Wat er deze week voorviel
Het Zeeuwsche hoekje.
Zen uwsti 11end
MIJNHART'S
Uit dl
ttïr
zenuwtabletten
Da meeste vacantiegangers zyn, nu we do
Septembermaand zyn ingetreden, wel weer
tot hun gewonen werkkring teruggekeerd. Er
is, omdat de beide zomorinaandan zioh ken
merkten door zonnig weer, door verreweg de
meesten, rijkelijk genoten. Ook onze Zeeuw-
sche steden en dorpen, die het voor een klei
ner of grooter deel van het vreemdelingenver
keer moeten hebben, zullen over den zomer
van 1929 wel niet te klagen hebben.
Groot was echter de materieel© schade,
die deze week in vele deelen van ons land
door de buitengewoon hevige onweders werd
aangericht. Ook in onze provincie klwamen
verschillende branden voor.
Ontroerend was het bericht, dat te Rucr
phen drie kinderen in do ouderlijke „woning"
zijn verbrand en dat opzet der oudera aan
dat aangrijpend ongeval niet is uitgesloten.
Hoe blijkt het ook weer hier, dat de zonde
een mensch tot de vreeselijkste daden drijft.
Dat bleek ook uit don mysterieuzen moord
die eergisteravond te Den Haag werd gepleegd.
Hoe licht komt men er toe, indien Gods ge
nade ons niet weerhoudt, de hand te slaan
aan het leven van onzen medemensch.
Ook in Palestina, waar eens het volk Israels
leefde, dat van zijn God het gebod had ont
vangen: „Gij zult niet doodslaan", is de
laatste weken voel bloed vergoten. Er heeft
daar ©en gespannen toestand bestaan, waar
aan nog niet geheel oen eind is gekomen.
Do botsingen tusschen Joden en Arabieren
zijn wel in aantal en hevigheid verminderd,
maar da vrede is nog allerminst geteekend.
Tot vrede wil men in Geaève, in de Vol
kenbondsvergadering, wel Komen. De Fran-
sche premier Briand is zelfs met het idee voor
den dag gekomen, om een soort Enropeesche
Statenbond (Do Vereenigd© Staten van Euro
pa) ie vormen. Het klinkt zoo mooi, maar
ach, die wreode werkelijkheid 1 Een oommissio
gal er ©ens tot 1930 over denken.
Het schijnt ,dat do Engelsohen het Rijn
land nu toch werkelijk in vlug tempo zullen
gaan ontruimen. Op 13 December a.s. zullen
alle Engelsche troepen don Jluitschen bodem
verlaten hebben. Frankrijk schiint eohter niet
zoo'n haast te willen maken I
De Zeppelin is, na zijn geslaagde wereld
vlucht, behouden te Friedriahsihaven aanger
•kamen. Dr Eckener schijnt nu 'nPOolvlucht in
den zin te hebben.
BETERE BETREKKINGEN TUSSCHEN
WERKGEVERS EN WERKNEMERS.
In do rede waarmede Mr Aug. Phi
lips. de Alg. Verg. van het Verbond van
Nederl. Werkgevers, opende, constateer
de hij met blijdschap, dat de ontwik
keling van de economische feiten hoe
langer hoe meer gaat in een richting
waarbij een goede verhouding tus
schen werkgever en werkne
mer mogelijk, ja voor beiden veel gemak
kelijker dan vroeger moot worden. „De
erkenning daarvan, aldus Spr., begint, meen
ik, ook aan beide zijden door te dringen, yl
gaat bet aan werknemerszijde misschien
nog een beetje langzaam, omdat men
daar in breede kringen nog wat moeite
heeft, zich geheel los te maken, van
verouderde leuzen en waanvoorstellin
gen omtrent klassenstrijd en een. nade
rende ineenstorting van alle maatschap
pelijke verhoudingen. Doch ook daar heeft
men de oogen wijd genoeg open om te
zien, dat de feiten een geheel ander
beeld vertonnen.
Wat toch zien wij gebeuren?
