DE ZEEUW
TWEEDE BLAD.
HET ADRES
A. WIL KING
FLGR& S IIHMMM1T
Wat er deze week voorviel
BOEREN VAN LOBITH.
Zoeklichtjes
Meer en betere Eieren
Uit den Middelburgschen Raad.
Voedert steeds
JOH. QUINTEN
VAM
ZATERDAG 26 OCT. 1929. Nr 23
De Tweede Kamer, die weer aan het
vergaderen is getogen, heeft verschillende
dagen besteed aan de Ambtenarenwet.
Dit wetsontwerp is ten slotte zonder
hoofdelijke stemming aangenomen- De zit
ting van Donderdag was vrij rumoerig
dank zij vooral de communisten aas-
gezien toen de Maastrichter relletjes wer
den besproken-
In 'de radio-wereld was het deze week
ook al niet rustig.
De A-V.R.O. maakte hevige herrie om
dat de Radio-raad wellicht niet dien
zendtijd zou geven, dien deze veel-
eischende omroepvereeniging vroeg- Op
hatelijken toon spreekt men in vrijzin
nige kringen steeds weer over den „sec-
tarischen" omroep (R.-K. en Prot. Chr.)
dien men het liefst geheel op zij zou
dringen. Evenals op alle gebied, moet
ook hier de strijd aangebonden tegen
de onverdraagzaamheid der vrijzinnigen.
Moge de Minister van Waterstaat hier
inderdaad recht doen!
De gouverneur van Curasao, de heer
Fruytier, over wien zoo veel te doen
is geweest, is deze week in ons land
aangekomen en zal dus in de- gelegen
heid zijn, zjjn beleid persoonlek te ver
dedigen.
Het aantal alastrim-geralTen is de laat
ste weken beduidend verminderd- Helaas
komen nog steeds encephalitis-gevallen
voor. Men zal nu een proef nemen met
uit Zwitserland betrokken pokstof, waar
van gezegd wordt, dat ze geen ence
phalitis veroorzaakt. De toekomst zal het
leerenl
Inzake den gruwelijken kindermoord te
Rotterdam is de politie thans met het
opsporen van den dader een stapje ver
der gekomen. Zij meent, dat er voldoende
termen bestaan, om den in Heerlen aan
gehouden verdachte ter beschikking van
de Justitie te stellen.
Frankrijk beleeft weer eens een kabi
netscrisis. De meerderheid van de Fraa-
eche Kamer Vilde een debat over de
resultaten der Haagsche conferentie.
Briand meende, dat zulk een debat
ontjjdig en thans ongewenscht waB, maar
hij1 slaagde er niet in, meester van het
terrein te blijven en leed de nederlaag-
Het is maar tje hopen, dat de Kabi
netswisseling (de radicaal-socialist Dak-
dier zal nu een kabinet trachten te vor
men) geen nadeeligen invloed op de in
Den Haag genomen besluiten heeft.
Donderdag werd Brussel opgeschrikt
door een aanslag op den Italiaan schen
kroonprins, die zich dien dag met een
Belgische prinses verloofde. Gelukkig
slaagde de dader in zijn booze bedoeling
niet.
Ten besluite moeten wjj ïn dit over
zicht nog melding maken van de zoo-
veelste mislukte Oceaan-vlucht, waarvan
een roekelooze Amerikaansche ex-paar
denfokker het slachtoffer werd-
Behalve Se heer Comelisse, die nog steeds
niet hersteld is van een ernstige operatie,
waren Woensdag alle Raadsleden present.
De agenda gaf geen aanleiding, om een
langdurige zitting te verwachten. Maar juist
wat niet op de agenda stond was oorzaak,
dat de vergadering meer dan drie uur duurde
Burg. en Weth. hadden a.l. van twee Raads
leden vragen ter beantwoording gekregen'. Da
heer Mes wilde wat meer weten over da wa
tervoorziening van Walcheren en de heer
Jeronimus was niet tevreden over de hou
ding van B. en W. ten aanzien van den tele
foondienst op Zondag.
Wat het eerste onderwerp betreft, hebben
Wieth. de Veer en de Voorzitter den stand
van zaken uiteengezet. Reeds 14 maanden
geleden is aan Ged. Staten concessie gevraagd
voor de drinkwatervoorziening van Walcheren
FEU ILLETON.
