Voor de Jeugd.
Wat er deze week voorviel.
eteeuwsche hoekje
Het Vrouwenhoekje.
4 kinderen hoorden, klonk het: „Neen,
dén zie ik er van ai."
Zooals in alle problemen, ik zeg het
nog eens, hebben we hier te doen met
(jweededige schuld. En zij, die goed wil
len aan beide kanten boeten, zooals
het in 't leven meer gaat, voor de an
deren.
Enkele recepten.
Blinde vinken, ook wel bekend
als „kalfsrolletjes", maakt men van kalis
lapjes en kalfsgehakt. Op een pond lap
pen neemt men een ons gehakt. Men klopt
en zout de lapjes, maakt het gehakt
aan met een beetje zout, peper, oud
wittebrood en melk, vult ieder lapje met
een beetje gehakt, rolt ze dan op, bindt
ze vast en paneert ze. Dan bakt men
de blinde vinken in boter, kalfsvet of half
boter, half kalfsvet, laat ze, onder toe
voeging van kleine scheutjes kokend wa
ter, een half uurtje stoven en serveert
ze op een warmen schotel, waarop men
hier en daar een uitgetand schijfje citroen
legt. Men kan vóór het opdoen, de touw-
jes of draden van het vleesch verwijderen.
Appeltaart. Benoodigd: 6 a 8 flinke
zure appelen, 2 eetlepels suiker, Vs eet
lepel boter, een theelepeltje kaneel, 6
beschuiten en 2 eieren.
Bereiding: Schil de appelen, snijd ze
in kleine stukjes en kook ze met heel
weinig water tot moes. Roer er de sui
ker door, de boter, het kaneel, de fijn ge
stampte beschuiten, de geklopte eierdooi
ers en het laatst het zeer stijf geklopte
eiwit.
Doe de massa in een met boter be
streken en met paneermeel bestrooide
vuurvaste schaal, strooi over den bo
venkant nog wal paneermeel en laat de
taart in een matig heeten oven bruin
bakken. (VI. Crt.)
Hoe houtworm te bestrijden.
Men neemt twee deelen zuivere gele
was, vijf deelen terpentijnolie en twee
deelen poeder van cayennepeper. Was is
spoedig opgelost in terpentijn. In dit
mengsel roert men hót middel: de ca
yennepeper. Als men steeds deze mélange
gebruikt bij het opwrijven der meubelen
is men er zeker van, de eventueel aan
wezige houtwormpjes te vernietigen en,
zoo ze er niet mochten zijn, hun komst
te beletten.
Een andore manier:
Bij meubelen, die met houtwormen ge
plaagd zijn, de gaatjes bevochtig m mot
eon aftreksel van cayennepeper in ter
pentijn; men laat daartoe 10 gram van
deze peper veertien dagen trekken in
100 gram terpentijn. Vóór hot wrijven
bovengenoemde mó.ange gebruiken.
Ook petroleum kan soms uitstekende
diensten bewijzen. Men moet echter niet
alleen de vloeistof in do gaatjes spuiten.
Bij ongepolitoerd moet men ook de om
geving dor gaatjes met een kippenvoer
of fijn penseel zoolang bevochtigen tot
het hout doordrongen is mot vocht.
Oude vilthoeden.
Van oudo vilthoedjes, die^ niet goed
meer schoon te maken zijn, 'of eindelijk
gaan vervelen, kan men, aldus de Rott.,
nog op verschillende manieren plezier
hebben.
Is een hoedje heel verschoten en ouder
wets, dan kan men not verknippen voor
zooltjes, zoowel om in pantof.e s of huis
schoenen te dragen a s om te naaien on
der pantoffels die men zei'f maakt, vooral
Vóór kinderen.
Voor de huishouding kan men heel
oude vilthoeden heel practisch en ge
makkelijk opgebruiken door de hoed van
onderen o-m een langen versleten stoffer
te sjaan (goed vastnaaien, bijv. met dun
touw door den rand te rijgen en dit
om den stok te winden). Ge hebt dan
een goedkoopen zeilwrijver, die weer wat
bukwerk uitsparen kan.
Stukjes vilt van oude hoeden bij-v. kan
men in kleine cirkeltjes knippen, die men
onder stoel- en taielpooten plakt om kras
sen op het zeil te voorkomen.
Beste jongens en meisjes.
