefonio en Telegrafie, waarin verzocht
wordt, dat, nu bij! interlocal© gesprekken
gjeen verbreking; plaats heeft van de even
tueel looponde locale gesprekken, de tele
foonjuffrouw den betrokkene waarschuwt,
opdat deze het locaal gesprok, indien @e-
wenscht, kan onderbreken.
VERHOUDING TUSSCHEN KABINET
EN PARTIJEN.
In verband met een in het Voori. Ver
slag der Eerste Kamer gemaakte opmer
king wijdt de Standaard een be
schouwing aan de vraag, hoe de partijen
hebben te staan tegenover Kabinetten die
het karakter dragen van het tegenwoor
dige ministerie-Ruys.
Alleis wijst er op, dat de zuiver parle
mentaire kabinetten, nu het 2 partijlen-
stelsel tot het verleden behoort, niet meer
zullen terugkeeren.
En pok de vorming van parlementaire-
Kabinetten bij overeenkomst gaat,
zooals de historie van de laatste jaren
leerde, met steeds grootere moeilijkheden
giepaard.
Vandaar dat nu de vraag a,an de orde
komt, die somimi|g;e leden van de Eer
ste Kamer bezig hieldmoteten „in zulk
een Kabinet de partijleiders plaats nemen
cif behooren ze er buiten te blijven?
De Standaard geeft op deze vraag
thans geen. antwoord.
„Maar oiok wij stellen Jhaar, in navol
ging van de- bedoelde Kamerleden.
Want, als metterdaad moet worden aan
genomen, dat we voor langen tijd Kabinet
ten zullen hebben van het type van het
tegenwoordige, dan zal men die vraag op-
den duur niet onbeantwoord mogen laten
en moet ze dus bijtijds gesteld worden.
Ons standpunt is, dat we van het hui
dige Kab.net geheel vrij staan. We zijn in
zijn samenstelling niet geraadpleegd. Voor
zoover ons bekend, hebben de beide anti
revolutionairen, die in het Kabinet zittmg
namen, geen enkele partijin-stanti©
daarover geconsulteerd. Hunne benoeming
vernamen we .uit de nieuwsbladen. Van
hot werkprogram wisten we vóór Troon
rede cn algemeen Kamerdebat niets uiL
Hoe kunnen we dan verantwoordelijk
heid dragen voor wat het Kabinet doen
zal of nalaten?
Maar toch, aan dein anderen kant, er
zitten twee antirevolutionaire mannen in
hot Ministerie. Z iji dragen in elk gevat
verantwoordelijkheid voor wat ze zelf
doen en laten en zij' .dragen medever
antwoordelijkheid voor wat hunne ambtge-
nooton verrichten of niet verrichten.
En al staan we nu theoretisch nog
zooi sterk in onze afwijzing van verant
woordelijkheid, practisch wordt ze ons
door anderen opgelegd.
Daaruit nu kan tweeërlei vraag op
komen.
De eerste, die aldus luidt: moeten we
ons niet uitdrukkelijk verklaren tegen
intrede van Antirevolutionairen in zulk
een Kabinet, indien we alle verantwoor
delijkheid voor de daden van het Kabinet
afwijzen?
Fm de tweede: als we ons daartegen
niet uitdrukkelijk verzetten, zullen we
dan inderdaad niet tot de conclusie moe
ten komen, dat ook leidende figuren in
de Partij in zulk een Kabinet zitting
kunnen nemen, om, door hun grooter
overwicht, ook grooter waarborg te er
langen, dat het eigen standpunt volle
eerbiediging vinde?
Een bevestigende beantwoording der
eersto vraag geeft klaarblijkelijk die ge
makkelijkste positie: men heeft dan met
het Kabinet hoegenaamd niets uit
te staan en niemand kan een andere
meening staande houden. Maar men mist
dan ook eiken invloed op het regee-
ringsbeleid.
