DEZEEDW
TWEEDE BLAD
HET ADRES
A. WIL KING
KLIERZIEKTE -
Wat er deze week voorviel
FEUILLETON
Niet door eigen kracht
Berlijnsche Brieven.
Kerknieuws.
(Wordt vervolgd.)
is een vorm van tuberculose. Ver
waarloost deze kwaal dus niet. Leest
wat Dr. J. H. VAN GRAFHORST,
arts,schrijft in zijn brochure: „Wen
ken en raadgevingen bi; de behande
ling van tuberculose en scrofulose"
over de gunstige resultaten verkregen
met granuline. Deze brochure, die
o.a. talrijke attesten bevat van ge-
neesheeren en genezen patiënten,
wordt U op aanvrage, in gesloten
enveloppe gratis toegezonden door
de Pharrn. Ond. Dr. J. H. VAN GRAF
HORST, Scheveningen, Alkmaarsche-
straat D 9.
959
VAN
ZATERDAG 8 FEBR. 1930. No. 110.
Er is dan nu toch eindelijk van regeeringg-
wege een eerste stap gedaan om het dans-
kwaad, dat reeds zoo diep is ingevreten,
tegen te gaan. Een commissie is benoemd,
die den Minister ran Justitie zal hebben te
ndviseeren, welke taak de Overheid hier heeft.
Moge deze poging tot een spoedige daad
leiden I
Hoe moer we om ons heen zien, des te
meer treft het ons, dat tal van zonden zoo
diep in het leven van ons volk ingrijpen.
Steeds meer openbaren zich de gevolgen van
slechte films, boeken, enz. Ook in de afgeloo-
pen week waren berichten over oplichterijen,
vervalschingen, roofovervallen, enz. schering:
en inslag.
Ook uit het buitenland kwamen verschillende
berichten, die ons tot diepen ernst stemmen.
Denk slechts aan den droeven burgeroorlog
in China, aan den aanslag op den president
van Mexico, aan den opstand in Albanië en
aan de vreeselijke Christen-vervolgingen in
Rusland.
Het is speciaal om laatstgenoemd feit, dat
de classis 's-Gravenhage dcjr Geref. Kerken
voor deze kerken een bidstond heeft uitge
schreven en wel tegen Zondag 23 Februari
in den morgendienst.
Dit besluit zal zeker worden toegejuicht.
Het is immers de taak der Christenheid, om
te letten op de teekenen der tijden en de
nooden der menschheid onzen Hemelschen
Vader voor te leggetn.
Ook op economisch gebied is het lang niet
overal gunstig gesteld. Lazen wij niet van
toenemende of althans weinig afnemende
werkloosheid in Engeland, Duitschlamd, Oost
lenrijk, ja zelfs in Canada?
Ook is het noodig, dat wij acht geven
op de geweldige activiteit, die de commu
nisten den laatsten tijd, vooral in Duitsch-
land, onze Oostelijke buurstaat, ontplooien.
Het lijkt wel, dat wij hier te doen hebben
met een doelbewuste actie, om de revolutie
te ontketenen. Steeds heeft Moskou een be-
geerig oog op het Duitsche rijk geslagen en
het schijnt, dat de bolschewistische bewind
voerders het oogenblik gekomen achten om
weer een kans te wagen.
Ook op dèn Balkan, in onze Oost en in
China zijn duidelijk de symptomen van de
communistische actie waar te nemen, zoodat
de uiterste waakzaamheid geboden is.
Van de Londensche vloot-conferantie is wei
nig meer te vertellen, dan dat de zeemogend
heden het omtrent de hoofdpunten nog lang
niet eens zijn. Men is nu vol verwachting
voor de a.s. Dinsdag te houden zitting en
hoopt men zoover te komen, dat na 3 H
weken arbeid da agenda zal kunnen worden
opgemaakt!
DE VERBETERING VAN DE RIJKS
WEGEN.
In een adres aan den minister van
waterstaat wijzen de besturen van den
A. N. W. B. en de K. N. A. C. op de
wenschelijkheid van een sneller tempo
van uitvoering van de wegenverbetering.
