DE ZEEUW
CadumZeep
TWEEDE BLAD.
Uit de Pers.
ONDER VERDENKING.
Bij het boodschappen doen geen PUROL vergeten.
Binnenland
(Jit de Provincie.
Uit den Vllsslngschen Raad
Aan bet sloit was de voorzitter de
tolk! der vereen, om aan den directeur
als dank voor zijh ijver en toewijd iin®
door hem betoond, een pracht bloemen
mand aan te bieden.
VAN
MAANDAG 2 DEC. 1929. No. 64.
De vaccinedwang.
Wij lezen in „De Standaard":
De Minister van Arbeid heeft inj zijn
Memorie van Antwoord voor zijn begroe
ting medegedeeld, dat hij geen termen
kan vinden om ©en voorstel te doen
tot een algemeen verplichte vaccinatie in
het eerste levenejaar, toet verplichte re-
vaccinatie.
Wij vinden dat uitnemend. Alleen die
argumenteering bevalt ons niet. Want de
minister zegt, dat hij geen termen kan
vinden, omdat de gevaarloosheid van de
vaccinatie in het eerste levensjaar nog
geenszins vaststaat.
Wij zouden vragen: a.ieen daarom?
Men ziet, dat wij inzake den vaccine-
dwang nog lang niet zijn, waar wij moe
ten komen. Wel is door den arbeid onzer
partij verkregen, dat de gewetensvrijheid
werd vastgesteld. En voorts kwam de
opschorting van den dwang; maar alleen
omdat een der hechtste steunpunten, de
gevaarloosheid der vaccinatie, daaralan
ontzonk.
Voor ons stond echter steeds voorop
het verzet tegen den dwang als zooda
nig.
De Minister zegt, dat ruimere ervaring
noiodig is ter beslissing van] de vraag, of
©en algemeen© verplichting wenschelij'k
is. Voorshands moet het woord worden
gelaten aan de geneeskundigen, die staan
voor de verantwoordelijkheid, en aan, de
ouders. Wij zouden uit dezen zin het
woord voorshands gaarne uitlichten en
hem verder dus doen luiden: het woord
moet blijven aan de ouders, die de verant
woordelijkheid dragen, en- aan de ge
neeskundigen. Eerst dan liep alles goed.
Dat de dwang werd opgeschort, kwam
alleen door het gevaar, dat de vaccinatie
vergezelde.
Wij hopen nog altijd, dat het zoover
mag komen, dat de dwang wordt afgewe
zen, ook door de Regeering, omdat hij
in, zich zelf niet verdedigbaar is.
En daarom is het antwoord van dm
Minister voor ons niet bevredigend. Want
het is wel duidelijk, dat, grondt men
zijn] bezwaar tegen den vaccinedwang al
leen, op do gevaarlijkheid, do deur voor
veel uitgebreider dwang open staaf. Van
die indirecte verplichting met betrekking
tot het schoolbezoek, zou men* dan kun
nen gaan tot een directe algemeene ver
plichting, zelfs in het eerste levensjaar,
en tot revaccinatie, zoo vaak de Over
heid dit noodig achtte.
En waarom zou dit ingrijpen in het
zoo jonge leven en voorts telkens weer,
beperkt moeten blijven toit den waarborg
tegen de pokziekte?
Er is in onze dagen allerlei inenting
meer, over welker waarde wij ons niet
uitlaten;, die wij zelfs willen erkennen
als een waardevolle voorzorg, maar die
wij daarom niet met dwang aan. beel
het volk zouden willen opleggen. En het
is dieze vérgaande dwang, die, gaat men
dezen weg op, meer en meer een groot
gevaar wordt voor de volksvrijheid.
Wij moeten dus wel bedacht zijn o>p
wering van dit kwaad.
En daarom wijzen op de uitlating van
den Minister van Arbeid, waarin tLo din
gen! niet gezet zijn; zooals dat wensebelijk
ware geweest.
