DE ZEEUW
Van bedriegelijke schittering
TWEEDE BLAD.
DDELBURG
nstbode
AANBOD.
ten MELKWIIK,
De Londensche Conferentie
Uit de Provincie.
BOOMEN
UISHOUDING.
/AN WESTEN
s een van de
n- en Kin-
naar maat
roomer en Karn,
FEU I L L ETON.
De Tweede Haagsche Conferentie.
nschrijving:
P. NIEUWEN-
jke.
'anuari bij C. D.
elle.
3d: EEN HOF-
ot 40 H.A., voor
ngeving Middel-
:n St, Joosland.
khandel DHUIJ,
POP:
etaardappelen
en Bravo's, een-
J. GOETHEER
ordrecht in een
an flinke
5. 2748 Advert.
S, Dordrecht.
vr. DENEVERS
Middelburg.
die uitsluitend
UJDAGS wordt
igenomen kleine
ogstens 5 regels
ruitbetaliDg
STEN, GOES.
)emba-Film in de
rens, 's avonds 7
rijgbaar bij de
e en Dingemanse
ingang.
school te Kapel le
J LP. Inl. ver-
eester ]OZ. DE
30 Januari.
en, Rozen en Hees-
Aanbev. W. Ver
ier, Haringplaats
pec. adres voor
htboomen.
ij, 500 El Vitrage
e bij iemand die
werken in depót
21 Bureau van
n Pepermunt-
't Tramstation
erugbezorgen of
ning Korte Delft
Prima eigen ge-
Jladreuzel, Rund-
arkt, Middelburg.
O P
SER. Landbouw-
^eg.
OP:
kt voor alle werk,
n, geschikt voor
VIELEMAKER,
Iburg.
lelburg, groot of
Ritthemscheweg
jmstandigheden
et omzet Eieren,
toebehooren.
HUBREGTSE,
Middelburg.
ENSTE.
en gevraagd,
per maand,
eau „De Zeeuw"
agd wegens hu-
irdige
shoudster,
E, Landbouwer,
tan bekwaam
atst. Br. met opg.
ifschrift get. aan
DER PEIJL te
Maart
jchl,
r, bij A.
rinadorp.
DE
VAN
DINSDAG 21 JAN. 1930. No. 94.
Geperking en vermindering der vloten.
Vandaag wordt te Londen de Confe
rentie der vijf voornaamste zeemogend
heden (Engeland, Amerika, Japan, Italië
<hi Frankrijk) geopend, waarvan gehoopt
wordt, dat zij tot een beperking en ver
mindering van de bewapening ter zee zal
leiden.
In de Buitenlandsche Kroniek van het
jongste nummer van „Stemmen des Tijds"
geeft 11. L. Baarbe, expert op dit gebied,
een uiteenzetting van de beteekenis van
deze conferentie.
Ter oriënteering van onze lezers, laten
wij van dit artikel hier een gedeelte vol
gen
„Drie euawon lang, bijna onafgebroken,
heeft Engeland de zeecn vrijwel be-
heerscht. De wereldoorlog heeft ech.er
aan deze hegemonie een eind gemaakt.
De twoe-ilugendiieden-s andaaldEnge-
lands vloot minstens even sterk als die
van de sterkste twee andere landen teza
men, bleek niet. 'langer houdbaar, toen
het rijkste land der wereld, de Ameri-
kaansche Unie, het ondernam, juist
in verband met den eersten oorlog, waar-'
in het naast Brittanje streed! aan dien
standaard een einde te maken. De Ameri-
kaansche admiraliteit en het Congres be
sloten reeds in 1916, dat de Unie een
vloot moest hebben, „gelijk aan de mach
tigste, door welk ander land ter wereld
ook in stand gehouden". Het begrip „pa
riteit" was daarmee geboren.
In practische pvlitiek werd dit begrip
voor de eerste maal omgezet door het ac
coord, in 1922 te Washington aangegaan.
