DE ZEEUW
TWEEDE BLAD.
Uit de Pers.
FEUILLETON
Het huisje aan den zeedijk
Uit de Provincie.
Zoeklichtjes
VAN
DINSDAG 30 APRIL 1929. No. 177.
De Ziekte-verzekering.
De „Nederlander" meent te mogen ver
wachten dat de Ziektewet tegen het ein
de van dit jaar zal worden ingevoerd,
m verband waarmede het blad speciaal
op twee punten "de aandacht vestigt: de
kosten en de veiligheid der ver
zekering.
„De kosten der verzekering. Er ligt in
het stelsel der bedrij'fsvereenigingen eene
neiging tot centralisatie. Alle bedrijfsge-
nooten, in geheel Nederland, bij één cen
trale bedrijfsvereeniging, en alle bedrijfs-
vereenigingen verbonden tot een groot
risico-dragend lichaam, met ergens in Ne
derland een particulier Ministerie van ar-
beidsverzeikering, met een Directeur-gene
raal en vele ambtenaren dit schijnt
van sommigen het onvolprezen ideaal.
Wij achten ons verplicht in deze te ma
nan tot voorzichtigheid. Straks komen de
(klachten over de ho-oge kosten van „die
onmogelijke sociale wetten". Dan hebben
Minister en Kamer het gedaan. Laat men
de kosten berekenen, nu het nog tijd is.
Een ziek'tevereeniging berust niet op
fondsvorming, maar is in hoofdzaak een
stelsel van kosten-verdeeling, waarbij de
gezamenlijke jaarlijksche kosten over de
deelhebbers worden omgeslagen. Hier
geldt: hoe eenvoudiger en overzichtelijker,
des te beter. Men besluite dus niet, dan na
klare berekening der kosten en na verge
lijking van de eischen, door de verschillen
de mogelijkheden gesteld. Voor kleine
krijigen verwerpe men vooral niet het
stelsel der Plaatselijke Kas, zonder de
kostenberekening te hebben door gedacht.
De Veiligheid der verzekering. Hier ko
men wij op ons hoofdbezwaar tegen de
nu-a.angeforachte-wetswijziging.
De Bizondere Kas en de Plaatselijke
Kas verzekeren .personen, onafhankelijk
van de wijize, waarop deze personen in
hun levensonderhoud voorzion. Zijn deze
gedurende den zomer in loondienst en
moeten zij de zes wintermaanden door
komen met zelfstandig arbeid of handel
te zoeken, of zijn zij een tijdlang zonder
werk; de verzekering blijft bestaan.
De bedrijf svereenigingen zullen perso
neel en. verzekeren. Verlaat dus de ar
beider den dienst van een werkgever,
wiens personeel bij een bedrijfsvereeniging
verzekerd is, en hij treedt niet dadelijk
Weer in loondienst, dan is hij na een
maand onverzekerd. Dit is een groot ge
vaar, dat allen losse arbeiders en seizoen
werkers boven het hoofd hangt.
Aan dit kwaad kan worden tegemoet
gekomen, zeer gemakkelijk, bij de Plaatse
lijke Kas, maar óók bi} de Bedrijfsver
eeniging, en wel op verschillende wijzen,
waaromtrent wij thans niet in bizonderhe-
dem treden; maar het i.s mogelijk.
Doch dan moet op' deze zaak ook reeds
nu,, in de dagen van voorbereiding en
organisatie worden gelet. Hetgeen thans
verzuimd zou worden, ware wellicht la
ter moeilijk te herstellen."
De nieuwe rijksweg Den Haag-Rotterdam.
In „De Auto" geeft de heer M. A. de
Boer een kort overzicht van de werken aan
den nieuwen rijksweg voor snelverkeer
Den HaagRotterdam.
De aanvang van deze grootsch opgezette
autobaan, die mettertijd twee der grootste
bevolkingscentra, Rotterdam en Den Haag,
in nagenoeg rechte lijn met elkaar zal ver
binden, begint zich al aardig in den polder
af te teekenen. Met het eerste gedeelte, dat
van de Hoornbrug bij Rijswijk tot de Bras
serskade te Delft loopt, is men reeds een
groot stuk opgeschoten.
Op het oogenblik wordt hier schier dag
en nacht aan doorgewerkt.
door
HUGO KINGMANS.