De openbare Raadsvergadering van
Vrijdag duurde betrekkelijk kort. Wel s'ton
den er punten op de agenda, die verband
houdend met de begrootingsdebatten, een
langdurige discussie deden verwachten,
maar speciaal de heeren der uiterst link-
sc'ho partijen waren dit keer door B. en
W. tevreden te stellen met enkele toezeg
gingen. Ee heerschte zoowaar een pret
tige gemoedelijke stemming in den Raad,
en alles, wat prikkelen kan, werd verme
den.
u ui- t'.jr'i
FEU ILLETON.
door
J. v. d. BOSCH.
24.)
o
„Ik wil alles gelooven, maar dat niet,
Waanders vap jou 'n portefeuille stelen?
Man, wees toch wijzer. Er is geen sprake
van. En Joost ook niet. Ze zijn beiden zoo
eerlijk als goud.".
„Je kunt je nergens meer in vergissen
dan in de memschen", bromde de boer.
„Jij denkt natuurlijk aan hun Christelijk
heid. Maar dat is gekheid, Misschien
meen en ze daar wel niets van. In ieder
geval heeft óf Waanders óf Joost dat
geld gestolen. Zij weten immers, waar
het is! Waanders is 'zoo dikwijls in de
kamer bij het kabinet geweest. Hij weet
wel, dat de sleutel in de kom boven op de
kast ligt. En hij weet ook precies den
weg naar buiten, iï ij is de dief. Afgeloo-
petjtf 'k Ilcb het direct wel gezegd, dat oen
bekende do dief is. Het komt wol ulff'.
„Ik kan het niet gelooven, Dat moet 'n
vergissing zijn", meende de {boerin.
De verharding van de Bakkersdorp-
laan, waartegen in de vorige vergadering
zooveel bezwarc n 'bestonden, werd nu
zonder één stein tegen aangenomen, al
kon do heer d(/Meij voor zich persoonlijk
ze niet mooi /inden.
Ook over ie motie-de Mcij, om 25 pet
der belastte/ op de publieke vermakelijk
heden cadeau 'te doen aan sport- en cul-
tureele verenigingen, was men gauw uit
gepraat,
Weth/ P. G. Laernoes deelde n.l. nog
mede, dat het (socialistische) instituut
voor arbeidersontwikkeling en de Christ,
vereeniging voor Kunst en wetenschappe
lijke ontwikkeling voortaan op denzelf
den voet zullen behandeld worden als de
Vereen, voor Alg. Geestelijke ontwikke
ling. Dat wil zeggen: al deze vereeniging-
gen behoeven voortaan voor hare leden
geen belasting op publieke vermakelijkhe
den (alleen een geringe belasting voor de
zaaloppervlakte) te betalen.
Dat is inderdaad een billijke toezegging.
Dhr de Meij was hiermede wel niet ge
heel voldaan. Hij prees 'zeer den arbeid
van bót Instituut voor Arbeidersontwik
keling en was van meening, dat de Over
heid tot taak heeft de cultureele ontwik
keling te steunen.
Dit laatste begrip is natuurlijk erg rek
baar. Men kan er heel veel bij onderbren
gen. En men kan daardoor ook veel op
de schouders der Overheid schuiven!
Dhr Sorel en weth. P. G. Laernoes we
zen dan ook op de consequenties. Men
weet wel, waar te beginnen, maar niet
waar te eindigen.
Tenslotte oordeelde echter de geheels
Raad, dat met de toezegging van B. en
W. genoegen moet worden genomen. De
grootste moeilijkheden voor de bedoelde
vereenigingen zijn nu uit den weg geruimd
De S. D. A. P. altijd royaal in het
toekennen van subsidies had nog meer
op haar verlanglijstje. Aan de harmonica-
vereeniging moest steun worden verleend.
Maar ook hier werden door de heeren de
Ridder en P. G. Laernoes dezelfde argu
menten als daar straks aangevoerd. Waar
zullen we terecht komen? Laten de velen,
'die deze muziek zoo mooi vinden, hunne
waardeering nu ook eens daadwerkelijk
toonen!
De meerderheid van den Raad '(11 van
de 16) voelde er dan ook niet veel voor,
het aantal subsidie-genietende muziek-
vereenigingen uit te breiden.
