DE ZEEUW
Gemengd Nieuws.
TWEEDE BLAD.
Sta ten-Generaal.
ONDER VERDENKING.
FEUILLETON
woordelijkheid voor het opvoeden van
kinderen wordt van zich afgeschoven.
De heer Oud, V. D., heeft het vooral
toegejuicht, dat de uitvoering der Ziekte
wet zou worden gelegd in handen van
volwaardige bedrijfsorganisaties. Daar
naast zijn echter ook andere organisaties,
die reeds bestaan en die goed zijn. Dezen
heeft men niet de bestaansmogelijkheid
willen afsnijden, Voor haar heeft men een
overgangsmaatregel getroffen, waarbij
werden toegelaten vereenigingen, die op 1
Juli 1929 bestonden. Aan dezen ove
gangsmaatregel geeft de heer Kortenhori.t
nu de uitlegging ,dat op dien datum
alles moet zijn aangepast aan de wet.
Dit echter is onjuist. De erkenning wordt
aan deze organisaties telkens voor ten
hoogste 5 jaar verleend, hetgeen de con
trole op deze vereenigingen mogelijk
maakt.
Wat de ouderdomsvoorziening betreft
erkent spr., dat een verzekering hooger
staat dan een bijdrage zonder meer uit
de Staatskas. Een verzekering kan echter
geen algemeene voorziening brengen.
Spr. heeft tegen den Minister dit be
zwaar, dat hij de 40.000 menschen, die
geen itkeering krijgen, laat wachten tot
1932, niet omdat hij hen niet los kan
maken uit de algemeene regeling, maar
omdat de Minister van Financiën niet
eerder geld beschikbaar stelt.
De heer D r Vos, V. B., sluit zich ter
zake van de bedrijfsvereenigingen volgens
de Ziektewet aan bij den heer Oud. Ove
rigens wenscht spr. onze sociale verzeke
ring te herzien op de basis der Ziekte
wet. Spr. bepleit de unificatie en veen-
voudiging der sociale verzekering.
Ook voor de onvolwaardige arbeids
krachten is een verzekeringssysteem
noodig. Verder moet er een centrale me
dische Rijksdienst zijn.
De vergadering wordt te 4.10 verdaagd
tot Vrijdag 2 uur.
Faillissementaangevraagd
De Nutsspaarbank te Gorredijk beeft bet
faillissement aangevraagd van den pen
ningmeester van de Spaarbank te Gorre
dijk, in welks kas een tekort is geconsta
teerd van bijna f 150.000.
Op verzoek van bet bestuur is, naar de
Tel. meldt, momenteel bet Nederlandscb
Bureau van Nutsspaarbanken belast met
de controle. Hoewel het onderzoek nog
niet geëindigd is, is bet bestuur overtuigd,
dat de spaargelden veilig zijn en de
bank kan worden behouden. De bank is
50 jaar geleden opgericht met een kapi
taal van f 250.000. Zij is evenwel niet aan
gesloten bij den Bond van Spaarbanken
of bij het Nederlandscb Bureau. De pen
ningmeester B., die thans verpleegd wordt
in het ziekenhuis te Groningen, volgde
ongeveer 25 jaar geleden zijn overleden
vader op. Hij genoot algemeen veel ver
trouwen en stond als zeer solide bekend.
De geheele zaak baart groot opzien.
Met gelden hunner cliën
ten gespeculeerd. Na een bedrag
van 155.000 mark aan deposito- en wis
selgelden ten nadeele hunner cliënten te
hebben verduisterd, hebben de beide di
recteuren van de oude bankzaak en com
missionairsfirma Gebr. Herrmann te Frija
(D.), Frans en Paul Herrmann, zich bij
de justitie vrijwillig aangemeld. Zij heb
ben den rechter-commissaris medegedeeld
dat zij de verduisterde gelden door'beurs
speculaties verloren hadden. Tal van land
bouwers en kleine spaarders zijn intus-
sehen de dupe van deze manipulatie ge
worden.
Kinderverlamming. Te Roer
mond, waar geruimen tijd niets meer van
kinderverlamming werd gehoord, heeft
zich gisteren weer een nieuw geval voor
gedaan bij een éénjarig kind.
