ZEEDW
EËDE BLAD.
-MASSEE
!YL. SEDAN
luwknecht,
mtbewerker
IEREN VAN LOBITH.
Binnenland
Uit de Provincie.
Zoeklichtjes.
k of Cape
g ie pachten
Boomgaarden,
LS NIEUWE
rmansknecht
FEUILLETON
(Wordt vervolgd.)
dig een
xl] Is dan goed
en Herfst' of
eer.
GOES.
BLAUPOTTEN
Ictober 1928,
half twee uur, In
/- en St. Joosland,
[ERKOOPEN:
5 G. 280 R.
en Dljk,
jiw- en. St. Joosland,
Arnemuiden, ten
Johanna-Polder,
en gecombineerd,
rooven oogst en
3 G. 35 R.
land, I
nemuiden, aan den
le Hofstede „Den
en gecombineerd,
gaarden.
f 10 G. 47 R.
md,
[nemuiden, aan den
en gecombineerd.
25 Nov. 1929.
krt verkrijgbaar ten
|mden Notaris aan
Middelburg.
Lrmbestuur te Goes,
snde 1 Nov. 1929:
te Kapelle, aan den
loot 1.38.70 H.A.
morden in den a.s.
J aldaar, tegenover
1.44.52 H.A.
- te Kattend ijke,
den Wemelding-
jroot 67 A. 40 c.A.
rd „Vlieguit" te
Heernisseweg,
rd „Snabbe" te
pmetenhoek, groot
boomen worden
gerooid).
ird „Bermsloot"
iorsche brug, groot
ag zich aan te
kurus Verhulst Mz.
per Hectare met
rgen in te leveren
19, nam. 4uurN.T.
Notaris VAN DIS-
betreft de boom-
III en IV; en ten
Itaris PILAAR te
de boomgaarden
Bn der verpachting
jee van genoemde
age.
VAN
30 SEPT. 1929. No. 306.
imstandigheden
jiangeboden:
ter
en. Prijs f125.
is nog één jaar
No. 30 Bureau
Des,
billijk fe koop.
rkende conditie,
lestaan.
Garage Delftsche-
ijk van den tegen-
gevraagd
inwoning,
melken geen ver-
huishoudelijk ver-
bEN. Landbouwer,
^orinchem.
evraagd
ÏLFABRIEK
CBR GOES.
J. DRONKERS.
DE ALASTRIMGEVALLEN.
A lastri m of pokken?
missie van onderzoek ingesteld.
fc>py\-Ned. Tijdschrift voor Ganees-
io&jr Yiandelt dr J. Th. Terburgh,
ie T"'"ïr'Vur van de volksgezondheid,
iVeWLiV'®, \>e moet de pokziekte uit
O.kr n H>eerd worden?"
jofc L "lekte verstaat de schrijver
^fe£sT> Hii komt tot de volgende
heveü'-">.A
j0 hjpw van de bevolking tegen
,-eOWjkziekte met een zooveel mogelijke
van het encephalitisgevaar zal
moeten worden in wijzigingen
iia de tegenwoordig in Nederland ge-
•Igde methode van inenting met koe-
kstof-
In het kort zal deze aldus moeten
[luiden:
Inenting der kinderen óp een leef-
'P van 26 maanden door middel van
én schrap je.
0e. Revaccinatie van de kinderen op
n leeftijd, die nog nader moet worden
astgesteld- met behulp van de uitkom-
in, die verkregen zullen worden bij
revaccinatie van de kinderen, die als
iling met één schrapje werden in
ent.
Tjjdige revaccinatie der bevolking
lateren leeftijd en vooral van de aan-
aande moeders.
Hoewel er voor het nut van de toe-
issing van de door mü voorgestelde
tregelen sterke aanwijzingen zijn, zoo
tn.L toch niet verwacht worden,
deze onmiddellijk door de regeering
dwingend voorgeschreven zullen wor-
"V Om dit mogelijk te maken zal het in
de plaats noodig zijn, dat de voor-
methode, vrijwillig toegepast, ook
wwachten uitkomsten oplevert,
an voor de geneeskundigen in
liet moeilijk zijn, vooral niet
en tegenwoordigen tijd voor
^dijker beslissing worden ge-
Si, Ojfe Wan voor de toekomst zal
nen ontgaan, indien de vaccinatie der
kinderen een even gunstige uit-
st oplevert in Nederland als in de
grenzende landen. En waarom zou dit
bereikt kunnen worden? Men mag
niet aannemen, dat de grenslijnen'
ons land een geheimzinnige macht
fenen óp het ontstaan van de post-
inale. encephalitis? Alles wijst er op,
it aan de in Duitschland en België
kelijlce vaccinatie op jeugdigen leef-
Innken is, dat aldaar de postvacci-
ephalitis veel minder wordt waar-
dan in Nederland.» Wij kunnen
st dan verantwoord achten, wan-
ieze richting een krachtige poging
^daan om den dubbel gevaar-
oestand, waarin de Nederland-
•olking zich thans bevindt, "te
komen.