Tot een sociaal democratisch voorstel
inzake steun aan jongelui, die de Am
bachtsschool te Middelburg bezoeken,
kwam het niet, doordat B. en W. wat de
tegemoetkoming in het school- en tram
geld voor minvermogenden betreft, toe
zeggingen deden, waarmede genoegen ge
nomen werd.
'Een nieuw gemeentebedrijf wilde men
van uiterst links invoeren, n.l. de radio-
distributie.
Door de woordvoerders der S. D. A. P.
en S. P. werden tal van klachten geuit
over de particuliere Maatschappij; die nu
daarvoor zorgt en aan wie B. en W. tot
en met 1930 daarvoor concessie wilden
geven. Waar er in dit bedrijf veel winst
gemaakt schijnt te worden, heeft men in
grootere steden' hiervan een gemeentebe
drijf gemaakt. De gemeentekas vaart er
wel bij en de abonné's werden beter be
diend (meer stations, enz.).
Er werden argumenten aangevoerd, die
zeker de overweging waard zijn. 'B. en W.
zegden dan ook toe, dit te zullen doen.
Het is betrekkelijk jammer, dat Vhssin-
gen hier niet voor een sohoone lei staat.
Die gemeentebesturen, die niet zoo spoe
dig concessie hebben verleend, hebben,
achteraf bezien, verstandiger gehandeld.
Inmiddels heeft de betrokken Maat
schappij- de concessie tot en met 1930 ge
kregen en B. en W. hebben nu een jaartje
tijd om de zaak te bestudeeren.
Het pensioenfonds der typografen.
Te Amsterdam hield de afdeeling van
den Algemeenen Nedeirlamidsehen Typo
grafenbond een vergadering, welk© uitge
schreven was op verzoek van 226 leden,
die gekant zijn togen het 'pensioenfonds,
was zeer druk door omstreeks 1300
leden bezocht.
De jegenstanders van het pensioenfonds
„Waarom zou dat een vergissing zijn?
Hoe komt 'die portefeuille dan bij Waan
ders in den tuin? Die kan er toch maar
niet heenvliegen?"
De boer wond zich weer op.
„Ja, dan weet ik ook niet, hoe dat ding
er komt. Het kan mij ook niets schelen.
Dat moet do politie maar uitzoeken. Maar
Waanders is geen dief man. Pas toch op,
dat je in je drift geen onberaden 'dingen
doet".
,,'k Weet wol, waj ik doe", zei de boer.
De boerin zuchtte en wend'de zich af.
't Was maar te hopen, dat Waanders
vooreerst niet onder de oogen van den
boer kwam!
Maar dat zou wel niet. Want Kees was
door den burgemeester naar het land ge
zonden, om Waanders en Joost te halen,
die op hét gemeentehuis moesten komen.
Gelukkig wist Kees Okkerse niet, waarom
hij die twee halen moest. Dat was ook
maar beter. Wat niet weet, wat niet. deert
Misschien werd alles wel gauw opgelost.
'tWas maar te hopen voor Waanders.
Want hij was "de dief niet, d© boerin was
er van .overtuigd. En Joost ook niet.
Zij ging naar binnen, terwijl de boer
woedend over het erf liep.
Daar kwam Koos ökkorse terug.
„Zo schrokken zeker wel geducht?*'
vroeg boer Pertersen.
„Schrikken? Waarvoor, hatus? 2e be-
hadden ©enige voorstellen ingediend, die
inhielden:
ten eerste, dat de afdeeling geen roye
menten voor niet-betaling der pensioen
premie zou gedoogen en ais bet hoofd
bestuur dit toch deed, zich dan af te
scheiden;
ten tweede om uit de kasgelden beschik
baar te stellen een bedrag voor het voe
ren van een proces, om te laten pitma-
ken of deelname aan het pensi oenfonds
als verplichting kan worden opgelegd.
Met 473 tegen 441 stemmen en 35
blanco werd echter besloten deze voor
stellen niet in behandeling te nemen.
Het werktijdenbesluft voor winkels.
