DE ZEEUW
tweede blad.
Zoeklichtjes.
de nationale landstormdag.
FEUILLETON
VAN HOOGER ORDE.
Uit de Provincie,
J*
VAN
VRIJDAG 28 SEPT. 1928. No. 307.
Ruim 25000 landstormers in
de Residentie.
De Nationale Landstórmdag, gisteren te
's Gravenhage gehouden is schitterend ge
slaagd. Het was een echt nationale betoo
ging. Dit alle oorden van het land waren
ze opgekomen de landstormers, om op
deze wijze het tienjarig bestaan van den
U.V.L, 'te herdenken en ais 't Ware den
eed. van trouw aan H. M. de Koningin
te hernieuwen. Er waren de Friezen en
de Groningers, maar ook de Limburgers
en niet te vergeten de Zeeuwen, die
voorzoover ze de 'Zeeuwsche kleeding
droegen stérk de aandacht trókken.
Alle manschappen waFen in burger
gekleed. Dat deed elk provoceeTend ka
rakter aan do demonstratie vreemd zijn.
Het légde bovendien den nadruk op het
feit, dat de Bijzondere Vrijwillige Land
storm feitelijk een burgerlijk instituut
is, een instituut tot handhaving en eerbie
diging van orde en vrijheid.
De drukte in de stad.
Er is, schrijft het Vaderland, maar
één woord voor den stroom van Landstor
mers, die van de stations de stad in
kwam: imponeerend. Het was een lange,
lange rij van mannen, met oranjebanden
om' de armen en vaandels voor da groe
pen. Trein na trein kwam! aan en zette
zijn nationalen last op de perrons. Re
serve-officieren, namen de leiding, de
groepeln werden in de File gerijd, de mu
ziek sloeg aan en daar ging het.'
De troepen van het Hollandsctie Spoor
marcheerden eerst naar het Staatsspoor
en voegden zich daar bij de anderen.
Tegen twaalf uur werd de drukte het
grootst. In groote groepen stonden de
mannen te wachten tot er gelegenheid
kwami om op te marcheeren'. Want de
politie moest oofc rekening houden met
het gewone verkeer op het Bezuidenhout.
Dat geeft op gewone dagen den ver
keersagent de handen al vol1, maar1 van
daag jlep het den man over.'de handen.
Collega's onder leiding van een inspec
teur, schoten te hulp.
Langs het -Paleis eh door Zorgvliet'
trok de lange, lange file naar Houtrus t.
Vroolïjk op speelden' de vele muziekkorp
sen: de mijnwerkers, Barnevelders in hun
typische kteederdracht, OMeinzaal, enz.
De drukte aan de stations werd nog
vergroot door de familieleden der Land
stormers, die dezen dag in den Haag wil
den medemaken.
Midden in de grootste drukte verscheen
plotseling de veelzeggende arrestantenwa-
gani van dfe politie. Drie mannen met
wilde haren ën bloote voeten werden uit-
gemoodigd in te stappen. Communisten
werd er in het publiek gefluisterd. Liet
waren anarchisten, die anti-nationale pro
paganda maakten en de orde verstoorden.
in schilderachtige groepjes lagen de
landstormers over het groene veld. In
twee muziektenten speelden o.m. de Gre
nadiers vxoolijke marschen. Vooral de
groepen van de dorpen met hun eigen
kleederdrachten trokken veel bekijks.
Daar kampeerden Bunschotensche meis
jes naast, ronde Zeeuwsche boeren. F.en
Amsterdammer dronk er aan één kraan
met een Limburger en een Friescke
schoone.
Voor 'de voeding van de duizenden
was uitstekend gezorgd. Langs den zoom
van het veld waren rijen tenten opgesteld
met broodjes en dranken. Rond die ten-
t«n| lag oen chaos van leege fleschjes. De
drinkwaterleiding had voor groote rijen
kranen gezorgd. Alle manschappen kregen
papieren drinkbekers.
Dat was een goede maatregel.
Een groote meevaller was het weer.
Nu konden die 20 a 25.000 man rusten
op het veld.
De autoriteiten op Houtrust.
Op Houtrust waren .tal' van autoriteiten
aanwezig, waaronder allé ministers, de
minister van Defensie was vergezeld van
zijn beide adjudanten. Verder waren aan-
79)
Naar het Engelseh.
