DE ZEEUW
fee
tation
- GOES.
varkens,
oof of
mnoot
frouw.
TWEEDE BLAD.
Staten-Generaal.
VAN HOOGER ORDE.
Uit de Provincie.
\AG
eestenpeeën,
nswoning
cnecht
juffrouw
mstbode,
i-
FEUILLETON
K
V
U2S
ke door
handel
zenders
f 575—
57.50
Telefun-
sen van
:funken-
naasc-
door:
38-39
jving a contant
•RIMPE BURGER
ige:
ic In het Plant-
oot 256 Roeden
2e perc. groot
26 c.A.).
:ren ten kantore
DISSEL, tot
a.s. 12 uur.
tmuiden.
DP:
(loetinge(Dorp).
of later, naar
DEKKER Lz„
de zaak (levens-
:dt gevraagd
:n. Benoodigd
Tiille.
zaak later ge-
khandel BAUR-
kan en met
Arnemuiden.
ieid der tegen-
gevraagd
op van Dames-
turen.
5.— per maand,
r A bureau van
-Gravenpolder,
der tegenwoor-
erken.
raste positie) z.
.Meisje of Wed
of N. H. G.,om
iuwen. Geheim-
d. w. teruggez.
MITS, M'burg.
V
VAN
WOENSDAG 24 OCT. 1928. No. 21.
i -J
TWEEDE KAMER.
Het mijnrecht.
Gisteren werd do behandeling van het
wetsontwerp inzake de heffing van 'het
mijnrecht voortgezet.
De heer Hermans, R.-K., trok zijn
amendementen in, nadat minister de Geer
had medegedeeld, in zijn nota van wijzi
ging de hoofdgedachte dier amendemen
ten te hebben overgenomen, nl. dat de
zakelijke bedrijfsbelasting van de totale
opbrengst van het mijnrechi afgetrokken
wordt, doch met de gedachte om de pro
vincies in de gereduceerde opbrengst te
doen 'tteelen. Limburg krijgt echter een
aftoppende uitkeering over tien jaar, te
beginnen met f 200.000 over 1929 en ein
digende in 1938 met f20.000.
De eindstemming over het ontwerp zal
Vrijdag worden gehouden.
Raden van Beroep.
Vervolgens kwam aan de orde het wets
ontwerp betreffende de Raden van Beroep
in belastingzaken.
Verschillende leden maakten bezwaar
tegen het benoemen van den secretaris
door den minister van Financiën;, in plaats
van door den h.i. meer onpartijdiigen mi
nister van Justitie. De heer Vau Gijn
wilde zelfs alles bij het oude laten, maar
een daartoe strekkend amendement werd
verworpen met 68 tegen 8 stemmen.
Een .amendementOud om de secre
tarissen te benoemen op voordracht van
den Minister van Justitie werd door den
Minister overgenomen.
De eindstemming werd bepaald op a.s.
Vrijdag.
Kantongerechtzaken.
Ten slotte kwam nog aan de orde het
wetsontwerp houdende bepalingen betref
fende de procedure in kantongerechtzaken.
Dit ontwerp heeft ©enerzijds ten doel,
het mogelijk te maken, dat de kosten
van den advocaat of van den zaakwaar
nemer der winnende partij door den kan
tonrechter worden opgelegd aan de ver
liezende en anderdeels dat een zaakwaar
nemer kan worden gewraakt door den
kantonrechter.
Tegen 'dit laatste rees nog al verzet-
De heer v. S a s s e v. IJ s s e 11 gaf aan
de bezwaren uiting, door het indienen van
een amendement, waardoor beroep zou
komen open te staan van des kanton
rechters beslissing, welk amendement
door de heeren Beumer en Heems
kerk bestreden werd.
Minister D o n n e r had tegen het amen
dement geen overwegend bezwaar, maax
hiji merkte op, dat een zaakwaarnemer in
de procedure voor de Raden van Beroep
nu al sinds jaren kan worden gewraakt,
zonder dat dit ooit tot klachten heeft ge
leid; de bepaling heeft een goede pre
ventieve werking. Hij liet echter de
beslissing aan de Kamer.
