DE ZEEDW
Vrouwenhanden
PUROL
TWEEDE BLAD.
Uit de Pers.
FEUILLETON,
BOEREN VAN LOBITH.
Uit de Provincie.
Onderwijs.
Zoeklichtjes.
VAN
MAANDAG 7 OCT, 1929. No. .6.
Gouverneur Fruytier.
In een bespreking over het geval-Fruy-
txer merkt het huisgezin" o.a. op:
„Het zou ons niet verwonderen, indien
de regeering tot het inzicht .kwam, oi
reeds het inzicht bad, dat men betel
deed den heer Fruytier niet naar Curasao
te doen terugkeeren.
Gevoelsargumenten mogen hier nieit ba-
Ook niet de overweging, dat de Üeei
Fruytier, pas als gouverneur in functie,
niet aansprakelijk kan worden gesteld
voor het ontbreken eener militaire ol
maritieme organisatie, die, aanwezig, den
overval zou hebben verhoed of afge1
slagen-
De verantwoordelijkheid daarvoor komi
niet op gouverneur Fruytier, maar op de
vorige regeering neer.
Doch deze verantwoordelijkheid kan
den heer Fruytier niet baten of redden,
indien bet gebeurde, uit internationaal
oogpunt bezien, zijn positie onhoudbaar
maakt.
Wjj zeggen dus niet, dat de heer Fruy
tier, na door de regeering gehoord te zijn
en van deze te hebben vernomen, dat zijn
gedrag niet laakbaar, maar te loven was,
naar Gurapao zal terugkeeren.
Wat onrecht mocht lijken, kan uit over
wegingen van Ihoogere orde rechf
worden."
De rehabilitatie van den heer Fruytiei
ware dan te vinden in een regeermgsver-
klaring en in een booge onderscheiding
gevolgd door een benoeming tot een aan
zienlijken post, besluit het R.-K. orgaan.
De Christelijke Vakbeweging.
De Christelijke vakbeweging, aldus de
heer Amelink in „De Amsterdammer",
heeft te midden van ons volk langzamer
hand groote beteekenis verkregen.
Zij heeft in de jaren die achter liggen,
bewezen, dat zij haar tijd en taak verstaat.
Men moet wel willens blind zijn, wan
neer men de groote beteekenis der Chris
telijke vakbeweging thans nog niet ziet.
De Christelijke vakbeweging heeft zich
gekeerd tegen elk revolutionair optreden,
maar anderzijds getracht langs wettigen
weg de positie der werknemers te verbe
teren. Zij heeft gestreden tegen onrecht
en onderdrukking en voor recht en ge
rechtigheid in het maatschappelijk leven.
Zij is geweest en zal blijven een schild
voor den zwakke.
Eiken dag is de Christelijke vakbewe
ging in haar geheel zoowel ha'ar cen
trale als de aangesloten bonden in
actie voor de belangen der ambtenaren,
der kantoorbedienden, der technici, der
arbeiders en voor wie zich meer in de
Christelijke vakbeweging moge hebben ge
organiseerd. Eiken dag hebben conferen
ties plaats waar voor de belangen1 der
werknemers wordt gepleit.
Er is ini de jaren die achter liggen
ook heel wat bereikt. Wij denken aan
hetgeen verkregen werd ten opzichte van
de verkorting van den arbeidsduur; wij
denken aan de verbeteringen, die verkre
gen werden in de loonen en salarissen.
Wij denken ook aan den grooten invloed,
die in meer dan één opzicht werd ver
kregen. In tal van bedrijven is de rechts
positie der werknemers vastgelegd in een
collectief contract. De medezeggenschap
der arbeiders in de vaststelling der ar
beidsvoorwaarden wordt daarin duidelijk
gedemonstreerd.
Gewezen moge ook worden op de ver
betering, die o.a. verkregen werd in de
volkshuisvesting. Vergelijk de woningtoe
standen van circa dertig jaar geleden, met
die van thans en toegestemd zal moeten
worden, dat ook in dit opzicht zeer veel
is bereikt.
