DE ZEEUW
FLORA S HOE8DEBBESS60IT
TWEEDE BLAD.
HET ADRES
A. WILK1NG
Wat er deze week voorviel
ONDER VERDENKING.
3er9
jnsc
he Brieven.
ieer en betere Eieren
Uit de Provincie.
Voedert steeds
JOH. QU3NTEN
„De boemel", zoi Jaarsma-
VAN
ZATERDAG 2 NOV. 1929. No.
1 1 "'■■■■'■Laasgg»
We kunnen ditmaal ons weekoverzicht be
ginnen met te wijzen op een paar verblijdende
mededeelingen ,die in den loqp dezer week
gedaan werden, n.l., dat de opcenten op den
Suikeraccijns worden afgeschaft en dat die
op de Verdedigingsbelaating worden vermin
derd.
Zoo gaat het den goeden kant ep, al blijft
het waar, dat, ook na deze verlagingen,, de
belastingdruk in ons land nog veel te zwaar
is, wat voor een niet gering gedeelte het
gevolg is van de hooge belastingen, die door
vele gemeenten worden geheven.
Met het Suikerwetje is het mis geloopen.
De meerderheid van de Eerste Kamer bleek
van steun aan de beetwortelsuikerindustrie
althans in dezen vorm, niot te willen we
ien.
We zullen nu maar hopen, dat de Re
geering deze zaak nauwlettend in hot oog
houdt en verder, dat de sombere voorspellin
gen van voorstanders van dit wetje, niet be
waarheid zullen worden. Wiant dan ziet het
er slecht uit, ook voor een groot deel van
de Zeeuwsche bevolking.
De strijd om en over de radio Is hog
steeds niet tot een oplossing gebracht. Het
gaat ook bij deze kwestie moer oin da vraag
of er ook voor het Christelijk volksdeel vrij
heid en recht zal zijn, en ,of het gelukken zal
deze zaak nationaal, d.w.z. in overeen
stemming met het nog altijd Christelijk ka
rakter van ons volk te regelen.
In Frankrijk is tot nu toe tevergeefs ge
poogd de Kabinetscrisis tot een oplossing
ta brengen. Naar het schijnt, begint mon er
over te denkan een beroep op het volk te
doen, maar of mem daarmee verder zed ko
men en of daardoor de verwarring zal ver
minderen is zeer de vraag.
In Duitschland is het vooral het Berlijn-
sche schandaal, dat de aandacht blijft trek
ken. Hoe groot precies het schandaal is,
zal nog pioaten blijken, maar dat hier weer
een stinkend riool is opengebroken, staat wel
vast.
Ditzelfde geldt, zij kat dan niet precies
in denzelfden zin, van wat er in ons land
in den effectenhandel is afgespeeld. Ook hier
is voor niet-ingewij>dem nog veel duister, maar
dat de door en door zandiige speculatie-zucht
weer heel wat slachtoffers heeft gemaakt,
schijnt wel zeker ta zijn.
Wat wordt er toch veel kwaad gesticht in
da wereld door „het blinkende goud". En
hoe blijkt telkens weer, dat de geldgierigheid
de wortel is van veel kwaad I
NEDERLAND GEEN KLEIN LAND.
De opvatting is nog algemeen verbreid,
aldus het „Politiek Economisch Week
blad", dat Nederland maai een klein
landje is. En dan kan men wel de meen
ning hoor en verkondigen, dat dit kleine
landje groot dient te zijd in datgene,
waarin zulk een land groot zou kunnen
zijn. Er wordt dan gewezen op den roem
onzer kunstenaars en geleerden, op de
dappere poging een nieuwe provincie aan
de golven te ontworstelen door de droog
legging van de Zuiderzee, op het vredes
werk, hetwelk door Nederland wordt on
dernomen.
Ook wij! zijn vanzelfsprekend hierop
trotsch. Doch niettemin achten wij1 het tot
groote schade van ons land indien er
niet verder zou worden gekeken dan bin
nen de grenzen van den Bollard tot de
Schelde, indien niet zou worden begre
pen, algeméén door ons volk dat
wijl een grootsche roeping hebben in de
wereld, omdat Nederland is het centrum
van een groot Rijk van meer dan 60
willioen inwoners, in Europa, in Oost
en West.
