No, 130 Maandag 4 Maart 1929 43e Jaargang Dagblad voor de Provincie Zeeland Deze mooie pijp BIGGELMRS ooed(i&gdMaridm eri cCuuk/ ik HENDRIKSE&Co's BANK-GGES EERSTE BLAD. Belangrijkste Nieuws, IBANK- EFFECTEN- ASSURANTIEZAKEN Buitenland. Aangesloten bij het Bureau voor Oplaag-contröle Dit nummer bestaat uit 2 bladen. HET „VERVALSCHTE" DOCUMENT. ALLE EEN VERKLARING VAN HET „UTRECHTSCH DAGBLAD". Barcelona, al- it marmer uit- arden, wat ooit D Irecteur- H oofd redacteur: R. ZUIDEMA. Bureau: Lange Vorststraat 70, Goes. Tel.: Redactie en Administratie no. 11. Postrekening No. 44455. Bijkantoor te Middelburg: Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259. VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abonnementsprijs: Per 3 maanden, franco per posL Losse nummers f3.- f 0.09 Prijs der AdverfentiBn: 14 regels f 1.20, elke regel meer 30 cf Bij abonnement belangrijke korting. en tegen dien 'wel eens nader. Campbells be lt, dat de witte den bals terug- md, de reebonte op dat als de den snavelhoeik en kop, nogi oen een te zien als en onder den '8 die ik zag en zonder ze onder aen dus hun vak 5 vlekjes samen- avels. Ook deze tige snavels her taderen en zijn it. Verder gaan raialrd met witte onder'den vleu- aki-kleur. heel vaak nog lichtere streep wildstreep. Deze eend en wa,ar wens de geheeie kleur moet zijn, trepen, ais wenlc- direct op. eischen gewa- ïden gaan bekij- goeds van over. goed te krijgen en blijken, want iet donkeren kop ze bij onvolwas- det de woerdeiu- kan. Koopt men .ssen woerd, dan 1 dat men zelfs maakte tentoon- eenden en woer- es, gele snarels, iu meteen begrij- en die mij naar igen, altijd waar- „U heeft toch ten eerste moet imheden van mij :alen, maar ten n deze richting sn eenige jaren ee kwijt raken." dat ik bij mijn i heb met witte niet aan denk limen. Geef mij mt ook nog bij e'.ls witte eie: en beste eend, die 29 legde, groene >veel opbrachten as zuivere Camp- niet veel van. iroducten, zooals nevelders, Wel- slootan gedragen neenden dan de dus meer in de eenden meer op April en Mei en gefokte eenden ctie verwachten, algemeen kleiner >opeenden, doch s dus een zeer tan den tentoon- ge eischen. Het zoo sterk, dat n, geheel witte in tegenstelling donkere snavels denke dus als liet te gauw aan :t hier te doen ie fokker weinig TE I-IENNEPE, betreffende, kun- Postzegel van insluiten. De kwestie van het Fransc'hBelgisch geheim militair verdrag is thans in een nieuw stadium gekomen, doordat de ver vaardiger van de „valsche" stukken te Brussel werd gearresteerd. Mag men de door hem gepubliceerde verklaringen gelooven, dan zouden de be wuste documenten niet de minste waarde hebben, daar ze door hem van a tot z uit den duim werden gezogen. Nederland zou dan door deze falsifica tie een allerdwaast figuur maken, terwijl de Belgische en de Fransche regeering evenais de generale staven van deze lan den hun handen in onschuld kunnen was- schen. De pertinente verklaringen van den ge arresteerde kunnen natuurlijk niet nalaten indruk te maken. Maar terecht heeft dezer dagen het „Va derland" geschreven dat men met de be wijzen van valschheid evengoed voorzich tig zal moeten zijn als met de bewijzen van echtheid. Men ontkomt toch niet aan den indruk dat er in dezé geruchtmakende arrestatie iets onverklaarbaars zit. Men denke zich even de situatie in. Hier is een man, die, mag men de bla den gelooven, al heel wat op zijn kerfstok heeft. Hij wist na al het gebeurde, dat hij, zoo- ra hij zich in België vertoonde, gearres- eerd zou worden. Hij mag dan al geen geheime documen- ontvreemd hebben, ontegenzeggelijk |eeft hij zich aan diverse strafbare han- elingen: het omkoopen van een ambte aar, het vervalschen van handteekenin- jen, het beleedigen van Fransche en Bel- psche generaals, enz. schuldig gemaakt. En toöh, nam hij kalmweg den trein