BOLS
V
Land- en Tuinbouw.
ZOGENEVER
de kuet op het straad recht roor de woning
van Eatink te lossenvervolgens met hem
(Entink) op hot duin boven Entinfcs woning
te gaan Rijken, of er gelegenheid was om
aan da kust to lossen en te zeggoa, dat de
lossing wel zou gaan, en daarna te vragen,
of hü tijdelijk plaats zou hebben voor vier
personen met kost en inwoning, daarbij zeg
gende, dat hü zelf wel niet altijd aanwezig
zou zijn, maar dat hü toch steeds een kamer
ter beschikking moest hebben; dat hü f 15
per week per persoon zou betalen, wat hü
het vorige jaar aan den overkant ook had
betaald; dat de zoon van Entink de bekis
tingen voor het beton kon timmeren voor
f 25 per week tot Juni a.s. en dit hü dan
Donderdag 24 Januari 1929 of Vrijdag 25 Ja
nuari 1929 in dienst kon komen; dat hü zes
werkrnenschen van de gemeente Westkapelle
had aangenomen en nu nog 4 personen te
kort had; dat hij van Entinfc gaarne eon ge
schikt aanbevelenswaardig persoon zou ver
nemen om hert zand en grind uit het scheepje
naar de plaats van bestemming te vervoeren;
dat hü sedert Zondag niet thuis was geweest
en nog voor zaken- naar Vlissingen moest en
daarom f 10, althans f 5 van Entink zou
willen leenen, voornoemde Johannes Jacobus
Entink heeft bewogen aan hem, verdachte,
een geldsbedrag van f 10, althans f 5 af
te geven.
Verdachte erkent de hem ten laste gelegde
feiten. De Officier van Justitie requisitoir ne
mende, zegt, dat verdachte voor een andere
straf zit, hü is iemand in de kracht van zün
teven, die steeds ten kostje van een ander
tracht te leven. Spr vindt een strenge straf
hier op zün plaats en eischt een gevangenis
straf van 6 maanden.
Verdachte vraagt aan de Rechtbank een
mildere straf en belooft beterschap.
J. A., 27 jaar, werkman, vroeger te Oost-
kapelle, thans zonder vaste woonplaats, in
voorarrest, verdacht dat hü op of omstreeks
19 December 1928 te of nabü Hulst ter uit
voering van zijn voornemen om met het oog
merk om zich of een ander wederrechtelük te
bevoordeelen door het aannemen van een val-
schen naam en valsche hoedanigheid en door
listige kunstgrepen en een samenweefsel van
verdichtsels, Johannes Lust te bewegen hem
een paard te verkoopen en omstreeks 4 Ja
nuari 1929 te Walsoorden aan hem (verdachte)
af te geven, gehandeld heeft als hieronder
nader omschreven:
Op of omstreeks 29 December 1928, des
voormiddags kwam hü te Hulst bü de woning
van Johannes Lust. Daar deze niet thuis was
zeide hü listiglijk tot diens oudsten zoon, dat
hü kwam om paarden te koopen, waarop hü
met dien oudsten zoon ging naar den stal
van Franciscus Hemelaar te Hulst, 9m aldaai
een elfjarig bruin merriepaard van Johannes
Lust te bezichtigen. Vervolgens zocht hü in
den namiddag Johannes Lust op, stelde zich
valschehjk aan hem voor als Johannes van
Wallenburg, landbouwer te Naaldwyk in Zuid
Holland en zeide opzettelijk valschelijk, dal
hü te Naaldwy'k telephonisch was aangesloten
onder no .99, thuis verschillende wormbloed-
paarden had, doch daar enkele van wilde ver
koopen, om er koudbloedpaarden voor in do
plaats te koopen.
Daarop vroeg hy aan Johannes Lust listig
lijk en bedriegelük, wat hü zou moeten geven
voor hej paard, dat hü met den zoon van Jo
hannes des morgens in den stal van Fran
ciscus Hemelaar had bezichtigd.