Voor ingewijden zfijn de navolgende
voorbeelden overbekend, maar men kan
er toch niet genoeg op wij'zen, dat, wan
neer men Nederlandsch-Indië zou leggen
op de kaart van Europa en Azië, dit
Rijk zich zou uitstrekken van "het Noorden
van Schotland tot midden in Perzië, dat
FEU1LLETON
i)
door
J. r. d. BOSCH.
HOOFDSTUK I.
Ring - ringring ringringring
Schel, als bevelend, ging de eïectri-
Bcbe signaalbel in de woning van den
overwegwachter Jaarsma-
Ringringring ringringrïng
Er was een trein ia aantocht.
„Een trein, Gerrit, een trein!"
Op den landweg, die leidde tiaar het
dorp Tervooren, kwamen twee jongens
aangehold.
Zij kwamen inet bft dm overweg,
toen Jaarsma uit zijn woning ge
komen één slagboom vallen liet.
Klets! Daar viel hij' in den beugel.
Steeds met hetzelfde geluid. Meters vèr
was het 'te hooren.
Fluks pakten de jongens dan andoren1
boom en lieten dien vallen.
„Mooi jongens, mooi hoor", zei Jaars
ma, die leunen ging tegen den slagboom
waarbjj1 de jongens stonden. Hjj leunde
om de fckmeozjj vaa dan boom.
de omtrek ran «lie eilanden in den Indi-
achea Archipel, aan elkaar gelegd, grooter
is dan de omtrek van der? - nachen aard
bol.
Het valt te begrijpen, dat. vroeger, bijv.
een oalve eeuw geledon, dat besef van
onze wereiRroeping ver binten het voor
stellingsvermogen van ons volk lag. Met.
een zeilschip rond de Kaap duurde de
reis naar de Oost soms maanden. Oost
en West waren ver verwijderde begrip
pen, waarin men zich niet kon indenken,
waarheen slechts togen die familieleden,
die men liever op een afstand zag.
Dioch hoe is dat allee, veranderd. Be
Nederlandsche jeugd moet de wijde we
reld in bij; de overvoering van de moe-
acrlandsche markt, en in de eerste plaats
naar onze koloniën, om haar dagelijksch
brood te verdienen. De middelen van
verkeer, de techniek, zij hebben de af
standen doen inkrimpen. In 20 dagen
vliegt de Zeppelin de wereld om. Wat
vrojeger vaag begrip was, wordt nu voor
menig gezin in Nederland, dat betrekkin
gen in de Indien heeft, dagelijiksche wer
kelijkheid. Oost en West beginnen voor
ons te leven.
Daèrom, weg met dat bekrompen denk
beeld, dat wij een onbeteekenena land
zijn! Dddroim, aanvaard de grootsche taak,
die do geschiedenis onder Hoogere Lei
ding aan Nederland heeft gegeven! Daar
om, de oogen daarvoor wijd open!
Want, willen wij zulks niet zien, wil
len wij klein-landsch, klein-steedsch en
klem-burgerlijk tegenover die roeping blij
ven staan, willen wij wel de lusten, maar
niet de lasten aanvaarden, die bijvoor
beeld de verdediging van ons wereldrijk
zou medebrengen, dan staat het vast, dat
het einde spoedig zal aanbreken.
Want een zware, grootsche taak kan
alleen volbracht worden, wanneer wij de
roeping daartoe begrijpen, wanneer de
hartstocht om die roeping te vervullen in
ons brandt.
voor Manufacturen
Dames- en Kinderconfectie
Tapijten - Gordijnen
Bedden Ledikanten en
aanverwante artikelen is
GOES
HULST
VERSCHIL VAN INZICHT.
De mogelijkheid bestaat, dat men 'gerui-
men tijd in Duitschland vertoeft en toch
weinig of niets begrepen heeft van wat
ar omgaat. Die kans is zelfs niet gering.