Nadat de heer v. Sasse v. IJsselt
zijn amendement had gewijzigd, in dier
voege, dat in hooger beroep de zaak
waarnemer wordt gehoord en de kanton
rechter inlichtingen verstrekt, werd het
z.h.st. aangenomen, met aanteekeaing, dat
de heer Beumer tegen is.
Het wetsontwerp werd daarna eveneens
z.h.st. aangenomen.
Vandaag is de Bevorderingswet aan de
orde.
DE GEWEIGERDE AUTOBUS
DIENSTEN.
In verband met wat wij gisteren uit de
Rotterdammer overnamen, laten wij
hier ook nog volgen wat Mr Joh. Belin-
fante schreef over de jongste beslissingen
der Kroon, waarbij het exploiteeren van
autobus-diensten tusschen Utrecht en
Zeist onmogelijk is gemaakt en waardoor
tevens de autotousdiensten naar Doorn fei
telijk genekt zijn, aangezien verboden is in
de bussen op Doorn reizigers op te nemen,
die niet verder gaan dan tot Zeist.
Naar het Engelseh.
97) o—
John sprak niet dikwijls zoo. Wij luis
terden allen, toen hij in vollen ernst op
stond en verder ging:
„Ik geloof, dat met Zijn zegen, iemand
den Heer dienen kan zoowel in rijkdom
als in armoede, in een groot huis en
in een woning als deze. Ik ben niet
twijfelmoedig, al zijn mijn bezittingen ver^
meerderd. Ik ben niet bang om een rijk
man te wezen, ook niet een groot man
te Zijn, als ik daartoe geroepen werd.
„Wie weet, of gij- daartoe niet geroe
pen w.ord't", zei Ursula zacht.
John zag zijn vrouw in de oogen en
glimlachte.
„Beste, gij zrjt eens een goed' profeet
geweest met een zeker „ja, gij zult"
maar nu; kinderen, gij weet, toen ik uw
moeder trouwde, had ik niets en zij deed
terwille van mij afstand van alles. Ik!
zeide, dat ik 'haar niettegenstaande dat,
zoo voornaam zou maken als welke dame
ook in vermogen, bedoelde ik toen
JiL
'tat*
Zaterdagmiddag werd de tentoonstelling „De gedekte Tafel in vijf Eeuwen" in het Gemeentemuseum te Den Haag officieel
door Dr J. Th. de Visser geopend. Tafel uit het jaar 1810.
„In de bewuste Koninklijke Besluiten,
zoo zegt hij, is weer, zooais gebruikelijk,
geschermd met het begrip „verkeers-
e c o n o m i e". Wij verstaan dit woord
niet. Wordt daarmede bedoeld, dat er een
speciale economische wetenschap van het
verkeer bestaat, welke leert, in welke ge
vallen er tusschen twee plaatsen tegelijk
spoor- en tramverbindingen en autobus-
verbindingen mogen zijn en in welke ge
vallen zulks niet kan worden toegelaten?
Het bestaan van dezen tak der economie
is óns onbekend; in elk geval zou het op
den weg der Regeering liggen, eens precies
mede te deelen, welke de regels van die
geheimzinnige wetenschap zijn, op grond
waarvan zij in de verschillende concrete
gevallen, welke haar worden voorgelegd,
haar beslissingen neemt. Eenig systeem
toch hebben wij daarin niet vermogen te
ontdekken.
Moet dan soms het woord „verkeerseco-
nomie" worden opgevat in den zin van
zuinigheid of spaarzaamheid op het ge
bied der verkeersmiddelen? Dan begrijpen
we de zaak nog veel minder. Ieder parti
culier, die over de middelen daartoe be
schikt en die de vereischte belastingen be
taalt en van een rijbewijs voorzien is, mag
met een auto rijden over alle wegen, die
voor het autoverkeer zijn opengesteld; het
aantal particuliere auto's, voor personen-
zoowel als voor vrachtvervoer, is in snel
tempo sii.4 de laatste jaren gestegen en
voortdurend sneller stijgende. Hoe kan
men dan ter wereld een beroep doen op
„verkeerseconomie", alleen om enkele
autobussen, die op gezette tijden het ver
keer tusschen verschillende plaatsen on
derhouden, van de wegen te weren?