17-jarige dievegge op hee-
te r d a. a d betrapt. In een winkel te
Haarlem merkte Dinsdagavond een dame
plotseling, dat ze haar portemonnaie, in
houdende f 20, kwijt was.
Het had haar aandacht getrokken, dat
tevoren eenige malen een naar schatting
17-jarig meisje om haar heen gedraaid
had. Eenige ©ogenblikken later ontdekte
zij dit meisje in den winkel. Zij' greep
haar beet en vond in haar hand de por
temonnaie terug. De jeugdige dievegge
rukte zich echter los en wist te ontkomen.
De politie onderzoekt de zaak.
Inbrekers. Op een avond in het
begin van deze week werd een van de
politiebureaux te Rotterdam opgebeld. Een
straat in de afdeeling verzocht dringend
assistentie, want er waren inbrekers in
een woning. De politietroepen werden ge
mobiliseerd en gezien het reeds ver ge
vorderde uur van den dag wist men
één inspecteur en één .agent te requiree-
ren, zoodat nog één politieman de wacht
kon bewaken. Zoo vlug de beenen bet
toelieten, begaven de inspecteur en zijn
man zich naar de plaats des onheils en
daar vonden ze in de straat reeds een
verontrust groepje menschen, rondom de
juffrouw van de _2e étage, die angst
aanjagende verhalen, deed over de wijze,
waarop de onverlaten in haar huis had
den huisgehouden. De heele boel lag over
hoop En ze waren er nog. Ze had het
zelf gezien. Er zat een kapotte sleutel
in de deur.
Inmiddels arriveerde de buurvrouw van
de eerste 'étage met de "door haar in
winkels en café's uit de buurt opgeroe
pen hulptroepen.
De inspecteur en zijn man begaven
zich naar boven, na met eenige koelbloe
dige woorden de menschen te hebben
gerustgesteld. Ze betraden de woning en
waarlijk, daar was raar buis gehouden.
Kasten en laden stonden open door heel
de kamer, op stoelen en tafels lag linnen
goed. Alles wees er op, dat bier iemand
bezig was geweest om iets van zijn gading
te zoeken. Inbrekers vond men niet.
De politiemannen begonnen een. buis-
zoeking. De verbouwereerde vrouw keek
toe op den drempel. Men zocht naar spo
ren van het misdrijf. In de deur zat een
kapotte sleutel. Men zocht verder en vond
toen een briefje, waarin de echtgenoot
zijn vrouw mededeelde, dat hij moeite
had gedaan in de woning te komen en
daarbij den sleutel had gebroken.
De inspecteur en de agent gingen zwij
gend been.
Veel liefhebbers! Voor de b'&-
trekking van veilingbetaalmeester te
's Gravenzande hebben, zich 330 sollici
tanten aangemeld.
Arbeiders stoeten op dy
namiet. Bij den bouw van de groote
electriciteatsfabriek van het Boheemsche
Woud aan de 'Zwarte Weg bij! E.lsen-
steiü troffen twee arbeiders met hun
houweel eein lading dyhamiiet, welke bij
een vroegere gelegenheid niet was ont
ploft.
Er volgde een hevige ontploffing, waar
door de twee arbeiders zoo ernstig in
het gezicht getwond werden, dat zij hun
gezichtsvermogen zullen moeten missen.
Bovendien moesten den eenen arbeider
zijn voet, den anderen beide armen wor
den afgezet.
Men beeft weinig hoiolp1, den tweeden
arbeider in heit leven te behouden.
Waardevolle p'ostzak ver
loren. Woensdagavond toen de brieven
besteller uit Arrihy van het Postkantoor
te Maastricht vertrok met de postzakken
ojpf den rug, verloor hij een zak met stuk
ken ter waardei van £2100.
De posterijlen te Maastricht waren on
middellijk in actie, politie werd! gewaar
schuwd, tot de eerlijke vinder Jules Mul-
kenjs te Maastricht den postzak met in
houd op het .politiebureau terugbracht,
waar hij ter hand werd gesteld' aan den
gedupeerden brievenbesteller.
Een 15-jarige inbreekster.