Geeft men op de tweede vraag een be
vestigend antwoord, dan neemt men daar
entegen volledige me- leve ran t woorde-
lijkheiid op zich. Want het zou niet aan
gaan die af te wijzen, wanneer de lei
dende persoonlijkheden der partij van het
Kabinet deel uilmaken. Daarentegen zou
men dan mogen rekenen op waarborgen,
dat met het standpunt der Partij worde
gerekend. Een aldus samengesteld Kabi
net zou natuurlijk het karakter van ge
kwalificeerd par.ementair Kabinet zeer
dicht naderen, ook al had geen eigenlijk
gezegd overleg plaats tusscheni den for
mateur en de parlementaire groepen. Wijl
men zou moeten en mogen aannemen,
dat de leiden, ie partijfiguren in de be
raadslagingen met den forma.eur niet an
ders zouden handeion dan wanneer een
formeeie overeenkomst ware aangegaan.
We herhalen, dat we de gestelde vraag
thans niet beantwoorden. Dat hoeft ook
niet, omdat we, als er geen ongeÜukken
gebeuren, nog 3 jaren den tijd benben
om -de werking van het huidige expe
riment gade -te staan.
Maar de in het A. V. der Eerste Ka
mer gemaakte opmerking is er wel eene
waarover men ook in breederen kring
wed eens mag nadenken.
Wantwe zuden niet kunnen ont
komen aan de beantwoording van de
vraag op welke wijze men, bij ons ato
mistisch partijwezen, den besten waar
borg scheppen kan voor het verkrijgen
van een krachtig bewind; een bewind
waaraan we in onzen tijd meer dan
ooit behoefte hebben.
Ook die overweging zal moeten gelden
als men zich gaat zetten tot beantwoor
ding der vragen, die we stelden. En
dan zou wel eens kunnen blijken, dat
de voor eene partij gemakkelijkste en
aangenaamste oplossing onthouding
niet altijd synoniem is met het beste
voor het land."
A. R. J. A. Zaterdag a.s. wordt te
Kapelle een vergadering gehouden, waarin
besproken zal worden hoe te komen tot
op richting van plaatselijke afdeelingen der
Anti-Rev. Jeugd Actie op Zuid- en Noord-
Beveland.
Verdere bijzonderheden vindt men in
de desbetreffende annonce in dit nummer.
middelburg. Wederom zijln, naar „Het
Volk" meldt, aan de N.V. „The Vitrite
Works" een aantal arbeiders wegens
slapte in het werk, ontslagen. De toestand
in 'tbeidrijf ziet er weinig hoopvol uit
en het laat zich aanzien, dat het bij het
honderdtal arbeiders dat in den laatste®
tijd is ontslagen niet zal blijiven.
Meliskerke. Woensdag kwam de Raad
dezer gemeente in voltallige zitting bij
een. Nadat de voorzitter was voorgegaan
in igjeibed, sprak hij de hoop- uit, dat 1930'
voor de gemeente een rijk gezegend jaar
moge worden.
Weth. Jakobsen wenschte hem weder-
keerig alles goeds toe.
Verder deelde bij mede, dat het getal
inwoners op 1 Jan. 1930 712 bedroeg;
Ged. Staten de gewijzigde begroeting 1930
hebben goedgekeurd; de begrootingi van
den keuringsdienst van waren is inge
komen, Meliskerke moet betalen f 105.22.
De Commissaris der Koningin beval
per circulaire aan, aan te sluiten bij den
Prov. Brandweerbond en ook bij de Kon.
Ned. Brandweervereen. De contributie be
draagt 2 maal f3. B. en W. stellen
voor hier gevolg aan te geven. Dihr de
Korte vraagt of het niet mogelijk is al
leen bij de Provinciale aan te sluiten,
i Dhr Matihijsse vraagt waar de contributie
voor gebruikt zal worden. Hij zou er
bezwaar tegen hebben als hier een be
zoldigd ambtenaar van betaald zou moe
ten worden. Na toelichting door B. en
W. wordt bet voorstel zonder hoofde
lijke stemming aangenomen.
