Land- en Tuinbouw.
Berichten over onze Adverteerders.
ridderorden toe te kennen, en het repu
blikeinsche Duitsehland, door ze tege
lijk met de adeltitels af te schaffen, heel
verstandig gedaan hebben. Indien ridder
orden werkelijk een onderscheiding be
teekenden, ware het wat anders. Maar nu
ze met bosjes uitgestrooid worden, als
een vorst of president een ander land
bezoekt, of als een koning jarig is, en
ze bijvoorbeeld automatisch ten deel val
len aan kamerleden met een bepaalden
zittingstijd, vinden wij het in bet alge
meen een tamelijk inhoudlooze vertoo
ning en achten wij het een goed gebruik
in onze rijen om er voor te passen.
Dat sommigen onzer partijgenooten in
België er blijkbaar anders over denken,
kunnen wij nu ook weer niet zoo ver
schrikkelijk vinden. Het laat ons even
koud, als dat heele lintjesgedoe. En in
elk geval zullen wij onze Belgische vrien
den er al 3 flinke strijders niet minder
om hoogachten."
„De Maasbode" merkthierbij op
ii Ons dunkt, als het beweerde in de
eerste alinea werkelijk uw overtuiging
weergeeft, dan moet gij, Volk-redactie, het
wel verschrikkelijk vinden, dat uw geest
verwanten aan dit soort komediespel mee
doen.
Twee omstandigheden worden in deze
goedpraterij intusschen handig vermof-
feld. Vooreerst, dat het hier monarchis
tische onderscheidingen betreft, .die al
hebben ze ook werkelijk beteekenis, door
een volbloed republikein niet mogen wor
den aanvaard. En dan het verzwarende
feit, dat de Belgische socialisten voor
het begeerde lintje zooiets als een knie
val hebben gedaan.
Zelfs dat schijnt „Het Volk" koud te
laten.
Men kan er mee tobben 1
Liberale neutraliteit.
Do vorige week, zegt onze Rotter
dammer, stelde de gemeenteraad van
Gouda een nieuwe instructie vast voor
het onderwijzend personeel aan de open
bare lagere scholen.
De A.-R. Raadsfractie nam het initiatief
tot een amendement ter bevordering van
de Nationale eenheid, waar de Liberalen
zich zoo op "laten voorstaan. Dit amen
dement, ingediend door de Raadsleden
Mr Verkerk (A.R.), Muijlwijk (A.R.),
Kamphuizen (C.H.) en Dr Hoffman (R.K.),
luidde: Bevordering door de onderwijzers
van: de goede zeden, de eerbied voor
het Koninklijk Huis en bevordering van
den nationalen zang.
Ieder Raadslid begreep waar het om
ging; de zich noemende democratische
roomsch-katholieken voeld'en dat zij bij
rechts hoorden.
Helaas, het amendement werd verwor
pen met 10 tegen 9 stemmen, links to
gen rechts, dank zij het tegenstemmen
van den heer De Witt Wijnen, de ver
tegenwoordiger van den Vrijheidsbond.
Het Goudsche liberalisme js blijkbaar
van meening, dat men de nationale een
heid het beste dient, door er zooveel
mogelijk over te zwijgen. Er zijn nu
eenmaal onderwijzers, die oo-rdeelen, dat
de overheidsschool niet mag spreken of
zingen van Oranje; omdat achterlijke .so
ciaal-democraten dat niet kunnen heb
ben en dus buigt de liberaal voor
deze bedenkelijke neutraliteit.
Althans in Gouda.
Maar de Goudsche siroop-wafelen zijn
„echter en opregter" dan de Goudsche
liberalen.
Het ziet er treurig uit met de natio
nale eenheid zonder inhoud 1
Een Indië-Album.
I n d i voor velen een land met
herinneringen aan hard werken, hitte,
geld verdienen en eenzaamheid. Voor an
deren het oord, van waaruit vrienden
en familie Jang verwachte brieven schrij
ven. Het land met toekomst, ruimte, nieu
we mogelijkheden.
