DE ZEEÜW
TWEEDE BLAD
Staten-Generaal
FEUILLETON
Niet door eigen kracht
Uit de Provincie.
Zoeklichtjes.
VAN
VRIJDAG 14 FEBR. 1930. No. 115.
TWEEDE KAMER.
De Indische begrooting.
Gisteren werd de behandeling van de
Indische begrooting voortgezet.
De heer Van Kempen, lib., betoog
de dat losmaking van den band met het
moederland voor Indië schromelijke ge
volgen zou hebben. Aan uitbreiding van
de politieke rechten moet volksontwikke
ling voorafgaan. In geestelijke en econo
mische weerbaarmaking liggen alle ele
menten voor een verderen bloei. De In-
landsche beweging is in excessen verval
len door communistisch gestook. Spr.
meent, dat de regeering nog strenger
moei optreden, omdat zij het kwaad te
ver laat voortwoekeren; hij bestrijdt de
i wtie-Cramer.
Don oconomischen toestand besprekend,
zegt spr., dat hij ondanks de ongunstige
conjunctuur groot vertrouwen heeft in de
toekomst van Indië.
De ilende, waarin een groot deel der
bevolking van Indië verkeert, schrijft spr.
toe aan absolute zorgeloosheid. Het In
disch budget is aan de grens van zijn
inkomen geraakt. Een zuiniger be
leid schijnt daarom geboden. Spr. ver
wacht over 1930 een tekort, aangezien
verscheidene ramingen te hoog zullen
blijken.
De heer Co lijn, A. R., zegt, dat hij
met de regeering niet behoeft te debatteer-
ren. Immers in de Troonrede spreekt de
regeering van het hechte geheel van moe
derland en koloniën, en geeft daarmede
aan de koloniale politiek een „doelstel
ling", waarmede spr. zich volkomen kan
vereenigen. Ook wat de ontvoog-
dingspolitiek betreft, door krach
tige uitvoering der bestuyrshervorming
is spr. het met de regeering eens.
Er zijn personen, die regelrecht willen
aansturen op de verbreking van den band
met Nederland. Dat is het ideaal van ver-
eenigingen als de P. K. I. en de P. F. I.
Dat is ook het doel, door de S. D. A. P.
nagestreefd. Er zijn anderen, voor wie
dat doel niet het ideaal is; het is ook niet
ons standpunt. Wij hebben nooit ontkend,
dat eenmaal de uitkomst onzer ontvoog-
digspolitipk zou zijn, dat de band tusschen
Indië en Nederland zal ophouden te be
staan. Maar dat is niet het begeerens-
waardig doel, dat wij nastreven. Wij ho
pen, dat die band zal worden bewaard.
De minister acht deze tegenstelling niet
zoo gewichtig en zegt, dat wij moeten af
wachten, hoe de toestand zich ontwikkelt.
Maar spr. kan niet toegeven, dat het
einddoel, dat men voor oogen heeft, onver
schillig is. De richting der politiek wordt
daardoor bepaald. Wie van oordeel is, dat
de band zoo spoedig mogelijk 'dient te
worden opgeheven, moet dat motiveeren.
Daartoe moet men ons koloniale be
wind voorstellen als ondragelijk en de re
actie daartegen als de zucht, om daarvan
zoo spoedig mogelijk te worden verlost.
Daarom spreekt men bij de S. D. A. P.
van onze „onderdrukkings-politiek", van
„fascistische .terreur" en van het revolu
tionaire optreden der nationalisten, voor
gesteld als geprovoceerd door de regee
ring. Dan zijn niet meer de revolutionaire
geesten verantwoordelijk voor dit optre
den, maar de heeren Fock en De Graeff
en gewoonlijk wordt daar nog een derde
naam 'bij genoemd.
0oo wordt onze koloniale regeeringspo-
litiek als een onwaardige politiek gekwa
lificeerd, terwijl zij in het buitenland als
voorbeeld aan anderen wordt gesteld.
Spr. betreurt daarom het optreden der
S. D. A. P., die weliswaar waarschuwt
tegen opstand, doch daarbij voegt: „Indien
gij daartoe overgaat, zullen wij u be
schermen".