Ik zal vandaag om ruimte te winnen
maar dadelijk met de deur in huis vallen
en direct beginnen met de briefjes te be
antwoorden.
Alleen nog een kleine mededeeling.
Jullie geniet natuurlijk allemaal van het
ijs en dus zal het ook wel niet al te moei
lijk vallen om er iets over teschrijven
Willen we het eens probeeren?
De neefjes en nichtjes die er lust in heb
ben gaan dus een opstelletje schrijven over
„Het ijsvermaak". Het mag niet grooter
zijn dan twee bladzijden uit een schrift.
Voor de beste opstellen worden een paar
mooie prijzen beschikbaar gesteld, en als
het mag van de redactie wordt het opstel
dat den eersten prijs krijgt in de krant af -
gedrukt.
De opstellen moeten u i t e r 1 ij k 16
Februari in mijn bezit zijn.
En nu de briefjes.
's H. H. k i n d e r e n, „Madeliefje". Dat
trof je hè, dat je ook naar dat feestje
mocht, is 't gezellig geweest? Nu, tegen
dat jullie die bazar houden moet je het
me maar eens. schrijven, misschien kom
ik dan wel. „De Gebroeders". Jammer
dat jullie dat raadse'. niet konden vinden,
maar zoo heel erg is het niet. Ja hoor,
't nieuwe verhaal begint do volgende week.
„Het Tweetal". Eerst dacht ik dat er
weer nieuwe nichtjes of neefjes bij kwa
men, maar nu blijkt juist het tegen
overgestelde. Hoe komt hot dat P. en J.
niet meer meedoen? Ja, jullie mogen
ook wel alleen het kleine raadsel oplos
sen als je dat prettiger vindt.
Kamperland, „Blauwoogje". Je
schreef dat je „Grijsoogje" wel kent, nu
ik ook hoor, want 'k heb eetn briefje
van hem gehad. Zet je in 't vervolg de
schuilnaam ook onder je briefje? „Grijs
oogje". Prettig dat jij1 nu ook meedoet,
je bent hartelijk welkom in onzen babbel-
hoek. Do raadsels had ja goed. Vertel
je me ook nog eens hoe oud je bent?
„Hyacint". Ja hoor jiji mag ook meedoen,
nu zijn er in eens drie uit Kamperland.
Jouw leeftjjii weet ik ook nog niet, dat
schrijf je me den volgen-Ion keer zeker
wel, want 't is zoo lastig mot prijzen
geven.
'sH. A rends kerke. „Leesgraag".
Wat leuk dat je in een arreslede gere
den hebt, 'k kan me best voorstellen dat
je hot fijn vond. Neo, ik geloof niet dat
er hier veel zijn.
W o 1 f a a r t s d ij k. „Roodborstje".
Nee, ik wist niet dat je nog zooveel
broertjes en zusjes hebt, dat is zeker
wel gezellig. Hebben ze allemaal mee-
gegle len. Jammer dat je het raadsel niet
kon vinden, een volgende keer moeten
ze je allemaal maar eens helpen. „Prins
Maurits". Door een vergissing heeft het
er verleden week niet bijgestaan, dat jij
ook een prijsje had. Je zult wel gedacht
hebben „Tante vergeet mij heelemaal",
maar dat is niet zoo hoor. Zijn jullie
nu weer beter, lastig hè als je zoo ver
kouden bent. Ja, de kaart had ik ont
vangen, nog welbeiankt.
Arnemui den. Krullebol". Ik dacht
dal, de krullen meteen weer verdwenen
waren, maar dat valt alweer mee. Ben
je nu weer heelemaal beter? Ja, ik heb
de film ook gezien.
Middelburg. „Flauwlentertje". Zoo,
vind jij de raadsels met de hokjes pret
tiger? De meesten hebben liever gewone
raadsels. Blijf je nu niet meer zoo lang
weg?
St. Laurens. „Rozeknop". 'kHoop
maar, dat je het nieuwe verhaal ook zoo
mooi vindt, maar dat is niet zoo lang.
Nee, ik ben er ook nog nooit i-n geweest
maar ik zou het best eens willen, 't Lijkt
me wat leuk.
K r abb e nd ij k e. „Tulpje". Ben jij ook
naar de „Ouderavond" geweest, of mocht
je alleen helpen om alles klaar te maken
Wil je je Moeder bedanken voor het
briefje, ik vind het erg prettig, dat zij
nu voor „Waterlelie" geschreven heeft.