Maar ook: voor Hoeveel Nederlanders
is I ndië slechts een vaag begrip? Wel
is waar is ook hier verbetering in te
bespeuren en komt I n d i meer en meer
in 'het centrum der belangstelling.
Groote dagbladen laten speciale cor
respondenten hun reisindrukken boeksta
ven, troonopvolgers, binnen- en buiten-
landsche politici bezoeken en bestudee-
ren het uitgebreide eilandenrijk en ge
raken onder den indruk van al wat daar
door Kunst, Wetenschap en Techniek ge
wrocht wordt.
En toch wat weet de opgroeiende
jeugd, wat weet de doorsnee Nederlan
der ^eigenlijk weinig van Indië af! Alles,
wat niet om de een of andere reden zijn
toevallige belangstelling heeft, is hem vrij
wel volkomen vreemd.
Om deze reden is het dan ook zoo^
toe te juichen, dat er thans een popu
lair werk populair in den besten zin
van het woord is verschenen over dit,
zoo uiterst belangrijke deel van grooter
Nederland.
Wij bedoelen het Album „Indië",
waarmede de Firma Droste Voor den
dag is gekomen en dat wordt uitgege
ven op een wijze en in een uitvoering,
die getuigt van een uiterst serieuze en
zorgvuldige voorbereiding. De keuze van
het onderwerp voor dit album viel op
Indië, omdat, zooals wij uit de voor
rede citeeren;
„Omdat wij hopen, naast propaganda
middel, te helpen bevorderen, wat ons
land zoozeer noodig heeft: de belang
stelling in, en de liefde voor dat andere
Nederland waaraan ons Nederland zoo
ontzaglijk veel te danken heeft en wat
een zoo bij uitstek gunstig veld van werk
zaamheid is voor de ondernemende en
voortvarende jonge menschen onder ons."
Onder de zeer deskundige leiding van
den heer J. C. Lamster, Conservator aan
het Koloniaal Instituut te Amsterdam, ont
stond een boekwerk, dat volkomen vol
doet aan de eischen, die men tegenwoor
dig aan populaire, doch nauwkeurige
voorlichting mag Stellen.
De talrijke illustraties in den tekst en
de 144 kleine- en 6 groote gekleurde pla
ten werden gereproduceerd van origineelo
teekeningen. Deze werden geteekend, naar
de vermaarde ethnografische en fotogra
fische verzamelingen van het Koloniaal
Instituut te Amsterdam, zoodat de heer
H. J. Wolff wel onder zeer gunstige
omstandigheden zijn goed geslaagden il
lustreerenden arbeid kon verrichten.
Geen enkel onderdeel der Oostersche
samenleving is er, dat niet op een onder
houdende wijze in dit leerzame werk
wordt behandeld. Woning, jacht en vis-
scherij, landbouw, zoowel als godsdienst,
kunst en kleeding, ivorden met tal van
interessante bijzonderheden uitvoerig be
schreven.
Ook de Indonesische Maatschappij, het
adatrecht, de oude gebruiken, de feesten,
de handel, de geschiedenis, van Houtman
tot Koppen, van reiswagen tot express-
trein, komen tot hun recht.
Dit alles maakt het Album „Indië" tot
een bezit, dat door talloozen buitenge
woon gewaardeerd zal worden en dat
velen tot het sparen der Drosteplaatjes
zal inspireeren.
Wij vertrouwen, dat dit werk zijn weg
wel zal vinden naar tal van huisgezin
nen en vooral ook naar de scholen en
wij brengen de Firma Droste onze hulde
voor het aandurven van een dergelijke
dendijke en leerzame reclame.
Chr. Landbouwschool te Axel.
Dinsdag werden aan bovengenoemde school
de jaarljjksehe openbare lessen gegeven, waar
bij de leerlingen bevorderd werden of de
school verlieten.