Nadat Johannes Lust f 500 voor dat, paard
had gevraagd en verdachte daarmee accoord
ging, werd afgesproken, dat het paard 4 Ja
nuari 1929, des voormiddags zou worden ge
leverd aan de boot te Walsoorden.
De verdere uitvoering van vorenomschreven
misdrijf, althans van het voornemen daartoe
werd alleen niet voltooid, door het feit, dal
Johannes Lust de zaak niet vertrouwde, daar
verdachte veel te duur kocht en de door
hem opgegeven naam en nummer niet in het
telephoonbo-ek voorkwamen en daarom op 3
Januari 1929 aan verdachte vroeg, of hij
geld had en of hij dit kon zien, waarop ver
dachte ü'higs wegliep.
Na verhoor acht de Officier van Justitie de
feiten bewezen, verdachte is geen onbekende
voor de rechtbank, herhaaldelyk is veidachie
veroordeeld, en de Officier eischt een gevan
genisstraf van 6 maanden.
De verdediger van verdachte, Mr van der
Weel, advocaat te Middelburg, zegt dat ver
dachte zich wil beteren en vindt deze straf
nog al zwaar. Verdediger roept de dementie
van de Rechtbank in.
Verdachte zegt no-g 8 maanden terug te
moeten naar Veenhuizen, alwaar hy is ont
vlucht.
Gisteren werden door de Rechtbank te Mid
delburg alsnog behandeld de zaken tegen:
P. J. S-, werkman te Clinge, verdacht van
diefstal van een rijwiellantaam ten nadeele
van Th. de B. te Hulst, op 8 Januari 1.1.
Eisch: f 40 of 40 d. h.
M. A. B. P., 32 jaar, landbouwer te Zuid-
dorpe, was in hooger beroep gekomen tegen
een vonnis van den Kantonrechter te Hulst,
waarby hy wegens overtreding van de Veewet
(le. het als eigenaar van vee, hetwelk ver-
Bchynselen van besmettelüke ziekte vertoont,
daarvan niet terstond kennis te geven aan
den burgemeester der Gemeente, waar het
vee zich bevindt; 2e verdacht vee vervoeren)
werd veroordeeld tot 2 geldboeten, ieder van
f 80 of 2 maal 10 dagen hechtenis. Eischbe
vestiging van het vonnis van den Kanton
rechter.
M. W. 5., 18 jaar. smidsknecht te Duiven-
dyke, verdacht van verduistering van een rij-
wielbelastingplaatje te Duivendyke in 1928.
Eisch: 2 mnd. gev. straf voorw.
Uitspraak in alle zaken 15 Maart a.s.
MOORD TE WATERLANDKERKJE.
Ter terechtzitting van de Rechtbank te
Middelburg van gisteren werd behandeld
de straizaak tegen J. de R., 28 jaar,
arbeider te Waterlandkerkje, terzake in
verzekerde bewaring te Middelburg, aan
wien blijkens de dagvaarding werd ten-
lastegelegd, dat hij op 1G December 1.1.
to Waterlandkerkje een meisje, Alma
Haers genaamd, opzettelijk van net leven
heeft beroofd, nadat hij daartoe na rijp
beraad en kalm overleg, het besluit had
genomen, door dat meisje onverhoeds
met een scheermes den hals af te snijden,
en het aan de toegebrachte verwondin
gen is overleden.
De Rechtbank was samengesteld uit
de heeren Mr Jolles, President, Mr Bybau
en Mr Portheine, Rechters, terwijl het
Openbaar Ministerie werd waargenomen
door Mr Baron van der Feltz.
Als verdediger van verdachte fungeerde
Mr A. II. Kuipers, advocaat te Middelburg,
Voor deze zaak bestond een zeer groo-
te belangstelling, vooral van bewoners
der streek waar verdachte woonde.