Door de commissie destijds ingesteld
om te komen tot billijke elSetriciteits-
tarieven, wordt gevraag! de onkosten te
helpen betalen (voor Meliskerke- f3.97).
B. en W. stellen voor hieraan te vol
doen. Algemeen goedgevonden.
Verder kwam ter tafel een verzoek
van bewoners tc Meliskerke, om. het Ma
rt ëmkerksche wegje te bestraten, op kosten
dier gemeente. Verzoekers zullen steen
en zand gratis vervoeren.
B. en W. stellen voor het verzoek in
te willigen, onder voorwaarde, dat be
langhebbenden 50 pot. zullen betalen van
de kosten, de kosten worden geschat op
pl.m. f 1000. Het onderhoud komt ook
voor -de gemeente.
Dhr Huisman zegt 50 pet. nog al veel
te vinden, o.mdat Mariënkerke een buurt
schap is, waar verscheidene mens ch en
wonen.
Dhr de Korte is van hetzelfde gevoelen.
In de kom van het dorp doet de gemeente
het alleen, de Polder wil misschien ook
helpen.
i Dhr Koppejaa Is Tiet met B. en W.
eens; er is een groot aantal dat ondertee-
kend heeft, dus er zijn velen die zullen
helpen aan die 50 pet.
Dhr Matthijsse zou terwille van de kos
ten do oostelyke helft alleen willen bestra
ten. Over dit deel heeft het meeste ver
voer plaats.
B. en W. verdedigen nader hun voorstel,
waarna het wordt verworpen (alleen de
beide wethouders en dhr Koppejan voor).
Dhr do Korte doet een Voorstel om 75
pet. door de gemeente en 25 pet. door be-
lainghebbenden te doen betalen. Bijl stem
ming alleen de Korte voor.
Dhr Hu ijsman komt nu met het voorste)
om belanghebbenden 40 pet. te doen be
talen, wat wordt aangenomen, tegen dhr
Koppejan. Tot lid van het burg. arm
bestuur wordt herkozen dhr E. de Korte-
Jzn. B.. en W. stellen verder voor volgens
art. 101 Onderwijswet 1920, de vergoeding
per leerling voor de bij'z. school te bepalen
op f7.68; als naar gewoonte zijn aange
schreven Domburg, Arnemuiden en N.
en St. Joosland. Aangenomen.
Bij de rondvraag brengt Weth. de Buck
de gedachte naar voren, om een vaste
gedragslijn te bepalen voor _de gemeente,
inzake het bevorderen van en steunen
bij bestrating van wegen in de toekomst,
opdat do een niet behoeft te huilen en
do ander te lachen. Aan B. en W. wordt
opgedragen deze zaak te overwegen en
met voorstellen te komen.
Verder doet de voorz., op een vraag
van dhr. de Buck over het opgronden
van aardonwegen in dezen vorstvrije win
ter door werkioozen mededeoling, dat als
er werkioozen mochten komen, deze zich
maar hebben te melden bij het Burg.
Armbestuur. Dan zat dit werk worden
uitgevoerd; één man is er reeds mee
bezig.
Dhr. Dekker wijst op een aschbak die
gerepareerd moet worden en dhr. Huijs-
man wijst op het uitgebroken klinkerpad
naar „Eondenoord". Het onderhoud van
dit voetpad laat te wenschen over. De
voorz. geeft over dit voetpad ©enige in-
lichlingon. Hierna sluiting, de Burgemees
ter ging voor in dankzegging.
Winterhanden
Wintervoeten
Ned. Herv. Kerk.
Tweetal te Goenigarijip- en Broek, M.
W. N. Smit, cand. te Emm,en en A.
Oskamp, hulpprod. te W©melding©.
Beroepen te Streefkerk, Joh. Kloots te
H©u:kelum;te Oldebroek (vac. Gov erts), J.
H. v d. Wal to Wageningente Ooster
hout, P. Blauw te Eerbeek; te Goëngarijp
M. W. N. Smit, cand. te- Emlmen.
Gerei,-.- Kerken.