Zoo-ais gebruikelijk, werden de gediplomeer
den geluk gewenscht door den Rijkslandbouw-
consulent, den heer C. Stevens, uit Goes, die
daaraan vastknoopte ©enige wenken voor de
toekomst, dia er voor den landbouw niet zoo
irig uitziet, waarom het juist wensche-
hjK ,s, dat degenen, die het boeren tot hun
vak willen maken, aan de practisch© kennis
de theorie verbinden en omgekeerd.
Ook enkele andere heeren voerden nog het
woord, waarna het hoofd der school, de heer
Le Febar, zooals ieder jaar, weer een ge
schenk had in ontvangst te nemen van de
cursisten.
Bevorderd werden van 3e eerste naar de
tweede klasse: A. de Feijter te Boschkapelle,
S. de Feijter Jz„ J. Dieleman Jz., te Axel, J.
van Alten te Terneuzen, J. Diieleman Hz. te
Zaamslag.
Van de tweede naar de derde klasse:
J. P. Ramondt te Sas van Gent, D. van
Alten te Axel, C. de Putter te Zaamslag,
J. Dees te Zaamslag, E. Wolfert te Hulst,
Wi. do Feijter te Walsoorden, J. de Regt Jz.
te Axel, en F. de Regt Pz. te Axel.
Van de derde naar de vierde klasse:
A. de Putter te Zaamslag, L, Dioleman te
Axel, P. Ramondt te Sas van Gent, M.
Dekker te Zaamslag, M. de Feijter Pz. te
Axel. J. van de Ree te Zaamslag, H. M.
van Hoeve te Terneuzen en H. de Feijter
te Axel.
Met diploma hebben de school verlaten;
J. Dekker Fz. te Axel, Wi. G. de Feijter te
Boschkapelle, F. Dieleman Hz. te Zaamslag,
P. Dieleman Jz. te Axel, S. van Hoeve Jz. te
Terneuzen, C. de Regt Jz. te Zaamslag en W.
van Cadsand te Axel.
Eigenaardig mag het heeten, dat voor het
eerste cursusjaar dezer school zioh geen en
kele leerling aanmeldde. Men schrijft dit toe
aan de gewijzigde Leerplichtwet. (M. C.)
Nieuwe bollenvelden.
Bij Ddnteloord zijn bij wijze van proef eenige
stukken land in het vorige jaar met tulpen
bezet. Het blijkt thans, dat de teelt bijzonder
goed gelukt is. Wegens den lagen prijs van de
verschillende landbouwproducten zal de tul
penteelt daar waarschijnlijk groote afmetingen
aannemen. Ook op het eiland Tholen zijn
gunstige resultaten bereikt.
Ken. Ned. Landbouw-Comité.
In de vergadering van de eerste afdeeling
van het Kon. Ned. Landbouw Comité is be
sloten, om aan de beide andere centrale land
bouworganisaties voor te stellen, gezamenlijk
een verzoek te richten tot den Minister van
Financiën, om het daarheen te willen leiden,
dat bij de schatting van de verkoopwaarde der
gronden als grondslag voor de vermogens-,
verdedigings- en successiebelasting rekening
wordt gehouden met den ongunstigen toestand,
waarin da Nederlandsche landbouw in het al
gemeen verkeert.
Het voorstel van dan F. N. Z. aan de
drie centrale landbouworganisaties om een
commissie te benoemen, die studie zal heb
ben te maken van de wijzigingen in het
veehoudersbedrijf, welke eventueel noodig zou
den zjjn om te komen tot een regularisatie
van den boterinvoer, is toegejuicht. Besloten
werd twee heeren te verzoeken als leden dier
commissie te willen optreden.
Besloten werd een onderzoek in te stellen
naar de resultaten der wettelijke runderhor-
zelbestrijding in Dienemarken, de laatste jaren.
Siand van de kersen en bessen op 30 Mei.
Het onderstaand overzicht betreffende den
stand dor kersen en bessen op 30 Mei is,
pnder medewerking der Rijkstuinbouwconsulen-
ten, samengesteld naar gegevens, versterkt door
de correspondenten der directie van dpn land
bouw.
