DE ZEEDW
TWEEDE BLAD.
Uit de Pers.
Het huisje aan den zeedijk
FEUILLETON
Gemeenteraad van Middelburg.
VAN
DINSDAG 9 APRIL 1929. No. 159.
Financieele verhouding Rijk
en Gemeenten.
Over dit onderwerp schrijft de Sta n-
d a a r d:
„Een ernstig bezwaar, ook door ons ge
noemd, werd (bij het overleg van Kamer
commissie en Regeering) wei breedvoerig
besproken, maar niet weggenomen.
Wij doelen hierbij op de belangrijke
plaats, die de factor armenzorg inneemt
in de formule ter berekening van het aan
deel, dat elke gemeente uit het belasting-
fonds zal ontvangen.
De armenzorg behoort niet bij de bur
gerlijke gemeente. Zij krijgt er alleen mee
te doen, wanneer de organen, die de roe
ping hebben de armenzorg te dragen, bui
ten machte of niet meer van wille zijn,
hun plicht te vervullen.
Hoe ongezonder de toestand is, des te
meer moet de Gemeente voor armenzorg
uitgeven. Men moet dus trachten de ge
meentelijke armenzorg te doen verdwijnen.
Maar hiermede komt niet overeen het
feit, 't welk het wetsontwerp aanvaardt,
dat een Gemeente te meer uit het Gemeen
tebelastingfonds zal ontvangen, naarmate
zij meer uitgaf voor armenzorg. Als prijs
dus op een ongezonden toestand.
De zaak komt zelfs zóó te staan, dat, als
in een Gemeente Kerk en particulieren
hun plicht vervullen en de Gemeente dus
weinig uitgaven heeft, dit ten gevolge
heeft, dat de uitkeering lager en het be
lastingbiljet hooger wordt.
Wie dus den arme geeft, zou daarvoor
géstraft worden in een hoogere bijdrage
voor de Gemeentekas.
Dit leek ons absurd.
De Minister heeft dit bezwaar trachten
te weerleggen door op te merken, dat het
niet van groote kracht schijnt. Dit is na
tuurlijk geen argument. De argumenten,
die worden aangevoerd, schijnen ons niet
van overtuigende kracht.
In de eerste plaats wordt opgemerkt, dat
vele voorstanders van kerkelijke armen
zorg het onbillijk achten, dat zij naast de
volledige voorziening in de nooddruft
hunner eigen armen, bovendien nog moe
ten meebetalen in de uitgaven van het
Burgerlijk Armbestuur. En als nu die uit
gaven minder zwaar zullen drukken, dan
is dit, naar hun meening, een stap voor
uit. Wij geledven, dat deze kwestie hier
niet in het geding is.
In de tweede plaats zegt de Minister,
dat het ontwerp slechts dan verkeerd zou
werken, als het ten gevolge had, dat moer
dan tot dusverre op de burgerlijke armen
zorg werd teruggevallen. Welnu, dat is
juist de inhoud van ons bezwaar.
Do Minister antwoordt echter: maar
hiervan zal „uiteraard" geen sprake zijn.
En waarom niet?
Omdat do rol der burgerlijke armenzorg
afhankelijk is van de kerkelijke; niet om-
gekoerd. Er zal voor hen, die de particu
liere en de kerkelijke liefdadigheid tot dus
ver gevoed hebben, zeker geen reden zijn,
dit voortaan minder te doen uit het mo
tief, dat. de burgerlijke armenzorg kans
loopt iets minder duur te worden.
Het wil ons voorkomen, dat de beteeke-
nis van het bezwaar tot den Minister niet
doordrong.
De zaak, waarom het hier gaat, is deze:
waar de Ker'ken en de particulieren hun
plicht doen, komt de Gemeente bij de
verdeeling der gelden in ongunstiger po
sitie, dan waar de Kerken en particulie
ren hun plicht verzaken en de Gemeente
inzake armenzorg alles moet doen.
Dit is een ongezonde tendenz, die op
den duur een goeden toestand ten ver
keerde kan beïnvloeden.
Nu geven wij toe, dat het middel tot
redres hier niet gemakkelijk is aan te
geven.
Men zegt, Mr de Waal Malefijt wijst er
ook op in zijn belangrijk artikel in „Anti
revolutionaire Staatkunde": een uitweg
zoude kunnen zijn, dat de gelden, door de
door
HUGO KINGMANS.
