DE ZEEDW
Van bedriegelijke schittering
TWEEDE BLAD.
Brieven uit de Residentie.
FEUILLETON
Uit de Pers.
Uit de Provincie.
VAR
MAANDAG 20 JAN. 1930, Nr 93.
Ouderen onder ons, weten wat we be
doelen. als we spreken van den school
strijd. En ook de jongleren doen goed, als
ze telkens weer eens een nurtje gieven,
om te lezen en op te merken, hoe er om
des beginsels wille in ons laxiid
/yobeden en gestreden is voor de school
met den Bijbel. Dat zijn moeilijke jaren
geweest, waarin het meer dan eenB
scheen, of alle bidden en werken tever
geefs zou- zijn.
Wat werd er al niet tegen het christelijk
onderwas aangevoerd?
Ook, dat het minderwaardig was wat
het gehalte betrof, ook dat het farizeërs
kweekte en de natie verdeelde.
Het is een werk van vele jaren ge
weest, om te doen zien, ook voor het
oog van den bestrijder, dat het hier gold
niet een liefhebberijtje, maar een zaak
van het beginsel. Dat bijl het christelijk
gezin behoorde de christelijke school.
Er zijn buiten den christelijken kring
mannen en vrouwen geweest, die hebben
erkend,, dat het hier ging om een begin
sel,, die dat hebben moeten erkennen.,
Maar velen ook hebben het zoo ver nog
niet ge-bracht, zij. zijin nog niet verder
dan bet station: dulden en verdragen
van wat men toch niet meer veranderen
kan. Het lijkt wel of weer veld
wint de gedachte, dat de eeniige bevre
digende .oplossing niets anders is dan de
verplichte neutrale staatsschool. Ziji, die in
onzen tijd dat creatuur nog als de hoogste
wijsheid voor heel -ons volk prediken,,
toonen daardoor toch wel, dat ze blijkbaar
ziende blind en hoorende doof zijn. We
weten wel, dat zij laag neerzien op be
krompen en achterlijke wezens, als wij
zijn, maar zelf hebben ze uit de lessen
van het 'verleden en uit die van het
heden blijkbaar nog niets geleerd. E-r is
een .oud spreekwoord, dat zegt: wien
do goden willen verderven, slaan ze met
blinclhei-d en daarvan blijkt ook hier veel
waar. Zienderoogen gaat, de beteekenis
en de invloed der openbare school, dat
„troetelkind" der natie, achteruit; niette
genstaande alle propaganda verliest ze
meer en meer terrein. Vooral in de groote
steden is dit heel duidelijk te cons-tatee-
ren en met de cijfers te bewijzen. En
wij hebben sterk den indruk, dat juist zjj
die de beste propagandisten voor de open
bare school moesten Zijn, n.l, de openbare
onderwijzers, haar het meest afbreuk
doen.
Maar wij wilden pp iets anders wijlzen.
In de Residentie heeft dezer dagen
de rector van het Vrijzinnig Cfcr. Ly
ceum een voordracht gehouden over
School en Godsdienst. In het persverslag
over deze rede vonden we een paar zeer
merkwaardige uitspraken.
Deze rector betoogde, dat men vroeger
in de school zag een instrument, dat
uitsluitend beoogde nuttige kennis bij te
brengen, maar men heeft geleerd, dat die
school gezien moet worden als een 'le
vende mensciiengemeenschap, die door re
ligie ciebonden is.
Deze vrijzinnige op godsdienstig gebied,
betoogde, dat het ook in, de school gaat
om levensbezinning, om inzicht in den
samenhang aller dingen. Hoogste doel der
school is, volgens hem, ook hoogste doel
der Kerk. Godsdienst heeft dus inder
daad met de school van nature te maken.
Deze uitingen bevatten voor ons natuur
lijk niets nieuws, maar ze zijn van betee-
kenis, omdat ze komen uit den mond
van een godsdienstig vrijzinnige, die zelf
op het gebied van, het voorbereidend
hooger onderwijs een „eigen huisje"
stichtte, naast het neutrale, omdat dit
laatste geen bevrediging schenkt. Wij heb
ben voor onszelf zulke uitlatingen niet
no-odig, maar ze doen tweeërlei weer eens
h-eel duidelijk zien. Allereerst, aan welk
een geestelijke tyrannie zich het liberalis
me van voorheen heeft bezondigd, toen
door
H. ZEEBERG.
8.) -o-
Zonder het naaigoed voor den 'dag te
halen, ging ze weer terug.