De bloeitijd van de meeste kersensoorten ia
De Derby-rennen, de grootste races van Engeland, zijn het middelpunt der belang
stelling van vele duizenden geweest. Groote menigten hebben de wedstrijden, waar
aan 26 der beste renpaarden deelnamen, gadegeslagen. Een moment nabij de eind
streep. Trigo wint van Walter Gay en Brienz.
dit jaar samengevallen, zoodat voldoende kruis
bestuiving kon plaats vinden. De stand der
vroege kersen is dientengevolge goed tot zeer
goed. Echter is de droogte oorzaak, dat vele
jonge vruchtjes afvallen, terwijl verder in de
Over-Bietuwe en in da omgeving van Uden
schade wordt ondervonden door de vreterij
van dei trekmade.
De latei kersen staan in Limburg vrij' goed.
Men neemt daar aan, dat de korte 'tijd, gedu
rende welken de bijen de hoornen, in 'de bloei
periode hebben bevlogen, daarop van invloed
is geweest. Elders is do stand goed tot zeer
goed.
Ook bij de bessen wordt tengevolge vun
de droogte ruien waargenomen. De kruisbessen
en zwarte bessen hebben op verschillende
plaatsen in den afgeloopen winter nogal ge
leden. Sommige kweekers zijn zelfs voorne
mens de struiken na den pluk ta rooien. Van
beide soorten is de stand vrij goed; in Zee
land blijven de zwarte fessen nog daar be
neden. In het Rijk van Nijmegen hebben do
zwarte bessen van rondknop te lijden.
De rooda en witte bessen beloven goed tot
zeer igoed.
Het veilen van aardappelen.
Zooals in de plaatselijke dagbladen per ad
vertentie wordt bekend gemaakt, doet de Vei-
lingsvereeniging „Zuid-Beveland" een oproep'
tot de telers van aardappelen, om op'Dinsdag
a.s. te 2 uur in het veilingsgebouw een be
spreking ta houden over hot veilen van aard
appelen.
Begonnen zal worden met de vroege aardap
pelen, terwijl de bedoeling is om opk |den ver
koop van Eigenheimers en late aardappelen
zich in de richting yan „veilen." te doen ont
wikkelen.
Dit streven moet ten zeerste worden toege
juicht, omdat het de mogelijkheid opent, dat
eindelijk voor de op Zuid-Bweland geteelde
vroege aardappelen ook de prijs zal worden
gemaakt, die deze in den wereldhandel waard
zijn en de teelt op grootere schaal ter hand
kan worden genomen. i
Wat aardappelen als Eigenheimers en late
soorten betreft, hiervan loopt de handel in
ons land nog wel niet overal over de veilingen
doch zeer zeker kan men bevestigend ant
woorden op de vraag:
„Of het niet meer dan tijd wordt, dat zij, die
dit product telen, een voorbeeld nemen aan
de telers van groenten en fruit en den ver
koop ervan ook over de veilingen doen loo-
pen". 1 I i I I
Het systeem heeft zoowel voor teler als
voor handelaar haar deugdelijkheid bewezen.
Immers een veiling is een telersorganisatie,
die, gelegen op een centraal punt, gunstig
voor aan- en afvoer, de geteelde producten
te koop aanbiedt, met als gevolg, dat op
gezonde wijze de prijs tot stand komt.
Wie van nabij met het veilingwezen heeft
kennis gemaakt, weet dan ook maar al te goed,
welk een groot voordeel het is, dat men de
verkoop van zijn product kan stellen in han
den van zijn eigen organisatie, en zich geen
zorgen behoeft te maken, of het gekochte
product tenslotte ook zal worden afgenomen
en de bedongen prijs ook werkelijk zal worden
betaald.
Als een der grootste voordeelen mag, in
verband met den tijd, waarin we leven, nog
wel worden genoemd de mogelijkheid, om
langs dien weg de handelswaarde van de aard
appelen nog belangrijk te verhoogen.
Terecht klagen de handelaren, dat het pro
duct hun niet wordt aangeboden zooals de
tegenwoordige handel dit e'scht en allerlei
moeilijkheden bij de aflevering daarvan het
gevolg zijn.