Eein te Gadenstedt (Duitschland) wonen
de 16-jarige vrouwelijke scholier is se
dert eenige dagen uit het ouderlijk huis
voortvluchtig. Naar de ouders thans van
politiezijde vernomen hebben, heeft deze
veelbelovende jonge damio den laatsten
tijd niet minder dan 31 keer ingebroken,
vloorhamelijfc in bet district Peine. Tot
dusverre mocht het nog niet gelukken, het
kind in arrest te stellen.
Brand te Bussnm. Gistermid
dag brak in een in aanbouw zijnde villa
bij den nieuwen rijksstraatweg te Bus-
sum brand uit, vermoedelijk door het weg
werpen van een brandend stuk sigaar
door een der werklieden. De villa was op
bet dak na voltooid. De brandweer kon
door geringen druk niet veel water ge
ven en het perceel brandde geheel uit.
De eigenaar was verzekerd.
St Nicolaas te Buseum. Het
is thans gebleken, dat een der betrokkenen
bij den overval op den Bussumer grindweg
zich bij advertentie als St Nicolaas had
aangeboden, waarbij hij de verzekering
gaf beschaafd en gezellig te zullen zijn.
Thans kan hij deze eigenschappen in het
huis van bewaring ontplooien.
Verduistering of een on
ervaren directeur? Bij de Utrecht-
sche politie is aangifte gedaan door een
fabrieksdirecteur, dat zijn voorganger ver
moedelijk een bedrag van f 6000 zou heb
ben verduisterd ten nadeele der onder
neming. Teneinde daaromtrent zekerheid
te verschaffen, is de vroegere directeur
door de recherche gehoord. 'Die vroegere
„directeur" was een jongmensch van ter
nauwernood 23 jaar; deze heeft gisteren
aan de politie inlichtingen verstrekt aan-,
gaande het door hem gevoerde beheer,
waarbij waarschijnlijk meer slordigheid
en onnauwkeurigheid (gevolg vau oner
varenheid) in het spel zullen blijken te
zijn dan opzettelijke verduistering. Wel
iswaar zijn onderscheidene ontvangst-
posten niet genoteerd in de hoeken, maar
de oud-directeur beweert, dat hij herhaal
delijk die ontvangen gelden weer heeft
besteed aan uitgaven voor zijn fabriek,
die op haar beurt óók weer niet direct ge
boekt werden. Waar thans 'bij een groot
aantal leveranciers en afnemers der be
trokken fabriek moet worden nagegaan
in hoeverre betalingen aan en door den
.vroegeren directeur zijn gedaan, is voors
hands volstrekt nog niet te zeggen of hier
inderdaad sprake is geweest van ver
duistering en zoo ja tot welk bedrag
De moord aan het Bezui-
denhout te 's Gravenhage. Mr.
Tj. Mobach, toegevoegd verdediger van
de verdachte in de moordzaak aan 't Be-
zuidenbout, K. van der M., heeft in over
leg met den verdachte zelf aan den pre
sident der Haagsche rechtbank onthef
fing van zijn toevoeging als raadsman ver
zocht. De president heeft hierin bewil
ligd.
Thans is als verdediger aan den ver
dachte toegevoegd Mr. J. H. G. Bekker,
advocaat te 's Gravenhage.
Naar verder wordt gemeld, ds de in
structie in deze zaak nog steeds niet ge
sloten. Wel is het onderzoek naar de al
of niet toerekenbaarheid van den ver
dachte beëindigd, waarbij' de deskundigen
tot de conclusie moeten zijn gekomen, dat
verdachte volkomen toerekenbaar is. Ver
dachte blijft nog steeds zijn onschuld vol
houden.
Was van de Maas. Door den
plotselingen was* van de Maas zijn de
werkzaamheden bij den aanleg der nieu
we groote haven te Venlo gestaakt. De
machines en rollend materiaal zijn tot
nader opgelegd en verzekerd. Het werk
volk uit het Noorden is naar huis gezon
den. In het voorjaar zullen de werken
worden hervat.
Gistermorgen teekende de peilschaal
13.37 M. of c.a. een meter was.
Kerstboomen in het open
baar. In tal van Duitsche steden wor
den» sinds enkele jaren in den Kersttijd
op openbare pleinen versierde kerstboo
men opgesteld.
