DE ZEEUW
TWEEDE BLAD.
FEUILLETON
BOEREN VAN LOBITH.
Uit de Provincie.
(Wordt vervolgd.)
WOENSDAG 2 OCT. 1929. No. 2
POLEN.
Cdynia zeehaven. De Poolsche
„corridor". Verloren land en
herwonnen zee. Angsten en
ontroeringen.
door Dr FELIX HUTTEN.
V.
En als ge nu alles gezien hebt, bergen
en bosschen, musea en steden, zwarte
mijnschachten en kleurige volksdrachten,
het landvolk en de millioenenstad, de
Weichseloevers en de zoutmijn van Wie-
liczka bij Krakaw, dan is er Gdynia
nog, Gdynia en de zee, Gdynia dat de
eigen bewoners van het vrije Polen even
zeer in verstomming brengt als de ten
toonstelling van Poznan, waarin de repu
bliek zich zelf wel bewonderen moest.
Gdynia, pas geleden een visschersdorp
met eenig'e honderden bewoners, is als bij
tooverslag tot een stad omgevormd van
30.000 inwoners; en waar tot dan toe een
schilderachtig strand zich uitbreidde met
alleen maar zandheuvels en wat verkreu-
peld bosch, blinkt nu een badhotel tus-
schen een krans van villa's en bloeit een
haven nog eer die is afgebouwd.
Poiznan's tentoonstelling Jdotak op als
een symphonie uit 'de stilte van het land,
en lag er plotseling kleurrijk in de zon te
branden als een mozaïk, een mooie droom,
een tooverspiegel, die geheimzinnig de
woorden sprak uit het sprookje: Polen,
Polen, wat ben je rijk, wat ben je levens
krachtig, wat ben je mooi..Maar
Gdynia is het wonder, het wonder zonder
meer, het wonder waarvoor allen sprake
loos staan, dat niet werd gedroomd, maar
eenvoudig vervuld, dat opblonk en bloeide
en er nu is, zonder zich den tijd gegund te
hebben om te worden. Het werd gedacht,
.«n was er.
Nog wordt de haven uitgebreid; eerst
in 1931 zal zij klaar zijn; maar nu reeds
wimpelen er al de kleuren der vreemde
mogendheden. Een buiten-bassin en een
binnendok, kaaien met kranen en stapel
plaatsen voor 20 schepen, zijn er al. Het
moet alles nog verdubbeld worden, en uit
gelegd. Een krijgshaven hoort er nog toe,
en een visschers'haven. Maar nu al, eer
het opgezette plan gieheel is uitgevoerd,
behoort Gdynia na Stockholm: en Kapen-
hagen, met Dianzig, tot de grootste havetng
der Ralthische zee. Na den totalen afbouw
zal de haven 450 hectaren Wateroppervlak
heslaan piet 13500 meter kaai, Waar 15
millioen ton per jaar kunnen verscheept
worden.
En een goed uur verder, zichtbaar van
Gdynia uit, ligt de haven van de vrije
stad Danzig.
Is dit waaghalzerij!, is dit waanzin?
Het was als een hersenschim1 van den
minister, die het plan doordreef. De mo
gendheden maakten van Danzig een vrije
stad, om Polen aan een haven te helpen.
Maar Polen zelf bouwt, binnen de eerste
tien jaren van zijn bestaan, een nieuwe
haven daarnaast.
Dit zou alles anders geweest zijd, als
de eindelijfce vrede na den grooten oor
log ook verzoening en rust gebracht had.
Maar dit was niet zoo. De vrijle handels
stad maakte het Polen 'op allerlei wijzen
lastig. Lithauen bleef onverzoend. Oost-
Pruisen door den Poolschen „corridor"
van Duitschland gescheiden, bleef onwil
lig; en Duitschland zelf nam geen vrede
met de regeling ondanks de verdragen.