Beroep-eii te Ambt-Voll-einhove (B.) en te
0-udeschoot, M. den Boer, hulppr. te Haar
lem. te Amersfoort, W. H. v. d. Vegt
te Biergum.
Chr. Geref. Kerk.
Beroepen te Harlingen, W. Hendriksen
te Ede. Te Aalten, J. Drenth te Broek
op Langend ijk. Te Vlissingen, J. W. van
Ree te Barendrecht.
Aangenomen naar Rotterdam-Zuid, W.
Hendriksen te Ede.
Bedankt voor Harlingen, W. Hendriksen
te Ede.
Herst. Ev. Luth. Kerk.
Beroepen te Enkhuizen, H. E. J. Ouwer-
kerk te Groede.
Dr J. Th. Ubbink. Het provin
ciaal kerkbestuur van Zeeland heeft aan
dr J. Th. Ubbink, predikant der Ned. Her
vormde gemeente te Oost- en West-Sou
burg, op zijn verzoek, wegens zijn be
noeming tot hoogleeraar in de faculteit
der godgeleerdheid te Groningen, eervol
ontslag verleend met toekenning van de
emeritaatsbevoegdheid, in te gaan op 22
April.
Emeritaat. Ds J. T. Knipscheer,
predikant bij de Doopsgezinde Gem. te
Knollendam, die 27 April veertig jaar
aan deze gemeente verbonden is, zal tegen
Augustus emeritaat aanvragen.
Ds Knipscheer arbeidde voor dien tijd
twee jaar te Baard.
Stichtelijk woord. De kerke-
raad der Geref. Kerk in H.V. te Sant
poort heeft aan Ir B. H. Blankenberg te
IJmuiden het recht verleend een stichte
lijk woord te spreken in de godsdienst
oefeningen dier gemeente.
Oud-Vossemeer. De heer Z. B. Goed
hart, hoofd der school met den Bijbel
alhier, is Dinsdagmorgen in het Algemeen
Burgerlijk Gasthuis te Bergen op Zoom
overleden.
Hij bereikte den leeftijd van 52 jaar en
was sedert de stichting van genoemde
school in 1903 hoofd er van.
Leerling straffen voor
schuld der ouders. In „Gezin en
School" bespreekt de heer G. Bolkestein
onder het opschrift „Een moeilijke kwes
tie" de vraag of een leerling gestraft mag
worden als zijn ouders de schoolregels
overtreden, b.v. de leerling van school
houden zonder verlof daartoe van de
school te hebben verkregen. De schrijver
ontkent dat een leerling in zoo'n geval
gestraft mag worden, als de leerling
geen schuld heeft, zelfs al zou het gezag
der school daaronder lijden.
MINISTER DE GRAAFF.
De heer Albarda, aldus de Kameroverzicihh
schrijver van de Maasbode, naar
aanleiding van de gisteren gehouden
vergadering der Tweede Kam-r, heeft zich
vergist. De aanvoerder van de grootste klasse-
fractie in de Kamer, heeft de kracht van
een minister onderschat.
Eigenlijk heeft -de heer Albarda zich niet
alle-en vergist. De gehe de Kamer was eonig-s-
zins beduusd van de peroratie, waarmee de
heer de Graaft zijn rede sloot en die een
kort maar indrukwekkend antwoord was op
de Dinsdag gehouden speech van ir. Albarda.
Men luisterde verrast naar dezen Minister
van Koloniën, die in zijn stemmige kloedij,
zijn slipte stilzwijgendheid, zjjn altoos-rus-
lige houding achter de re-geeringstaf >1, waar
by, me:, een groenen vulpenhouder al maar
notities zat. te maken en groote vellen vol
te schrijven, op. iedereen werkelijk den indruk
maakle, niet gevoelig te zjjn voor „beoor
deeling der gestie van den leider van het
departement in den scherpsten vorm", zoo-
als hij het zelf uitdrukte in zijn laatste me
morie van antwoord.
