DE ZEEUW
TWEEDE BLAD.
Staten-Generaal.
BOEREN VAN LOBITH.
Gemeenteraad van Middelburg.
FEUILLETON.
VAN
DONDERDAG 24 OCT. 1929. No. 21.
TWEEDE KAMER.
De ambtenarenwet.
De Tweede Kamer ia gi steren met Se
behandeling van het wetsontwerp, rege
lende den rechtstoestand van ambtena
ren gereed gekomen.
Vip or den heer Ter Laan, S.-D., was
het alweer geen glorieuse dag. Al zijn
amendementen een vijftal werden
verworpen, met alleen de stemmen van
zijn eigen fractie voor.
Alleen een paar onbeduidende wijzi
gingen werden tenslotte door den Mi
nister pvergenomen.
De opmerking is gemaakt, dat de Soc.
Dem. woordvoerder de stof blijkbaar niet
goed doordacht had. En dat schijnt wel.
Meermalen kon toch worden aange
toond, dat Vat hijf wenschte, nu juist
niet in het belang van de ambtenaren
was, terwijl de sterke centralisatie die
hij voorstond, bij geen enkele partij waar
deering vond.
Op artikel 127 verdedigde de heer
Boon, V.-B., een amendement volgens
hetwelk dé gehuwde ambtenares over
hetgeen zij te ontvangen of te vorderen
heeft ,kan beschikken ten bate van het
gezin.
De heer Van Wjnbergeö, R.-K.,
zou het béter achten, als door een aan
vulling van hel Burg. Wetboek deze ma
terie geregeld werd.
Mevr. B a k k e r—N o r t, V.-D. bevat het
amendement-Boon aan en achtte de be
zwaren van den minister van formeelen
aard.
Mevr. Groene weg, S.D.A.P., steun
de eveneens het amendement. Spr. vroeg
of een schuldeischer van den man ook
beslag kan doen leggen op salaris of
pensioen van de gehuwde ambtenares.
De heer B e u m e r, A.-R. verklaarde
zich tegen het amendement. Deze bepa
ling behoort niet "hier, maar in het Burg.
Wetboek thuis.
De Minister zette uiteen, dat het
artikel alleen bedoel de materie publiek
rechtelijk te regelen naar dezelfde begin
selen als in het privaatrechtelijk arbeids
contract. Het is daarnaast niet noodig
nog eens afzonderlijk te benalen, dat de
gehuwde ambtenares ten bate van het
gezin over haar salaris kan beschik*-
ken. Het amendement werd verwornem
met 38 tegen 33 stemmen. Vóór de libe
ralen, de soc. democraten, de vrijz. de
mocraten, mei- Meijer, R.-K., dé heer
Wünkoop en de president.
Het wetsontwerp werd daar
na z. h. st. aangenomen.
Minister Dnnner. die het ontwern kra
nig verdedigde, had van verschillende
kanten gelukwenschen in ontvangst te
nemen.
0
Gistermiddag vergaderde de gemeente
raad te Middelburg onder voorzitterschap
van den Burgemeester.
Afwezig dhr Corne'isse wegens onge
steldheid. De voorzitter spreekt den
Wensch uit, dat hij de volgende vergadei
ring weer zal kunnen bijwonen.
IngekOimen stukken. Ged. Staten
hebben verschillende Raadsbesluiten
goedgekeurd. Eveneens de gemeente-reke
ning over 1927.
De voorzitter deelt nog mede, dat
B. en W. na onderzoek' hebben besloten
tot aanschaffing van de in de vorige
vergadering besprokén boekhoudmachine
Ook hebben B. en W. bereids maatrege
len genomen ingoval van eventueel© alas-
trim-gevaller. hier ter stede. Er zal alsdan
een tijdelijk ziekenhuisje in de school aan
de Nieuwe Haven worden ingericht. Het
onderwijs, dat daar nu gegeven wordt,
kan dan m andere lokaliteiten gegeven
worden. Bereids zijn in bedoeld school
gebouw de noodige voorzieningen getrof
fen,
Dhr v. d. Weel, s.d., vraagt, of het
'juist is, dat aan het gemeentebestuur t
van Westkapelle is geschreven, dat geen
1 ijilers aan besmettelijke ziekten ilit die
gemeente hier kunnen worden verpleegd.