Door de vrijheid en de veiligheid van het
verkeer op de wegen worden dergelijke
draconische maatregelen niet gemotiveerd.
Er is geen enkel ander motief, dan het we
ren van concurrentie.
En nu blijven wij bij onze reeds her
haaldelijk uitgesproken meening, dat het
niet tot de taak van de overheid behoort,
concurrentie van particuliere ondernemin
gen onderling of van particuliere onder
nemingen met heele of halve overheids-
ondernemingen onmogelijk te maken door
aan bepaalde particuliere ondernemingen
te verbieden hetzelfde te doen, wat aan
andere ondernemingen wordt toegestaan.
Slechts indien zulks gevorderd werd
door het verkeersbelang, d.w.z. door
het belang van het publiek, dat aan ver
keer behoefte heeft, of door het belang
van de verkeersveiligheid, ware zulks ge
oorloofd. Maar men kome ons niet aan met
de fictie eener „verkeerseconomie", die
zulks zou vereischen. Achter dit woord
verbergt zich, op onbeholpen wijze, 'het af
keurenswaardige streven om 't belang van
en ik dacht toen, dat dit haar gelukkiger
zoude maken; maar zij en ik zijn nu wij
zer. Wij weten nu, dat wij nooit gelukkiger
kunnen wezen, dan we zijn geweest ini
ons oude huis te Norton Bury of in dit
kleine Longfield. Als ik haar Lady van
Beechwood maak, verdubbel ik hare ver
antwoordelijkheid en verdriedubbel ik
bare zorgen, geef ik haar vele nieuwe
verplichtingen en geen genoegens half zoo
zoet als die, welke wij achterlaten. Maar
nu, mijn vrouw zal het beslissen over en
aangaande haar zelve."
Ursula zag naar hem op; er stonden!
tranen in hare oogen, maar door die
tranen heen scheen de standvastigheid
van getrouwe liefde. „Dank je, John". Ik
heb beslist. Als gij het wilt, als gij denkt,
dat het goed is, zullen we Longfield ver
laten en naar Beechwood gaan."
Hij boog en Kuste haar op het voor
hoofd en zei alleen „We zullen gaan".
Guy zag op, halfverwijtend, alsof zijn
vader een offer had afgedwongen, maar
voor mij was het de vraag of niet hij het
grootste offer bracht.
Zoo was dus alles beslist we zouden
ons dierbaar Longfield verlaten. Het zou
verhuurd, niet verkocht worden; verhuurd
aan iemand, dien wij kenden en die goede
zorg zou dragen voor al het onze en wij
ondernemingen die de overheid welgevallig
zijn, te bevorderen me't opoffering van niet
minder rechtmatige en doelmatige parti
culiere ondernemingen.
DE ONDERHANDELINGEN MET
BELGIE.
Normaliseering van de Schelde?
De correspondent van de N. R. Ct.
te Brussel meldt:
In goed ingelichte Belgische kringen
wordt verzekerd, dat da preliminaire' Ne-
derlandsch-Belgische onderhandelingen te
's Gravenhaige in hoofdzaak hebben geloo-
pen over 't tracé van een kanaal, begin
nend te Antwerpen en uitmondend in het
Hellegat. De uitmonding noch de capaciteit
van het kanaal konden de Belgische ex
perts bevredigen, waarop deze voor het
plegen van' overleg met de Belgische re
geering naar Brussel terugkeerden. Van
Belgische zijde wordt blijkbaar verwacht,
dat Nederland nu het nieuwe tracé zal
voorstellen.
Uit Berlijn wordt aart hetzelfde blad
gemeld
Een in goede betrekkingen1 tot de Bel
gische regearing staande persoonlijkheid
heeft, sprekende over de onderhandelingen
met Nederland, aan den correspondent
van het Berliner Tageblad te Brussel het
volgende verklaard:
Een goede verbinding tusschen Antwer
pen en den Rijn is een conditio sine
qua non. Men zal onvoorwaardelijk het
vroeger verlangde Moeraijkkanaal blijven
eischen indien geen andere verbinding
van dezelfde beteekenis tot stand mocht
komen. In alle andere kwesties is België
bereid tot elke tegemoetkoming. Men acht
het 't verstandigst, thans weer de poli
tiek van een kleinen staat te voeren
en hiertoe is de vriendschap met andere
kleine staten noodig.