57) o—
Opgewekt, waartoe het schitterende
voorjaarsweer niet weinig het zijne bij
droeg, vervolgden Gerbrand van Gelde
ren en zijn vrouw hun weg. Er was
slechts één schaduw, die hun levenspadg
verdonkerde. Het was de onbekendheid
met het lot van Aart
Rechte van den weg lag een groot
huis, dat bewoond werd door den dijk
graaf, die een positie van beteekenis in
nam en wiens 'kunde van waterstaats
werken in den afgeloopen winter weer
van pas was gekomen, toen de Rijn
onruistbaxen 'kruide, nadat er in het na-
jaar toch al een groot gevaar voor over
strooming was geweest.
De deur van het 'huis, dat enkele
honderden meters van den weg stond,
werd geopend en de vrouw van den
djjfcgraaf farad naar buiten, wenkend met
de hand.
De boer van Gelrehof", die vernomen
had, dat de dijkgraaf reeds ruim een
week op reis was, niemand wist waar
heen, liet het paard stilstaan en sprong
van den wagen, wachtend op de nade
rende vrouw.
„Wat au, vrouw! van Geldarea?" vroeg
bewesten het Kanaal, uitgezonderd Yliisingco
en die dorpen, welke reeds aangesloten zijn.
Maar nog steeds is geen ani'vrjrd ontvangen.
De heer Mes is bang, dat üe Zuid-Beveland-
sche Waterleiding-Maatschappij in de naaste
toekomst Vlissingen van water zai gaan voor
zien en dat dan vandaar uit gemakkelijk ook
water geleverd zal kunnen worden aan de
dorpen op Walcheren, die dat wenschen. Dan
zouden de dure werken aan den Oranjezon
vrijwel onnoodig geweest zijn.
Weth. de Veer deelde die vrees niet. Vol
gen hem kan Middelburg altijd goedkoopere
aanbiedingen doen. De tijd zal leeren wie
bier gelijk heeft: de pessimist of de optimist.
Over den telefoondienst op Zondag is heel
lang gepraat. Naar de heer Portheine meen
de geheel onnoodig, want volgens hem is
de zaak reeds beslist.
Men kent de situatie. Medici en Kamer van
Koophandel hebben gevraagd aan het Hoofd
bestuur der Posterijen en Telegrafie om den
telefoondienst te Middelburg voortaan den ge-
heelen Zondag in functie te stellen. B. en Wi
weigerden echter, toen hun dat gevraagd werd,
aan dit verzoek adhaesie te betuigen.
De heer Jeronimus dit is overbekend
moet niets van Zondagsrust hebben. In de
Kamer van Koophandel heeft hg zich reads
verschillende malen in dien geest uitgelaten'.
Hij wil ook wel graag een postbestelling op
Zondag en natuurlijk ook de mogelijkheid, om
den geheelen Zondag te kunnen telefoneeren.
In de Kamer van Koophandel heeft hij daar
bij een sterke meerderheid achter zich, maar
in den Gemeenteraad van Middelburg zijn de
verhoudingen ©enigszins anders.
Zijn streven is in de Raadsvergadering naar
behooren, zoowel door de rechterzijde, als
door den Voorzitter en Wlöth. Onderdijk jn
't licht gesteld.
Voor boodschappen ais: „Ga je mee ten
nissen of auto-rijden", of: „Kom je vanmid
dag thee drinken", of (tot den kroegbaas):
„Vraag "eens ,of mijnheer komt eten", enz.
zou het personeel in actie moeten gijn.
De heer v. d. Feltz kwam vertellen, d'at
zelfs de justitie geen behoefte aan een door
loopenden Zondagsdienst heeft, want ook zon
der dien wordt ze wel naar behooren gehol
pen.
En dan dat medische belang. Oah Mid
delburg is ondanks dat gescherm met de
hoofdstad toch maar klein. Per fiets kan
men heel spoedig in die sper-uren. een dokter
of het Gasthuis bereiken.