112.) -o-
Het sneed Lia door de ziel. Zij wist niet,
wat zij zeggen zou.
„De Heere heeft het kindje tot Zich
genomen," ging de vrouw verder.
En zij zette het mes weer in een
aardappel.
„Grootmoeder vertelde het mij," hak
kelde Lia. „Het was een slag voor u,
vrouw Goedegebuure."
„Dat weet God alleen," zei de ander.
„Ouders verliezen niet gaarne een kind,
al hebben zij er nog zooveel. Maar ik mag
zeggen, dat de Heere mijn man en mij
ook troost. Hij is als een moeder die
troost. Op grond van Zijn beloften mo
gen wtj vertrouwen, dat het schaap in den
hemel is bij onzen Heiland. En waar
kunnen wij beter zijn dan daar?"
Het was .een taal, die Lia niet in
allen deele verstond. Hier sprak weer
het eenvoudige geloof van menschen, dio
dicht bij God leefden. Zij gingen even
gebukt onder den slag, maar richtten zich
dan ook weer op, omdat zij op God den
Heere vertrouwden.
'tWas om er jaloersch op te worden.
Vrouw Goedegebuure schilde den laat-
sten aardappel, stond op, om den boel
Van de Brasserskade volgt zij haar rou-
te buiten Delft om. Een zijtak zal daar den
hoofdweg met den Oostsingel verbinden.
Vervolgens gaat zij in rechte lijn, dwars
door de polders, naar Overschie, waar bij
de Schans eveneens een gedeelte in uitvoe
ring is. Bij Overslag is reeds een verbin
dingsweg met den hoofdverkeersweg ge
reed gekomen.
Over de Rotterdamsche Schie wordt een
groot viaduct gebouwd, terwijl daar tevens
het aanknoopingspunt met het nieuwe uit
breidingsplan Rotterdam zal worden ge
vormd.
Ziedaar het kort beloop der wegroute,
zooals zij zich op het tracé vertoont, en
zooals wij haar hier en daar vanaf den
Rijksstraatweg diep in den pQlder konden
waarnemen.
Zooals men ziet, wordt de nieuwe Rijks
weg voor snelverkeer geheel afgescheiden
van den bestaanden weg aangelegd. Hij
bekort, doordat hij, evenals een spoorbaan,
in rechte lijn dwars door de polders loopt
en de kronkelingen van den straatweg
mist, den afstand Den HaagRotterdam
met ruim 5 K.M.!, zoodat men in de toe
komst met eenmatig gangetje van 60 K.M.
(op rechten, geasphalteerden weg) in een
kwartier in Rotterdam kan zijn!
De breedte van den geheelen weg wordt
33^ M., waarvan echter 2 fietspaden,
rechts en links en twee z.g. „ventwegen"
(wegen voor gewoon vervoer) afgaan. Dus
het middenstuk, door 2 rijen boomen van
de zijwegen gescheiden, zal dienen voor
het snelverkeer.
Om een massieve fundeering te verkrij
gen, is de poldergrond tot ongeveer 1 M.
beneden het maaiveld uitgegraven en ver
volgens volgestort en verder opgehoogd
met zand. Deze zandbaan wordt door een
„zandwalser", die zich op rupsbanden
voortbeweegt, ineengewalst. Daarna wordt
de weg met „breuksteen", een op basalt ge
lijkende steensoort, verbard en vastgewalst
met de stoomwals. Is de weg gereed, dan
verheft hij zich pl.m. 1 M. boven de hem
omringende landen.
In den verkeersweg komen 16 bruggen
te liggen, plus het viaduct over de Schie.
De eerste worden in den weg ingebouwd
en zullen dus noch zicht-, noch voelbaar
zijn.
Hoewel de aansluiting met den Rijswijk-
schenweg nog dezen zomer in uitvoering
zal worden genomen, zoo is 'n tijd van ge
reed zijn nog niet bij benadering vast te
stellen.
De tegenwoordige Rijksweg blijft waar
bij is, zoodat zij, die meer van natuur
schoon dan van snelheid houden, deze
fraaie route langs de Delftsche Schie, over
de Zweth en door Overschie kunnen blij
ven volgen. De aangevangen verbreeding
van den „ouden" weg wordt echter over
zijn geheel doorgevoerd. Als nu maar de
boomen niet worden gekapt en vervangen
door het „mooie" witte rasterwerk, dat den
weg angstig veel op een formidable kip
penren gaat doen gelijken, anders blijft er
van natuurschoon bedroefd weinig over.
