DE ZEEUW
I
V.
RÈRES,
Staten-Generaal.
Het huisje aan den zeedijk
1
DDELBURG.
knecht
ODE,
FEUILLETON
Gemeenteraad van Middelburg.
VAN
9
Stukkolen,
ndel in Brand-
rt
n Likeuren.
p. Liter
f 2.70
2.90
2.80
3.-
2.70
2 80
3.85
n
Ijn
sver
wijn
ire
lerk
rer
2.
2.-
3.65
p. flesch
f 2.75
3.-
en f 2.25
2.50
2.25
ijscourant.
Mei of later
VOLF, Grijps-
jnte Grof- en
ind wordt een
3NON
ilomeerd hoef-
o onder letter
d te Goes.
ier tegenwoor-
:aagd als
v., P. G. Loon
dagen vacantie.
>uw TJADEN,
lem.
R. Lange Gist-
aagt
eisjOi
e.
DONDERDAG 28 FEBR. 1929. No. 127
tweede blad.
TWEEDE KAMER.
Regeling werkzaamheden.
In de vergadering van gisteren kwam de
heer Van Vuuren" (R.-K.) met een
voorstel om de behandeling van het ont
werp betreffende de toetreding tot het
Kellogg-pact uit te stellen, met het
oog op de huidige omstandigheden.
De Voor z., dhr Ruys, nam dit voo
stel over en ook de, heer Nolens oor
deelde, dat de atmosfeer van vertrouwen,
noodig voor een mogelijk debat er over,
ontbrak. Anderen, zooals de heeren Al-
bar da CS.D.A.P.), Heemskerk (A.-
R.) en K n o 11 e n b e 11 (Lib.) waren van
tegenovergestelde meening, terwijl de hee
ren Schokking (C.-H.) en Kersten
(S.G.P.) zich aan de zijde der katholieke
sprekers schaarden. De voorstanders van
aanhouding bleken in de minderheid: met
41 tegen 26 stemmen werden zij in het on
gelijk gesteld, zoodat vandaag of morgen
bet Kellogg-pact aan de orde komt.
De motie van den heer L. deVisser
(Comm.) betreffende regeling inzake toe
lating en uitwijzing van vreemdelingen,
gisteren door hem voorgesteld, werd ver
worpen met 44 tegen 23 stemmen.
De Zuiderzee-steunwet.
Daarna was aan de orde deinterpel-
1 atie-Duymaervan Twist bctref-
fondo de working van de Zuiderzee-
w e t.
De hoer Duymaorvan Twist (A.-
R.) die vorkkarde zich niet mot een Jantje
van Loiden to willon laton afschepen, dien-
do de volgende motie in:
„Do Kamer, van oordeel, dat do tot
standkoming van oen wijziging der Zui-
derzoosteunwot, omvattende o.a. de herzie
ning van de artikelen 7 en 13, alsmede
aanvulling dor bepalingen botroffonde te
gemoetkoming wegens sdhade door waar
devermindering van eigendommen en be
drijfsschade, nog in dit zittingjaar drin
gend noodig is, gaat ovor tot de orde van
don dag".
Dezo motie word na eonig dobat z. h. s.
aangonomen.
Motle-Sannes.
Vervolgons kwam aan de ordo de motio-
S a n n o s c, s. botroffonde wijziging dor
Ouderdomswet 1919 tot toekenning van
kostolooze ronton aan 65-jarigon on oude
ren,
Do zaak waarom het hier ging is reods
meermalen tor sprako gekomen.
Toon do Ouderdomswet word aangeno
men, zijn overgangsbepalingen gemaakt,
dlo bedoelden speciale maatregelen te tref
fen voor degenen, die te oud waren om te
voldoen aan de door do wet gestelde
eischen.
Mede wellicht- onder den indruk van de
propaganda voor een kosteloos staatspen
sioen, bobben zeer velen het erop aan laten
komen, met het gevolg, dat thans in ons
land volgens de borekening van den heer
Sannos 38.000 menschen 65 jaar of ouder
zijn, en behoefte hebben aan een ouder
domsrente op grond van de daarvoor in
het algemeen gestelde normen, zonder die
te krijgen. Aan die 38.000 wil mr. Sannes
nu een kostelooze rente toekennen, zonder
te bedenken, dat deze premie op de nala
tigheid een onbillijkheid zou vormen te
genover de zeer velen, die soms met groofe
moeite de premie van 39 cent por week
hebben betaald.