mderisv, die reeds ongevaccineerd
rn meer gevaarlijken leeftijd rijn op-
id, late m*®., merkt dr TerbuTgh
.dep. looprTrtiii zg'h betoog op, voor-
- ongemoeid. Zijl blijven weliswaar
eoifeava-ar opleveren voor de gemeen-
'p, indien er pokriekte wmdt waar-
P- ."ir.en, doch aan den anderen karet kan
öe||pa inenting bij enkelen, dezer kin-
dor, nhet ontstaan van encephalitis ver
enten. Slechts de inenting op jeugdi-
«n leeftijd zal, naar vermoed mag wor-
dvi aan dezen ongewenschten toestahid
<?<n t einde maken en tevens arisen en
otijprs behoeden voor het moeilijke di-
tenmia, waarvoor rij thans geplaatst wor-
'en, nu de alastrim het land is binnen-
Miongén.
&nst wanneer ernstig gevaar voor pok-
'tiefec aanwezig is, waardoor men dit
?«m de ongevaccineerde kinderen groo-
•bï moet" achten, dan dat van de post'
16
gtenant Ossenbroek, die in de onmid-
fe nabijheid van Aart holde, stortte
I lOB V
1'. keek om.... stond stil.... wei-
t'ip door, Van Gelderen. Q
Ju ijl liggen. Zie, dat jullie bij d.en
■romen. Je bent een dappere vent.
je wel. De Republiek gaat niet
loon van Friesland blies den laat-
|em uitDe zon stond hoog
hemelDe warmte kon men
Achter Aart klonk, in de
og, hoefgetrappelEen "laatsten
leg hij op de lange, doode gestalte...
|>f. |b schrikwekkende dag was deze
1 j^fouwe Fries voor zrfn land ge-
Als zoovele andere Friezen
veergalcoze bloedbad,
jt aïïïde verder. Aan zyta zijde hgg-
iitein Duco van Hemmoma.
Ossenbroek dood?"
'kapitein."
no kerel, dit alles is een gehand-
PMhat Fransche leger! Waar breng
schalde Aarts stem.
pver een bosschage van een
vaccinate encephalitis, ga men tot de
vaccinatie dezer kinderen ovpr, doch dan
ook met drie schrapjes.
De geneeskundige medewerker van bet
„Vaderland" schrijft:
Wij gaan de goede richting uit. Een be
schouwing over de heerschende epidemie,
in het Nederlandsoh Tijdschrift voor Ge
neeskunde van heden, van de hand van
niemand minder dan den hoofdinspec
teur van de Volksgezondheid, draagt den
titel„Hoe moet de p o k z i e k t e uit Ne
derland geweerd worden?"
Kunnen wij hierin de erkenning zien
van het feit, dat „alastrim" en „pokken"
geen prindpieele verschillen bieden Zeer
zeker wel, nu in een noot staat te lezen:
„Onder .pokziekte wordt hier verstaan
zoowel de variola vera (de echte pokken)
ais de alastrim". Geen wonder, dat de
schrijver dan1 ook slechts één methode
van bestrijding aangeeft en wel inenten.
Maar zou 'tdan geen aanbeveling ver
dienen den naam alastrim te schrappen?
Als er een. epidemie is van lichte ge
vallen van roodvonk, of mazelen, dan
geeft men daaraan toch geen1 afzonderlij
ken naam?
Want in den naam alastrim ligt een
gevaar, en wel dit, dat de ziekte niet
voor vol wordt aangezien. Had men da
delijk over pokken of pokziekte gesproken,
dan zou er nu reeds tienmaal zoo veel
zijn gevaccineerd.
Dat men nu dus zoo spoedig mogelijk
een zuiveren toestand scheppe en het
woord alastrim doe veerdwijnen. Beter ten
halve gekeerd dan ten beele gedwaald.