De voorzitter weet, dat een derge-
lijk antwoord is gegeven aan Serooskerke
(reeds in 1925) en nu aan Biggekerke en
Koude'kerke. De ruimte aan de Nieuwe
Haven is te beperkt om, ook patiënten
uit de dorpen te kunnen opnemen. Van
een vraag van Westkapelle is Spr. niets
bekend.
Dhr v. d. Weel acht het toch wel van
belang, dat de buitengemeenten weten,
dat er hier geen alastrim-patiënten kun
nen worden opgenomen. Verder verwijst
Spr. naar een artikel van dr Heyermans,
waarin gezegd wordt, dat een barak vooi
lijders aan alastrim buiten de bebouwde
kom moet staan.
Mevr. W o ijl 1, v.d., zégt, dat in Rot
terdam gevallen van alastrim; zijn voor
gekomen in de buurt van een ziekenhuis,
waarin zulke patiënten verpleegd» werden
Maar daar was niet met de noodige voor
zichtigheid te werk gegaan. Bij voldoende
afsluiting van het ziekenhuis is er geen
gevaar voor de omgeving. Daarom zal
o.a. gezorgd worden voor gaas voor de
ramen, zoodat ook insecten de besmetting
niet kunnen overbrengen. Wanneer er
eens sprake is van een definitieve barak
voor besmettelijke ziekten, dan kan. over
wogen worden die op: wat verderen af
stand van de stad te plaatsen.
De voorzitter zegt, dat de plaats
voor de barak aan de Nieuwe Haven is
gekozen in overleg met de stadsmedici.
Qok voor het vervolg zal steeds dat over
leg plaats hebben.
Dhr Paul, s.d1., acht het zeer juist
van B. en W., dat ze niet voldoen aan
aanvragen van huiten.
Mevr. Weijil merkt óp, dat samenwer
king met omliggende gemeenten toch wel
gewenscht in, als er een definitieve ba
rak komt. 1
De voorzitter zegt, dat het de be
doeling der wet is, dat plattelandsgemeen
ten samen een barak voor besmettelijke
ziekten inrichten. Maar er is geen plicht
voor een centrum-gemeente om voor de
omgeving te zorgen. De Raad heeft geen
bezwaar tegen de gedane uitgaven.
Het zooveelste adres-Hendrikse wordt
voor kennisgeving aangenomen.
Verder is ingekomen een verslag der
apenbare Leeszaal over 1928.
Het verzoek inzake een Esperaato-cur-
su3 willen B.. en W. voor kennisgeving
aannemen. Dhr v. d. Weel, s.d., wil
prae-advies van B. en W. D© v o o r z i t-
ter acht dit persoonlijk overbodig. Dhr
Verticgt gelooft dat er al vakken' ge
noeg op de Lagere School zijn. Het is
beter de bestaande vakken goed te leeren.
Mevr. de Graaf acht Esperanto wel
van belang voor een handelsschool, maar
niet voor de lagere school. Dhr v. d.
Weel meent, dat hert Esperanto de vre-
desgedachte bevordert.
Het verzoek wordt nu voor kennisge
ving aangenomen.
Waterleiding. Naar aanleiding
van de beantwoording der vragen van den
heer Mes over de watervoorziening van
Walcheren, merkt dhr Mes, R.K., op, dat
het antwoord hemi maar matig bevredigt.
Spr. acht het verkeerd, dat nog geen
onderhandelingen zijn gevoerd met andere
gemeenten. Spr. meent, dat sommige ge
meenten op Walcheren reeds onderhande
len met de Zuid-Bevelandsche waterlei
ding. Wij zullen op ons qui vive moeten
zijn, willen de gelden voor het werk aan
den Oranjezon niet onnoodig zijn uitge
geven. Immers deze werken passen in
de watervoorziening van Walcheren.
W eth. de ,V e e r meent, dat het alle
maal geruchten zijn, waarop dhr Mes zijn
betoog baseert. Biet Souburg zijh onder-
handelingen gevoerd, omdat net die vroeg.