Toch moet men het waardeeren, dat men
nog tracht den weg zooveel als mogelijk is
voor het hem vèr boven het hoofd gegroei
de verkeer pasklaar te maken. Zoo beeft
Rotterdam, door den bouw van een (hulp)
brug over de Schie, een nieuwen weg in
geschakeld, waardoor het smalste gedeelte
van den straatweg, dicht bij Rotterdam, nu
grootendeels van het snelverkeer is ont
last, echter met dien verstande, dat de
eerste den door velen gewraakten tol niet
coupeert.
Kaïn» op een Landarbeiders-staking te
St. Philipsland?
Donderdag j.l. hield de Chr. Land-ar
beidersbond te St. Philipsland een open
bare vergadering met als spreker het
hoofdbestuurslid, dhr L. van Vliet. Deze
begon met er aan te herinneren., dat hij
een week te voren op een ledenvergade
ring der afdeeling was aanwezig ge
weest, waar een beslissing had kunnen
genomen worden ten aanzien van het
laatste aanbod der werkgevers ten op
zichte van het contract. Echter dit is
toen niet gebeurd en het bestuur heeft
weg^ te bergen in het kleine keu
kentje en keerde weldra terug.
,,'kZal eens vlug koffie zetten," zeide
zij hartelijk.
Lia had liever bedankt, daar zij bij'
Grootmoeder reeds koffie had gedronken.
Maar zij deed het niet, omdat het kwa
lijk genomen kon warden. Vrouw Goe
degebuure, die in den morgen altijd alleen
was, zette anders nooit koffie. Dat het
nu wel gebeurde, was een uiting van de
gastvrijheid, die in deze streken gevon
den werd en die meii op prijs had te
stellen, wilde men de sympathie der be
woners niet verliezen.
Dus dronk Lia koffie, terwijl de vrouw
in het dialect van de streek ongedwongen
met 'haar sprak.
„.Ta, u moest nog eens terugkomen,"
zeide zij. „Een mensch is maar niet in
eenen het eigendom van den Heere. Hij
moet vechten tegen zijn vleesch en zijn
bloed. 'kHeb het nog tot je grootmoeder
gezegd: zij komt wel terug; een begeerig
hart rust niet, tot het gevonden heeft.
Wees maar gerust, juffrouw, het komt
best in orde."
„'t Waren weer diezelfde vertrouwen
wekkende klanken, die Lia gisteravond
uit don mond van Grootmoeder had op
gevangen. AI deze menschen, die zich
niet aan haar hadden opgedrongen, maar
die, door hun innige, vrome wjjze van
leven indruk op haar haddon gemaakt,
zóó, dat zij' zelf wilde bezitt.cn, wat Zij
bezaten, begrepen haar strijd, om in te
gaan, maar waren er ook allen van over-
gemeend deze zaak nogmaals in een
openbare vergadering te moeten bespre
ken. Gezien de talrijke opkomst, kan nu
een besluit genomen worden.
Spreker herinnerde daarna aan de ver
schillende plaats gehad hebbende con
ferenties met de werkgevers. Het contract
is vóór 1 Januari opgezegd, dus moest
er een nieuw komen. Door den arbeiders
bond' is aangedrongen op verschillende
wijzigingen, zoo o.a. van art. 1 betreffen
de het loon. Loonsverhooging is bepleit,
niet op grond dat het bedrijf zoo goed
was, maar in de eerste plaats omdat het
de arbeiders verre van goed gaat. On
danks het feit, dat het uurloon gelijk is
gebleven, is het jaarloon stelselmatig ach
teruitgegaan, en wel le door het toene
men der werkeloosheid en 2e door het
minder voorkomen van aangenomen werk.
Spr. licht dit uitvoerig toe en besluit
dat verhooging van het loon dus ge
wettigd is. De werkgevers echter wilden
van een verhooging van het uurloon niet
weten en gaven slechts op enkele onder*
deelen van het contract iets toe.
Tegelijkertijd hebben we, aldus spreker,
actie in West-Brabant. In den kring Steen
bergen waren de besprekingen vastge-
loopen. Ten slotte is daar door den al-
gemeenen Bcdrijfsraad een uitspraak ge
daan in het voordeel van den arbeider.