Ook datgene wat verkregen werd aan
sociale wetgeving, Ongevallen-, Invalidi-
41) o—
Met een opgewekt gezicht gaf de boer
in boter, vleesch, radijs en kaas aan. En
de boer schonk telkens de kroezen vol.
Hij was alleen bang, dat er niet vol
doende bier zou zijn
De soldaten praatten met veel leven
digheid. Telkens richtte de aanvoerder
het woerd 'tot de boerin, maar deze
haalde de schouders op, ten teeken, dat
zjj er niets van verstond. Toen haalde
ook de Franschman de schouders op.
Aan de uitdrukking van zijn gelaat was
het te zien, dat het hem speet, niet een
geregeld gesprek fe kunnen voeren.
Na een half uurtje stonden de ruiters
méér dan verzadigd, op. Een kort bevel,
weerklonk enzij verdwenen, als zij
gekomen waren.
De boer van „Gelrehof" stond hen
verbaasd na te staren. Dan drong het
pas goed tot hem door, dat hot ge
vaar, althans voorloopig geweken was.
Vol bewondering, met eerbied gemengd,
zag hij zijn vrouw aan, haar kloppend
op den schouder.
„Je hebt hot goed gezien, Bert. Dit is
de weg", erkende hij.
„Als wi| het niet gegeven hadden, dan
bidden IQ bit gioomia", zeide zij, na
telt»- en Ouderdomsverzekering, Weorkloo»
heidsverzekering, en straks ook de Ziekte
verzekering, mag niet worden vergeten.
Al is er ten opzichte der Invaiiditedfe-
en Ouderdomsverzekering nog veel dat
verbetering behoeft, ontkend mag niet
worden, dat ook inzake de sociale ver
zekeringswetgeving in een korte spanne
tijds veel is tot stand gekomen.
Ook daaraan heeft de vakbeweging
medegewerkt. Zonder den drang der vak
beweging zou niet bereikt zijn wat thans
verkregen is..
De Christelijke vakbeweging verricht
Chr.-socialen arbeid.
Zij wil ook in de toekomst, gelijk in
het verleden en heden, arbeiden aan haar
groote taak: recht en gerechtigheid bevor
deren in het leven der maatschappij, op
het terrein van den arbeid.
Zij verdient daarom den steun van alle
Christenen.
blijven ondanks alle huishoudelijke arbeid
gaaf, zacht en blank door
De stakingen in Z.-V!aanderen.
De directeur van de Sluiskilsche cokes-
fabriek is van Parijs teruggekeerd. Thans
staat vast, dat de eerste en de tweede bat
terij, welke nagezien zijn, niet weer in be
drijf gesteld zullen worden, zoodat dus
tachtig ovens, vertegenwoordigende een
zesde deel der capaciteit, uitgeschakeld
zullen worden, terwijl óók een zesde deel
van het personeel overbodig wordt. Der
halve zullen tachtig man der thans sta
kende arbeiders gemist kunnen worden.
Of de overige tachtig oude ovens weer in
hedrijf gesteld zullen worden, hangt vol
gens de directie af van het verloop der
staking.
Er zijn nieuwe Fransche arbeiders aan
gekomen, 'die zonder dat zich incidenten
voordeden, aan het werk zijn gegaan.
Voorts hebben -zich eenige stakers aange
meld voor tewerkstelling; vijf van hen zijn
tegen vandaag aangenomen.
Te Sas van Gent is de toestand weer
rustig; de marechaussee patrouilleert
voortdurend. Werkwilligen uit België zijn
niet meer gearriveerd en voorloopig ko
men er ook geen meer, aangezien de direc
tie der stijfselfabriek naar zeggen bezig is
met de organisatie der werkhervatting met
behulp van nieuwe werkkrachten.
Zaterdagochtend kwamen te Sluiskil
met den trein uit Meohaten ruim 20 Fran
sche werklieden aan het station, afkom
stig uit de zasterfabrieken van de cokes-
fabriek. De stakers hadden hier waar
schijnlijk de lucht van gekregen en waren
ten getale van ongeveer 100 aanwezig,
om de Franschen te bewegen, of zoo
noodig te verhinderen, om werk te nemen
aan. de fabriek. De aanwezigheid van
een zestal marechaussée's verzekerde den
menschen echter een' vrije beslissing, zoo-
dat ze ongehinderd op het terrein arri
veerden.