Ja, ik vergeet ook wel eens wat, maar je
was toch nog op tijd. „Fazant". Het spijt
Het moge dan waar zijn, dat in Februari
meestal de eerste ritselingen van het o;it-
waken der natuur vallen waar te nemen, de
eerste week van Februari in 1929 heeft niet
veel anders dan felle koude en gure
mist gebracht. Dit geldt zoowel voor ons
land als de meeste landen van .Europa, ja tot
zelfs in Britsch-Indië toe.
De liefhebbers der schaatsensport hebben,
zjj het dan in Zeeland niet het moest, hun
hartje kunnen ophalen. Helaas ontbrak ook:
nu niet de bijna dagelijks terugkeerende lijst
van slachtoffers van bet ijs.
In het buitenland was het met het winter
weer zóó erg gesteld, dat de thermometer
temperaturen aanwees, zóó laag, als in geen
tientallen van jaren waren voorgekomen. In het
Oosten van ons werelddeel bleven zelfs de
treinen in de sneeuw steken.
Vrijwel internationaal zijn ook de verschil
lende besmettel ij ke ziekten (griep,
diphteritis, roodvonk, enz.) waarvan de be
richten uit tal van plaatsen tot ons kwamen.
In Duitschland maakte men zich behalve
met de koude, ook druk met een minister-,
of beter gezegd, met een c o a 1 i t i e-c r i s i s.
Het schijnt echler wel, dat, al is minister Von
Guerard afgetreden, het kabinet toch aan
blijft.
Over T rotzky, den opposant-Bolsjewiek,
loopen allerlei niet te controleerea geruchten.
Het heeft er alles van, dat hij genoeg heeft
van zijn verbanningsoord en wed naar een
naburig land wil verhuizen,
In Spanje is weer eens een po
ging gewaagd om de dictatuur van Primo de
Rivera te beëindigen. Maar naar de berichten
meldden, is ze mislukt en zullen de gearres
teerde leiders van den opstand hun straf niet
ontgaan.
De reeds zoo lang hangende kwestie tus-
schcn den Paus en de Italiaansche
regeering schijnt thans haar oplossing gevon
den te hebben. De olïiciecle mededeeling daar
van door den. Paus, zal zoer sp>edig volgen.
Van Rome koeren, we terug naar onze eigen
kleine provincie. Ook hier wordt dezer dagen
een poging gewaagd, om aan een niet-jonge
kwestie een eind te maken. Reeds lang wordt
er over de Zoeuwsch-Vlaamsc.he waterlei
ding gesproken, geschreven en ruzie gemaakt.
De Raad van Commissarissen van deze N. V.
heeft deze week do pors bijeen geroepen eai
uiteengezet, dal da totstandkoming dozor wa
terleiding dringend noodig is. Maar of de op
positie hiermee bezworen zal zjjn, is zeor de
vraag.
In Vlissingen is het weer oen. andore kwestie,
die er da aandacht vraagt, n.I. hot zieken-
huisvraagstuk. Dank zij de milde gift
voor een Chr, Ziekenhuis, wil hot Bestuur
hiervan nu graag doorzetten en heo.'t hot aan
den Gemeenteraad de noodige medewerking ge
vraagd voor hol. vorkrjjgen van eon terrein. B.
en W. willen het bestuur wol tor wille zijn,
maar het is to voorzien, dat oen deel van
den raad, dat zweert bj een neutraal ge
meentelijk Ziekenhuis, er ariders over deukt.
Dezer dagen is ook bekend gevvo-rdon, wolk
een schade aan do zeewering van den
Polder Walcheren door de November
stormen van 1928 is toegebracht. Niet min
der dan f 250.(XX) zal het herstel kosten. 1
De m-ensch van onze dagen is wetenschap
pelijk en technisch zoor knap. Maar rampen als
deze te voorkomen, ligt toch buiten zijn bereik.
Almachtig is hij niet.
INDIVIDUALISME. EENZELVIGHEID.
Mr H. Verkouteren maakt in „De Vriend
des Huizes" interessanto opmerkingen
over Nederland en de Nederlanders.
Hij zegt daarin o.m.