Staroogend ging zij weer zitten denken.
O, het leek wel, of ze gek zou wordeh;
altijd maar door met die gedachte bezig
te zijn.
Op de knieën wilde zij zich werpen, en
smeeke-n en bidden, maar ze kwam er
niet toe. Ze kon nog niet als een boet
vaardige zondares tot God gaan. Daarte
gen kwam alles in opstand. Zij kon zich
niet vernederen voor Hem. Had Hij dan
medelijden met haar gehad, toen haar
lieveling o,p d'r sterfbedje lag? Immers
neen?
Gedrongen werd zij een Bijibel te ha
len en te gaan lezen de woorden, de ge
wijlde woorden, die zij' thuis zoo dikwijls
had gehoord, als vader na den maaltijd
las.
Maar d'r was geen Bijibel in huis! O ja,
za had nog een klein Bijbeltje meegeno
men van Friesland» dorpje, toen ze in
Amsterdam ging dienen. Maar waar zou
dat zijn? Misschien boven op den rom-
het alles wilde dwingen om in te gaan
door de deur zijner „neutraliteit". Maar
dan ook, hoe kleinzielig en benepen som
mige „hyper-verlichte" menschen in
Onzen tijd zijn, die denken, dat zij het
recht hebben, oom ons voor te schrijven
hoe wij onze kinderen zullen doen onder
wijzen en opvoeden.
Voor ons is de godsdienst niet iets,
dat buiten bet leven staat en er niet op
inwerkt. Wee een Christendom, dat niet
klopt in het leven van eiken dag.
Ach, 's Zondags in de kerk Christen te
zijn, ,er voor gerekend te worden, dat is
heusch nog zoo zwaar niet. Maar ons
Christendom moet er een zijn van den
Zondagmorgen tot den Zaterdagavond. En
dat overal.
In ons persoonlijk leven.
In dat van ons gezin, in het maatschap
pelijk letven. Ook in het onderwijs en de
opvoeding onzer kinderen. Daarin moet
de band van het beginsel spreken.
Ik weet het wel, dat er in dezen tijd
van individualisme en vervlakking groote
gevaren voor ons Christelijk onderwijs
dreigen. Die onderkend en bezien moeten
worden. Maar dat doet niets af aan den
eisch der eenheid tusschen school en huis
vo-cr wat betreft de groote waarde van
den godsdienst.
Het geloof komt er ook nog niet bij
in ons leven, als wat franje, als een ver
siersel. Maar bet moet in 'dat leven wer
ken, het leiden en beheerschen. Dat maakt
het leven niet eng en benauwd. Integen
deel, dat geeft een sterk leven, dat vrucht
draagt.
Onze voortrekkers in den schoolstrijd
wisten dat. Als ze op hun knieën voor
God lagen, San waren ze zwak, dan had
den ze veel te belijden en veel te vragen.
Maar als ze opstonden, als ze weer ston
den in de bres, dan hanteerden ze in de
eene hand den truffel en in de andere
het geweer. Dan kende men ze niet terug.
Het geloof maakt geen slappelingen,
geen menschen, die altijd een vraagteeken
lijken, maar het doet den mensch gaan op
die wegen, w;aarop hij 'door zijn God tot
alle goed werk volmaaktelijk wordt toege
rust.
J. H.
De premies der Ziekteverzekering.
Over dit onderwerp- schrijft de „N e -
dorian dor":
Bij Koninklijk Besluit zijn thans de pre
mies vastgesteld voor de w ettelijk-gerei,
gelde Ziekteverzekering, welke op- 1 Maart
a.s. in werking treedt. Deze premies gel
den alleen voor de verzekeringen, geslo
ten bij de ziekenkassen van de Raden
van Arbeid. De bedrijfsvereenlgingen zijn
in hiet bepalen van de premie, welke
de bij haar aangesloten werkgevers zul
len betalen, v r ij. Echter zullen deze
werkgevers van -het loon hunner arbei
ders geen hooger bedrag aan premie mo
gen terugvorderen, dan de helft der mi
nimum premie, in het Koninklijk Besluit
bepaald.