Het loon wordt in den kring Steenbergen
gedurende 6 maanden 30 cent, 2i/2 maand
27 cent en 31/2 maand a 25 cent per uur,
terwijl voor de rijders ook een verbete
ring werd aangebracht. Deze uitspraak
is bindend voor beide partijen. In an
dere plaatsen van West-Brabant, o.a. te
Fijnaart, zijn .de moeilijkheden nog niet
uit den weg geruimd en er is groote kans
dat het daar tot een conflict komt. Hier
te St. Philipsland is altijd rekening gehou
den met Steenbergen, d.w.z. in zoo
verre, dat, wanneer b.v. Steenbergen ver
hooging kreeg, het hier ook gebeurde.
Werd te Steenbergen het loon verlaagd,
b.v., dan is nimmer gezien, dat de boe
ren er hier wat bij deden. Nu is het land
bouwbedrijf hier in doorsnee zeker gun
stiger dan in W.-Brabant, en wat dus
daar kan, kan hier zeker.
Na nog enkele bespreking komt dhr
van Vliet tot de kwestie: „Moet het con
tract aanvaard worden of niet?" Drie mo
gelijkheden doen zich in deze zaak voor
en wel: 1. Er wordt niet gewerkt voor het
oude loon van 25 cent per uur; 2. er
wordt wél gewerkt voor 25 cent per uur
en de 3e mogelijkheid: „We nemen geen
contract". Dit laatste meent spreker ech
ter allereerst ernstig te moeten ontraden.
Spr. stelt vast, dat o.a. in dezen har
den winter door de arbeiders-gezinnen
gekocht is op crediet en afbetaling. Zij
wachten nn op hun „oogst", om een
paar centen over te houden, niet voof
den komenden, maar voor den winter
die voorbij is.
Slechts de organisatie kan verbetering
brengen. Waren de landarbeidersbon cl en
er niet, spreker geeft, de verzekering, dat
de loonen nog aanmerkelijk lager zouden
zijn. En wat nu te doen? Daarop, ver
gadering, moet gij zelf antwoord geven.
Antwoorden jullie: „Verhooging moeter
komen", dan sta ik onmiddellijk aan jul
lie kant, maar zeg dan ook: „Onder alle
omstandigheden zullen we trachten ver
hooging te krijgen." Alle middelen zullen
we daartoe gebruiken.
Het gemeenschappelijk neerleggen van
het werk, of wel gezegd, „staken", moet
wel het laatste middel blijven om te
trachten, verbetering te krijgen, maar mis
sen kunnen we dit middel niet. Princi
pieel, aldus spreker, is cr tegen staking
geen bezwaar. Hier is de kwestie, dat
de werkgevers vertrouwen op die vrees
voor staking en. -op- de ongeorganiseerden.
Kunnen we zeggen: „Hier staan we, we
zijn bereid tot staking", dan komt er
loonsverhooging. Was spr. lid Van do
afd. te St. Philipsland, dan zou hij het
contract niet aanvaarden. Maar, aldus tot
de aanwezigen, zelf moet ge beslissen.
Daarna volgt schriftelijke stemming.
Uitgebracht worden 85 geldige stemmen,
waarvan 1 van onwaarde. '75 stemmen
verklaren het contract, waarbij gewerkt
moet worden voor 25 cent per uur niet
te willen aanvaarden, 9 stemmen zijn
vóór het aanvaarden van dit contract.
Dhr van Vliet verklaart zijn instemming 1
met dezen uitslag. Op den voorgrond
blijft staan, om zonder strijd het werk
te kunnen aanvaarden, echter de moge
lijkheid, dat het verkeerd kan loopen,
is er. Uit de aanwezigen traden 10 als
lid toe, meldt de „Z. Nsb."
Vanwege de Nederl. Vereen, tot be
scherming van vogels zal op 1 Juni a.s.
een excursie worden gehouden naar de
bekende Schouwsche inlagen en het duin
complex in die omgeving tot bezoek van
de broedplaatsen der verschillende zee
vogel-kolonies.