„Met onzen vrijheidszin hangt ons indi
vidualisme nauw samen. Een Nederlan
der gaat graag zijn gang. Hij staat graag
op zichzelf. Zijn ideaal is een eigen kerkje
te stichten of een eigen partijtje, met
hem zelf als g'ansri.jk middelpunt. Reeds
Caesar vertelt, dat onder de Germanen de
vorsten meer regeerden door overreding
dan door gezag en zoo is het bij: ons
feitelijk nog. Van discipline hc-eft de Ne
derlander weinig begrip. Zijn eigen mee
ning geeft hij. niet gauw prijs. Zijn in
dividualiteit op te offeren aan de eiscben
Er is in Zeeland nog wel wat
te doen. Electrificatie, waterlei
ding, enz.
Sommigen hebben wel eens de gewoon
te, ook al zijn ze Zeeuwen, om iet-wat
kleineerend, e-n met zekere minachting
in hun stem over onze provincie te
spreken.
Wat gaat hier nu feitelijk om, vragen
ze. Het is allemaal maar wat klein ge
pruts, wat je hier te zien krijgt. En wat
er dan nog gebeurt, och, daarmee had
men tien, twintig jaar eerder in de weer
moeten zijn.
Ik zal niet in een overdreven pro
vincialisme vervallen en wil direct toe
geven, dat Zeeland in menig opzicht wat
achteraan komt.
Soms is dat voor een groot deel de
schuld van de leidende figuren. Zoo is
het feit, dat de middengroep van onze
provincie nu eerst electriciteit krijgt, wer
kelijk niet te wijten aan de bevolking.
Die zat er al jaren op te wachten en
werd er zelfs ongeduldig onder.
Maar in andere gevallen hebben de in
gezetenen wel degelijk schuld, als er eens
iets wat lang onderweg is. Ik denk b.v.
aan de Waterleiding in Zeeuwsch-Vlaan-
deren, van welks bevolking we deze week
verbijsterende staalt'es van een aller
vreemdste mentaliteit hebben kunnen lezen.
Al geef ik dus de Nurksen, die wat
mopperen over Zeeland, niet voor 100
eener gemeenschappelijke actie kost hem
veel moeite. Men heeft wel eens gezegd,
dat het gemakkelijker is een jood tot
het christendom te bekeeren, dan een
Nederlander van ongelijk te overtuigen.
Het Nederlandsche volk is op dat punt
ook wel eens vergeleken bij het Poolsche.
Tacitus verhaalt ons, dat een Germaan
in zijn tijd liefst op zichzelf woonde
en zoover mogelijk van zijn buren ver
wijderd en nu nog krijgt een Transvaal-
sche boer den indruk, dat er bij hem
wordt ingekeken ,als een andere boer
zich op 2 uur afstands, te paard, van
hem vestigt. Ons provincialisme, dat
vroeger heel sterk was en nu volstrekt
nog niet geheel is verdwenen, was van
dat individualisme een gevolg en een
Nederlander kan hot nu nog niet goed
verdragen, dat de overheid zich mengt
in zijn particuliere aangelegenheid. Nie
mand heeft te weten wat hij heeft en
hoe hij leeft. Ieder voor zich en God
voor ons allen, dat was steeds zijn leuze.
Merkwaardig is het, dat, terwijl elk Ne
derlander gaarne zelfstandig zijn wil en
zijn eigen individualiteit ten volle wil
uitleven, hij zelfstandigheid van anderen
moeilijk kan verdragen. Is hot omdat de
zelfstandigheid van een ander beperking
meebrengt van onze eigen zelfstandig
heid?"
Huisvrouw en Dienstbode.
In „De Kath. Vrouw" worden eenige
rake dingen over deze kwestie gezegd.
Geen enkele wantoestand wordt gebo
ren zóó maar, vanzelf. Er zijn altijd
oorzaken en gewoonlijk vele uiteenloo*
pende oorzaken.
Do tegenwoordige dienstbodennood, het
feit, dat een goed beschaafd meisje met
hart voor het gezin en hart voor haar
werk zéér moeilijk te vinden is, is ont
staan door allerlei oorzaken. Niet alleen
door den modernen tijdgeest, welke de
meisjes genotzucht en bandeloosheid voor
vrijheid en vreugde doet aanzien, maar
ook door de onderschatting van vele man
nen voor hot „huiswerk", maar óók door
do verkeerde verhouding en behandeling
van do „mevrouw" tegenover het
„meisje".