Bij de behandeling van de begrooting
van het Wegenfonds voor het dienstjaar
1927 heeft de minister van financiën toe
gezegd, dat bij de uitvoering van het
Rijkswegenplan zou kunnen worden ver
werkt wat technisch en economisch, d.w.z.
zonder opdrijving der prijzen, mogelijk
zou zijn en dat, voor zoover de hiertoe
noodige bedragen hooger mochten zijn
dan de bijdrage, welke het rijk uit het
wegenfonds ontvangt ten behoeve van
het Rijkswegenplan, dit verschil als voor
schot uit de rijkskas aan het wegenfonds
zou worden verstrekt.
Bij de sindsdien verschenen begrootin
gen van het wegenfonds is ook steeds
met die toezegging rekening gehouden.
In de Wegenfondsbegrooting voor 1927
waren de uitgaven geraamd op ruim f 15
millioen en de inkomsten op rond 13 mil-
lioen, zoodat een voorschot van f 2 mil
lioen zou noodig zijn, doch in werkelijk
heid hebben de inkomsten zoowel als de
uitgaven omstreeks f 15^ millioen be-
loopen
In 1928 waren de uitgaven geraamd op
door Annie Lucas
6.) o
HOOFDSTUK VI.
„O, vader, wat-möeten wijl beginnen?"
was Margaret's onwillekeurige uitroep.
Zijb woorden zeiden haar slechts, wat
ioeds duidelijk genoeg te zien was, dat
hij! een zware ziekte onder de leden had,
maar zijd blik en de toon zijher stem
vervulden haar met een onbeschrijlflijken
angst.
„Gij moet goed voor mij1 zorgen, mij
verplegen, en alles doen. wat Dokter
Charlton u zeggen zal," antwoordde hij',
zijn best doende om opgeruimd te spre
ken.
„Dr Charlton! Hij: is zoo jong."
„Maar hij heeft een goed hoofd op zijin
schouders. Gijl kunt hem gerust vertrou
wen. Hij heeft een buitengewoon helder
inzicht voor iemand van zijn leeftijfd. In-
diett hij ar nog een ander bij wil hebben,
vend i 96 ié millieen an de inkomsten «9
rond f 17 millioen, en was gerekend op
een voorschot van rond f 9% millioen,
terwijl in werkelijkheid de uitgaven rond
f 15 millioen en de inkomsten rond f 19
millioen hébben bedragen, zoodat dit jaar
instede van een voorschot te eischen een
batig saldo van rond f 4 millioen heeft
opgeleverd.
De voor 1929 geraamde bedragen wa
ren in ronde cijfers resp. f 30 ka millioen
en f 18 millioen, zoodat voor dat jaar een
voorschot noodig zou zijn van f 12^ mil
lioen, doch volgens de mededeelingen van
den minister van waterstaat in de memo
rie van antwoord betreffende de begroo
ting van het wegenfonds voor 1930 zou
naar de toen bekende gegevens in 1929
aan de wegen rond f 20 millioen worden
verwerkt en ook voor dat jaar geen voor
schot noodig zijn.
Tenslotte is voor 1930 in ronde cijfems
gerekend op f 25% millioen aan uitgaven
en f 20 millioen aan inkomsten, zoodat
een voorschot van 15% millioen noodig
zou zijn.
Aangezien er geen reden is om aan te
nemen, dat de zaken zich dit jaar anders
zullen ontwikkelen dan de vorige jaren,
mag worden verwacht, dat ook in 1930
weder een belangrijk deel der toegezegde
bedragen onverwerkt zal blijven, want het
is een algemeen hekend feit, dat op
aandrang van den minis te r
van financiën bij het opmaken
der begrooting voor 1930 zeer
groote bedragen geschrapt
z ij n, die zeker geheel of gedeeltelijk zou
den kunnen worden verwerkt en dat de
uitvoerders van enkele groote werken
zelfs bepaald onthand zijn door het schrap
pen van posten, die noodzakelijk zijn voor
een regelmatige snelle voortzetting daar
van.
Verschillende van die werken zijn zelfs
reeds aanbesteed, en de uitvoering daar
van kan niet worden nagelaten, wat er
toe leidt, dat andere werken, die thans
op de begrooting van 1930 zijn gebracht,
niet voor uitvoering in aanmerking kun
nen komen en dat die begrooting dus fei
telijk geheel wordt ontwricht.