De rechterzijde meende dan ook, dat de
tegenwoordige regeling (openstelling op som
mige uren) in da behoefte voorziet en stemde
tegen elke poging om daarin verandering te
brengen. Ook 'mdeel dier linkerzijdie ging niet
aocoord met den heer Jeronimus, zoodat diens
motie sneuvelde. Maar alle dames en heeren
der linkerzijde steunden Ben poging van den
heer Paul (s. d.) om voor z.i. noodzakelijke
gevallen de speruren opgaheven te krijgen
Of dat idee voor verwezenlijking vatbaar is<
is zeker aan gerechten twijfel onderhevig.
Da Voorzitter had ook nog een medodeeling
aangaande de maatregelen, die B. en Wl. wil
len nemen, als zioh hier eens alastrim-geval-
Ien voordoen. Er zal dan een tijdelijk zieken
huis worden ingericht in de Bfchool aan de
Nieuwe Haven. Patiënten uit de dorpen kro
nen hier echter niet opgenomen worden. Da
dorp sgemcenten zijn dus voor gevallen van
besmettelijke ziekten op zichzelf aangewezen
Een poging om het voorstel van B. en .Wi
inzake den applicatie-cursus voor lichamelijks
oefening, te doen aanhouden, leed schipbreuk
De Raad gaf hiprmede te kennen, dat hij dat
onderwijs niet aan een vakonderwijzer (van
wege de hooge kosten) maar aan de klasse
onderwijzers wil opdragen. Diegenen onder de
onderwijzers, die wel akte J hebben, maai
practisch niet bekwaam zijn voor het lesge
ven jji lichamelijke oefening, kunnen nu een
applicatiecursus volgen.
Over de electrificatie van de omgeving van
Middelburg zijn ook enkele besluiten genomen
ea mededeelingen gedaan. De kabel ligt reeds
aan den Noord weg, en de ingezetenen van SI
Laurens zullen waarschijnlijk in de maand
November geholpen worden, 't Zand krijgt nu
ocb tegelijk met de waterleiding den
eloctrisohen kabel en ontvangt dus ook spoedig
stroom. De oude Vlissingsehe weg staat ook
altijd nog op het lijstje. Maarook in
Middelburg is gebrek aan goed personeel.
Opmerkelijk was de uiterst vriendelijke hou
ding, die B. en W!. tegenover de Zandtenaren
aannemen. Ze behoeven niet eens garantie
te stellen en krijgen toch den electriciteits-
kabel. Weth. Onderdijk glimlachte veelbeteeke-
nend ,toen dhr den Hollander wèl garantie
zij glimlachend. „Verlaat ge zoo maar
uw boerderij? Zeker naar Dieren?"
„Geraden", zei de boerin. „Wjj: hebben
er eerst wel tegenop gezien, maax ten
slotte besloten, toch te gaan."
„Ge doet 'het beter dan mijn man. Hij
laat mij jhuis," merkte de ander oip. „Ik
Ik ben zeer ongerust. Gisteravond zou
mijin man thuiskomen, was de bedoeling.
Als ge hem in Arnhem ziet, Van Gelderen,
spoor hem dan wat aan. Hij1 zal daar
ook wel besognes hebben, maar die kun
nen best een paar (jagen uitstel lijden.
Zeg hem, dat ik er hard naar verlang,
hem weer te zien."
„Het zout wel toevallig zijn, als wij hem
ontmoeten, juffer," zeide de boer. „Maar
als wij hem zieu, zullen wij de bootschap
overbrengen. Overigens moet ge niet al te
ongerust zijn. Ik bemerk dat hij een verre
reis maakt en dan valt op een dag niet te
bepalen, wanneer hij zal terug zijn."
„Gisteravond op zijn uiterst," zeide de
vrouw van den dijkgraaf, „zou hij terug
zjjn. Ik ben zeer ongerust. Niet iedereen
heefd or mee te maken, maar giji moogt
wel weten, dat de reis ging naar Nijme
gen, Gorkum en Utrecht, overal dus, waar
de Fraoschen zitten. Ik heb hem de reis
afgeraden, maar het baatte niet".