Hoewel er de laatste jaren wel eenige .ver
betering is gekomen, zal het toch wel beter
zijn om de tijd niet af te wachten, dat elke
aardappelteler zoover is opgevoed, dat hij
uit zichzelf het product goed in orde maakt.
Het is meer dan tijd, dat men een andere
weg inslaat, omdat vooral de export van .aard
appelen meer en meer gevaar gaat loepen,
wanneer er niet meerdere controle wordt uit-
beteren, door zich aan te sluiten bij het
U. C. Bi. (Uitvoer Controle Bureau.)
Natuurlijk zijn er bezwaren aan te voeren,
doch die zijn te overwinnen, zoo goed als zfi
ook voor andere producten zijn overwonnen.
Het grootste bezwaar, zaj wel blijken te
zijn, dat men zeer moeilijk afstand doet van
bepaalde methodes, niet, omdat ze zoo goed
voldoen, maar meor omdat men ze reeds zoo
lang toepaste.
Laat men echter begrijpen, dat, als men
vooruit wil, dat er dan nieuwe banen gezocht
moeten worden en men niet angstvallig aan
het oude moet vasthouden.
Vooral voor exportartikelen moet de waarde
als handelsproduct hooger opgevoerd worden,
want do afzetgebieden kunnen eorst te kust
en te keur koop-en van eigen bodem of van
onze concurrenten, en de kwaliteit, so-rteering
en verpakking, kortom de groote handelswaar
de zal de prikkel moeten zijn, dat men aan
het Hollandscha product de voorkeur geeft
We willen hopen, dat do Veiling „Zuid-
Bieveland" succes beeft bij haar poging tot
veilen van aardappelen en de telers blijk
zullen geven te begrijpen, dat het tijd wordt,
dat zo uit eigen beweging een betere -methode
van verkoop van hun product tor hand nemen.
De Aardappelprijzen.
Uit den Tiel-erwaard wordt gemeld, dat in
de laatste kwarteeuw de prijzen der aardap
pelen niet zoo laag geweest zijn als dit voor
jaar. Hier en daar zijn in der Tiel-er- en Bom-
m-olerwaard reeds partijen verkocht tegen 60
cent .per H.L., welke abnormaal lage markt
het gevolg is van do groote voorraden, -die nu
nog .begin Juni, op koop-ers wachten.
In het jaar 1929 overtrof de oogst verre
het middelmatige gewas, terwijl bovendien dat
jaar veel m-eor land met aardappelen was
verbouwd dan totnogtoe het gwal was. Do
winter werd dan ook begonnen met een voor
raad voor twee winters.
Niemand beeft echter op een d'irgelijken
lagen prijs gerekend als thans wordt besteed.
Honderden landbouwers, welke hun landpacht
met de opbrengst van de aardappelen betalen,
kunn-en thans nieit aan hun financdëefe ver
plichtingen voldoen. Gewoonlijk varieoren de
aardappelprijzen tusschen f 4 en f 5 per H.L.,
zoodat de schade, die in den TieJer- en Bo-m-
melerwaard wordt geleden, .geschat wordt o-p
f 60 f 70.000.
De maatregelen, die er mogeljjk van Regee-
ripgpwege in de toekomst zullen worden ge
nomen, behoeven niet te worden afgewacht.
Doch laat men liever zorgen, dat men klaar
is. .wanneer ze van kracht worden.
De weg daartoe is. dat reeds au -de verkoop
over de veilingen wordt ter hand genomen,
en langs georganiseerd-en weg getracht wordt
de handelswaarde van de aardappelen te ver
Resultaten prijsraadsel drinkbak.
Op de drinkbakp-rijisvraag kreeg ik ver
scheidene brieven, waarop ik natuurlijk
niet alle in kan gaan. Toch waren deze
brieven.zeer interessant omdat ze er van
getuigden, dat de lezers belangstelling
hadden voor het onderwerp en dat zij de
punten waar het bij de drinkwater-hy
giëne o-m ging, goed begrepen hadden.