Ook met Domburg zijin reeds vroeger be-
sprekingen gevoerd. Evenals met Koude
kferke over het Zand. Verdere onderhande
lingen zijn slechts mogelijk, indien Middel
burg inderdaad de concessie krijgt voor de
watervoorziening van Walcheren. Spr.
acht het nog niet zoo kwaad, dat de
55) o—
Ontstemd over de stoornis, het binnen
vallen van graaf Styrum was tegen alle
regelen in, keek Oranje op, de lippen
openend, om den binnenvliegende oen
scherpe terechtwijzing toe te dienen,
•waarvoor hijl echter den tijd niet 'kreeg.
„Hoogheid 1 Hoogheid I" herhaalde Sty
rum. „Deze man is een spion van 'koning
Lpdewrjk 1
Buiten de tent klonk luid, aanzwellend
gejuich. De 'kreet: „Leve de Stadhouder!"
was duidelijk hoorbaar.
In de tent speelde zich in eefn menfmuim
van tjld een tooneel af, dat de getuigen
ervan lang zou bijblijven.
De als spion van Frankrijk ontmasker
de bezoeker vloog op, sloeg, zonder dat
deze er ook maar «enigszins op verdacht
was, graaf Styrum tegen den grond en
snelde de tent uit, naar buiten, waar de
soldaten opeengedrongen stonden bij ka
rossen, waaruit deftige heeren stegen,
leden van do Staten-Generaal, die 's mor
gens uit den Haag gegaan waren naar
bet kamp in Bodegraven. Er was een
luid gepraat en een lawaai, terwijl her
haaldelijk opschalde de kreet: „Leve de
Stadhouder!"
Z<M lette edextKnd «p de wegijlende
gestalte, totAart, die met Jan van
Engelen in de nabijheid van 's Prinsen
tent vertoefde, even de oogen van de
karossen afwendde enden spion zag.
„Houdt hem!" schreeuwde hij. Een spi
on van Frankrijk!"
En hij zette met Van Engelen de ach
tervolging in; een achtervolging, die geen
resultaat had, omdat in het op stelten
gezette kamp feitelijk niemand oplette,
te zeer als men vervuld was van het
bericht, dat zich wondersnel had voort
geplant en dat meldde: de Prins is tot
Stadhouder verheven; de Regenten heb
ben het onderspit gedolven; het volk
heeft weer een Oranje!
De spion van Frankrijk verdween.,.
Hevig teleurgesteld, keexden Aart en
Jan, vergezeld van enkele soldaten, op
wie het geroep: „Een spion van Frank
rijk!" toch eenigen indruk had gemaakt,
terug naar de karossen.
De heeren waren nu in 3e tent van
den Prins, waaruit luitenant Beekman
kwam, die toeliep op de vrienden "van
Lobith, met een verheugd gezicht.
„Dappere jongens", zeide hij. „Jullie
hebben vermoedelijk vhet leven van den
Prins gered. Hij was inderdaad een spion
van Frankrijk."
„De schoelje is ontvlucht.-Dat ia Jër-
ger", mopperde Jan van Engelen.
„Ja, dat is jammer. Maar laat ons blij
zijn, dat de Prins gered is. De Prins, die
na Stadfcouder ia geworden. Na wordt
Walchersch© gemeenten eens informeeren
bij de Zuid-Bevelandsche waterleiding.
Dan zullen ze eemis gekke cijfers zien. Het
is, volgens Sprekers vaste overtuiging niet
mogelijk, dat de gemeenten benoorden de
lijn Middelburg—Westkapelle zullen wor
den voorzien door een andere waterlei
ding dun die van Middelburg,
Men moet n.l. rekenen 'met de kosten
van buizenaanleg. Middelburg kan altijd
vanuit Vrouwepolder >goedkooper buizen
leggen naar Domburg, Veere, enz. dan
welke andere1 maatschappij! ook.
Dhr Mes: er moet toch ©en'nieuwe
leiding gelegd worden van Ossendrecht
naar Vlissingen, als de Zuid-Bevelandsche
Waterleiding-Mij de Vlissingsche concessie
overneemt. Dus kunnen dan vanuit Vlis-
singen evengoed buizen gelegd worden
als vanuit Vrouwepoléer. Spr. hoopt, dat
do wethouder gelijk heeft. Maar. de toe
komst zal het moeten leeren.
Dhr Hondius vraagt: wanneer is er
concessie aan Ged. Staten gevraagd?