Sa|3 van 'Gent De eerste' wagens bieten
zijn aan de suikerfabriek alhier aangeko
men en tevens reeds gelast. De suiker-
campagne nam van morgen een aan
vang bij de Eerste Nederlandsch© Coöpe
ratieve Beetwortelsuikerfabriek. Bij de
oude suikerfabriek heeft dit jaar geen
campagne plaats, (M. Ct.)
St Lauirein». Vrijdagavond had alhier
een bijeenkomst plaats van' eenige per
sonen teneinde de oprichting van een'
Oranjevoreeniginig voor te bereiden. Heit
denkbeeld had algemeen© sympathie. Be-
sloten werd Vrijdag 18 October a,s. een
algeaneene vergadering te houden. Allo
ingezetenen boven de 18 jaar zullen wor
den uitgenoodigd deze vergadering bij te
wonen. Het ligt in da bedoeling een
dorpsfeest te organiseeren ter gelegenheid
van1 den 50en jaardag van H. M, de
Koningin. Men stelt zich voor de feeste
lijkheden te doen plaats hebben op een
anderen dag dan waarop het feest in
Middelburg zal worden gehouden.
voudig weg. „En dan was ons boeltje
ook vernield. Nu is er geen ruit stuk
en de kippen zijn er allemaal nog. God
zij gedankt I Zoolang de Franschen in
de buurt zijn, blijven wij het zóó doen.
Maar wij moeten niet denken, dat het
altijd zóó goed zal gaan. Deze officier
leek mij een fideele kerel. Zóó zullen zij
allen niet zijn. Zeg, Gerbrand, kijk dóór
eens!"
De boerin wees in de verte, waar wol
ken rook omhoog stegen.
„Brandende boerderijen," zeide hij som
ber. ,,'k Wil eens even op den zolder
zien."
„Komatt jullie maar naar beneden, Els
en Aal," liep de boerin. „Ze zij'n weg."
Eenige «ogenblikken later keerde de
bber terug.
„De boerderijen van Van Engelen en
Petersen staan in lichte laaie," berichtte
hij. „Arme menschen. Wat moeten wij dan
toch dankbaar zijinl Naast God, hebben
wijl het aan jou te danken, Bertl"
„Niet te vroeg juichen", zeide zij. „Er
kan nog meer van dat ongewenschte be
zoek komen. Maar die arme menschen
moeten zoo spoedig mogelijk' geholpen
worden, Gerbrand. Zijl moeten zoolang
maar op „Gelrehof" komen. Daar komt
Diermansz dwars do,or de gerst aanhollen.
Wat zou die hebben?"
„Bij Van Engelen en Petersen staat do
boel in brand," schreeuwde Diermansz
«J vin v«rr«, „Dis brand»tichten zijn «1
lereeke. Naar men ons meldt, is de
bekende natuurkundige, Dr de Man, al
hier woonachtig, opgenomen in het Gast
huis te Middelburg, teneinde aldaar een
ernstige operatie te ondergaan.
'e H. Abfakerke. In de raadsvergade
ring van Zaterdagnamiddag was afwezig
dhr Tolhoek met kennisgeving.
De voorzitter deelde mede, dat bp kas
opname door B. en W. bij den gemeente
ontvanger boeken en kas in orde zijn
bevonden en dat Dinsdag j.l. de Commis
saris der Koningin' een officieel bezoek
aan de gemeente heeft gebracht waarbjj
in de gemeente-administratie alles in orde
is bevonden.
Ingekomen is een verzoek van P. de
Koster om vergoeding bedoeld in art, 13
der Lager Onderwijswet voor zijn te Kwa-
dendamme op de R.K. sohóol schoolgaand
kind. Wordt besloten eerst een onderzoek
in te stellen of de afstand tot de school
wel de vereischte 4 K.M. bedraagt.