De besturen wijzen er voorts op, dat als
motief voor het snoeien der begrooting
zeker niet kan gelden, dat de grens van
wat technisch en economisch kan worden
verwerkt, reeds zou zijn 'bereikt, omdat
er toch geen sprake van is, dat de Ne-
■derlandsche wegenbouwers niet meer dan
tot dusver zouden kunnen verwerken zon
der opdrijving der prijzen. Integendeel,
juist door ben inplaats van kleine stuk
jes weg groote trajecten ineens in uitvoe
ring te geven zou veel meer en veel eco
nomischer gewerkt kunnen worden.
Aangezien er dus naar de meening van
de besturen van den A. N. W. B. en de
K. N. A. C. alle reden bestaat, om, inste
de van de voor 1930 beschikbaar te stel
len fondsen te beperken deze zoo ruim als
maar eenigszins mogelijk is te verstrek
ken, hebben deze in hun adres aan den
minister van waterstaat dezen verzocht
alsnog een ruim opgezette suppletoire be
grooting van het wegenfonds voor 1930
aan de volksvertegenwoordiging te willen
voorleggen.
voor Manufacturen,
Dames- en Kinderconfectie
Tapijten - Gordijnen
Bedden - Ledikanten en
aanverwante artikelen Is
GOES HULST
De Robinson der twintigste eeuw.
De Fransche schrijver Alphomse Karr leefde
honderd jaar geledeai in Parijs. Op een goe
den dag overkwam ham- hetzelfde, wat iede-
ren bewoner eener wereldstad wel eens over
komt: hij was de oppervlakkigheid en het
rumoer zat. -Hij wilde op een onbewoond
eiland gaan wonen en rustte met, aleer hij'
op de Seine een' met gras begroeid eilandje
hetgeen noodig zou kunnen zijn, laat dan
Fairfield roepen."
„Was Allan maax thuis," zuchtte Mar
garet.
Er vertoonde zich een uitdrukking van
bittere droefheid op het bleekie gelaat van
den zieken man.
„Arme Allan! arme jongen!" sprak hij
als toit zich zelf, ,,'tzal voor hem het
ergste wezen."
„W,at?" vraagde Margaret in .angstige
spanning.
Haar vader antwoordde niet, maar zijln
stoel naar de tafel trekkende, haalde hij
het schrijfgereedschap, dat daarop stond,
naar zich ;toe, en het hoofd op 'de hand
geleund, schreef hij haastig eenige re
gels
Maar hoe weinig ook, toch kostten zij1
hein groote moeite. Toen hij er mee
klaar was, deed hij! het papier in een cou
vert, waarop hij den naam' van Allan
schreef.
„Draag hier zorg voor, Margaret," zei
hij. „Geef den brief aan Allan, zoodra hij
thuis komt, met mijn besten groet en m$n
zegen."
„Vader!" klonk het van Margaret's
Lippen. 'tWas een angstige vragende uit-
roeip.
esMefct haê. Bis» Üoawefe hg étbseiS ses
houten huisje en voelde zich overgelukkig.
Maar op een morgen in dm herfst liep hij'
tot zijn niet geringe ontzetting een met twee
paaiden bespannen hooikar tegen het lijf eti
op den bok zat een welgedane boer, dia al
even verbaasd beek als Alphonse Karr. De
dichter vroeg den boer, hoe hij dit onbe
woonde eiland had ontdekt m jangs welken'
weg ljjj met z'ijn kar was gekomen? De boer
wees hem op een drogen zandbank, die alle
jaren bij warm weer begaan en dus ook be
reden kon worden. Het eilandje was zijn
persoonlijk eigendom en hij kwam bet hooi
inhalen. Den dicher bleef niets anders over,
dan terug te koeren naar huis en heel Parijs
had schik in den Robinson der negentiende
eeuw.
Dn beurt ia thana aan Berlijn, om te lachen
on te praten over den Robinson der twfatig-
»te eeuw. Daar echter de Spree geen gele
genheid biedt tot soortgelijke avonturen, moest
da man, om wien het hierbij gaat, zijn hól
in den vreemde gaan zoeken.
Ditmaal is het ook geen dichter, maar
een doodgewone dokter, dr Friedriclh Karl
Rilter van naam en de roman,, die zijn naam
tot titel zal dragen, is gebaseerd op weten
schappelijke nuchterheid.