Want ram moet den Duitschaa volksaard
van nabij bestudeerd hebben, wil men
bij benadering vatten, weifee motieven een
volk, dat meer dan ©enig ander o,p zich
zelf is aangewezen, tot een zoo bedenke
lijke®, graad van politieke verdeeldheid
brengen.
We hebben hot van 19141918 meege
maakt, hoe Duitschland van allen kant
door vjjanden werd bedreigd, aangevallen,
omsingeld, uitgehongerd. We hebben met
toenemende bewondering" het uithoudings
vermogen der Duitseh© vrouwen bewon
derd en toen we later vernamen, hoe 't
er in dit zwaar bezochte land gedurende
de laatste .oorlogsjaren heeft uitgezien,
begrepen we niet, hoe een volk zulk een
nood kon doorstaan.
Ook al schoof de onredelijke vrede van
Versailles de alleen-schuld van den krijg
op Duitsohlanid's schouders, ook al ver
moedde men, dat 's keizers reis naar Ne
derland geen afdoend middel zou wezen,
om mildere eischen van den vijand te ver
kregen toch ademde men op, zuchtte
men van verlichting, dat er eindelijk een
andere periode ging aanbreken. Met alle
andere staten zou ook en vooral Duitsch
land zich weer herstellen van de geleden
verliezen, zou er weer orde komen in
het leven van den staat en den staats
burger. Of monarchie, of Tepubliefe of
keizer of president zoo redeneerde
In de verte werd een dof, romme
lend geluid vernomen: de trein, die aan-
daveren kwam-
Op den weg naderde een auto, die
even vóór de hoornen .staan bleef!
„Als nu de boomen eens niet dicht
waxen en hij1 was doorgereden, dan was
hij vast onder den trein gekomen")
meende Gerrit.
„Nèt er nog door, want
Met donderend geraas snelde de trein,
waarvoor een geweldig zware locomo
tief stond, voorbij. Sissend en hijgend
trok het zwarte paard, dat wolken van
rook uit de pijp losliet, de lange sliert
wagens.
,,'t Is de harmonicatreinzei Gerrit
„Natuurlijk, jó. 't Is de expres, 't Is
toch half vijf
De laatste wagen passeerde. Het rom
melend' geluid stierf geleidelijk weg.
Jaarsma tilde de hoornen weer op.
De motor van de auto roakle- Het ve
hikel 'passeerde den overweg. Het was
gebeurd. En de stilte van daareven was
weer teruggekeerd
M'tWas de expres, niet, Jaarsma?'*
„De expres, Koes".
„Waar gaat 'hij heen Jaarsma?" vroeg
Gerrit.
„Weet je toch1 wei?" viel Kees uit.
„Naar Paxjjs."
men, was roorloopig bijzaak. Hoofdzaak
was, dat men kon terugkeeren- 'in een
geordend leven, dat het gezinsleven weer
de hem toekomende plaats in de samen
leving zou gaan innemen, dat de kerken
weer gevuld zouden worden door de dui
zenden, die welbehouden mochten terug-
k'eeren van het front.
Hoe geheel anders is het gegaan dan
wij, buitenstaanders, toeschouwers, neu
traal geïnteresseerden, dachten. Er is van
vrede, van verzoening geen sprake. In
gewijzigden voerm wordt de oorlog voort
gezet en het einde is vooralsnog niet to
voorzien.
Over de gansche wereld vieren haat,
wantrouwen, verdeeldheid hoogtij. En
deze verdeeldheid heeft in Duitschland
haar hoogtepunt, bereikt.
Men beschouwe zulks niet als iets
nieuws. Het is de geschiedenis, welke zich
herhaalt. Tengevolge van den oorlog laat
de economische toestand nog lang te wen-
schen over. Uit dezen wantoestand, welke
een logisch gevolg is van élken oorlog,
gewonnen of verloren, wordt politieke
munt geslagen. Natuurlijk door elke partij
te haren gunste. Men scheldt elkaar de
huid vol, stelt elkaar verantwoordelijk
voor den maatschappelijken achteruitgang,
zoekt en vindt bewijzen, dat het staats
bewind allerlei te wenschen overlaat, stelt
gevallen van omkoop baarheid, van cor
ruptie vast en tracht onder den indruk
van onaantastbare bewijken de publieke
opinie te beïnvloeden.