Lord Luxmqre, die met zijn blinkende,
diamanten snuifdoos en zijn even blinken
de glimlachjes overal rondging, bleef plot
seling staan, boog en zeide:
„Met genoegen zeker!"
De stemming begon onder volmaakte
stilte. Drie landbouwers, de een na den
ander, kwamen naar voren en stemden
op mijnheer Vermilye. Er was snuif in
hun zakken. Toen kwam een groote kerel,
met grijze haren, dien wij al vroeger heb
ben leeren kennen, naar voren Jacob
Baines. Hij zag ietwat schuw naar mijn
heer Ralph; misschien had hij in zijn
jeugd onder minder aangename omstan
digheden met hem kennis gemaakt; maar
hij greep moed.
„Edelachtbare heer inag men iets tot
u zeggen?"
„Zekér, maar wees kort, mijn goede
vriend", hernam de baron, die bekend
stond wegens zijn vriendelijkheid voor
arme lieden.
Mijnheer, ik ben arm en woon in eëtn
van mylord's huizen. Ik héb in een jaar
De groote brand te Madrid. Een overzicht tijdens den brand.
wezig de vice-president van den Raad
van State, graaf van Lynden van San-
denburg, 'do '„Commissaris der Koningin
ia de provincie Zuid-Holland, minister
van Staat jhr mr dr v. Karnebeek, de
commandant van het veldleger, generaal
Muller Massis, de gouverneur der Residen
tie, generaal-majoor Insinger en vele an
dere opper-, hoofd- en subalterne offi
cieren, verscheidene Eerste en Tweetje
Kamerleden, het lid van den Raad van
State, minister van Staat Idenbuig, de
oud-inspecteur vaü den Vrijw. Landstorm,
generaal ten Bosch, de burgemeester der
residentie, mr Patijn, Pater Boromaus de
■Groeve.
Philips Radiodienst had een voortref
felijke .installatie van luidsprekers ge
maakt, zoodat al hot gesprokene 'niet
al'leën tot in alle uithoeken van het veld,
maar zelfs tot ver daarbuiten woord voor
woord was te verstaan. Voor de officieele
opqning van den Landstórmdag brachten
de luidsprekers goede muziek ten g'ehoore
omi de manschappen bezig te houden. Op
het veld wisselden bovendien de muziek
korpsen in de muziektenten de r'adio-
muziek af.
De drukte was enorm, want de tribunes
rondom het veld liepen vol en op het
fèritoin zelf was het een gewirwar van be
lang. öp het noordelijk deel van Houtrust
stonden de banieren, vaandels en plaats
naamborden, provincic-gewijs opgesteld,
zoodat straks bij den afmarsch, ieder zijn
eigen plaats direct zou kunnen vinden en
de opstelling zeer vlot vèrloopen. Voor
beeldig was dan ook overat de orde.
Vliegmachine;boven Houtrust.
Tussehen 12 en 2 uur werden door
vliegmachines verschillende demonstraties
in de lucht uitgevoerd. Een escadrille van
5 vliegmachines cirkelde in V-vorm eeni-
gen tijd boven het terrein. Ook werden
door eert der vliegers de letters B. V. L.
in de lucht beschreven, wat natuurlijk
veel belangstelling trok.
De opening.
Toen de heer Duymaeryan Twist
voorzitter van de Nationale Landstorm-
commissie, het spreekgestoelte beklom om
voor de microfoon 'zijn welkomstrede uit
te spreken, werd hij met langdurig ge
juich verwelkomd.
Die heer Duymaer begroette de minis
ters en andere hoogwaardigheidsbeklee-
ders benevens de tienduizenden land
stormers, die waren opgekomen om het
tienjarig bestaan van hun instituut te
herdenken, van de Wadden en Zeeuwscli-
VJaanderen, van Limburg, 'de Duitsche
grens tot aan de Noordzeekusten'. Bijna
zestigduizend man telt de B. V. L. voor
wie van dezen nationalen Landstórmdag
nieuwe bezieling moet uitgaan.
De bedoeling van dit samenkomen
noemde spr. het versterken van den band
tussehen de landstormers, het doen blij
ken van hun saamhoorigheid en paraat-
geen. huur betaald. Mijnheer Brown zeide
tot mij, hij zeide: „Jacob, stem op Vermi
lye en ik zal je de huur schenken en'
hier ^ijn dertig gulden óm weer mee te
beginnen."