94) o—
„Volgens mijn inlichtingen," aldus
schreef mijnheer Van Meersma, „kan deze
brief, dien ik, met het oog op den Zon
dag, per expresse zond, Zondagmiddag
vóór twee uur bij jullie zijn. Neemt dan
den trein van vijf uur. Dein kun je in Mün-
chen den nachttrein naar Keulen halen en
Maandag den D-trein KeulenUtrecht
pakken. Ik reken er op en zal jullie tot
Arnhem tegemoet reizen. Kunnen jullie,
door onvoorziene omstandigheden, dien
trein niet halen, neemt dan den volgenden.
Ik blijf zoo lang te Arnhem."
Lia vouwde stilzwijgend het epistel
dicht en deponeerde het in het couvert. Zij
was zeer geschokt door den brief, die meer
zeido in wat hij verzweeg, dan in wat er
werkelijk in stond. Tusschen de regels
door kon zij niets anders lezen als dat er
iets zeer ernstigs was. Anders behoefden
zij toch niet op stel en sprong af te reizen!
Waarom schreef Papa toch niet Uitvoeri
ger?
Kerk en de particulieren gegeven, bijgeteld
zouden worden bij hetgeen de Gemeente
doet. Dan zou dus de Gemeente bij de ver
deeling der gelden geen schade lijden. En
j al wat er gedaan werd in een Gemeente
voor de armen kwam in rekening.
Maar hier rijst de moeilijkheid, dat dit
controle zou meebrengen. Nu zijn de cij
fers omtrent de kerkelijke armenzorg en
j de zorg van particuliere vereenigingen
van weldadigheid, bekend. Kon men een
weg vinden, dat het Rij£ deze cijfers kon
i aanvaarden, zonder een nader onderzoek
in te stellen omtrent de besteding der gel
den, dan zou ter oplossing de weg, door
Mr De Waal Malefijt aangeduid, kunnen
j worden bewandeld.
Maar men moet hier wel uitermate
voorzichtig zijn.
Het middel kan erger zijn dan de kwaal.
Daar is ten slotte maar één argument,
dat ons bezwaar tegen de thans voorge
stelde formule zoude kunnen verminderen,
en dat is: dat geen enkele factor, ook niet
die van de armenzorg, geen grooten in
vloed bij de verdeeling der gelden zal uit
oefenen. De Minister gebruikt dit argu-
i ment.
Wij hopen niettemin, dat deze zaak bij
i de behandeling der wet nog eens nauwlet
tend zal worden bezien. Het beste schijnt
ons toe, dat de armenzorg uit de bereke-
ning van het aandeel der Gemeente in het
fonds, wordt uitgeschakeld de werk-
I loosheidzorg kan blijven 1 en dat men
een anderen factor daarvoor in de plaats
zet.
BEGROOTING POSTERIJEN 1929.
Aan de memorie van 'antwoord oj) het
Voorl. Verslag der Eerste "Kamer is het
volgende ontleend:
Tot de uusluiting van de bestelling huis
aan huis van stukken van .politieken en
godsdienstigen aard is overgegaan in ver
band met ingekomen klachten betreffende
de bestelling van bepaalde ongeadres
seerde stukken. Betrokkenen stelden blijk
baar de bestelling Hoor den postdienst
van geadresseerde stukken niet op één
lijn met de verspreiding huis aan huis
van stukken door dien dienst, en gevoel
den zich ernstig gegriefd wegens de be
zorging te hunnent van vorenbedoelde
ongeadresseerde stukken.
In verband met deze bezwaren zal wor
den overwogen, of, indien tot wijziging
dient te worden overgegaan, het ^eheele
stelsel van de bezorging huis aan huis
moet worden afgeschaft, dan wel meer
algemeen moet worden gemaakt.
Dat de postbestelling hier te lande on
bevredigend zou zijn, kan door den mi
nister niet toegegeven worden.
Met betrekking tot de Zondagsrust
ten plattelande wezen versdieidene
leden op de openstelling van ongeveer
600 kleine postkantoren op Zondag ge
durende eeriige uren. Gedoeld wordt
waarschijnlijk op de op 17 Februari j.l-
ingegane openstelling des Zondags van
89 van de hulp telegraaf- en hulp tele
foonkantoren voor zooveel deze voordien
op Zon- en feestdagen gesloten waren.