Wij echter kunnen met volkomen erken
ning van de f outen in het .verleden en nog
heden gemaakt, staande houden, dat ons
koloniale bestuur aan anderen ten voor
beeld mag worden gesteld, en dat dit be
stuur een goed bestuur is.
Spr. komt thans tot d e m e t h o d e,
bij de ontvoogding te volgen.
Met verschillende sprekers meent spr.,
dat de grondslag voor de ontvoogding ge
zocht moet worden in staatkundige auto
nomie der volksgemeenschappen.
Er is veel critiek geoefend op de be-
stuurshervorming, ook door spr., maar
de bezwaren liggen niet in de wet van
1922, maar in de wijze, waarop zij is uit
gevoerd. Men heeft daaraan een ambtelijk
cachet gegeven, en bij de massa zijn on
juiste voorstellingen daaromtrent gewekt,
waardoor zij in een toestand van agitatie
is gehouden en vatbaar is gemaakt voor
verkeerde daden. Daartegen helpt op den
duur de straffe hand der overheid niet.
De remedie daartegen is, dat men het
volk langzamerhand wat te doen geeft,
door een krachtig ter hand vatten van de
locale ontvoogding, de toekenning van lo
cale autonomie aan de volksgemeenschap
pen. Volkskracht en burgerzin dienen te
worden ontwikkeld. Alleen daarop kunnen
staatkundige rechten gegrond zijn. Spr.
geeft daarom de voorkeur aan locale bo
ven algemeen staatkundige autonomie.
Spr. zet verder uiteen waarom hij al
leen is voor een provincie, die geheel Su
matra omvat, en bespreekt tenslotte de
houding, die moet worden aangenomen
tegenover de inlandsche beweging.
Het optreden der regeering heeft spr.
volstrekt niet verrast. Spr. heeft dat voor
speld, anderhalf jaar 'geleden. Hij heeft
erop gewezen, dat men met niets anders te
doen had, dan met de vroegere commu
nistische beweging, in methode misschien
iets minder gedurfd. Had de regeering
één jaar of anderhalf jaar geleden op de
zelfde duidelijke wijze gesproken als zij
nu heeft moeten handelen, dan had de
handeling achterwege kunnen blijven Nu
echter dit optreden noodig is geworden,
keurt spr. het goed.
De regeering is verplicht een herhaling
der gebeurtenissen te voorkomen.
In zijn critiek op de huiszoekingen moet
men bijzonder matig zijn, gelet op de
plaatselijke omstandigheden. De beweging
ten onzent en elders, volgt de extremis
ten, ook in haar gematigde vormen.
De extremisten zijn het, die het tempo
in de marschroute bepalen. Vandaar dat
de S. D. A. P. haar zedelijken steun ver
strekt aan de partijen, die het gezag in
Indië beleedigen en de bevolking onder
den invloed van gevaarlijke voorstellin
gen brengen. Vandaar, dat het de roeping
■der regeering is, elke opruiing tegen te
gaan en elke poging daartoe te verhinde
ren. Zij is dat verplicht, èn in het belang
der inlandsche bevolking, èn met het oog
op onze internationale positie en ver
plichtingen, èn met het oog op onze recht
matige eigen 'belangen. Bij die politiek
kan de regeering op den steun der A. R.
rekenen. Het tempo der bestuurshervor-
ming dient te worden bepaald dior de
ontwikkeling van den 'burgerzin >m de
volkskracht. Niet door handig manoeu
vreeren, maar alleen door vastbereden
standvastigheid toomt men revolutionaire
bewegingen in.
Spr. zal niet ingaan op de beide moties
De inhoud daarvan is volstrekt onveree-
nigbaar met de richting, door spr. be
pleit. Zijn fractie zal daartegen stemmen
Spr. moet morgen naar Genève vertrek
ken en zal dus de bezwaren, welke bij
repliek door den heer Cramer of door an
deren tegen zijn standpunt mochten wor
den ontwikkeld, niet later kunnen beant
woorden.
De heer Van Boetzelaer, C. H.,
heeft met instemming van de Memorie
van Antwoord kennis genomen.
