DE ZEEUW
TWEEDE BLAD.
ONDER VERDENKING.
Binnenland
Uit de Provincie.
Brieven uit de Residentie.
VAN
DINSDAQ 19 NOV. 1929. No. 97.
Ieder menscb weet wel, dat afbreken
heel wat gemakkelijker is, dan opbouwen.
Nog altijd waar is het spreekwoord, dat
de critiek gemakkelijk is, maar de kunst
moeilijk.
Dat blijkt reeds in het gewone dageljjk-
Bche leven. Wanneer men iemand ont
moet, die zoo heel goed weet te ver
tellen, dat er in het gezin van die en
die van alles en nog wat ontbreekt, dan
is daarmede niet gezegd, dat het bij hem
zelf thuis Ook niet een rommeltje is.
't I« juist dikwijls zoo, dat menschen
die zelf vol zitten met fouten èn gebreken
het grootste woord voeren over de fou
ten en gebreken van een ander. Zelf
kennis maakt altijd bescheiden, ook in
de natuurlijke dingen.
Ja, bouwen, opbouwen is een kunst,
ook in het publieke leven, maar afbreken,
dat kan een 'straatjongen ook wel. Zeg
tegen een troep van "dat soortdaar staat
een oud huis, dat moeten jullie nu eens
naar beneden halen, wel ze doen het met
groot plezier. Maar niemand krijgt het
in z'n hoofd, om tegen ben te zeggen:
hier is een stuk grond en hier zijn de
materialen, houwen jullie me daar nu
©óns een woonhuis op. Ieder weet, dat
dit went is voor houwers en architecten.
Ook in de politiek ontmoet men van die
specialiteiten in het afbreien. En hoe
grooter specialiteit meestal ijl het af
breken ,des te grooter prul in het op
bouwen. Het is niet zoo'n groote kunst,
om te zeggen, dat en dat is verkeerd,
maar bet is veel grooter kunst, om te
zeggen, duidelijk te zeggen, hoe het dan
wel moet en het is nog grooter kunst
om het anders en heter te doen.
Dit is zoo één van de gedachten, die
bij ons opkwamen, nu we dezer dagen
in de Tweede Kamer weer het jaariijk-
scbe politieke debat volgden.
Och heel veel is 'het heusch niet, en
goede momenten, die erin waren, wer
den dan juist nog niet allereerst geleverd
door de afbrekers, maar wel door de
bouwers.
Er zijn in onzen tijd heel wat poli
tici, die van afbreken leven. Men er
vaart dat ook soms al op kleine plaat
sen, laat dan staan in, wat men noemt,
de groote politiek.
Trouwens er zijn er, die dat afbreken,
dat al maar leveren van critiek en nog
eens critiek, wel fijn vinden. Hier en daar
is dat te verklaren uit de triomfen van
het individualisme, maar bj weer ande
xen ligt de oorzaak hierin, dat men de
politiek met denzellden blik beziet als
ib.v. een voetbalmatch. Welk elftal zal
het winnen? En toch, als het met ons
politieke leven steeds meer en meer dien
kant opgaat, loopt het glad mis.
We denken hier aan wat de liberale
hoogleeraar Buis schreef in „De Gids"
Van Juni 1876 bij het heengaan van 'Groen»
van Prinsterer:
„Zijn meerderheid tegenover de tegen-
Standers openbaart zich in al zijne han
delingen. Hetzij hij spreekt of schrijft, het
is altijd de man van goeden huize, de fijn
beschaafde, de classiek gevormde man,
die bet woord voert. Hoe fel ook soms
in zijn aanvallen, hij vergeet zichzelven
nooit, en tracht zoodoende zijn tegenstan
ders op te wekken o.ok hunnerzijds te
bedenken tot wien z\j het woord richten.
Blijft die herinnering' een enkele maal
Zonder gevolg, dan is geen verwijt, wiaar
meestal een fijne humor do eenige wraak
oefening, het eenige middel om den. drif-
tigen tegenstander aan de eischen der
welwillendheid te herinneren. Door on-
veranderij'k dus op te treden, heeft hj op
zijn partj een zekeren aristocratischen
stempel gedrukt, welken geen anderen
immer verwierf."