De getroffen maatregelen zijn genomen
op een wijze, die aan het belang der tele
fonische gemeenschap, zoowel als aan
dat der Zondagsrust naar vermogen recht
doet wedervaren.
Bij1 de in overweging zijnde herziening
van de "RijkstelefoontarieVen wordt in het
bijzonder rekening gehouden met de wen-
schelijkheid, de aansluitingen, ook ten
plattelande, meer in het financieel bereik
te brengen van een ieder, die de telefoon
nuttig kan gebruiken.
Omtrent de vraag, of weer tot uitkee
ring van een matige rente aan de giro-
rekeninghouders zal worden overgegaan,
kan nog geen beslissing worden genomen.
Het overleg, dat daaromtrent met den
minister va,n financiën wordt gepleegd,
is nog niet afgcloopen.
Reeds sedert geruimen tijd zijn ver
schillende maatregelen in overweging om
in den tegesnwoordigen toestand van het
instituut van de jongelingen bij den post
en telegraafdienst en aan bet centraal
giro-kantoor wijziging te brengen. Deze
zijn thans met betrekking tot de jonge
lingen bij den post- en telegraafdienst
zoo ver gevorderd, dat binnenkort een
beslissing inzake do te volgen gedrags
lijn kan worden genomen. Voor de jon
gelingen van het centraal giro-kantoor is
nog een nader onderzoek hangende, het-
Diezelfde gedachte beheerschte Me
vrouw Van Meersma, die langzamerhand
wat bekwam van den schrik en zich, nu er
eenmaal een overigens nog niet bekend ge
vaar was, energieker toonde dan bij de
ontvangst van den brief.
„Waarom schrijft Papa niet wat meer?"
klaagde zij. „Er moet iets verschrikkelijks
zijn, al zegt hij, dat wij ons niet ongerust
behoeven te maken. Hoe laat is het nu,
Lia?"
„Twaalf uur, Mama."
„Wij hdhben dus al den tijd, ons gereed
te maken. De pensionhouder moet op de
hoogte worden gesteld, Wil je dat even
doen, Lia? Vraag hem dan meteen de re
kening en de nota van schadevergoeding.
Wij gaan tien dagen eerder weg dan er
kamers zijn besproken. En kom je dan
naar boven? Dan gaan wij pakken."
„Moet u niet lunchen, mama?"
,,,'k Heb niet den minsten lust. Jij?"
„Ik ook niet, mama. Maar
„Dan doen wij 'bet niet. Komt de be
hoefte, dan kunnen wij in den trein wat
eten. Komaan, Lia, laat ons moedig we
zen!"
Deze aansporing was wel noodig, want
in-bleek, met verschrikte oogen zat Lia
haar moeder aan te staren. Het weinig- en
toch veelzeggende bericht overmeesterde
baar dusdanig, dat zij niet behoorlijk den-
welk, naar verwacht wordt, eveneens tot
verbetering in den tegeawoordigea toe
stand zal leiden.
Met betrekking tot vermeerdering van
zendtijd voor de Vereeniging van Arbei
ders Radio Amateurs, merkt de minister
op, dat aan den Radio-Raad advies is
gevraagd omtrent een billijke verdeeling
van den beschikbaren zendtijd over de
omroeporganisaties.
In afwachting van dat advies vindt de
minister geen vrijheid om in de thans
geldende tijdelijke regeling van die ver
deeling wijziging te brengen.
Gistermiddag vergaderde de Gemeen-
raad onder voorzitterschap van den Bur
gemeester. Deze zeide ongetwijfeld uit
naam van alle leden te spreken, als
hij den heer Hondius geluk wenschte
met zijn herstel en zijn blijdschap uit
sprak over de aanwezigheid van de hee-
ren Paul en Cornelisse, die ook beide
ongesteld zijn geweest.
Ingekomen was een schrijven van den
lieer Jeronimus, dat hiji verhinderd was
de vergadering biji te woaen._
Intusschen meende hij! in afwachting
van uitvoerige mondelinge bestrijding
te moeten protesteeren tegen de voorstel
ling bij de beantwoording zijner vragen
en opmerkingen bij de behandeling der
begrooting 1929, alsof door hem zou zijn
bepleit een persgasleiding, van Eindhoven
naar Middelburg, uitsluitend voor de be
hoefte hier ter plaatse.