De voorzitter: 14 maanden gele
den. Spr. meent, dat dit ook voor Ged.
Staten een moeilijke kwestie is. Er zal
wel advies gevraagd zijla aan het Rijks
bureau voor Drinkwatervoorziening.
Dhr Paul: voor welke gemeenten is
concessie gevraagd?
Weth. de Veer: voor geheel Westelijk
Walcheren, behalve Vlissingen en de ge
meenten waar Middelburg reeds water
aan levert.
De telefoondienst op Zon
dag. Naar aanleiding van het antwoord
van B. en W. op de vragen van den
heer Jenonimus, inzake openstelling van
het telefoonkantoor op den geheelen Zon
dag, zegt dhr Jeronimus niet bevre
digd te zijn door het antwoord va,n B.
en W. Spr. bestrijdt, dat niet iedere aan
sluiting dezelfde waarde heeft. Dat blijnt
uit de 'bestaande en de nieuwe tarieven-
regeling.
Wat de Zondagsrust betreft, iïaaraan
mogen B. en W. wel denken, maar de
handhaving daarvan moet uitslijtend wor
den beoordeeld door den betrokken
dienst B. en W. zullen zich daarover
niet al te zeer moeten bekommeren.
Spr. verzet er zich'tegen, dat wij maar
moeten prijzen, wat de heeren van de
Postdireetie wijzen. Zoo dikwijls moet
door het publiek op verbeteringen in
het verkeer worden aangedrongen.
In andere plaatsen met zooveel aan
sluitingen als hier is de dienst Zondags
geopend.
Wil men dat voor Middelburg niet,
dan dient het tarief in Middelburg goed
kooper te Zijn, want dan krijgt men
minder waar voor zijn geld'.
Spr. dient een motie in, waar
in de Raad als zjn oordeel uit
spreekt, dat het wenschelijk is,
de telefoon op Zon- en Feest
dagen voortdurend open te
stellen.
Dhr v. d. Feltz, C.-H., is het volko
men met B. en W. eens, B. en W. hebben
wel degelijk tot taak uit ethisch-sociaal
motief te waken* voor Zondagsrust. De
vraag waar het om' gaat ia: is de telefoon
voor Bliddelburg den geheelen Zondag
noodig?
Er is gezegd: het parket van de Recht
bank móet den geheelen Zondag te be
reiken zijn. Spr. deelt uit zijn practijk
mede, dat dit ook nu, onder de bestaande
regeling, het geval is. Dat is bij het on
geval te RiËand wel gebleken.
Het eenige motief, dat ©ogenschijnlijk
opgaat is het medische. Maar Middel
burg is maar een Kleine plaats en men
kan vlug per fiets een dokter bereiken.
Bovendien, men kan toch ook het platte
land 's Zondags niet bereiken, dus be
reikt men toch niet het gestelde doel.
Dhr Den Hollander, A.-R., acht,
dat h«t, medische belang een gezocht
motief is en dat men daarachter andere
verbergt. Mem kan op andere wijze des
Zondags ook wel spoedig een dokter
bereiken, dan per telefoon.
Er zit wat anders achter. Er zijn men-
schen, die meenen: de Zondag is een
dag als alle andere en dan moet men
kunnen doen en laten, wat men wil. Daar
tegen komt spr. op.
Er wordt niet gedacht aan de belan
gen van het personeel. Niet alleen van
het goed. De Witt is wel zoo goed als
beter, maar zijn rijk is uit."
Ondanks hun teleurstelling over het
feit, dat zij den Vlaamschen koopman
niet te pakken hadden kunnen krijgen,
waren de jongens van 'Lobith even ver
heugd als de anderen, dat de Prins tot
Stadhouder verheven was. Dapper deden
zij meede aan de uitgelaten pret, die
in het kamp heerschte, en die eerst
in omvang afnam, toen, met een schit
terende ovatie van zijn mannen, die de
stugge figuur liefhadden, Willem van
Oranje in een karos stapte, om naar
Den Haag te rijden, waar in de Staten-
Generaal hem den eed van trouw zou
worden afgenomen. Den dag, waarop op
de Amersfoortsche hei zoo bloedig ge
streden was, zou Aart niet vergeten,,
maar dezen dag van glorie voor den
Prins ook niet!