Wat de 'bestuurshervorming betreft zal
thansweer worden gestuurd in de lich
ting van regionale ontvoogding. De mi
nister verzekert, dat het nog onverander
lijk zijn grondbeginsel is, voort te bouwen
op de inlandsche volksgemeenschappen.
Maar wat Sumatra aangaat vreest spr.,
dat men hier de verkeerde volgorde zou
gaan volgen. Ook spr. lacht het denkbeeld
van 'n provincie Sumatra meer toe dan
van een verdeeling van Sumatra in drie of
vier provincies. Maar daaronder komen
door Annie Lucas
10.) o—
Gretig werd elke bijzonderheid aan
gaande de laatste dagen van het leven
va® Di' Mayburn en zijne vrouw opgevan
gen, en vermeerderd on verbeterd de
den deze verhalen de ronde, totdat er
weldra niets meer overbleef van de ge
wone, eenvoudige waarheid.
Maar al dat gepraat liet de arme, be
droefde harten in de donkerheid en de
afzondering der ouderlijke woning vol
komen onverschillig. Zij hadden geen na
bestaanden, die hen in deze moeilijke,
ombere dagen konden terzijde staan,
daar daarom1 ontbrak het de arme kinde
en toch niet aan vriendelijke hulp, aan
ooien raad, aan bereidwillige handen en
"©©'.nemend© vriendschap. Soms gevoelde
targaret zich bezwaard door al dengoe-
en raad, die haar gegeven werd om-
ent allerlei zaken, waarover zij bij de
'oortdurende afwezigheid van Allan be
-lissen moest. Van een bedeesde natuur,
>n tot nu toe nooit gewend om han
delend op te 'treden, en als verpletterd
onder de vrees olijke zwaarte van haar
verlies, was het arme kind niet in staat
de leiding der zaken op zich te nemen.
Wel deed zij, door een sterk gevoel van
plicht gedreven, al het mogelijke om haar
aandacht bij de voornaamste aangelegen
heden te bepalen, doch zij gevoeld© zich
niet veer dje taak berekend.
Gelukkig kwam Owen Charlton haar
te hulp, hij beloofde haar zooveel moge
lijk de plaats van Allan in te zullen
nemen, en bij maakte gebruik van zijn
recht als dokter om te zorgen, dat er
niet meer dan hoogmoedig gevergd werd
van hare reeds zoo uitgeputte krachten.
Eerst had men gemeend, dat het beter
zou zijn Cecil en Ella tot na afloop van
de begrafenis te Ravenscraig te laten,
maar Ella smeekte zoo hartstochtelijk,
dat men haar toe zou staan nog één
blik te werpen op het stoffelijk over
schot der dierbare ouders, dat men het
haar niet kon weigeren. De kinderen
keerden dus terug, en gingen niet weer
heen.
En nog altijd geen tijding van Allan.
All© mogelijke middelen om hem te be
reiken, reeds vroeger beproefd, waren te
vergeefs geweest. Er kom dus niets meer
gedaan worden. Owen Charlton deed vrat
hij kon om den aïwezenden broeder te
varvangen, doch dit nam niet weg, dat
autonome afdeelin-gen met besturende ra
den en daaronder weder de nog tot ont
wikkeling te brengen aütonome volksge
meenschappen.
Over de algemeene houding der Indi
sche Regeering kan spr. zeer kort zijn. In
hoofdzaak kan spr. verklaren, dat hij den
thans in Indië gevolgden koers de juiste
acht. Twijfelde spr. vroeger wel eens, of
de Regeering tegen excessen krachtig ge
noeg optrad, thans is hij gerustgesteld.
Spr. deelt het standpunt van den minis
ter, die zoowel liquidatie- als consolidatie-
politiek verwerpt, al staat spr. aan de
zijde van den heer Golijn, wanneer men
het woord „consolidatie" opvat, zooals hij
het doet. Britsch-Indië leert ons, hoe ge
vaarlijk het is verwachtingen te wekken,
die niet kunnen worden bevredigd. Mocht
voor Br.-Indië de ^Dominion-status afge
kondigd, dan zal men goed doen, nauw
keurig na te gaan, wat daaronder valt te
verstaan.