Daarna wordt de gemeentebegrooting
voor 1930 behandeld en onveranderd
vastgesteld in ontvang en uitgaaf op
f 17377.401/2 met een post van onvoorzien
van f 211.46 en een plaatselijke inkomsten
belasting van f4200, zijnde f200 meer
dan voor 1929.
De heer Van Weele maakt aanmerking
'Op de voorgestelde reparatie der vloeren
in de schoollokalen, hij acht die voor
alsnog niet noodig.
De voorzitter en wethouder Braam be
strijden dit. De vloereu zijn verre van
goed en door de nu- voorgestelde wijze
van' repareeren wordt voorkomen, dat met
een paar jaar geheel nieuwe vloeren zul
len moeten worden gelegd dat beduidend
meer zou kosten.
Bij de rondvraag wordt gewezen op
den minder goeden toestand van den Lan-
geweg, en wel in de bochten, veroor
zaakt door het rijden der autobussen.
De voorzitter zegt zooveel mogelijk
voorziening toe.
Wethouder van. 't Westeinde wijst op
de wenschelijkheid van het rooien van
zieke olmeboomen op Baarsdorp. Zal wor
den nagegaan wat daaraan te doen is.
Daarna sluiting.
Grifps'kerke. Vrijdagmiddag is alhier het
nieuw benoemde hoofd der Chr. School,
de heer B. G. Groot Nibbielink, gekomen
v,an Culemboig, geïnstalleerd.
De voorzitter der schoolvereeniging, de
(heer J. H. Geschiere sprak na opening
op gewone wijze-over de wisseling des!
levens en de vastheid van Gods Woord,
dat leert, dat door gehoorzaamheid de
eerste beginselen des wegs worden ge
leerd, en dat wie uit dat woord put,
vrucht zal mogen aanschouwen op zijn
werk, dat in dit geval in band met de
ouders dient verricht.
Op zijn verzoek zang men Psalm 1211,
waarna dhr Groot Niibbelink het w,ooi(d'
verkreeg en na zijin danik voor de benoe
ming en de gesproken wenschen geuit
te hebben de aandacht vestigde op de
taak van het onderwijs dat aanvullen
moet wat de ouders om vele redenen niet
zelf kunnen doen. Maar het gezin moet
het middelpunt blijven en gewaakt moet
worden tegen het pogen van revolutio
naire kringen om door school voeding en
kleeding enz. het kinld aan het gezin te
ontfutselen.
Ouders en onderwijzers moeten Samen
een eenheid vormen en het kind op
voeden ter eere -Gods, toegerust tegen
de macht der zonde. Een biddend volk
moet gekweekt. Spr. aanvaardt zijn nieu
wen werkkring in diepe afhankelijkheid
van God, aan wiens zegen' het al is ge
legen.
Be heer Fraanje spimlc een. woord van
welkom, namen» bet personeel en Ttó
kinderen die dit lokaal op zulk ©en prach
tige wijze hadden helpen versieren met
bloemen, planten en guirlande», en uitte
de beste wenschen voor een prettige ze
genrijke samenwerking.
Vervolgens spraken nog 'de heer C. Wit,
inspecteur van het L.O., inspectie Mid
delburg, de Burgemeester J. J. .de Kclijzer
namens het Dagelijksch bestuur der ge
meente, Ds J. Dijkstra en de heer A. Ge-
i n Mn ll i
weg. Ga je mee kijken?'Misschien kunnen
wij nog helpen. Je hebt toch ook die scha
vuiten al gehad? Hebben ze niets gedaan?
Hoe is het mogelijk I" Hij was nu vlak bij
en keek verbaasd om zich heen. „Bij1 ons
is de 'boel kort en klein geslagen. Zijl
zagen wel dat wij, roomsch waren, maar
dat kon de schavuiten niets schelen. Ge
lukkig zijn wij ongedeerd en de brand
is er niet ingestoken. Hoe komen jullie.
„Dat vertellen wij later wel eens," zei
de de boerin haastig. „Loopt nu maar
gauw naar Van Engelen en Petersen."
„Maar jullie dan?", vroeg Van Gel
deren, even weifelend.
„Wij redden ons wel. Het schijht, dat op
iedere boerderij een troep ruiters is los
gelaten. Voorloopig zal er wel niets ko
men. Neemt elk een paard, mannen."