Onze eerste indruk van het Koninklijk
Besluit is, dat het bedrag der premie
tegenvalt.
Er was gefluisterd, dat de premie on
geveer 2 pet. van het loon zou bedra
gen, waarvan de helft zou komen voor
rekening van den werkgever en de helft
voor den werknemer.
Vooral voor de land- en tuinbouwbe
drijven ware een belasting met 2 pet.
reeds vrij hoog, in verband met de moei
lijkheid. ,tot bet bedingen van redelijke
verkoopprijzen voor de producten. En in
verband met het ziektecijfer voor 'deze
bedrijven, zou 2 pet. vermoedelijk ook
voldoende zijn gebleken.
Echter de premie is nu vastgesteld
op 2.3 pet. van het loon, z-oodat on
dernemer en werkman elk 1.15 pet. van
bet loon aan premie hebben te offeren.
Maar bovendien maakte de Minister een
ruimer gebruik, dan verwacht was, van
de bepaling van Artikel 600 der Ziekte
wet: „dat voor een of meer groepen
van verzekerden boogere premiën worden
vastgesteld, in verband met het grootera
gevaar voor ziekte, dat de uitoefening
van bun beroep voor die verzekerden
oplevert."
Voor 28 bedrijven (onder welke de
ttnelzolder, ergens diep in een of andere
kist verborgen. Ze wist het niet. En steeds
maar weer kwamen de zelfbeschuldigin
gen, dat ze haast nog erger was dan een
heiden.
Alles verwenschte zij: haar leven, haar
komen naar Amsterdam, 'haar uitgaan
daar, haar v-erloofd-geweest-zijn, haarhu-
-welijk; alles, alles wenscht.e zijl, dat het.
maar niet had bestaan.
Maar nu stond zij er vóór, neen, zij
stond er in, en zij moest mee met het
leven, waarvan zij de lasten zo:o goed
kende, al waren het dan geen financieele
bezwaren zooals vroeger thuis.
Thuis 1
Hoe zou het thuis zijin? Zou moeder
niet Opgeschrokken zijn van de oorlogs
ter uchteini? Natuurlijk zoiu ze dat. Z-e
incest immers haar zooien'afstaan aan de
Koningin.
Zóó drukte Herman het uit. Maar hij
deed het cynisch: hijj spotte er mee,
met koud sarcasme.
„Wat vaderland I Ik heb geein vaderland.
Waar ik geld verdien, daar is mijln vader
land 1"
Maar zoo zouden, dat wist ze maar
al te goed vader en moeder er niet
over denken.
Moeder zou haar zonen afstaan, omdat
zij overtuigd was, dat de mobilisatie van
God kwam, als een straf aan het Neder-
lamdsche volk als volk, omdat het af-
glasfabriekem, de kaarsenmakerijen, de
veraisstokerijen, de kap-o-kfabrieken, de
bontwerkerijen, de metaalfabrieken, 'de
suikerraffinaderijen, enz.) zar de premie
bedragen 3.4 pet. van hét loon, waarvan
dus 2.25 pot. te betalen door den werk
gever.
Voor het mijnwezen en het hoogoven-
bedrijf zal de premie stijgen tot 4.9 pot.
van het loon, waarvan dus door de on
dernemers 3.75 pet. moet worden geÜra-
gem.
Wij vreezen, -dat deze booge premiebe
dragen wel eenige ted-eoirsteling zullen
brengen.
Wij zeggen niet, dat deze bedragen te
zeer zijn opgedreven. Zij berusten onge
twijfeld op bestaande statistische gege
vens. Het ziektecijfer zal in de se bedrij
ven zeker hooger zijn dan bij andore
ondernemingen. Maar het zal de belang
hebbenden eene ontgoocheling zijn, dat
deze premiebedragen werden vastgesteld,
zonder dat daaromtrent m-et hen eanïg
overleg was gepleegd.
En -ons is het eene teleurstelling, nu
er toch zoo belangrijke verschillen zullen
zijn, dat niet getracht is, althans v-oor
den land- en tuinbouw, de premie niet
hooger te brengen dan 2 pet. van het
loon.