Is dat geen treffend getuigenis van
een liberaal over Groen's wijze van op
treden?
FEUILLETON
door
J. v. ÉL BOSCH.
8)
,,'kZal er nog eens met moeder over
praten, straks. Al® moeder het goed vindt,
vind ik het ook goed. Maar als moeder
het 'niet goed vindt, dan praten we er
niet meer over, hoor Kees."
„Neen, Vader."
Vro olijk ging "Kees Joost opzoeken:
Moeder zou het vast goed vinden. Verle
den week zei ze nog: .„Jullie moesten
ook maar wat kunnen verdienen I"
HOOFDSTUK III.
„Hallol Niemand thuis?"
Het was half acht de kleineren wa
ren al naar bed, toen Van der Velden,
de brievenbesteller, aan het hekje stond,
luid bellend aan zijn fiets, omdat hij nie
mand zag. Vader, moeder en de jongens
waren op het bleekveld.
„Hallol Niemand thuis?"
Waanders stond op.
Daarvan heb ik ook iét» teruggevonden
in de wijze, waarop b.v. dé vorige week
een man als de heer Coljn aan het poli
tieke debat in de Kamer deelnam. Rustig
was zjn betoog, maar opk zakeljk. En
dat niet alleen, maar zakeljk was ook
zjn critiek op de critiek van hen, die
liefst afbreken en even zakeljk was zjn
bepalen van eigen standpunt.
Zoo dient men land en volk, zoo dient
men ook eigen beginsel.
Wie eèn 'beginsel heeft, durft ook af
breken, Als het moet zelfs tot de fun
damenten toa. Maar hij yreet ook geroe
pen te zijn tot houwen. Hj vindt zjn
beeld in die houwers, welke in de eene
hand het geweer hielden, jmaar met de
andere hand de truffel .gebruikten. Im
mers, God had hen in hun hart gegeven
om te werken I
De christen, dié op het publieke ter
rein van het leven werkt, waar en hoe
dan ook, kan nooit alleen volstaan mét
afbreken,
Zeker, afbreken kan noodig, kan ge
boden zijn om des beginsels wille, maar
het negatieve alleen kan nooit bevredi
gen. Het moet hand aan hand gaan, 'in
ieder geval .gevolgdworden door het
positieve. Met minder kan en mag niet
worden volstaan.
We moeten niet alleen weten en zeg
gen, hoe het niet moet, we moeten ook
weten en zeggen, hoe het wel moet. En
bij1 dit laatste dient dan minstens ook ge
rekend te worden met tweeërlei factor.
Allereerst met de gebrekkigheid van ons
eigen kennen en weten, zoodat toetsen
aan het beginsel .en aan anderer inzicht
altijd weer geboden is. En dan is er
ook nog de factor van het bereikbare.
Wie niet de hoogste peren uit den boom
kan krijgen, moet zich wel tevreden stel
len met die, welke lager hangen, d.w.z.
onder bet bereik. Anders beloopt men de
kans, dat men (noch het één, noch het
ander krijgt. En wanneer men niet alleen
spreekt en getuigt voor eigen partij of
groep, maar doel en streven altijd weer
is bet heil van land en volk, dan leert,
men ook verstaan, dat het bereikbare iets
bet,eekent, al is het dan niet alles.
Een goed verstaander heeft dikwijls
aan eer half woord genoeg, mogeliifc
is er wel deze of gene, die pogen wil,
uit deze mijne opmerkingen eenlg profijt
of eenige leering te trekken. Het zal 'mij
niet anders dan tot blijdschap stemmen.
J. H.
Ds C. A. Lfngbeek.
Naar de „N e d e r 1." verneemt, zal ds
C. A. Lingbeek, lid der Tweede Kamer en
van den Haagschen Gemeenteraad, de
residentie verlaten, hetgeen tot gevolg
zal hebben, dat de heer Lingbeek als
lid van den Raad zal bedanken.
Reeds heeft de heer Lingbeek zijn wo
ning aan de Sportlaan verkocht aan zijn
buurman, den heer A. J. A. M. van 'Door-
ne, die er een bestralingsinrichting zal
vestigen. Ds Lingbeek gaat zich metter
woon tö Voorthuizen vestigen, waar hij
een landhuisje Iaat zetten, dat hij begin
Februari hoopt te betrekken.