„S ch ut te v a e r". Op de G6e al-
gemeene vergadering van de schippers-
ver. „Schuttevaer" te Geertiuidenberg,
zal o.a. in behandeling komen een voor
stel van de afd. Kilstroom om aan te
dringen op het aanbrengen van een hoog-
teschaal aan de spoorbrug te Vlake; een
voorstel van de afd. Texel, om te ver
zoeken, dat te Bruinisse een motorred-
dingsboot wordt gestationneerd in de
tramhaven aldaar; een voorstel van de
afd. Hardinxveld-Giessendam, om aan te
dringen op verlaging van te hooge ha
vengelden speciaal in Ze'euwsche havens.
Goes. Gisterenavond werd alhier in het
Schuttershof een bijeenkomst gehouden
van den Kring Zuid-Beveland van den
Nederlandschen Bond van Vrijw. Burger
wachten, waarin als spreker optrad 'Ge-
neraal-Majoor Tonnet. Het Zuid-Bevel,
a Capella-Koor, onder leiding van dhr
Tamminga had aan de uit.noodiging om
dezen avond met eenige liederen aan
te vullen, welwillend gevolg gegeven.
De voorzitter van het kringbestuur, dhr
Hajenius, burgemeester van Goes, sprak
er zijn blijdschap over uit, dat zoovelen
waren opgekomen, waarbij o.a. werden
opgemerkt de burgemeesters der gemeen
ten Wemeldinge, Kloetinge en Nisse en
riep vooral den spreker van dezen avond,
die hier nu voor de tweede maal in Goes
optrad, een hartelijk welkom toe, even
als het h Capella Koor. Hierna zong dit
koor als óferste nummer het Wilhelmus,
dat op voorstel van den heer Tamminga
ook nog door allen staande werd ge
zongen evenals het Zeeuwsch Volkslied.
De heer Tonnet heeft vervolgens op
boeiende, duidelijke wijze geschetst het
streven van Burgerwacht en Landstorm.
Spr. wees op de groote gevaren, die er
liggen in de twee uiterst linksche par
tijen, n.l. de sociaal-democraten en de
communisten, niettegenstaande de eerste
toch nog altijd durft te beweren, dat zij
geen revolutie wil.
Spr. betreurt het, dat er zooveel lauw
heid te bespeuren valt, vooral in som
mige gemeenteraden. Dit dient anders
te worden. De gemeentelijke .overheid
heeft hier een taak te vervullen en zoo
veel mogelijk de burgerwacht te steunen.
Er moet voor gewerkt worden, dat er een
groote schare regeeringsgetrouwe burgers
achter de burgerwacht staat om haar te
helpen en als het er op aankomt met
haar op te trekken en het die partijen,
die nog zoo graag de poging van 1918
zouden herhalen, aan te zeggen: wij wil
len geen revolutie. De heer Tonnet be
sloot zijn geestdriftige rede met de aan
sporing om getrouw te blijven aan hel;
vaandel der burgerwacht.
Nadat het zangkoor nog eenige num
mers had gezongen, dankte de voorzitter
Generaal Tonnet voor zijn bezielende
woorden en riep hem een tot weerziens
toe. Ook dankte hij het zangkoor en
dhr Tamminga voor de zeer gewaardeerde
medewerking.
Het was. oen zeer mooie avond, die druk
bezocht was. Alleen de Goesche bur
gerwacht had veel beter vertegenwoor
digd kunnen zijn.
Schore. Gisteren vergaderde de raad de
zer gemeente.-Mei; kennisgeving was afwo-
.zig dhr Nieuwenhuize; zonder kennisge
ving dhr -de, Vrieze. De pensioengrondslag
van den gemeente-geneesheer dr Nieuwen
huize te Kruiningen werd vastgesteld. Het
vermenigvulaigingscijfer plaatselijke in
komstenbelasting 1929'30 werd vastge
steld op 0,85. De voorzitter brengt ter
sprake verlaging van de vermogensbelas
ting. Besloten wordt de opcenten te ver-
De regeling der werkzaamheden is
meestal niet het meest amusante gedeelte
van de Kamervergaderingen.
Toch zit er soms nog wel eenige lee
ring in.
Zoo de vorige week Vrijdag, toen de
Voorzitter voorstelde om vast te houden-
aan den regel, dat de Kamer in een ver
kiezingsjaar reeds op 17 Mei mot va-
cantie gaat. Volle vier maanden vacantie
dus.
Het gevolg zou zijn, dat de wetsontwer
pen inzake de rechtspositie van de amb
tenaren en de winkelsluiting voor onb-e-
paalden, in elk geval, vrij langen tijd,
blijven rusten.
