Hef $cbm(e leidingwater hindert Hj f HENCO Henk el's Wasch- en Bleek-Soda Wat er deze week voorviel. Het Vrouwenhoekje. Voor de Jeugd. Het Zeeuwsche hoekje. MIJNHARDT'S Hoofdpijn-Tabletten 60 °t Laxeer-Tabletten 60 ct Zenuw-Tabletten 75 ct Staal-Tabletten 90 °t Maag-Tabletten 75 ct In deze week viel de Hemelvaartsdag, waar- pp ,we werden verblijd door heerlijk voorjaars weer. Er is dan ook door duizenden, menschen genoten van den aanblik der ontwakende na tuur ,die zich weer in haar nieuwe feestkleed heeft gestoken. Maar er is dien dag ook, zooals te doen gebruikelijk is, druk vergaderd. Denk slechts aan de beide grooto jongelingsbonden, Te hopen is het echter, dat ook het feit van dien dag de herdenking van 's Heilands hemelvaart niet aan die vele duizenden is voorbij gegaan. De Tweede Kamer heeft deze week veel klein goed afgedaan en, nam ook do begrooting voor het wegenfonds aan. Nog één week en de dames en heeren leggen het bijltje er bij neer De agenda is wel niet afgewerkt, maar te moeten beginnen aan het afsteken van de verkiezinga speeches. De antwoordnota van Nederland is dezer dagen aan de Belgische regeering overhandigd. Binnenkort staan ons zeer waarschtinUik dien aangaande wel publicaties ditmaal dan geen Utrechtsche te wachten. Althans de Neder- landsche regeering vroeg daarvoor de toestem ming der Belgische regeering. We leven in den tijd der groote branden. Zoo brandde deze week te Rossum (Geld.) een groot aantal huizen af. Het is voor de assurantiemaatschappijen geen voordeelige tijd I Onze Zeeuwsche landbouwers hebben ge tracht ook hier het instituut der „ontwikke- lingsdagen" te importeeren. De eerste proef is zeer geslaagd te noemen. Het bezoek was be moedigend, de behandelde onderwerpen waren interessant. In Genève, waar de antwapeningsdobatten tot zulk een echèc leidden, verdiept men zich nu in economische beschouwingen. Jammer genoeg hebben de economische conferenties tot dusver ook nog heel weinig zichtbaar resul taat opgeleverd. Van „de geest van Genève" merkt men zoo weinig. De droeve 1 Mei-gebeurtenissen te Berlijn gaven ook deze week nog aanleiding tot breede beschouwingen. Nog altijd moet de politie op haar hoede zijn. Ook dreigt in Duitschland nog altijd een spoorwegstaking, waartoe men de voorberei dende maatregelen schijnt te treffen. In Litauen heeft pen, aanslag op deni pre sident plaats gehad. Hijzelf kwam er heel huids af ,maar twee personen uit zijn omgeving moesten er het leven bij laten. Gehakt-Variaties. 01 de titel geen vergissing is? Gehakt kan toch niet veel anders dan gehakt zijn: is dé.Ar nu nog variatie in aan te brengen? Als rye gehakt in de letterlijke betee kenis van het woord nemen, zeer zeker. Want dan kunnen naast gehakt v 1 e e s c h even goed bestaan gehakte visch of ge hakte aardappelen of bonnen of andere groente of wat dan ook; 'tis maar, dat ae gewoonte het publiek heeft ingeprent, dat gehakt enkel in de beteekenis van „vleeschgehakt" zou bestaan. Als we daarvoor een andere opvatting in de plaats stellen en als we onder gehakt bedoelen een samenhangende massa van fijnverdeelde substantie, krui dig gemaakt met verschillende smakelijke toevoegsels en dan ten slotte tot een ronden of ovalen vorm samengebracht en op de manier van groot vleesch ge braden dè.n kunnen we ons een overvloed van variaties op het gehakt- gebied voorstellen. Bijna onmisbaar in dergelijke mengsels is het geweekte brood, dat met het ei bijdraagt tot den