De kloof, die de maatschappelijke wel
vaart van de arbeiders- en werkgevers
klasse scheidt, wordt niet dieper, maar
wordt allengs gedempt. liet kapitaal hoopt
zich niet op in enkele handen, maar
wordt meer en meer over de groote mas
sa verspreid. De ondernemingen £ijn, in
het algemeen gesproken, niet meer het
eigendom van enkele rijken, maar vor
men het gezamenlijk bezit van tallooze
deelhebbers uit alle standen. De schei
dingslijn tusschen werknemers en werk
gevers vervaagt.
„Het welvaartspeil van den
arbeider is in de laatste tientallen
jaren ontzaglijk 'estegen. Havelooze,
slecht gekleede, onvoldoende gevoede, in
vieze krotten levende, afgejakkerde en
Een alastrim- pf vac
cinatie-praatje. Nuch
terheid geboden.
Dat ik dezen keer in mijn bescheiden
hoekje iets ga zeggen over de alastrim,
de z.g.n. Kafferpokken, is niet, omdat
deze in enkele weken zooveel genoemde
piekte in onze provincie ook reeds slacht
offers heeft gemaakt. Gelukkig is het zoo
ver nog niet gekomen en bepalen verre
weg de meeste gevallen zich tot Rotter
dam, dat vanwege zijn karakter als ha
venstad, altijd meer dan andere steden
bloot staat voor een of andere besmette
lijke ziekte.
Maar ook in onze provincie hebben we
er in zooverre mee te maken, dat ook
ons op het hart gebonden wordt het ad
vies van vele medici: laat u vaocineeren
of revaccineeren, en dat in verschillende
dorpen en steden de gelegenheid daartoe
vanwege het gemeentebestuur wordt open
gesteld.
Nu wil ik vooral hier, waar het een zoo
teer puntje betreft, zoo nuchter mogelijk
zijn. Er zijn nu eenmaal medici, die on
middellijk boos worden, als een dood
gewoon mensch het waagt zich niet te
laten inlijven bij het corps der vaccinatie-
aanbidders. En er is oiok een groep
fanatieke bestrijders van de vaccinatie,
die fiolen vol toorn over uw arme hoofd
Donderdagmorgen
reed de trein No. 1909
uit Zwolle op de lijn
MeppelHeerenveen in
de Smildervaart, door
dat de brug openstond.
De locomotief kwam in
het water, terwijl eenige
personen licht gewond
werden.
van iedere ontwikkeling en levensgenot
verstoken werklieden zijn uitzondering ge
worden. De al te schrille tegenstelling tus
schen de ïijkere standen en den werk
mansstand verflauwt. Er is hier te lande
geen andere klasse der maatschappij,
welker welstand de laatste tien jaren hij
verre zoo sterk vooruit is gegaan als
die der arbeiders. Dat is wel onomstoo-
telijk komen vast te staan door het ver
slag, onlangs uitgebracht door een sub
commissie uit jde commissie voor de
economische politiek (het rapport Böl-
ger)èn in geld èn in koopwaarde is
het inkomen der arbeidersklasse aan
zienlijk hooger, niet alleen dan vóór den
oorlog, maar dan in de meeste ons om
ringende landen, om van verbetering in
arbeidstijd, in verzorging bij ziekte, werk
loosheid, ongevallen, invaliditeit en an
dere zaken niet te spreken. Zoo good is
het de andere categorieën onzer mede
burgers in verhouding niet gegaan.
Mij schijnt dat een verheugend feit,
dat er waarschijnlijk meer dan iets an
ders toe moet bijdragen, bitterhei 1, wrok
en vijandige stemming weg te nemen
en biet pad te effenen, dat naar den
bedrijfsvrede voert.
Aan wiOjpr de oer van toekomt, daar
over zou men lang kunnen praten.