Hef was hem, alsof de toekomst lang
niet meer zoo donker scheen, terwijl er
toch weinig veranderd was. Op enkele
uren afstands lag het groot® Fransche
leger. Als de gestelde voorwaarden niet
aanvaard werden, en dait was nu wel
zeker, nu de Stadhouder het bewind in
jianden had, dan rukte dat mialchtige leger
'Holland binnen, vertrad alles onder zijn
voet, veroverde Den Haag en Amsterdam
enwat dan? Mét dein Prins sterven
in de laatste gracht? Niet meer thuis-
komen? Niemand meer zien? Sanne, dia
eg op „GWrabof" wooodg, aak ni«t cqmk?
Ghx. zijde maar ook van andara zjde
wordt daar echter wel aandacht aan ga-
schonken.
Men wil nu echter de 'Zondagsrust
van het personeel opofferen aan enkelen.
Wat wil men telefoneeren qp Zondag?
Een uitnoodiging tot een autotochtje of
een theevisite! Daarvoor moet het per
soneel des Zondags werken!
Er is nu reeds voldoende gelegenheid
om voor dringende gevallen des 'Zondags
te telefoneeren. De telefoon is op ver
schillende uren geopend.
Blevr. W e y 1, v.-d„ heeft grooten eer
bied voor de opvattingen van anderen
over Zondagsrust.
Blaar er zjn groepen, die de Zondags
rust niet kennen, (b.v. de medici) Spr.
toont de moeilijkheid aan, dat de telefoon
'is Zondags een groot deel van den dag
gesloten is.
Boor een ploegenstelsel ban gezorgd
worden, dat het personeel een groot aan
tal vrije Zondagen per jaar krijgt. De
hoofdstad van een provincie moet des
Zondags niet geïsoleerd zjn.
'Dhr Paul, s.d., gevoelt neiging om
voor de motie-Jeronimus te stemmen-
Spr. wil de belangen van het personeel
niet onderschatten, maar er is voor hen
wel een bevredigende regeling te maken.
Spr. wijst ook op gevallen van ziekte
en ongevallen. Het door 'den heer v. d.
Feltz aangevoerde pleit volgens spr. juist
voor een doorloopende openstelling. De
justitie en de medici moeten altijd te
bereiken zijh. w
Als spr. voor de keuze geplaatst wordt
het algemeen belang of dat van het per
soneel, dan_ kiest Spr. het eerste.
Dhr Portheine, v.-b., wil ër t>p
wijzen, dat dhr v. d. Feltz vergeet, "dat
hem middelen ten dienste staan, die an
dere menschen in de maatschappij niet
hebben. Spr. zal ook voor de motie
stemmen, hoewel Spr. niet gelooft, dat
ze meer noodig is, want spr. heeft ge
hoord, dat de zaak reeds beslist is in
de richting, die dhr Jeronimus wil.
Dhr Mes, R.-K., zal tegen de motie
stemmen ter wille van de Zondagsrust
en -heiliging.
De Voorzitter merkt op, dat er
best een regeling te treffen is, voor ge
vallen van noodzakelijkheid- Maar B. en
W. vonden het niet noodig, dat het per
soneel in het touw is, om boodschappen
over te brengen als: „ga je vanmiddag
mee tennissen?"
Er is best een regeling te treffen voor
gevallen als mevT. Weyl bedoeld, zon
der de telefoon voor iedereen open te
stellen.
Mevr. Weyl: Zulk een regeling zou
dan toch gepubliceerd moeten worden
en doelmatig moeten zijn.
Weth. Onderd ijk zegt, dat de vragen
van den heer Jeronimus ©enigszins bui
ten de orde waren. B. en W. werden
door hem aan den tand gevoeld, omdat
ze iets niet hadden gedaan. De indruk
werd gevestigd, alsof B. en W. in ver
zuim waren, en dit Is niet het geval.
Het was beter voor de zaak geweest,
als dhr Jeronimus zijn motie had inge
diend, zonder vooraf vragen te stellen.
B. en W. hebben ook. gezegd, dat het
belang van het personeel moet wijken
als aangetoond wordt, dat de openstel
ling in het algemeen belang werkelijk
noodzakelijk is-
Veel meer voel spr. voor een rege
ling als door den voorzitter bedoeld.