samenhang van het ge heel. Om dat naar behooren te kunnen doen, wordt het brood overgoten met wat warm water (of warme melk), tot het geheel doortrokken is; daarna wordt (b.v. op een zeefje) het overtollige vocht er goed uitgedrukt, daar anders de gehakt bal kans zou hebben te slap te worden. Het ei behoeft niet bepaald geklopt te worden; het wordt in zijn geheel bij het mengsel gevoegd en dan met al de verdere bestanddeelen flink door elkaar gewerkt. Het resultaat is dan, dat tijdens het braden de hitte zal zorgen voor het stollen van al de eideeltjes, die in het gehakt verspreid zijn, zoodat ten slotte een vast geheel ontstaat, dat zich zonder bezwaar in plakken laat snijden. Behalve brood en ei hebben we nog noodig verschillende toevoegsels, die den geur en den smaak van ons gerecht verhoGgen; zout, peper en nootmuskaat geven ons een goede kans op een sma- kelijken gehaktbal. Bereiden we echter ons gehakt van resten vleesch (van soepvleesch b.v., wat heel goed mogelijk is), dan kan een groo- tere variatie van aromatische stoffen wel gewemscht zijn; in dat geval hebben we o.a. nog tot onze beschikking een zeer fijn gehakt uitje, wat fijngehakte peter selie, misschien ook wel een kleine hoe veelheid Maggi's Aroma, een theelepeltje 'kerry of wat dikke tomatenpurée. Alleen door dergelijke stoffen te vari- eeren kunnen we de eentonigheid in ons gehakt al tegengaan; de afwisseling wordt echter nog grooter als we ook in het „gehakt"-zelf variatie gaan aanbrengen en ons stereotype vleeschgehakt nu en dan eens vervangen door een der hieronder beschreven gehakt-vormen. Garnalen-gehakt. 250 Gr. (V2 pond) gepelde garnalen; 100 Gr. (1 ons) brood zonder korst, wat peper, zout, noot muskaat, scheutje warme melk, 1 volle eetlepel gehakte peterselie, 1 ei, 1 thee lepel Maggi's Aroma, wat paneermeel, voor het braden ongeveer 60 Gr. (3 af gestreken eetlepels) boter. Hak of maal de gewasschen garnalen fijn, vermeng ze met het in de warme melk fijngewreven en daarna flink uit gedrukte brood, het zout, de kruiden, de gehakte peterselie, de Maggi's Aroma en het ei. Vorm het gehakt tot niet te groote bal letjes (ongeveer 6 stuks), wentel ze rond om in .paneermeel en braad ze dan in de heete boter op de gewone wijize mooi bruin (ongeveer 1V2 uur), af en toe ze bedruipende met de boter. Fricadel van visch. 1 schelvisch, kabeljauw of snoek van ongeveer 1 K.G., 150 Gr. (3 flinke sneden) brood zonder korst, scheutje warme melk, 2 eieren, wat peper, zout, nootmuskaat, 2 theelepels Maggi's Aroma, wat paneermeel, voor het braden ongeveer 80 Gr. (4 afgestreken eetlepels) boter en wat citroensap. Neem het vischvleesch rauw van de graat en maal of hak het fijn. Werk er de eieren, het in de melk fijngewreven en daarna goed uitgedrukte brood, het zout, de kruiden en de Maggi's Aroma door; vorm het mengsel tot een bal, wentel dien door paneermeel en braad hem dan op de gewone wijze met de heete boter mooi bruin (ongeveer 3/4 uur), nu en dan het gehakt met de boter bedruipend, waar aan eenige druppels citroensap worden toegevoegd. Garneer het gehakt op den schotel met gehalveerde uitgetande schijfjes citroen. Gehakt op Indische wijze op gedaan. Bereid een van de bovenbe schreven gehakt-mengsels of maak des ver kiezende gewoon vleeschgehakt klaar. Vorm het niet tot een bal, maar vul er een met boter ingesmeerd vuurvast scho teltje mee, bestrooi den bovenkant met paneermeel, leg er naar verkiezing een paar plakjes ui op en