Spr. komt dan tot de houding der
Regeering tegenover de nationalistische
beweging en wijst daarbij op de twee
slachtige politiek der S. D. A. P. Op het
koloniaal congres der S. D. A. P. zijn
uitspraken gedaan, die toonen, dat men
oog voor de werkelijkheid heeft en waar
bij spr. zelfs den moed van sommige uit
spraken in die omgeving bewonderd heeft.
Hij doelt speciaal op de redevoeringen
van de heeren Albarda en Stokvis, waar
bij eerstgenoemde wees op de noodlottige
gevolgen van het nu loslaten van Indië.
Als men die rede leest, dan denkt men:
met dien man valt te praten, zelfs mee te
regeeren. Maar in de resolutie van het
congres werd onder invloed van de linker
zijde zelfs het woord „onvoorwaardelijk"
ingevoegd, waar sprake is van de losma
king va,n Indië.
In geval van nationale excessen vindt
men deze partij steeds aan de zijde der op
positie. Zij wil geen doorsnijden van den
band, maar zij wil, dat men de personen,
die zich daarmede bezighouden, rustig
hun gang zal laten gaan. Spr. vreest, dat
deze partij meer en meer door de zuig
kracht der linksche elementen zal wor
den getrokken in een richting, die niet
veel van de communistische verschilt.
Dat ziet men aan de moties-Cramer.
Wat inzake staking hier te lande wordt
afgekeurd, wordt daarin voor Indië goed
gekeurd. De heer Cramer prees eenige na
tionalisten voor hun vaderlandsliefde.
Heeft men de S. D. A. P. in Nederland
ooit zooveel bewondering voor die deugd
zien koesteren?
De huiszoekingen der Regeering
zijn door verschillende critici ongemoti
veerd geacht. Men weet het dadelijk beter
dan de regeering zelf!
Spr. houdt zich aan de verklaring van
den regeeringsgemachtig(|e in den Volks
raad, volgens hetwelk er een vermoeden
was, dat een opstand werd voorbereid.
Trouwens zonder goede gronden zou de
regeering tot dezen maatregel niet zijn
overgegaan. Men behoeft niet te vreezen,
dat daardoor de gezonde ontwikkeling der
volksbeweging zal worden tegengegaan.
De heer F eb er, R. K., sloot zich in
hoofdzaak bij de beide vorige sprekers
aan.
EEN ONDERZOEK NAAR HET KIES
STELSEL?
Advies gevraagd van Centraal Stem
bureau.
Aan de Memorie van Antwoord nopens
de Algemeene Beschouwingen van de
Eerste Kamer, over de Staatsbegrooting
ontleenen wij:
Inderdaad hebben de verkiezingen van
1929, politiek gesproken, geen noemens
waardige verandering gebracht in de sa
menstelling van de Tweede Kamer. De
reden, die in één adem voor deze onmis
kenbare waarheid wordt opgegeven, is on
getwijfeld de juiste: gevestigde meenin
gen, vaslstaande beginselen beheerschen
de gedragslijn der groote politieke par
tijen.
Nu echter klachten over het bestaande
stelsel vallen, is de regeering,' gelijk zij
bij monde van den minister van Binnen-
londsche Zaken en Landbouw in de Twee
de Kamer bereids meedeelde, gaarne be
rt- id daarnaar een onderzoek in te stellen.
Naar aanleiding van het debat in de
Tweede Kamer, is het Centraal Stembu-
allen reikhalzend naar hem1 uitzagen, en
zijlij gemis diep- gevoeld werd.
HOOFDSTUK VII.
D© lange,, troosteloo-ze dagen met hun
last van diepe, verbijsterende droefheid,
hun plotselinge uitbarstingen van dulde-
looz© smart, of tijden van doffe berusting
gingen langzaam voorbij, en eindelijk brak
d© morgen .aan, waarop niet langer op
d© terugkomst van Allan gewacht kon
worden.
D© lieden te Hadford-Lei-gh zouden
niet licht den dag vergeten, waarop de
sombere wagen met zij® dubbelen last
door d© doodsche straten, langs de ge
sloten huizen trok, gevolgd cioor een aan
tal rouwkoetsen en een langen stoet van
belangstellend© vrienden. Met betraande
medelijdende oogen zag men naar de
bleeke, droevige gezichtjes der verwees
de kinideren; en lippen, die het bidden
verleerd schenen te hebben, smeekten
thans voor hen in stilte om troost en
steun onder deze vreeselijke- beproeving.