De vijandschap tusschen links en rechts
neemt in scherpte toe.
Door een votfcspetitionniement zijn de
Duitsch-nationalea, jn harmonische sa
menwerking met de staalhelmen en de na-
tionaal-socialisten doende, om het Young-
plan te verhinderen. De Duitsch-natiöna-
len, onder leiding van Hugenberg en diens
zeer omvangrijke en invloedrijke pers be
werken stad en land, halen al hunne
geestverwanten en ondergeschikten over
tot de onderteefcening en worden Dins
dag de vecreischte 4 min,oen stemmen be
reikt, dan zal men in den rijksdag de
zaak aanhangig moeten
Merkwaardig genoeg worden, ongeveer
terzelfder tijd verschillende gevallen van
corruptie ontdekt, welke het prestige der
republiek niet weinig schaden. Nauwelijks
rya.j; dr Böss onderweg naar Amerika, om
bij zijn c.ollega Waker, den burgemeester
van New York een tegenbezoek af te leg
gen, of 'het geval-Sklarek 'kwam- aan den
dag. Voor het kapitale bedrag van ruim
tien millioon mark werd de stad Berlijn
door dit nobele trio, -dat de stedelijke
ambtenaren en beambten van kleeding
had ta voorzien, benadeeld.
En wat deze oplichter^ nog erger
maakte: vele hoogere ambtenaren lieten
zich verleiden, van de gebroeders Sklarek
geschenken aan te-, nemen. Oberbürger-
meister Böss is weer onderweg naar Ber
lijn en zal zich tegen vele en zeer scher
pe aanvallen te verdedigen 'hebben, o.a.
tegen de zware beschuldiging', dat bij
voor zijh vrouw een kostbare pels, waar
van de juiste prijta in deduizenden liep,
voor het schamele bedrag van 400 M. aan
vaardde
Telegrafisch gevraagd wat hjj! hierop1
te zeggen 'had, gaf Beriijh's eerste burge
meester het merkwaardige antwoord, dat
hjj zelf den genoteerden prijs indertjjü
te laag achtte en daaromvoor lief
dadige doeleinden een aanzienlijk bedrag
had beschikbaar gesteld. Logisch wil mij
deze handelwijze allerminst toeschijnen.
Maar het blijft niet bij 't geval-Sklarek,
wier advocaat inkt en documenten en
genotmiddelen in, Moabit smokkelt om
zijn cliënten op een zeer strafbare wijze
in hunne falsificaties tegemoet te komen
ook bij de post en in het bedrijf
der spoorwegen worden gevallen van cor
ruptie vastgesteld. Als een der allerergste
staaltjes der republikeinsche huishouding
wordt het Schüning-schandaal geken
merkt, het verpachten der Berlijnsche
havenwerken aan de expeditie-firma
■.Schenker Co. door den socialistische®
stadraad Sehüning, een monopool, dat het
aanzienlijfee sommetje van 600 millioon
mark omvat!
Nu links zich aangevallen ziet van
allen kant, spreekt het vanzelf, dat alles
gedaan wordt, om den oojgunstigen in
druk te verzwakken. Daartoe gaat men
terug in het verleden, in den keizeriij1-
ken 'tijd. Oude koeien worden uit de
sloot gehaald. Wilhelm II moet eraan ge-
lil,I I
„Van Amsterdam naar Brussel en Pa
rijs. Ongeveer half vjjf hier."
„Dat is een heel eind",, peinsde Gerrit.
„Ja", lachte de overweg wachter, „dat
is verder dan van hier naar het dorp.
•Zou je niet eens in Parij-s willen kijken,
Gerrit?"
,,'kWeet niet", zei Gerrit. „Parijs is
zoo'n groote stad."