„Hola, maak het kort, gij Schelm; jie
houdt de stemming op, stem, zeg ik je".
„Ja, ja, mijnheer", en de oude man
schudde leuk met zijn haar naar mijn
heer Brithwood. „Wacht tot ik van deze
dingen af ben". En hij nam een handvol
goudstukken uit z'n kapotte zakken.
Arme stakkert! hoe prachtig zagen ze
er uit, die goudstukken, welke voedsel,
kleeding, leven vertegenwoordigden.
„Drie waren aan mij betaald, twee aan
Will Horrocks en de rest aan Matthew
Ilales. Mam, mijnheer, wij zijn van ge
dachten Veranderd, en wilt u, al^ het u
belieft, het geld teruggeven aan hun, die
het toebehoort?"
„Maar, mijn beste vriend
„Dank u, mijnheer Ralph nu wil ik
stemmen, maar niet op Vermilye".
Tot grootè verwondering van zijn Lord
schap was het resultaat van de stemming:
van de vijftien stemmen waren er zes
op Vermilye en négen op zijn tegen-can-
didaat. Mijnheer Herbert Oldtower was
dus wettig gekozen als lid voor het di
strict Kingswell.
De graaf ontving deze mededeeling
met waardig stilzwijgen, maar mynheer
heid. De geestdrift worde aangewakkerd
en den eed van trouw aau vaderland
en Vorstenhuis bevestigd.
De Prins op het veld.
Toen Prins Hendrik, juist nadat de heer
Duymaer van Twist zijn welkomstwoord
had gesproken, verscheen, zongen dertig
duizend menschen het oude ontroerende
Wilhelmus, uit volle borst. Deze gemeen
schappelijke zang maakte een diepen in
druk.
Het was waarlijk een manifestatie van
de eenheid des volks, toen zooveel dui
zenden, uit zooveel honderden steden en
plekken des lands saarngestroomd, hier
ohs mooie volkslied zongen.
De redevoeringen.
Verschillende sprekers voepden hierna
het woord.
Een ontroerende rede, vol jeugdigen
gloed en bezielende warmte hield, de oud
minister van onderwijs, dr J. Th. de
Visser, die na het uitspreken van zijn
rede langdurig werd toegejuicht.
De oud-gouverneur-generaal van Ned.-
Indië, mr Di. F'oclc, herinnerde aan het
ontstaan en het doel van de B. V. L.
Deze wil' geen haat opwekken, maar
vrede, orde en rust bewaren, het saam-
hoorigheidsgevoel' versterken. Spr. hoop
te, dat de B. V. L. in de komende
tien jaren niet zal behoeven op te treden,
zoomin als dat in de al'goloopen jaren
noodig was.
Ook deze spreker werd hartelijk toege
juicht, maar een ware ovatie gewerd den
oud-minister C o 1 ijntoen deze. op het
spreekgestoelte verscheen.
De heer Colijn heeft eveneens in beziei-
lende woorden doel en oorsprong van
de beweging geschetst. Dat zij uitgroeide
van een instituut van bijna zestigduizend
leden bewijst, dat de geest van 1 No
vember 1918 niet alleen nog leeft doch
zelfs krachtig is versterkt stemt tot dank
baarheid.
Wij zijn hier niet bijeen om te praten,
maar om fe herdenken de November
dagen van 1918, toen de grondslagen
werden gelegd van de organisatie, dje
thans 60.000 leden telt, om te getuigen
van den vasten wil het recht te helpen
handhaven, wanneer zij daartoe geroepen
worden, om te danken voor den zedelijken
steun, dien de beweging biedt aan lien,
die met de handhaving van orde en rust
zijn belast en vooral om God te danken,
dat Hij al deze 10 jaren ons land hoeft
willen bewaren voor omvangrijke bewe
gingen, waarbij uw bereidwilligheid zich
in daden had moeten uiten.
D1 r L. N. D e c k e r s, lid van de Tweede
Kamer, was de laatste spreker, waarna
onmiddellijk het commando „verzamelen"
uit de geweldige luidsprekers kwam.
Dat was tegen drieën en om half vier
trokken de eerste troepen in rotten van
vier van het veld, elke afdeeling met een
Vaandel, banier of plaatsnaamboni voorop.
Brithwood riep uit: ,,'tls een schelmerij
een lage samenzwering! ik zal hem
zijn zetel ontnemen bij mijn ziel',
dat zal ik."