Wie nu wel eens een sociaal-democraat
over deze dingen heeft hooren oreeren,
zou denken, dat de roode fractie zich
>ils één man tegen zulk een regeling zou
hebben verzet, 't Zijn immers van 'die
zaken, die niet kunnen wachten, geen
dag en geen nacht?
Jawel, maar de verkiezingen zijn er ook
nog! En zoo kwam de heer J. ter Laan
met de verklaring, dat hij niet na 17 Mei
wilde vergaderen, omdater tijd moet
zijn voor de 'propaganda en omdat de
S.D.A.P. heel wat te doen heeft om in
het land te wijzen op de ongerechtigheden
die in de laatste vier jaren zijn gepleegd.
De propaganda gaat dus voorop. Dan
moeten de ambtenaren en de winkelbe
dienden nog maar wat wachten.
Fijntjes merkte de heer Bijleveld op,
dat de S.D.A.P. blijkbaar veel tijd noodig
heeft om goed te praten wat zij in do
afgeloopen jaren heeft misdaan.
Die zat!
OPMERKER.
lagen en a.lzoo te brengen van 75 op 50
vanaf 1 Mei 1929. Verder deelt de voorzit
ter mede, dat bij een onderhoud heeft ge
had met den opzichter van den Rijkswa
terstaat en dat door dezen zal getracht
worden een behoorlijke waterplaats aan
de Schorebrug tot stand te doen brengen.
Verder deelt spr. nog mede, dat door hem
een bespreking is gehouden met den direc
teur der waterleiding-maatschappij om
trent de watervoorziening te Vlake. Op
Zaterdag 27 April zijn besprekingen ge
houden met de bewoners van Vlake, en zijn
er al eenige besloten tot aansluiting. De
verwachtingen in deze zijn op het oogen
blik goed, en zoodra het schriftelijk rap
port van den directeur is binnengekomen
zullen ten spoedigste maatregelen tot 'het
leggen van het buizennet worden geno
men. Hierna sluiting.
Gisteren ontstond alhier bij den her
bergier J. Luik een begin van brand, door
dat de gordijnen boven een brandend gas
stel vlam vatten, waardoor ook bet hout
werk in de kamer begon te branden. Door
spoedig ingrijpen wérd de brand spoedig
gebluscht.
lerseke. Gisterenmorgen kwam het
zoontje van den o-e-sterkwoeker Jan Vette
door het breken van het stuur zoodanig
van de fiets te vallen, dat bet bewuste
loos werd opgenomen. Dr Klinkenberg
te hulp geroepen, constateerde een her
senschudding.
Borsselen. In de vergadering der coö
peratieve weegbrugvereeniging bleek uit
de rekening en verantwoording, dat por
aa.ndoel van f 25 f5 kon worden uitge
keerd.
Dhr J. de Baar werd als bestuurslid
herbenoemd evenals de weger en weeg
ster. Een voorstel om hot. weegloon op
10 ct. to brengen werd afgewezen.
Oudeland-e. Woensdagnamiddag hield de
gemeenteraad alhier vergadering; afwezig
do heor P. van Wingen.
De voorzitter deelde mede, dat de le
vering van macadam gegund was aan
Jac. do Dreu te Goes voor f3.76; het
oplossen aan J. Smallegange te Ellewouts-
dijk voor 56 cent en het vervoer aan
de vrachtrijders alhier voor f 1.35 alles
per ton.
Een verzoek om eervol 'ontslag was
dat niet hersteld kan worden, als de Heere
niet wordt aangeroepen en Hij komt met
troost, die een mensch niet geven kan."
„Ik geloof, dat u mij verkeerd begrijpt,
tante. Ik bedoel: moet zoo'n huwelijk nu
ontbonden worden?"
„Dat is een moeilijke vraag, Lia. In den
Bijbel wordt voor echtscheiding maar één
grond aangegeven. Dat is onzedelijk leven
van den man of van de vrouw. Maar in
onze kringen zal zelfs dan -getracht wor
den, man en vrouw te verzoenen. Er zijn
wel voorbeelden van, dat het, met Gods
hulp, gelukte en het huwelijk gelukkig
werd, omdat vergeving van zonden verkre
gen werd daar, waar die alleen te verkrij
gen is. Maar kan van verzoening niet in
het minst sprake zijn, ja, dan is ook naar
onze opvatting echtscheiding geoorloofd.
