DE ZEEUW
'tweede blad.
Binnenland
Uit de Provincie.
feuilleton.
BOEREN VAN LOBITH.
VAN
DINSDAG 17 SEPT. 1929. No. 295.
DR J. TH. DE VISSER.
Bij de dezen zomer gehouden verkie
zing voor leden der Tweede Kamer, heeft
Dr°J. Th. de Visser zich niet meer her
kiesbaar gesteld.
Zijü parlementaire periode is nu afge
sloten.
In verband daarmede wijdde de parle
mentaire redacteur van de „Maasbode"
aan dezen staatsman een artikel, waaraan
wii het volgende ontleenen:
Toen Dr de Visser op 22 Sept. 1897
zijh intrede in de Kamer deed, stond hij
daar alleen. De toestanden waren anders
dan tegenwoordig en tradities en geburi-
fcen werden streng gehandhaafd. Het was
toen nog regel, dat een nieuw lid van
de Kamer het eerste jaar in openbare
vergaderingen niet aan de debatten deel
nam, maar slechts luisterde. Bijl de be
handeling van de Indische begrooting in
1897 meende Dr de Visser echter een
korte opmerking te mOeten maken, maar
dat bezorgde hem een reprimade van
de heeren der overzijde. De tijden zijn
Wel veranderd.
Het plaatsen van interrupties, dat thans
in openbare vergaderingen regelmatig
voorkomt, was toen eveneens verboden.
Een leider van een der partij-en, wiens
naami nu nog steeds genoemd wordt,
plaatste in die dagen eens een interruptie,
maar dat was voor den president, Mr
Gleichmann, reden om hem op zulk een
manier terecht te wij'zen, dat hij stil
naar zijn bankje ging en er den -geheelen
middag niet meer uitkwam.
De eerste zittingsperiode van 1897 tot
1901 onder het ministerie-Pierson is voor
Dr da Visser van grooten politieken in
vloed geweest o(p 'zijn verder politiek
leven. In die, periode heeft hijl, zooals wij
uit zijn mond mochten vernemen, eerst
recht leeren waardeeren wat de rechter
zijde wilde en dat heeft hem aangezet be
slist partij te kiezen voor rechts.
Tijdens het bewind van het ministerie
Pierson heeft hij ingezien-, dat alleen een
meerderheid van rechts de linkerzijde er
toe -zou fcunneu brengen de billijkheid
te betrachten ten opzichte van het Chris
telijk bijzonder onderwijl. Ook de heer
Jhr de Savomin Lobman heeft grooten
invloed gehad op de onderwijspolitiek van
Dr de Visser en zijn positie kiezen voor
rechts.
Het jaar 1918 was van groote beteer
kenis voor de verdere politieke loopbaan
van Dr de Visser.
Dhr Ruys de Beerenbrouck had reeds
opdracht ontvangen van H. M. de Ko
ningin tot vorming van een Kabinet, toen
Dr de Visser, die destijds te Waslsenaar
woonde, van Jhr. de Savornin Lohman
een, briefje ontving, en even later een
telegram, omdat de post het briefje niet
snel genoeg bezorgd had, waarin hem
verzocht werd zoo spoedig mogelijk eens
ta komen praten in de Trompstraat, in het
huis van don heer Lohman.
Daar gekomen ontving hij: van den
hoer Lohman de mededeeling, dat de heer
Ruys de Beerenbrouck Dr de Visser
wonschte te vragen voor de portefeuille
van Onderwijs. De heer Ruys de Beeren
brouck wachtte Dr de Visser in Hotel
Bellevue. Toen Dr de Visser bij den heer
busy de Beerenbrouck, destijds nog Com
missaris van H. M. de Koningin in Lim
burg, 'kwam, vernam hij, dat hem niet al
leen do .poirtofciuïUo van Onderwijs was
toegedacht, maar dat hijl er Kunsten en
Wetenschappen bjjkreeg. Dr de Visser
vroeg, zich te mogen bedenken en con
fereerde nog eens met den heer da Sar
vocnin Lohman, die hem aanraadde de
portefeuille te aanvaarden. De heer Loh
man achtte zichzelf te oud, kende wel in
bijzonderheden de geschiedenis van het
onderwijs^ maar minder het onderwijs
zelf, terwijl Dr de Visser als president
van de door hem opgerichte vereeniging
(Vervolg van Zaterdag 14 Sept., tweede
blad.)