Men meldt aan het „HamdelshLad"
Ofschoon het te verwachten is, dat de
Wet van den 21sten Juli 1928, houdende
voorzieningen tegen besmettelijke ziekten
binnen zeer korten tijd in werking zal
treden en dam de vraag, of de thialns
in ons land voorkomende besmettelijke
ziekte nog steeds als „alastrim" mag wor
den aangeduid, meer een theoretische dan
een practische beteekenis zal krijgen,
heeft de Minister van Arbeid, Handel
en' Nijverheid het gewemscht geacht, zoo
mogelijk in deze toit klaarheid te komen.
In overleg met den Directeur-Generaal
van de Volksgezondheid heeft da Voorzit
ter van dm Gezondheidsraad den heeren
Prof. W. A. Kuan en en prof. J. J. van
Lochem, resp. hoogleeraren te Leiden eni
te Amsterdam, verzocht zich met Dr J.
Kuyper, lector in1 de besmettelijke riek
ten te Amsterdam, tot een commissie
te vereenigen, die hare meeming zal uit
spraken over het verschil dat in medi
sche kringen blijkt te heerschen over de
waardeiering van deze aanstekelijke ziekte.
Alle drie deze bwrcni behben aan het
verzoek, dat hun gedaan werd, gevolg
gegeven en zij hebben reeds een aanvang
mat hunne werkzaamheden1 gemaakt.
Bedrijfsraden en Minister Verschuur.
Nu in de Troonrede staat aangekondigd
dat een wettelijke regeling omtrent de in
stelling van bedrijfsraden in voorberei
ding is, heeft het orgaan van het Verb,
v. Ned. werkgevers n.l. eens nagegaan hoe
de nieuwe minister van arbeid, handel en
nijverheid over een wettelijk geregelde
bedrijfsorganisatie denkt. Mr T. J. Ver
schuur heeft eenige jaren geleden bij B.
Mensing te 's-Gravenhage een hoekje doen
verschijnen over bedrijfsorganisatie en in
die brochure van een 120 bladzijden druks
enkele hoofdlijnen, gezien van r.-k:. Stand
punt, uitgestippeld.
Wij moeten bekennen zegt de Ned.
Werkgever dat hernieuwde raadple
ging van deze sociale studie ons in hooge
mate heeft verrast.
Zeker de minister is voorstander van
bedrijfsorganisatie, maar die bedrijfsor
ganisatie moet rusten op goed vertrou
wen, niet op wettelijk ingrijpen. Want met
al zijn voorliefde voor de Katholieke be
drijfsorganisatie, ziet de heer Verschuur
daarin toch één fout, ni. dat „zij nog
voorda' er eenige ervaring was opgedaan,
wat bij zulk een maatschappelijke omwen
teling toch waarlijk geen weelde is, den
wensch formuleerde om ten spoedigste te
komen tot de publiekrechtelijke
kleine meter hoog en holde verder dwars
door het koren.
De vluchtelingen volgden, vertrouwend
op de terreinkennis van 'Aart en zijn
vrienden. Want Kees van Gelderen en.
de andere jongens van Lobith waren,
wonder boven wonder, ongedeerd en we
zen ook den weg.
Het geluid van paardenhoeven achter
hen werd niet meer vernomen. Het scheen
dat de achtervolging gestaakt werd. Maar
niemand keek om. Allen holden verder.
Aart naderde nu „Gelrehof" dat lag
te blakeren in de zon. Op het erf stond
het gezin: man, vrouw en twee meisjes,
angstig starend naar de vluchtelingen, die,
verspreid over het land, kwamen aan
rennen. Sommigen hadden "hun overtol
lige kleederen uitgesmeten. Een yapen
had niemand meer. Zij waren berooid en
beroofd.
„Aart!"
Dat was de juichende stem der boerin,
die het eerst haar zoon zag.
„Moeder!"
Hy holde het erf op, naar een open plek
achter de schuur, waar hjj hijgend stil
stond, schier onmiddellijk omringd door
tientallen anderen.
„Wat is er jongen?" vroeg de boer.
„Alles verloren?"
„Alles verloren, vader", antwoordde
Aart somber. „De Franschen zijn over
den Rijn. De ruiterij moest vluchten. En
b{j ons zijn honderden dooden".