„Toch wel leuk", dacht Kees, „een
groote stad. 'kZiou wel machinist op
dezen trein willen zijn."
„Dat gaat zoo maar niet. Kees", zei
Jaarsma, een pijpje stoppend. „Dan moet
je eerst leerling-stoker wezen, dan sto
ker, dan leerling-machinist op de school.
Dan leerling op de machine. En dan pas
machinist. En dan nog niet op den ex
pres. Dan moet je al heel wat jaartjes
machinist zijn."
.„Alle menscheen ,wat 'duurt; dat lang-
Zoo'n kunst 'is dat toch niet? Je trekt
maar aan tie remmen en de trein staat
stil", wond Kees.
„Natuurlijk", spotte Jaarsma, „dat geldt
ook niet voor jon. Ze kunnen j o u wel
direct als machinist op dezen trein zet
ten."
Ring... ring... ringringring.».
„Ja, ik ben er al", zei Jaarsma.
Én hij liet, geholpen door de jongens^
de hoornen wper vallen.
locven. Men vertelt, hoe Krupp het mono-
pool had voor 't leveren van materiaal
voor leger en vloot. Op betere leveringen
van Thyssen werd geen acht geslagen,
daar de keizer persoonlijk geïnteresseerd
was bij Krupp-Stunsm en pas later, toen
het te laat, was, ontdekte men, weik een
nadeel dit voor leger en vloot beteekeade.
Aan de terreur der conservatieven
wordt herinnerd on men beweert, dat de
gevallen van omkoopbaarheid tijdens het
keizerlijk bewind even vaak voorkwamen
als thans in de republiek. Alleen wist
men toen door streng verbod de pers
van publicatie af te houden, zoodat scan
daleuze gevallen meestal niet algemeen
bekend werden.
Zoo staan links en rechts vechtlustig
tegenover elkaar. Severing, Braun, Zör-
giebel verdedigen de republiek, welke
door Hugenberg, Seldte, Hitier wordt aan
gevallen. Deze strijd is ia vollen gang
en men beweert in nationaal-socialistische
'kringen, dat we dezen winter allethand
zullen beleven. Het schijnt, dat de vecht
lust een bepaald dee! van hef Duitsche
volk in. 't bloed zit. Een der zeldzame»,
die zich door deze tweedracht niet laat
misleiden of beïnvloeden is de hoogbe
jaarde rijtespresi-dent von Hindenburg. Hij,
die het begrip oorlog uit persoonlijke er
varing beter kent dan menige ageerende
politicus, hiji, die in zijn hart wellicht
meer aan het glorieus verleden hangt dan
aan de ontnuchterende werkelijkheid
verklaarde^ toen zoowel die van links als
die van rechts zijh naam in verband
met 'het „Volksbegehren" noemden, dat
bij dienaangaande geen persoonlijke op
vatting wenschte te uiten,. Niemand heeft
dus het recht, hem in verband met dezen
binnenlandschen oorlog te betrekken. Hij
doet denken aan der? wijzen Salomo, die
aan elk wilde toekennen, wat hem toe
komt. Voor Hindenburg zijd al deze vecht-
lustigen, die het recht voor zichzelf en
hun partij willen reserveeren, Duitschers
en door zijh voorbeeld hoopt hij hen
allen nog eens zoover te krijgen, -dat ze
het belang van den blaat gaan stellen
boven het jnteresse hunneir persoonlijke
zienswijze.
Verschil van inzicht wordt bedenkelijk,
wanneer 'hot overgaat in haat tusschen
menschen, welke in eenzelfde land naast
elkander leven.
x) Deze '"brief werd reeds in 't begin
van deze week door ons ontvangen. Red-
Hoofdvertegenwoordigers
Heernisseweg 8 GOES.
Terneuzen. (Raadsvergadering-. Vervolg.)
Bij de behandeling van de begrooting
komt allereerst hot punt van eventueele
reservevorming, enz. ter sprako. De heer
Colsen stelt voor f 6000 te reserveeren
voor uitgaven inzake de stratenverbete-
ring, enz., tenzij 'het vermenigvuldigings-
cijfer boven 1.2 komt.