De bedoeling is dus een kosteloos staats
pensioen te verstrekken, in strijd met de
bedoeling van de ouderdomswet, die ver
band legt tusschen premie en rente.
Geen wonder dat de sprekers die van de
rechterzijde aan het woord kwamen, zich
met dit voorstel niet konden vereenigen
Terecht werd er door de heeren Kui-
63)
door
HUGO KINGMANS.
Tweede deel.
HOOFDSTUK I.
Onder de overkapping van het Cen
traal station te Utrecht daverde de trein
uit het Zuiden aan.
Het was een lawaai., dat hóoren en
zien verging. Maar toen hield het sis
send geluid van de locomotief en het
gedreun der wagens op en drong het
groot aantal passagiers naar don tun
nel, om op een ander perron in een
anderen train over te stappen of om
den uitgang te kunnen bereiken.
Li a van Meersma stond oven, heel even
te twijfelen. Zij moest eerst weer eens
wennen aan de geweldige drukte, die
jj» ^pnanden niet gezien en meege-
Maar lang duurde haar aarzeling niet.
tt? tenslotte niet een geboren
rechtsche zijn, om zich te laten be
ïnvloeden door lawaai en herrie en ge
drang. 6
Energiek wilde zij dan ook de trap
van den tunnel afgaan, om het eerste
per (R.-K.), 'Snoeck Henkemans
(G.-H.) en S m e e n k (A.-R.) op gewezen,
dat indien dit voorstel wordt aangenomen,
zij, die wèl premie betaalden, recht hebben
op terugstorting, terwijl het gevolg ook is.
dat men zal zeggen: wij behoeven geen pre
mie te betalen, straks komt er wel weer
een noodmaatregel.
Maar aan den anderen kant is men
overtuigd, dat hier todh iets gedaan moet
worden.
Vandaar dat de heer Kuiper (R.-K.)
de volgende motie indiende:
„De Kamer, van oordeel, dat aan de 65-
jarigen en ouderen, die zich niet verze
kerd hebben, alsmede aan hen, die in de
eerstkomende jaren den 65-jarigeri leeftijd
zullen bereiken, een uitkeering op den voet
van de Ouderdomswet 1919 niet kosteloos
kan worden toegestaan, verzoekt de Regee
ring hen door aanvulling van de Ouder
domswet alsnog in de gelegenheid te stel
len hun verzuim goed te maken en gaat
over tot de orde van den dag".
De heer Snoeck Henkemans (G.-
H.) achtte het gewenscht dat de Kamer
zich nauwkeuriger uitsprak en diende de
volgende motie in:
„De Kamer, van oordeel, dat maatrege
len noodzakelijk zijn ten einde de bedoe
ling van de Invaliditeitswet en Ouder
domswet tot haar rec'ht te doen komen,
spreekt als haar gevoelen uit, dat althans
drie maatregelen worden genomen:
a. wijziging van art. 58 der Invaliditeits
wet inzake de loonklasse; b. wijziging van
art. 33 der Invaliditeitswet door daarin
arbeiders ouder dan 35 jaar op te nemen:
c. wijziging van art. 24 der Ouderdomswet
door verlenging van den daarin genoem
den termijn van vier jaren, gaat over tot
de orde van den dag.
Vandaag worden de besprekingen voort
gezet.
DE EERSTE KAMER OVER DE
ZEEUWSCHE BELANGEN.
In de Eerste Kamer is bij de behande
ling van de begrooting ïn de afdeeUngen
ook aandacht geschonken aan verschil
lende Zeeuwsche belangen.
Wij' ontleenen daaraan het volgende;
Zeeuwsch-Vlaanderen.