„Het is een ongeluksdag" meende
organisatie van het bedrijfsleven (men
verg. p. 99).
Trouwens in rign conclusie .getiteld
„wat staat te doen", werkt de heer Ven
schuur ziijh afkeer van wettelijk ingrij
pen nog wat nader uit. Nadat hg eerst
betoogd beeft, dat verhindendverklaren
van de Collectieve Arbeidsovereenkomst
de eerste stap moet zijn vervolgt hij:
„Daarmede zou voor den gestadigen
groei van de sociale ordening 'een groote
stap zijn gezet, waardoor de ontwikke
ling der bedrijfsorganisatie veel betere
kansen zou'krijgen. Deze zou op privaat
rechtelijk terrein blijvend, voorshands met
de verschillende problemen, die voor de
bedrijfsorganitie nog in hinderlaag liggen
moeten worstelen. Zij moet ons tot de
kennis van de vormmogelijkheden bren-
gen-
Wiji kunnen ons dit betoog van iemand
die vurig de bedrijfsorganisatie wenscht
best begrijpen, maar wij vragen ons toch
af, wait er sedert dit geschreven werd
veranderd is, dat een ander inzicht zou
wettigen. Ook nu nog geldt wat de heer
Verschuur pp de zooeven geciteerde pas
sage doet volgen:
„Doch als men de samenleving van
het oogion blik bekijkt zonder den bril van
hetgeen men ook wij gaarne wen-
scben zou dan is de ontwikkeling van
de werkelijkheid en dan zijirt de aanwij
zingen van' wat het worden moet, luttel
en 'Onbeduidend."
En de slotsom, die hij uit dit requi
sitoir trekt is logisch als een bewijs van
Euclid es:
Zonder werkelijkheidsbasis geen wet
telijke opstal, zonder duidelijke aanwij
zingen van de practijk geen keuze van
vormen."
Waarlijk minister 'Verschuur beeft klem
mende en scherpzinnige argumenten aan
gedragen tegen het voornemen, dat de
minister van arbeid, handel en nijverheid
nu in de Troonrede aankondigt, om bij
de ..wet de instelling van bedrijfsraden
te voorzien.
Wijziging artikelen Pensioenwet
bi 3e Memorie van Antwoord inzake
het .wetsontwerp tot wijziging van enkele
artikelen der Pensioenwet heet het o.m.:
Vrijstelling te verleeneu van de betaling
van pensioenbijdragen voor ambtenaren
die den 65-jarigen leeftijd hebben bereikt,
ware in strijd met het stelsel der wet.
Opneming van een bepaling, inhouden
de, dat pensioen van een ambtenaar met
een zeker aantal dienstjaren nimmer min
der zal bedragen dan het pensioen, dat
zijn weduwe na zjjn dood zal ontvangen,
zou een verhooging van. He pensioen
lasten beteekenen, waarvoor niet vol
doende reden bestaat.
De postvluchien naar IndlS.
Bij de K. L. M. is bericht ingekomen,
dat het tweede vliegtuig op weg naar In-
dië Zondag van Akyab naar Bangkok zou
Vliegen.
De Londensche „Aeroplane" schrijft:
„Een jaar geleden vlogen vijf Fokkers
F. VII 3 m. naar Batavia en kwamen
daar aan. Ze waren de voorhoede van
een geregelden dienst alleen voor post in
1929 en voor' het vervoer van passagiers
in 1931. Volgens het plan werd met den
geregelden veertiendaagschen postdienst
een begin gemaakt op 12 September, toen
een Fokker met 146 K.G. post van Schip
hol vertrok. De afstand van deze lijn be
draagt meer dan 8000 mijl, zoodat zelfs
onze beroemde Indië-luchtlijn volkomen
wordt geslagen. Zelfs het beoogde eind
doel van die lijn, Singapore, laat men
achter zich. Want voor den dienst der
Hollanders is Singapore maar een tus-
schonstation aan den weg.
Tromp veegde ons bijna van de zeeën;
zullen we thans uit het luchtruim worden
gevlogen!^
Motorrit. Door de motorclub
„Scheldegouwen" werd Zaterdag jl. een
rit gehouden om het clubkampioenschap
dier Vereeniging. De tocht werd gemaakt
door Zuid-Beveland en Walcheren, welke
liep gedeeltelijk over hoofdwegen en ge
deeltelijk terreinritten. Laatstgenoemde
ritten waren zwaar, zoodat er veel van
Arend van Gelderen. „Het land gaat onder
God zij ons genadig!"