Na de opening der zitting door den
President, wordt als eerste getuige-des-
kundige gehoord Dr de Groot, arts te
Oostburg, die zeide op den bewusten dag
door de Marechaussee te zijn gewaar
schuwd omtrent het vinden van het lijk
van het meisje. Hij heeft ter plaatse het
lichaam aangetroffen voorover liggende
in een sloot en waargenomen dat de
levensgeesten waren geweken. Den vol
genden dag heeft hij met Dr Hulst de
lijkschouwing verricht en gezien, dat het
meisje 2 diepe sneden aan den hals
had. Als tweede deskundige verklaarde
Dr Hulst, arts te Leiden, omtrent het
door hem geconstateerde bij het sectie-
onderzoek. Volgens deskundige was hier
verbloeding ingetreden tengevolge van het
afsnijden van den hals. De ^nede was
toegediend door den halsdoek en het
boord van de gesloten jurk van het meis
je, hetgeen wees in de richting van
moord.
Op een vraag van den verdediger aar
den deskundige of het siachtof.er zwanger
was, antwoordt deze ontkennend.
Getuige de Maesschalk te l.Izendijke
zegt, verdachte goed te kennen. Toen ge
tuige in den morgen waarop het feit
plaats vond, vanuit WaterlandOudeman
naar Stroopuit reed kwam zjj verdachte
tegen, gaande in de richting van België.
Bij haar thuiskomst heeft getuige nog ge
zegd: Wat zo ii Ko (verdachte) hier toch
moeten doen.
De getuige Gvs, molenaar te St.-Kruis,
is verdachte ook tegengekomen en heeft
nog eenige woorden met hem gewisseld.
Getuige Stokkerman, werkman te Oost
burg, bevond zich op 16 December in
een heiberg te Oostburg, 'toen verdachte
daar ook binnenkwam, die hem riep:
„kom eens buiten", alwaar hij tegen hem
zeide, „de dochter van Raers heeft zich
den hals afgesneden".
Getuige Temmerman, arbeider te Wa
terlandkerkje, schoonvader van verdach
te, zat in den bewusten morgen eveneens
in een café bij Haers en Stokman. Ge
tuige hoorde toen verdachte buiten
kwam, dat. hij zeide, zij ligt in de sloot".
De getuige Vlaemingh, echtgenoote F.
Haers, moeder van "het slachtoffer, ver
klaarde, dat haar man op 16 December
naar de kerk was te Oostburg. Even
over 7 meende getuige, dat zij hoorde
roepen. Haar dochtertje is paar buiten
gegaan, doch zag niets. Later is getuige
waschgoed naar den stal gaan brengen en
-d haar dochter voorover in de sloot
liggen. Zij heeft haar kind nog toegeroe
pen, doch kreeg geen antwoord. Zij is
toen haar buurman (verdachte) gaan roe
pen zeggende: „Alma ligt in de sloot",
waarop verdachte met haar medeging en
bij de plek gekomen zijnde zeide; „er
ligt een scheermes bij". Verdachte heeft
getuige teen nog gevraagd, heb je dezen
morgen niets bijzonders aan haar ge-
meiktV Getuige heeft geen aanmerkingen
op haar dochter te maken. Het geld dal
zij verdiende, droeg zij trouw af, zij
snoepte niet en ging ook niet uit.
Op een vraag van den President of
uige niet den indruk had, toen .haar
dochter 's molens de deur uitging, dat
zij een af praak had gemaakt, antwoordt
getuige on.kennend.
Getuige zegt naast verdachte te wo
nen en het slachtof'er was opgestaan
en naar buiten gegaan om de geit te
voederen.
Verdachte door den president onder
vraagd, erkent de- feiten zooals de dag
vaarding omschrijft. Toen verdachte hef
misdrijf gepleegd had, is hij naar huis
ge-gaan, en heeft toen aan verschillende
menschen gezegd wat hij. gezien had.
Daarna zegt verdachte, naar Oostburg
te zijn gereden, alwaar hij zijn schoonva
der heeft gewaarschuwd.
Op een vraag van den President, waar
om hij in België een scheermes is' gaan
koopen, zegt verdachte, dat hij dat noo-
dig had om te doen blijken dat het
niet zijn scheermes was. dat bij het lijk
was gevonden. Verdachte zegt zich achter
een hooischelf verdekt te- hebben opge
steld toen hij zag dat het meisje haar
woning verliet. Zij zag hem niet. Ver
dachte pakte haar onverhoeds beet en
bracht haar met het scheermes sneden
in haar hals toe. Er is geen woord
gesproken.