Hoe zou dit land het oude thema kunnen
opgeven, dat luidde: Polen 'van de zee
verdringen? Een vernieuwd Polen was
het schrikbeeld van Bisimarck, die wel
begreep dat dit Danzig in onmiddellijk
gevaar ging brengen.
De zee veroverd, en de zee behouden,
is daarentegen die grooie stelling van
de Poolsche republiek. En daarom heeft
deze zich vastgezogen aan het strand,
dat die samenstellers der nieuwe wereld
kaart haar hebban toebedeeld. Op dit
strand laat Polen rechtein gelden van
historischen en van ethnographischen
38) o
HOOFDSTUK XI.
Alsdevijandinhetlandis...
In woesten galop kwam een aantal rui
ters over den weg gereden.
Klaas Petersen, die nadat bet ka
nonvuur en het geknetter der musketten
dat dof van de zijde van den Rijn tot
de hoeven was doorgedrongen, bedaard
was onrustig over het erf liep, met
zichzelf in tweestrijd, of hij eens zou
gaan kijken naar den afloop van den
strijd, wat vrouw en dochter hem ont
rieden, Klaas Petersen zag de ruiters aan
komen en ging naar binnen.
„Daar komen' de Franschen", zei hij
op kalmen toon, alsof het de meest ge
wone zaak ter wereld gold.
Maar in zij'n oogen flikkerde een
vreemd, onheilspellend vuur
„O, Klaas, wat moet dat? Als zjj maar
voorbij rijden!" klaagde da boerin, met
de handen voor da oogen.
Sanne •prak geen woord, maar ver
bleekte, toen zij, een blik door het in
aard. Daartegenover is het Duitschland te
doen om zijn prestige erf om krijgskun
dige gronden.
Intusschen pleiten de statistieken voor
de getroffen regeling. Alleen omdat
Duitschland geen handelsverdrag met
Polen wil aangaan, gaat 'tniet nog beter!
Zelf Danzig, dat koppig bleef, won er bij.
En overigens snakt een bevolking van
30 millioen naar een vrijen uitvoer over
zee. Dat Duitschland bij dit alles onwil
lig bleef, kan beschouwd worden als heen
gevolg van het feit, da.t het Germanen-
dorp, bij de grondvesting der Poolsche
republiek als bij de wording van Tchecho-
slovakije, een zoo gevoeligan knak kreeg.
Bij de geweldige economische uitbrei
ding van het nieuwe Polen, werd de
haven van Danzig te klein. Men kan zich
ook voorstellen, dat de Poolsche staats
lieden zich met bezorgdheid de vraag
gesteld hebben: wat te beginnen, in.geval
van oorlog, wanneer wij geen vrij spel
hebben te Danzig, en de eerste buren
kwade vrienden zijd? En daarmee was
het ontstaan van Gdynia-zeehaven, als
mogelijkheid voorzien, al reeds in uit
voering, nog eer de Poolsche kamer het
plan had goedgekeurd. Tegenover alle kri
tiek 'en bedenkingen van cijferende hoof
den, tegenover weifelingen eener voor
zichtige ■bedachtzaamheid, zal de Pool
dit eene woord zetten als afdoend argu
ment levensnoodzaak.
De kolenproductie van Polen steeg van
1924 tot 1928 van 28 tot 40 millioen ton,
de buitenlandscho handelsomzet van 18
tot 28 millioien. De groots leveranciers
zijn, na Duitschland, de Vereenigde Star
ten Engeland -en Frankrijk. Tegen d'e 13
pet. van den in- en uitvoer van Polen
over zee in 1924 staan 40 pet. in 1928.
Daarom dus: levensnoodzaak. En in 192G
begon de scheepvaartmaatschappij Zeg;-
luga Polska met den aanbouw eener han
delsvloot.
Maar wij hebben achter de masten en
schoorsteenen der koopvaardijschepen in
da haven van Gdynia ook de grijze rom
pen gezien der twee kanonneerbooten en
de zes Maine torpedobooten der oorlogs
vloot.
Oók levensnoodzaak.