„En nu is het onomstootelijfc waar,
dat beido partijen in deze zaak gelijk heb
ben, want er zijn nog altijd gezinnen,
waarin do vrouw des huizes haar plicht
vorgect tegenover haar hulp, een plicht,
die verder gaat dan loon, voedsel en on
derdak, en er zijn vele, zéér vele meisjes,
dio mennen, dat zo 'katholiek (leos hier
Christelijk) zijn, maar vaak minder begrip
van „de plichten van haar staat" hebben
dan een socialiste.
In de practijk komen we dikwjjfs voor
gevallen te .staan, dat men te veel van
een meisje eischt, haar onvriendelijk of
hooghartig bejegent of laat bejegenen door
do kindoren; dat men niet zorgt voor
haar ontspanning, wanneer ze hair huis
olders heeft, óf dat men haar ongepast
vrijheid geeft, laat thuiskomen niet op
merkt, niet nagaat, met wicn ze omgaat.
Ook komt het voor, dat men de
meisjes, die als hulp in de huishouding
gaan of als kinderjuffrouw in de gezinnen,
waar 'n dienstbode is, en die men als
huisgnnoote zou beschonwen, absoluut
niet behandelt als huisgenoot©.
Maar aan den anderen kant zmn we de
allerbeste huisvrouwen, die het héél goed
met haar meisjes meenen, die zelf 'n goed
voorbeeld geven, niet alleen voor hun
ïi'ohamelijfc welzijn zorgen, maar ook
trachten op te voeden, te beschaven, te
verheffen, zooals ze het haar eigen doch
ters zouden doen, machteloos staan te
genover meisjes, die niet willen.
Als voorbeelden noemt de schr. dan:
Meisjes, die men geheel vertrouwde als
godsdienstig en degelijk, vertrokken dade
lijk, als er oen kleuter bijkwam; dat ge
beurde in één plaats 3 maal binnen
de 8 dagen zonder opleggen, terwijl Zij
bij de maand verhuurd waren.
In gezinnen, waar 4 kinderen waren,
kon men in een andere plaats absoluut
goen dienstbode krijgen. Zo oir a ze van
pCt. ongelijk, ze moeten toch ook be
denken, dat we hier moeten roeien met
de riemen, die we hebben. Want in één
opzicht staat Zeeland wel aan de spits:
de provinciale opcenten zijn er op het
hoogst mogelijke peil gebracht, terwijl men
vooral in de steden en stadjes geen ge
ringe gemeentelijke belasting mag opbren
gen.
Het bovenstaande nu in aanmerking
genomen, moet ik toch bekennen, dat dezei
dagen de gedachte bij mij opkwam: nu
moeten ze nog eens weer zeggen, dat er
in Zeeland niets gebeurt.
Het vorig jaar werden in Goes twee
ziekenhuizen gebouwd, nu maakt men in
Vlissingen plannen voor een Christelijk
Ziekenhuis.
Op Schouwen-Duiveland is de waterlei
ding in aanbouw, en in Zeeuwsch-Vlaan-
deren werkt men hard, om de bevolking
van het nut daarvan te overtuigen en de
gemeenteraden te overreden met de plan
non accoord te g'aan.
In do Noordgroep onzer provincie voor
ziet men de bevolking van electriciteit en
te Vlissingen doet men z^n best, om ten
spoedigste het platteland van Walcheren
en de Bevclanden in dit voorrecht te doen
deelen.
In Middelburg is een nieuw veilingsge
bouw in aanbouw en te Terneuzen wil
men daarmee ook zoover ko nen, dat bij
het begin van 'ta.s. seizoen de veilingen
kunnen aanvangen.
Zie eens, hoe in de verschillende dee
len onzer provincie de tuinbouw toeneemt
en allerwegen de kassen verrijzen.
En hiermede wil ik dan mijn opsom
ming besluiten vervult ons niet met
zekeren trots het feit, dat onze landbouw
en veeteelt in die mate bloeien, dat jaar
op jaar een flinke landbouwtentoonstel
ling kan worden gehouden? Pas is zulk
een expositie te Zierikzee achter den rug,
of de plannen worden reeds beraamd
voor een dergelijke tentoonstelling te
Goes.
Er valt in Zeeland nog wed het een en
ander te beleven.
Nu benijde men 'in het algemeen de
personen, die een zaak in 't publiek be
lang opzetten en trachten uit te voeren,
niet. Ze moeten hard werken, veel meer
aan de buitenstaander bij benadering wel
vermoedt. Waardeering is maar zelden
hun deel en zeker niet in den aanvang
Pas later, als alles goed marcheert, kan
het wel eens voorkomen, dat hun op
rechte dank wordt gebracht.