Dit betrof toen uitsluitend de grootste
vechtschepen, van gemiddeld 30.000 tons
waterverplaatsing. Hierbij heeft echter
Amerika hot niet gelaten. Het was vast
besloten de pariteit door te .voeren over
de geheele linie, met name voor de krui
sers van 10.000 tons, op poene van an
ders een wedloop in bewapening te be
ginnen. Dat Engeland ook op dit stuk
tenslotte zou toegeven, was te voorzien,
toen in Downingstreet de nieuwe leus
werd opgeheven, die samenwerking met
de machtige republiek overzee als eersten
eisch van internationale verzoeningspo
litiek afkondigde.
Maar er blijven ook zoo nog heel wat
moeilijkheden te overwinnen. Immers de
door Amerika beoogde pariteit sluit nog
meer in. Tot en met den wereldoorlog
gold de factor, dat Brittanje elk land
waarmee het in oorlog was en dat het
wilde blokkeeren, ook kón afsluiten.
Duitschland heeft het tot zijn bitter leed
ervaren. Voortaan echter zal Engeland al
leen dan een blokkade effectief kunnen
bewerkstelligen, als het bij voorbaat zeker
is van Amerika's goedvinden. Tijdens den
volkeren krijg kon de Unie haar aanspra
ken om ook met Duitschland handel te
mogen drijven, niet doen gelden. Ze wist
zich de zwakkere partij. In een altoos
nog mogelijken volgenden oorlog staat
achter die aanspraken een vloot, die,
naast de Britsche, de sterkste ter wereld
is. Dat zegt alles voor de totaal veran
derde verhouding.
Een nieuwe kans alzoo op geweldige
machtsconflicten in de toekomst, tenzij
het probleem van de vrijheid der zeeën
ten genoege van beide partijen wordt op
gelost. Zal dit gebeuren, nu of later, om
aan het te treffen vlootaccoord de sterkst
mogelijke sanctie te geven? Men mag het
hopen en vertrouwen, doch vergete in
middels niet, dat er voor een vlootbe-
perking over héél de linie, die toch inzet
is van de straks te houden conferentie
in Londen, nog heel wat meer komt
kijken.
Zullen er voor de andere Mogend
heden: Frankrijk, Italië en Japan, ver-
houdingscijfers kunnen worden vastge
steld, waarbij niemand zich verongelijkt
of achteruitgezet acht? Dat geldt met
name voor het aantal groote kruisers,
die voor elk land een speciale beteeke
nis hebben.
En dan is daar ook nog de cjuaesti© der
door
H. ZEEBERG.
9.) ——o
Hij zag zich al in het soldatenpakje in
een groote kazerne, in een samenleving,
die nu eenmaal een gedwongen leven is.
Hij kon zich absoluut niet voorstellen, hoe
het was. Veel had-ie er ovee hooren pra
ten door zijn broers. Maar die hadden
in vredestijd gediend.
Twee waren d'r geweest.
Piet, met wien hij één jaar in leeftijd
verschilde, was v. d. lichting '13. Die was
rog maar zes weken thuis Voor dien was
;et al heel erg, als de mobilisatie kwam.
Maar voor Klaas zou het óók erg zijn.
letrouwd zijn en reeds drie kinderen te
ebben, en dan nog te moeten dienen. En
rie weet, voor hoelang! Hoe zou dat
aan? Zou z'n vrouw dan vergoeding
-rijgen? Ja, dat zou toch wel.
onderzeeërs, het wapen der zwakke Sta
ten, die hun kustlijn tegen een sterker
vijand hebben te verdedigen.
Men weet uit de bladen van Japan's
verzet tegen de afschaffing van het onder-
zeesche wapen, en daar bekend is dat
er in Frankrijk openlijk en in Italië, hei
melijk althans, precies eender over wordt
gedacht, staat al bij voorbaat vast, dat
de oude Britsche wensch nopens de af
schaffing der duikbooten, niet zal vervuld
worden. Doch dit heeft men te Londen
vermoedelijk al eenigen tijd ingezien, en
bedenkend, dat Keulen en Aken niet op
één dag zijn gebouwd, zal men al blij
zijn als er voor de kruisers een formule
wordt gevonden en een regeling getroffen,
die alle partijen bevredigt.