Ü-e heer Albarda heeft het g-waagd veler
gevoelens te vertolken: hij duidde den mi
nister aan als „de onaandoenlijk". Dit is
hem te staan gekomen op een afstraffing,
znoals wel zelden in ons parlement een mi
nister toediende aan den leider van een)
groote fractie. Onthutst keken de aanwezige
sociaal-democraten, die rond hun leider ge
zeten waren elkaar aan. De verbolgen blik
van -den heer Albarda, die zoo nu en dan naar
den voorzitter keek, alsof hij zeggen wilde:
mag dat. zoo maar? bewees voldoende, dat
de strafrede van den minister aan kwam. D.at
was wat anders dan een dolzinnigheid van
den communist, die ook heftig tekeer ging
tegen het „sociaal-fascdsme" van den lef-
der der S.D.A.P., maar tegen -wiens invectieven
deze geen verdediging van den voorzitter
die den razenden communist wel tot orde
roepen móest wenschte.
De minister pakte de zaak heel anders
aapmet een kalme vastberadenheid, die
zjjn woorden zooveel te scherper deed aan
komen, legde hij zijn geheele p-ersoon in de
weegschaal. Hij beriep zich eenvoudig op
zijn wij mogen zeggen: schitterenden
staat van dienst. Dertig jaar heb ik in Indië
gewerkt; ik kan zeggen mijn leven aan Indië
te hebben gewijd en nu verwijt men mij
onaandoenlijkheid! Onaandoenlijk, aldus de
bewindsman, noem ik hen, die Indië willen
dienen met demagogie en l-eugen; onaandoen
lijk zijn zij, die misdadige voorstellingen ge
ven van de beste p-lannen der regeering en
dan later optreden als profeten, die wel
voorzien hebben welk een onlusten er zou
den ontstaan, onlusten, door eigen actie mede
opgewekt 1
Het was raak. De heer Albarda, wiens
partij wel voortdurend zegt: „wij will-en geen
opstand in Indië" maar die er bij voegt:
„als er opstand ontstaat, zullen wij de op-
standigen steunen", zal toch eenige mo-edtel
hebben, het ijzig requisitor van den minister
te ontzenuwen. De S.D.A.P. zal langzaamaan
moeten leeren, wat voorzichtig te zijn met
dienen met demagogie en leugen; onaandoenr
schijnen maar als puntje bij paaltje komt,
toch niet voor de poes blijken te zijn.
De man van ide bestuurshervorming in
Indië, verstaat de kunst lang te zwijgen,
maar als hij zijn tSjld gekomen acht, slaat
hij forsch toe. D-at de minister, door zóó
zijn mannetje te staan, meer gezag zal win
nen in -de Kamer dam hem ondanks zijn
onloochenbare capaciteiten gewoonlijk wordt
toegekend, lijdt geen twijfel. Het is o-peens
gebleken, dat deze stille studax, wiens kok>-
niaal werk nog te dicht bij ons ligt dan dat
het nu reeds volkomen objectief kan wor
den beoordeeld, gevoelig genoeg is en klau
wen kan ook.
Bcderkt dat een enkel
in -niw—'MmwiM.
een oogenblikkelijk
geneesmiddel is vcor
KOORTS OF GRIEP
ANDERS DAN MALTHUS DACHT.
„De Standaard" schrijft: Het is 132 jaar
geleden sinds Malthus zijn „Essay on the
principle of population and its effects on
human huppiness" in het licht gaf (1798),
waarin hij o.m. leerde, dat de toeneming
der bevolking veer sneller ging dan de
toeneming der middelen van bestaan. Met
name oordeelde hij, dat <fe voortbren
ging van de noodzakelijke voedingsmid
delen bij de bevolkingstoename zou ach
terblijven.
Zoo zag men het probleem van de ver
houding tusschen productie en verbruik
een goede eeuw geleden. Zoo zag „men"
het. Want Malthus' theorie vond aanvan
kelijk weinig bestrijding en het bleef
aan de tweede helft der 19e eeuw over
gelaten om door feiten de theorie te lo-
gestraffen.