Het oog van Aart viel op zijn moeder,
die hem goedkeurend aanblikte.
„Is dit het einde, moeder?" wroeg hij.
Hg kon wel schreien van verdriet en
teleurstelling.
„Neen, jongen", zeide zg, „dit is het
begin. Het einde is er nog lang niet. Als
het land verlost is, d&t is het einde".
Stomverbaasd staarde kapitein Van Vel-
sen de spreekster aan.
„Ddt Is taal", zei hg bewonderend.
„Zoolang er zulke vrouwen zijn, gaat het
land niet onder".
„Het land gaat niet onder man", zeide
de boerin van „Gelrehof" met vaste stem.
Zg wist niet, dat zg tot een kapitein
sprak. Hel kon haar ook niet schelen. Sol
daten waren soldaten. En deze hadden
het eerste van de vele offers gebracht
Met groote teugen slokten zij het water
en de melk, die de boer, Elsje en Aaltje
al maar aandroegen. En Kees uit Dieren
had een haastig gesprek met zün tante.
En Pier Diermansz praatte jnet den boer
terwijl deze te drinken gaf.
„Vertel alles aan mijin vader, Van Gel
deren" smeekte hij.
„Het komt in orde, hoor, jongen", zei
de boer hartelijk. „Je gaat verder?"
„Wg gaan allen verder. Naar den Prins
Déér kunnen we weer zien. De boerin
heeft gelijk. Dit is hot oindo niet".
„Neen. dit kén het einde niet zijn!"
riep kapitein Van Hemmema. „Vooruit,
de deelnemers werd gevergd en zoodoen-
de verschillende rijders met de aarde in
aanraking kwamen. De start en finish
waren te Goes, alwaar des avonds de
prijsuitdeeling plaats vond.
De uitslag was als volgt:
1. Dhr J. Langwerden te Vlissingen
(kampioen) 6 strafpunten; 2. dhr G.
Eijkelenboom te Middelburg, 8 strafpun
ten; 3. dhr G. J. v. den Bosch te Vlissingen
11 strafpunten; 4. dhr C. de Leeuw te
Kruiningen, 21 strafpunten; 6. dhr G.
Kievit te Kruiningen, 25 strafpunten; 6.
dhr L. de Muynck te Krahbendijke, 30
strafpunten; 7. dhr J. A. Dekker te Yeere,
45 strafpunten.
Verbetering. De onderschriften
onder de foto's in ons nr. van Zaterdag
betreffende de branden te Nieuwdorp en
's-Heerenhoek zijn verwisseld.
Boven 1 i n ks c h e foto moet zijn:
Woensdagmorgen brak te 's-Hee-
renhoe'k een felle brand uit in de
schuur van G. Boonman, enz.
Bovenrechtsche foto: Bij de puin-
hoopen van de verbrande schuur van
Gebrs. Verdonk.
De stakingen In Zee uwscb-Vlaanderen.
Het „Hbld." meldt, in aansluiting aan
de reeds gepubliceerde berichten betref
fende de stakingen aan de Cokesfabriefc
te Sluiskil en een Stijfs elf abriek te Sas
van Gent, het volgende:
Het rustige, vredige Sluiskil, in de wel
varende, lachende Zeeuwsch-Vlaamscha
landouwen gelegen aan het kanaal Ter
Neuzen-Sas van Gent-België, is thans het
terrein van een arbeidsconflict, zooals
nog nimmer in deze contreien is voor
gekomen.
In de ookesfabriek te Sluiskil is een
staking uitgebroken, welke nagenoeg het
geheele personeel, dat voor het grootste
gedeelte uit Zeeuwsche arbeiders be
staat, omvat. Daarnaast hebben sedert
eenige dagen te Sas van Gent arbeiders
van een stijfselfabriek het werk neerge
legd en in lijdelgke berusting wachten rij
af of de directie hun verlangens zal bil
lijken.
Het standpunt der arbeiders.