Te München, waar dit vroeger door
de zorgen eener vereeniging geschiedde,
beeft thans de stad zich bereid verklaard,
de kerstboomen te leveren. Niet alleen
op enkele drukke punten der stad, maar
ook in het station zal een kerstboom mei
brandende kaarsjes bijdragen tot het ver-
hoogen van de algemeene feestvreugde.
To Dresden zal er een voor het Bis-
marck-monument worden geplaatst. Op
den „Weissen Hirsch", nabij Dresden, zal
een kerstboom in het Kurpark worden
opgesteld. Op Kerstavond en op de beide
Kerstdagen zullen rond dien boom oude
Kerstliederen worden gezongen. Tal van
andere steden van midden-Duitschland,
zooals Halberstadt, jHildesheim en Goslar
zullen zich eveneens met dergelijke open
bare kerstboomen sioren.
Het gewijzigde art. 3 der Leerplichtwet
en toepassing van art. 3 3e lid dezer wet.
Zoioals bekend is, heeft er wijziging
riants gehad van art. 3, 3e lid der Leer
plichtwet.
Volgens de wet van"30 Juni 1924 luidt
dit art. als volgt:
VAN
VRIJDAG 6 D'EG. 1929. Nr "58.
TWEEDE KAMER.
Begrooting van Arbeid, Handel en
Nijverheid.
Nadat een aantal leden gerepliceerd
heeft, is weer het woord aan M i n i s.t e r
Verschuur, die opmerkt, dat thans
alleen de landarbeid van vrouwen en
kinderen wordt geregeld, om die rege
ling niet te doen wachten op een rege
ling voor mannelijke landarbeiders, welke
een diepgaand onderzoek vereischt.
Indien de tijd het toelaat, zal de rege
ling van den werktijd van kantoorbe
dienden worden voorgelegd aan den Hoo-
gen Raad van Arbeid. De bedrijfsorgani
satie ziet spr. in het kader van het ge
heele bedrijf, al acht hij een zekere me
dezeggenschap der arbeiders in de onder
nemingen hoogst gewenscht.
Particuliere chauffeurs zullen hun
werktijd geregeld zien bij de uitvoering
van de tweede étappe der Arbeidswet.
Bij de afdeeling Arbeidsverzeke-
r i n g vraagt de heer S a n n e s, S. D.,
of met het rapport-Van IJselsteyn de uni
ficatie van de sociale verzekering van de
baan is. Hij juicht de plannen van den
minister tot verhooging van de ouder
domsrente toe, doch komt er tegen op,
dat de gedeeltelijke premiebetaling door
de arbeiders niet wordt afgewezen. Voorts
pleit hij voor staatspensioen, zonder het
welk z.i. een deugdelijke ouderdomsvoor
ziening niet mogelijk is.
De heer Smeenk, A. R., verheugt
zich over de in uitzicht geste.lde wijzi
ging van de Invaliditeitswet. Er is nu
een wanverhouding tusschen de loonen
en de renten.
Sprekerverdedigt voorts de instelling
van een Rijkskinderfonds ten behoeve van
groote gezinnen.
De heer Snoeck Henkemans, C.-
H., bespreekt de voorbereidende werk
zaamheden ter uitvoering van de ziekte
wet. Met belangstelling ziet spr. uit naar
de ministeriëele beschikking ten aanzien
van de rekening der bedrijfsvereenigin
gen in den zin der ziektewet. De minister
heeft afgewezen de vereenigingen, die de
voortzetting beoogden van het Ned. Ver
bond van Ziekenkassen en van de Onder
linge ziekterisico-bank te Amsterdam. Spr.
komt hiertegen op. De minister schijnt
een goede uitvoering der ziektewet ach
ter te stellen bij het streven naar nau
we samenwerking van het bedrijfsleven.
Spr. hoopt, dat de minister zijn stand
punt nog zal herzien en voor deze ver
eenigingen, die in 't verleden zooveel
goeds gedaan hebben, den weg niet zal
afsnijden tot medewerking aan de uit
voering der ziektewet.