Het werktijdenbesluit voor winkels zal 1
Januari worden ingevoerd, zooals bekend
is. De minister schijnt aan enkele orga
nisaties te hebben gezegd, dat het besluit
ongewijzigd .ingevoerd zal worden. Toch
kunnen enkele wijzigingen verwacht wor
den, echter wel niet voor 1 Januari,
daar het niet te verwachten is, dat de
wijzigingen dan reeds den1 geheelen weg
van ons bestuursapparaat zullen hebben
afgelegd.
Op het Ministerie van Arbeid was men
zoo vriendelijk mee te deelen, dat de
wijzigingen in hoofdzaak betreffen admi
nistratieve bepalingen en Kenkele veran
deringen, die wenschelijk gebleken zijn,
op grond van requesten, ingekomen nadat
bet besluit wias gepubliceerd. Deze
veranderingen betreffen o.m. eenige ver
ruiming van faciliteiten voor die drukte
in bedrijven Vóór feestdagen.
In geen geval brengen deze verande
ringen wijziging in de strekking van het
besluit.
De postvluchten naar en van Indië.
Het 7e postvliegtuig naar Indië is Za
terdagochtend om 7 u. 20 uit Belgrado
vertrokken' en na een verblijf van 10
u. 10 tot 11 u. 20 te Sofia om 16 u. 15
te Konstantinopel aangekomen. Alles was
wiel aan boord.
Het 3e reïourvfiegtuig, dat Vrijdag te
Aleppo bleef in verband met het slechte
weer, vertrok Zaterdagochtend om 8 u.
21, maar kreeg onderweg met zulk zwaar
weer te kampen, dat het moest terug-
koeren. Het kwam te 11 uur 27 weer te
Aleppo aan, waar beter weer wordt af
gewacht.
Inkomstenbelasting van spoorweg
personeel.
Het lid der Tweede Kamer, de hoer
Van Braambeek, heeft aan den Minister
vain Financiën de volgende vragen ge-
_steid:
Is het juist, dat van het Departement
van Financiën de opdracht is uitgegaan
aaln de Nederlandsche Spoorwegen om ten
behoeve van de inkomstenbelasting ook
oip te geveh het bedrag, dat het rijidlenÖe
spoorwegpersoneel aan zoogenaamd uren-
geld bij verblijf buiten de standplaats
ontvangt?
Is den Minister bekend, dat in eenige
inspecties ©en derde deel van dit uren-
geld als zuivere verdienste in rekening
twordt gebracht, 'hoewel toch deze in
komsten als zuivere vergoeding wegens
te maken onkosten worden toegekend?
Wil do Minister maatregelen nemen, dat
dit toch zeer Laag gestelde ureng.eld (7
ct. voor dag- en 30 ct. voor nachturen)
iin het vervolg niet meer als inkomen
wordt aangemerkt?
Motorsport. Zaterdag werd
■door de Zeeuwsche motor Ariëlclub haar
winterri't 'gehouden. De start was te Goes,
Markt, terwijl de finish van het. eerste
traject nabij Domburg was. Aldaar be
vond zich in de duinen een „non-stop".
Do finish van het tweede traject was Mid
delburg, Markt.
Des avonds had in het clublokaal te
Goes de uitreiking der prijzen plaats.
De uitslag was als volgt:
le pr. een gouden Ariëlmedaille, dhr
J. v. As te Goes met 9 strafpunten. 2e pr.
1 zilveren Englebertmedaille, dhr C. Ver-
hage te Middelburg met 21 strafpunten;
'3e prijs, een verguld zilveren medaille,
dhr P. Steur te Kamperland met 37 straf
punten; 4e prijs, een Ariëlkruis, dhr M.
Kooman te Wemeldinge met 56 strafpun
ten; 5e prijs een verguld zilveren medail
le, beschikbaar gesteld door Motorsport,
dhr J. v. d. Velde te Kamperland met 58
strafpunten; 6e prijs, een verguld zilve
ren medaille door dhr A. v. d. Harst te
Middelburg beschikbaar gesteld, dhr G.
de Leeuw te Kruiningen, met 61 straf
punten.