Slechts de zes oudste kinderen waren
op het kerkhof tegenwoordig, Owen Charl
ton nam de plaats in van den -oudsten
zoen. Het was een somber, hartver
scheurend tooneel die jonge, hulpelooze
schepseltjes daar te zien staan, rondom
het dubbel© graf. Misschien bleven er
reau uitgenoodigd zijn aandacht aan de
zaak te wijden, c.q. van advies te willen
dienen. Daarbij komt vanzelf op den
voorgrond de vraag, of een verdeeling
van het land, gelijk voor de Eerste Ka
mer is vastgesteld, ook voor de Tweede
aanbeveling zou verdienen.
De Belgische loodsdienst
le VI i ■■singen. De financiëele com
missie in de Belgische Kamer heeft thans
haar aandacht gewijd aan hst vraagstuk
van den Belgischen loodsdienst te Vlis-
singen. Sommige leden der commissie
verklaarden zich voorstanders van het
denkbeeld om den geheelen dienst over
te plaatsen naar Belgisch grondgebied,
terwijl anderen den wensch te kennen
gaven, dat zoolang de huidige toestand
gehandhaafd bleef, het lo-odspersoneel al
thans een betere behandeling en betere
slaapgelegenheid zou krijgen.
Kloetinge. De Herv. Jongensclub Elthe-
tohield 12 Febr. haar jaarvergadering.
D© zaal van het vereenigingsgebouw was
geheel gevuld, toen de voorz. Ds Ra-ams de
bijeenkomst opende met gebed ©n 't la
ten zingen van Ps. 25:2. Daarna sprak
hij over den 12-jaxigen Jezus in den tem
pel en teekende op ernstig© wijze het
verschil tusschen de 'gezindheid van Jezus
en 'die van 'de tegenwoordige jeugd. De
verslagen van secretaris en penning
meester, die hierop volgden, lieten blijken,
dat* bet vereenigingsleven bloeide. Het
aantal leden was in het afgeloopen jaar
met 14 toegenomen. Het programma werd
op uitnemende wijze afgewerkt; opstellen,
voordracht, en aardige samenspraken wis
selden elkaar af. Uit alles wat ten ge
hoor© werd gebracht, bleek duidelijk, dat
men in deze club niet had stilgezeten. Het
was een goede avond en 't was reeds
over half 12 toen de voorzitter deze
bijeenkomst sloot. De vele bezoekers keer
den voldaan huiswaarts.
Kruiningen. In de a.s. Maandag te
houden Gemeenteraadsvergadering komt
o.a. in behandeling de demping, rioleering
en afrastering van de sloot in het Eindje
in de Ronde, alsmede rioleering enz. van
de Snellemarkt, en het aanleggen van een
tegeltrottoir in -de Schoolstraat en het
aanleggen van een bestraat voetpad en
verbetering rioolputten in de Lange Geer
te Hansweert. Raming f 5320,04.
D© Krocnve-reeniging „de Harmonie"
hield gisterenavond haar jaarvergadering.
Uit de verslagen bleek een kassaldo van
f 78.86, niettegenstaande, vorig jaar twee
maal de buurt versierd is bij de beide
gehouden concoursen. De aftredende be
stuursleden P. Witte, A. Bavec© en J. J.
Franpoijs werden herkozen. Besloten werd
tot aankoop van. enkele groote vlaggen
en uitbreiding van het aantal kleine
vlaggetjes, met het oog, op den a.s. 50-en
jaardag -onzer Koningin, die ook hier
wel niet onopgemerkt voorbij zal gaan.
Overwogen werd om a.s. winter het 30-
jarig bestaan dar vereeniging feestelijk
te vieren. Dhr P. Witte zal dan 25 jaar
voorzitter zijn.
Schore. Gisteren hield de Varkenshond
„Draatgt elkanders lasten" zij'n 23ste jaar
vergadering. Uit het verslag van den pen
ningmeester bleek, dat over 1929 de re
kening sluit met een nadeelig slot van
f 33.34 tengevolge, van buitengewone uit
gaven. Pe aftredende bestuursleden A.