Wat nu betreft de zorg voor de ouden
van dagen, zou spr. maatregelen wen-
schen doordien die personen nog in de
gelegenheid worden gesteld tot de ver
zekering toe te treden. Spr. is tegen
staatspensioen. Het volk heeft zich daar
vóór ook niet uitgesproken.
De heer Bakker, C.-H., sluit zich aan
bij den vorigen spreker ten aanzien van
het niet erkennen der bedrijfsvereeni
gingen. De minister heeft zich te veel
laten beïnvloeden door het college van
toezicht. Kan de minister bij benadering
zeggen hoeveel de ziekteverzekering aan
premies zal kosten?
Spr. wijst voorts op de ontduiking der
invaliditeitswet ten plattelande. Een
nauwkeurig onderzoek is noodig. Tenslot
te vraagt hij naar de plannen van den
minister ten aanzien van de unificatie
der sociale verzekering.
De heer K u p e r s, S. D., dringt er op
aan, alle arbeiders in loondienst onder
de Invaliditeitswet te brengen en wenscht
verhooging van de grens, waarop men
recht heeft op invaliditeitsrente.
Mevr. Bakker N o r t, V. D., ver
klaart zich tegen een Rijkskinderfonds.
Wanneer het behoefte-element te veel
naar voren wordt gebracht, komt er te
veel plaats voor willekeur en de verant-
door
J. v. d. BOSCH.
27) -o—
Maar bij Gerrit kwam dat antwoord
er hartgrondiger uit dan bij Kees, dat
merkte mijnheer Ringelberg wel. Hij was
er wat bang voor geweest: die Kees was
zoo'n voortvarende, driftige jongen; die
smeet .oprecht als hij was, er maar van
alles uit en... durfde tegen jongens ook
zijn vuisten wel eens gebruiken.
Daarom herhaalde mijnheer Ringelberg
zijn waarschuwing: „Jij vooral, Kees. Op
passen, hoor. Ook in dat geval ziet God je.
Kees kwam toch even onder den in
druk. Onder de lange toespraak van
meester had hij gedacht: „Als er toch een
jongen is ,die wat van vader zegt, dan
zal ik hem...", maar neen, nu ging hij
begrijpen: dat mag niet; dat is niet goed;
dat wil God de Heere niet hebben...
Heel wat opgewekter gingen zij terug
naar het lokaal: meester geloofde het ook
niet en er zouden nog wel meer menschen
zijn, die het niet geloofden; het was ook
wel niet wéér, maar als er nu geen
bewijzen van onschuld waren...
Toen zij in het lokaal kwamen, allen
zaten al op^hun plaats, want het had
juist twee uur geslagen op de klok van
de nabije kerk, keken tientallen paar
oogen hen aan: waarom zouden zij alleen
bij meester geweest zijn; was het ddar-
voor?
Maar alsof er niets gebeurd was, gin
gen Kees en Gerrit zitten in hun bank,
de één vooraan, de ander op bijna de
achterste rij, juist, toen het hoofd pein
zend binnentrad.
Mijnheer Ringelberg was het met zich
zelf nog niet eens, wat hij doen zou. Hij
had hevig medelijden met de Waandersen
die hij maar al te goed kende als een
voorbeeldig gezin, waarop de menschen
niets konden aanmerken. Dit was nu wel
een zware beproeving. En hij was nu
bang, niet alleen, dat er op het dorp
zouden zijn, die het geloofden, maar
ook, die dat zouden laten blijken. Mis
schien zouden er onder de grooteren op
school ook zullcen zijn. En nu wist hij
nog niet goed, wat hij doen zou. Zou
hij er vóór de heele klas over praten?
Misschien was het goed, maar misschien
ook niet.
Opeens glimlachte hij: de leesles, die
aan de beurt was, kon vanmiddag wel
eens overgeslagen worden; de dan vol
gende Isa ging over een jongen, die ver
dacht werd, dat hij centen gestolen had,
hoewel het niet waar was. En dan werd
er verder in de les verteld, wat die on
schuldige jongen allemaal moest onder
vinden. Ten laatste kwam zijn onschuld
uit en toen hadden alle andere jongens
er spijt van, dat zij hem zoo slecht had
den behandeld. Het was hun eigen schuld.