verdeel er wat boter op (in kleine klontjes). Zet het schoteltje in een vrij warmen oven en laat daarin het gehakt gaar worden (ongeveer 3/4 uur). Presenteer het gerecht in het vuurvaste schoteltje. Eenige wenken. Kip plukken, of ander gevogelte gaat gemakkelijk genoeg als men het beestje maar eerst even voor een paar tellen maar, in kokend water onderdom pelt. De veeren 'laten zich daarna heel gemakkelijk uittrekken. Te zoute soep, saus, enz. Leg eenige sneden rauwe aardappel er in en laat de spijs nog even koken. Het grootste deel van het zout trekt in de aardappel. Glaswerk glimt als kristal, als men in het waschwater een scheutje ammoniak doet. Beste jongens en meisjes. Nu hebben we dan toch eindelijk van het mooie zomerweer kunnen genieten. Vooral Donderdag was het een prachtige dag; een eohte feestdag. Ik reken voor de volgende week alvast op prettige briefjes met beschrijvingen van tochten die gemaakt werden en van wat er zooal genoten werd bij familiebe zoek, 't zangersfeest te Kapelle, enz. Nu, 'twas best de moeite waard Don derdag om ons mooi Zeeland eens te be kijken en te genieten van de mooie ver gezichten en de schitterende bloeiende boomen. 't Gebeurt nogal eens dat iemand me schrijft: ik weet niets te schrijven dit maal. Maar dat zal de volgende week wel niet 't geval zijn denk ik. We zullen maar eens afwachten. Bij Apoth. en Drogisten Hier volgen de raadsels en dan weer een stuk van 't verhaal. I. Voor de grooteren. Mijn geheel bestaat uit 48 letters. Zomers ziet mep overal veel 33. 21. 2. 5. 11. 38. 24. 9. 41. In Mei 16. 26. 17. 20. 30. 41 de meeste vogels hun nest. Op vele plaatsen heeft men iedere week 10. 4. 22. 6. 48. 2. 4. 19. Een 29. 32. 39. 43. 18 gebruikt men voor een schoen. 3. 37. 1. 13. 41. 15. 40. 17. 28. 19 is 'n stad in Zeeland. Elk ei heeft een 25. 45. 34. 11. 14. 36. Dons is 44. 4. 46. 47. 7. Een 23. 27. 31. 6 is scherp. I i'KI! II. Voor de kleineren: Mijn geheel bestaat uit'23 letters. 1. 8. 18 is de naam van een maand. 7. 3. 17. 20 gebruikt men tot versie ring. Holle 21. 11. 23. 6. 19. klinken hard. 4. 14. 15. 2. 9 gebruikt men voor voedsel. De 13. 5. 16. 8. 10 zijn weer in de weide. Een 4. 22. 12 is een huisdier. DE BOEREN VAN LOBITH. VI. „Bestig. De hartelijke groeten." Het scherpe oog van de boerin, dat vol liefde gevestigd was op haar echtvriend zag wel, dat iets hem drukte. Hij poog de wel vroolijk en opgewekt te zijn, doch meer dan een poging was het ook niet. „Wat is er? Is er iets niet in orde?" vroeg zij op den man af. „Toch nog zwa righeid in Dieren?" „Neen, neen", haastte hij zich te zeg gen. „Allen waren zeer wel." En Gerbrand van Gelderen nam zijn kleine meid, die God hem en zijn vrouw geschonken had tien jaren nadat Elsje geboren was, op de knie en tilde haar vroolijk lachend op. De boerin vroeg nu niet verder. Zij zag wel, dat er wat was. Het zou vanzelf wel openbaar worden. Zij vermoedde het trouwens wel. Opgewekt begon zij', op zijn verzoek, van het leven der laatste dagen te ver tellen. Er was op de boerderij niets bij zonders voorgevallen. Het werk was zijn gewonen gang gegaan. Maar het weer was best. De drukke tijd zou spoedig komen- De boer liet zijn vrouw rustig uitspre ken, terwijl Elsje bedrijvig heen en weer liep, om het avondmaal gereed te maken. Aaltje was van haar vaders knie geslo pen en gegaan naar den stal, waar Aart juist het paard met vriendelijke woorden .Schraal water verhindert de goede schuim vorming. Een handvol