Sommige leden wensehten met aan
drang do aandacht der Regeering te ves
tigen op den onbovredigenden toestand in
Zeeuwsch-Vlaanderen. Do economische
toestand aldaar is in de laatste jaren
zeer slecht en verleden jaar moest de
Regeering op ruime schaal helpen door
subsidies voor werkverschaffing en zoo
voort. Tijdelijke maatregelen kunnen hier
echter niet baten; de toestand moot blij
vend worden verbeterd. Wel is de zoo
genaamde vlas-commissio in een perma
nente commissie met ruimere bevoegd
heden omgezet, maar veel resultaat dezer
commissie ziet men niet, ode mi s hi en
omdat mon het in Zeeuwsch-Vlaanderen
onderling oneens is, welke verbeteringen
in de eerste plaats noodig zijn.
Als zoodanig prezen do leden hier aan
het woord aan algeméene verlag'ng der
eloctricitcitsprijzen met meer dan 5 ets
per K.W.U., zooals nu do vlassers kun
nen krijgen. Eene dergelijke verlag'ng zou
mogelijk geweest zijn. indien de P.Z.E M.
stroom uit Beleid had mogen betrekken,
maar dit is uit een oogpunt van alge
meen landsbelang door de Regeering ge
weigerd. Het ligt dus op den weg der
Regeering thans op andere wijze die ver
laging mogelijk te maken.
Voorts werd noodig geacht, beschik
baarstelling van grond voor landarbei
ders, waarbij er échter op werd gewezen,
da.t vooral van do zijde van hot Kroon
domein tegenwerking ten deze wordt
ondervonden.
Door maatregelen als deze zal, meer
dan door bijdragen voor werkverschaf-
f:ng, de bevolking blijvend worden ge
holpen.
Om te voorkomen, dat do bevolking
van Zeeuwsch-Vlaanderen meer en meer
op België wordt aangewezen, en te be
vorderen, dat de bevolking zich naar haar
eigen land richt, werd verder verlaging
der tarieven van de provinciale stoom-
bootdiensten op de Wester-Schelde aan
bevolen, hetgeen door een hoogere bij-
perron en zoo den uiitgang te bereiken,
toen een welbekende stem haar toeriep:
„Welkom, Liesje. Wat ben ik blij, dat
je er ben.tl"
„Papa-I"
Li,a viel, juichend, haar vader in de
armen.
„Wat aardig, dat u gekomen bent",
zeide zij, de trap afdalend.
„Wat wou je dan?" vroeg hij, min of
meer verwijtend. „Dat niemand je zou
komen halen?"
„Ik dacht: misschien had u het druk?"
„la, zeer druk zelfs. Maar toch nooit
te druk, om jou van den trein te ha
len", lachte hij vroolijk. „Kind, ik ben
blij, dat ik je weer zie. Maar", stil
staande, „je hebt toch geen bagage meer
dan dit kleine koffertje?"
„Neen, Papa, alles is per van Gend
en Loos gezonden. Is het nog niet ge
arriveerd?"
„Neen, nog niet, voorzoover ik weet."
Zij liep weer verder in het gedrang,
dat behoorlijk spreken belette. Daarom
zwegen zij maar. Lia keek, zonder dat
hij liet bemerkte, haar vader aan. Er
was een blijde lach op zijn gelaat. Zij
wist het, dat die er alleen was uit blijd
schap over haar komst. Zijn laatste brief
had haar daaromtrent niet in het on
zekere gelaten. Maar als zij zich dien
lach wegdacht, zag zij iets, dat haar
maar matig beviel. Hot wa3 een trek
van, neen, ontevredenheid niet, maar van
droefgeestigheid, eigenlijk kon zij er geen
drage van bet Rijk mogelijk kan worden
gemaakt.
Een en ander zal natuurlijk geld kosten,
maar de Regeering zal ongetwijfeld de
betrokkenen bereid vinden naar vermogen
hierin bij te dragen. Ook mogen de kos
ten niet al te zwaar worden gesteld, want
het gaat er om een belangrijk en veel
belovend gewest met eene nijvere bevol
king tot grooteren bloei te brengen. Daar
enboven zijn naar werd beweerd in
de na-oorlogsche jaren schoone belaften
in die richting gedaan, zoodat het tijd
wordt, om een en ander in daden om
te zetten.
Waterwegen in Zeeland.
Wat de waterwegen in Zeeland betreft,
wensehten eenige leden de aanlacht van
den Minister te vestigen op de in Z.
Vlaanderen sterk gevoelde behoefte aan
vorbetering van het verkeer te water.