aar Brussel. Nog wel in het bezit van het valsche do- nent. Een Belgisch staatsman noemde dezen Aan een „beruchte schurk". En toch zou Wie man gemoedereerd de Belgische politie in de armen loopen? fMen gevoelt het, hier is iets onverklaar- ars. En 't behoeft dan ook niet te verwonde ren dat de Duitsche „Montag" reeds met de veronderstelling komt dat Heine is gekocht om te bekennen". Hij heeft, zegt het blad, wellicht ook reeds de valsche documenten vervaardigd, waaruit de valschheid van de echte stuk ken moet blijken. Hoe dit zij, de kwestie is met de arres tatie van den „vervalscher" nog volstrekt niet opgelost. Dat zal eerst het geval zijn wanneer het werkelijke verdra'g is gepubliceerd. En waarom zou dat niet mogelijk zijn als hier niets te verbergen valt? Billijke en rechtvaardige eiach. jfer R°odhuijze>n gaat in „Het Va derland" nog altijd door met de coalitie, dat „monsterverbond" te bestrijden. Het is hein niet al te kwalijk te nemen. Hij heeft het heel zijn politieke leven gedaan en 'tis hem zoo tot een tweede natuur geworden, dat hij er mee door gaat nu er van eenige coalitie geen sprake meer is en er mee door zou gaan zelfs als er een rood-roomsch Kabinet tot stand kwam. Intusscben maakt de schrijver een op- me^n§' <he, omdat ze vaak gemaakt wowt, nog wel even nader mag worden bezien. Pe c°alitie had volgens hem geen en- Kee reden van bestaan, ze was „onwaar- c «g maar dat de Rechterzijde samen- erivte om in staal te worden gesteld de ïiii, '^aestie op te lossen was zoo bil- tea 611 ^^tvaardig, dat niemand daar- j; °.°'J naaar eenig bezwaar zou kun nen maken. Dat klinkt heel aardig, t daae redeneering verliest veel van - in d a door het nuchtere fei^ dat 1 "ag® toen de schoolcpiaestie nog tioira 0P'!°lBB'ng was gebracht, de poli- uese hoofdredacteur van „Het Vader lik e?^ felle bestrijder was van het rechte verbond dan nu, Wefd ia dion tijd het goed recht en de redelijkheid der rechtsche samen werking erkend. Altijd was er een pogen, om de rechtsche partijen tegen elkaar in het harnas te jagen. Toch nemen we van deze verklaring omtrent de redelijkheid van de coalitie in vroeger dagen gaarne nota. Misschien dat men na een kwart eeuw wel tot de ontdekking komt, dat er voor die samenwerking ook nu nog wel rede lijke gronden zijn aan te voeren. DE UTRECHTSCHE PUBLICATIE EEN VERVALSCHING? De van vervalsching verdachte te Brussel gearresteerd. Hij heeft een volledige bekentenis afgelegd. Uit Brussel wordt gemeld, dat de man die het in het „Utr. Dagblad" gepubli ceerde document vervaardigd zou heb ben, Zaterdagnacht te Brussel werd ge arresteerd. 1 De „T e 1 e g r." meldt hieromtrent de volgende bijzonderheden: „De Belgische regeering had zijdelings vernomen, dat Frank-Heine, die zich uit geeft voor een kleinzoon van Heinrich Heine, een gewezen journalist met een tamelijk welvoorzien dossier bij de justi tie, bij de zaak der vervalschte documen ten betrokken was. Zij verzocht de recht bank, tusschenbeide te komen. Het blijkt, dat de documenten te Brus sel zijn getypt. Frank-Heine gaf ze met papier van het departement van Lands verdediging aan een typiste, met het ver zoek, den haar overhandigden tekst op dit papier over te typen. Hierbij bevond zich behalve de later door het „Utrechtsch Dagblad" gepubliceerde documenten ook een stuk, dat tot dusver niet het licht heeft gezien. Om de typiste gerust te stellen omtrent het feit, dat hij haar zulk een zonderlinge opdracht gaf, verklaarde Frank-Heine, Belgisch officier te zijn en hij liet haar een valsch identiteitsbewijs zien. Den volgenden dag haalde Frank- Heine de stukken terug. Toen nu de pers de onthullingen van het „Utrechtsch Dag blad" bracht, deelde de typiste een en ander mede aan een ambtenaar van het departement van Buitenlandsche Zaken. De politie deed daarop een huiszoeking in de