Er wordt van de telefoon op Zondag
vaak misbruik gemaakt voor pietluttig
heden, b.v. voor boodschappen naar de
kroeg, of mjnheer bomt eten. Moet daar
het personeel voor werken?
De voorzitter en weth. önder-
d ij k hadden wel verwacht, dat dhr Jero
nimus hierover zou spreken, want hij
heeft in de Kamer van Koophandel al
gezegd, dat hj B. en W. wel eens aan
den tand zon voeten-
Dhr Jeronimus heeft in de Kamer
van Koopli. niet zoo met kriacht en klem
gezegd, dat hij daarover in den Raad nog
wel een hartig woordje zou zeggen.
Dit is onjuist voorgesteld.
De voorzitter: waarachtig niet. Spr.
heeft uit het verslag in de krant zooiets
opgemaakt als: „ik zal ze eens op de
vingers tikken".
De vroolijlce stemming week van Aart.
Het was hem, of inktzwarte wolken
zich samenpakten over het lage polder
land van Holland, dat wachtte op de
dingen, die komen zouden.
Dingen, die' ontzettend konden zijn.
In dezen tijd van verschrikking.
Maar razend volgden de gebeurtenis
sen elkaar op.
.Het was aan den avond vain den vol
denden dag, dat .stadhouder Willem III
teruggekeerd uit Den Haag, waar hij de
Staten met nieuwen moed had bezield
en hen tot een besluit van vérstrekkende
gevolgen had gebracht, bij zich liet ont
bieden twee van zijn gewone soldaten,
die verlegen en vol eerbied in zijn tent
stonden.
De Prins strekte spontaan de" slanke
hand uit en drukte die van Aart van
Gelderen en Jan van Engelen, die van
verbouwereerdheid niet wisten, wat hen
overkwam, sinds luitenant Beekman hen
naar den Prins had geleid."
„Jullie hebt mij gister 'het leven ge
red", zeide Oranje. En zjn stem klonk
zachter en vooral vriendeijker dan ge-
woonlj'k. „Heb dank daarvoor. Het is
de tweede maal", hier wendde hij zich
tot 'Aart, „dat ge een dappere daad doet.
Ik ben Dieren nog niet vergeten. Blijf
zóó doorgaan. Dhn zullen wj, met Goda
hulp, Holland redden van don onder
gang".
Luitenant Baetanün ftl ttet tirattel Mn
Dhr Jeronimus herhaalt, dit niet
zoo bedoeld te hebben. Spr. wjst op de
vele S.O.S.-berichten in de radio. Daaruit
blijkt, dal. sluiting van den telefoondienst
inderdaad ongewenscht is.
De voorzitter: die oproepen wor
den gedaan, als men het adres van den
gezochte niet weet.
Dhr Jeronimus: het gebeurt ook
wel eens, dat men zegt: die en die,
wonende daar en daar, wordt opgeroe
pen.
De Voorzitter: Maar dan toch nooit
iemand uit Middelburg. Het betreft dus
plaatsen, waar de telefoon den geheelen
Zondag gesloten "is.
Dhr Streefkerk, C.-H., merkt op,
dat de meeste kantoren in kleine plaatsen
's Zondags gesloten zjn. Dus heeft men
aan een Zondagsdienst te Middelburg
niet veel. Men kan dan alleen in Mid
delburg zelf telefoneeren en verder in
Zeeland met Vlissingen. En wat de
radioS.O.S.-berichten betreft, 90 pCt.
daarvan zjn aan varenden gericht.
Weth. de Veer staat op het stand
punt, dat het algemeen belang gaat bo
ven het privaatbelang. Maar de Overheids
lichamen zjn ook verplicht zooveel moge
lijk de Zondagsrust te bevorderen. Spr.
wil opmerken, dat men nu reeds op
Zondag een door-verbinding kan krijgen.
Maar het is Spr. gebleken, dat maar vier
medici op Walcheren een doorverbinding
hebben gevraagd. De andere vinden dat
blijkbaar zoo noodig niet.
Er zullen weleens ongevallen in de
speruren voorkomen. Maar met een tele
foon voorkomt men ook niet alles. Een
dokter kan ook wel eens niet thuis zijn.
In deze omstandigheden acht Spr. de
belangen van het personeel hooger dan
die, door de heeren Jeronimus c.s. be
doeld.