2Ö) v ~-o-
„Sanne is nog niets veranderd, Aart",
de boer op zachten toon. „Als
anders zeide, zou ik liegen. Maar
»f +eui-!i?u^e(n' i011!?®11- geloof niet, dat
net büjft als nu. "Sanne zal inzien, dat zij;
biet goed gehandeld heeft."
Aart slaakte een diepen zucht. En ging
toen weer aan het werk.
Den ganschen nacht werdl er gewerkt.
En toen de morgen aanbrak
Met een gelaat, waarop verbazing, ont-
toitonis en toom afwisselend te lezen
axon, kwam luitenant Ossenhroek naar
Jn detachement geloopen en oamman-
eerde: „Inrukken, jongens. Wij moeten
t01ug naar Nijmegen."
i. .werd op den voet gevolgd door
Jtpitem Duco van Hemmema, die tot
spoed aanmaande. En, of dat nog niet
was> «vorste Soutelande, de
drwian<i Vf® het cavallerie-regiment,
arae langs de versch opgeworpen ver-
BCfiansingen en vroeg den officieren, of
order "°°®t0 Waren van do nieuwste
kt, zij waren zeker- op de hoogte. Zoo
voior Chr. Volksonderwijs en als lid yan
verschillende schoolbesturen tijdens zijn
ambt van predikant, te Rotterdam, er
goed van op de hoogte was.
Het gevolg was dan ook, dat Dr de Vis
ser, die ons het bovenstaande persoonlijk
vertelde, aan den heer Ruys de Beeren
brouck kon mededeelen, dat hij, de porte
feuille zou aanvaarden.
De zeven jaren, die Dr de Visser mi
nister is geweest van het Departement
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschap.-
pen, behooren ongetwijfeld tot de mooiste
van zijn thans beëindigde actieve poli
tieke loopbaan. Evenals trouwens tijdens
zijn presidentschap van de Kamer in het
najaar van 1928, is Dr de Visser als
minister door rechts en links steeds aan
genaam bejegend en ook in het Kabinet
zelf is nooit ee-nige wrijving voorgekomen
tusschen de collega's. Volgens Dr de Vis
ser is dit en het "feit, dat de leider van
het Kabinet, dank zijl zijn beleid de een
heid rechts wist te bewaren en dus de
coalitie 'bijeen hield, een van de groote
verdiensten van den heer Ruys de Bee
renbrouck, waarover hij steeds gaarne
spreekt.
Op dit ©ogenblik, nu Dr J. Th. de Vis
ser het politiek strijdtooneel gaat ver
laten, is het ons dan ook een behoefte
dezen onver-moeiden strijder voor de
rechtsche .beginselen en voor de recht-
scho samenwerking, hier een eerbiedig
saluut te brengen.
Eerlijkheid, verdraagzaamheid en een
voud -waren zijn groote deugden in de
politiek. In den strijd tegen- hen, die in
het staatkundig leven geeni hoqgere be
ginselen willen erkennen en tegen dege
nen, die de protestantsche partijen willen
verdoelen, -zullen we hem voortaan moe
ten missen. Steeds stond hij daar in het
voorste gelid.
Zijn redevoeringen-, waar altijd de ge
heel© Kamer naar luisterde en die, hetzij
ta voren klaar gemaakt of geïmproviseerd,
steeds uitblonken door stijl en woorden
keus, behoorden tot de allerbeste, welke
in de laatste jaren gehouden zijn, want
hij had de gave van het woord als wei
nigen.
pa politieke arbeid van Dr de Visser,
in 32 jaren volbracht, zal niet vergeten
worden. Bij zijn afscheid van de actieve
politiek mogen we wel verklaren, dat zijn
naam in de politieke geschiedenis steeds
met eerbied zal worden genoemd.
Opbrengst Rijksmiddelen.
De opbrengst der gewone middelen bet-
droeg pver de maand Augustus in totaal
f 40.554.321. In dezelfde maand van het
vorige jaar was de opbrengst f37.047.412.