Zij achtten het in de eerste plaats noo
dig, dat het kanaal van de Axelsche Sas
sing naar Hulst wordt doorgetrokken, en
waren overtuigd, dat de daarbij be'anc;
hebbenden ongetwijfeld bereid zouden zijn
in de kosten van dit werk bij te dragen
Verder waren deize leden van oordeel,
dat een kanaal BreskensSluis, aanslui
tende aan het kanaal naar Brugge bevor
derlijk zou zijin om de belangrijke haven
van Breskens beter aan haar doel te doen
beantwoorden. Bovendien zou door den
aanleg van dit kanaal het weste'ij'c ge
deelte van Zeeuwsch-Vlaanderen aa,n eer>
belangrijk verkeersmiddel worden gehol
pen, waaraan behoefte wordt gevoeld. De
leden hier aan het woord brachten in
herinnering, dat reeds in 1922 door de
commissie tot onderzoek eener reorgani
satie der verkeersmiddelen in Zeeland
hierop de aandacht is gevestigd.
Andere leden vroegen, onder verwijzing
naar hetgeen de Minister heeft medege
deeld op blz. 11 zijner Memorie van
Antwoord aan de Tweede Kamer, of het
rapport der commissie-Patym reeds is in
gekomen.
Ook werd nog gevraagd, waarom de
grooto sluis te Hansweert niet word!
hersteld, opdat by: iederen waterstand
kan worden geschut.
Spoorwegverbindingen.
Geklaagd werd door eenige loden over
de treinverbindingen van Zeeland. Zij we-
zon er op, dat goede snoltreinveibindin
gen van Zeeland met Rotterdam, den
Haag en Amsterdam, en omgekeerd er
nagenoeg niet zjjn, terwijl er ook veel te
woinig treinen zijn met doorloopendo wa
gons. Wat de verbinding met Bolgië be
treft, achtten zij; de aansluiting van liet
troinverkoor van Zeeland met België te
Roosendaal alleszins onvoldoende.
üolc werd geklaagd, dat do verbindin
gen ton behoeve van don stoombooldionst
dor Maatschappij' Zeeland te wenschen
overlaten. Wil men het vervoer over deze
nationale 'Ijjn bevorderen, dan dient hot.
spoorwegvervoer zoodanig1 te worden ge
regeld, dat de reizigers niet worden go-
dwongon de route Vlissingen.Harwich
to vermijden wegens de langdurige trein
reis.
Emplacement te Ereskens.
Door eenige loden word gevaagd, of
tegemoet kan worden gekomen aan de
bezwaren van de gemeente Breslcvni te
gen den aanleg van een emplacement
voor de Zoeuwsch-Vlaamsche Tramweg
Maatschappij op het plantsoen in het mid
den dezer gemeente. Zij waron van moe
ning, dat dit emplacement kon worden
aangelegd op de oude haventerreinen.
Gisteren vergaderde de Gemeenteraad
van Middelburg onder voorzitterschap van
den Burgemeester. Afwezig do heeren
Paul en v. d. Weel wegens ongesteldheid,
terwijl do hoer Hondius tijdens do zitting
binnenkwam, maar al heel spoedig onw 1
werd, zoodat hij direct de vergadering
moest verlaten. Hom werd in een aan
grenzend vertrek door mevr. Weijl ge
neeskundige hulp verleend. Later kon hij
naar zijn woning vervoerd worden.
M e d e d e e 1 i n g e n.
De voorzitter deed mededeelingvan
verschillende ingekomen stukken.
De heer Harpe, benoemd tot onderwij
naam aan geven. En zij verweet het
zichzelf, dat zij dien morgen vroeg fei
telijk met tegenzin het „huisje aan den
zeedijk" had verlaten, om naar Utrecht,
naar huis, te gaan. Het werd haar op
dal moment een openbaring, dat haar
vader haar noodig had.
Zij bereikten den uitgang en stonden
weldra voor den auto, die wachtte.
Spontaan stak Lia haar hand naar den
chauffeur uit, die al jaren 4en architect
en diens gezin diende.
„Zoo Frans, maak je het nog goed?"
Ietwat verwonderd vatte de man de
hem toegestoken hand. Maar dan zeide
hij: „Best, juffrouw, u ook?"