De heer Hameiink licht zijn voorstel .in
zake reservevorming nader toe. Hij ge
looft, dat men zoodoende komen zal tot
meer rendabiliteit, ook in minder goede
jaren.
In de verantwoording van B. en W.
naar aanleiding van het in de afdeelingen
verhandelde, wordt door dit college met
betrekking tot reservevorming o.a. gezegd:
De vraag over het vormen van een re
servefonds is reeds het vorige jaar tor
sprake gebracht en door ons afgewezen,
omdat de saldo's in hoofdzaak ontstaan
door !hef heffen van te veel belastingen,
die het volgende jaar den ingezetenen weer
ten goede moeten komen- Het vormen vaa
een reservefonds is uit den aard der zaak
onbillijk tegenover het tegenwoordige ge
slacht, omdat dit dan belasting moet op-
„Dat is de sneltrein naar Vlissingen",
zeide hij'.
Ook deze trein daverde voorbrf.
„Geen harmonicatrein", merkte Gerrit
hierbij' op.
Een trein met doorloopende D wagens
noemde hjj altijd ©en harmo-meatrein, om
dat de verbinding der wagens van buiten
gezien net op een "harmonica geleek.
Kees had den fijnen spot van den
overwegwachter gevoeld-
„Zoo bedoel ik het niet Jaarsma. Is
het werkelijk zoo'n kunst?"
,,,'k Heb drie jaar als stoker op de
machine gereden, Kees. 'kWeet er alles
van. Als dat ongeluk niet gekomen was,
soi ik nu machinist zijn."
Ja, dat wisten de jongens van Waan-
dërs we'. Jaarsma had het zo-O öikwijlsi
moeten vertellen, 't Was ook zoo'n ern
stige treinramp geweest- Er waren dooden
bij' gebleven. Ook. de machinist. Jaarsma
zelf had er nauwelijks- het leven afge
bracht. Maanden, had hij' in het zieken
huis gelegen. Hij' was dasx joefcear ge
worden. Maar ongeschikt voor dein ver
deren dienst- Nu was hij1 hier overweg-
wachter.
Automatisch 'ging het sein boven In
den seinpaal, die bij den overweg stond,
omhoog.
DE ZENDIN6SWEEK.
01 men schouwt in 't oost of westen,
Zich naar 'tzuid of 't noorden wend*»,
Ziet men duistre wereldvlekko®,
Waar men Jezus' Naam niet kent.
Sm eekend strekt men daar de handen
Kaar den gonst ,die Diet bestaat;
Naar een hout, dat stom blijft staren,
Zonder hulp veikomm'ren laut.
Elke stond ziet menschen zinken
In het ein-delooze graf.
Wien de heem'len zijn gestoten,
"Wien do dood beidt als een straf.
Ja er vallen, die zich keerden
Van "het hun gewezen pad,
Maar hoovelen hoorden nimmer
Van den rijkenhemelschat.
Gaat dan: henen, leert de volken;
Zegt hun, dat de Heiland looft,
Die vkn eeuw'gen d.ood zal redden^
Wie zich kinderlijk Hem geeft,
't Woord is tot Zijn Kerk gesproken)
Volgen is Zijn streng gebod,
Zoo Gods 'kind'ren het verzaken,
Dreigt het oordeel van hun 'God.
Geeft uwt loven, kloeke mannen,
Kloeke vrouwen aan den Heer!
Geeft uw schatten, geeft uw -krachten
Tot verbreiding van Z-ijh eer.
Alles wat gij mocht genieten
Daalt van uwen Vader neer;
Laat Zjjfn zegen u verkwikken,
Stralen opwaarts altijd weer!
Elke Christen' -zij! apostel,
Prediker in stad ea land; r f
Godsgezant in de gezinnen,
Zegen voor 'het heidenland.
Sterkt de mannen, die God dienen,'
Waar de nacht drukt op deez' aard.