,,'t Is geen Weinigheid," verwonderde
de boer van „Gelrehof" zich. „Ik zou
mij eerst nog eens tienmaal bedenken,
eer ik zoo'n reis deed. Maar het is den
wilde. De goede ^verstaander heeft hier niet
eens een half woord noodigl
De heer Vertregt heeft in deze vergadering
eenige critiek uitgebracht op 'de steeds stij
gende uitkeeringen van het Burg. Armbestuur,
met het gevolg, dat aan de gemeentekas steeds
zwaardere eischen gesteld worden. De onder
steuning in geld en natura (melk), da ver-'
pleeggelden voor opname in het Gasthuis,
alles vertoont een stijgende lijnt Het is zekei
wel gewenscht, dat het B. A. nota neemt
van de opmerkingen in den Raad gemaakt,
Wethouder Onderdijk deed nog eenige mede
deelingen over de werkverschaffing aan deo
Kleverskerkscfceu weg. Momenteel werken daal
ongeveer 25 man, een getal, dat nog wel eens
hooger is geweest. De kabelaanleg en de
houtbooten hebben de gemeente eenigszins
ontlast. De wethouder vertelde ook, dat de
arbeiders, die aan genoemd werk bezig zijn,
gedurende vier wéken een z.g.n. trainings-
toeslag gehad hebben, maar dat ze nu weer
het gewone loon verdienen. Nieuw aangenomen
werkloozen krijgen echter dien trainingstoeslag
niet! Moties bleven natuurlijk achterwege, want
ook nu weer viei de voorzichtige, tegemoet
komende .wijze op, waarop seG. dam. Raads
leden met hun partijgenoot, wethouder On
derdijk, hierover discussaerden.
Na een debatje over den schoolarts (die nu
ook controleerend arts van The Vitrite Works
mag zijn) en den cokes-aankoop door het
gemeentepersoneel (dat optreedt als groot-af
nemer en gezamenlijk 1000 H.L. betrekt, waar
door het zekere korting ontvangt) werd de
openbare zitting gesloten.
In de geheime zitting was zooveel te be
spreken, dat ze Maandagavond wordt voort
gezet.
CHRISTELIJKE VAKORGANISATIE.
„Del Gids" het orgaan van het Chr.
Nat. Vakverbond, schrijft in verband met
de te voeren propaganda-actie:
„Het gaat goed. De gang zit er stevig
in. November is dit jaar d e propagan-
damaand der Christelijke vakbeweging."
„Wanneer wij in de maand November
allen onzen plicht doer., wanneer wij
dan in de maand December het gewone
propaganda-weirk voortzetten, dan mcgen
we verwachten, dat op 1 Januari a.s.
ons ledental weer boven de 76.000 komt,
hef aantal dat we .reeds eerder hebben
gehad.
En dan klinkt straks hef parool: naar
de honderdduizend!
Een onbereikbaar ideaal? Volstrekt niet.
Daar zijn er nog duizenden té winnen.
Aan 'twerk voor de uitbreiding onzer
beweging.
Onder beding van Gods zegen: moe
dig voorwaarts!"
voor Manufacturen
Dames- en Kinderconfectle
Tapijten Gordijnen
Bedden Ledikanten en
aanverwante artikelen Is
GOES HULST
BRIEVEN UIT HET LAND VAN
CAD2AND.
XL VIII.
Een bllfde (jedaéntenisavond voor
ou« volk van Oostburg en om
streken.
Hef was deze week, Dinsdagavond,
voor de vrienden en vriendinnen van
het Chr. onderwijs te Oostburg en om
geving een blijde ure. In de feestelijk ver
sierde Geref. Kerk waren bijna 150 Ie-
den ©n begunstigers van de Öhr. School-
vereeniging Immanuel, ouders1 van de
schoolgaande kinderen en verdere belang
stellenden bijteen om mef het bestuur
en het .personeel in dankbare stemming
te gedenken aan het vele, dat onze God
in Üe voorbijgegane 50 jaren door de
vereeniging heeft gegeven.aan ons volk
in onze streek.
De voorzitter der vereeniging, de heer
J. Adriaansen, opende, nadat gezongen
was Psalm 1501 en 2, het feest mef.
dijkgraaf wel toevertrouwd. Ik hoop voor
u, dat ik hem ontmoet, juffer. Maar ook
voor mij. Hij zal allicht heel Wat te ver
tellen hebben."