„Het kan niet beter, Frans", antwoord
de Lia, vlug instappend.
De architect had met dezelfde verwon
dering als zijn chauffeur aan den dag
legde, het tooneel aangezien. Hij stelde
zich voor, dat zijn vrouw en Annie dat
eens hadden gezien I Aan haar veront
waardiging zou wel geen grenzen ge
weest zijnl
Doch hij zeide er maar niets van. Eigen
lijk vond hij het net iets voor Lia, die
dat had hij., tusschen de regels door
wel inhaar brieven kunnen lezen
heel andere begrippen had opgedaan dan
zij thuis ooit gezien en gehoord had.
De auto zette zich in beweging. De
chauffeur, het was strikte order, reed,
als steeds, in een matige vaart. Archi
tect Van Meersema was van oordeel, dat,
al lag een ongeluk op een klein ^plaatsje,
zer aan school J., heeft voor die benoe
ming bedankt.
De heer Jeroni mus vraagt, hoe dit
komt.
De voorzitter antwoordt, dat dhr
Harpe ook een benoeming naar Den Haag
heeft ontvangen, en nu kan spr. zich
voorstellen, dat er menschen z:;n. die
daar liever wonen dan in Middelburg.
(Gelach.)
Verder d^elt de voorzitter mede,
dat door den zeer onverwacht langen
duur van d^ werken aan de uitbreiding
der waterleiding aan den Oranjezon de
desbetreffende begrooting met niet min
der dan f'28.000 zal worden overschreden-
De stukken, waarin dit wordt toegelicht,
zijn om advies gezonden naar de commis
sie van financiën en zullen fn de vol
gende vergadering aan de orde komen.
Maar toch wilde spr. het feit zelf even
mededeelen. Do,begrooting is nu nog niet
overschreden. Misschien wil de raad van
zijn 'recht gebruik maken en het werk
stopzetten.
Niemand vraagt echter daarover het
woord.
Usvermaak. De voorzitter deelt
mede, dat B. en W. de pas-opgerichte ijs-
club hebben toegestaan op de vest langs
Poelendale- en Tramsingel banen aan te
leggen en van de rijders een vergoeding
te vragen. Maar zij, die daartoe niet ge
negen zijn. mogen niet van de banen ge
weerd worden, behalve bij de ijsfeesten
die er nu twee maal gevierd zijn. Dan
heeft het Bestuur der club die bevoegd
heid wel. De voorz. heeft aan de IJsclub
in overweging gegeven teeen volgende
winters een gedeelte der vest te huren.
Dhr Wondergem, s.d., zegt, dat er
aan sommige menschen toegang is gewei
gerd.
Dhr Naezer ontkent dit. Dhr Won
dergem blijft bjj zjjn bewering. De
voorzitter: dg.t kan alleen bjj het feest
gerieurd zijn. Maar is dat nu zoo erg?
Dhr Naezer ook dan konden niet-
betalenden met wat goeden wil nog wel
passeeren.
Weth. De Veer vindt,,het zonderling,
dat hierover in den Raad gepraat wordt
Er is .ruimto genoeg op de andere vesten
om 'te rijden.
De radio-distributie. Ingekomen
is nog een adres van de firona Do Jong
en 'Co. oni haar ook vergunmng voor
radio distributie te verleenen, op gelijke
voorwaarden, als voor de andere firma's
gelden.
Do voorzitter zegt, dat B. en W-
na lang beraad de distributie gegund heb
ben aan een combinatie van drie Middel
burgers: dhrn van 't Westeinde, Wolders
en do Blécourt. Er mag maar één vergun
ning worden verleend. B. en W. hebben
niot de bevoegdheid om twee vergunnin
gen to verleenen.
Dhr Co melisse, B.d., zegt, dat dhr
Magheels (do firma de Jong) vorig jaar
reeds onderhandeld heeft mot den Di'ec-
teur dor bedrijven. Later is door enkelen
een combmali" gevormd, maar de firma
do Jong is er buiten gelaten. Dit is on
billijk. Kan nu niot verplichtend wor
den gesteld, die firma ook in de combi
natie op te nomen?