Ingekomen stukken. Tie voor
zitter deelt mede, dat dhr J. Broek
huizen zijn benoeming tot school- en ge
meentearts heeft aangenomen en 1 Julj
a.s. in functie hoopt te treden. Hem
is direct een periodieke verhooging van
f 250 toegekend.
Verder, dat Ged. Staten hun goedkeu
ring op de gemeentei-begrooting 1929 heb
ben verdaagd tot 1 Juli a.s.
Een schrijven van het Bestuur der
Vereen, voor Handelsonderwijs, inhouden
de subsidie-verzoek, zal biji de e.v. be
grooting ,aan de orde komen.
De heer Hendrikse zond wederom een
adres, en vroeg voorlezing daarvan door
den voorzitter. Deze zegt, dat de Raad
maar zeggen moet, ho© hij het hebben
wil. Niemand vraagt voorlezing. Wel zal
het stuk ter visie worden gelegd.
Inzake de schoolarts-benoeming zegt de
voorzitter, dat de gemeente-artsen door
den Raad benoemd worden uit een aan
beveling van het Burg. Armbestuur. Aan
gezien in het onderhavige geval de taak
van den schoolarts hoofdzaak was, heb
ben B. en W. op 19 Febr. (dus vóór de
benoeming) aan het Burg. Armbestuur
geschreven, dat zij een aanbeveling van
bet B. .A. in dit geval niet no-odig achtten.
Het B. A. liet niets van zich hooren en
de Raad benoemde. Nu protesteert het
B.A. d.d. 20 Maart tegen deze benoeming.
B. en W. meenen echter, dat de taak van
den schoolarts een geheel andere is dan
van den vroegeren gemeente-geneesheer.
De voorz, stelt voor, aan het B. A.
te berichten, da.t het niet de bedoeling
van den Raad is geweest het B. A. on
aangenaam te zijn, wat trouwens ook
blijkt uit den brief van 19 Fobr. Alzoo be
sloten.
Dhr v. d. Woel, s.d., meent, dat het
B. A. alleen mede-zeggenschap heeft voor
zoover het den gemeente-geneesheer en
niet wat den schoolarts betreft.
Dhr C o r n e 1 i s s e, s.d., zegt, dat er
ook nog een .andere meening in het B. A.
was dan uit den brief blijkt.
De v.oorzitter deelt nog mede, dat
B. en W. nog niet gereed zijn met hun
voorstel inzake beveiliging tegen brand
gevaar van belangrijke dossiers ter secre
tarie. Er wordt nog over kluisinrichtin-
gen onderhandeld met Lips.
Aan den heer dr v. d. Laan wordt eer
vol ontslag verleend als leer aar in de
scheikunde aan het gymnasium.
Benoeming voor vast van den tijdelijken
ambtenaar voor den dienst der Werkloos
heidsverzekering en Arbeidsbemiddeling.
Dhr Paul, s.d., kan zich wel met het
voorstel vereenjgen. Maar niet met het
salaris. Hiji wil den betrokkene cp> één
lijn stellen met de klerken ter secretarie.
Een salaris van f 1200 (min pensioen
premie), zonder eenig vooruitzicht, is te
gering. Hij wil periodieke verhoogingen
zien toegekend.
ken kon. Daarbij kwam dan nog de ver
bazing over de houding harer moeder, die
opeens zoo veranderd was.
Blijkbaar ving deze een min of meer
verwonderden blik op, daar zij opmerkte:
„Misschien valt het nog wat mee en is
Papa niet al te verstandig geweest. Hij
moest, evenals jij trouwens, toch al niet te
veel van Theo hebben. Ik zal zien, wat ik
er aan doen kan. En als het te Iaat is, dan
moeten wij het geval in vredesnaam maar
aanvaarden, zooa'ls het valt. Misschien, is
het beter zóó. Dat huwelijk was een teleur
stelling."
Lia durfde het niet uitspreken, maar zij
gruwde van deze redeneering. Een huwe
lijk was toch niet iets,waarmee te spotten
viel! Zij had al lang bemerkt, dat in de
kringen, waarin zij verkeerde, opvattingen
kwamen, die niet de gangbare waren! Zij
had er ook dominé Meinema wel eens over
gehoord. Wat toornde hij tegen de onder
mijning van alle moraal, speciaal van de
huwelijksmoraal! Neen, de redeneering
van Mama kon haar niet bekoren te meer
al niet, omdat Mama het huwelijk zelf had
bewerkt.