Een niet onbelangrijke vooruitgang dus,
waartoe in 'i bijzonder heeft bijgedragen
de Dividend- en tantièmebelasting, die
ongeveer 1.5 millioen hooger was, en de
rechten op den invoer, die een klein
millioen omhoog liepen. Trouwens alle
belastingen hebben zich uitstekend gehand
haafd.
Gedurende de afgeloopen maanden van
dit jaar bedroeg de opbrengst der ver
schillende belastingen f 333.739.072 of
plm. 5 millioen meer dan in het betref
fende tijdvak van het vorige jaar.
De inkomsten, 'ten bate van het Lee-
ningsfonds 1914 hebben tot nu toe be
dragen f 57.538.259. Ten bate van het
Wegenfonds werd ontvangen, van Januari
tot Aug. aan Wegenbelasting: f 7.588.281,
en aan Rijwielbelasting f 6.303.107, totaal
f 13.891.388.
Eert v&amlel voor de Mariniers.
Op het Malieveld te 's Gravenhage heeft
H.M. de Koningin, onder .groote belang
stelling, gisteren aan hot corps Mariniers
een vaandel uitgereikt.
Behalve de mariniers liit Rotterdam
waren bij deze plechtigheid aanwezig de
tachementen van het corps uit Amster
dam, Den Helder en Vlissingen, een de
putatie van het corps adelborsten met
het vaandel van dat corps, deputaties
van de regimenten grenadiers en jagers,
van het Ilde regiment huzaren en van
het tweede regiment veld-artillerie, en
dan natuurlijk talrijke hooge militaire
wel b^ de officieren als bij! de soldaten
was er groote verbazing. En de boeren
van Lobith, die den geheelen nacht had
den gewerkt, begrepen er niets van, wat er
gebeuren ging. Trok de troep dan terug en
liet men den Rijln onverdedigd? Wat be-
toekende dat nu?
Gerhrand van Gelderen klampte luite
nant Ossenhroek aan, die met Aart stond
te praten.
„Wat is er nu aan de hand, luitenant?"
vroeg hijl.
„Order, om terug te komen naar NijL
megen," was het korte antwoord.
„Maar wat gebeurt dan hier? Komen
de Franschen niet over den Rijln? Is
er soms bericht?"
„Natuurlijk koinen ze over den Rijnl
Daarvan ben ik overtuigd," antwoordde
luitenant Ossenhroek op spijtigen toon.
Maar nu werd het den eenvoudigen en
eerlijken Gelderschen boer toch te kfasi
„Nu, wat beteekent dat dan? Waarom
gaan jullie dan weg?"
„Order van den generaal Generaal De
Montbas."
„Blijf dan hier! Hoe weet hij in Nij
megen
De luitenant glimlachte.
Orders van hooger hand hebben wijf te
gehoorzamen, onverschillig hoe wij er zelf
over denken," zoide hpi.
„Hoe denkt gij or dan zélf over?" vroeg
Van Golderon op don man af.
„Dat komt er wéinig op aan," waa
autoriteiten. Ook de Minister van Defen
sie Mr Deckers was aanwezig.
Ruim één uur marcheerde het corps
Mariniers het Malieveld op, terwijl het
ongeveer halftwee was, toen een roffel,
gevolgd door de eerste strophe van het
„Wilhelmus", de komst van de Konink
lijke familie aankondigde. Toen de gala
koets, bespannen met vier paarden en
waarin naast de Koningin, Prinses- Juli
ana gezeten was en tegenover hen de
prins, he,t veld opreed, werd de Konink
lijke standaard aan den mast geheschen.
Onmiddellijk reed het gala-rijtuig, dat ge
volgd werd door twee andere rijtuigen
met het gevolg van de Koningin, langs
de troepen, die aan de zijde van de
Boorlaan wareD opgesteld.
De chef van het corps Mariniers, ko
lonel J. Oele, had zich inmiddels bij de
Koningin aangemeld ,en schreed tijdens
de inspectie naast het rijtuig van H. M.
Vervolgens werden .de verschillende de
putaties, die aan de andere zijde van
het veld ,met hun vaandels waren opge
steld, geïnspecteerd.