De voorzitter deelt medo, dat dhr
Magheels optrad als vertegenwoordiger
van een firma te Zeist. Maar boven
dien heeft hij. volgens mededeeling van
den Directeur der bedrijven, geen bericht
ingezonden, dat hij in de combinatie
wenschte te worden opgenomen
Enkele heeren ontkennen dit. lï'j heeft
hij den Directeur der bedrjjven wel be
richt ingezondm, maar niets gehoord.
Dhr Mies, R.-.K., wil ook den heer Ma
gheels ter wi le zjjn. Verder vraagt spr.,
wat nu toch een ieeraar der Ambachts
school met radio-distributie hoeft te
maken.
Dhr Cornelisso, s.-d,, bepleit alsnog
nader overleg.
De voorzitter: dat kan niet meer.
Do zaak is atgeloopen.
Dhr Streefkerk, C.-H., moent in de
voorschriften niet gelezen te hebben, dat
de eigenaars van gebouwen toestemming
moeten verleenen, dat draden over hun
dak gespannen worden. Spr. voorziet
tegenkanting bij sommigen.
De voorzitter: er staat nadrukke-
de meeste verkeersongevallen een gevolg
waren van snel, vaak roekeloos rijden.
„Hoe maken Mama en Annie het,
Papa?"
Lia betrapte er zich op, dat zij nu
pas naar den wolstand van die beiden
vroeg. Maar, paaide zij zich, want zij
was toch niet tevreden over zichzelf,
maar zij hadden het er ook wel naar
gemaakt: Annie had al die maanden
slechts eenmaal geschreven en Mama hee-
lemaal niot. Dat laatste was toch wel
het ergste, wat haar overkomen kon,
vond zij.
„Zij maken het best, Lia. Had je Mama
ook aan het station verwacht?"
Onderzoekend keek Van Meersma zijn
dochter aan.
,,'kWeet het niet", aarzelde Lia. „Ma
ma heeft het zeker erg druk met de
voorbereidende maatregelen?"
„Druk? Lieve help, het is haar opstaan
en naar bed gaanl Als het me te erg
wordt, ga ik maar weg. Ik zal hoogst
dankbaar zijn, als alles achtor den rug
is. Voorloopig ten minste."
„Wat bedoelt u met dat „voorloopig",
papa?"
Hij herstelde zich.
„Och, we praten nog wel eens nader.
Nu maar geen muizenissen in het hoofd
halen. Ik ben blij, dat je er weer bent.
Je ziet er goed uit, Lia."
„Ja, Papa, het is me best bevallen."
„Dat heb ik c-ok wel aan je brieven
bemerkt, 't Is me een. raadsel, hoe het 1
Igjk in fle concessie-voorwaarden; „be
houdens rechten van derden". B. en W.
kunnen niets toestaan, waartoe zij geen
bevoegdheid hebben.
Weth. Onderdijk: in Vlissingen moe
ten ook de eigenaars van gebouwen daar
voor toestemming geven.
P1 a k k e r ij. De voorz. deelt mede,
dat B. en W. een regeling hebben getrof
fen voor het aanplakken van verkiezings
biljetten.
Dhr v. d. Feltz, C.-H., zag liever,
dat er bij de scholen niet geplakt mag
worden. Laat de kinderen er maar bui
ten. Er is in die dagen al verbittering
genoeg.
De voorzitter: denkt u, dat ze die
biljetten lezen? Bovendien, er is niet veel
geschikte ruimte om te plakken.
Abattoir. Bij de mededeeling, dat B-
en W. opdracht hebben gegeven, om plan
nen voor een abattoir voor Middelburg
alleen, te maken, zegt dhr J e r o n i m u s,
dat de productieve exploitatie van een
abattoir staat of valt met de mogelijkheid,
om vleesch, dat elders geslacht is en
hier ingevoerd wordt, aan keuring te on
derwerpen. Is die mogelijkheid er niet,
dan zal men b.v. in St. Laurens gaan
slachten, om het abattoir niet noodig te
hebben.
Weth. De Veer: men kan elders
slachten, maar het vleesch moet opnieuw
bij invoer gekeurd worden en dan is
men duurder uit.
Dhr Jeronimus dacht, dat een 2e
keuring van vleesch in een zelfden kring
niet is toegestaan.