Ik sprak onlangs met den leider eener
vakvereniging, die op dat rapport zeer
trotsch zeide t e zijn, omdat er uit bleek,
welk een macht ten goede de vakbe
weging beteekende. Men kan hem dat
gunnen, maar niet minder reden voor
voldoening hebben, dunkt mij, toch onze
bedrijfsleiders, wier rusteloos, bekwaam
en vaak geniaal werk zulk een vermeer
dering van welvaart mogelijk heeft ge
maakt. Ook mijn vriend de vakvereeni-
ginigsman zal niet ontkennen, dat het
hier niet in de "eerste plaats ging om de
verdeeling van reeds bestaande rijkdom
men, van reeds voldoend vloeiende in
komsten, die te eenzijdig naar één kant
stroomden, maar veel meer nog om het
scheppen van nieuwe bronnen daarvan;
en dit laatste, nog wel zoo moeilijke deel
van de opgaaf, was het werk niet van de
vakbeweging, maar van de ondernemers
a.l geef ik natuurlijk dadelijk toe, dat hun
werk op zijn beurt gedragen en gesteund
moest worden door de arbeiders met
hand en hoiofd, vooral door deze laatsten.
Ik ben er ook zeker van, dat die ver
beterde levensomstandigheden aan de
leiders onze bedrijven in hun groote
meerderheid werkelijk voldoening geven.
De hardvochtige fabrikant, die er be
hagen in schept, de loonen van zijn
werklieden zoo laag mogelijk te honden,
om ze murw te krijgen en zichzelf in
des te onmatiger weelde te "lrunnen ba
den, bestaat eenvoudig niet; misschien
uitgieten, als ge erkent, dat de veelbespro
ken vaccinatie zeer waaxschijniijk ons volk
inderdaad hygiënische voordeelen heeft
gebracht.
Over den vaccinatie-d w a n g zijn wij,
Anti-Revolutionairen het wel heel
spoedig eens. Wij verblijden er ons in,
dat die, zij het helaas nog slechts tijde
lijk, is afgeschaft, noemen in dit verband
met dankbaarheid den naam van bet A.R.
Kamerlid, mx Bijleveld, en hopen, dat die
dwang nooit weer wordt ingevoerd, opdat
aan de gewetens geen geweld worde aange
daan en de Overheid niet de verantwoor
delijkheid drage voor het sterven aan
encephalitis van enkele kinderen omzes
volks.
Eiken vaccinatie-d wang haten wij om
des beginsels wille. We zullen er tegen
protesteeren, zooveel we kunnen. Het is
m.i. immoreel om anderen te dwingen,
zich te onderwerpen aan een kunstbe
werking, die moet dienen om zich naar
bet heet immuun te maken tegen; een
of andere ziekte.
Maar nu gaat de Overheid in deze alas-
trim-periode vrij uit. Zij doet niet an
ders dan de gelegenheid openstellen tot
vaccinatie. De ingezetenen zijn volkomen
vrij, zich daaraan; al dan niet te onder
werpen.
Ik kan' dan ook met demi besten wil
ter wereld niet inzien, in welk opzicht
een A.R. burgemeester tegen zijn. A.R.
principe ingaat, als hij medewerkt, die
gelegenheid open te stellen en kan daar-
heeft hij vroeger bestaan, maar ik ben
hem nog niet tegengekomen.
Daarentegen heb ik er wel bij dozij
nen ontmoet en weet ik, dat er bij hon
derdtallen bestaan, die een groot deel
van him tijd en hun werkkracht beste
den aan het verbeteren van het levenslot
van hun werklieden en beambten, aan
het organiseeren van 'hun ontwikkeling
en hun levensvreugde ook buiten het
bedrijf,
En dat is niet meer dan natuurlijk.