Naar Belga uit Brussel verneemt, zullen'
de preliminaire besprekingen in Den Haag
worden gevolgd door besprekingen te
Brussel waar twee Nederlandsche gede
legeerden worden verwacht.
Het blad voegt er aan toe, flat nu de
technische kant een onderwerp van onder
zoek heeft uitgemaakt, de nieuwe bespre
kingen misschien zullen gaan over het
politieke deel van de kwestie. Er blijft
evenwel hoop, dat ons aannemelijker voor
stellen zullen worden gedaan met betrek
king tot het kanaal, dat ons met den
Rijn moet verbinden, daar het door onze
noordelijke buren .voorgestelde ontwerp
technisch onverdedigbaar is."
De „Tel." weet te melden, dat Neder
landsche en Belgische deskundigen een
basis van overeenstemming zouden heb
ben bereikt, die neerkomt op normalisee-
mochten gedurig komen en het zien
maar ons eigen huis zou het niet meer
wezen.
Erg droevig zelf droeviger dan ik
had gedacht was het al deze bekende
dingen te verlaten; de boomgaard en de
bloementuin, de weide en de beek, bos-
schen op de heuvels, alles was ons lief
als de gezichten onzer kinderen. Ja haast
els dat gezicht, dat een jaar lang
slechts één kort jaar, er gewoond' had, in
het gezicht van al dat schoons, wat zij
nimmer had gezien.
Het kind, dat op een lentedag vroolijk
uit het witte hek gegaan was met haar
drie broeders en nooit meer terugkeerde
naar Longfield.
Ik dacht op den laatsten avond den
laatsten avond, dat John van Enderley
terugkwam en zijn vrouw naar de heek
hem tegemoet ging en zij samen op. het
huis aankwamen, gelijk zij gedurende zoo
vele, vele jaren hebben gedaan, ja,
toen dacht iic, dat ik zijn oogen zag gaan
naar de piaats, waar een kleine, b'.eeke
gedaante gewoonlijk op den drempel zat,
luisterend en op hem wachtend, met haar
duif aan haar hart. We hielden nu nooit
meer duiven.
„Hoe rustig is alles hier! Arm, oud
Longfield" en ik zuchtte, terwijl ik dacht
ring van de Schelde. Een vaargeul van
200 M. breedte binnen leidijkem zou over
blijven. D© rest kon aanslibben.
Het Hbld. merkt hierbij op:
Inlichtingen door ons over de mogelijke
juistheid van dit bericht ingewonnen, ge>-
ven ons aanleiding te onderstellen, dat
de goede trouw van het blad is gedupeerd.
Dat overeenstemming over een 'dergelijk
uiterst kostbaar plan zou zijn bereikt,
is alleronwaarschijnlijkst.
Van Belgische zijde is dit denkbeeld
wel .geopperd, en het is niet onmogelijk,
dat aan de „Tel." deze voorstelling van
zaken is gegeven, om eens te zien, wel
ken indruk het in Nederland zou maken.
„Deze vaargeul, zegt het blad, zal door
natuurlijke factoren op voldoende diepte
worden gehouden, n.l. door het in- en uit
vloeiende zeewater 18.000.000 M3. per
getijde), dat ook bij den Rotterdamschen
Waterweg zijn diensten bewijst.
De aanleg van dezen nieuwen waterweg
voor Antwerpen beteekent voor Nederland
een grondaanwinning van grooten om
vang. De commissie heeft de overtuiging,
dat door aanslibbing van zeeklei tusschen
de huidige Scheldedijken en de te con-
strueeren leidammen binnen 50 jaar tijds
ten minste 25.000 H.A. vruchtbare kei
polder zal worden verkregen. 'Gelijk uit de
kaarten blijkt, wint ook België grond door
de normaliseering der Schelde en de daar
mee gepaard gaande afsnijding van be
staande bochten. De aanslibbing van het
Scheldegedeelte tusschen de huidige dij
ken en de ontworpen leidammen wordt in
sterke mate bevorderd door den aanplant
van slijkgras, dat zeer vasthoudend is en
waarmee door het Kroondomein van Zee
land reeds proefnemingen werden gedaan,
die een zoo gunstig verloop hadden, dat
tot uitbreiding werd besloten. In den
Braakman (Zeeuwsch-Vlaanderen) en in
de ondiepe gronden van het Sloe zijn thans
reeds duizenden planten van deze uit En
geland geïmporteerde grassoort uitgezet.