„In Arnhem stapt mijn man altijd in
„Den Gouden Roemer" pf," zeide de
vrouw van den dijkgraaf nog. „Het is
niet onmogelijk, dat hij er vanmorgen of
vanmiddag arriveert."
„Ik zal er heengaan, juffer", besloot
Gerbrand van Gelderen het gesprek.
D.e huifkar zonder veeren schokte ver
der over den hobbeligen weg, om na ge-
ruimen tijd Arnhem te bereiken, dat
zwaar zuchtte onder het bestuur der Fran-
schen, die er een flink garnizoen hadden
gelegd.
„Zouden wij in „Den Gouden Roemer"
aanleggen, vrouw?" vroeg de boer. „Het
zou wel toevallig zijn, dat de dijkgraaf er
was, maar je kunt het nooit weten. En
een uurtje rust is voor Marie ook wel
goed."
„Je doet maar, wat je goeddunkt, Ger
brand. Ik verlang anders hard naar Die
ren."
„Het meest nog naar „Gelrehof", denk
ik," dus plaagde hij.
„Je koudt wel eens gelijk hebben,"
antwoordde de boerin. ,,'kZal inderdaad
blij zijn, als wij weer thuis zijn. Daar
is het verreweg het beste."
De boer van „Gelrehof" reed terzijde
van de herberg „Den Gouden .Roemer",
gebed. In zijln openingswoord maakte hij
een aardige vergelijking tusschen de Edi-
son-week, de week van het licht en
ons feest, ook een gouden "feest, waarop
we gedenken aan het licht door Immanuel
in onze omgeving verspreid. Dat danken
wjj onder Gods zegen aan de mannen,
die, klein in getal, het in 1879 hebben
aangedurfd uit eigen middelen de eerste
steentjes bijeen te brengen voor een
School met den Bijbel.
De secretaris, de heer A.l. Gatsman,
vertelde aan de hand van de oude notu
len een en ander over de eerste jaren van
de vereeniging, jaren die in het teeken
stonden van strijd en géloof.
Hierna verkreeg Ds M. Beukenhorst van
Sluis het woord, die tot onderwerp had:
De Koninklijke weg. In warme* bezielende
woorden gedacht hij aan de dagen van
vroeger. Dankbaar voor alle zegeningen
van dezen nieuwen tijd, voor de ruimte,
waarin wij ook voor onze phr. Scholen
zijn gekomen, is er toch vaak een heim
wee in het hart naar de dagen van
vroeger, naar de dagen, toon het geloof
sterk was en de liefde innig. Duidelijk
toonde hij aan het groote belang van het
Chr. Onderwijs voor de opvoeding, de
hooge waarde, die het doortrokken zijln
van de geest van Christus geeft voor alle
vakken.
Onder leiding van het hoofd der school,
de heer J. Prins, deed een koortje uit de
schoolkinderen nu eeenige nummertjes
hooren, wat Tewendigen bijval oogstte.
Wat hierdoor oefening van slechts enkele
dagen bereikt werd, belooft veel voor
de toekomst. Ik zie hieruit nog een
zangvereeniginjgetje groeien, wat Oostburg
wel gebruiken kan. De dirigent is er al
vast.
Na de pauze kreeg Ds M. v. Wijk het
woord. In gloedvolle woorden sprak hij
over do noodzakelijkheid van het Chr.
onderwijs, wees er op, dat de strijd nog
niet uit is, dat de tegenstanders van
het Chr. onderwijs in deze dagen alle
krachten inspannen, ook in Oostburg, om
onze School met den Bijbel afbreuk te
doen, ,.en wekte öp te zorgen, dat onze
schooi ieder kind zal krijgen, dat bij haar
hoort.
't Oude woord van Dr Kuyper, dat altijd
nieuw zal blijven: Houd met het kind
aan de hand de wacht bij het kruis en
laat dat kind niet los, maax laat ook het
kruis niet los.
Het hoofd der school, de heer J. Prins,
vertelde daarna een en ander over de
oude school, de school van vóór 1800,
waaruit op vermakelijke wijze bleek, dat
het praten over die goede oude tijd, wat
de schood betreft, niet veel reden van
bestaan heeft.