woning van Frank-Heine, waar zij verscheidene documenten in beslag nam, en onderwierp diens echtge|noote aan een langdurig verhoor. Zij deelde mede, dat haar man zich in Holland bevond en nog denzelfden nacht weer te Brussel zou arriveeren. Inderdaad kwam Frank-Heine 's nachts om 12 uur 34 aan het Zuiderstation aan, waar zijn vrouw, die natuurlijk door de politie in het oog werd gehouden, hem opwachtte. Zjj had haar hond aan een ketting bjj zich. Toen het dier zijn baas zag naderen, rukte het zich los en snelde zjjn meester tegemoet, zoodat de politie niet de minste moeite had, den gezochte te vinden en te arresteeren. Aanvankelijk scheen het, alsof hjj zich wilde verzetten, doch toen hij besefte, dat dit hem niet zou baten, ging hg gewillig mede. Het verhoor. Frank-Heine werid naar het politiebu reau in het stationsgebouw gebracht, waar de rechter van instructie hem kwam ondervragen. Na een verhoor, dat vier uren duurde, bekende Frank-Heine, dat alle documenten van A tot Z vervalscht waren. Het document, zoo zeide hij, is aan het „Utrechtsch Dagblad" ter hand gesteld door een journalist, werkzaam aan een extremistisch Vlaamsch blad te Antwerpen. In den loop van het verhoor vertelde Frank-Heine, hoe hij bij de ver valsching te werk was gegaan. „Ik heb daartoe een oud verdrag gebruikt", zei- de hij, „dat lang voor den oorlog tus- schen twee landen (noch België, noch Frankrijk) is gesloten. Eenige wijzigin gen waren voldoende om het big de spe ciale situatie van Frankrijk en België aan te passen. De notulen der besprekingen tusschen do generale staven vond ik even eens in de bijlagen van een oud ver drag." -- Ik geloof niet, zeide Frank-Heine, dat ik een groot misdrijf begaan heb. Ik ver ried België noch Frankrijk. Ik heb slechts mijn kooper beet gehad, en dat is ten slotte slechts gewone oplichting. Frank-Heine overhandigde den officier van justitie Louage spontaan het origineel van het door hem vervalschte stuk. De cij fers omtrent fcanoanon, tanks enz. had hij zoomaar uit zijn duim gezogen. De na men van de officieren vond hij in het militair jaarboekje. De handteekeningem schreef hij zonder meer onder het stuk; een studie van de nabootsing had hij niet gemaakt. Nadat het verhoor geruimen tijd ge duurd had, verklaarde hij vermoeid te zijn. Het verhoor werd daarop tot mor genochtend verdaagd. Frank-Heine werd na afloop van zijn verhoor naar de gevangenis overgebracht. Hij is een zoon van een Belgischen vader en een Duitsche moeder. Hij koos indertijd echter de Duitsche nationaliteit en heeft zelfs bij de Duitsche marine gediend. Een jaar geleden was hij in dienst van de Duitsche legatie te Brussel. In dien tijd publiceerde hij ettelijke pam fletten, gericht tegen vooraanstaande Bel gische personen. Nadere mededeelingen. Het merkwaardige van deze zaalk is, dat de gearresteerde reeds de vorige week te Amsterdam een gesprek had met den specialen correspondent van de „Soir", waarbij hij zijn euveldaad vol mondig erkende. In de laatste dagen van November 1920, zoo verklaarde hij, had Herremans, een redacteur van „De Schelde", toe vallig bij mij het befaamde document- Galet gezien, dat eenige dagen te voren naar Duitschland was gezonden. Hij had reeds twee of drie weken voordien bij mij aangedrongen op een afschrift van het militair Fransch-Belgisch verdrag van 1920 of van den brief, dien Vandervelde dienaangaande aan de Brouckère geschre ven zou hebben. H. drong zoo sterk bij mij aan, dat ik, na eenig advies te hebben ingewonnen, besloot, hem ter wille te zjjn. In de laatste tien dagen van Januari heb ik in allerijl de documenten, welke te Utrecht zijn ge publiceerd, in elkaar gezet. Die docu menten heb ik aan H. doen toekomen op 29 Januari 1929 in het café Theo te Mechelen. H. heeft daaraan niet meer dan 5000 of 6000 francs verdiend. Hg is dan ook