De commissie is itan oordeel, dat het
onderhoud der aldus genormaliseerde
Schelde weinig kosten zal vergen. Zij
meent voorts, dat in haar project geen
plaats is voor een gemeenschappelijke be
heerscommissie voor de Schelde. Wel zal
een Scheldevaart-commissie in het leven
geroepen moeten worden, bestaande uit
Nederlandsche en Belgische ingenieurs,
welke commissie haar zorgen tot den diep
gang der vaargeul en het onderhoud der
leidammen zal beperken".
- ---notHKW iiniiar - - - f ^-f-mmtM-ma
Tot Huismeester aan het vanwege de
Vereeniging voor Chr. verzorging van
we zullen nooit meer eulk een tehuis heb
ben.
John antwoordde niet; maar hij leunde
over het poortje en zag op naar het
heldere maanlicht. v
„Zou zij weten, dat wij Longfield gaan
verlaten?"
„Wie?" zei ik, voor het o ogenblik er
niet aan denkende.
„Het kind."
HOOFDSTUK XXX.
Het was vroeg even over achten;
maar wij leefden hier net als te Longfield.
En bovendien dit was een groote dag
de dag, dat Guy meerderjarig werd. Het
was aardig, hem naast zijn vader te zien
voortstappen, aardig als men bedacht hoe
zwak de jongen ter wereld gekomen was
in een zeker oud huis te Norton Bury, op
een regenachtigen Deoember-morgen, 20
jaar geleden. Het was een heldere dag
dien dag, helder gelijk al onze gezichten
waren, denk ik, toen we geschaard zaten
om de gezellige ontbijttafel. Aan onze ont
bijttafel, waar men nooit zure of ver
velende gezichten mocht zien en waar
geen pijnlijke onderwerpen ooit werden
besproken.
't Was dus wel tegen de gewoonte, toen
Ouden van dagen in Friesland op te
richten „Talma-Kustoord" te Veeuwoude",
is benoemd de heer P. J. Kousemaker 1
Nijmegen.
Grenswijziging Breskens
Blijkens het Verslag der Tweede Kamer-
afdeelingen over het wetsontwerp tot wij
ziging van de grenzen tusschen dé ge
meenten Breskens en Groede ontkenden
sommige leden, dat er eenige reden be
slaat om een gedeelte van Breskens' bij
Groede te voegen.
Hoedekenskerke. In de raadsvergadering
van Vrijdagnamiddag was met kennisge
ving afwezig dhr Walraven. Na opening
der vergadering heet de voorzitter dlir
Steijn welkom, die van een zware ziekte
hersteld wederom tegenwoordig is. Dhr
Steijn zegt woorden van dank.
De begroeting voor 1929 van het Bur
gerlijk Armbestuur wordt daarna goedge
keurd in ontvang en uitgaaf op f 6490.91.
Aan het Bestuur van het Waterschap
Hoedekenskerke wordt wederom het ge
bruik der raadszaal voor 1929 voor de
zittingen van den ontvanger-griffier toe
gestaan evenals vroeger voor f 25 's jaars.
Een verzoek van den onderwijzer Mazure
om vergunning tot uitwoning wordt aan
gehouden tot de volgende vergadering.
Besloten wordt in beginsel medewer
king te verleenen, zulks op grond der
L.O.-wet 1920 tot den bouw eener nieuwe
R.K. jongensschool te Kwadendamme,
waarbij wethouder Chamuleau eenige
technische inlichtingen geeft.
Het bekende adres van den gemeente
raad van Arnemuiden wordt op voorstel
van B. en W. voor kennisgeving aange
nomen. Afwijzend wordt beschikt op het
verzoek der Koninklijke Nederlandsche
Luchtvaartmaatschappij om subsidie.