Opgravingen te Sluis. Bij de
werkzaamheden aan de rioleering in de
Hoogstraat te Sluis is Donderdag door
werklieden een groen kannetje gevonden,
dat na onderzoek bleök een zoogenaamd
„Xapoba-kannetje" te zijn. In d,at kan
netje zat een rolletje (papier) perkament,
dat rond een ander pap-ier gewikkeld zat,
op welk papier de volgende woorden
stonden: „per ordonnantie van d'lieer
henderick Monteuis begraven in de hoovin-
ghe van Biarthlomeuis duaghter
dieses huijls twaalf apostilleres des God-
delijckö woords en de constwerke dezer
stede Sludjs den XIII ffiaijl 1604. Cornells
Rubbers."
Men vraagt zich af of deze vondst in
verhand kan staan met aldaar loopende
geruchten, als zouden te dier plaatse ter
voorkoming van vernieling tijdens den
beeldenstorm 12 massieve gouden beelden
onder de-n grond zijn gestopt, waarvan
later gieten spo-or meer is ontdekt. Het do
cument zal ter onderzoek aan een oud
heidkundige- worden opgezonden.
Nog niet ontcijferd.
Een pompoen van 57 pond. 't
Z-eeiuwsch-N. Brak Landbouwblad repro
duceert een foto van een pompoen, die 56
pond en 4 ons weegt. Deze geweldige
vrucht, die een omtrek heeft van 142 c.m.
en een ho-ogte van 59 o.M. is gekweekt
door -den heer P. Priester, 'tHof Wilhel-
mina te Borssele, die het ding afstond
aan het Zeeuwsch Lan-dbouwhuis.
De op de boot ontvluchte
arrestant. Men schrijft aan de N. R.
Courant:
Betreffende het ontvluchten van een
arrestant tijdens het vervoer van Terneu-
zen naar Vlissingen met de Provinciale
boot, wordt de mogelijkheid naar voren
gebracht, -dat hij zich tijdens -zijn bezoek
aan -de W. C. -daar heeft verkleed in vrüu-
wenkleeren, die er -door 'hem bekende me
dereizigers waren gedeponeerd. Zoo zou
het mogelijk zijn, dat hij van boord is ge
komen. 'Hierbij blijft -dan zeker nog wel
de vraag over, hoe hij aan een kaartje is
gekomen, want de -controle bij het verla
ten' van -de boot is scherp en bet aantal
passagiers op deze lijn is niet groot.
Autobusconcessies. Inge
trokken is het 'besluit van Ged. Staten
van Zeeland, waarbij aan J. -de Muijnck
te Borssele concessie werd gegeven voor
een dagelijkschen -dienst Krahbendijke-—
Waarde naar Goes-, terwijl aan P. van
Koeveringe te Waarde concessie werd
verleend voor een -dagelijkschen dienst
WaardeLuohtenburg en terug.
Gewetensbezwaren. De Com
missaris der Koningin schrijft aan de Bur
gemeesters der Gemeenten in Zeeland:
Da Minister van Staat, Minister van
Binnenl. Zaken en Landbouw, schrijft mij
d.d. 10 Januari j.l. het navolgende:
„Blijkens de dezerzijdsche- circulaire d.d.
dwaalde van Hem, den levenden God I
Gewillig zou zij haar zonen geven, om
dat zij was een Nederlandsche vrouw,
een Hollandsche moeder.
Wie zou ear alzoo den wapenrok aan
moeten trekken? Zij moest eens nadenken.
Haast wist zij niet meer, hoeveel broers
ze had!
Klaas natuurlijk. Die was waarschijnlijk
reeds getrouwd, want hij was ouder 'dan
zij. Dan had-je Piet. Die zou ook wel sol
daat moeten zijn. Wie daarop volgde?
O ja, Huib, die zou zoo langzamerhand
ook wel negentien 'kunnen zjjh. Dan had
ze drie broers in dienst.
Natuurlijk zou czij ze niet meer ken
nen. 'tWas ook al zoo lang -geleden. Zon
d'r niet één in Amsterdam kunnen zijin?
Daar lagen zoo ontzaglijk voel militairen.
Maar och, dat zou toevallig zijn.
En wat had ze 'r aan! Haar kwamen
za niet opzoeken; het was immers haar
eigen schuld 1 Had zij zélf niet gpb-roken?