een idealist I En de fameuze zegels? Alleen het document-Galet is voor zien van een z.g. droog zegel van den generalen staf. Dit is trouwens een echt zegel. Het stuk, dat onlangs te Utrecht is gepubliceerd, werd getypt op papier van het departement van Landsverdedigingen draagt geen enkel zegel. Op een bijge voegd document echter bracht ik met drukinkt een afdruk aan van een 25-cen- times-stuk uit den oorlogstijd. Er bevinden zich geen andere zegels op, tenzij H. of de koopers ze erop- hebben aangebracht. Wat de handteekeningen betreft, zij gelij ken evenveel op de echte handteekenin gen als dr Ritter op een man met hel der inzicht. Neen, wat de waarde van die stukken uitmaakt, dat is, zooals het met merkwaardig inzicht door den voor- maligen chef van den Nederlandschen ge neralen staf, generaal Snijders, Donder dag 1.1. is verklaard: van militair weten schappelijk standpunt zijn .de ontwikkelde projecten te beschouwen als volkomen logisch en aanpassend bij het strategisch doel, dat wordt beoogd. Geziet het: ik wel eer bewijzen aan generaal Boem. Nu wil ik bekennen, dat noch mijn re laties, noch ikzelf 'in den aanvang ver moed hebben, dat Van Beuningen en zijn spionnenclique voornamens waren, het stuk te publiceeren. Wat denkt ge van al het gerucht, dat er om die publicaties is gemaakt? Ik heb er geducht om gelachen. Stel u voor: interpellaties in vier parlementen, kilometers artikelen, interviews 'met pre miers, diplomatieke démarches, oorlog's- leuzen en sabelgeknetter, tandenknersen de burgers, èn dat alles omdat ik op een goeden dag de grap heb uitgehaald, den Duitschers en Hollanders zand in de oogen te strooien I Het is waarlijk een grap, den kapitein-schoenmaker van Köpenick waardig. Beschouwen wij echter de zaak ernstig, dan heeft ze de uitwerking van een voetstap in een mierenneet. Wij hebben noch de Duitschers, noch de Hollanders gezocht, maar zij. zijn tot ons gekomen en het was waarlijk niet uit sympathie voor België. Zoo kwam het, dat zij! ge vangen zjjn in hun eigen strik. Dank zjji de naïeve perfidie van deze personen kan België thans de balans opmaken van zijn vrienden en vijanden, openlijke zoo wel als verborgene." Het Belgisch telegraafagentschap meldt, bq 'épotad 5ptn 3 1 one 2\. lp* 100 punten leven recht op leze mooie pqp ti \ferkryqbaap ih verschillende prijzen. IQ A-V.O.BIQQE.LAAR ROOSENDAAL dat tegen Waard Herremans, den redac teur van de „Schelde", die zijn tusschen- komst verleende aan het „Utrechtsch Dagblad", een bevel tot arrestatie is uit gevaardigd. Hij is echter nog niet in hechtenis genomen. Inmiddels zijn verschillende getuigen door den. rechter van instructie ver hoord. Omtrent Frank-Heine verneemt het Pa- rjjsche „Journal" nader, dat hij te Parijs driemaal veroordeeld is. Te Antwerpen, waai' hij deel uitmaakte van de redactie der Neptune", wist hij zich de gunst van een onlangs overleden generaal te te verwerven, van wien hij papieren ver kreeg, welke hem later in staat stelden tot het vervaardigen der valsche documenten. De weg naar Genève. Prof. Gerretson heeft in een gesprek met een verslaggever van het H d b 1. er op gewezen, dat Nederland voor de volledige opheldering van deze zaak niet afhankelijk van den goeden wil en van de gunst van Brussel en Parijs. Dat zou zoo vóór den oorlog geweest zijn. Maar onder het nieuwe volkenrecht, onder het statuut van den Volkenbond hebben wjj een recht tot opheldering. Nu kan Nederland zeggen: ziehier, in deze opschudding, het gevolg van uwe verheimelijking in strijd met uw ver dragsplicht; de rust in Europa vordert, dat gü eindelijk, uw plicht doet, het ver drag openbaar maakt en daardoor „listige machinaties" als de Utrechtsche publi caties onmogelijk maakt. Natuurlijk zal daarop een weigering volgen: en dan moet Nederland als het waarlijk in het nieuwe Volkenrecht