Toen de Koninklijke familie langs de
groote groep geno-odigden reed, steeg een
luid gejuich op. Het rijtuig reed hierna
naar het midden van veld, waar Prins
Hendrik, die in admiraals-uniform ge
kleed was en versierd met het breede
lint van het Grootkruis van den Neder
landsehen Leeuw, uitstapte en zich ver
voegde bij' den inmiddels naderbij ge
treden minister van defensie, den gou
verneur der residentie en de beide bur
gemeesters.
Een roffel weerklonk, de pijpers flo
ten: de ban werd geopend.
De Koningin stond in het rijtuig
op en met het nieuwe vaandel in de
hand sprak zij1 met luide stem, zoodat
het duidelijk over het Malieveld klonk,
de volgende rede uit:
„Officieren, onderofficieren en mari-
niers 1
Het 'is mq! een voorrecht u heden
het vaandel uit te reiken, dat gij voort
aan in uwe gelederen zult medevoeren.
Als oudste corps onzer weermacht wekt
gij1 als het ware vanzelf de herinnering
op aan ons groot verleden, waarin Ne
derland-s groote admiraal uwe oprich
ting voorstond ^n tot stand bracht.
Van die stonde af aan hebt gij steeds
klaar gestaan tot onmiddellijk handelen,
waar het van u gevraagd werd, gelijk
dit een wakker corps vrijwilligers be
taamt, onverschillig waar en wanneer
te land of zpe aan zjjde met uwe kame
raden op de Vloot.
Waar de Koninklijke Nederlandsche
Marine geroepen wordt de belangen des
Rijks op alle wereldzeeën te dienen, rust
oolc op u de plicht te allen tijde de
eer van onze vaderlandsche driekleur
hoog te houden. Met dankbaarheid ge
denk ik uwe onverflauwde en steed3
betoonde plichtsbetrachting en uwe
krijgsmansdeugden, waar het vaderland
in den loop der tijden meermalen -een
beroep heeft tnoeten do-en op uwe of
fervaardigheid. Enkele wapenfeiten van
de vele, waarbij' gij u onderscheiden
hebt, staan vermeld op uw vaandel en
leggen hiervan getuigenis af.
Mocht onverhoopt, ondanks het ern
stige streven naar een duurzamen vrede,
dat de volken bezielt, te eeniger tijd on
der omstandigheden, welke thans niet
te voorzien zijn, andermaal een beroep
moeten worden gedaan op die offervaar
digheid, dan houd ik mij ervan over
tuigd, dat gij, uw traditie en verleden
getrouw, u zult gedragen 'overeenkomstig
de sch-oone wapenspreuk, die op uw
vaandel staat: „Je Maintiendrai".
Jn dit vertrouwen overhandig ik u
thans het zinnebeeld van vaderland en
Koningin. Leve hot vaderland."
Deze kroot word door do talrijke aan
wezigen overgenomen.
Nadat vervolgens Kolonel Oele geant
woord had, werd de plechtigheid met
een défilé voor do Koningin besloten.
De tenfoonistelllng te Antwerpen.
De Minister „van Arbeid, Handel en
Nijverheid heeft in een der zalen van
zjjn departement de Commissie voor de
deelneming van Nederland aan de We
reldtentoonstelling voor Koloniën, Zee-
het antwoord. „Maar ik wil wel zeggen,
dat deze order niet verantwoord is. Mor
gen kunnen de Franschen voor den Rijln
staan en dan is hier geen enkel soldaat.
Het heeft veel weg van verraad."
De luitenant werd rood van toorn.
„Luitenant", waarschuwde de hoer.
„Het fcan een vergissing zijn."
„Er is geen sprake van een vergis
sing. De generaal laait don weg voor de
Franschen vrip. D-kt is de zaak'."
„Luitenant 1 Dat is een zware beschul
diging", meende Gerbrand van Gelderen
verschrikt, terwijl Aa.rt verbaasd luisterde.