Op een vraag van den President of ver
dachte met het plan had rondgeloop-en
om het meisje te vermoorden, antwoord!
verdachte bevestigend.
President; Bestond er tusschen u en het
slachtoffer een ongeoorloofde verhou
ding?
Verdachte; Ja. Ik leefde af en toe met
haar en was bevreesd voor mijn vrouw
dat het uit zou komen.
President: Waarom deed je het? Je
vermoord toch niet iemand om niets?
Verdachte: Ze had gezegd dat ze zwan
ger was en dat zij het tegen mijn vrouw
zou zeggen, waarop ik haar heb gezegd,
dat ik zulks niet geloofde.
President: Heeft het meisje je verzocht
om op 16 December te komen?
Verdachte: Ja,
President: Heb je haar toen gevraagd
wat ze wilde?
Verdachte: Het meisje vroeg om geld,
en toen kon ik het niet meer houden.
President; U is Katholiek, *had U dan
niet beter naar don Pastoor of Burge
meester met je bezwaren kunnen gaan?
Die hadden je toch kunnen helpen. Je
pleegde den .moord en ging doodkalm
naar huis en legde het mes bij het
lijk om het te doen voorkomen of er
zelfmoord in 'tspel was.
President: Toen U met dat mes van
huis ging, hadt U toen het plan opgevat
om het meisje te vermoorden?
Verdachte: Ja.
Het woord is hierna aan het Openbaar
Ministerie, dat zegt zich voor deze zaak
veel moeite te hebben gegeven en 3 keer
ter plaatse van het misdrijf te zijn ge
weest. Spreker brengt een woord van
hulde aan den wachtmeester der Mare
chaussee de Jager te Oostburg, die het
onderzoek in deze zaak heeft geleid voor
zijn beleid- en tactvol optreden.
Aanvankelijk dacht spreker aan zelf
moord, doch steeds kwam men tot andere
conclusies, dat er iets meer moest zijn
gebeurd. Meer en meer groeide de zeker
heid, dat er een moord moest hebben
plaats gehad. Er waren 'twee uitgangs
punten, het scheermes met bloedvlekken 1
en de ligging van het slachtoffer. Weldra 1
bleek, dat verdachte met het meisje in
relatie had geslaan en dat het bij het
lijk gevonden mes, het mes van verd.
was. Verdachte voelde onraad, want hij
volgde de marechaussee als die op onder
zoek uitging. Verdachte doet voorkomen
dat het meisje hem met het oog op haar
beweerde zwangerschap, geld zou hebben
afgeperst. Dit is wol de meest gunstige
verklaring, die verdachte van zijn daad
kan geven, doch is niet aannemelijk.
Moreel stond het meisje wel niet hoog,
maar men moet de omgeving, waarin zij
verkeerde, zegt spr., ook niet uit het
oog verliezen. Het meisje moge gezonj-
digd hebben, doch deze man deed xeel
erger, en spreker is van oordeel, dat
het meisy'e is vermoord om verdachte's
verhouding met haar te verbergeh.
Op grond van een en ander eischt de
Officier een .gevangenisstraf van twin
tig jaar.
Mr Kuipers vangt zijn pleidooi aan
met het wijden van eenige woorden van
deernis met het slachtoffer. Ook dit meisje
had recht om te leven al was dan haar
gedrag op zedelijk gebied minder gun
stig. Gelukkig is spoedig de verdenking
die op anderen rustte, afgewend. Ver
dachte heeft op Oudejaarsdag bekend,
doch het motief voor zijn daad bleef
in het duister omdat hij de ware redm
niet wilde zeggen. Het vermoeden he
sfond wel, dat er tusschen het slaeh'offr-r
en verdachte een intieme verhouding
moest hebben bestaan. Spreker evenwel
beeft na ernstig met hem te hebben ge
praat, hem kunnen bewegen mede te
deelen wat hem tot zijn daad had be
wogen. Verdachte deed het onder een
stortvloed van tranen. Het slach'offer had
hem g"zegd, zwanger van hem te zijn,
vervolgde hem met allerlei bedreigingen
en vror-g hem voortdurend om geld. Ver
dachte is daardoor in vertwijfeling ge
raakt uit vrees, dat zijn vrouw het ter
oore zou komen, -en dat heeft hem toen op
de gedachte gebracht het meisie uit den
weg te ruimen. Het mois:e had hem ge
vraagd om den bewusten Zondagmorgen
bij haar op het erf te komen waaraan
verdachte heeft voldaan, doch toen zij
weer bedreigingen begon te uiten heeft
hij de daad volvoerd.