Kranige Nederlandeohe vliegers.
Gisteren vloog het K.L.M.-vliegtuig
PH-AEH ondanks vliegend stormweer vol
gens dienstregeling naar Londen. Het was
de eenige dienst welke op regelmatige
wjze naar Londen werd uitgevoerd.
Zondag voerde de K.L.M. met het nieu
we voor den dienst op Indië bestem/de
driemotorige Fokker-vliegtuig PH-AGR een
extra-vlucht uit naar Parijs, in opdracht
van een Nederlandsch zakenman. Op deze
vluchten werd een voortdurende snelheid
van meer dan 200 K.M. bereikt, de heen-
vlucht dos ochtends duurde 1 uur 48
minuten, j des middags keerde het vliegtuig
terug.
Een ondiersriheldlng voor de Koningin.
De Koningin heeft gistermiddag ten
Koninklijke Paleize Het Loo ontvangen
den heer A. Duffak, buitengewoon gezant
en gevolmachtjgd minister van Oostenrijk,
teT overhandiging van de versierselep
(Groote Ster) van het eereteeken voor ver
diensten. jegens de Oostenrijksche repu
bliek, benevens van een eigenhandig
„Dat Ijkt Van der Velden wel," zei hj
naar voTen loopend.
„Ja, het is zoo", vervolgde hij dan, den
man ziende. „Wat -zal die nu hebben?
's Avonds is er toch geen bestelling bui
len den kom van het dorp?"
„Waanders, ik heb een brief voor je. Ik
moest hior toch voorbij en dacht: 'k zal
hem maar meenemen, al is er geen he
stelling. Je kunt nooit weten, wat er in
staat. Wie weet, eeen erfenis getrokken of
zoo", lachte Van der Velden.
„Ja, dat zal wel", lachte vader Waan
ders terug, den brief overnemend. Hij zag
direct, dat hij van oorn Klaas van. Putten
uit Rotterdam was, oom Klaas, die ge
trouwd was met tante Marie, de zuster
van zijn vrouw.
„Dank je voor de moeite hoor, Van der
Velden".
„Niets geen moeite, man. Goeden avond
verder.
De brievenbesteller, hij was niet in uni
form, want hij maakte voor zijn genoegen
een fietstochtje, besteeg zijn rijwiel weer
en peddelde verder, terwijl Waanders, In
gedachten verdiept, met den brief uit Rot
terdam in de hand, naar hot bleekveld te
rug liep.
Al gebeurde het niet zoo vaak, dat er
eeni brief kwam, 'twas meestal een brief
kaart, Waanders ontving liever die brie-
van niet Waait hij vriat van te voren: ei*
schrijven raa den Oostenrjkscben Bocda-
prasident
Gamaeatw-secretaria van
Aalten.
B. en W. van Aalten hebben uit een
i O-tal sollicitanten de volgende aanbeve-
.tng (niet-alfabetisch) voor de benoeming
san een gemeente-secretaris opgemaakt:
S. Bijlsma, hoofdcommies ter secre-
„irie en plaatsvervangend secretaris van
meek; 2, M. Oosterhagen, commies ter
-ecretaxia van Meppel.
Burgemeesters.
Bj Kon. besluit is, met ingang van 1
December 1929, benoemd tot burgemees
ter der gemeente Eelde, J. G. Legro, mat
toekenning van gelijktijdig eervol ontslag
als burgemeester der gemeente 'Ooster-
hesselen.
Zeeland en de begrooting van
Waterstaat.