Zij stonden met hun drieën aan den
voet van den Rijhdijk. Er was niemand
in hun onmiddellijke nabijheid. Zoo nu
en dan hoorden zij' trompetgeschal: het
blazen van „verzamelen'-' om terug te koe
ren
„Een -zware beschuldiging, luitenant,"
herhaalde de boer van „Gelrehof".
„Ja, haas. D-ie ik ook nooit kan bewij'-
zen. Maar weet je wel, dat generaal
De Montbas nog steeds een onderdaan
van den Franschen koning is?"
„Neen, dat wist i!k niet," antwoordde
de -boer nadenkend,
„Dan weet je het nu. Deze order bevalt
mij niet. Als het geen verraad is, dan is
izi| geboren in hifheid. Wij hebben hier te
zijn Op het oogenhlik en niet in Nijme
gen .Do Prins van Oranje moest het we
ten I"
Aart sprong hjj deze woorden in eanen
vaart eu Vlaamsche Kunst, welke in 1930
te Antwerpen zal worden gehouden, ge-
instaJleerd.
Blijkens de rede, waarmee de voor
zitter, dr F. E. Posthuma, den Minister
beantwoordde, zullen ruim 20 landen,
in hoofdzaak "In eigen paviljoens, op de
tentoonstelling officieel vertegenwoordigd
zijn.
Het Nederlandsche paviljoen is zeer
gunstig gelegen aan tweo hoofdwegen en
ligt in de onmiddellijke nabijheid van
de paviljoens van Engeland, Frankrijk,
Italië, Canada enz.
Het paviljoen zal, behalve een recep
tiezaal en de noodige dienstvertrekken,
bevatten een officiëele Nederlandsche A'
deeling, een officiëele afdeeling voor Ne-
derl.-Indië, Suriname en Curasao, afdee-
lingen voor de inzendingen van gemeen
ten (Amsterdam, Rotterdam, Dordrecht,
Vlissingen) en ten slotte afdeelingen voor
de inzendingen van particulieren.
De groote gemeenten zullen om zich
heen groepeeren de industrieën, welke
in hun nabijheid gevestigd zijn en heb
ben zich zeer tot genoegen van het co
mité belast met het bijeenbrengen dier
inzendingen.
Het aantal particuliere inzenders is
groot en alle deelen des lands zijn ver
tegenwoordigd. Het is te voorzien, dat
binnenkort de geheele beschikbare ruimte
uitgegeven zal zijn.
Het ontwerpen van het paviljoen is
opgedragen aan den Amsterdamschen ar
chitect Wijdeveld, het zal een oppervlakte
beslaan van ongeveer 8000 vierk. M. en
tot de allergrootste op de tentoonstelling
behooren. De ontwerpen zijn gereed en
binnen enkele dagen zal de aanbesteding
plaats vinden.
In de officiëele Nederlandsche afdee
ling zal speciaal naar voren worden ge
bracht
een maquette en overzichtskaart van
de Zuiderzeewerken;
een maquette van de sluis van IJmui-
den;
een diorama van de haven van IJmuiden;
een diorama van de Maaskanalisatie;
een diorama van het Julianakanaal
een diorama van het aandeel van .Ne
derland in het verkeer door het 'Suez-
kanaal;
een verlichte overzichtskaart van de
waterverbindingen van Nederland met de
Oostelijke landen;
twee yoorsteilingen van de afdeeling
Luchtvaart vau het Departement van War
terstaat;
een inzending (wantkaart en doorloo
pende film) van het Hoofdbestuur der
P.T.T.;
-een inzending van de Rijkskust-verlich-
ting.
De postvlucht naar Ned.-lndië.
Bij de K.L.M. is bericht ingekomen,
dat het postvliegtuig gistermorgen van
Bagdad is vertrokken en na een tusschen-
landing te Bushir te Jask is geland. Aan
hoard is .alles wel. De tocht wordt heden
voortgezet.
Uit dit bericht blijkt, dat het vliegtuig
Bender Abbas heeft laten liggen en is
doorgevlogen naar Jask, dat aan de Golf
van Oman ligt.
Donderdag vertrekt er weer een post
vliegtuig naar Nederlandsch-Indiö. Wij
vestigen hierop de aandacht, omdat be
kend is gemaakt, dat de vliegtuigen om
de veertien dagen zullen vertrékken en
er pas den voaigen Donderdag een ver
trokken is. Het toestel, van Donderdag
is ingelegd voor reserve in Indië, opdat
men een regelmatigen dienst kan waar
borgen.