Stevense Fz. en H. v. Koievering© Jzn.
werden herkozen. Tot bode werd benoemd
dhr A. v,an Koeiveringe Jzn.
D© weegbrug „Schorebrugf' -alhier
keert over het afgeloopen boefej-aar 1929
aan haar aandeelhouders een dividend
uit van 20 pet.
Op heden, 14 Febr. 1930, is het vijf
j,a,ar igieleden, dat de zangvereen. „Zang
veredelt" alhier werd opgericht. Een en
ander z-al feestelijk wo-rden herdacht.
Ovezand De Raad vergaderde gisteren
voltallig. Wordt vastgesteld de 80 pet.
voorschot voor 1930, bepaald bij art. 103
d©-r L.O'.wet voor de b-ijtoonidere scholen.
Opi «en nader verzae-k van „de Hanze"
wordt een1 vero-rdening op de winkelslui
ting vastgesteld, waarbij wordt bepaald,
dat -op- de Zaterdagen de winkels om "9
uur e® op de andere werkdagen om 8 uur
geen andere ©ogen onder de menigte
droog als die van Margaret en Murray,
toen de predikant, met haperende stem,
de plechtige- en indrukwekkende woerden
van het begrafenisformulier voorlas. Mar
garet kon niet meer weenen, en Mur
ray had in het geheel geen tranen ge
stort.
Ble-ek en onbeweeglijk stond' zij- daar,.
G-nbewust van hetgeen er rondom hen
voorviel. Margaret met neergeslagen
oogen, onafgebroken turende in bet graf,
dat zooveel dierbaars bevatte, Murray met
vreemden, strakkea blik naar den kou-
den, grijzen, bewolkten hemel opziende.
Langzaam rolden de tranen over de
bleeke wangen van Lucy,- die voor het
overige kalm en bedaard was. D© arm©
Ella en de kleine Emmelin-e snikten als
of haar het hart breken zou, terwijl pij
ieder een hand van Margaret krampach
tig vasthielden, en Cecil was ten prooi
aan zulk ©en hevig© ontroering, dat Owen
Charlton genoodzaakt was hem met zach-
ten dwang te verwijderen.
„Stof zijt gij en tot stof zult gij we-
derke-eren". D-eze ernstige woorden had
den yjperklonken, en de jeugdige rouw
dragers waren teruggekeerd in hun som
bere, verlaten woning.
Dien av-ond scheen de mantel van
moederlijk© zorg op Margaret's schouders
gevallen. <A1 de anderen schaarden zich
Van den Communist Wijinkoop kan in
waarheid worden gezegd, dat niets hem
te dol is-
In de Tweede Kamer heeft hijl zijln stem
tegen de Surinaamsche begrooting in de
zen zin gemotiveerd, dat Suriname alleen
tot bloei kan komen, als onmiddellijk de
band met Nederland wordt losgemaakt
Als men nu even bedenkt, dat van de
8 millioen die Suriname per jaar noodig
heeft, 3 millioen door Nederland wondt
bijgepast, dan is 'twel duidelijk wat de
gevolgen van zulk een daad zouden zijn.
Ten voordeele van Wijhkoop kan hierbij
misschien wo-rden aangevoerd, dat de kans
om door Moskou erkend te worden grooier
wo-rdt, naarmate hij doller optreedt. Want
ho© meer wanorde en ellende, hoe beter
voor d© onheilstichtende moskovieten.
OPMERKER.
gesloten moeten zijn. Voor den Zondag
wordt het sluitingsuur bepaald op des
middags 12 uur
Aangaande het verzoek van het R.K.
schoolbestuur tot het verstrekken van
-gelden voor het aanleggen van eiecüdciteit
in «en der oude lokai|en van de R.K.
school, wordt besloten eerst nadere in
lichtingen in te winnen, om daarna ©en
beslissing te nemen.
Westkapelle. Onder voorzitterschap van
den heer J. van der Wal vergaderd© al
hier in het Evangelisatiegebouw de aid.
Westkapelle van de Ziekenliuisverplegmg
cp Walcheren.