'Zij zweeg evenwel en ging met een ge
hukt hoofd, vol van gedachten en sombere
vermoedens, naar binnen, om den pension
houder van hun vertrek op de hoogte te
stellen.
Dhr Vertregt, A.R., herinnert eraan,
dat indertijd hier gezegd h, dat er maar
een klerkje noodig was. Nu kan
Spr. genoegen nemen met het voorstel tot
vaste aanstelling, maar niet met het voor-
stel-Paul, want dan zou dat klerkje in
de toekomst een klerk worden, gelijk aan
die ten stadhuize of bijt de bedrijven.
Dhr v. d. Feltz, C.H., meent ook, dat
hier werk is voor een aankomende jon
gen, voor een klerkje, maar niet voor
oen volslagen klerk. Bovendien meent Spr.
dat de bedoelde persoon, omdat hij vóór
1925 tijdelijk was aangesteld, geen pen
sioenpremie zal hebben te betalen.
Dhr N a e z. e r, bez. partij, zegt, dat de
arbeidsbemiddeling nog geen wettelijke in
stelling is. Zouden we zoolang niet wach
ten met de vast© aanstelling?
Dhr Won der gem, s.'d., gelooft, dat
er bij de Arbeidsbeurs een volwaardige
arbeidskracht noodig is, vooral o.m het
publiek te woord te staan en den direc
teur te vervangen.
Weth. O n d e r d ij k, s.d., vindt het vo-or-
stel-Paul sympathiek. Er is volledig werk
voor den Iderk. Het Bestuur van de Ar
beidsbeurs wilde met de periodieke ver-
li ogingen niet komen, omdat het in de
lijn wilde blijven van het vroegere Raads
besluit.
Wat het rijksgedeelte van het salaris
betreft, daarvan zal geen pensioenpremie
geheven worden. Wat het gemeentelijk ge
deelte betreft, dit zal nader worden on
derzocht.
Spr. zou met. vaste aanstelling niet
langer willen wachten. Hiji is nu vier jaar
tijdelijk in functie. Er is geen kwestie van,
dat de beurs ooit die werkkracht zal kun
nen missen, want Middelburg wordt vol
gens ,de nieuwe regeling districtsbeurs.
Spr .stelt voor het voorstel-Paul in han
den van B. en W. te stellen, teneinde
overleg te plegen met den rijksdienst.
Mevr. de Graaf, v.d., zegt, dat weth.
Onderdijk indertijd na het vertrek van
Kruze heeft gezegd, dat hier slechts een
klerkje noodig was.
Weth. Gn der dijk kan zich dit niet
precies herinneren. Maar dhr Kruze had
f 2500 salaris. En 'n klerk .van f 1200 was
voldoende. 'tWerk breidt zich nu steeds
uit.
Dhr Vertregt bevestigt, dat dhr On
derdijk indertijd hoeft gezegd, dat volstaan
kon worden met een klerkje. Zoo staat
het in de notulen.
De voorzitter ziet géén reden om
den betrokkene periodieke verhoogingein
toe te kennen. Spr. vindt het werk met
f 1200 uitstekend betaald. Vóór 4 jaar
is den Raad meegedeeld, dat f 1200 vol
doende was.
Een voorstel om het voorstel-Paul om
advies naar B. en W. te zenden, wordt
(aangenomen met 9 tegen 6 st. (tegen
dhm de Veer, Vertregt, v. d. Feltz, Nae-
zer, Streefkerk en Portheine).
De vaste aanstelling van den betrokkene
wordt z.h.st. aangenomen.
Verzoek van W. M.'Makom ver
mindering van erfpacht. De voor
zitter zegt, dat. spr. het persoonlijk op
prijs stelt, dat. er een reparatiewerf in
Middelburg blijft, al erkent spreker, dat
er slechts bij zeer hooge uitzondering
veranderingen in een contract dienen te
worden aangebracht. Spr. zegt ook nog,
dat z.i. de Raad zich vroeger tot niets
gebonden heeft. Hij is geheel vrij.