Door een expeditie van Amerikaansche on
derzoekingsreizigers, welke van Chicago naar
den Stillen Oceaan waren getogen, werden
op een der Galapagoseilanden twee Europeeërs
aangetroffen. Man en vrouw woonden har
monisch in een houten hutje op het kleine
Charles-eiland en bleken er rost het onge
civiliseerde leven der inboorlingen volmaakt
tevreden te zijn.
De leider der espeditie, Eugene "Mao Do
nald, zond vonktelegrammen naar Chicago
en vandaar uit kwam ook Europa op de
hoogte van de zonderlinge historie.
Omgekeerd gaan thans van Berlijn mt te
legrammen naar alle deelen der wereld, om
iets naders over dr Ritter en diens onder
nemende acoompagnatrioe te berichten. Hef
zal dus, naar ik vermoed, niet lang meer
duren, dat ook op het eenzame eiland op
den Stillen Oceaan hartelijk gelachen wordt
om de opschudding, welke dit avontuur te
weegbracht.
Berlijnsche vrienden teekenm dr Ritter als
een origineel en eigenaardig karakter. Het
laatst was hij werkzaam te Berlijn als prakti-
kant in de hydrotherapeutische universiteits
kliniek in de Monbijousitraat. Voorts werkte
hij zelfstandig als geneesheer, tevens als tand
arts in de Kalckreuthstrasse, waar hij' nog
steeds een kamer aanhield. In datzelfde huis
woont zijn collega, dr Graatz, voor wien hij
vaak de practijk waarnam. Men is in medische
kringen overtuigd, .dat dr Ritter zijn plan
zorgvuldig overwogen en uitgewerkt heeft. Op
de Wannsee leerde hij zeilen en daar hij wist
hoe moeilijk tandziekten in het gebied van
den equator behandeld kunnen worden, liet
hij al zijn tanden uittrekken, om Juni 1929
met een valsch gebit op reis te gaan.
Hij gaf zelf als motief zijner zwerftochten
aan, dat hij psychologische studies wilde ma
ken en vaststellen, hoe de verhouding tus-
schen klimaat en natuurlijke voeding is. La
ter wilde hij deze studie voor een promotie
uitwerken. Dr Graatz kreeg den eersten tijd af
en toe bericht, maar hoorde het laatste half
jaar niets meer van zijn collega, zood'at nie
mand wist, waar hij vertoefde.
Pas door de ontdekking van Mac Donald
werd men gewaar, dat dr Ritter nog tot de
levenden behoort. Daar zijn vrouw voor de
voedingsmethode van haar man niet veel voel
de, leefden beiden gescheiden. De dame, die
hem vergezelde, is de echtgenoote van een
Berlijnsohen Studienrat, wiens echtgenoote als
patiënt kennis maakte met dr Ritter.
Deze vrouw voelde veel voor dr Ritier's
opvattingen en liet haar gezin in den steek,
om de ontdekkingsreis mee te maken. Beiden
waren overtuigd van de wetenschappelijke be-
teekenis der onderneming en men zal moeten
afwachten, wat dienaangaande later gepubli
ceerd wordt.
Het Charles-eiland wordt slechts door en
kele negers bewoond.
Het eiland bezit een haven, Floriana ge
naamd en zelfs een postkantoor, dat echter
door niemand benut wordt. De temperatuur is
tropisch, want de equator gaat er dwars
over heen. De flora en fauna is er niet zeer
omvangrijk. Men ziet er allerlei kaktussoor-
ten, voorts verwilderde geiten, honden en
katten, eertijds door andere toeristen achter
gelaten. Voorts vindt men er reusachtige
schildpadden, .waar 't woord Galaragas aan
herinnert.
Met een klein zeilschip werd de Stille
Oceaan bevaren. Augustus '29 werd de
equator bereikt en waarschijnlijk had men
a!s bemanning een paar inboorlingen aan
boord. Men neemt aan, dat hij later het
„Mijn kind," sprak hiji, haar mot groote
teederheid aanziende, „men weet nooit
vooruit hoe zulk een ziekte kan afloopen.
Ik zou u niet gaarne noodeloos veront
rusten, maar ik mag u mijn vrees niet
verzwijgen, dat ik zeer ernstig ziek zal
worden.
Evenwel, God kan mijl voor ulieden
spaien; de afloop van deze beproeving is
ini Zijln hand, bijl Hem zijln de uitgangeto
des levens I De mogelijkheid bestaat dat ik
weggenomen zal worden, maar, door dit
te e-ifcennen, vergroot men het gevaar
toch niet?