Volkomen nuchter hekeken, en zonder
er eenige sentimenteele of hoogdravende
begrippen "bij te halen, is het toch al
dadelijk veel aangenamer voor den werk
gever zelf, als hij leeft en verkeert met
een zoo beschaafd, ontwikkeld, daardoor
allicht zoo tevreden mogelijk stel arbei
ders, dan dat hij met een haveloozen,
lompen en kankerenden troep te maken
moet hebben. Maar met dit laatste soort
is toch ook nimmer een werkelijk krach
tig bedrijf te voeren. Om een goed resul
taat te verkrijgen, zijn behoorlijke arbei
ders juist zoo noodig, als moderne ma
chines of een practische administratie;
ze .zjjn evengoed als deze laatste een
eisch van doelmatigheid of „efficiëncy",
om dat Engelsche modewoord nu ook
eens te gebruiken. De voorschriften van
den godsdienst, van de moraal of van
het goede hart loopen dus precies paral
lel met het verstandig inzicht van den
modernen zakenman, en voor een van
al die motieven zal hij' allicht gevoelig
zijn, als hg het al niet voor alle 'vier
tezamen mocht wezen."
Van zekere eenzijdigheid heel ver
klaarbaar trouwens is deze redenee
ring niet vrij te pleiten.
Want niemand zal kunnen ontkennen,
dat de sociale nood veel minder hoog
zou zijn gestegen en dat de sociale tegen
stellingen veel minder scherp zouden zijn,
indien van werknemerszijde meer aan
dacht aan het levenslot van den arbeider
was geschonken, indien men piet ver
geten had in den arbeider ook den
mensch te zien, inplaats van een ma
chine.
Het zon er op sociaal gebied heel an
ders hebben uitgezien als verstaan was
dat, om "de woorden van Mr Philips
te gebruiken, „de voorschriften van den
en zenuwsterkend is de werking van
Glazen Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten
om een zijdelingsche opmerking in dit
verband aan heit adres van den A.R.
loco-burgemeester van Zierikzee in „De
Banier" (Stk. Geref.) niet anders betitelen
dan als politiek van minderwaardig ge
halte.
Maar wat ik wel betreur, is, dat som
mige werkgevers van hun ondergeschikten
e i s c h e n, dat zij zich aan de vaccinatie
zullen onderwerpen. Hier valt een er
gerlijke overschrijding van bevoegdheid
te constateeren. Hier is een aanranding
van de persoonlijke vrijheid waar te ne
men, waartegen een krachtig protest
past. Zulke werkgevers handelen immo
reel.
Met opzet druk ik me zoo scherp uit.
De noodzakelijkheid voor zulk een dwang
bestaat bovendien niet. Als waar is, wat
de heeren medici beweren, dat (tijdig©
vaccinatie of revaccinatie ons afdoende
beschermt tegen de Kafferpoikken, dan
kunnen niet-gevaccineerde werknemers
of onderwijzers of scholieren onmogelijk
den wèl-gevaccineerden tot een gevaar
zijn.
Er moet me ook nog een andere op
merking van het hart.
Ik heb zoo het idee, dat men met de
alastrim wel een weinig overdijjft. Ze
ker een jraar honderd gevallen in Rot
terdam zeggen wel wat, maar zijn toch
niet onrustbarend.
Hoeveel gevallen van dyphterie zijn er
b.v. den laatsten winter in totaal in
Goes voorgekomen? Het waren ex niet
godsdienst" parallel loopen met het ver
standige inzicht van den modernen za
kenman, m.a.w. dat de godsdienst
rijke beloften heeft ook voor het
tegenwoordige leven.
Intusschen is het een verblijdend ver
schijnsel, dat op verbeterde toestanden
kan worden gewezen.
Verschillende factoren hebben hiertoe
medegewerkt.
Genoemd kunnen worden het ontwaken
van bet sociaal besef, dank zij mede
het op 'den voorgrond stellen van de
eischen der Christelijke zede ook op dit
gebied, de vakorganisaties, de betere in
zichten van vele werkgevers en tenslotte
ook de sociale wetgeving.
HET VEILEN VAN LANDBOUW
PRODUCTEN.
Over dit onderwerp heeft de heer F. V.
Valstar op het Landhuishoudkundig con
gres praeadvies uitgebracht.
Aan zijne inleiding is het volgende ont
leend
Bij de beantwoording van de door hem
gestelde vraag zal spr. zich beperken tot
drie zeer belangrijke landbouwproducten,
n.l. aardappelen, uien en hard fruit. De
exportcijfers toonen de belangrijkheid van
die producten aan.