Dhr Vertregt, A.-R., onderstreept dat
Spr. zou voor vermindering zijn, als het
een zaak van groot belang voor Middel
burg was. Het uitbetaalde loon is echter
miniem. Er werken geen arbeidets. En
daarom te meer, acht spr. vermindering
niet gewenscht.
Dhr Hondius, A.-R., zegt, dat dit
bedrijf toch wel wat beteekent. Verdwijnt
die werf, dan komen de werkloozen ten
laste van de gemeente. (Interrupties: Wel
neen, er werkt niemand.)
Dhr Hondius zou het laatste vleugje
van een scheepswerf voor Middelburg
willen behouden. De mogelijkheid van uit
breiding is er ook altijd nog.
Dhr Den Hollander zegt, dat,wan
neer het werfje geëxploiteerd werd, zoo-
als dat kan, er wel meer uit te halen is.
Dat blijkt uit de onderverhuring van de
smederij. Die is wel rendabel gebleken, nu
anderen er over gaan. Uitbreiding, zooals
dhr Hondius verwacht, zal alleen komen,
al® de werf in andere handen overgaat1.
Bovendien zegt spr., dat in de erfpacht
ook begrepen is de grond, waarop de
Onder het inpakken van de kleeding en
de andere reisbenoodigdheden wisselden
moeder en dochter zoo goed als geen
woord. En Lia was maar blij, toen zij het
pension, vol gasten verlaten hadden. Het
nieuws was spoedig bgkend. Zij, met wie
zij hadden kennis gemaakt, betuigden io
enkele woorden hun deelneming met de
hun overigens onbekende omstandigheden,
men vermoedde, dat een ernstige zieke de
oorzaak van het overhaaste vertrek was,
terwijl anderen meewarige Mikken wier
pen. Lia kon het alles moeilijk dragen en
was verheugd, dat zij in den auto van het
pension zat, die 'hen bracht naar de stad,
waar zij den trein naar München moesten
nemen.
Er was tijd genoeg. Het reisplan, dat de
architect in zijn korten brief had uitge
stippeld, kon precies worden gevolgd, zoo
dat bij in Arnhem niet zou behoeven, te
wachten.
Het werd, ook al door de emotie, een
uitermate vermoeiende reis. Van slapen in
den overigens goed ingerichten slaapwa
gen kwam niets, terwijl, op den dag, de
schoonheid van het voorbijsnellende land
schap de twee vrouwen niet bekoren kon.
Na Keulen werd Mevrouw Van Meersma
hoe langer hoe zenuwachtiger. Het viel bij
Emmerik zóó op, dat de douane er iets
achter zocht en dacht aan de een of andere
huizen gebouwd zijn. Daarom zou ver
mindering -onbillijk zijn.
Aan den heer Hondius zegt spr., dat
er geen arbeiders uit Middelburg wer
ken. Slechts nu en dan een oude man
uit Arnemuiden.
Dhr v. d. Feltz noemt ook het voor
stel van B. en W. een meten met twee
maten. Anderen moeten, als de termijn
om is, voor hun erfpacht bijbetalen.
Dhr Paul wil den heer Mak voorloo-
pig voor een jaar tegemoet komen, zoo-
als de meerderheid van B. en W. wil.
Mevr. We ijl, v.-d„ meent, dat een
vorig maal wel geen belofte is gedaan
aan den heer Mak, maar toch wel een
verwachting is gewekt.
Dhr O n d e r d ij' k zegt, dat dhr v. d-
Feltz gelijk heeft, dat dhr Mak bij ver
nieuwing van erfpacht 30 cent zou moe
ten betalen. Uit de onderverhuring ont
vangt dhr Mak een aardige compensatie.
Bij een goede exploitatie is uit de werf
wel wat te halen. Spr. is tegen verlaging,
gezien de houding tegenover anderen aan
te nemen.
Het voorstel van B. en W. (verlaging)
wordt verworpen met 9 tegeix 7 st. (tegen
dhr Mes, v. d. Weel, Vertregt, v. d. Feltz,
Cornelisse, den Hollander, Onderdijk,
Streefkerk en Portheine.)
Pensioen Directrice Gast
huis. Het Besluur der Godshuizen wil
een toeslag geven op het pensioen der
directrice van het Gasthuis.
Dhr v. d. Feltz vindt het een vreemld
voorstel. De pensioen-verordening is nu
eenmaal vastgesteld. Waarom wijkt men
er nu van af en wil men meer toekennen?