Volgens spreker is de indruk welke
op verdachte de meledeeling maakte, dat
het meisje niet zwanger was en hem
dus had misleid, niet te beschrijven.
Twijfelachtig is h t volgens verded:ger,
of de tijd vnrloopcn, tusschen het rijpen
van het plan tot Iovensberooving en de
uitvoering ervan, voldoende is om voor
bedachte raad aan te nemen.
Gezien de toestand van vertwijfeling,
is het moeilijk om hier kalm overleg
aan te nemen. Het dwaagmo'ief van ver
dachte is geworden de angst dat zijn
vrouw achter v-'-riachte's verhouding met
het mrisjo zou komen.
Volgens verdediger is in deze zaak
de eenige vraag die van de strafmaat.
De Rechtbank zegt spreker, zal in het
oog willen houden, dat. het motief tot
de op zichzelf verschrikkelijke daad van
verdachte, een zuiver menschelijke drijf
veer Is geweest. Ook de psvehiatna
spreekt in zijn rapport over die beweeg
redenen aldus.
Verdachte is door het meisje dieper
in het ongeluk gestort, doch voor zijn
daad, waarover verdachte, thans tot be
zinning gekomen, diep berouw heeft, zal
hij ernstig moeten boeten. Laat echter, roept
spreker uit, de straf in aansluiting van
de menschelijke en daardoor verklaarbare
beweegreden voor de daad ook een men
schelijke zijn.
In tegemstelh'ng met andere zaken eischt
ook de publieke opinie in dit geval geen
zeer zware straf. Er heerscht alom met
deze verdachte eerder ge-voel van mede
lijden dan van afschuw of wraak. O-ok
met het oog op het jonge gezin dat
nog zwaarder zal worden gestraft dan
verdachte zelf.
Ook verdachte's gezondheid zal door
langdurige o-psluitirg -ernstig nad- el moe-
ten ondervinden omdat hij van jongsaf ge
wend is buiten te werken.
Verdachte's gedrag is al ijd zer gunstig
geweest. De indruk die hij maakt is sym
pathiek en het kost moeite wanneer men
met hem spreekt in hem een man te
zien die een dergelijke daad beging.
Eindigende spreekt- verdediger de hoop
uit, dat de straf voor verdachte dus zoo
moge zijn, dat er voor hem, die diep
De eerste authentieke opname van de tentoonstellingsterreinen te Barcelona, al
waar het nationaal paleis, welks reusachtige koepel, geheel in wit marmer uit
gevoerd, waarschijnlijk het schoonste tentoonstellingsgebouw zal worden, wat ooit
gebouwd is.
ongelukkig is, dat lichtpunt b'ij't, dat hij
ia verloop van een voor hem afzien-
baren tijd weer in zijn gezin zal kunnen
tenigkeeren.
Uitspraak 15 Maart a.s.
Uitvoer van aardappelen.
In Januari zijn uitgevoerd 16.167 ton
kleiaardappelen, 1123 ton veenaardappe-
len en 6947 ton zandaardappelen, totaal
24.237 ton ter waarde van f 908.000, tegen
9939 ton ter waarde van f 492.000 in Ja
nuari 1928 en 38.004 ton ter waarde van
f 1.360.000 in December j.l. Van de klei
aardappelen waren België met 9271 ton,
Frankrijk met 3500 ton en Portugal met
1210 ton de beste afnemers; de veenaard-
appelen gingen in geringe hoeveelheden
naar vijf verschillende landen (Duitsch-
land, Frankrijk, Portugal, Groot-Britan-
nië en Zwitserland), en van de zandaard
appelen ging 3238 ton naar Duitschland,.