Dit i's natuurlijk hoofdzaak. Iemand, die
het gelezene begrijpt en verwerkt, plukt
er zelf de voordeelen van en daar gaat het
toch om. Sommige inzenders hebben zeer
mooie teekeningen bij hun ontwerp ge
voegd en het spijt mij- dat ik deze niet
repro-duceeren kan.
Ik zou de door mij als 'de beste op
lossingen beoordeelde systemen kunnen
verdeelen in twee groepen, waarvan de
ee-ne groep en dit waren de meesten,
zochten de drinkwaterhygiëne in stro-o
mend water, zoo-dat de kuikens voort
durend versch onbesmet water krijgen.
Op plaatsen waar men niet zijn toevlucht
wil nemen tot ontsmettingsmiddelen lijkt
mij dit systeem -ook het veiligst. Het is
natuurlijk meer ingewikkeld dan de syste
men met stilstaand water, die ik tot de
tweede groep zou willen brengen.
De heer J. G. d. B. te Meppel zond
mij een zeer duidelijke teekening met
eenige opmerkingen die ik hierbij over
neem.
Uit uw artikel bleek mij duidelijk dat
het practisch vrijwel niet mogelijk is om
het drinkwater vrij van besmetting te
houden. Voortdurend ververschen is dus
ge-wenscht. De heer de B. zoekt het nu
in een voortdurende aanvoer in zeer
kleine bakjes waaruit slechts één kui
ken, doch niet meer tegelijk kan drinken,
terwijl het teveel aangevoerde water di
rect afvloeit, de vuil- en smetstoffen me
denemend buiten het hok. De drinkbakjes
zijn als kleine ovaal ronde napjes gedacht
van 5 bij 3 c.M. Het toestro-omende wa
ter uit een reservoir buiten het hok komt
dusdanig in de drinknapjes, dat het water
daarin doet ronddraaien. Het water vloeit
door een gootje weer af. In tijden van ge
vaar voor ziekten kan in het water bu
vendien nog een onlsmettingsvloeistof wor
den gedaan. Het principe lijkt mij goed
maar in de practijk met honderden kui
kens zou het direct vastloopen met de
betrekkelijk ingewikkelde inrichting van
reguleerkraantjes, talrijke drinknapjes enz.
Het systeem vereischt een be,rekkelijk in
gewikkelde installatie zooals men die in
koeienstallen al jarenlang heeft en danr
ook goed bevalt, doch voor kuikens lijkt
het mij niet geschikt.
Een vereenvoud'ging van dit systeem
n.I. oen flink waterreservoir in hef. hok
('s winters is dan het water vorstvrij)
benevens een vlotter inrichting en eenige
drinkfonteintjes in het hok zag ik eenige
jaren geleden al bij verschillende groote
pluimveefokkers le Barnevel 1 en verleden
jaar ook bij pluimveehouders in de prai
riën van Canada. Bij een dezer prairie
boerderijen zag ik in een bodrijf van 4909
kippon dat gedroven werd door één man
mot één jongen. In elk hok van ongeveer
300 kippen was een waterreservoir van
ongeveer 1000 L. en van hieruit worden
de drinkfonteinen in het hok geregeld.
Daar op deze plaats (Calgary) soms koude
van 30° C. voorkwam kon het drink
waterreservoir nog verwarmd worden ook.
De heer B. heeft dus werkelijk een goed
systeem duidelijk aangegeven, maar voor
de kleinere pluimveehouders die slechts
een paar honderd kuikens opfokken lijkt
hot mij te ingewikkeld. Het systeem is mot
wijziging die ik noemde (enkele drink
fonteintjes) zeer arbeidsparend bij groote
bedrijven. Het wegvloeiende en hot over
tollige water is natuurlijk heel mooi, maar
kan aanleiding geven tot watervennorsing
en geknoei, natte rommel. Vandaar dat
de zelfreguleerende drinksvstemen meestal
zoo ingericht zijn, dat het water ot> de
zelfde hoogte blijft staan als de dieren
er uit drinken. Het stroomt dan dus iets
minder snel door dan het systeem van
den heer de B.