De béide "boeren draafden door het
mulle zand, dat hoog opstoof. En op
de dringende, herhaalde vraag van Dier
mansz vertelde de boer van „Gelrehof" in
korte woorden, hoe het bij hem was toe
gegaan.
„Je hebt toch een wijf, Van Gelderen 1"
zei de ander bewonderend. „Dat is toch
verstandig bedacht."
,,'k Had er eerst niet veel trek in, om
dat ik het laf vond- Maar nu moet ik
erkennen, dat het zóó hot beste was".
„Natuurlijk. 'kWou, dat ik het ook
gedaan had! Daar loopen do Van Enge-
liaa orir hit arf. Z* zjjn ar gelukkig
schiere, waarna de "heer Groot Nibbelink
deze bijeenkomst met dankgebed sloot
Vele ouders en belangstellenden waren
tegenwoordig.
Indrukken van de Bondsvergadering van
Patrimonium te Groningen.
Tweeërlei menu.
Twee momenten van deze algemeen©
vergadering waren verrassend, n.l. dh
wijdingssamenkomst in de Martinikerk en
de diaarop volgende begroetingssamen
komst, en de lunch, die door de Co-
operatie „Samenwerking" aan de afge
vaardigden is aangeboden.
De wijdingssamenkomst bracht de
goede stemming om dankbaar te herden
ken, en zoowel de feestrede van de®
bondsvoorzitter als het slotwoord van
ds Vermeulen heeft nadruk gelegd op
den zegen waarmede de arbeid van Pa
trimonium is bekroond.
Deze dankbaarheid moest zich in feest
vreugde uiten, en de jubileerende afdee-
ling heeft dit gevoeld, en alles in het
werk gesteld om het den afgevaardigden
aangenaam té maken.
De begroetingsavond was prettig, er
heerschte een feestelijke stemming, die
verhoogd werd door de muziek van het
Patrimonium-gezelschap, doch de lunch
die 's Woensdags werd aangeboden heeft
zeker wel aan de verwachtingen, vol
daan. Het beteekent dan ook wat om aan
eenige honderden menschen iets derge
lijks aan te bieden, en de gastvronw
moest wel de beschikking hebben over
een ruime beurs om iets dergelijks te
kunnen doen.
De Groningers hebben getoond, dat jjij
gulle gastheeren zijn, en bovendien kre
gen wij den indruk bij het lezen van bet
menu 'dat de broeders In Groningen
niet voor de eers'te maal iets dergelijks
hebben samengesteld. Reeds het lezen
van het menu bracht vroolijkheid, al vie
len de gerechten, gezien de aankondi
ging, bijzonder mee.
Zonder twijfel is dit onthaal door ieder
zeer op prijs gesteld, trouwens diegenen,
die het woord voerden, hebben duidelijk
doen uitkomen, dat 't gewaardeerd werd-
Toch was de voorzitter niet op zijn ge
mak, want hij moest zorgen, dat de
agenda afgewerkt werd, en nog restten
de vraagpunten van de afdeelingen, en
daarom maande hij aan om ,op lijd te
gaan beginnen al gaven niet alle afge
vaardigden blijk van dit op prijs te stel
len. Toch kreeg hij het gedaan om op
tijd te beginnen, en ook om de agenda
binnen den gestelden tijd af te werken.
Daarbij heeft hij sterk gewerkt met rant
soeneering van den tijd, die zóó kort was
toegemeten, dat voor breede bespreking
geen tijd was. Wat ook niet noodzakelijk
was. De ingediende voorstellen waren
niet zoo belangrijk, enkele zelfs min
der gelukkig; wij denken aan het voorstel
Den Haag over het zitting hebben van
personen boven de 60 jaar jn het Bomds-
bestuur, welke men meende verplicht te
moeten laten bedanken.
Gelukkig dat momenteel de zaak voor
het Bondsbestuur eenvoudig was, omdat
dergelijke per^pnen geen zitting hebben.
Van meer belang was het voorstel
Utrecht over de Geref. en andere Man-
nenvereenigingen. Waarschijnlijk heeft
men in Utrecht to kampen met minder
belangstelling voor Patrimonium als voor
dergelijke vereenigingen.