De heer Ripper, vertegenwoordiger van
de Nederlandsche Vereeniging van Fa
brieksarbeiders, heeft aan het „Hbld." om
trent de voorgeschiedenis van de conflic
ten het volgende medegedeeld:
De arbeidsvoorwaarden zoo zeide
hg waren op deze fabrieken steeds
minder gunstig dan die in de bedrijven
in Holland. Loonen, vacantieregelingen,
overwemkregelingen en wat dies meer zg,
zgn in de groote bedrgven elders veel
en veel beter dan hier. Vandaar dat de
vakvereeniging de laatste maanden een
intensieve propaganda had gevoerd on
der de arbeiders te Sas van Gent zoo
wel als te Sluiskil met de bedoeling
hen tot orgnaisatie en' tot gemeenschap
pelijke actie aan te sporen. Zooals thans
Sebleken is, zgn deze pogingen niet zon
ar resultaat gebleven. Het meerendeel
der Sluiskilsche arbeiders is thans get-
organiseerd en gezamenlgfc vragen zg om
betere arbeidsvoorwaarden.
Het gemiddelde weekloon kan gerekend
worden op f20. Het zgn meerendeels
ongeschoolde arbeiders, die uit bet boe
renland in de fabriek aan bet werk zgn
gezet. De meer geschoolde krachten ver
dienen loonen van 60 tot 70 cents per
uur.
Een ZeeuwBche boerenarbeider liet zich
vol verontwaardiging over de staking uit.
Het was schande, zoo zeide hg, dat deze
memschem, die werkelgk niet slecht be
taald werden, nog om meer loon dorsten
vragen. Wg verdienen niet meor dan f 12
tct flö in de week en werken daar
voor van 6 tot 6.
Van andere zjjde wordt de opmerking
gemaakt, of de directie van de cokes-
fabriek niet alles in het werk gesteld
heeft om het conflict te voorkomen. Feit
is, dat da directie een verzoek om loons-
verhooging van een bepaalde groep van
arbeiders, die daartoe een collectief re
quest indienden, onderteekend door 148
man, beeft beantwoord met een loons
verlaging van een andere groep, waar
mede de requestranten gelijkstelling van
loon vroegen. Daarmede werd een voor
jongen, naar het leger! Weet jg den kori
sten weg?"
„Jawel, kapitein", zei Aart
„Voorwaarts dan! Mét God voor Neder
land en Oranje!" schalde de stem van
vaandrig Jan Dude.
„Ja! Ja! Ja!"
De zon bescheen het bonte tooneel
achter de groote schuur van „Gelrehof"
dat volkomen voor het oog van den vg-
and, die de achtervolging trouwens ge
staakt had, verborgen was.
„Dag. moeder".
In 'het bijzgn van allen viel Aart, ter
wijl groote tranen zijn oogen vulden, zijn
schreiende moeder om den hals. En nie
mand glimlachte.
„Dag jongen. Ga met God hoor. Hg
zal het wél maken. Hg laat nooit varen
het werk Zijner handen", snikte de boe
rin.
„Dag Aart. Dag, mgn dappere zoon",
zei de boer.
„Dag Kees. Groeten thuis"
„Zoudt u niet n&ar Dieren komen?"
aarzelde de jongeling. „De Franschen
zullen hier
„Neen, jongen, wij blg'von hier. Hier
is onze plaats", antwoordde de boerin
met vaste stem. „Méér dan dooden kun
nen (to Franschen ons niet".
„Zoo'n vrouw heb ik nog nooit ont
moet", mompelde kapitein Van Hemme
ma. ,,'t Is geen wonder, dat zij zoo'n dap>-
parem zoon heeft, 'k Had het niet ge
zocht achter deze Geldersche boeren".
De politieke hoofdredacteur van het li
berale „Vaderland" kan soms ra'ke op
merkingen maken.
Er zijn nog altijd menschen die dwepen
met personen die z.g. boven de partijen
staan. Bij benoemingen kan men dat her
haaldelijk opmerken. Iemand die boven
de partijen heet te staan geniet dan bij
zondere voorkeur.
De heer Roodhuyzen komt er echter
rond voor uit, dat deze qualificatio hem
altijd ietwat kriegel maakt, „omdat, zegt
hij, niemand er te hoog voor staat om voor
zijn geestesrichting uit te komen, en om
dat in de practijk daarmee in den regel
bedoeld wordt een conservatief 'iberaal,
de drie-'oudige negatie, die zich met den
liberalen naam tooit, omdat hij noch
Roomsch noch Anti-revolutionair noch
Sociaaldemocraat is".
Dat is heel juist opgemerkt.
En i'k ben Wij dat deze opmerking nu
eens van liberale zijde komt.
OPMERKER.
name aanleiding tot de staJking geboren.