„Neen; maar ach vader! 'tls te vree-
selijk om aan te denken," en zijl vefborg
het gelaat in de 'handen als om aetrï
schrikbeeld af te weren.
„En toch moet ik van u vergen er
u een oogenblik in te verdiepen, daarna
moiogt ge de gedachte van u afzetten,
Dr Carlton laten halen, en doen, wat
gij kunt om mij1 zoo spoedig mogelijk
weer gezond te krijgen."
Hij -deed zijn best om opgeruimd te
spreken, maar zijn hart bloedde bijl de ge
dachte aan de zware taak van zorg
en verantwoordelijkheid, die zoo onver
wacht op deze zwakke, jonge schouders
soiu gelegd worden, Hij wilde hef meisje
eefcae$je uiteend, <m tevgnsmiadele# in te
halen en dat hij sedert dien aan zijn lot werd'
overgelaten. Men krijgt uit de binnengeko
men berichten allerminst den indruk, dat dit
vrijwillige of geforoeerde isolement beiden on
aangenaam was. Niettemin heeft de Ameri
kaansche expeditie voor een jaar normale,
althans voor ons gewone stervelingen normale
levensmiddelen achtergelaten.
Mijn vriend en collega Frank Kunzendorf,
die onder den naam Frakun elke week een
ondeugend gedichtje in de Deutsche Alige-
meine Zeitung publiceert, neemt een loopje
met dezen Robinson Crusoué der 20 eeuw. Hij
zingt spottend
Kurz, er wollte aua Berlin.
In die Einsarokeit entfliehn.
(Zu dom vorerwShnt en Sdhritt
Nahro er eine Dame null)
In «an ander Barlijnsah Wad zag ik roods
een serie spotprentendr Ritter als nor
maal huisvader in de Kalkreuhtstrassa; dr
Ritter op de Wannsee ijverig aan 't zeilen
dr Ritter bij den tandarts, om zich alle
tanden uit te do>en trekken; dr Ritter met
Frau Studienrat vlak voor het Charles-eiland,
geestdriftig de handen in de lucht stekende!
Berlijn, 3 Februari 1930.
Kerkel ijk geschil te Dok-
k u m. Het Provinciaal Kerkbestuur van
Gelderland (Ned. Herv. Kerk) heeft eind
beslissing gegeven in da békende zaak
van het geschil tusschen den Ring van
Dokkum en den Kerkeraad aldaar over de
vaststelling van de predikbeurten tijdens
do vacaturen in die gemeente.
Dit bestuur heeft geconcludeerd, dat
do Rinjg Dokkum recht heeft op het waar
nemen van de in deze gemeente bij' het
ontstaan dor tweede vacature bestaan heb
bende predikbeurten en de reglementen
den kerkeraad van Doikkum het recht
niet toekennen, de rechten van den Ring
inzake den tijd dezer predikbeurten te
verkorten.
Het besluit der ouderlingen en diakenen
van Diofckum, waarbij1 dezen de vacature-
beurten op 7 en 2 uur stellen, is, da.ar
hot bij' afwezigheid en zonder toestem
ming van den consulent genomen is, on
wettig. Bijaldien wettig zou zulk een be
sluit in strijd zijn mot art. 22 Regl. oi. d.
Vac., volgens hetwelk de consulent binnen
5 dagen na het ontstaan der vacature
aan den praetor een lijst der te vervullen
predikbeurten zendt.
Ten slotte zegt het prov. kerkbestuur
van Gelderland in zijn stuk, dat een
„zonder eenige beperking" door den ker
keraad vaststellen van den tijd dar beur
ten, gelijk het prov. kerkbestuur van Fries
land voorstaat, leiden kan 'tot grenzelooze
niet verontrusten met zij'n eigen sombere
voorgevoelens, doch haar slechte enkele
noodzakelijke dingen zeggen, die als het
ergste mocht gebeuren, voor haar en voor
Allan een erfenis van steun en troost
zouden zijh. Maar hiji had zooveel te zeg
gen, en de tijd was zoo kort, en zijn
krachten waren zoo gering; want hiji ge
voelde, dat zijn toestand elk oogenblik
verergerde.
„Gij moet de 'kamer van Allan zoo
spoedig mogelijk voor mijl in orde ,laten
maken," ging hiji voort, „die is het meest
afgezonderd, en de kinderen moeten on
middellijk uit het huis gestuurd worden.