Alweer b^rijpelijk, wanneer men met
de oogen 'der Polen de toenadering tus-
schen Frankrijk en Duitschland gade slaat.
Want als het dit laatste land inderdaad
ernst "is met zijtn revanche-gedachten in
het Oosten en het opblazen van den
Poolschen1 „corridor", dan komt het de
Polen voor dat Duitschland door dit ko-
ketteeren met Marianne tracht in het
Oosten de handen vrij te krijgen, eenmaal
verzekerd van de vriendschap van Frank
rijk, dat jzich nu nog altijd de. bondge
noot van Polen heet. In dat geval zou
men hier immers niets meer hebben aan
de mooiste woorden 'der Fransche vriend
schap', door een Lafayette en Colbert ooit
uitgesproken, en zijn eemig 'heil en toe
vlucht moeten zoeken in een goed uit
gerust leger met vloot.
Zqo zou Duitschland mot alle zorg er
moe bemoeid zijn, van mu af aan 't con
flict met Polen te „localiseeren", om te
zijner tijd te Warschau aan te kloppen
mot bepaalde voorstellen tot grenswijt
ziging, waarbij geen verre vrietnden het
dan 'lastig vallenPolen is er maar
te vast van overtuigd dat de Duitschers
altijd weer vergeten, dat zij niet de eerfi-
gen in Europa zijin.
Maar tevens bepleiten de Polen met
hardnekkigheid de noodzaak van het be
staan van den. "Poolschen „corridor" voor
Europa. Zou 'de Republiek haar samen
hang met .'de zee moeten opgeven, .dan
word de verbinding met heel het binnen
land van Europa wat den handel van En
geland, Frankrijk, Scandinavië en Amerika
betreft, oen monopolie, van Duitschland.
TisjechoslovaMje en Hongarije, -zouden,
aan de willdkeur van Berlijn zijn overge
leverd; zoo ook ©en groot gedeelte van
den Russischen handel, die zich altijd
weer zal oriënteeren naar de B-althische.
zee. Daarom Is de toestand, als nu be
vestigd, voor den wereldhandel nood
zakelijk, en ©en ommekeer der dingen in
Duitschen ,zin niet moer bestaanbaar.
Zoo hoeft de republiek van Polen met
den bavenbouw van Gdynia voorgoed be
zit genomen van de ze© en voor heel
de wereld de verklaringen afgelegd, dat
zelfs het voorstel van een wijziging hier
van den wereldvrede in gevaar zal bren
gen erf den porlog onvermijdelijk maken.
lood gevatte veDster slaande, zag, hoe
de troep links afsloeg en het damhek
doorreed.
„Voorbij rijden?" zei boer Petersen, ,,'t
Mocht watl Daar is dat gebroed all"
Van de vluchtelingen uit het, Kleefsche
had hij al genoeg vernomen over het op
treden der Franschen. .'tZou hier precies
zoo gaan. Hij perste dei tanden ojpl 'el
kaar
Er klonk huiten een commando.
De boer wilde het vertrek1 verlaten,
maar zijtn vrouw en dochter smeekten
hem te blijven en 'haar te beschermen.
Met tegenzin voldeed hijl aan het verzoek.
Opeens word een luid gelach vernomen'.
Dan angstig gekakel van kippen. Het drie
tal zag, hoe de Fransche soldaten over het
erf holden, de kipp'on grepen en de dieren
met geoefende handbeweging den nek
omdraaiden. Luid blaffend kwami Gastar
de waakhond, aangerend en sprong woest
tegen één der ruiters oip. Het werd zijtn.
ongeluk. Even flikkerde het staal en
onder vreeselijk gehuil zeeg het trouwe
dier stervend ineenEn de kippen ka
kelden-luid, toen zij in een hoek worden
gedrongen, waaruit ontkomen niet mo
gelijk zou zjjn.
In een punt des tijds speelde dit alles
zich af- Bevend zagen do boerin en Sanne
toe. Maar het werd den boer te machtig.