Henco vóór de bereiding van het sop in den met koud water gevulden ketel, doet de werking van de kalk te niet en maakt het water zacht als regenwater! Importeur EL Oatermonn Co's Handel Mij., Amsterdam Over onzen middenstand. Geen verkeerde voorlichting I 'Een revolutionair pptreden te Goes. Ik las laatst in „De Zeeuw" een ver slag van een vergadering te Goes, uitger schreven door de middenstandsvereeni- ging „Handelsbelangen", waarin een be kende persoonlijkheid uit middenstands- kringen onze neringdoenden college gaf. Het verdient zeker toejuiching, dat onze middenstanders zich in en door hun or ganisatie laten voorlichten. Mits die voor lichting dan ook goed zij. Anders is het middel erger dan de kwaal. En nu geloof ik wel, voor zoover ik van het winkelvak iets afweet, dat de spreker in die bovenbedoelde vergadering op prac- tisch gebied menige goede wenk heeft gegeven, maar op een ander belangrijk punt sloeg hij toch naar mijn bescheiden meening, leelijik de plank mis. Hij poneerde n.l. de stelling, dat coöpe ratie op zichzelf iets socialistisch is. Mij dunkt, dat men, wanneer men ook maar e enigermate op de hoogte is van het principe, dat aan coöperatie ten grondslag ligt en in onzen tijd eenigszins meeleeft, wel beter kan weten. Dat óók sociaal-democraten aan coöpe ratie doen, is op zichzelf geen bewijs, dat coöpereeren socialistisch is. Zulk een bewijsvoering is al te ngaef. Trouwens, het eigenaardige is, dat de zelfde man dien eigen avond aan zijn hoorders den raad gaf om coöperatief te gaan optreden, n.l. waar het mogelijk is, de artikelen door winkeliers in de zelfde branche gezamenlijk te doen in- koopen. De coöperatie-vorm vindt tegenwoor dig bij vele groepen der bevolking navol ging. Onze landbouwers b.v. hebben niet alleen hun coöp. suiker- en kunstmest- en staiooilcartonfabrieken, maar de coöp. aan- en verkoop van tal van producten nemen steeds grooter vlucht. Een organisatie als de Z. L. M. doet, waar ze kan, niet an ders dan de coöperatie-gedachte er in ha meren. En zoo is het waarlijk niet alleen bij onze landbouwers. Lk kan me levendig voorstellen, dat er neringdoenden zijn, die met leede oogen de vestiging en groei van een coöperatieve onderneming aanzien. En het is volkomen verklaarbaar, dat ze uit zelfbehoud daar tegen den strijd aanbinden. Maar laat het dan een strijd met eerlijke wapenen zijn. Dat men den boeman van het socialisme maar in zijn donker hok latei Ik ben het volkomen eens met den bovenbedoelden spreker, dat de midden stander, speciaal de kleine middenstander, 'een voorsprong heeft boven de coöperatie. Hij toch voelt zich gedrongen door dien krachtigen prikkel van het eigenbelang. Daarom geeft hij zich met volle toewij ding aau zijn zaak en streeft ook naar persoonlijk contact met zijn klanten. Dit contact is in kleine plaatsen vaak van groote beteekenis, omdat het een sfeer van Vertrouwen schept, waarin de klan dizie ongemeen groeien kan. Het komt vaak voor, dat men in een zaak koopt, niet omdat het daar zoo bijzonder goed koop is, maar omdat men den eigenaar, op grond van de opgedane ervaring, vol komen vertrouwen schenkt en zijn ad viezen zonder eenig wantrouwen opvolgt. Zie, als' op zulk een wijze de midden stander de coöperatie bestrijdt, is er geen reden tot critiek. Dan ontstaat een edele wedijver, waardoor het gebruik van on geoorloofde wapenen als vanzelf overbo dig wordt. Omdat ik nu toch over 'den Goeschen middenstand aan het woord