Wij zullen er maar niet veel over praten,
maar uit het weinige, dat je mij hebt mee
gedeeld, heb ik wel begrepen, dat, ook
naar ons inzicht, er bij Annie grond voor
echtscheiding is. Overigens baat dit alles
weinig. De opvattingen van jp vader en je
moeder zijn zoo. heel anders dan de onze.
Het is voor allen ontzettend, dat het zoo
gegaan is. Voor Annio is het te hopen, dat
zij herstelt. Misschien -doet deze loutering
allen wel good. In ieder goval beeft je moe
der bet vrooger beter geweten. God gevp,
dat er inkeer kome. Dan komt, zooals zo'o
dikwijls in het loven, uit het kwade het
goodo voort,"
(Wordt vervolgd.)
tuigd, dat door haar de overwinning zou
worden behaald. Hoe konden zij dat toch
weten? Zij kenden toch niet haar inner-
lij'k-zijn?
Lia begreep natuurlijk niets van het
bestaan van een mystieke band, 'kon ook
niet begrijpen, dat deze menschen wel
wisten te onderscheiden, of er bij haar
sprake was van een vluchtig verlangen
naar iets nieuws en iets anders, dan wei
of een hart werkelijk en oprecht zocht,
van welk laatste zij' hier overtuigd waren.
Intusschen deed het haar ontzaggelijk
goed, ook' van deze eenvoudige vrouw,
even eenvoudig als Grootmoeder, te ver
nemen, hoe men over haar dacht. En
het was met .groote, voor haar niet te
verklaren vroolijkheid in het hart, dat zij-
afscheid nam, om spoedig daarna op baar
fiets te stappen, die reeds vooruitgezonden
was, en te peddelen naar de boerderij van
Adriaan, Blankert,, waar zij met vreugde
ontvangen werd.
Het sprak vanzelf, dat ook tante Martje
met blijdschap sprak over de verandering,
die bij don boer had plaatsgegrepen.
„Maar," zeide zij, „spreek er niet' met hem
over, Lia. Wij, boeren, hebben dat liever
niet. Wat geweest is, is geweest."
Nu, dat had Lia, al zeide zij hot, niet,
gisteravond op den zeedijk reeds begrepen
uit de houding van oom Adriaan, die
plotseling wegliep, alsof ook hij, maar
dan zonder woorden, zoggen wilde: wat
(geweest is, is geweest.
Het was stil op do boerderij, Oom Adri
aan, Jan en de knechten waren op 't
land. Evert was naar school. Marie, die zij
even gezien had, was druk aan het werk
met „Frans". Alleen tante Martje nam,
zoo-als zij dat zoo hartelijk doen Icon, de
honneurs waar en praatte met Lia over
do omstandigheden thuis, waarover zij
iets had gehoord, van haar man, maar
waaromtrent zij nu volledig werd inge
licht.
„Wat denkt u nu van zoo'n huwe
lijk, tante?" vroeg Lia opeens.
Het was een vraag, die haar ai lang
op de lippen brandde, maar die £Ïji, zelfs
tegenover Grootmoeder, nog niet uitge
sproken had. Vader dacht er heel ge
makkelijk over. Ontbinden zoo'n huwelijk.
Èn Lia wist wel, dat die .opvatting in de
kringen, waarin zij vooral vroeger veel
verkeerd had, algemeen gehuldigd werd.
Men zag -zelfs om futieler reden geen
bezwaar in scheiden. Maar zooveel wist
zij nu al, ,dat die opvatting tochgeen
-grond vond in de Heilige Schrift.
„Wat ik van zoo'n huwelijk denk?"
vroeg tante Martje. „Kind, daar kan on
mogelijk zegen op rusten. Op de gronden,
die jij noemde, mag geen huwelijk worden
aangegaan. Geld. en aanzien en stand mo
gen goon rol'spelen. Alleen do liefde die
Go-d legt in het hart van een man on eon
vrouw, is met God in het verhond, waar
borg voor een goed huwelijk. Als het an
ders is, dan komt, vroeg of laat, de ellende
als straf op een huwelijk, dat in don grond
geen huwelijk is. Zoo is het Annio ver
gaan. Het is, om diep medelijden mee te
hebben. Want er ia in haar iets gebroken,