Dhr Paul wil een middenweg zoe
ken, zoodat voor dringende gevallen kan
worden getelefoneerd.
Spr. dient daarom een motie
in, waarin de Raad vraagt een
regeling, volgens welke het mo»
gelijk is op Zondag geneeskun
digen, gasthuizen, openbare in
stellingen en bij uiterste nood
zaak particulieren in de sper
uren op te roepen.
Hiema wordt de motie-Jeronimus ver
worpen met 12 tegen 4 stemmen. Vóór
mevr. de Graaf en dhm Naezer, Jero
nimus en Portheine.
De motie-Paul wordt aangenomen met
9 tegen 7 stemmen (tegen tihrn de Veer,
v. d. Feltz, Mes, Vertregt, Streefkerk,
Hondius en den Hollander.
Nadat dhr Jeronimus de vergadering
tijdelijk heeft verlaten, besluit de Raad,
op advies van mr Ilejse, het proces tegen
dhr Jeronimus, inzake ae onbewoonbaar-
verklaring van een woning aan den Kin
derdijk niet verder voort te "laten gaan.
Uit de toelichting van 'den voorzitter
bljkt,, dat de gemeente in eerste instan
tie het proces heeft verloren, omdat Ged.
Staten den wetteljken termjn hebben
overschreden. De gemeente heeft niets
onwettigs gedaan. Omtrent de kosten, van
het prooes valt nog niets te zeggen.
Benoeming tijdeljk markt
meester. B. en W. stellen voor den
inspecteur van politie Meerendonk te be
noemen tot tijdelijk marktmeester.
Dhr Mes, R.-K., kan meegaan met
het voorstel van B. en W., maar gelooft
toch niet, dat deze oplossing een geluk
kige is. De commissaris van politie wordt
nu geheel uitgeschakeld. Dit kan wel eens
bezwaren opleveren.
Weth. Onderdjk: weet U een hei
tere oplossing?
De voorzitter: de benoeming is
slechts tjdeljk.
Het voorstel wordt z.h.st. aangenomen.
Benoemingen. Tot onderwjzer aan
school A wordt met alg. st, benoemd
dhr H. J. C. van d®r Snoek te Gouda
tot onderwijzer aan de central© 7e klasse-
school dhr H. Th. d« Meijer t© Alphen
a. d. Rjn (met 14 st. tegen 2 st. op
dhr J. A. Rjnberg te M'burg) en tot
onderwjzer aan school K. dhr S, Diele-
man ta Westkapelle (met 15 st. tegen
1 st. op dhr Rijnberg).
Hernieuwde vaststelling
grenzen bebouwde kom. Dhr
Paul, s. d., zegt, dat de loop van deze
zaak hem niet is bevallen. Ze is niet
wenk en zij verlieten, sprakeloos, de
tent. Eerst buiten gekomen, kreeg J,an
van Engelen de spraak terug en riep:
„Dat is een kerel! Voor zóó iemand
vecht men zich dood!"
Aart van Gelderen zeide niets. In zjtt
borst stroomde een gevoel, dat hij niet
verklaren kon. Het was verder, of zijn
keel dichtgeschroefd was
„Nu, zeg je niets?" vroeg Jan. „Hoe
vindt je dat? Twee onnoozele boeren,
die bij den Prins geroepen worden 1 Dat
zullen wij in Lobith eens vertellen. Ik
denk, dat mijn vader, die mj eerst niet
wilde laten gaan, van verbazing geen
woord zeggen kan, net als jij. Wat zal
Sanne trotseh op je wezen, jongen."
Luitenant Beekman schaterlachte.
„Dit vergeet ik nooit", zeide Aart dan.
„En als wij in Lobith terugkomen, zul
len wj het vertellen. Maar komen wj
er terug?"
„Kom, kom, niet zoo moedeloos", beur
de de luitenant hem op. „De Prins Is nu
stadhouder en hij heeft het ganschevolfc
op zijn hand, terwjl de Staten hem .ge
hoorzamen. Jullie weten natuurljk net
groote nieuws nog niet. Het is pas van
daag in de Staten-Generaal besloten.
Hoor maar eens even. Doch vertol het
voorloopig nw^rierder."
(Wriföt tamtgti.)
I I 11 I J -JJ