Verder was voor elk der prijswinnaars
nog een extra prijs beschikbaar gesteld
Goes. Be bloempjesdag der J. V. A.
heeft hier ter stede, dank zij de medewer
king van vele personen buiten de veree
niging, in totaal opgebracht f 136.80 en...
V/z franc!
Vanaf morgen tot en met Zaterdag
zal in het Veilingsgebouw alhier een ten
toonstelling van gepakt fruit worden ge
houden, waarvoor inzendingen zijn toege
zegd door de zes verpakkingscursussen,
die dezen herfst op Zuid-Beveland zijn
gehouden.
Behalve de verpakking in de gewone
veilingskist, die algemeen wordt gebruikt
zal ook de eenmalige verpakking in ex-
portkisten worden geëxposeerd.
Daar er ook prijzen beschikbaar zijn ge
steld en een jury de inzendingen zal be-
oordeelen, wordt het dus een interessan
te wedstrijd tusschen de verschillende
cursussen.
Een tentoonstelling als deze, die geheel
op de practijk is ingericht, is ongetwij
feld van zeer groot belang voor de fruit
telers. Deze krijgen hier aanschouwelijk
onderwijs.
Wemeldinge. Dhr C. Kosten Hz., bui
tengewoon opzichter bij de Zuiderzee
werken, standplaats Zurich (prov. Fr.)
werd tot gem.-opzichter te Rotterdam be
noemd. Indiensttreding 1 Januari 1930.
Vrijdag werd te Goes de eerste steen! gelegd van de nieuwe Geref, Kerk.
Ds van der Veen voerde bij deze plechtigheid het woord.
grepen niet, wa.t ze pp het gemeentehuis
moesten komen doen."
„Ha, ha," lachte de boier hatelijk. „D.a,t
zal wel. Ze houden zich natuurlijk van
den] domme. Maar dan zal de burgemees
ter ze het wel aan hun verstand brengen,
da dieven!"
„Dieven?"
Kees zette een paar groote -verschrikte
pogen op: wat vernam bij nu?
„Dieven? Zeker, dieven. Waanders, of
anders zijn lieve jongen, heeft de porte
feuille gestolen. Het bewijs! is al geleverd.
'kWou, dat ik ook oip het gemeentehuis
k.on zijta. 'kZou ze het inpeperen.".
De knecht hoorde verslagen toe. Waan
ders of Joost 'de dief? Hij geloofd© er geen
steek van.
„Maar dat hebben pse niet gedaan',
baas", zei hij'.
„O, ben jij ook al zóó. Je kunt praten
wat je wilt, man. Maar we hebben de
portefeuille, zonder het geld natuurlijk
in den tuin van Waanders gevonden.
Het is dus uitgemaakt."
Daarvan schrok Kees toch. Dat werd
bedenkelijk. Maar Waanders do dief?
Of Joost? Het wilde er niet bij hem in.
Daarvoor meende hij boiden maar al
te goed te kennen.
„Hoor eens, Kees."
„Ja, baas."
,Ja rijdt terug naar het dorp. En als
ze uit het gemeentehuis komen, als de
burgemeester ze tenminste niet vasthoudt,
dan zeg je hun, dat ze onmidellij k naar
hier moeten komen. Ik moet ze spreken."
Kees wilde nog iets zeggen, maar hij
zag wel, dat de baas, die woedend heen
en weer op het erf liep, toch niet voor
rede vatbaar was. En daarom vertrok
hij maar.
De boerin had de opdracht aan den
knecht gehoord.
„Wat ben je toch van plan, man?"
vroeg zij.
JJat zal ik weten."
„Wees nu kalm. De burgemeester zal
het heusch wel uitzoeken. Haal nu geen
domme streken uit, waarvan je later
spijt zult hebben."
„Onschuld? Er is geen sprake van on
schuld. De portefeuille is er gevonden.
Dat is voldoende bewijs."
„Die kan er toch wel op een andere
manier gekomen zijn?"
„Och, wat. andere manier? Kletspraat
jes."