Zult giji daarvoor zorgen? Charlton zaJ
zooveel mogelijk mijln patiënten overne
men. Ik behoef u de zorg voor uw
moeder niet op het hart te drukken.
Deel haar een .en ander met de grootste
voorzichtigheid mede, laat zij1 zich in
'gpen geval vermoeien, en bespaar haar
zooveel in uw macht is alle onrust en
angst. Margaret, mijn axm kind, gijl weet
niet van hoeveel belang dat is."
„Wat is er dan, vader?" fluisterde Mar
garet met heesche stem.
„Het hart van uw moeder is ernstig
aangedaan; elke schok, elke opwinding
kan oorzaak worden van een hevige be
willekeur en moeilijkheden, daar toch de
kerkeraad eener vacante gemeente alsdan
den Ring op elk door hem gewild uur zou
kunnen doen optreden, zonder hierbij re
kening te houden met de belangen van
predikanten, gemeenten en anuere vaca
turen.
Vereeniging tot versprei
ding der Heilige Schrift. De Ver
eeniging tot verspreiding der Heilige
Schrift deelt mede, dat zij met het oog
op de groote vraag, die er is naar Psalm
boekjes voor arme kinderen op Chr. Scho
len, Zondagsscholen en Evang. Vereeni-
gingen een groote oplaag van deze boek
jes ter perse heeft laten leggen. Zij stelt
50.000 van deze Psalmboekjes gratis voor
bovengenoemde Scholen en Vereenigin-
gen beschikbaar.
Aanvraag-formulieren hiervoor zijn te
verkrijgen: Keizersgracht 328, Amster
dam.
Kerkbouw. In de Donderdag ge
bonden vergadering van den Kerkeraad
der Geref. Kerk te Middelburg werd na
ampele bespreking aangenomen het voor
stel van de Comm. van Beheer inzake
verbouwing- van de Hofplein-kerk:
lo. De zijgalerijen vervallen, terwijl de
achtergalerij grooter wordt gemaald. (Het
aantal plaatsen wordt daardoor 850);
2o. in plaats van. één ingang komen
er twee;
3o. de kluis vervalt, terwijl de con
sistorie vergroot wordt;
éo. de verwarming wordt als in de
Gastbuiskerk;
5o. de aanbesteding der Hofplein-kerk
heeft plaats onder aannemers, die lid
zijn van pen dar Gereformeerde Kerken
in ons land.
Over een nieuw orgel in de Hofplein-
kerk zal nader worden gesproken.
nauwdheid met doodelijken afloopi Het
schijnt wreed, om u dit te zeggen, mijh
kind, wreed om uw hart te bezwaren
met zulk een droevig geheim, maar het
ware nog erger u onder deze omstandig
heden in onwetendheid te laten. Indien
Allan hier was -geweest, zou ik het nooit
gedaan hebben, maar hiji kan niet tijdig
genoeg thuis zijln. Gij behoeft u echter
niet noodeloos ongerust te maken. Deze
toestand hooft al 'jaren geduurd, en er
is thans geen grooter reden tot bezorgd
heid, maar bij' het vooruitzicht van mijh
ziekte is het noodig, dat iemand geheel op
de- hoogte van haar toestand is, ten
©inde haar a.Ue aandoening te besparen."
mm© Margaret I Het was of de jjrond
ondei hare voeten wegzonk. Zijl begreep
duidelijk hoe groot de bezorgdheid van
haar vader moest wezen, want indien
hjj den toestand niet zeer ernstig had
ingezien, dan zou hiji er noodt toe geko
men zijn haar deze mededeeling te doen
Er volgden eenige oogenblikken van be
nauwende stilte, maar zgl was te ontsteld
en als het ware te verbijsterd om iets
te kunnen zeggen. Eindelijk deed Dr. May-
burn zichzelf geweld aan.
Vele plaatsen in ons land, vooral Birabant en Limburg, worden bedreigd door een
hoogst ernstige rupsenplaag. Bijna geen boom of struik, die niet mot de onheil
spellende nesten is bezaaid. De gerheentebesturen hebben, de burgerij nadrukkelijk
ge-wezen op de verplichting om de nesten te verdelgen. Een tuinder, bezig, door
middel van, in petroleum gedrenkte sponzen, de nesten te verbranden.