„Het spijt mij," zeide John Halifax-
„'t spijt mij, mylord en ik vind 't jam
mer mijnheer Brithwood, dat ik in deze
zaak als 't ware uw tegenstander wezen
moest; maar misschien zult u mij bei
den gelijk geven, zooals nu mijn gewe
ten mij gelijk geeft."
„Zeer wel mogelijk," hernam de gTaaf,
met een spottende buiging, „ik geloof,
heeren, dat de zaak afgeloopen is. Mijn
beer Ralph, wilt u ons de eer bewijzen
met ons naar Norton Bmy terug te rijden?
Niet? Goeden dag, vrienden. Mijnheer Ha
lifax, uw dienaar."
„Bén woord nog, mylord J)ie werk
lieden van mij, die 'uw huurders zijn
ik weet, wat 'tgewone resultaat is als
huurders, die ten achter zijn, tegen den
wil van hun landheeren sterfamen wil
uw rentmeester dan zóo goed wezen,
Voordat hij hard tegen hen gaat optre
den, bij mij te komen om de huur?
„Mijnheer, dat is een zaak, welke mijn
rentmeester aangaat."
„Dan verlaat ik mij op de vriendelijk
heid van uw Lordschap en op uw
gevoel van eer."
„Over eer spreekt men alleen tussehen
gelijken," zei de graaf, uit de hoogte.
Het défilé voor de Koninklijke
Familie.
Om 10 minuten over half vier kwamen
H. M. de Koningin, Z. K. H. Prins Hen
drik en H. K. H. Prinses Juliana met
gevolg in auto's aanrijden.
H. M. was gekleed in beige costuum,
de Prinses in het zeegroen en de Prins
in generaalsuniform met den steek. De
koninklijke auto's hielden halt op den
hoek van de Adriaan Goekooplaan en de
Johan de Wittiaan, aan de overzijde van
de Duinoordkerk.
In dichte scharen wachtten daar reeds
duizenden de komst der Vorstelijke Per
sonen af.
Nadat de voorzitter der Nationale Land
stormcommissie, de heer L. F. Duymaer
van Twist, een kort begroetingswoord tot
Koningin, Prins en Prinses had gespro
ken en nadat de overige leden der com
missie aan de Koninklijke Familie waren
voorgesteld, naderde te kwart voor vier
de ontzagwekkende stoet landstormers,
voorafgegaan door de Koninklijke Mili
taire Kapel, de plaats van het "défilé, dat
de Koninklijke Personen, zittend in den
auto, aanschouwden.
De "hier bedoelde leden der commissie
wanen de reserve-luitenant-kolonel H. C.
van Cappelle, commandant van het Land
stormcorps Rotterdam en algemeen mili
tair leider van den Landstórmdag 1928,
de Kamerleden Snoeck Henkemans, dr
Deckers en Krijger, de kapiteins K. L.
Schell en D. de Jonge en de heeren G. v.
Sitteren en L. B. M. van Agt.
De Koninklij'ke Militaire Kapel, onder
leiding van le luitenant Louis Boer en
twee andere muziekkorpsen, n.l. dat van
het 5e regiment infanterie uit Amers
foort met den kapelmeester J. R. van der
Glas en dat van het 6e regiment infan
terie uit Breda roet den kapelmeester L.
de Morrée, stelden zich ongeveer op het
midden van het plein voor de Duinoord-
kerk op, óm bij beurten het défilé muzi
kaal te begeleiden, zoodat steeds de mu
ziek zich van die standplaats liet hooren.
In volmaakte orde marcheerden de 25
duizend landstormers, enkele grootere
verbanden achter hun Koninklijk erkende
vaandels, de overige met gewone vaan
dels, doeken en oranje-borden, vermel
dende hun domiciliën, velé ook voorafge
gaan door muziekkorpsen langs de Ko-
ninriijke^ Familie, die met onverminderde
aandacht het plechtig voorbijtrekken ga
desloeg. En telkens, wanneer een vaan-
deigroet weid gebracht, beantwoordden
de Koningin en de Prinses dit met een
minzame buiging en de Prins met het mi
litair saluut. Overigens groette de Ko
ningin elke zelfstandige afdeeling en
dat waren er honderden met een vrien
delijk hoofdnijgen.