Trekken Amerika en Engeland in alles
één lijn, dan mag men tenminste hopen,
dat de anderen zich zullen schikken, om
niet de gunst en .den steun dezer mach
tigste Zeemogendheden te verspelen. In
ieder geval zal hooge staatsmanskunst
het uiterste beproeven om een splitsing
in twee kampen te voorkomen, die vroeg
of laat, m stêe van tot voortgezette ont
wapening, tot een nieuwe worsteling om
de heerschappij zou leiden."
De slotzitting.
De sluitingszitting van de Haagsche
'Conferentie nam gisteren te 4.40 uur een
aanvang, aangezien een informeele bij
eenkomst daaraan was voorafgegaan.
De zaal was weder ingericht op dezelf
de wijze als bij de openingszitting, Op de
tribunes en in de loges bevonden zich tal
van journalisten, verschillende leden van
het corps diplomatique, verscheidene da
mes en verdere belangstellenden.
Onder de gedelegeerden trok de heer
Venizelos met een,zwart kalotje op de aan
dacht. Naast den president van de con
ferentie, minister Jaspar, waren aan de
linkerzijde gezeten de heeren G'héron, Lou-
cheur en Snowden, aan zijn rechterzijde
de heeren Hijmans, Francqui en Curtius.
Achter den president zat de secretaris
generaal, Sir Maurice Hankey.
Nadat de president de zitting had ge
opend, deed hij voorlezing van de slotacte
en verzocht hierop den gedelegeerden over
te gaan tot onderteekening van de ver
schillende stukken, in die slotacte be
doeld.
De gedelegeerde van Tsjecho-Siowakqe
maakte eenige reserves.
Ubrich (Portugal) vroeg, of de reserves
die vorige dagen waren gemaakt, van
kracht bleven, ofschoon zij niel, in Jiet
proces-verhaal van deze zitting waren op
genomen, dan wel, of zij moesten worden
herhaald. De president antwoordae dat
zulks onnoodig was.
Hierna kon men tot de onderteekening
overgaan. De documenten, die vau roode
zegels voorzien waren, werden met oran
je-strikken bijeengehouden. De ondertee
kening door den president geschiedde met
dezelfde gouden vulpen, waarmede het
protocol van de eerste zitting door hem
was onderteekend en die hem door de
conferentie was geschonken.
Hierna stelde de president van de con
ferentie voor, het volgende telegram tot
H. M. de Koningin te richten:
„Aan het einde van haar werkzaamhe
den gekomen, vertrouwt de conferentie
mij de eer 'toe, Uwe Majesteit haar eerbie
digen dank te betuigen voor de nieuwe
welwillende ontvangst, welke haar door
Uwe Majesteits regeering is bereid. Tipt
heeft de conferentie 'bijzonder verheugd,
te 's Gravenhage een werk te hebben kun
nen volbrengen, dat zal bijdragen tot de
ontwikkeling der vruchtbare samenwer
king tusschen de volkeren".
Bij acclamatie werd tot verzending van
dit telegram besloten.
De onderteekening van het groote aan
tal documenten duurde van 4 u. 50 tot
5.35 uur.
De „Maasbode" geeft omtrent de slui
ting van de Haagsche conferentie nog de
volgende 'bijzonderheden:
Tegen vier uur betrokken wij- voor 'het
laatst de wac'ht op het Binnenhof. Want
wachten was ook wat dit tweede gedeelte
betreft der Haagsche conferentie, het ken
schetsende voor den journalist.
Het moet gezegd worden, dat de groo
te mannen van de wereldpolitiek, die'hier
bijeen waren, tot het laatste oogenhlik op
zich hebben laten wachten.
Op het aangegeven uur kwamen de ge-
Over de financiën 'dacht Hiyb Jansen
al heel gauw. Hij had maar al te veel
armoede gekend. Wat hadden z'n ouders
moeten werken en ploeteren om door het
leven te komen!
Reeds vroeg had-ie ?pllen helpen.
ïln hij, de leer- en weetgierige, had het
niet durven vragen, te mogen ^tudeeren,
toen de tijd was aangebroken, dat hij van
school moest. Hij zag immers wel, dat 't
toch niet ging.
Neen, hij moest ook maar een spade
grijpen en meewerken, meeverdienen.
Dat was geen schande. Dat wist hij wel.
Maar hij zou het toch doen met pijn in
het hart.