Aan het Voorloopig Verslag der Tweede
is nog het volgende ontleend:
Bij de behandeling van de vorige be
grooting werd bezwaar gemaakt tegen
den aanleg van een vluchthaven in
den Stoofpolder aan het Zijpe
en door den Minister nadere overweging
toegezegd. Sommige leden meenden te
weten, dat met de werken nog geen
aanvang is gemaakt; zj oordeelden, dat
dit ook niet moet geschieden, zoolang
de mogelijkheid bestaat, dat de vaart
van en naar België, ingevolge een over
eenkomst met dat land, zal worden ver
legd. Ln dat geval zou, naar hun mee
ning, een werk, waaraan een bedrag van
minstens een half millioen ten koste zal
worden gelegd, overbodig worden en zou
den enkele hectaren zeer vruchtbaren
grond zonaer noodzaak in water zijn her
schapen. De hier aan het woo-rdzijnde
leden meenden den Minister ernstig in
overweging te moeten geven den loop
van mogelijke onderhandelingen met Bel
gië af te wachten.
Andere lecen konden zich met deze
beschouwingen niet vereenigen. Zij meen
den, dat, ook al mocht de vaart van en
naar België worden verlegd, de binnen-
landsche scheepvaart ter plaatse nog van
dien omvang zal zjn, dat de aanleg van
deze vluchthaven alleszins te rechtvaar
digen is. Zij drongen op een spoedige
uitvoering daarvan aan.
Eenige leden vestigden er de aandacht
op, dat de herstelling van de P o s t-
brug over bet kanaal door Zuid-
Boveland zeer lang heeft geduurd, orn
aat net went was opgedragen aan iemand,
die daarvoor, naar men meende te weten,
niet berekend was. De uitvoering is
bovendien zeer gebrekkig geweest. De
brug ligt naar de zijde van Kapelle te
laag, hetgeen voor auto's hinderlijk is.
De hier aan het woord zijnde leden dron
gen er op aan, hieraan spoedig en af
doende tegemoet te komen, vooral daar
het betreft een brug in den hoofdver
keersweg naar Middelburg.
Enkele leden drongen er op aan, dat
de overeenkomst tusschen het Rjk en
da gemeente Souburg over de bediening
van het roeibootveer te Abeel e
zal worden verbeterd. Een subsidie voor
dit veer, dat niet gemist kan worden,
van f500, als thans wordt verstrekt, acht
ten deze leden te gering. Het vroeger ver
strekte subsidie van f 750 was uitermate
billijk.
Warmwater. Aanleg centrale-
verwarming en warmwater: J. M. Polder
man. Tel. 129. Adv.
Bij beschikking van den minister van
financiën is de ontvanger der directe
belastingen, enz. Ij. M. Maróe verplaatst
van T e rn e u z a n naar Arnhem m tijde
lijk werkzaam gesteld aan de inspectie
der directe belastingen, Lsts aJdeeling al
daar.
Door dan Commissaris dar Konin
gin is benoemd tot gemeente veldwachter
in de gemeente Groede, L. M. Barend-
sa, gemeenteveldwachter te JElst. (Geld.)
Benoemd tot telefoniste lé klasse
bij den Interlocalen dienst de telefo
nisten 2e klasse: C. den Boer-Reijerse en
J. M. van Riet, beiden ten post-, Telegraaf-
en Telefoonkantoor te Goes.
oom. Klaas schreef, neen, oom Klaas niet,
als tante Marie schreef, dan volgde er vast
een klein twistgesprek met zijn vrouw,
met moeder Waanders. Het word geen ru
zie, want daarvoor was vader Waanders
veel te verstandig, Maar er was dan toch
altijd verschil van meening, -zóó, dat moe
der koppig was en soms in twee dagen
geen woord zeide. De jongens wisten het
dan ook al: het was weer mis met moeder,
want er was weer een brief van tante Ma
rie gekomen. Joost stond aan den kant
vair zijta, vader, m-oieder moest er niet over
zeuren, om in Rotterdam te gaan wonen;
in een stad was het ook niet -alles; zij had
den het hier toch goed? Gerrit moest er
natuurlijk ook niets van hebben: in Rot
terdam had hij vanzelf geen tuin, neen,
dat 'ging niet. Maar Kees dacht er weer
heel anders over: tjonge, in een groote
stad wonen, is toch wel fijn; daar zie je
nog eens wat; en vader kon er ook veel
meer verdienen, zei moeder; wel net zoo
veel als oom Klaas, die bootwerker was
en die wel tweemaal zooveel als vader ver
diendel
Met een bezwaard 'hart liep Waanders
door het voortuintje, langs het huisje naar
het bleekveld, 't Zou wel weer zoo wezen:
vanavond of morgen begon zijn vrouw
weer over Rotterdam, waar bij toch veel
meer verdienen kon en waar zij geen ar
moe behoefden te lift»....