Bleek snelde hij het vertrek uit, het erf
Niet alleen dat dertig millioen Polen
recht hebben op een Poolsche haven,
maar ook heeft Polen recht op den „oor,
ridor", op Pommeren, oud-Poolsch ge
bied, dat ondanks alle germaniseering
zijn P-oolsch-sprakende bevolking be.
waard heeft. Het was de onvoorzichtig
heid van een middeleeuwschen vorst,
Koenraad, hertog van Mazovië, die» dit
gebied in gevaar bracht, toen hij de
ridders der Duitsche orde verzocht, om
Pruisen te bekeeren en zijn hertogdom
onder Jran bescherming te nemen. De
orde nam Pruisen in bezit en in 1308
ook Pommeren, de huidige „corridor",
mot Danzig. Wat Poolsch sprak, werd er
over de kling gejaagd. In 1525 ging de
orde 'tot het Lutheranisme over, (en uit
haar staten ontstond een erfelijk ko
ningschap. Do koning van Polen vond
alles goed, daar de nieuwe staat zijn
souvereiniteit erkende. Hij nam genoegen
mot een eed, in plaats van met 't zwaard
zijn positie te versterken. Ofschoon Dan
zig toen tot 1772 aan Polen bleef,
ging Pommeren aan de Duitschers ver
loren. Maar het Duitsche Danzig, vast
aan-Polen verbonden, werd groot, en wel
varend en bleef tot 1863 ook trouw,
om eerst biji de definitieve Oplossing van
het Poolsche rijk bij Duitschland te wor
den ingelijfd.
Pommeren daarentegen, hoe lang ook
opgeslokt door D-mtschland, bleef Poolsch
in hart en nieren. In geen enkel zijiner
districten waren de Duitschers in de
meerderheid en altijd stuurde dit lands
deel weer telkens Polen naar den Duit
schen Rijksdag als .afgevaardigden.
Of de Duitschers de bevolking nu al
Kaszuben noemden, alsof dat iets anders
dan Polen was, zij sprak een Pool'sch
dialect, en was geheel jets- anders dan
Duitsch. Zonder de „Ansiedelimgs-kom-
mission" zou bet Duitsche import het
er benauwd gehad hebben.
Met de „corridor" is oud Poolsch I'and
aldus tot het nieuwe Polen teruggekeerd,
en Gdynia, de nieuwe zeehaven, is "de
kroon op dit werk, op de hereeniging
der gescheiden volkeren en verscheurde
gebieden. Gdynia is de symbolische
„geste" der inbezitneming van de weer
gevonden zee. Er is voor de nieuwe
Polen iets mystieks in dezen naam, die
brandt aan den einder van 'het land als
een vlam. De plotselingheid waarmee die
naam zelf aan de kim der historie ge
rezen is, zet het woord al in een gloed
en een licht, dat fantastisch aandoet.
Voor wie dit strand van vroeger kenden,
lijkt het een betooverd oord. Zooals al
leen de Amerikanen nog maar nieuwe
steden te bouwen wisten, is; er hier de
nieuwe stad ontstaan. En haar strand
lokt de zomergasten in hun kleurige
wemeling, evenals de havenarmen de
schepen trekken der verre kusten. Een
zee zonder eb en vloed, blauw als die
van het Zuiden, binnen een krams van
boschjes en heuvels een haven vol
schepen, masten en schoorsteenen, waar
de Europeesche vlaggen het Poolsche
dundoek hun groet brengen. En in de
blauwe diepte van den hemel, boven
de breed-e blauwte der wateren, de wijd-
ontploken wieken van den witten adelaar,
die klimt naar de zon.
Het moet voor een Poolsche ziel, voor
dit volk der knechtschap en der dwing-
landij, iets van zoo wonderlijk bekoren
zijn, dit gezicht der Poolsche zee, dit be
wustzijn der bevrijding en expansie naar
alle windstreken uit, over de blauwe
banen der vrije wateren, dat zij met
©en uitbarsting van jubel „Gdynia" zeg*
gen, zoaals Xenophons' soldaten „tha-
lassa, thalassa" juichen voor het ruï-
scbend zeestrand.