Thans, een dikke eeuw verder, doet het
probleem zich weldra in zijn tegenover-
gestelden vorm voor.
Terwijl de bevolkingstoename in en
kele landen reeds geheel tot stilstand
kwam en over een groot deel der aarde
in elk geval beduidend geringer is gewor-
Onschadelijk voor
het organisme
den dan voorheen, is de productie van
voedingsmiddelen daarentegen in ver
schillende landen der aarde met bijna
beangstigende snelheid omhoog gegaan.
Dat de totaal wereldexport in de laatste
15 jaar niet beduidend omhoog ging
hoewel toch altijd nog sterker dan de
consumptie vindt zijn gereede verkla
ring in het wegvallen van Rusland als
groot graan-exporteerend land.
Of dit laatste blijvend zal zijn moet
worden afgewacht. Maar indien daarin
verandering ten goede zou komen, dan
komt men werkelijk voor bijzonder moei
lijke verhoudingen te staan.
Immers Canada, de Vereenigde Staten,
Argentinië en Australië zagen hun graan-
export tusschen de jaren 1909'13 en
1925'27 stijgen van gemiddeld 14.3
millioen ton tot gemiddeld 34.7 mil-
lioen ton per jaar.
Deze productietoeneming is vooral ge
volg van de machinale bodembewerking
(ploegen met tractors) en machinale be
handeling van het gewas. Daardoor werd
het klaarblijkelijk mogelijk een veel groo
ter areaal in cultuur te brengen. Zoo
werd in 1929 in Canada 10 millioen H.A.
bebouwd tegen 4.5 millioen in 1913.
In Amerika 28 millioen H.A. in 1928 te
gen 22 millioen in 1914. In ongeveer ge
lijke mate steeg het bebouwde oppervlak
in Australië en Argentinië.
Ook al laten we derhalve Rusland als
producent voor de wereld buiten beschou
wing, dan valt toch rekening te houden
met verdere uitbreiding van de graanteeit
in de hierboven genoemde landen en
staat te vreezen, dat de Europeesche land
bouw, voorzooveel de graanteeit betreft,
een moeilijken tijd tegemoet gaat.
En wat we er ook uit leeren is, dat het
gevaar waarvoor Malthus zoo bevreesd
was, metterdaad niet geducht behoeft te
worden. Eer is het omgekeerde het geval
en moet worden gevreesd, dat het teveel
aan voedingsmiddelen voor vele landen
een ernstige depressie van langen duur.
op landbouwgebied zal veroorzaken.
ENCEPHALITIS EN VACCINATIE.
Officieus advies van de encephalitiscom-
missie uit den gezondheidsraad om bij
voorkeur zuigelingen in te enten.
De geneeskundige medewerker van de
„N. R. Crt." schrijft:
Het gisteren verschenen Januarinum
mer van de Verslagen en Mededeelingen
betreffende de Volksgezondheid bevat on
der het opschrift „Inenting tegen pokken
in het eerste levensjaar" een brief van
den voorzitter van den gezondheidsraad,
tevens voorzitter der commissie inzake de
vaccinatie en de daarmede samenhangen
de onderwerpen, aan den minister van
arbeid, handel en nijverheid d.d. 21 Jan.
1930. Daaruit blijkt, dat de commissie
voornoemd in haar vergadering van 20
Dec. 1929 nogmaals, op verzoek van den
minister, de vraag overwogen heeft of het
wenschelijk is langs officiëelen weg, dat
is door middel van het staatstoezicht op
de volksgezondheid, de vaccinatie tegen
de pokken in het eerste levensjaar aan
te raden, waarop reeds herhaaldelijk aan
gedrongen is.
Den wensch om de vaccinatie te bevor
deren niettegenstaande de encephalitis
acht de commissie begrijpelijk, omdat de
inenting het middel bij uitstek blijft om
ons tegen de pokken te vrijwaren.
De commissie is niet dan na