gelooft, ook den strijd voor dat recht aandurven, en in bondgenootschap met de overige neu tralen doorzetten of tot de publicatie resp. anihilalie van het geheim verdrag óf den Volkenbond tijdel ijk veriaten. Thans moet eens en vooral worclen uitgemaakt of de Volkenbond realiteit is en of de Bond in staat is zjjn leden te dwingen hun voornaamste verdragsplichten na te ko men. Zoo lang de Volkenbond, willens en wetens, het bestaan van geheime ver dragen tolereert, ontbreekt de reëele ba sis voor de ontwikkeling van een Euro- peesche statengemeenschap. De vraag naar de authenticiteit van het Utrechtsche document is slechts van uiterst secundaire beteekenis. Immers, zelfs al kon bewezen worden, dat het document niet authentiek is, dan zou dat nog volstrekt niet bewijzen, dat de inhoud niet met het authentieke do cument overeenstemde: ook een valsch bankbiljet, kan een juist beeld geven van een echt. En zelfs al zou ook de inhoud bewezen worden, niet authen tiek te zjjn, dan nog zouden wjj alleen weten (wat ons niets schelen kan) wat er in het origineele geheime verdrag niet staat, terwijl het eenige wat Nederland schelen kan en waarop Nederland, als Binnenland. Te Brussel is zekere Frank Heine gearres teerd, die het door het „Utrechtsch Dag blad" gepubliceerde document zou heb ben vervalscht. Een verklaring van het „Utrechtsch Dag blad. Prof. Gerretson over het conflict aan „de Nederlander". De vertrekkende burgemeester van Bergen op Zoom over zijn gemeente. Het 35-jarig jubileum van den heer H. A. Hanken, directeur van den Wilhelmina- polder. Het gevaar op de rivieren. De Koningin te Dordrecht. Buitenland. Aardbeving in Philippopel. Communistische actie in Hongarije. Weer een complot in Spanje? lid van dan Volkenbond recht heeft te weten, is, wat .er in het geheime verdrag wel staat. Naar aanleiding van de arrestatie van den vervalscher van het z.g. Fransch Belgisch militaire verdrag werd vanwege het „Utr. Dagblad" de volgende verklaring gepubliceerd: „Niemand van het „Utr. Dagbl.", noch de Directie, noch eenig lid van den Raad van Commissarissen, noch de Hoofd redactie, noch eenig lid der Redactie of Administratie en het overig personeel, hebben ooit rechtstreeks of niet recht streeks eenig contact gehad terzake van de gepubliceerde documenten, met een der ge arresteerde personen. Het „Utr. Dagbl." heeft bovendien voor deze publicatie geen cent betaald". Aardbeving. Vrijdag zijn te Philipopel hevige aard schokken gevoeld, die met een onder- aardsch gerommel gepaard gingen. Onder de bevolking ontstond een paniek. In het naburige dorp Tschobe zijn bjjna alle hui zen gescheurd. Enkele huizen zjjn inge stort. Menschenlevens zjjn voor zoover tot nu toe bekend, niet te betreuren. De bevolking van Philipopel en de naburige plaatsen bivakeert ondanks de hevige koude, onder den blooten hemel. De Commun'stsn-acüe in Hongarije. Naar de Pester Lloyd meldt, heeft de politie te Boedapest Vrijdagnacht op grond van de door haar in beslag genomen documenten over een nieuwe commu nistische propaganda-organlsatie te Boe dapest in de provincie nog verschillende communistische propagandisten gearres teerd. In totaal zjjn thans 786 communisten in hechtenis genomen. De politie heeft vastgesteld, dat on langs een afgezant van de sovjetregeering te Boedapest is geweest, om pan de leden der communistische organisatie in structies te geven. Winter in Palestina. 'tls betrekke yk koud in Palestina. In Januari 'is er wat sneeuw gevallen, maar het heeft toch nog niet gevroren, hetgeen vroeger wel eens gebeurd is. In Syrië echter is het bar koud en de sneeuw boreikt cp somm'ge plaatsen van den Libanon 3 M. hoogte. Veel regen viel er van het jaar in Palestina, tot groot geluk der bewoners van het H. Land.

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1929 | | pagina 1