2074 ton naar België en 920 ton naar
Frankrijk.
De uitvoer van pootaardappelen bedroes
737 ton, tegen 225 ton in Januari 1928 en
1580 ton in December j.l. Italië en Fiume
namen hiervan het leeuwendeel voor hun
rekening, n.l. 528 ton.
PLUIMVEETEELT.
EentPnhouderif. Fouten van
Campbells. Geef mij maar
eieren. Vijf pooten aan een
schaap.
In verband met mijn artikelen over
eendenhouderij kreeg ik vandaag een
viaag, waarvan ik eerst niet begreep
of het een grap wes, dan wel of de
vraagsteller verregaand naïef was en wer
kelijk dacht van mij op zulke vragen
eon antwoord te krijgen. De brief luidde
als volgt:
„Daar ik in Holland zelf door mijn
langjarig verb'ijf in het buiten'and een
vreemdeling ben, zoo vertrouw ik er
op dat U mijn vrijmoedigheid waarmele
ik U lastig val, zult be^rijien. Ik bezit
een ooftplantage, die een zeer langere-kte
griend van 1 H.A. als grens van een
riviertje heeft.
Gaarne zou ik nu dit watertje en deze
griend van mij productief maken, .en wel
door eenden. Nu komt echter l'embarras
du clioix, daar met verschillende- omstan
digheden rekening gehouden moet wor
den.
a. Het riviertje is betrekkelijk ondiep
en modderig op den bodem.
b Er is maar weinig tijl om zich met
de eenden te bemoeien.
c. Zij- mogen niet veel aan voer kosten.
d. Op het riviertje vallen vaak wilde
eenden neer en deze wil ik tusschen
de tamme uitschieten, dus moeten de
tamme op het eerste gezicht van de wilde
te onderscheiden zijn.
e. Zij moeten goede eierleggcrs zijn en
gemakke'ijk als s'achtbee ten te verkoo
pen. Welkè soort eenden zal ik nemen?
Verkoopt U uit Uw fokkerij ook exem
plaren, zoo ja, wat is de prijs?"
Bij deze vragen kwam mij voor den
geest, dat de schrijver, hoewel jaren
lang in het buitenland, dan toch h'ijktrar
de wereldbekende nationale ziekte der
Hollanders no-g leelij-k te pakken had,
n.l. wat wij zelf zeggen: vijf pooten aan
een schaap willen hebben", of wat de
Engelschman in een rijmpje zegt:
The fa.ult of the Dutch
Giving little and asking much.
(de fout van den Hollander, weinig geven
en veel vragen).
De briefschrijver spant echter de kroon
en heeft lie'st een duizendpootig schaap,
geloof ik. Stel je vo-or. Weinig tijd om de
dieren te verzorgen, niet veel aan voer
kosten, er tusschen gaan schieten op
wilde eenden en dan. nog goede legsters
en goede vleescheenden. Hoewel ik heel
graag wat verkoop als ik over heb, heb ik
in deze niet eens de- moeite genomen een
prijs te vragen en maar heel beleefd
geantwoord dat „de eischen van den
schrijver van dien aard zijn, dat ik, hoe
wel ik kan zeggen, heel wat van de een
denhouderij te weten, in dezen, toch niet
durf te adviseeren".
Wie zich voorstelt van eenden eieren of
vleesch te krijgen zonder behoorlijke ver
zorging en met jachtgeweren er tusschen
schietende, die moet maar eerst eens
een twintig jaartjes gaan probeeren zulke
wonderbeesten te fokken en tegen dien
tijd spreken wij elkaar wel eens nader.