Bij de eerste tien jaar van haar bestaan
ziet de jonge republiek, haar schoot vol
rozen, .als de koningsdochter der le
gende- De wonderen zijn er opgebloeid
als de bloemen in een zomertuin.
Ein'dle vain dein Zomertijd.
Er wordt aan herinnerd, dat de zomer
tijd eindigt Zondag den Gen October, ten
3 ure voormiddag, zoodat in den nacht
van Zaterdag 6 op Zondag 6 October de
klokken een uur moeten worden achter
uitgezet.
op en schreeuwde dén georganiseerldierfi
roovers want dat waren de Franschen,-
zij werden aangevoerd door hun officieren
en onderofficieren; het was niet een or-
del.ooze bende toe: „Schelmen, wil
len jullie wel eens; ophouden 1 Dat is alles
mijn eigendom."
In luid lachen barstten de ruiters los.
Zij verstonden wel niets van de woorden
van den boer, maar zij zagen wel, dat hij
spirf-nijdig was. En dat juist wekte hun1
spottende lachlust opi.
„Sla dien kerel tegen den grond,
Pierre 1" riep een ruiter, mieteen kans
ziende een luid kakelende kip te verschal
ken. Hij draaide met één handbeweging
het dier den nek om, toonde het dooda
beest den boer, dezen lachend toevoe
gend: „Je hebt malscha kipp'etjes,
baasje."
Pierre voldeed niet aan het verzoek
den boer, die vlak in zijln nabijheid
stond te razen, neer te slaan. Hij draaide
hem verachtelijk den rug toe en ging
verder met de kipplenvangst: er liepen
er nog heel wat luid en verschrikt ka
kelend over het erf.
Het bloed van Klaas Petersen was tot
kookhitte gestegen. Hij wist niet goed,
wat hij deed. Verstandelijk redaneeren
was bij hem op dat oogenblik uitgesloten.
Hij snelde, geheel buiten zichzelven, naar
den koestal, greep een mestvork, joeg
Wegverbetering.
Men meldt ons uit Rilland-Bath
De werkzaamheden aan het eerste ge
deelte van den nieuwen Rijksverkeersweg
van hier naar Kapelle naderen thans de
voltooiing. Men is thans genaderd aan
den derden weg alhier. Het ligt 'in de
bedoeling, dit wegvak a.s. Donderdag voor
het verkeer open te stellen, zoodat men
dan, komende van Bergen op Zoom, en
van uit Zeeland naar Noord-Brabant aan
da buisjes recht door kan rijden. Hier
mede vervalt het vorkeer over het dorp
Rilland, en behoeft men ook den beruch-
ten overweg aan den derden weg niet
meer te passeeren, wat zeer zeker een
geruststelling voor vele automobilisten zal
zijn. De weg is flink breed, en aan beide
zijden is een rijwielpad aangelegd, zoodat
d'e wielrijders rechts kunnen rijden, wat
voor de veiligheid van het verkeer van
groot belang is. De wegverharding is
gemaakt van een asfaltbedekking en is
keurig in orde. Dit gedeelte is aangelegd
door den beer A. de Wilde, aannemer te
Middelburg, en is in een -jaar tijds bijna
voltooid.
Schore. Loop der bevolking over de
maand September 1929.
Ingekomen: 6, Louis de Koeijer, fruit
handelaar, van Kapelle. 14, Pieter Deur-
loo, onderwijzer, van Tholen. 19, "dansje
Schoen, huishoudster, van Nüenen (N.