Mevr. W e ij' 1, v.d., antwoordt, dat de
Directrice door den drukken dienst ge
noodzaakt is, vroeger ontslag te vragen,
dan anders het geval zou zijn.
De voorzitter vraagt, of het ge
meentebestuur ook zoo zou doen met
een gemeente-ambtenaar. Dhr Paul ant
woordt bevestigend. Andere leden vallen
hem daarin bij.
Mevr. W e ij 1 zegt, dat er een bepaling
in de verordening staat, dat in omstan
digheden als deze op het pensioen een
toelage gegeven kan worden.
De voorz. zegt, dat deze verorde
ning nimmer door den Raad is goedge
keurd. (Verbazing.)
De medische verklaring dat de Direc
trice in en door den dienst ongeschikt
is gewonden, ontbreekt bovendien. Het
gaat hier meer om een gratificatie.
Enkele leden willen over deze kwestie
een zitting met gesloten deuren, waaraan
wordt voldaan.
Na heropening wordt het voorstel van
het Bestuur der Godshuizen met alg. st*
aangenomen.
Verkoop Burgerweeshuis. De
voorzitter vraagt, naar aanleiding van
een opmerking der commissie van finan
ciën of het do bedoeling is voor te schriji-
ven, dat een Geref. kind niet in een
oud-Geref. gezin of bij Hersteld Verband
mag 'komen. Er zijn zooveel secten in
Middelburg. Dhr De Veer is aan het tellen
geweest en kwam al aan de tien, of be
doelt de commissie van financiën (het
meer in algemeenen zin?
Dhr Vertregt antwoordt, dat de op
merking natuurlijk in algemeenen zin is
bedoeld. Is er voor een kind geen plaats
in een gezin van precies dezelfde rich
ting, dan zoekt men in de meest ver*-
wante groep een plaats.
Dhr Hondius bepleit in dezen over
leg met de diaconieën.
Weth. De Veer: de diaconieën komen
met deze gevallen niet bij het Weeshuis
bestuur.
De voorzitter zegt, dat het g£-
heele college overtuigd is van de billijk
heid van het verzoek. Maar ook het Be
stuur der Godshuizen is dat zeker
Dhr Wonder gem s.-d., wil 'niet
spreken van godsdienstige beginselen,
maar alleen van beginselen. (Dhr Raezer
interrumpeert: zet er biji ethische be
ginselen.)
Dhr Mes, R.-K., vraagt, wat beginselen
zijn. Men kan een overtuiging nu eenmaal
niet op zij' zetten.
Dhr W o n d e r g e mbeginselen zijn
levensbeschouwingen.
Dhr Den Hollander, A.-R., heeft
altijd wel gedacht, dat dit een moeilijke
kwestie zou worden. Spr. stelt voor te
lezen: godsdienstige en staatkundige be
ginselen. Tegenover den voorzitter zegt
smokkelwaar. Maar een enkele verklaring
van Lia was voldoende, om de grens
beambten milder te doen stemmen.
Haar energie was nu geheel geweken.
Hoe meer zij over het geval nadacht, hoe
angstiger zij werd. Want al had zij den
vorigen middag zidh onverschillig uitgela
ten, in haar hart spraken de stemmen van
snijdend zelfverwijt
En daarvoor was, naar haar spoedig
bleek, werkelijk alle reden. Want te Arn
hem bracht, na de begroeting in den trein,
die 'zich daar maar even ophield. Alex van
Meersma vrouw en dochter, die angstig
vroegen, ai spoedig op de hoogte. En ter
wijl de trein naar Utrecht voortsuisde, ver
namen zij dingen, die nog vee1! ontzetten-
der waren, dan zij zich ooit hadden kun
nen indenken.
De architect sprak met een eentonige,
sombere stem. Haar vader maar al te goed
kennende, de laatste maanden, had Lia
gevreesd, niet alleen, dat hij vol sarcasme
zou zijn, maar ook, dat hij mama met ver
wijten overladen zou. Er geschiedde even
wel niets van dat alles. Het kwam haar
zelfs voor, dat hij mama met innig mede
lijden behandelde en dat hij zeer onder
den indruk van het gebeurde was.
„Weet Annie, dat wij komen?" vroeg
Mevrouw van Meersma met een door tra
nen verstikte stem. (Wordt vervolgd.)