Nu wat de fouten der Campbells be
treft:
We begrijpen nu direct, dat de witte
vlekjes of veertjes aan den hals terug
slagen zijn op de stameend, de reebonle
loopeend. Men lette er op dat als de
hals goed ia, soms in den snavelhoek
aan de koel, dus onder den kop, nog een
witte vlek zit. Dit is alleen te zien al3
men de oend beet palet en onder den
snavel kijkt. Keurmeesters die ik zag en
en die Campbells keuren zonder ze onder
den snavel te kijken, kennen dus hun vak
riet.
Meestal ziet men witte vlekjes samen
gaan met geelachtige snavels. Ook deze
geelachtige,' som, rose-acht'ge snavels her
inneren aan de voorvaderen en zijn
vooral bij woerden fout. Verder gaan
lichte snavels vaak gepaard met witte
veeren in den vleugel of onder-den vleu
gel en een te lichte khaki-kleur.
Bij- eenden ziet men heel vaak nog
een fout, n.l. een lange, lichtere streep
boven de oogen, een z g. wildstreep. Deze
herinnert aan de wilde eend en waar
de kop der eend, en trouwens de gehee-Ie
eend zuiver effen van kleur moet zijn,
vallen deze horizontale strepen, als wenk-
brouwen boven de oogen direct op.
Als we nu met deze eischen gewa
pend khaki Campbell-oenden gaan bekij
ken, b.ijft er niet veel goeds van over.
Hoe moeilijk het is ze goed te krijgen
kan ook uit de wildstrepen blijken, want
bij volwassen woerden met donkeren kop
ziet men ze niet, terwijl ze bij onvolwas
sen, waar de kop nog niet de woerden-
kleur heeft, ze wel zien kan. Koopt men
dus een prachtige, volwassen woerd, dan
weet men nog niets.
Als ik u verder vertel dat men zelfs
uit de beste, meest volmaakte tentoon
stellingsexemplaren nog eenden en woer
den fokt met witte vlekjes, gele sna. els,
wildstrepen, dan zult U nu meteen begrij
pen, waarom ik menschen die mij naar
raszuivere Campbells vragen, altijd waar
schuw met te zeggen: „U heeft toch
wel heel veel geld, want ten eerste moet
degene, die zulke zeldzaamheden van mij
wenscht, driedubbel betalen, maar ten
tweede zult u, als u in deze richting
door wilt fokken, binnen eenige jaren
geweldig veel geld er mee kwijt raken."
Ik kan wel zeggen, dat ik bij. mijn
allerbeste legsters eenden heb met witte
vlekjes, doch dat ik er niet aan denk
ze daarom op te ruimen. Geef mij
maar.... eierenI Er komt ook nog bij
dat „raszuivere" Cambe ls witte eie en
moeten leggen en mijn beste eend, die
in haar eerste jaar er 329 legde, groene
eieren legde, die net zooveel opbrachten
als witte! 1
Wie dus praat van raszuivere Camp
bells, weet er eigenlijk niet veel van.
Campbe.ls zijn kruising- producten, zooals
moderne nutrassen (Barnevelders, Wel-
summers,enz. enz.) In slooten gedragen
ze zich meer als hoereneenden dan de
loopeenden, ze zoeken dus meer in de
slooten zelf, terwijl loopeenden meer op
het land zoeken.
De beste broedtijd is April en Mei en
men kan dan van goed gefokte eenden
een flinke .najaarsproductie verwachten.
De eieren zijn over het algemeen kleiner
dan die van reebonte loopeenden, doch
altijd nog groot genoeg.
De khaki Campbell is dus een zeer
goede nuteend en stelt aan den tentoon-
stellingsfokker zeer hooge eischen. Het
is met de witte vlekken zoo sterk, dat
vaak van goede eenden, geheel witte
kuikens vallen, die dan in tegenstelling
met andere eenden, vaak donkere snavels
en pooten hebben. Meti denke dus als
men broed eieren koopt niet te gauw aan
bedrog, doch men heeft hier te doen
met een terugslag waarjde fokker weinig
aan doen kan.
Dr. TE HENNEPE.
Vragen, deze rubriek betreffende, kun
nen worden ingezonden. Postzegel van
7ya cent voor antwoord insluiten.