Voor een-dkuikens deugt het systeem
minder, want deze moeien werkelijk drink
nappen waar hun heele kop ingedompeld
kan worden, anders krijgen ze spoedig
vieze oogen met korstjes ex pin heen
en verstopte neusgaten.
De heer J. v. H. te Eindhoven gaf
een beschrijving van een eenvoudiger
systeem, dat op hetzelfde principe-door -
strooming berust. Het komt er op neer,
dat het waterreservoir een emmer is en
van hieruit door middel van een buis
met kraan het water loopt op ©en rirink-
bakje in den vorm van de bekende ci-
troonp-orsen. Het te veel aan water vioeit
dan weer in den on lersten bak weg. Deze
drinkbak lijkt mij betre .keli.de eenvoudig
en voior plaatsen waar men geen ont
smettingsmiddelen gebruikt (lie metaal
aantasten wel geschikt. Een bezwaar blijft
weer de kraan die den watertoevoer re
gelt en -die steeds goed in orde gehou
den moet worden.
De heer v. Z., journa'ist., relacleur van
een der bladen, maakt het stroomende
principe nog eenvoudiger en zet gewoon
een cementbakje, waarin Jiet water aan
den een-en kant door een slangetje bin
nenstroomt en aan den anderen kant weg
loopt. Het bezwaar is hier dat dit zeer
eenvoudige systeem aanleiding zal geven
tol veel geknoei, tenzij men den bak
van boven weer bedekt, zoodat de kui
kens er niet in kuimen gaan staan. Vei
dor is dit voortdurend water aanvoeren
en weer afvoeren zonder kranen niet ge
makkelijk en met kranen al evenmin ge
makkelijk.
De heer F. C. v. d. A. te Aalten be
dacht een vernuftig toestel waarbij door
mi-ldel van een. balans, welke het kuiken
als liet er op staat aan den eenen kant
neerdrukt en daardoor tegelijkertijd met
den anderen arm een waterreservoir op-ent
e-n de bodem van het drinkwaterbakie
sluit. Dergelijke inrichtingen durf ik in
kippenhokken waar alles gauw stoffig
wordt en dergelijke draaiende deelen
gauw vastloopen, niet aan te b welen.
Bij valneslen, voerbakken enz. gebruikt
men ze ook wol en mijn idee is altijd,
dat ze op tentoonstellingen heel aardig
lijken maar in een kippenhok minder be
vallen.
Nu kom ik tot de- systemen mot stil
staand water. Sommige lezers, o.a. mej.
v. d. B. te Krabbendijke, geven een be
schrijving van de bestaande aardewerk-
bakjes, waarbij men op een bakje met
drinkwater een ,plat of bolvormig deksel
zet met gaten, waardoor de kuikens kun
nen drinken. Deze bakjes zijn heel bruik
baar voor kleine partijtjes kuikens maar
de tusscbenruimten tusschen de gaten ne
men veel ruimte in en daardoor geeft
een bak maar aan betrekkelijk weinig
kuikens drinkruimte.
Ditzelfde bezwaar heeft het ontwerp
van den heer W. R. L. te Eindhoven.
De bak van geglazuurd aardewerk staat
me wel aan, maar het aantal drinkope-
ninge-n is te gering.
En nu kom ik op het ontwerp van den
heer G. S. A. te Sluiskil, die mij een
antwoord vraagt. Ik heb hem Vandaag op
zijn verzoek het door mij aangeboden
broedsel Wit Wyandottes gestuurd, hoewel
eigenlijk een lezer van mijn artikelen zoo
laat goen Wyandottes meer moest vragen,
als hij ze ten minste voor winterleg wil
gebruiken. Goede Wyandottes moeten in
Mei al een eind op scheut zijn.
De beschrijving van dien bak geef ik
den volgenden keer.
DR TE HENNEPE.
Vragen, deze rubriek betreffende, kun
nen door abonné's worden ingezonden.
Postzegel van 71/2 cent voor antwoord
insluiten.