Met den afzet van deze landbouwpro
ducten staat het al jaar en dag minder
gunstig, zoodat reeds bij herhaling de
vraag, of het wenschelijk is, de producten
te veilen, in landbouwkringen bevestigend
beantwoord is.
Reeds in 1912 had het Drentsche Land
bouw Genootschap de vraag in studie ge
nomen, langs welken weg verbetering was
aan te brengen in de wijze van afzet van
de aardappelen. Men zoekt in Drenthe nog
steeds en is met den afzet van aardappe
len blijven sukkelen.
Ook Zeeland en de Zuidhol-
landsc'he ei landen blijven
voorttobben met den afzet
van consumptie-aardappelen.
Met afwisselend succes wordt daar de
strijd tusschen boer en handelaar over de
hor-maat en den tarra-aftrek gestreden.
De meer of mindere vraag bepaalt, wie het
sterkst staat. Hoe duurder de aardappe
len, hoe sterker de boer zich vastklampt
aan de kleine hormaat, waar zelfs geen
„kriel" meer door kan. Het belang van den
landbouw geraakt hierbij op den achter
grond. Het kan dan ook geen verwonde
ring wekken, dat nergens de afzet bevre
digend is. Klachten over den tegenwoordi-
gen verkoopsvorm zijn schering en inslag;
van een standaard-kwaliteit, waarmede we
sterk zouden staan op de wereldmarkt, is
geen sprake, evenmin als van sorteering.
weinig, terwijl het getal inwoners van
de Ganzestad toch maar een zestigste
van dat van Rotterdam bedraagt. Als
ik me niet vergis, was het aantal sterf
gevallen ook aanmerkelijk grooter dan on
der de alastrim-patiënten.
Maar heeft men te Goes de bevolking
van stad en omgeving verontrust met
allerlei onheilspellende berichten? Ik
meen, dat de doktoren gedaan hebben,
wat ze konden om de patiënten en hun
huisgenooten te isoleeren en de zieken
naar hun beste weten te cureeren, maar
heb zelfs van een gelegenheid, die de
Overheid openstelde om tegen dyphterie
ingeënt te worden wat volgens dr
Heijermans, directeur van den geneeskun
digen dienst te Amsterdam zeer wel mo
gelijk is niet gehoord.
Ik herinner ook aan de paratyphus-
gevallen in 1928 te Middelburg en om
geving. Ook hier heeft men naarstig naar
de oorzaak gezocht, de patiënten streng
geïsoleerd en ze naar den eisch der
wetenschap behandeld. Langen tijd heeft
men zelfs getracht de zaak wat te camoui-
fleeren, vanwege het Vreemdelingenver
keer.
Ik denk ook aan de zeer ernstige be
smettelijke kinderziekte (verlamming), die
in dit voorjaar op Walcheren hier en
daar voorkwam, die men ook angstval
lig stil gehouden heeft, uit vrees, dat er
wat minder vreemdelingen zouden ko
men. De portemoimaie, ziet u.
Maar als er pokken, zelfs niet-ernsti-
"Knoeierij en speculatie zijn bij den aard-
appelhandel aan de orde van den dag.
Met de uien is het nog erger. In 1900
werd een commissie ter bestudeering van
het vraagstuk van den afzet van de uien
naar Engeland gezonden. In de sedert ver-
loopen jaren hebben onze landbouwers nog
niets geleerd, en de conclusie van het rap
port van de commissie in 1906 is nog
woordelijk van toepassing op den toestand
van heden.
Spr. voelt er niet voor te spreken
van „een minder zorgvuldige behande
ling", zooals de commissie in haar rap
port deed. Onze uientelers hebben het
zichzelf te wijten, dat de geldelijke uit
komsten van het bedrijf zoo teleurstellen,
door de meer dan ergerlijke wijze, waar
op zij dit prachtig exportartikel verwaar-
loozen en verwaarloosd hebben. Deze
cultuur kon een goudmijn zijn, als de
boer zijn belangen by den afzet maar
begreep en daarnaar handelde.