'Gebogen zat hij liever over zijn boeken,
nasnuffelend alles, wat 'hij wilde weten.
'God had het echter anders gewild. Het
hoofd der school praatte er met de ouders
over.
„Neen, meester, het gaat niet. 't Is on
mogelijk. Waar moet ik al dat geld van
daan 'halen? 'Boeken zijn zoo duur. En
't is een gezonde jongen. Hij eet voor drie.
Dat kunnen wij niet bekostigen".
Meester ging teleurgesteld heen. Zoo
veel moesten er leeren van hun ouders,
hoewel ze er absoluut niet voor geschikt
waren 1
delegeerden achtereenvolgens binnen, som
migen, die gerekend hadden, dat de slot
zitting te vijf uur zou aanvangen, wat
later.
Tegen de poort op het Buitenhof groe
peerden zich de belangstellenden, scherp
bewaakt door de politie, die ook de overi
ge toegangen tot het Binnenhof herme
tisch afgesloten hield.
Bij het gebouw van de Eerste Kamer
had zich de Koninklijke Militaire Kapel
opgesteld.
Minister Beelaerts, gouverneur Van
Kaïnebeek en burgemeester Patijn ko
men te voet naar de conferentiezaal.
Het zal maar even duren
Naar gelang de minuten verstrijken
stijgt de spanning. Men wacht op het his
torisch oogenhlik van de onderteeken.ng
der protocollen.
Te half vijf wordt den hoofdcommissa
ris van politie medegedeeld, dat, wanneer
minister Jaspar zijn handteekening zal
beginnen te zetten, uit het derde raam
van het inspringende deel van het Ka
mergebouw een teeken zal worden ge
geven, waarop de kapel met haar koraal-
muziek kan beginnen.
De blikken wijken thans niet van het
derde raam. We zien boden heen en weer
loopen en hollen een juffrouw van de
garderobe, die telkens juist door het be
wuste raam komt kijken, houdt de span
ning er in een agent aan de binnen
zijde der poort, die met een forsch „ja"
zijn collega aan den buitenkant elk oogen
hlik waarschuwt voor een vertrekkenden
auto, doet ons evenveel malen opschrik
ken.
Dan, om tien minuten voor vijf, gooit
een bode het derde raam open en wuift
met duidelijke wenken. Het volgend oogen
hlik klinkt het „Nun danket Allen Gott"
over het Binnenhof.
Een enkele hoed gaat er schuchter af,
doch wordt dra weer opgezet. Andere dee-
len uit Valerius' „Gedenckklanck" vol
gen. Nogmaals ruischen de stemmige to
nen langs de grafelijke zalen en regee-
ringsgebouwen.
Het historisch oogenhlik, van zoo groot
belang voor de vredesgesohiedenis van
de wereld en vooral van Europa is daar.
Omtrent de eigenlijke werkzaamheden
wordt nog het volgende gemeld:
Een van de voornaamste punten waar
omtrent een regeling werd getroffen, be
treft het accoord tusschen de crediteur-
staten en Duitschland. Dit accoord bevat
de definitieve aanvaarding van het plan-
Young als volledige en definitieve rege
ling, ten opzichte van Duitschland, van
de financieele kwesties, voortvloeiende
uit den oorlog en de plechtige verbintenis
der Duitsche regeering om de annuïteiten,
in het plan voorzien, te betalen.
De vroegere verplichting van Duitsch
land is dus volledig vervangen door de in
het Nieuwe Plan voprziene verplichting.
De crediteurstaten verbinden zich van
hun kant, van de aanneming van het
Nieuwe Plan af, de liquidatie van de
Duitsche bezittingen te doen eindigen.
Het accoord voorziet vervolgens in het
eindigen der betrekkingen tusschen de
herstelcommissie en Duitschland en de
opheffing van het bureau voor de herstel
betalingen en van de daarmee verbonden
organen te Berlijn. De functies van deze
verschillende organen, waarvan de hand
having door het Plan is noodig gemaakt,
worden overgedragen op de Internatio
nale Bank door bemiddeling van een spe
ciale commissie, belast met de afwikke
ling der overdracht.