En was het niet aan haér, om terug
te te-eren en vergeving aan haar ouders
te vTagen? Maar dan zou ze'in openlijke
botsing komen met haar man, met Her
man. 'tWais toch haast al gieen leven
meier! „Gade moet ge meer gehoor
zaam zijn dan do menschen," fluisterde
een inwendige stem.
Ja, maar wat ging haar dat aan? Zij
geloofde immers niet aan een- God Dan had
zjj Hem toch niet te gehoorzamen? Maar
20 Juni '28, hebben mijn. Ambtsvoorganger
en de Minister van Justitie zich pp het
standpunt gesteld, dat gewetensbezwaren
kunnen worden beschouwd als een in
het twee-de lid van artikel 72 der Kies
wet bedoelde geldige reden van verhindei-
ring bij de nakoming van den wettelij-
ken opkomstplicht.
Met dit standpunt kan ik mij vereeni
gen. In verband hiermede heb ik de eer
U te verzoeken, de burgemeesters der ge
meenten in Uwe provincie nader ook met
mijne opvatting jn d^-zo in kennis
stellen. miter mndotee'in-', dat ik mij
bij de 8'rekking van ••■•o- - :n e de cir
culaire aanslui-i."
E 1 e c t. r i f i a i e. V x> aan'eg
huisinsta la'iw in a'le p'attsen: T.f P>
derman Goc- Tol, 121. ad-'.
Middelburg. Vrijdag hield het leiarte-
meint van de- Maatschappij tot Nut van
't Algemeen, een algemeen© vergadering,
onder voorzitterschap van mr II. Pleyte.
De rekening van. de Hulpbank ov©i
1928 sluit met een bedrag van f 563.26,
di-e van het B-adhuis met een batig saldo
van. f377.37, die van het departement
over 19281929 met een goed slot van
f 221.14.
P-e rekeningen werden go©. 1 gekeurd.
Herkozen werden: tot bestuurslid van
het departement mr H. Pleyte; tot be
stuurslid van de commissie voor de
Sp aarbank mr J. A. I-Ieyse; tot bestuurslid
van de commissie voor het Badhuis, de
heer W. C. No-ske; tot bestuurslid van
de commissie voor de Hulpbank mr II.
Dooremb-os, allen periodiek aftredend.
Door -den beer A. Jeronimus,
lid van den gemeenteraad, is aan
dien -gemeenteraad voorgesteld de navol
gende vragen tot B. en W. te richten
1. Zijn B. en W. nie-t van meening,
dat waar uit -de geschiedenis hiij-kt, dat
de £taat der Nederlanden zich niet af
zijdig heeft gehouden, van betaling en
onderhoud -der brandbluschmiddelen in
Middelburg (spuit L aanschaffing en on
derhoud d-o-or den Staat) voor de toe
komst bij modemiseering dier weermidde
len doorvoering van dit gevolgde beleid
mag worden verzocht?
2. Zoo ja. welke maatregelen zijn of
zullen te dezen aanzien genomen wor
den?
3. Zijn B. en W. bereid de overeen
komst over te leggen, waarbij de aan
schaffing, onderhc-ud en bediening der
tegenwoordige spuit L zijn geregeld.
4. a. is de bewering van het bestuur
der brandweer in zijn rapport van 12
December j.l. uitgebracht aan B. en W.
-dat „reeds jarenlang een 6 duims wa
terleidingbuis als dwarsverbinding van
Blindenhoek naar Dam zou zijn toege
zegd" juist?
b. Zoo ja, -door wien en wanneer is
deze toezegging gedaan?
o. Zoo ja, waarom is aan de toezegging
geen nader gevolg gegeven
Ter toelichting dient, dat een der hand
spuiten m-et slangenwagen geplaatst is in
de Abdij, dus vlak bij de Rijksgebouwen,
en 'dat die gemerkt is L en in den
volksmond „de rijkssp-u.it" wordt ge
noemd.
De volgens het bestuur van de Brand
weer "toegezegde 6 duims b-uis zou loo-
pen -door de Abdij ©n een en ander is
dus van groote beteekenis vo-or de be
scherming de-r Abdij, waar zoo-veel rijks
gebouwen van groote historische en ar-,
ohitectonische waarde zijn gevesti-gd.