Toch kwam bet ons voor, dat het prae-
advies van het Bondsbesltuur zóó gesteld
was, dat 'daarmede accoord kon worden
gegaan. Want moeilijk kan men toch actie
tegen 'deze vereenigingen gaan voeren:
wel kan men trachten de grenzen af te
bakenen om ieder op zijn eigen terrein
te laten blijven. Of dit echter wel moge
lijk zal blijken, zal1 de toekomst moeten
loeren, doch voordeel in. 'den zin zooals
het „Geref. Mannenblad van October,
ap .10, publiceert namens het Verbond
van Geref. Mannenvereenigingen,, zien wij'
in deze voor Patrimonium nog niet.
Toch bleek, dat meerdere afdeelingen
ook mindere belangstelling constateerden
sinds de "Mannenvereonigingeni opgericht
werden en aan invloed wonnen. Laat
het ons niet weerhouden, om op sociaal
terrein, en 'dan inter-kerkoljjk
mede te helpen om de komst van het Ko-
allemaal. Kijk toch eens aan: de heele
boerderij brandt tot den grond toe af.
Wat een verlies, wat een verlies I"
Van Engelen bleek kalm tc zijn.
„Er is niets meer te redden, hier,
mannen. Misschien bij Petersen nog. Wij
zijn allen ongedeerd. Wonder boven won
der. Wat een schavuiten. Het is het
grootste ontuig, dat er bestaat op de
wereld. Zij moesten allen over de kling
gejaagd worden. Ik zeg tegen Jan: „Jij
gaat vandaag nog weg en ziet Dieren
te bereiken. De Prins kan wel mannetjes
gebruiken". Rijdt maar verder, mannen.
Bij Petersen is misschien nog wat te
doen."
„Voorloopig gaan jullie maar naar mgn
boerderij", zei Diermansz. „Dan kunnen
de Petersen op „Gelrehof". Wjj moe
ten elkaar helpen."
Voort reden zij. Om bij Petersen een
tooneel te zien, dat hen de keel van
schrik dichtsnoerde.
„Daar ligt Sanne.DSAr, vlak bij de
deur", schreeuwde Gerbrand van Gel-
deren mot heesche stem. „Zou zij dood
zijn? Maar dat is toch verschrikke
lijk", Hg maande het paard tot spoed
aan. Straks valt de heele gevel op haar.
Hoor dat gekraak en geknetter eens.
„En daar liggen Petersen en zijn
vrouw, dfihrl" nop Diermansz. „Vooruit,
vooruit, hier is hulp noodig. ,Wat ge
lukkig, dat wij gegaan zijnl"
Wuinige tellen daarna «tonden ze bg
BS!
Er wordt de laatste jaren op inter
nationaal gebied ontzaglijk veel geconfe
reerd en geredeneerd en gerapporteerd,
zonder dat groote resultaten worden be-
reikt.
En dat komt, omdat men de zaken
verkeerd aanpakt
Mac, Donald, die naar Amerika is ge
reisd om met Hoover over belangrijke
vraagstukken te onderhandelen, doet het
anders en beter.
Een telegram uit Londen, waarin van
do hartelijke ontvangst van Mac Donald
gewag wordt gemaakt, vertelt het ons:
„De onderhandelingen iusschen Hoover
en Mac Donald zullen beperkt blijven tot
het bevorderen van de toenadering tot do
beide naties. Alle aangelegenheden, die
geschillen in zich houden „of tot tegen
stellingen kunnen leiden, zullen geen. on
derwerp van bespreking uitmaken".
Zie, dat is de methode.
Alleen praten over dingen, waarover
men het eens is.
Ik durf dan ook voorspellen, dat de
onderhandelingen een schitterend ver
loop zullen hebben.
OPMERKER.
ninkrijk van God te bevorderen. Slechts
als wij ons werk in dat licht bezien
heeft het waarde. En dan hindert het
aantal niet, al wenschen wij dit groot
Daarmede is natuurlijk niet gezegd, dat
wij de waarde van het aantal onderschat
ten, want juist was dit het uitgangspunt
van het voorstel, n.l. het niet genoegzaam
winnen van leden, dat Utrecht bewoog,
om het vraagstuk op de agenda te plaat
sen.