Vervolgens komt de verklaring-van de
Duitsche regeering, dat zij alle krachten
zal inspannen om het afkondigen van een
moratorium te voorkomen en om niet tot
do afkondiging over te gaan dan na tot
de conclusie te zijn gekomen, dat de wis
selkoers en het economisch leven ernstig
geschaad zouden worden door de beta
lingen.
Het laatste artikel van het accoord is
een arbitrage-clausule. Zij bepaalt, dat elk
geschil, hetzij tussóhen de regeeringen,
die het accoord geteekend hebben, hetzij
tusschen één of meerdere hunner en de
Int. Herstelbank omtrent de interpretatie
en de-aanvaarding van het plan zal wor
den gebracht onder voorbehoud van de
speciale 'bepalingen voor zekere bijzondere
gevallen voor een scheidsgerecht van vijf
leden, voor vijf jaren benoemd en samen
gesteld uit een Amerikaanschen president,
twee neutralen, één Duitscher en een ver
tegenwoordiger der crediteurmogendhe-
den.
En deze jongen, die al spelende leerde,
zou z'n kostelijk talent moeten begraven
en op het la.nd gaan werken.
Meester vond het hard en peinsde
peinsde
Zouden er dan geen liefderijke rnoti-
sohen zijn, die konden en een flinken 'on-
gen wilden vooruit helpen?
Eindelijk werd een oplossing gevonden.
Het gelukte hem voor zijn leerling een
beurs te krijgen.
Huib Jansen behoefde zijn talent niet
te begraven, maar vertrok naar de Chr.
kweekschool voor onderwijzers in Fries-
lands hoofdstad.
Daar had hij het goed, veel heter dan
thuis. Dit laatste echter werd door hem
niet vergeten. Hij hing aan z'n vader
en aan z'n moeder.
En het voorlaatste jaar konden zij het
merken, zijn leeraars en zijn medeleerlin
gen, dat er thuis wat aan schortte.
Dat was toen zijn ouders zoo moeilijk
zaten, toen zij dreigden onder te gaan.
Hij was ook te weten gekomen, dat er
aan Gor in Amsterdam was geschreven,
en het antwoord van haar, althans van
haar man in haar naam geschreven. Ook
hem» had het pijn gedaan, al kon hij zich
overigens zijn 'zuster maar zeer moeilijk
Omtrent de niet Duitsche her-
steibepalingen, wordt nog gemeld:
De met Oostenrijk getroffen regeling
komt neer op de onvoorwaardelijke ophef
fing van de verplichting tot herstelbeta
ling en van het algemeen pandrecht en
voorts op het wederzijds afzien van alle
uit het verdrag van St Germain voort
vloeiende financieele aanspraken.
In een resolutie werd de wensch van
den kant van Frankrijk uitgesproken, dat
de voor-oorlogsche schulden van 0J5leu-
rijk en Honeari.ie binnen zrs maanden be
regeld worden. De bondskanselier beloofde
hieraan voor zooveel mogelijk te zullen
voldoen.
Namens de Roemeenseho delcuutio
maakte Titulesco een voorbehoud mel be
trekkin?- tot f'nancPele aanspraken wel
ke reserve de bondskanselier als eenzijdig
verlangen kenmerkte.
Buitengewone Statenzitting.
De Commissaris der Koningin is bij
K. B. van 13 dezer gemachtigd tot het
bijeenro© en der Staten in buiton.iewome
zitting tot behanle'ing van onderwerpen,
betrekking hebbende op de eleotriöiteits-
voorziening en de Prov. Stoombooidien-
sten, welke zitting zal worlen gehouden
op Dinsdag 13 Februari a.s. dei avonds
te 71/2 uur en de daaropvolgende open
bare vergadering op 13 Maart d.a.v. te
2 uur n.m.
Door Gedeputeerde Staten is aan
den heer L. Moerland, bureelambtenaar
bij den Prov. Waterstaat te Zierikzee,
met ingang van 1 Februari a.s. eervol
ontslag verleend.
Onweer. Aanleg en beproeven
van bliksem-afleiders. J. M. Polderman,
Goes. Tel. 129. Adv.
De Burger Gast- en Wees-
huiskwestie te Aardenburg.