Namens de oud-leerlingen sprak de
heer A. C. Catsman nog een enkel woord
van herinnering aan de schooljaren in de
school op de Markt doorgebracht, waar
na op zijn verzoek de feestvierende ver
gadering het bestuur toezong de zegen
bede uit Plsalm 134:3.
Na het zingen van het gezangvers:
,,'kWil U o God, mijn dank betalen",
sloot Ds van Wijk het feest met dank
aan God voor Al de zegeningen, dis
Hjj ons al die jaren en oiok dezen avond
wear opnieuw geschonken had.
Ik heb aan dit feest een aparte brief
gewjj'd, om het hooge belang, dat ik zie
in de school met den Bijbel voor deze om-
geving. Zeker, de School met den Bijbel is
van veel belang voor elke streek, maar
in 'het bijzonder voor eene, als bet land
van Cadzand, .waar het orthodoxe ele
ment in Protestantsche kringen zoo'n be
trekkelijk klein bestanddeel van de bevol
king uitmaakt. Een streek, waai gewerkt
moet worden van de jeugd af aan, om
te behouden, wat we hebben. En om, in
dien mogelijk, steeds meerderen toe te
brengen.
Gewerkt doior de kerk, door de Evange-
lisatievereenigingen, door de School met
den Bijbel, door de Zondagsscholen. Zoo
veel is er, "Hat aftrekt, van God en Zijn
Woord. Als er hier een feest wordt gehou
den, (men noemt het nog wel een volks
feest) dan kan het niet andere of het moet
op Zondag gebeuren, de groote feesten
te Aardenburg en Oostburg hebben het
weer pas duidelijk getoond. Feesten nog
wel, waar de gemeente ruime subsidie
aan geeft. "Dat er ook nog een deel
des volks is, waarvoor de Sabbath heilig
die niet een smalherberg was, waar Jan
en alleman kwamen, maar waar alleen
deftig publiek vertoefde en getzeten boe
ren uit den omtrek, wanneer zij ter
markt getogen waren, en wierp de teugels
van het paard toe aan een toeschietenden
talknecht, om vervolgens met zijn vrouw
de gelagkamer binnen te treden.
Het vertrek, dat ruim was, was belegd
met mooie tegels, waarop rijkelijk zand
was gestrooid. In een hoek was de tap
kast van uitgesneden eikenhout. Ook de
hier en daar verspreid staande tafeltjes,
die den vorm van een half biervat hadden
en steunden op drie pooten, toonden mét
de Stoelen, dat deze herberg niet door
elkeen werd bezocht. Dat klopte trouwens
ook mét de positie van den dijkgraaf, die
gewoon was hier te vertoeven, ook wel
des nachts, wanneer hjj! te Arnhem was.
De waard naderde het tweetal, dat in
het midden van de gelagkamer plaats
nam en drank bestelde. De boer verkoos
een roemer bier, de boerin vergenoegde
zich met melk.
Terwijl de eigenaar der herberg het
verlangde halen .ging, zei de boer van
„Gelrehof": „Ik kan den waard wel eens
vragen, of de dijkgraaf temet ook ge
weest is".
En hij voegde de daad bij het woord,
om dan te ontvangen het verrassende ant
woord, dat de dijkgraaf van Lobith boven
te slapen Lag!
In het pas verschenen nummer van
„Antirevolutionaire Staatkunde" (drie-
maandelijkscbe uitgave) komt een artikel
voor van Prof. Fabius over „Groen van
Prinstorer nooit gevolgd". Dit artikel
beslaat 30 bladzijden terwijl het aantal
van de daarbij gevoegde aantteemeningen
299 bedraagt.
Waaruit volgt, dat het zooals men
trouwens van Prof. Fabius verwachten
kan behoorlijk gedocumenteerd is.
Onder die aahteekeningen zjjn tal van
uitspraken van Groen, die ook nu nog
beteekenis hebben.
B.v.Regeren moet niet enkel of
voornamelijk in administreren be
staan. Elke regeering moet beginsels er
kennen, naar welke do Staat en de Natie
volgens een vast plan. wordt bestuurd
en geleid."
We hebben nu vier jaren lang een
Regeering gehad die in hoofdzaak haar
taak vond in administraeren.