Gisterenavond had ©en ongeveer 13-
jarige jongen, di-e op de Markt aan het
spelen was, het ongeluk te vaüen en
daarbij zij-n been te breken. D-e jongen
werd naar het gasthuis overgebracht.
Vlissingen. Het is den laatsten tijd
meermalen sukkelen met de eleotrisoh©
tram, herhaaldelijk komen verkeersstorin-
gen v-oor zeer ten ongerieve van het
publiek en vooral van ben, die van de
tram gebruik maken -om hun werk te
bereiken of rekenen o-p aansluiting met
andere verkeersmiddelen, met name de
Provinciale booten.
De storingen worden veroorzaakt door
kortsluitingen in de bovenleiding, di-e nu
bijna 20 jaar dienst doet en alleen voor
een .gedeelte is vernieuwd. Niet alleen
op -de ]jjn VlissingenMiddelburg, maar
ook op de stationslijn wordt van. een
Hij bestond! Maar al te goed wist zij'
het. Zij maakte zich diets, dat het niet
waar was, wilde meegaan met Hermans
redCheering van vrijdenker. Maar dal lukte
haar niet.
Doen wilde ze het, maar zat daar en
hoorde, en kon niets do-en, was haast
nog -erger dan een hulpeloos wicht
V.
31 Juli 1914.
In het school vertrek hangt een zoele
atmosfeer; al de ramen staan open. Ma.ar
er is geen aasje wind. De bladeren van
de groote linde op de speelplaats han
gen strak en onbeweeglijk. Geen tochtje
komt door de ramen. Snikheet is het er.
Hangerig en lusteloos krijgen de kin
deren naar het hord öl op het werk, dat
vóór hen ligt, om te worden afgedaan.
De -onderwijzer, een jongeling nog, is
óók niet bij z'n werk. Maar bij hem is bet-
niet alleen de warmte, die het 'm levert.
Den ganschen dag denkt hij na over de
geruchten, die de ronde hebben gedaan:
geruchten van oorlog, van mobilisa
tie.
Vanmorgen, toen hij in school kwam,
begon het hoofd er direct over. Die had
uit goede bron, dat den vorigen avond de
Landweer-kus.twacht was opgeroepen.
Misschien zou het daar wel bij blijven,
maar het zou ook anders 'kunnen zijn.
en ander last ondervonden en zelfs moest
men verteden week er toe overgaan in
den stationsdienst met autobussen te
voorzien.
Het is te hopen, dat spoedig afdoende
maatregelen worden genomen om deze
stoornissen te voorkomen, zulks in het
belang van het reizend publiek.
Kruinlngen. De vereen, tot stichting en
instandhouding van scholen met den biji
bel alhier, kwam in jaarvergadering bij
een. Aanwezig 22 leden. Na de opening
wordt over 1929 verslag uitgeb-acht door
den secretaris, den penningmeester,, den
penningmeester van de as-istentcommis-
sie en het hoofd der school. Vastgesteld
worden de balans per 31 Dec. 1923 en-
de b:g oodng voor 19.30 met oen to-taaJ
ad f 12511.10 aan inkom®,en en uigaven.
l it het verslag van hot su,pP-let;etend-,
blijkt dat over 1929 de uitgaven Ziier ge
ring waren. De aftredende bestuursleden
Chr. D. Hovestadt, C. v. iwaarden en
.1. Kommejan werden herkozen. Bij de
rondvraag werd gesproken over een na
dere- regeling der vacantiën in verband
met de werkzaamheden, in 'land- en tuin
bouw. Iii-erna sluiting.
Walphaartsdijk. Vrijdagavond vergader
de in de Chr, school alhier de vurooniging
vo-or Chr. onderwijs op Geref. grondslag.
De vergadering werd op de gebruikelijke
wijze geopend door den voorzitter, den
heer D. P. Goetheer. Hij heette a'.l-e aan
wezigen welkom en sprak zijn blijdschap
u.t, dat weer velen aan den o-pro-ep van
het bestuur hadden gehoor gegeven. De
secretaris, de heer J. L. Goetheer van
Üud-Sabbmge las de notulen, bracht zijn
jaarveistag uit eu gewaagde van de ze
geningen, die we in het afgeloo-pen jaar
weer hadden genoten. De penningmees
ter, de heer J. Remijnse, deelde den toe
stand der kas mode. Daarna was aan
de orde de verkiezing der bestuursleden
De hoeren J. v. d. Schraaf en J. Remijnse
werden herkozen en lieten zich hun her
benoeming welgevallen. Na de gezellige-
pauze kwam de heer J. van Wuijckhuijse
aan het wo-ord om een on ander mede
te deelen over hel leven e-n den arbeid
van den Zwitse-rschen paodago-og J. II.