Middelburg. In de gisteravond gehouden
algemeune vergadering Tan dé weeniging
„Uit het Volk-Voor het Volk" werd in
de vacature van wijlen den heer G. W.
den Boer, tot bestuurslid gekozen dé heer
W. E. Coumou.
Medegedeeld kon worden, dat thans
van 23 buurtcommissies opgaven van op
richting is ontvangen, terwjl er minstens
nog 7 buurten zijn, waar reeds commis
sies zjn gevormd of in wording zijn en
waarvan de secretaris spoedig naam en
adres van voorzitter, secretaris en pen
ningmeester hoopt op te krijgen. Bij' en
kele niet onder bovenstaande dertig doe
len der stad behoorende buurten worden
nog opnieuw pogingen aangewend tot
eene commissie tie geraken, terwjl in
de buurten, .waar 'het "Om een of andere
reden niet mogelijk is een commissie
te vormen, binnenkort de vereeniging
rechtstreeks, aan het werk zal gaan om
gelden bijeen te brengen.
In verband met de wenschelijkheid,
eenigszins een begrooting van inkomsten
te kunnen maken, hoopt het bestuur, dat
de buurtcommissies, die zulks nog niet
deden spoedig zullen melden of „Uit het
Volk-Voor het Volk" .op de minstens .25
pet. afdracht zal mogen rekenen.
De verdere besprekingen gingen over de
plannen voor de feesten, waaronder dit
maal echter geen punten waren, die voor
publiciteit geschikt zijn, .althans voorloo
pig niet.
Hoedekenskerke. Gistermorgen heeft op
het havenemplacement alhier een trein
botsing plaats gehad. Een personenmotor-
wagen van de Locaalspoorwegmaatschap-
pj kwam aanrijden, en de bestuurder kon
door bietenwagens een rangeerenden goe
derentrein niet zien. Hij reed op dezen
trein. Passagiers en bestuurder kwamen
met den schrik vrij. De materieele schade
is vrij groot en het verkeer ter plaatse
was gestremd.
O. an W. Souburg. A.s. Vrijdag komt'
de gemeenteraad weer bijeen ter verdere
behandeling begrooting 1930.
Een der eerste punten welfce alsdan
aan de orde komen is de subsidie Ghr
Wijkverpleging.
Hierbij volge meer breedvoerig de rede
welke het lid Suurmond hield en waar
op het felle debat is gevolgd.
M. de V. Ik kan niet naflaten mijn.
verwondering en ontstemming uit te spre-
ken over het standpunt dat B. en W.
aannemen ten opzichte van de Wijkverple
ging, een .standpunt, hetwelk' teg;en de
rede en orde in is.
Wat toch is het geval. Sinds de oprich
ting ontvangt de Wijkzuster van de ge
meente een subsidie om] het algemeen
belang dat de wijkverpleging dient en
dat zj ook ten1 allen tijde wenscht te
blijVen doen, hetzij1 geheel uit eigen mid
delen of met-behulp van gemeentesubsidie.
Bovendien ontvangt de wijkverpleging
van het „Groene Kruis" f250, omrede de
zuster van de wijkverpleging tevens als
enquetrice optreedt; dit is de T.b.c.-pa-
tiënten regelmatig hulp verleemen. Dit
weik ressorteert bij het „Groene Kruis",
maar de zuster der wijkverpleging is de
uitvoerende persoon.
Nu heeft dit werk nimmer tot eenige
aanmerking tusschen gedoelde corporaties
geleid. De zuster is door de Wijkverple-
ging nimmer gekort voor den tijd die ze
aan de T.b.c.-bestrijding besteedde. Nu
komt het Gr. Kruis, dient bj B. en W.
rekening en| begrooting 1930 in en plaatst
bij de uitgaven niet zooals ze andere ja
ren deed f250 contributie wijkverpleging,
maar salaris "huisbezoekster f250.