ben, wil ik meteen nog iets anders zeggen. Niettegenstaande er zoovele midden standers in den Goeschen Gemeenteraad zitting hebben, mag dit college zich niet verheugen in de algemeene sympathie van den middenstand ter plaatse. Als ik het woord stoepenkwestie neer schrijf, dan roer ik b.v. een teer puntje aan. Voor de tweede maal heeft het Ge meentebestuur met zijn verordening, die het etalleeren van waren op de stoepen der winkeliers verbiedt, een echèc geleden bij den Kantonrechter, al is mij niet be kend, of in deze kwestie nog hoogor beroep ia of zal worden aangeteekend. Fabrikante: Henkei Cie. A. G., Düsaeldorf Persoonlijk vind ik het, uit het oogpunt van het verkeer, jammer, dat dit etalleeren op de stoepen in Goes zoo'n vaste ge woonte is geworden en dat het niet gelukt is in vriendschappelijk overleg tusschen de betrokkenen en het Gemeentebestuur hier een bevredigende oplossing te vinden. De atmosfeer is nu, naar ik meen, voor zulk een overleg voor goed bedorven. Er zijn èn door niemand minder dan de burgemeester in den Gemeenteraad, èn door den verdediger der winkeliers voor het Kantongerecht dingen gezegd, die wel wijzen op een gespannen verhouding van weerszijden. En dit moet zeer zeker wor den betreurd. Het gebeurde op Donderdag j.L (He melvaartsdag) heeft die verhouding nog wat verscherpt. Maar het spijt mij toch te moeten zeggen, dat het gedrag van sommige winkeliers hier ten zeerste te laken valt. Wat toch is het geval? De Gemeente raad besloot in een zijner laatste ver gaderingen enkele wijzigingen in de ver ordening op de winkelsluiting aan te brengen. Daartoe behoorde ook de be paling, dat voortaan op Hemelvaartsdag en op Eersten Kerstdag evenals op Zon dagen de winkels gesloten moesten zijn. Dit besluit is met algemeene s't. genomen. Van een protest, hetzij van de middenstandsorganisaties, hetzij van enkelen individueel, viel niets te be speuren. Maar zie, de Hemelvaartsdag is aan had verzorgd en zich gereed -maakte, naar binnen te gaan, een zak in de hand. Om dien zak was het het kleine ding juist te doenl Als vader zoo eens een paar dagen weg geweest was, bracht hg altgd wel wat mede! Er hielp dan ook niets aan, of eerst moest, toen broer en zusje in de ruim keuken waren teruggekeerd, de zak g ledigd worden. Er was voor ieder wat- En weldra was Aaltje druk aan het spelen terwijl Elsje een oorversiersel bewon derde en Aart een stevig zakmes open en-dicht deed. „We moeten eten, hoor, menschen. Het wordt hard tijd". En dan, met een klank van onmiskenbare vreugde in haar stem: „Hé, vader, ik ben blij, dat je er weer bent." „Ik ook, wijfje", klopte hij haar op den schouder, ,,'k Verlangde hard naar huis- Altijd al, maar nu zeker. Er loopen zulke wondere geruchten. Weet jij iets af van een kperier, Aart, die op weg naar Den Haag is? Van Engelen vertelde mij er van". „Ja, vader, een koerier is gister Lobith gepasseerd, 'k Heb hem gesproken, 'k Wasi net bij het veer. Van Engelen ook. En Diermansz." „Dat klopt dus. Je moet met Van Enge len altijd voorzichtig zijn. Hij kan zoo doordraven." „Hij heeft nu ook vast wel meer ge zegd, dan hij verantwoorden kan", lachte Aart. „Best mogelijk. Is het beslist witer, dat de Franschen in het Kleefsche opruk ken?" De jongeling barstte uit in een aanste- lijke lachbui. Eerst toen hij wat tot beda ren gekomen was, zeide hij: „Zie je wel, dat Van Engelen weer aan het kletsen is geweest. Er is niets van bekend, vader." „Dat is toch sterk", meende