De gelijkstelling van loon immers werd
thans verkregen ten ko-ste van de kame
raden, die daardoor eveneens tegen de
fabrieksleiding werden ingenomen. De
vakvereeniging had thans een vruchtbare
bodem voor "een succesvolle actie be
reid. En toen de directie later bereid
was tot toegeven, althans watt betreft
eenige zeer belangrijke eischen door
de toezegging inzake de verhooging van
loon vijf cent per uur voor allen, met
uitzondering van de arbeiders van de
machinewerkplaatsen en van het terrein-
personeel, welke categorie volgens een
hoogere klasse bezoldigd wordt, zouden
ruim 300 man in inkomsten vooruitga-
gaan zijn nu zeggen de arbeiders:
„all-es of niets".
Er is geconfereerd tusschen de fabrieks
leiding en de vertegenwoordigers der vak.
vereenigingen uit en er na. De directie
was bereid tot aanzienlijke concessie^
doch toen zg zag, dat deze werden ver
worpen, heeft zg alle toezeggingen inge
trokken' terwijl degenen, die Eet werk
neergelegd hebben, als 'ontslagen worden
beschouwd.
Het standpunt der directie.
Wij hadden een kort onderhoud met
de directie van de Sluiskilsche Cokes-
fabriek die haar standpunt inzake de sta
king uiteen zette.
Do directie betoogde^ dat zg bereid
is geweest partieels verbeteringen iin te
voeren, doch onmogelijk te kunnen over
gaan tot een collectieve verhooging aller
loonen, wgl hiervoor teveel verschil be
staat in arbeidsprestatie en bovendien
de beter betaalde groepen, die tot 70
cent per uur uitbetaald kregen, absoluut
geen reden tot klaggn hebben.
De stakers, aldus de directie, hebben
het onderste uit den karn gewild en daan-
om valt hun het lid op den neus. De
directie heeft steeds welwillend aan per-
soneelswenschen bet oor geleend. Zij wees
er op, dat, toen eenigen tijd geleden
goedkoope Belgische werkkrachten te krij
gen waren, n.l. voor ca. 8 franks per
uur, zg toch de voorkeur gaf aan de
arbeiders uit deze streken, die zij met
40 cent en hooger per uur betaalde. Zg
voelt ,zich dan ook door den huidigen
toestand zeer gedupeerd.
Op een vraag of enkele maanden' ge
leden reeds collectief om. loonsverhooging
was gevraagd, antwoordde de directie bei-
vestigend. Zg gaf te 'kennen, dat toen
ook reeds kleine verbeteringen na onder
zoek van elk afzonderlijk in de arbeids
voorwaarden zijn ingevoerd.
De directie ontkent whiter pertinent,
dat zg dit verzoek beantwoord heeft met
een verlaging van het loon met 6 cent
per uur voor een1 hooger bezoldigde
groep arbeiders. De directie wil thans
ook wel verbeteringen aanbrengen, doch
zal zelf het daartoe strekkende onderzoek
doen en el.k geval afzonderlijk beschou
wen,
Zg schrijft de staking toe eendeels aan
verruiming van de arbeidsgelegenheid
Het groote gros der vluchtelingen liep
weer al verder, volgend Pieter Dier
mansz, die van Aart had vernomen, hoe
hij loopen wilde, dwars over het veld,
naar het Platte weggetje, om vervolgens
op den hoofdweg te komen, die hen in
een uur of zes, zeven in Dieren brengen
zou.
Aart keerde nog even naar zgn moe.
der terug.
„Moeder?"
„Ja, mijr^ jongen?"
„Als u Sanne ziet, doe baar de groe
ten
Hij slikte een brok weg.
„Het komt in orde, Aart."
„Sanne heeft ongelijk, hé, moeder?"
„Sanne heeft ongeljjk, Aart. Zij zal
dat ook wel inzien."
„God geve het, moeder".
Weer kuste Aart zgn moeder en zus
ters. En de boer van „Gelrehof" hield
stevig zgn hand.
„Ik ben trotsch op je, jongen. Ga
naar den Prins en dieü verder je land.
Moeder heeft gelijk: het land gaat niet
onder. Wij zijn te kleingeloovig."
Toen holde Aart weg.
En niemand zag, dat de jongeling, dié
de laatste twee dagen blijken van weer-
galoozen moed gegeven had, schreide als
een klein kind....
'x