Daar zoowel Nederland als Indië bijl het
welslagen van een regelmatige luchtpost-
verbinding groot belang hebben en er
aan deze verbinding voor de Nedorland-
schq posterijlen groote kosten zijn- ver
bandon, wokicon wijl onze lozors op hun
correspondentie oniz. met do luchtpost
mee to geven, om do nieuwe verbinding
te steunen. Het volgende vliegtuig ver
trekt op 3 October.
Verlaging posttarieven.
Aan het bericht in het nummer van
isteren .over verlaging der poettarievem
'kunnen wij nog toevoegen, dat deze ver
laging voor de posterijen waarschijnlijk
wel een inkomstenderving zal boteekenen.
op, „Waar is de Prins, luitenant?"
vroeg hij.
„Het hoofdkwartier is in Dieren. D-o
IJssollinie is het sterkst. Dit zijn slechts
voorposten. Maar .zjji moeten toch verde
digd I Het is God geklaagd, dat deze
order afgekomen is."
Aart luisterde niet meer naar deze uit
eenzettingen. Zijlu oogen schitterden.
„Luitenant," vroeg hijl haastig, „ais ik
nu niet meetrek naar Nijlmegen, ben ik
dan deserteur?"
„Feitelijk wel. Maar wie kijkt er nu
naar? Je kunt je er trouwens altijd op
beroepen, dat je den eed nog niet hebt
afgelegd. Maar wat wilde je? Je wilt ons
toch niet verlaten
Ik wilde het boste paard van mijn va
ders stal halen en naar Dieren, naar den
Prins rijden en hem vertellen..."
„Al goedl" riep de luitenant, vol be
wondering. „Dat is nog eens mannen
werk. Ga, maat. Zulke deserteurs heb ik
nog nooit ontmoetl"
Ook Gerbrand van Gelderen, die oven
wei niets begrepen had van do vragen
van zjjn zoon, was in de wolkon.
„Doe dat, Aart", zei hij warm. „Marie
kan een stootje dragen. Je moogt het
beest, als hot moet, doodrijden. 'tGaat
om het vaderland. Ga nu naar „Golre-
hof".
Spontaan strekte luitonant Ossenhroek
do hand uit on drukte die yam den Gel
derschen boerenzoon.
Het hoofdbestuur der P.T.T. is evenwel
van meening, dat, als de middelen het
eenigszirus toelaten, tot verlaging van het
port moet worden overgegaan. Eu het
ligt voor de hand, dat men dan het eerst
voor een verlaging in aanmerking doet
komen het briefport, omdat dit van- het
grootste economische belang is.
Waarschijnlijk zal het briefverkeer door
deze verlaging wel toenemen. Men kan
dat gevoegelijk stellen op- ongeveer 10
p-ct. en dat beteekent, da.t doze in over
weging genomen verlaging een derving
van ongeveer f 1 k f l'/a -millioen met zich
zal medebrengen. De praktijk heeft n.l.
uitgewezen, dat het postverkeer na oen
p-ortverlaging niet sterker toeneemt dan
met ongeve-er 10 pet. Zou dit cijfer 25
zijn, dan beleeeknt deze verlaging geen
vermindering vÜn inkomsten der poste
rijen.
De staking in Oost-Groningen.
Uit het stakingsgebied in Oost-Gronin
gen is Zaterdag te Groningen gedorscht
veldgewas aangekomen. D© transportar
beiders hebben echter beslist geweigerd
dat te lossen. Naar ge-meld wordt, hoeft
een vooraanstaand officieel persoon uit
de provincie Groningen biji de partijen,
betrokken bij' de landarbeidersstaking,
door tusschenkomst van derden doen in-
formeeren of thans niet op- ©en aangege
ven grondslag overeenstemming zou zijn
te bereiken. Eerst bij een bevredigend
antwoordmoet het ïn de bedoeling van
den bemiddelaar liggen zijn tusschen-
komst^aaa te bieden.