Aardige momenten leverde het voorhij-
trekken op; zoo toen de Friezen een luid
hoeTah aanhieven, terwijl zij met het
„hoofd rechts" de Koninklijke Familie
passeerden, en verder toen de Staphors-
ters in hun origineele kleederdracht voor
bijgingen, vervolgens toen de Limburg-
scihe mijnwerkers met hun deputaties in
mijnwerkerspak en de schoppendragers
van Venray, de Limburgsche Jagers en
de muzikanten van de Staatsmijn Wilhel-
mina in zwarte uniform met 'de grootd
witte pluimen op de hoofddeksels langs
Hare Majesteit trokken. Ook de Barnevel
ders, vele Zeeuwen en enkele andere klei
nere groepen waren in hun typische klee
derdracht. Eenige groepen brachten een
groet, die veel overeenkomst met den
groet der fascisten vertoonde, enkele
groepen volgden het voorbeeld der Frie
zen en konden een luid hoezee niet be
dwingen, doch de overgroote meerderheid
passeerde zwijgend, allen, uitgezonderd de
in uniform gekleeden, met ontblooten
hoofde.
De geweldige stoet werd besloten met
110 auto's en eenige tientallen motorrij
wielen van het vrijwillige landstormkorps
„motordienst" in uniform.
Het was precies kwart voor zes toen
de laatste deelnemer aan het défilé voor
bijtrok; twee volle uren alzoo had dit)
geduurd.
De Koningin gaf m hartelijke bewoor
dingen na afloop aan den voorzitter en
den militairen leider Haar groote voldoe
ning over dit défilé te kennen.
De Koninklijke Militaire Kapel speelde
tenslotte, toen de Koninklijke Familie ver
trok, het „Wilhelmus".
„Maar op één ding kunt u zich steeds
verlaten, mynheer Halifax, op mijn
goed geheugen."
Met een .glimlach en een buiging, zoo
Volmaakt, alsof hij als overwinnaar het
veld verliet, ging Lord Lhxmore heen. Al
len gingen heen.
Mijnheer Ralph Oldtower bleef nog een
tijd lang met John staan praten, en ein
delijk, daar hij zijn rijituig had wegge
zonden, wandelde hij met hem den weg
af naar 't kasteel Bk reed naast hem
en hoorde zoo nu en dan wat ze met el
kander bespraken.
„Wat u zegt is waar, mynheer Hali
fax; maar wat kunnen we er aan doen?
Onze Engelsche grondwet is volmaakt
d.w.z. zoo volmaakt al's iets menschelijks
wezen kan. Toch zullen er misbruiken
ontstaan; we betreuren dat, we keuren
'taf maar we kunnen 'tniet verhinde
ren. 'tis, onmogelijk."
„Gelooft u, mijnheer Ralph, dat de
Schepper van deze, wereld welke eens
volkomen hersteld en volmaakt zal wor
den gelooft u, dat Hij het goed 'zou
keuren om te zeggen, dat iets goeds „on
mogelijk" is?"
„U spreekt als een jonge man," zei de
baron, half droevig „de komende jaren
zullen u de wereld en haar doen en laten
in helderder licht doen zien."
„Ik hoop dat van harte."
Ik was werkelijk benieuwd wat „Het
Volk", het socialistische hoofdorgaan, van
de Landstorm-demonstratie zou hebben te
vertellen.
Een beweging als deze doodzwijgen gaat
nu eenmaal niet.
En daarom tracht het blad siocals ik
trouwens gedacht had de zaak Uespotte-
lijk te maken.
Verteld wordt, dat er bij de „lands r-
melingen" heelemaal geen geestdrift ,;u.-
dat de zang spoedig verstomde, enz v >f
al schijnt 'tblad ontstemd, omdat jj
alles zoo rustig bleef.
Het had blijkbaar graag gerfen, dat de
landstormers veel lawaai hadden gem as <1,
zoodat er aanleiding was om van ongepas
te procovatie te spreken.
Nu dat niet hét geval was, moest er iets
anders worden bedacht om de zaak niet
alleen bespottelijk, maar ook verdacht te
maken, op de volgende manier:
„Boven alles zweefde een ballon, die
reclame maakte voor een door de arbei
ders geboycotte firma. Soort zoekt soortl
De uitdrukking „Kwattasoldaten" mag
blijkbaar nimmer tot het verleden belmo
ren".