Naar aanleiding van een desbetreffend
verzoek wordt afwijzend beschikt op een
verzoek om ontheffing van de bepaling,
dat gedurende de maanden October en
November in de haven geen schepen groo-
ter dan 350 ton worden toegelatéh.
Thans komt in behandeling de ge-
meentebegrooting voor 1929. Van de ge
legenheid om algemeene beschouwingen
te houden wordt geen gebruik gemaakt.
De voorzitter herinnert er daarna aan,
dat de pest plaatselijke inkomstenbelasting
met f500 is moeten worden verhoogd.
De begrooting is zoo krap mogelijk op
gemaakt, maar B. en W. zijn van oordeel,
dat aan hetgeen er op voorkomt niet
kan worden getornd.
Dhr Steijn stelt voor de presentiegelden
der raadsleden af te schaffen. De voor
zitter zegt, dat die post noodig is. Wan
neer er ouder de raadsleden zijn, die tot
de mingegoeden behooren, is het billijk
dat zij voor tijdsverzuim ©enige tegemoet
koming daarin ontvangen. In onzen de-
mocratischen tijd Ls zulks noodig. Het
voorstel-Steijn tot afschaffing wordt onder
steund. In stemming gebracht staken do
stemmen, 3 tegen 3. Zal derhailve in een
volgende vergadering opnieuw ter sprake
komen.
Gewezen wordt op de hooge raming
voor kosten van verteer van de stem-
bureaux bij; de a.s. verkiezing voor de
Tweede Kamer. Algemeen worden de kos
ten hoog bevonden, doch na eenige dis
cussie besloten den post onverandeixl te
llaten. B. en W. wordt opgedragen vooraf
te waarschuwen, dat te hooge bedragen,
niet zullen worden goedgekeurd.
De heer Steijn maakt ook aanmerking
op den post voor werkzaamheden van
den hulpkantonnier. De voorzitter en de
wethouders wijzen er op, dat hij niet kan
worden gemist, hij doet tevens dienst
als lantaarnopsteker. Een voorstel-Steijn
om den post met f 100 te verlagen en
aldus dien titularis korter in dienst te
nemen, wordt niet ondersteund. Een be
drag van f400 op den post straten, voor
verlegging der Moolstraat, wordtr na toe
lichting door den voorzitter goedgekeurd.
Bij den post belooning van den haven
meester wordt van verschillende zijden
erop gewezen, dat de tegenwoordige jaar
wedde van f600 moet worden verlaagd,
nu geen suikerpeeën meer op de kade
komen, daar die allen door het locaal-
spoor worden vervoerd, dan wel den titu
laris meerdere werkzaamheden dienen te
worden opgedragen, waardoor andere pos
ten kunnen worden verminderd, bijvoor
beeld aansteken der straatlantaarns. B.
en W. zullen nader met voorstellen, ko
men.
mijnheer Halifax, met een ernstig gezicht
zijn nieuwsblad neerlei en zei de:
„Dit is zeer slecht nieuws. Er staat
heden in de courant, dat er tien banken
zijn gesprongen."
„Maar het zal ons geen kwaad doen,
vader".
„Edwin denkt altijd aan „ons" en „on
ze zaken" merkte Guy ietwat scherp op.
Het was eeu van de kleine wanklanken
in onze huishouding, dat deze beide jon
gens, terwijl zij mannen werden, niet ge
heel met elkaar overweg konden.
„Edwin heeft niet geheel ongelijk om
aan „ons" te denken, aangezien ©i zoo-
velen van ons afhangen", merkte de va
der rustig op. „Maar hoewel we zelf vei
lig zijn, geloof ik toch, dat de verliezen,
welke overal om ons heen geleden ijp,
het te meer noodig maken, dat WfC onzen
voorspoed niet tentoonstellen en toegeven
aan oen of andere grootdoenerij van Guy
is het niet, mijn jongen?" De jongen
sloeg zijn oogen neer.
„U mag het grootdoenerij noemen of
wat u wilt, maar ik zou tocli wel wat
meer willen leven, zooals onze buren het
doen. En ik geloof, dat we dat ook moe
ten wij, die hekend' staaa als de rijkste
familie
(Wordt vervolgd.)