De voorz.: nu niet. Maar straks, als
er een abattoir is, wel.
Weth. De Veer merkt op, Hat men
deze bepaling zelfs in Vlissingen, waar men
een coöperatief slachthuis krjjgt, gaat loo
passen.
Dhr v. d. Feltz, C.-H., vraagt, of
B. en AV. bjj het opmaken der plannen re
kenen zullen met de al of niet bijplaat
sing van een koelhuis. Dat geeft groot
verschil. De voorzfitter zegt dit toe.
Werkloozenzorg. De voorzit
ter deelt mede, dat aan worklooze hoof
den van gezinnen en kostwinners 2 H L-
cokes gratis is verstrekt. Ook reods twee
maal een portie erwtensoep. De eerste
keer was er te veel, do tweede keer to
weinig soep.
Met aeze soepverstrekking zal wordon
voortgegaan, zoolang de koude dit noodig
maakt.
Ook zullen B. on W. nogmaals 2 IIL.
cokes gratis verstrekken, waartoe ree/tb
maatregelen genomen zijn.
De Raad hecht hieraan unaniem zjjïi
goedkeuring.
In behandeling komt nu tevens het
schrijven van don Midde'.burguchon Be
sturenbond, waarin wordt verzocht aan
workloozo hoofden van gezinnen en
kostwinners gedurende deze koude een
extra uitkeering van f2.59 per week te
vorstrokken, en dit ook te (loon aan de
wachtgoldors dor meelfabriek,
De Commissie voor Steanvorlooning
aan werkloozen adviseert hierover gun
stig en stelt voor bedoelde uitkeering
aan de genoemde categorieën werkloo
zen met uitzondering van de sneeuw
ruimers te geven en wel over de
wolcen 1823 Febr. en 23 Febr.2 Mrt.
Dit zal ongeveer 180 maal fö of f990,
kosten.
Dhr v. d. Feltz (C.H.) vraagt, waarom
die uitkeering wel aan de wachtgelders
dor meelfabriek en aan de niet-vorzekerde
werkloozen niet gegeven
Weth. Onderdijk antwoordt, dat de.
ongeorganiseerde weikloozon z'ch geen
uitgaven voor contributie gehoorton en
dus tninder uitgaven hebben. Zij zijn
vorige week aan het sneeuwruimen gozet
en een aantal hunner is Maandag naar
do Oranjezon gezonden. Ze verdienden
vorige week f 12.50 en deze week f 17.50.
Daarom zjjn deze van dezen extra-steun
uitgeschakeld. Anders zouden de verze
kerden achter staan bij de anderen. De
wachtgelders van de meelfabriek zou Spr.
wel willen bedenken. Ziji moeten a] zoo
lang leven van een steun van f 12 per
week.
Dhr Mes (R.K.) wil ook steun verlee
nen aan andere menschen, lie hat noo
dig hebben.
mogeljjk is. Maar 't is zoo. 't Lijkt me
anders, om je dood te kniezen, in zoo'n
gat."
,,'kHeb me geen oogenblik verveeld,
papa."
„Hoe is het mogelijk I Enfin, het is
beter zoo, dan anders, 'kllad nooit ge
dacht, dat je zoo z4ou weerkeereo, dat
moet ik eerlijk bekennen. En hoe
is de verhouding tusschen jou en je oom,
de broer van je moeder? ïs die nog zoo
gespannen?"
„Hij is toch wel een beste man, Papa",
zei Lia, een rechtstreeksch antwoord ont
wijkend.
Het liefst wilde zij er maar niet aan
herinnerd worden, dat het met oomAdri-
aan nog maar niet wilde boteren, al
was er dan wel eenige toenadering ge
komen. Min of meer met droefheid had
zij van allen, die haar in die maan
den dierbaar geworden waren, afscheid
genomen, maar zij kon het zich niet
verhelen? dat het afscheid van oom
Adriaan haar het gemakkelijkst was ge
vallen.
De architect lachte vroolijk.
„Dat is goen antwoord op mijn vraag",
zeide hij dan.
„Neen, daar hebt u gelijk in, Papa.
Nu, overhartelijlt is de verhouding nog
niét."
(Wordt vervolgd