Ook met bet fruit staat het slecht.
Men vraagt op de buitenlandsche marlet
goed gesorteerde en verpakte waar. Overal
worden we met ons fruit verdrongen. De
moeilijkheid om ons fruit gesorteerd te
krijgen, zit in het feit, dat ons fruit in
hoofdzaak door landbouwers wordt ge
kweekt en niet door beroepskweekers en
het buiten de veilingen wordt verhandeld,
zoodat de gunstige invloed van het vei
lingssysteem bij den afzet wordt gemist.
Zelfs in ons eigen land is voor ons onge
sorteerd fruit geen afzet meer te vinden.
De import van overweldigende hoeveel
heden buitenlandsch fruit, dat niet door
zijn beteren smaak, maar door zijn prima
sorteering en verpakking hier gretige koo-
pers vindt, beeft aan bet Nederlandsche
fruit zelfs op eigen markten een gewel
digen knauw gegeven.
De landbouwers zullen goed doen, hun
bespiegelingen over den afzet van hun
producten te staken, nu een veertigjarige
praktijk van bet veilingssysteem bij den
verkoop van tninbouw-producten zijn
groote beteekenis bewezen heeft. De boe
ren moeten evenals de tuinders hun pro
ducten gaan veilen. Voor den landbouw
is dit geen sprong in het duister, daar
bet veilingssysteem van alle kanten is ge
probeerd en deugdelijk gebleken.
Ook de tuinbouw is jarenlang het spoor
bijstor geweest. Toen deden de tuinders
precies hetzelfde, wat de boor nu doet. Ze
stopten alles, groote en kleine aardappe
len in een zak. Gevolg: de vraag naar het
Hollandsche product hield op, en de En
gelsche markt ging verloren. Zoo is het
ook met onze boter en onze haring ge
gaan.
De goede naam van de tuinbouwproduc
ten is herwonnen door het erkennen van
den grootsben en belangrijksten factor bij
den afzet: kwaliteit en sorteering.
Het veilen heeft een onverdeeld gun-
stigen invloed op de ontwikkeling van
den tuinbouw gehad, omdat het een ster
ke stimulans was voor sorteering en ver
pakking, waardoor reëele handel werd be
vorderd. Een strenge keur door de veiling
uitgeoefend, dwingt den verkeerde zich
te voegen naar de regels, die de veiling
in het belang van reëeTen handel stelt.
Door bet veilingssysteem en zijn gunstigen
invloed is de tuinbouw op het hooge peil
gekomen, waarop hij op het. oogenblik
staat.
Het wordt tijd, dat ook! de landbouw
veilingen gaat stichten. De beste plaats
hiervoor is de plaats van productie (al
kunnen de «steden dit niet al te best ver
kroppen); een centraal punt in de streek
met goede spoor-, weg- en waterverbin
ding.
Spr. staat dan stil bij de wijze, waarop
men den boer tot het veilingsysteem zou
kunnen brengen. Evenals bij den tuin
bouw verwacht hij ook hier veel strijd
en veel tegenstand.
De eenige mogelijkheid om tot het vei
len van landbouwproducten te komen is
dat enkele vrijwilligers ondeT de landbou
wers hun belangen begrijpen en bereid
zijn, daartoe een offer te brengen.
Spr. waarschuwt tegen half werk. Eerst
toen de tuinbouw bet verplicht veilen in
voerde, kon de tuinbouwveiling zich ont-
wefckelen.
Voor den afzet van het product zal
zich een groote toekomst openen, als
ge, in 'tspel zijn, dan wordt onmiddellijk
het vaccinatie-paard je van stal gehaald
en moet het beestje weer lustig draven.
Bericht op bericht, meest in wat don
kere kleuren getint, wordt dan dag op
dag gelanceerd. Vandaar dat ik in bet
begin van dit artikeltje schreef, dat ik
in deze kwestie zoo nuchter mogelijk
hoop te blijven.