Pestalo-zzi. Hij stelle in het licht, welke
beteekenis hij gehad heeft voor het latere
onderwijs. De inleiding Werd m-et aan
dacht aangehoord. Er volgde nog eenige
bespreking op. Nadat bij de rondvraag
nog verschillende zaken waren bespro
ken. eindigde de heer Van Wijk het aan
gename samenzijn met dankgebed.
Heiukena/find Vrijdagavond werd alhier
een vergadering gehouden 'door het Be
stuur der VeiJingsvereeniging „Zuid-Be
veland" te Goes voor de leden dier yer-
eeniging. Het doel was een bespreking
der Statutenwijziging, die door het be
stuur werd to-eg-elicht. Ongeveer 80 leden
van Heinkenszand en omstreken waren
opgekomen. In verband met de bespre
king werden verschillende o-p- en aan
merkingen der lieden behandeld de vei
ling betreffende, waaruit bleek, dat de
veiling nog niet in alle opzichten in staat
is alle ongewensc.hte toestanden te on
dervangen. Van verschillende opmerkingen
werd door het bestuur nota genomen.
Waarde. Donderdagavond we-r.l hier ©en
vergadering, gehouden om- te komen tot
stichting van een Vereenigings-geb-ouw.
Deze vergadering was belegd door het
bestuur van de Muziekvereeaiging „Voor
uit". j l
Een voorlo-o.pigie commissie van tien
leden (uit elk der opgekomen vereemigi.ni-
gen een bestuurslid), zal trachten een plan
voor deee zaak te ontwerpen.
Knudekerke. Donderdagavond kwam
een groote schare in -de Herv. kerk alnier
bijeen om de rede te hooren van I)s F.
Postma uit Haarlem, vroeger te Kou de-
kerk e, over: „Jeugd en Kerk en Kerk en
Jeugd". Op -de groote gevaren van bios
coop en dancing voor de 'hedendaagsch-e
rijpere jeugd werd gewezen, 't Gemis aan
gehoorzaamheid werd geconstateerd.
Ook de schuld van de Kerk werd ge
constateerd met haar paardentramgange
tje. Volgens spr. is de periode van de rij
pere jeugd de meest ontvankelijke tijd
voor godsdienstige indrukken. Het dui
ventilachtige in- en uitvliegen in de ge
zinnen, het niet meer als gezin gezellig
samenzijn, wreekt zich. Laat de Kerk -de
1 tsmuunaimte'
„Bij jij van lichting '15, Jansen?" had
het hoofd gevraagd.
„Neen mijnheer, najaarsploeg '14. Maar
als het werkelijk mobilisatie wordt, zal
die lichting al heel gauw worden opge,
roepen, om te worden afgericht. Ik -den-k
haast tegelijk met de anderen".
„Zoo gauw al?"
Die uitroep kwam van de onderwijzeres
van het „driemansschooltje".
't Was er uit, eer ze er erg in had.
Maar in haar toon van vragen, in haar
angstuitdrukking op het gelaat, zag Huib
Jansen genoeg, om te weten, wat hij zoo
gaarne wilde weten.
Dat hij haar liefhad, wist hij reeds lang
Hij had nog niet durven vragen om we
derliefde. Maar zij had zichzelf verrad-
den nu.
Met een 'blos op het gelaat wend-de zij
zich vertrouwelijk tot een kind van haar
klas, haalde het aan, liefkoosde het.
Het hoofd, een echt menschenkenner,
had ze bei-den met een fijn lachje aange
zien, maar vervolgde, o-m ze uit de span
nende situatie te redden: „Nu, misschien
loopt het wel los, is het niet zoo erg".
Daarmee was het gesprek afgeloopen.
Maar Huib Jansen -dacht er nog steeds
over na.
(Wordt vervolgd.)