Men meldt uit Aardenburg, dat de overige
bezittingen (behalve dus het gebouw)
van thiert Burger Gast- en Weeshuis te
Aardenburg publiek zul.en worden ge
veild. De «wachtgeldregeling der betrok
ken ambtenaren zal vermoedelijk nog. in
den loo') dezer maand door den raad
van beroep in werking worden gesteld.
Vlissingen. Politieke actie.
Op Vrijdag 24 Januari a.s. houdt de A.R.
Kiesvereeniging alhier in de Geref. Kerk
een, openbare vergadering waarin als spre^
ker zal optreden de heer J. J. C. van.
Dijk, lid van de Tweede Kamer, met het
onderwerp „Ontwapening?"
Een belangrijk onderwerp. Van zekere
zijde wordt toch een sterke propaganda
gevoerd voor de z..g. eenzijdige natio
nale ontwapening, terwijl er de A.R. par
tij een verwijt van wordt gemaakt dat
zij in deze richting niet wensclit mee
te gaan. Het loont dus zeker wel de
moeite dit vraagstuk te hooren behande
len, vooral als dit gedaan wordt door
een bij uitstek deskundige, den heer Van
Dijk, lid van de Tweede Kamer voor
Zeeland.
Gaarne wekken wij dan ook onze lezers
niet alleen uit Vlissingen, maar ook uit
de omgeving op, deze vergadering bij
te wonen.
Zooals uit een advertentie in dit num
mer blijkt, is die toegang vrij voor alle
belangstellenden.
Borsselen. Vrijdagavond vergaderde de
gemeenteraad voor liet eerst in het nieu
we gemeentehuis. De voorzitter wenschte
de raadsleden een gelukkig nieuwjaar en
sprak er zijn voldoening over uit, dat
Borsselen thans een behoorlijk raadhuis
bezit. Weth. Bruinooge beantwoordde ook
namens zijn medeleden de goede wen-
schen van den voorzitter.
De verkochte olmeboomen blijken
f 1744 opgebracht te hebben. Thans wordt
aan de leden ter inzage gegeven de kaart
der waterleiding voor de gemeente. De
leiding komt van Ovezande. In den Mon-
sterweg op de grens Ovezande-Borssefcn
komt een watermeter. De voorzitter leest
het ontwerp-contract tusschen de gemeen-
.tefBloirsselein en de N.V. voor. De laatste ver
bindt zichi voor 30 achtereenvolgende ja
ren water te leveren aan Borsselen, ten
hoogste 20.000 knb. meter per jaar, niet
meer dan 100 knb. meter per etmaal en
15 kub. meter per uur. De gemeente- ver
bindt zich o.a. geen water aan derden te
leveren, minstens f 600 per kwartaal aan
de Maatschappij te betalen, indien het
meer voorstellen. Vast zou hij haar niet
meer kennen.
In die kritieke dagen had hij- juist va-
cantie gehad. Hij had zijn ouders voorge
steld, z'n studie te laten varen, op een
kantoor te gaan en te verdienen, om den
last te verlichten.
Afgewezen, r met beslistheid, was dat
voorstel. Dat mochten zij niet toestaan.
Neen, dat zou niet gebeuren.
Huib zag, dat z'n vader onder alles
leed, -dat hij met den dag ouder werd. Dat
deed hem zoo'n verdriet. Maar wat kon
hij er aan doen? Het gedoetje was al be
zwaard met 'n hypotheek. Daarvan zou
dus niets kunnen komen.
Zonder dat de crisis was opgelost, was
hij weer naar Leeuwarden vertrokken met
z'n bezwaard hart.
Tot zijn onuitsprekelijke blijdschap
hoorde hij eenigen tijd later, dat medelij
dende menschen zijn ouders hadden ge
holpen en zij nu, met hard werken, er
weer bovenop konden komen.
In z'n hart dankte hij God daarvoor en
toog weer aan den arbeid.
Toen hij z'n eindexamen had gedaan
kreeg 'hij, weer door de zorg van zijn
vroeger hoofd, spoedig een betrekking op
dit dorp.