Opheffing van den Raad van
Arbeid te Roosendaal.
Do Grondwet verneemt, dat mr C'. J.
Koch, voorzitter van den Raad van Ar
beid te Roosendaal, benoemd is tot voor
zitter van den Raad van Arbeid te Haar
lem. De voorzitter van den Raad te
Haarlem, de he-er A. B. Michielsen, is
benoemd tot voorzitter van den Raad
van Arbeid te Breda, omvattend© de kan
toren Breda en Roosendaal. Deze beide
kantoren blijven intact bestaan.
De tot heden bestaand© Raadscolleges
te Breda en Roosendaal zullen worden
opgeheven, waarna eon nieuw college uit
de vorige gebieden zal worden gevormd
onder leiding van den hieuwen voor
zitter.
De „Graf Zeppelin" bezoekt
binnenkort 'Nederland.
De Winterswijksche Courant heeft, mot
het oog op de vlucht van de „Graf Zep
pelin op heden, waarbijl ook over Bocholt
wordt gevlogen, dat slechts 18 K.M. van
de Hollandsche grens af ligt, een telefo
nisch onderhoud met den commandant
van het luchtschip gehad. De W. Ci't.
verzocht den commandant ook over Win
terswijk te vliegen. Deze antwoordde
echter, dat dit ditmaal niet mogelijk was,
daar het luchtschip binnenkort een be
zoek aan Holland zal brengen. „Wir wer
den Holland nicht vergessen, Si© bekom-
men auch ©in Beisuch", zoo luidden de
woorden van. den- commandant.
De staking te Zaandam.
Met "375 stemmen vóór, 339 tegen en
35 blanco, hebben in de gisteren gehou
den vergadering de arbeiders besloten da
staking op te heffen, met dien verstaSe
de, dat het werk eerst zal worden her
vat, zoodra het geschil tusschen d© boot
werkers -en hun patroons zal zjj'n opgelost.
Jhr. Rutgers van Rozenburg.
JP© voorzitter van het centraal stem
bureau heeft in do plaats van jhr mr
F. Boelae-rts van Blokland, die zjj'n be
noeming tot lid van do Tweede Kamer
niet hoeft aangenomen, benoemd ver
klaard tot lid dier Kamer jhr. mr. J. W. H.
Rutgers van Rozenburg, te Baarn.
Dekroeftvisscherij. De kreeft-
visscherij is thans weer gesloten, zoo
schrijft men aan do N. R. Crt uit Iersek©.
De resultaten moeten zeer onbevredigend
worden genoemd. Het eerste doel der
vischperiode was al zeer ongunstig; toen
werden de onkosten van sommige vis-
schers nog niet eens goed gemaakt.
Gevangen werden 32 k 33.000 stuks,
„Goede reis", zei hij. „Vertel aan den
Prins precies, hoe de zaken hier staan.
Je kunt hem zeggen, dat hier geen en
kele soldaat aan den Rijn meer ,is on
dat de Franschen ieder oogenhlik aan den
overkant kunnen verschijnen. Wat hier
gebeurt, is verraad".
Voort, voort I
Over de hem bekende wegen, dwars
door het land hij had de reis meer
malen gemaakt, ook op dit paard draaf
do Aart naar Dieren. Het paard scheen
vleugelen te hebben. Niet dan zeer noo-
de liet do berijder zijn beest stappen. En
dat was dan slechts enkele oogenblikken.
Want aldra klonken vriendelijke woorden
uit den mond .van den jongeling: „Voor
uit Mario; je moet weer draven hoor;
er is haast bij". Het was, of het trouwe
dier hem verstond. Voort ging het weer.
Als op vleugelen van den wind.
Zoo verliepen enkel© uren. Aart gundd
het van zweet glanzende beest, wien het
schuim uit den bok liep, schier geen
rust. Tot hij eindelijk begreep, dat hot
dier rusten moest, wilde hij Dieren be
reiken.
Daarom steeg hij af, micldon in hot
veld, liet het paard grazen, na het een
dek overgegooid te hebben, on viel zelf,
óp van het werken den ganschon nacht,
moe van do emotie, stjjf van hot zitten,
languit in het gras.
(Wordt vervolgd.)