de boer, werkelijk verbaasd, ,,'k Heb den man van middag op zijn woord geloofd. Hij ver telde het met zulk een zekerheid. En hij had het tut den mond van den koerier Wat is er nu precies wèkr, Aart?" „Eerst aan tafel, vader", vond de boerin. „Dan kan Aart onder het eten wel vertellen, 'k Geloof, dat Van- Enge len je danig in de war gebracht heeft." „Eerlijk gezegd, ja, vrouw. Ik dacht niet, dat hij in zoo'n ernstige zaak zou opsnijden. Het schijnt hem toch in het bloed te zitten. Maar je hebt gelijk; laten we toetasten. 'kHeb honger als een paard." Het gezin van „Gelrebof" zette zich aan den avonddisch, die geplaatst was op een goed geverfde tafel en die bestond uit stevig, bruin brood met groote hem- P'en eigen bereide kaas, terwijl, in kroe zen, voor het vrouwelijk deel melk en voor vader en zoon bier gereed stond. Door het ruime vertrek, dat -dienst deed als keuken en huiskamer, klonk de stem van den boer, die een formuliergebed uitsprak, waarna men begon te eten. Uit gezonderd Gerbrand van Gelderen, deden allen het maal eer a,an. „Ik dacht, dat je zoo'n honger had, vader?" zeide de boerin met stil verwijt in haar oogen. r „Ja, straks moeder. Wat is er nu pre cies wéér, Aart? Ik kan mijzelf wel voor het hoofd slaan, dat ik dien Van Enget- len in alles heb geloofd 1" „Wel, vader, Jan Petersen zette een officier over. Hij1 kwam uit het Kleefsche en moest naar Den Haag, rapporten bren gen, zeide hij. En toen hebben wij! ge- viiaagd, waar het Fransche leger wa.s. Hij zei, dat het oprukte langs de Maas. De ruiterij was gezien bij, 'ja, Visé, geloof ik. Hij zegt, dat het vlak bij de grens ligt, niet ver van Maastricht. 'kWeet het met... „Dat klopt", zei de boer. „Dus in de buurt van Maastricht. Dat wordt ver wacht." „Je bent op de hoogte, vader, is het niet?" vroeg de boerin, die vol belang stelling toeluisterde. Gerbrand van Gelderen nam nu toch een homp brood tusschen zijn sterke tan den en antwoordde met den mond vol: ,,'k Heb vanmorgen In Arnhem een lui tenant Beekman gesproken, een kennis van broer Aart, die mg' veel heeft ver teld. En verder, Aart?" gebroken en sommige winkeliers, spe ciaal in snoep- en rookartikelen, openen toch hun winkels (ik las zelfs een provo- ceerend briefje in een der etallage's: „ge opend tot vanavond acht uur"), over treden welbewust en opzettelijk de ver ordening en wat ik ook van één hun ner gezien heb lachen een politie agent uit, die uit hoofde van zijn plicht, controleert of er ook verkocht wordt. Een dergelijke handelwijze kan niet sterk genoeg veroordeeld worden. Hier wordt gepoogd aan het gezag der Over heid afbreuk te doen^ en wordt op pu blieke wijze een wettig tot 'stand geko men verordening waartegen men niet geprotesteerd heeft overtreden. Hoe sterk is zulk een optreden te veroordee- len, juist in een tijd als de onze, waar in men van verschillende zijden poogt den eerbied voor de Overheid te onder mijnen. Men spreekt dikwijls van de groote waarde, die de middenstand voor ons volksleven heeft. En ik zou die niet gaarne in twijfel trekken. Maar als die middenstand dan zijn eer wil ophouden, moet hij tegen een dergelijk revolutionair optreden van enkele zijner leden ten sterkste protesteeren. Hij zal daarmede zijn aanzien verhoogen. Nog eens, wilde men protesteeren, dan in den rechten weg en op den juisten tijd en niet op zulk een wijze, als nu ge beurd is. i LUCTQfi.

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1929 | | pagina 6