De agenda was met dit laatst behan
delde voorstel afgewerkt.
Een enkele opmerking tot slot.
Patrimonium heeft te Groningen enkele
goede dagen gehad. De afd. had er zeker
alles op gezet, de eerste maal, dat <1© ver
gadering in Groningen gehouden werd,
deze zoo goed mogelijk te doen Slagen.
Gezien het feit, dat een jubileum werd
herdacht, was dit te waardeeren, en toch
wagen wij de aanmerking te maken, dat
andere afdeelingen niet op deze wijze
moeten voortgaan.
De mensch heeft nu eenmaal neiging,
om niet voor anderen te willen onderdoen
en wij vreezen, da.t men wil trachten ten
minste hetzelfde als Groningen te doen,
hetgeen jjnnoodig, maar m.i. bovendien
ook niet gewenscht is.
Onze jaarvergaderingen moeten gehou
den worden, om de alg. zaken zoo vol
ledig mogelijk te bespreken en om de
juiste besluiten te nemen. Daarvoor is
eerste vereischte, dat er voldoende tijd
is om de zaken rustig te bespreken.
In dit geval heeft de agenda moeten
lijden door allerlei, dat op zichzelf zeer-
aangenaam is, doch wat ook gemist kon
worden, althans in mindere mate kon
worden gedaan.
Daarmede willen wjj niets afdingen op
hetgeen gedaan is, de broeders in Gro
ningen hebben alles gedaan om hot nut
tige met het aangename te verbinden,
en daarvoor zijn wij hen zeer erkentelijk.
Doch een ontvangst als te Groningen
moet uitzondering blijven, anders ?al het
zeer bezwaarlijk zijn voor andere afdee
lingen om de algemeen© vergadering te
ontvangen, en nog bezwaarlijker om een
agenda af te werken.
Doch afgezien daarvan waren het mooie
dagen in Groningen, die ongetwijfeld lang
zullen voortleven bij hen, die ze meei-
maakten.
Alle hulde aan den wakkoren voorzit
ter dhr L ut ter, die de ziel van alleö
was.
Wij Zeeuwen hebben in het Noorden
kunne» zien, waartoe samenwerking in
staat is,
Wanneer slechts een gedeelte van het
daar verrichte werk hier kan worden
gedaan, dan zijn wij dankbaar. Mogen de
komende wintermaanden ook voor P. in
Zeeland voordeelig zijn. Onzerzijds wordt
daar met kracht aan gewerkt; wij hopen,
dat de winst daarmede in overeenstem
ming moge zjjn.
M. H.
den boer en Sljjn, vrouw, die stevig ge
bonden daar lagen, en blijde keken, toen
zij zagen, wie er gekomen waren.
Maar de boer van „Gelrehof" liep op
Sanne toe, nam de schier levenlooze
gestalte in zjjn sterke armen en droeg
haar ver weg van het brandende huis,
dat ieder oogenblik kon instorten.
Zoo nu en dan opende, tijdens het
vervoer, "het meisje de oogen.
„Goddank, zij leeft nog", mompelde
de boer.
Toen hij zijn last had neergelegd, dicht
bij het damhek, in het .gras, kwamen
ook Petersen en zijn vrouw aangestrom
peld, stijf van het gebonden-zijn, maar
overigens ongedeerd.
„Is Sanne dood?" stamelde de
boerin.
„Neen, neen", haastte zich Van Gel-
deren té antwoorden. „Help haar zoo
goed mogelijk. Daar komt zij al tot be
wustzijn 1"
Inderdaad opende Sanne de oogen en
glimlachte flauw, toen zij vader en moe
der ongedeerd zag.
„Zijn zij weg?" vroeg zij fluisterend.
Óp dat oogenblik stortte met donderend
geraas het brandende gebouw in. De be
zitting va.n Klaas Petersen was verloren.
Als wezenloos staarde hij er naar....
(Wordt vervolgd.)