Aanwezig waren thans 15 leden. Me
degedeeld werd dat thans toegetreden zijn
56 gezinshoofden met 185 leden.
Daarna gaf de voorzitter als afgevaar
digde naar de algem. vergadering ©enige
mededeelingen, waarbij spreker opmerk-©,
dat het hem gebleken was, dat het hoofd
bestuur zooveel mogelijk zal trachten aan
de wenschen van het platteland tegemoet
te komen.
Voorgelezen werd daarop een schrijven
van het hoofdbestuur, waarin de afdeeiing
werd medegedeeld, dat het bestuur op
do eerstvolgende algem. vergadering: be
langrijke wijzigingen in bet reglement zal
voorstellen,
le. Het maximum-bedrag voor uitkee-
ring bij een ziekenhuisverpleging te bren
gen van f 100 op f 105, zoodat een ver
pleging in het R.-K. ziekenhuis te Vlis-
singen komt op een maximum van 0 we
ken en in het Ziekenhuis te Middelburg
op 4 weken.
2e: Wordt thans eerst een vergoeding
toegekend bij een verpleging van meer
dan drie dagen in een ziekenhuis, voor
gesteld zal worden alleen geen vergoeding
toe te staan bij een verpleging van minder
dan drie dagen.
3e: Vo-or ziekenvervo-er van het plat
teland van en naar het ziekenhuis een
vergoeding te geven van een bedrag van
ten hoogste f2 5.
Déze wijzigingen te doen ingaan met
ingang van 1 Januari 1930.
De h-eer Mr Wo-ldringh van der Hoop,
hoofdbestuurslid, gaf daarop p.og eenige
belangrijke pnededeelingen, waarbij spr.
opmerkte, dat bet hoofdbestuur ook in
studie had bet vraagstuk: chirurgische
behandeling.
Medegedeeld werd nog, dat verleden
ja,ar aan drie en thans reeds aan twee
patiënten vergoeding is uitgekeerd bij hun
verpleging in een ziekenhuis.
Gekozen werden daarop als bestuurs
leden de heeren J. van der Wal, B. P.
Baaij en B. Louwerse.
Alhier zijn eenige leerlingen van
de openbare school eenige avonden er op
uitgetrokken met het doel nesten te ver
zamelen van den bastaardsatijnvlinder.
Vc-cral waren deze in grooten getale
te vinden in de duindoorns en meidoorns.
In (.enkele avonden brachten eenige jon
gens meer dan 2000 nesten de® volgenden
morgen op school, waar deze verbrand
werden.
Do jongens trokken er op uit, gewa
pend met een snoeischaar.
A>ekerke Donderdagavond vergader
de alhier de vereen. „Het Groen© Kruis".
Docr den secretaris werd het jaarver
slag uitgebracht, waaruit bleek, dat de
vereeniging in ledental toeneemt
-om haar heen; allen, behalve Murray,
di© zooals gewoonlijk afgezonderd zat,
en, met donkere kringen onder de oogen,
afgetrokken in het vuur staarde. Op dien
onvergetelijken avond legde zij, in haar
hart de slilzwijgende en plechtige gelofte
af aan God, en aan de dierbare afgestor
venen, om, wat h-et haar ook zou kos
ten, getrouw te zijn aan de taak, die
haar in -de lente des levens op de schou
ders werd gelegd.
.En lang nadat de anderen in vasten
slaap waren verzonken, lag zij geknield
in de plechtige stilte van den nacht,
terwijl haar jeugdig hart bijna brak van
kommer en rouw, en smeekte zij van God,
aan wien zij thans in de diepste be-tee-
kenis van het woord den Vadernaam leer
de geven, om de wijsheid en de kpacht, en
het geduld en de zelfverloochening, waar
aan zijl in zo-o groot© mate behoefte ,z.ou
hebben.
Met een tot nu toe ongekend gevoel van
rust en troost en zekerheid, zooals een
weenend kind ondervindt, dat zich aan
de borst zijner moeder werpt, wierp Mar
garet zich thans in de armen der einde-
looze Erbarming. „Heere, Gij wilt mij een
Helper zijn", riep zij uit, onder een
stroom van weldadige tranen. „Ik dank
U, mijn God."
(Woirdt vwvolgd.)