Zoolang niet bewezen was, dat de jongen
schuldig of onschuldig was, hadden zij
niets mogen zeggen en hem niet kwalijk
mogen bejegenen. Ook al was hij schul
dig geweest, had het niet mogen gebeu
ren. Maar toen zeker niet.
Dat was de korte inhoud van de lees
les. En Mijnheerf Ringelberg besloot
die te behandelen. En verder met geen
woord te reppen over het gebeurde van
dien morgen, dat het halve dorp in op
schudding bracht.
Toen, om drie uur, de les gelezen werd,
begrepen alle jongens en meisjes, wat
de bedoeling was. Tersluiks keken zij
al eens naar Kees en Gerrit, maar die
stoorden er zich niet aan. Zij waren
meester Ringelberg dankbaar, dat hij
juist die les liet lezen.
En vriendelijk, met een blijden klank
in de stem, groetten zij hem, toen om
vier uur de lessen voor dien dag afge-
loopen waren.
En hat mooist» van alias was nog,
dat Piet van Stralen die in de klas
nog al wat in de melk te brokkelen
had en voor wien zoowat allen respect
hadden op het schoolplein Gerrit aan
zijn mouw trok en zeide; „Wees maarniet
bang, hoor. Wij zullen er niets van zeg
gen. Jouw vader en je broer zijn geen
dieven, dat zegt vader ook. Als er één
is, die wat zeggen durft, dan vertel je
het maar. Dan kan hij op een afrossing
rekenen. Ik doe mee."
Gerrit glimlachte dankbaar. Hij gebruik
te nooit veel woorden. Als Piet van Stra
len dat nu tegen Kees had gezegd I
Maar Kees was al weg. Naar mijnheer
Van Henten, bij wien hij sedert Maandag
loopjongen was.
Eigenlijk ging hij er met een bang
hart heen. De veearts zou het ook al wel
gehoord hebben, het heele dorp wist het
immers? Als hij hem nu maar niet
wegzond en niet langer voor loopjongen
hebben wilde!
Maar dat zou toch wel niet. Dat zou
al heel verschrikkelijk wezen: vader geen
werk, Joost niets te doen en hij bij mijn
heer Van Henten weggezonden! En en
hoe moest het dan met de geit? Die
moest toch ook betaald worden!
Het was weer een nieuwe zwarigheid
voor Kees, die anders alles nogal licht
opnam.
WAT WIL DE VRIJE UNIVERSITEIT?
De Vrije Universiteit wil de wetenschap
beoefenen, bjj bet licht van Gods Woord;
ten einde bij dat licht na te speuren de
wondere wijsheid en machtige grootheid
des Hoeren, die zich in al Zijne werken
openbaart: in het wezen en het leven der
menschen, zoowel als in de natuur in
haar veelvoudige© rijkdom; en door dezen
arbeid, wil zij groot maken den naam
Gods, het is haar te doen om Zijn eerl
Dit is een hoog, verheven ideaal. Daar
in ligt een heilige, ontzagwekkende roe
ping.
Als wij zien op de geweldigheid van die
taak, en op de kleine kracht die er voor
de vervulling van die taak aanwezig is,
zou het ons bang om het hart kunnen
worden.
Maar als wij hierop zien, dat die taak
niet werd opgevat uit berekening, maar
in het geloof; dat ze gezien werd en
wordt als een heilig moeten; dat het
niet te doen is om streeling van het
vleescli, maar om Gods eer, dan vatten
wij moed. Een geloofsstuk was de stich
ting der Vrije Universiteit, een geloofstaak
is haar levensarbeid; met geloofsvertrou
wen zien we daarom haar toekomst
tegen.
Dat is niets nieuws.
Maar juist daarom is het wellicht al
lerminst overbodig het opnieuw in her
innering te brengen. Het zou wel eens
vergeten kunnen worden. En daarom rloen
wij goed het elkander telkens weer
voor te houden, er altijd weer op_-
mieuw op te wijzen; dat mag nooit ach
ter velerlei bijkomstigheden schuil gaan,
dat mag nooit uit het oog wordan verlo
ren: de Vrije Universiteit vond haar oor
sprong in en ontleent haar bestaansrecht
aan de hooge Christelijke roeping om-
Gods naam te heiligen op het erf der
wetenschap.