Critiek wordt hun allerminst bespaard.
Wantrouwen wordt zelfs in sommige ge
vallen tegen hen gekoesterd. Men gaat
bijbedoelingen bij hen vermoeden. En dan
staan de zaken hachelijk, want ga U
daar maar eens tegen verdedigen.
Aan den anderen kaut moet wel van
de leiders gevraagd, dat ze zich voor
allen verkeerden schijn trachten te hoe
den en dat aan het stuur mannen staan,
die in het verleden getoond hebben, on
voorwaardelijk vertrouwen te verdienen.
Aan strevers en zookers van zichzelf
heeft onze tijd waarlijk geen behoefte.
Zij1 bederven meer dan dat ze het al
gemeen belang dienen.
Toen ik deze week van den strijd van
H.H. Commissarissen der N.V. Zeeuwsch-
Vlaamsche Waterleiding-Maatschapjij voor
het spoedig tot standkomen der water
leiding aldaar, las, is bij mij geen oogen-
blik de gedachte bovengekomen: wat is
het toch heerlijk, iets dergelijks op touw
te mogen zetten. Ik was heelemaal niet
jaloersch op deze heeren.
Integendeel, ik zou veeleer bij hen een
zekere moedeloosheid een neiging, om
het bijltje er maar bij neer te leggen,
kunnen verklaren.
Ik heb verstomd gestaan over de men
taliteit van de Zeeuwsch-Vlamingen. Hel
is toch wel heel sterk, als een burge
meester van een der Zeeuwsch-Vlaamsche
gemeenten durft zeggen: „ik weet zeker,
dat wel 80 pCt. der menschen tegen
de waterleiding is!"
Ga voor zulke menschen maar eens
een waterleiding tot stand brengen! Zul-
ken zijn met geen enkel argument te
overtuigen.
Natuurlijk wil ik niet eenzijdig zijn.
Het kan zijn, dat er nog andere bezwa
ren zijn, dan die in de persconferentie
van j.l. Dinsdag werden medegedeeld.
H.H. Commissarissen doen zeker goed en
verstandig, geheel deze zaak psycholo
gisch aan te voelen en ieder bezwaarde
volle gelegenheid te geven met zijn con
tra-argumenten voor den dag te komen.
Zoo mag misschien aan de kwestie
der verplichte aansluiting nog wel eens
me, dat je niet meer meo kunt doen,
maar ja, die andere dingen gaan natuur
lijk voor, dat begrijp ik best. Misschien
heb je later wel eens meer gelegenheid.
Gap in ge. „Bij de handje''. Je vindt
het zeker wel fijn, dat je zusters thuis
komen, wat zal jij dan verwend wor
den. Weetje een volgende keer weer wat
meer? „Boterbloem". Wat dom van me,
dat ik dat niet had gezien, maar nu
zal ik in het vervolg ook goed op do
achterkant kijken. Wat zal dat van de
week een feest worden bij jullie.
'sGravenpolder. „Mien Joziasse"-
'k Vind het best, dat jij ook mee gaat
doen. Was je al lang bezig de raadsels
op te lossen? Nog we! gefeliciteerd met
je verjaardag, 'tis wel niet precies op
tijd, maar dat hindert toch zeker niet.
O o s t k a p e 11 e. W. L. Wat heb jij veel
van het ijs genoten, als zoo'n weide on-
dergeloopen is, kun je er al gauw op en
toen nog op dien vijver, daar zal het ook
wel leuk geweest zijn. Ja, de avonden
worden al weer heel wat korler, maar het
is toch ook wel weer prettig, als het
wat langer licht is.
Goes. „Rosida." Jij bent hu al het
vierde nieuwe familielid, natuurlijk mag
jij ook meedoen, het is altijd prettig, als
er nieuwe bijkomen. Je oplossingen waren
goed. „Ceaecilia". Jammer dat ik je niet
gezien heb, dan hadden we mooi samen
kunnen rijden, of was je niet op schaat
sen? Maar ik geloof toch dat je de
verkeerde voor mij hebt aangezien. „Mig
non." Ben jij oók weer beter? Prettig
hé, dat je nu weer naar school mag. Je
brief is toch nog langer geworden dan
je dacht. „Vox Tlumana." Dat is al weer
een heel poosje geleden, toen ik voor
't laatst een brief van jou kreeg.