Ik wensch allen lezers van harte toe,
dat ze er ook zoo over denken. Ze
zullen dan niet zoo spoedig van streek
raken, als de redactie van de genoemde
„Banier", die lange artikelen schrijft over
elk geval van encephalitis, dat zich de
laatste weken na inenting voordeed. Dat
die gevallen zich zouden voordoen, was
wel te voorzien. Het encephalitis-gevaar
bij kinderen bestaat nog altijd. Maar men
dient wel terdege te onderscheiden, of
de Overheid bij het instituut van den
vaccinatiedwang de verantwoordelijk
heid draagt, dan wel de ouders, die go-
heel vrijwillig hun kinderen laten vacci
neeren.
De ouders hebben nu, waar gelukkig
de dwang ontbreekt, een zware verant
woordelijkheid, die ze niet licht mogen
achten. De medici niet minder. Immers
van hun advies Tiangt het in vele geval
len af of een kind gevaccineerd zal wor
den. Zij mogen nooit of te nimmer in
de tegenwoordige omstandigheden het ge
vaar van encephalitis verdoezelen.
LUCTOR.
het veilings verkoop
invloed op de verzi
kan gaan uitoefene
zich moet organise
van het product O]
gen.
De organisatre-gi
waarde, dan al het
hulp en steun, die
ze dient om het
land- en tuinbouw
brengen, Wjj zyn
in andere landen
op rijkssteun-krukk
De inleiding van
aanleiding tot veel
meenon, dat de
onregelmatigheid
pruduct beslissen li
veilen, terwijl ook
product wel voor
Ook wordt gezeg
landbouwproduct is
tie van minder of i
hevige producten
Inleider weerlegt
zwai'en en legde
op, dat ook voor 1
len de betere weg
standen to raken,
in :dit opzicht in e
land nog verkeert.
Over dit onderuj
„N. Haarl. Crt.":
Uit Sovjet-ltusla
lende bericht, dat
den afgeschaft en
dag moet worden il
gekomen, er zijn I
omtrent de fractisc|
regeering heeft ev
zy zich niet aan de
zal gtoren en do
zal doorvoeren I
Dat wil derhalvl
groote Russische
te verdwynen, die I
sen heilig is.
Daarmee is in de
en wat haar heilig
ingeluid, onder het
dat hiermee, zooal
klaart, geen daadj
maar den onafgebr
middel beschouwt,
le ontwikkeling vl
te bereiken. Deze il
het leven van he|
reeds hel volgend I
Dan zal Rusland 'I
jaar deelachtig worf
sie zegeningen vanl
bestuur, dat in dj
de heiligste gevoelj
voeten treedt en
een levensbeschouvl
ven het zakelyke
reiken.
Bezien van zui\
punt, moet erkendl
werkdag voordeelel
industrie brengt,
materiëele voordeel
de, dat de industi
systeem 20 pet. I
Daarbij wordt een
ces bereikt, de ko.J
waardoor een lager]
den verkregen. w|
Zaterdagmiddag er
vrije uren per weel
Daartegenover krijg
plaats van tot nu
jaar, met behoud
Zoo is thans de
het nieuwe systeen
tijk nog blijken moj
aankleven.
Maar ook al zol
voordeelen dubbel f
thans wordt voorgrf
ja moet ons onherrl
klinken, tegenover
goddelijk gebod,
ding van den Zc.
God zelf geheiligd.1
Want behalve ee|
tegen de Kerk, sc.
ernstige bedreiging!
Het is een weiger)
buisgezin, in de
grootste belemmer!
geheel in de mal
Door voor de vem
een aparten rustda
automatisch de oni
de familie verloren]
ten maar al te goef
kring de goede zej
selen worden geve
in casu het kind,
zich draagt
Christ
Door socialistiscl
en huisbezoekers
voorgesteld, alsof
ehsme heel goed
baar zijn.
Dat christelijke
keel goed en zon
•rennen zijn van
en vakbeweging.
Het linksch-soci
Socmhst.. orf
dut dit met anders]
l.e Propagani
De werkelijkheid]
Mot klezers, all
hohh Z1JQ k*ezerg
rtJi hebben g o|
Dat gevoel is hun f