Br.). 19, Melchert Bakker, stationschef,
van Nuenen (N.-B»), 28, Apolonia Maria,
van der Borgt, dienstbode, van Kruiningen
Vertrokken: 2, Elisabeth Tannetje Meij
aar, onderwijzeres, naar Kattendljke, A
53. 5, Johannis Zwartepoorte en gezin,
los werkman naar Wemeldinge, B 48;
9, Andries Bruijnzeel, zond. beroep, naar
Dordrecht, Reeweg 40; 25, Adriaan Jan
Houtman, arbeider Ned. Spoorwegen, naar
Boxtel, B 502.
Kapelle. Wegens geringe deelname is
de Postduivenvereen. „De Snelle vlucht"
(Zaterdagvliegers) alhier stilgelegd.
Enkele leden, die -toch wenschten deel
te nemen aan wedvluchten, zijn thans als
lid toegetreden tot de Vereen. „De Blau
we Doffer", te Hanswoort. Eerstgenoemde
vereeniging telt 7 leden, 'laatstgenoemde
20 leden.
Kruiningen. Dinsdagavond vergaderde
de Gemeenteraad. Afwezig dhm v. d.
Borgbt en Burkink en een vacature door
bet overlijden van dhr Kostense.
Na voorlezing der notulen, deelt de
Voorzitter mede, dat op 30 Sept. door
B. en W. de kas van den Gemeente-Ont
vanger is nagezien en in orde bevonden.
Dat Ged. Staten, hebben goedgekeurd de
geldleening voor sclioolbouw bij gemeente
c-rediet pari tegen 5 pet.
Aan het bestuur der Bijzondere School
te Kruiningen wordt voor de vakonderwij
zeres, verbonden aan die school, toege
kend over 1927 f 82,50 en over 1928
f 101,50.
Ter vervanging van de bestaande steen-
kolenkachels worden door 't bestuur der
Bijz. school te Kruiningen gelden gevraagd
voor verwarmingsinrichting door gas.
De Voorz. zegt, dat de kosten daar
voor f 854,55 bedragen.
Dhr Visscher informeert naar de oude
kachels. Dhr Minnaar zegt, dat dit kolom
kachels zijn, die het geheele lokaal niet
verwarmen en dichtbij te warm zijn. Met
alg. st. wordt aan dit verzoek voldaan.
Aan art. 24 der verordening, bedoeld
bij Art. 1 der woningwet, wordt met al-
gemeene stemmen toegevoegd, dat B. en
W. kunnen toestaan, dat voor woningen,
te bouwen buiten de bebouwde kom der
gemeente, als dakbedekking gebruikt wordt
tegen brandgevaar geprepareerd .riet.
Het bestuur der Geref. School te Oost-
dijk verzoekt, 'gezien het besluit van den
gemeenteraad te Krabbendijke, tot op
heffing der 0. L. school te Oost-
<jjj k, en daar het aantal leerlingen dier
school sedert het vorige raadsbesluit van
den gemeenteraad van Kruiningen is ge
daald van 13 tot 11, alsnog te besluiten tot
opheffing dier gemeentelijke O. L. school
en bet vrijkomende Jokaal in bruikleen
aan hen af te staan.
De Voorz. zegt, dat bet eigenlijk niet
aangaat om op een in een vorige ver
gadering genomen besluit terug te ko
men. tenzij nieuwe gezichtspunten zich
voordoen. Ook dhr Visscher meent dit.
Dhr. Minnaar zegt, dat het genomen be
sluit van Krabbendijke en het verlagen
weer naar buiten en wilde da ruiters
te lijf.
Het was dwaas. Want er was wel der
tig man, die, toen ,zij zagen wat er aan
de hand was, de vangst der kippen staak
ten en als één man zich keerden tegen
den met zijh vork zwaai enden b'oer.
Rake slagen kon hij slechts .even uit-
deelen. Instinctmatig ging hij achteruit
naar de schuur, opdat men hem van
achteren niet zou aanvallen. Hij bereikte
den schuurwand niet meer. Als een tijger
op zijn prooi, zóó sprong een ruiter op
zijn rug ten smeet hem tegen den grond.