Voor die Vrije Universiteit wordt daar
om gebeden door ieder die de eerste bede
van het Onze Vader op zijn lippen neemt.
Die kan niet nalaten de Vrije Universiteit
lief te hebben, met haar mee te leven,
haar te steunen.
Want wat de Vrije Universiteit wil, dat
wil hij ook: de eere Godsl
G. Ch. AALDERS.
„De. verplichting eindigt zoiodra het kind
zes jaren leerling eenier lagere school is
geweest en het alle klassen doorloopen
heeft, of, voorzoover het onderwijs gege
ven wordt in ^klassen, die samen een lan
gere© leeftijd innemen, zoovele klassen,
als samen een leertijd van zes jaren om
vatten, met dien verstande, dat de ver
plichting nimmer eindigt, voordat het kind
den twaalfjarigen leeftijd bereikt en de
klassen waarin het bij het bereiken van
dien 'leeftijd geplaatst was, doorloopen
heeft."
Deze redactie is van kracht geweest
tot 30 Juni 1928.
Na 30 Juni 1928 is de redactie van
het 3e lid van art. 3 geworden als
volgt: „De verplichting eindigt zoodra, het
kind zeven jaren leerling eener lagere
school is geweest, en het allo klassen
doorloopen heeft, of voorzoover het on
derwijs gegeven wordt in klassen, die
samen een langeren leeftijd dan zeven
jaren innemen, zoovele klassen, als sa
men een leertijd van zeven jaren omvat
ten; met dien verstande, dat de ver
plichting nimmer eindigt, voordat het kind
den dertienjarigen leeftijd bereikt, en de
klasse waarin het bij het bereiken' van
dien 'leeftijd geplaatst was, doorloopen
heeft."
Terwijl hof vierde lid thans luidt: „Do
verplichting eindigt in ieder geval, bij
het bereiken van den leeftijd van 14 jaar.
Wet 24- Juni 1929."
Dat de wijziging van dit artikel vele
moeilijkheden en onaangenaamheden voor
Land- en Tuinbouwbedrijf mede'brengt is
ons allen bekend, en was het dan ook te
verwachten dat deze zich meer en meer
zouden doe-n gevoelen; dat do inieeningera
over do toepassing van dit art. 3 zelfs
tot bij de rechterlijke macht, zeer uiteenl
loiopen: maakt de zaak er riiet gemakker
-1 ijker door. Terwijl de juiste bedoeling
van den Wetgever heusch nog zoo een
voudig niet is. Geen wonder dan ook dat
voortdurend ouders van schoolgaande kin
deren, zich tot Hoofden van scholen of
tot besturen dier scholen, Gemeentebe
sturen, enz. wenden, om de juiste uit-
Hij schelde bij don veearts aan.
„Zoo" zei het dienstmeisje, heel kort,
„hen je daar? Maar er is vanmiddag
niets te doen, hoor."
Flap! sloeg de deur dicht.
Kees stond veraltereerd te kijken. En
Maandag en gister was het meisje nog
zoo vriendelijk voor hem geweest.
Het werd hem onmiddellijk duidelijk:
zij wist er alles van en daarom was zij
zoo „raar".
Langzaam liep hij naar huis.
Wat beteekende dit nu? Was hij nu
weggezonden of niet? Neen, natuurlijk
niet. Er is vanmiddag niets te doen, had
zij gezegd.
Thuis vond hij, in de kamer, vrouw
Jaarsma zitten praten met moeder, die
er nog even neerslachtig uitzag als dien
middag.
„Ik moet weg, vrouw Waanders. Over
een kwartier komt er een trein cn mijn
man is even naar het station. Als je mij
voor iets noodig hebt, dan kom je maar,
hoor. Mijn man en ik geloovon niets van
het praatje, afgeloopen."
„Dank je, buurvrouw", zei j
Waanders. „Het doet me goed, dl
allen het gelooven. Maar erg b)
Ze zijn zonder werk."
(Wordt Y'