Met uw beden en uw zege»:
God is al uw rijkdom waard.
brengen voor werken, waarvan het nage
slacht profiteert. Wanneer in deze gemeen
te nu buitengewoon hooge saldo's werden
gevormd, en de belastingen toch laag zou
den zijn, dan zou zoo'n reservefonds niet
drukken en dan kan het voor een bepaald
doel wel eens geaccepteerd worden. Waar
in deze gemeente evenwel maar matige
saldo's bestaan, en wij meer dan vroeger
uit den gewonen dienst betalen, wat feite
lijk uit leening betaald zou kunnen wor
den, zooals in 1930 weer bet geval is met
plm. f 11.000, dan kan van xeserveeren
geen sprake zijn.
Bjj den desbetreffenden post vraagt d«
heer Colsen, wat B. en W. denken van
een salaxisverhooging voor de lagere
ambtenaren- De voorzitter antwoordt, dal
een dergelijke algemeene verhooging niet
in het voornemen lag. Wanneer de raad
de wenschelijkheid te kennen geeft, dan
zullen B. en W. met voorstellen komen.
De heer 'Colsen wil B. en W-. op
dragen, te onderzoeken, of de lagere
ambtenaren al dan niet te laag gesala
rieerd zijn.
De heer Hamelink is tegen het nemen
van een besluit in, deze zitting, omdat
men nu daarvoor niet voorbereid is.
De heer Colsen komt in de volgende
-vergadering met zijn voorstel.
De heer Neerbos verzoekt aanteeke-
ni-ng, dat hij geacht wil worden tegen alle
verzekeringsposten te hebben gestemd;
en blijft na het betoog van don voor
zitter, dat het hier geldt eigendommen
van anderen en niet persoonlijk eigendom
zijn standpunt handhaven.
Bjj den post: kosten .aanschaf meube
len enz. ad *f 1400 (o.a. aanschaffing
brandvrije kasten) merkt de heer Scheel©
op, dat hjj dit over 2 jaar wenscht te
vexdeelen. Dit voorstel Scheele wordt
echter met 103 st. verworpen.
De heer Scheele is tegen den post3
bijdrage aan de vereeniging van Burge
meesters en Secretarissen in Oost Z.
Vlaanderen, ad f 10. Uit het jaarverslag
is hem gebleken, dat deze vereeniging
®r alleen is voor persoonlijke doeleinden,
salarisactie voert, ons. Ook de heer Ha
melink is er tegen; hij vindt dat.de Iedea
dier vereeniging zelf de contributie moe
ten betalen.
De voorzitter betoogt, dat het een soort
van bedrijfsvereeniging is, welke een ad
ministratief karakter draagt- Maar hot
voeren van een salarisactie is allerminst
haar doel. Wanneer de heer Scheele niet
alleen het laatste jaarverslag gelezen had,
Op ©en vierhonderd meter afstaads,
als je naar links de spoorbaan Opkeek,
lag het stationnetje Tervooren, waar
voor nu ©en trein stond te hijgen.
Doch dat was maar enkel© minuten-
Ring... ring... ringringring
De boomen gingen omlaag. Zwaar zuch
tend zette de trein zich in beweging,
langzaam vaart krijgend. Bjj den overweg
had hij' nog geen groote vaart.
Maar dan zette 'hij1 toch door ©n was
weldra uit het gezicht verdwenen.
„Ziezoo, nu heb ik weer 'êen uurtje
den tijd", zei Jaarsma. „Ik ga den tuin'
eens wat opknappen. Dat is noodig na
den zwaren regen van gister."
„Wij zijn vanmiddag al aan het werk
geweest", zei Gerrit. „Heb je mijn tuin
tje al gezien, Jaarsma?"
Ja, jongen, verleden week. 'k Moot
zeggen, dat het de moeite waard, is-
Heb jij' geen tuintje, Kees?"
„Neen ,hoor. Moet ik niets van heb
ben. Ik zorg .voor de geit. Maar die 'is
nou ziek, gelooft vader. Ze doet zoo
,saar."
„Zoo, dat is jammer voor jullie. Ze
geeft goed melk, hó?"
„'Dat zal waar wezen", zei
trotsch.
r T
(Wordt vervolgd