Klaas Petersen, nu inziende, dat hij
een dwaze daad had gedaan door moe
derziel alleen tegenover een dertig rui
ters te gaan staan, verwachtte niet anders,
of rijn laatste ure was geslagen. Hjj sloot
de oogen en prevelde een gebed
Maar tot zijn verbazing greep men hem
vast, hond een touw aan armen en bee-
nen, zoodat hij zich niet verroeren kon
en liet hem liggen, Waar hij gevallen was.
Op datzelfde oogenblik kwam jamme
rend de boerin naar buiten en ziende,
wat er gebeurd was, brak zij in luid
snikken uit.
Natuurlijk baatte het niet. De woeste
lingen grepen ook haar beet, bonden baar
en wierpen haar, als oen stuk steen, naast
den boer. De arme vrouw kreunde luid
van pijn.
van het leerlingental motieven zijn om
deze zaak alsnog grondig te bespreken,
waartoe met 5 tegen 3 stemmen besloten
wordt. Dhr Minnaar zou zich verzetten
tegen de opheffing der O. L. school al
daar, wanneer er geen gelegenheid was
voor die kinderen om openbaar onderwijs
te ontvangen, doch Krabbendijke Is niet
ver af en ook IJruinirigon zal met do
nieuwe weg dichter bij zijn, terwijl in
de behoefte der Ji.ijz. school toch ook
voorzien moet worden door het groot©
aantal leerlingen. Dhr. v. d. Horg meent
ook, nu de toestand zoo is, dat, gezien
de groote kosten, die daaraan verbonden
zijn, bet beste is deze school op te hef
fen.
Dhr Visscher ziet in (to aangevoerde
motieven geen aanleiding, om, zoolang de
wet daartoe niet verplidit, de school op
te heffen.
Dhr Francoys meent, dat het in het
belang van het 0. L. onderwijs is, "dat
tot opheffing besloten w.o-rdt.
Met 4 voor en 4 tegen staken de stem
men, zoodat in een volgende vergadering
dit punt opnieuw in stemming komt.
Bij de rondvraag vraagt dhr Visscher,
of het geen tijd wordt, da.t 'we do be
groeting van het Gasbedrijf krijgen. De
Voorzitter, is bet met dhr V. eens. Hij
weet, dat hieraan druk gewerkt wordt
en deze spoedig te verwachten is voor
Juli tot Dec. zoowel als voor 1930.
Daarna sluiting.
lerseke. Hier worden pogingen aange
wend tot het verkrijgen van e©n verplichte
winkelsluiting en wel om ,8 uur en, des
Zaterdags om 10 - uur.
Borssele. De uitslag van derf1 ouder
lingen schietwedstrijd der sehietveraemi-
ging Frank van' Borselen is:
Parsotneale baan. Kunstvoorwerpen. Tijd-
schieten op pappen: 1. L. Maas 88 p.;
2. P. Karel.se 10Ö;4 p.; 3. A. de Muijnok
112 p,.; 3a. Johannes- Wolbout 11.8 p.;
4. C. van Sluis 124 p.; 5. J. Rottier
127 p.; 6. M. Krijger 136 p. 638.;
7. J. van Sabben 136 p„ geen s-teun-
serie; 8. Jacob Bras 139 p.; 9. A. Rooize
142,4 p.; 10. S. Meulpolder 142,5 p.;
11. Jac. v. d. Ende 150 p.; 12. L. Nieu-
wenhuijse 156 p.; 13. A. van Liere 160 p.;
14. C. de Vroe 183 p.; 15. Joh. do
Smidt 234 p.; 16. II. de Kok 235 p.
414 p.; 17. N. van Eenennaalm 235 p.
904 p.; 18. G. Smit 269 p.; 19. 0.
Ruster 270 p.; !20. Jac. van Westen 294 p.;
21. C. de Krijger 300 p.; 22. P. Minden-
houd 316 p.; P. Walhout poedelprijs-.