En weth. de Priester zeide op de com
missievergadering van de begrooting dat
men de wijkverpleging op'haar begrooting
met f250 salaris wjkzuster moet vermin
deren en brengen op f 1350 en het Dag.
Bestuur neemt dit standpunt schijnbaar in
zjn geheel over.
D« wijkverpleging hééft van hét vtoo®-
ëf het »«;fluit van het „Groene
Kruis" nimmer kennis gekregen, nimmer
is er over onderhandeld. En nu neemt
het „Groene Kruis" op ©en vergadering
het besluit de huisbezoékister zelf te sala,-
rieeren, verbreekt, dus het lidmaatschap
en treedt dus als medepatroon op over
de w.jkzuster. Dat zijn zaken waar over
te praten valt tusschen wjfcveirpleging en
„Groene Kruis".
Maar B. en W. missen ten ©enenmale
het recht; ze gaan, hun bevoegdheid te
En o, hij kon niet van het land weg. Hij
was er geboren en getogen. Hij had het
zoo lief. Alleen de 'gedachte om in een
stad, in die menschenpakhuizen te gaan
wonen, vond hij al verschrikkelijk. Neen,
neen, zijn vrouw moest er niet mee aan
komen. Het was ook niet noodig. Zij leden
geen armoe, dat was een leugen. Zeker,
zij hadden het niet breed, Maar hadden
zij -ooit gebrek geleden?
„Een brief uit Rotterdam", zei hij,
weer plaats nemend op -zijn stoel en den
brief -openscheurend.
„Van Klaas? Of van Marie?" vroeg
moeder Waanders.
Hij had het al onmiddellijk aan het
schrift gezien.
„Van Marie", zei hj en begon te lezen,
terwjl zjn vrouw over £ij;n schouder
heenkeek.
„Hé, dat is aardig. Zaterdag all" zei
vrouw Waanders opgetogen. En tot de
jongens: „Zaterdag komt tante Mario,
jongens, voor een paar dagen."
„Mooi", zei Koes. Hj wist nog ivel,
van de vorige maal, dat zj voor elk
wat meebracht. Och, oom Klaas verdiende
veel geld, het kon er bast af
Jopst zei .niets. Eon week of vior gele
den waa er ook een brief van tante Marie
ekomon. En toen hadden vader en moe-
ar woorden gehad. In een paar dagen
h'jfl ipi|r^<w p/Y} gaani afcun woord
buiten wannéér ze deze handelwijze Bon
der meer sanctioneeren. Dat zjn. han
delingen en regelingen van particuliere
personen of instellingen, waar B. en W.
boven, of wil men, buiten staan.
Evenzoo is het als B. en W. zich
b'ezig houden met, en zich uitspreken
over zaken die op een'ledenvergadering
van de wijkverpleging zjn besproken. Dat
zj!n de interne aangelegenheden van een
particulier. B. en W. hebben bj het
bepalen van subsidie enkel te vragen
of aan hun voorwaarden stipt en volko
men wordt voldaan. Wanneer de Wijkver
pleging daarbj 'in gebreke blijft, is het
tjd voor B. én W. en voor den Raad
om hun standpunt te herzien.
En nu is spr. wei verplicht, hier even
nader op in te gaan, omdat B. en W.
hier een terrein betreden dat het hunne
niet is.
In 'de memorie van antwoord van B.
en W. lezen we: i
Volgno. 67. In verband met een op
merking van een der leden over de be
grooting 1930 der Wijkverpleging kan
worden meegedeeld, -dat inderdaad door
de Wjkverpleging aan de zuster slechts
f1350 aan salaris uitbetaald wordt, zoo
dat de betrekkelijke post der begrooting
van f 1600 in f 1350 moet worden ver
anderd, terwijl de bedragen van f 150 en
f 100 respect. „Subsidie Groene Kruis"
en T. B. C. afd. Gr. Kruis van de bet-
grooting 1930 der wijkverpleging tóoeten.
worden afgevoerd.
Naar aanleiding van een opmerking van
een der leden der commissie, zijn B.
en W. het met dat lid eens, dat, indien
waar is dat het op een ledenvergadering
van de wijkverpleging als een zeker ge«-
vaar werd beschouwd, indien door het
werven va.n nieuwe leden, te veel „link-
schen" lid der vereeniging zouden wort
den, dit een uitlating is welke niet past.