Ik ben hevig benieuwd of uit de straks
verschynende Memorie van Antwoord op
het Voorl. Verslag der Tweede Kamer
zal blijken of het nieuwe Kabinet voor
nemens is naar vaste beginsels de Staat
en de Natie te besturen en te leiden.
Een toestand van feitelijke regeering-
loosheid is in onzen veelbewogen tijd
wel allerminst gewenscht.
OPMERKER.
is, daaraan wordt door het „denkend deel
der natie" in ons landje niet gedacht.
Ons land van Cadzand, eens het bol
werk van het liberalisme* en waar thans
het socialisme sterkten voortgang heeft,
moet weer terug naar der vaadren God.
En naar de positieve belijdenis van onzen
Heere Jezus Christus. Daartoe de kin
deren reeds vroeg te brengen is het
doel van onze school met den Bijbel. Dat
hebben onze vaderen begrepen, 50 ja.ar
terug. En al is hun werken, vaak een
ploegen op rotsen geweest, ze hebben
de hand van de ploeg niet losgelaten,
maar hebben staag voortgeaxbeid aan de
taak, die zij- zich van Godswege wisten
opgelegd. Het gedenken aan onze voor
gangers (en menigeen heeft op den feest
avond in stillen weemoed hen herdacht,
die zooveel voor onze school hebben ge
daan, maar die dit gouden feest niiet meer
hebben mogen beleven) sterke het ge
slacht van heden om voort te werken aan
wat zij onder veel moeite, veel strijd
en bespotting zijn begonnen. En vermeer-
dere de liefde onder ons eigen volk.
Vooral in deze dagen, nu alles zoo van
zelf gaat, nu de „gelijkstelling" er is,
maax nu ook zoo licht de liefde verslapt,
hel) gebed verflauwt.
Geen grooter gevaar voor onze Chris
telijke school, trouwens voor heel onze
Christelijke actie, dan wanneer dit laat
ste plaats beeft.
Maax dan ook, biddend, de hand aan de
ploeg. Elk lid van Immanuel, elk .ouder
van schoolgaande kinderen op onze
school met den Bijbel zij propagandist
voor onze school. De voorstander van de
openbare school is het in Oostburg en
omstreken ook voor zijln school. Zelfs
bij overtuigde voorstanders van Chr. on
derwijs zijn ze geweest, ,om aan te dringen
de kinderen te zenden naar de school,
waar de Bijbel een verboden boek is.
Laat het ons een spoorslag zijn om niet
van verre te staan, om maar niet te den
ken, 3at dit een zaakje van het be
stuur of het personeel is, maar zij een
ieder werkzaam in eigen, zij' het ook
kleine, kring, tot zegen voor onze kinde
ren, tot eer van onzen God.
Hoofdvertegenwoordiger:
Heernlsseweg 6 GOES.
„Vanmorgen tegen vier uur is hij ge
arriveerd", vertelde de waard. „Hij was
doodmoe van .een lange reis, die hij
gemaakt had. Maar hij zou niet hier
gebleven zijn, wanneer zijn paard de poot
niet bezeerd had en noodzakelijk rust
moet hebben."
„Wij spraken hedenmorgen de vrouw
van den dijkgraaf. Als wij hem zagen,
moesten wij hem tot spoed aanmanen.
Zij had hem gisteravond al verwacht.
Maar dat was ook niet nauwkeurig te
bepalen. Gelukkig is hij heelhuids terug
gekeerd en
„En zoo frisch als een hoentje", riep
de vroolijke .stem van den dijkgraaf in
de open deur. „Wel, menschen, hoe ko
men jullie hier verzeild? Kan ik .straks
meerijden? Want met mijn paard is het
sinds gister sukkelen."
Met groote stappen naderde de lange,
joviale dijkgraaf zijn kennissen uit Lo
bith en schudde hen krachtig de hand,
waarna Gerbrand van Xlelderen verklaar
de, wat het doel van zijn tocht was.
„0, gaat het nog op Dieren aan? Nu
dan zal ik wel op mijn knol naar huis
sukkeleu. Mijn vrouw zal gisteravond wel
uitgezien hebben."
„Uw vrouw was zeer ongerust. Wij
spraken haar vanmorgen en moesten u tot
spoed aanmanen."
(Wordt vervolgd.)