Vrije baan, baks. Geldprijzen1. J-oh.
:Walhout 198 p.; 2. P. ICarelse 197 p.;
3. L. Nieuwenhuijse 196 p.; 4. L. Maas
195 p.; j>. S.. MoulpoJ-der 194 p.; 6.
G. Smit 193 96 p.; 7. Jac. v. d.
Ende 193 95 p.; 8. J. v. Sabben
192 95 p.; 9. N. van Eenerfnaatn 192
94 p.; 10. J. Rottier 188 90 p.; 11.
W. van Schaik 188 87 p.
Eerebaan buks: P, Karelse 96.p.; Jac.
v. d. Ende 96 p. Bij loting lef pr. Jac.
v. d. Ende kunstvoorwerp2e pr. P. Ka-
raise medaille.
Ie dagmedaille Joh. Walhout 99 p.;
2e dagmedaille P. Rairelse 99 p.; S. Meul
polder 99 p.; L. Nieuwenhuijse 99 p-. Bij
loting heeft de dagmedaille S. M.eulpoJder.
Rozen prijs-medaille: S. Meulpolder 6 £o-
ze'ni; tJ. van Sabben 6 rozen. Bij- loting
J. van Sabben den rozenprijs.
Vrouwepolder. Zaterdag j.l. hield de
schietvereen.iging „Koningin Wilhelmina,"
haar ja'arlijkschen huishoudelijken wed
strijd. De prijzen' werden als volgt be
haald:
Bersoneeda prijzenle pr. S. de Roe, 2e
F. Kerkhove, 3e K. Ois-té, 4e Jac. Duve-
kc-it, 5e G. Vermeulen, 6e A. Lan-gebeeke,
7e L. Scheve, 8e P. Polderman, 9e P.
Schoe, 10e P. Melis, lie W. Duvekot
Sr., 12e P. Brasser, 13e G. Vlieger, 14e
II. jWaljarfrs, 15e J.de Rijke, 16e J. Du
vekot, 17e W. Duvekot Jr., 18e G. Mel-se,
19e M. Louwerse.
Eerebaan: le pr. S. da Rooi, 2e Jrfo.
Duvekot.
R ozen prij s S. de R-oio.
Hoogste serie: K. Oaté na loten1 met
5. de Reo.
Vaste baan: le pr. S. de Roe, 2e P.
Polderman, Se A. Langebeeke, 4e Jac.
Duvekot, 5e F.. Kerkhove, Ge K. Osté, 7e
W. Duvekot Sr., 8e E. Brasser.
Big ge kerke. Loop der bevolking over
de maand September:
Intusschen waren enkele ruiters, onder
welke een officier, naar binnen gegaan,
waar zjj Sanne vonden staan, doodsbleek
van angst en schrik.
„De la bierral Du fromagel Du painl"
schreeuwden de binnengedrongen solda
ten door elkaar.
Sanne verstond niet, dat zij bier, kaas
en brood eischten. Zij stond daar, bevend
over al haar leden, beurtelings bleek en
rood wordend, niet bemerkend, dat het
oog van den officier met welgevallen op
haar rustte
Hij gaf een kort, scherp hevel. De vjjf
ruiters in het vertrek volgden het bevel
op, zij het schoorvoetend en glimlachend.
Zij verlieten het vertrek, terwijl de offi
cier de deur achter hen sloot.
Dan wendde hij zich om en naderde
Sanne, die hem nu recht in de oogerf
keek. Die oogen deden haar doodelijk
verschrikken. Daarin blonk het vuur van
den hartstocht, van don wellusteling. Het
schaamrood vloog haar naar de kaken.
Opeens begreep zijl, wat deze Fransch-
man, die met uitgebreide armen, met een
glimlach en met zoetvloeiende woordjes
op haar toekwam, met haar voor had
„Je blijft mg van het lijf, ploert", siste
zij' tusschen de tanden. ,,'kLaat mij lid-
ver dooden."