Niet alleen dat „linkschen" toch ook vol
komen de statuten en reglementen der
Chr. Wijkverpleging kunnen óhderschrijl.
ven, doch de subsidie der Gemeente aan
de Wijkverpleging wordt door alle ingo-
zetenen opgebracht, onder toezegging da.t
een ieder door de vereeniging geholpen
wordt.
Door een uitlating als de bovengenoemj-
de komt weer de vraag naar voren, .of
de Vereeniging zoolang subsidie aan de
Gemeente zal vragen tot zj zelf finan
cieel sterk genoeg zal zijn, om zonder
die subsidie tp kunnen voortbestaan en
dan het v,linksche" element te weren.
Hoewel het bestuur der vereeniging her
haaldelijk heeft verzekerd dat die be
doeling nimmer heeft voorgezeten, vin
den B. en W. de wederom gerezen vrees
begrijpelijk, door een uitlating als boven
genoemde, welke, indien zij werkelijk ge
bezigd is in een ledenvergadering der
vereeniging, hoogst onvoorzichtig ge
noemd mag worden en .door 'den 'Voor
zitter dier vergadering niet had jnoeten
worden toegelaten.
Zie, Mijnheer de voorzitter, ik zie in
deze taal niet anders aan een beoo-rdeelen
van wat de interne aangelegenheden zijn
van een particuliere vereeniging in dit ge
val de wijkverpleging. Men tracht hierdoor
de publieke opinie langzaam- maar zeker
tegen de wijkverpleging om te zetten.
En nu staat het voor mij vastp- dat
90 pCt. van de leden van het „Groene
Kruis" dit allerminst bewust zijn of be
doelen.
Dit is niet meer, maar ook niets minder
dan een drijven van de S.-D. fractie, die
het „Groene Kruis" en B. en W. gebruikt
om langzaam maar zeker d-e wijkverple
ging de das om 'te doen I
Het Chr. element in de wijkverpleging
is hun een sta in den weg en dat mm
met eerljjko middelen dit element be>-
strijdt dat is te verklaren. Ik zeg te ver
klaren, het is daarom nog niet geoor
loofd.
Het woord „linkschan" wa.t op een Ié-
denvergademg gebruikt schijnt, te zjn,
werd hier uitgespeeld. Als de keer*», er
prijs op stellen bom ik er later op- terug
wie dat gezegd heeft. De bedoeling is
niet anders geweest dan dat er opmerk
zaam -oip werd gemaakt, dat nieuwe leden
dienen te kunnen onderschrijven Statuiten
en Regiem-ent.
Een recht wat natuurlijk alle vereenigin-
gen bezitten, wat niemand betwisten kan.
En wanneer dan het woord „linkschen"
tot misvatting aanleiding kan geven, dan
erken ik, dat hot voorzichtiger ware ge-
gezegd. Het was natuurlijk weer over Rot
terdam gegaan. En nu kwam tante zélf.
Misschien werd jhet nu nog wel erger.
Hij keek .eens naar zijn vader, die
rimpels tusschen de oogon had. Vader
zat er zeker ook aan te denken.
Gerrit was naar binnen geJoopen, om
het groote nieuws aan Cor en Lien te
vertellen, die al heel gauw kwamen aan
hollen.
„Komt tante Mario Zaterdag?" riepen
ze .„O, wa.t fijn!"
Het was eens wat anders. En er zou
wel iets op overschieten....
,,'kWou, dat tante mijl een. bal mee
bracht," opperde Gor.
„En voor mij een springtouw mot klos
jes, not als Sien van. moester Ringelbetg
heeft," meende Lien.
„Wel ja,' 'lachte moedor, „hebben jullie
jullie nog meer? Zou je het niet aan
tante schrijven I Ze moest eens iets an
dera meebrengen 1"
Zy was in een goede stemming. Hot
was nu al twoe jaar geleden, dat tante
Mario -er geweest was. Zij verlangde er
naar, haar te zien.
„Komt oom Klaas niet mee?" vroeg
Gerrit. i
A
(Wordt vervolgd.)