Dat is niet erg vriendelijk geoordeeld,
maar dat verwondert ook niet.
Immers de druiven zijn zuur, want die
„kwattasoldaatjes", ook wel „jongens van
de klei" gesoholden, zijn dan toch maar
oorzaak geweest dat de socialisten in 1918
hunne revolutieplannen konden inpakken
en dat Troelstra die zulke groote plannen
en een nog veel grooteren mond had, met
een vaartje onder de wol schoot.
OPMERKER.
Overal langs den weg, welken de stoet
nam, stonden de menschen in dichte rijen
geschaard het voorbijtrekken gade |e
slaan. "De politie had uitgebreide orde
maatregelen getroffen en op de meeste
kruispunten de straten afgezet. Hét ver
keer werd zoo ;g'oed mogelijk geregeld en
kon zonder groote stagnatie plaats heb
ben. In verband met de enorme lengte
van den stoet wekd de optocht op enkele
punten gesplist en lanes verschillende
routes werd het Malieveld bereikt.
De marsch door de stad is voor
zoover bekend zonder ongelukken af
geloopen. Wel zijn op enkele punten eeni
ge personen flauw gevallen, tengevolge!
van het lange wachten, De leden der E.
H.B.O. waren echter op hun post en
konden menig keer goed werk doen.
De eerste troep was reeds op het Malie
veld aangekomen, toen het défilé nog
steeds voortduurde.
Op het terrein waren groote borden
geplaatst, welke richting en trein van
vertrex aangaven.
Zoo werd het colonneverband, waarin
de stoet was opgetrokken, geleidelijk om
gezet in treinverband.
Voordat de duizenden afmarcheerden,
werden aan de landstormers nog eenige
broodjes uitgereikt.
Om half zes "begon de afmarsch naar
het station. Langzamerhand stroomde heit
Malieveld leeg, maar nog steeds kwamen
aan de andere zijde nieuwe troepen op
zetten.
Ook aan de stations heeTschte een
giroote drukte, maar tégen 8 uur kon
men bemerken, dat er eenige ontspanning
kwam in de steeds maar doorgaande troe
pen. De meeste landstormers zaten toen
alweer in dm trein, die hun naar humxó
woonplaatsen terugbracht.
DE STAKING AAN „DE SCHELDE",
Een voorstel van dien RifksbemiddeJaart
Prof. Mr, P. J. M. Aalberse.
Maandag j.l. en gisteren vonden te
's-Gravenhage onder leiding van den
Rjjksbemiddelaar Prof. Mr P. J. M. Aal
berse besprekingen plaats tussehen de par
tyen betrokken bij de reeds ruim 4 maan
den durende staking aan de" Schelde te
Vlissingen.
De Rjjksbemiddelaar deelde mede, dat
hij, hoewel geen formeel voorstel wil
lende doen, toch na zorgvuldige overwe
ging van hetgeen tijdens het conflict ge-
Toen 't gesprek geëindigd was, gingen
wij ieder zijn eigen weg. Mijnheer Ralph
gaf den heer Halifax een hartelijke uit-
noodiging om op 't kasteel te komen en
toen hij zag, dat John aarzelde om 't aan
te nemen, voegde hij er aan toe, dat
„Lady Oldtower binnen kort de eer zon
hebben mevrouw Halifax .te bezoeken."
John J)oog. „Maar ik moet u zeggen,
mijnheer Ralph, dat mijn vrouw en ik
zeer eenvoudige lieden zijn dat wij
niet ons er op toeleggen „kennissen'' te
maken, maar dat we alléén „vrienden"
yerlangen."
,,'tls gelukkig, dat-Lady OMtower en
ik er juist zoo over denken."
Ejn terwijl de oude man hem mét een
deftige hartelijkheid de hand schudde,
namen wij afscheid van elkander.
„John, gij hebt een stap vooruit ge
daan in de wereld, vandaag 1"
„Heb ik?" zeide hij, terwijl hij in diepe
gedachten verzonken, vqortwandelde.
„Wat zal je vrouw zeggen?"
„Mijn vrouw 1 'tzal haar geen ver
schil maken Ofschoon mij wel zij
heeft mij in mijn nederigen staat ge-
tiiouwd, maar eens, als God wil, zal
geen Lady in het land hoöger zijn dan
mijn Ursula."
Toen we Longfield naderden zeide
Johns (Wordt vervolgd.)!