De vloojconferentie te Londen vangt Dins
dag 21 Januari aan. De microfoon wordt
geplaatst, in de Roiyal Gallery van Ji.et
House of Lords te Londen, waar de
Engelsche Koning de begroetingsrede zal
uitspreken.
waterverbruik niet hooger is dan 10.000
kub. meter per jaar. Bij een meerder ver
bruik wordt van 10.0)0 tot 13.000 kub.
meter verbruik 20 ct. per kub. meter be
taald, voor dat boven 16000 tot het maxi
mum van 20.0)0 kub. meter f 0.175 per
knb. meier. De raad verleent B. en W.
machtiging het contract te teekenen. Het
voorstel om een amiuïteitsleening voor
de waterleiding aan te gaan ten betrage
van f 35.000 tegen 4V'2 pot. 's jaars, af
te lossen in 25 jaar wordt met algemeen©
stemmen aangenomen.
De heer De Ragt oppert het dankbeeld
dat men de eigenaars van perceelen bui
ten de kom ook zou kunnen doen bijdra
gen in de te maken kosten met de bepa
ling, dat zij dan, in droge tijden het
water tegen den kostenden prijs zouden
kunnen halen. Dit vindt algemeene in
stemming, doch) zal later geregeld wor
den. Daarna bomt ter tafel een schrij
ven van den heer G. dé Krijger alhier,
die verzoekt te mogen zorgen voor ale.c-
trische installaties in da gemeentegebon-
wen. De heer De Regt vindt het voorbarig
in dezen nu reeds te beslissen, daar de
voorzitter meedeelt, dat toch zeker dit
jaar Borsselen nog geen electrisch licht
zal krijgen. Alleen de beide wethouders
blijken bij stemming er voor den adres
sant de levering enz. te gunnen, tegen
de 5 andere raadsleden.
Nog wordt, meegedeeld, dat de storm
schade aan de haven, waarvan het herstel
is aanbesteed voor f470, met die som
niet zal kunnen worden hersteld, daar 'bij
den lievigen wind van 1.1. Zondag weer
6'0 M. is weggeslagen. Na rondvraag volgt
sluiting.
Kapelle. Onder voorzitterschap van dhr
W. Glas kwam de vereöniging van Oud-
leerlingen van de Tuinbouwcursuslsen te
Kapelle in het lokaal Obadja in leden
vergadering bijleen.
De voorz. heette de talrijk opgekome-
nen welkom op deze perste vergadering
in 1930 en deelde mode dat dhr Adama
te Goes 3 Febr. a.s. een lezing zal hou
den over plantenziekten die minder re
gelmatig optreden.
De Penningni., dhr Oele, bracht verslag
uit van de gehouden vergadering van Zee-
lands Proeftuin.
Nu behandelde de voorz. oip onderhou
dende wijze „de Emelten". In den bree-
d© schetste hij' de geschiedenis van dit
insect, waarmede de aardbeienteler vooral
zoo te kampen heeft. Sp'r. stond stil bij de
leefwijze en de snelle verbreiding. Ten-
Die vervulde hjj met liefde, want hij
was onderwijzer met hart en ziel.
Jammer, dat hij zoo spoedig zijn militie-
plichten moest vervullen. Dan kwam er
van zijn hoofdacte-studie ook zoo weinig.
En dan moest hij het schooltje verlaten,
-dat hem lief was geworden. En dan moest
hij ook haar v„erlaten, wier beeld eerst on
bewust in hem leefde maar dat langza
merhand vaste vormen -had aangenomen.
En daarom die bange, ontzettende ban
ge geruchten van mobilisatie. Wie weet
hoe spoedig of hij weg zou moeten!
En als Nederland dan eens in oorlog
kwam, als hij afscheid moest nemen van
alles, wat hem lief wasen 'hij kwam
niet. terug, omdat hij zijn jong, veelbelo
vend leven had gegeven voor z'n land
D'r over denken, o, hij kon het niet.
't Was alles zoo onverwacht gekomen, zoo
plotseling
Vanmorgen had hij het gemerkt, toen
de onderwijzeres hem zoo bruusk die
vraag deed, dat, met Gods wil, het geluk
hem in de armen zou vliegenMoést
hij dat nu op zoo'n manier weer verlie
zen?
(Wordt vervolgd.)
mmm