Leuk, dat je een briefkaart uit Indië
hebt gekregen met dat vliegtuig; die be
waar je nu zéker wel g'oed. „Glaliolus."
Zoo, vindt je dat er nu toch te veel
sneeuw is gevallen. Fijn hé, dat je
wensch toch nog in vervul'ing is gedaan.
Ben je nog op de M. V.? „Talbot." Je
vroeg wanneer 'jo raadsel in de krant
komt. Het is wel wat lastig om 'tto
plaatsen; maar aJ's je nu eons een ge
woon raadsel maakt, k,a,n het er wel in.
„Fiat." Ja, de pret is nu weer voorbij,
maar er is toch altijd wel genoeg' om
plezior moe te hebben. Die vrije middag
zijn jullie net misgeloopon hé. „Roosje."
Wat was ik verrast alweer een nTeuw
nichtje er bij te rien. Je naam is goed.
Leuk dat jullie huis ook zoo1 heet. Wat
heb jjj een snoezig postpapier, zeg.
„Goudblondjo." Je hebt gelijk hoor, zoo
zie je, dat ik van m'n nichtje ook nog
wat kan leeren; de anderen hadden er
hoelomaal geon erg in gehad. Je raadsel
is goed, hoor; ik zal het do volgende
week plaatsen.
Hier volgen de raadsels.
I. Voor de grooteren.
Mijn geheel bestaat uit 44 letters.
16, 23, 6, 6, 10, 8 in het ijs zijn gevaar
lijk.
33, 35, 21, 36, 41, 24 is nu door het ijs
verbonden met het vaste land.
'Op vele plaatsen worden nu 16, 2, 12,
29, 27, 21, 28, 12, 13, 18 gehouden.
De 14, 7, 17, 12, 38, 32, 14, 26, 43 is nu
een groot ijsveld.
Bij 1, 32, 40, 15, 14, 20, 5, 12 weer is er
veel armoede.
On veel plaatsen zijn nu de 25, 23, 30, 2,
39 lichten gedoofd.
Sommige 4, 17, 3, 34, 44, 12, 20, 11 wor
den nu per vliegmachine van voedsel voor
zien.
De 3, 40, 9, 37, 31 is een rivier.
Een 22, 35, 19 is hol.
42 is een t.
II. Voor de kleineren.
Mijn geheel bestaat uit 27 letters.
1, 23, 20, 16, 21 is een jongensnaam.
Een 14, 25, 2, 6, 7 is een verscheurend
dier.
Een 10, 26, 12 is een gewicht.
17, 19, 24, 15, 5, 11 doet vaak huilen.
18, 13, 23, 9 komt van naaldboomen.
3, 8, 15, 22, 4, 17 is een metaal.
27 is een d.
Hartelijke groeten van
TANTE DOLLIE.
opzettelijk aandacht worden geschonken.
In Axel, waar onlangs nog de (A.-R.)
burgemeester van Rilland-Bath deze ver
plichte aansluiting verdedigde, was toch
nog een A.-R. Raadslid, dat in de Raads
vergadering van Donderdag j.l. zich om
principiëele redenen daartegen verzette.
Heeft men zich deze kwestie wel eens
rustig ingedacht?
Naar ik vernam, zijn de loonen in den
landbouw in Zeeuwsch-Vlaanderen helaas
abnormaal laag (kan dat niet anders wor
den?) en is het voor sommige groote ge
zinnen zeer bezwaarlijk de waterleiding,
als ze straks' daartoe worden gedwongen,
te betalen.
Dit mag ook wel even onder de oogen
worden gezien.
En zoo is er meer. Zoo is er misschien
ook reden om te betreuren, dat de Raad
van Commissarissen zich verzet tegen de
wijze van samenstelling van de bestuurs
colleges der N.V. zooals de commissie van
onderzoek die wil en tegen het ter beschik
king stellen van hun zetels.
Misschien was dit juist een krachtig
middel om de zaak psychologisch vooruit
te brengen en het wantrouwen uit de we
reld te helpen.
Achter een zekere zetelvastheid in open
bare colleges zoekt een deel van het pu
bliek nu eenmaal minder-gunstige mo
tieven.
Ik wil het nu voor dit keer hierbij laten
Misschien komt er later want de zaak
is nog niet uit nog wel gelegenheid om
hierover nog wat meer te schrijven.
LUCT0R.