Boer Petersen liep naar binnen. Het
stond voor hem vast, dat Waanders of
Joost de (lief was. Misschien hadden ze
het wel met hun beiden gedaan. Ze gin
gen altijd zoo stil hun weg. En stille
wateren hebben vaak diepe gronden, Neen
neen, het zou wel uitkomen, dat hij ge-
lijk had. Dat had ja du van dia men-
De uitgebreide coilec'le
GERO-ZILVER
en G ER O-TIN
btedt keus voor Iedere
beurs. Elk artikel munt
uit door superieure kwa
liteit, schoonheid van
lijn en practlsche ge
bruikswaarde. Vraagt
onze speciale brochure
GERO-GESCHENKEN
Souburg. D© Ghr. Zangvereen. „Soli
Deo Gloria" gaf Vrijdagavond ©en uit
voering bij gelegenheid van haar 1 O-jarig
bestaan, 'in de Gereformeerde Kerk. Deze
was geheel gevuld. De voorzitter dhr F.
Huson, opende mtet gebed en heette alle
aanwiezigen hartelijk wel'kom inzonderheid
den heer Biurgemeestep en diens echt-
gienoote, mevrouw Van DoornVan Lo
ckeren. Campagne, Beschermvrouw dar
vereeniging, I
Een rijk programma van 17 nummers
werd hierna vlot afgewerkt, wiaarbiji vier
maal een duet en twee m'aal een solo
werden ten beste gegeven.
Medewerking werd verleend' door een
strijkorkest onder leiding van mej. de
Hondt uit Vlissihgen, hetwelk zich op zeer
verdienstelijke wijze van zijn taak kweet.
In de pauze werd door den burgemees
ter namens diens echigeoooto als bewijis
van waardeering aan de Vereen, in den
persoion van liaren directeur' dhr de Rue
een bloemenmand aangeboden.
Deze dankte en hoopte dat Mevrouw
v. 'Doorn, nog lang de Vereen, mag „be
schermen".
Ook mej. de Hondt en enkele .zangeres
sen werden met bloemen vereerd.
„S.oii deo Gloria" kan dan ook met
trots op dezen „pvoud terugzien.
Een verdiend applaus was telkens haar
deel. Nadat nog was medegedeeld dat
nieuwe leden zich in December kunnen
Ben Zjuivore zeep zooaW
qe beroemde Fran^che
CadumZeep i£ onorrt-
beerlyk voor de ver-
fcoréiné van de huid.
Bovendien wordt !z;y
glechtö éoed éedroo&d
verkocht,blyft daar
door tot 't laatste toe
hard en te koodosnde
veel voorde elixer irii
éebruik.dan iedere An
dere iseep.
schen, die zoo trouw naar de kerk gingon.
Als het er op aankwam, kon je ze toch
maar niet vertrouwen.
Zoo mopperde en dacht de boer, die al
eens naar buiten keek of ze nog niet
kwamen. Maar neen, dat kon natuur
lijk niet. Misschien kwamen ze heelemaal
niet. Als ze bij den burgemeester be
kenden, werden ze natuurlijk onmiddel
lijk ingesloten. Nu, 'twas bun verdiende
loon. 't Was een schandaal, hun baas
te bestelen en ddn er, zooals vanmor
gen, nog met een huichelachtig gezicht
bij te staan!
Hoe langer hij er over nadacht, hoe
boozer de boer werd. En dat werd het
allerergst, toen hij, een uurtje later,
Waanders en Joost zag aankomen. De
burgemeester had ze dus niet vastge
houden. Dat was ook meer dan een
schandaal!
Hij vloog meer dan hij liep naar bui
ten en ontmoette het tweetal, dat ver
bijsterd liep te staren op het erf.
„Baas", begon Waanders direct.
Maar hij kon geen woord rneer uitbren
gen. Want de boer bulderde: „P-
Wat baas? Houd die praatjes maar
je. Van al die onderdanigheden ui
niets hebben. Wie van julllë h'
portefeuille gestolen? Zeg op. Ho
razend te worden." (Wordt vervi
