Wat er deze week voorviel.
HetZeeuwsche hoekje.
Uit de Provincie.
Gemengd Nieuws.
Dammen.
Met groote belangstelling zijn deze week
in onze provincie gevolgd de berichten over
het transport van de brug voor Tholen
vanaf de werf, waar ze gebouwd werd, naar
de plaats van bestemming. Het overbrengen
van dit moeilijke vrachtje had een zeer voor
spoedig verloop. Reeds is de brug op haar
plaats gezet en als er zich geen tegenslagen
voordoen, hoopt men haar over lVa 2
maanden voor het verkeer te kunnen open
stellen. Het zal een reusachtige verbetering
zijn. Niemand zal het zeker betreuren, dat
aan de middclèeuwsche toestanden aan het
Thoolsche veer een einde zal komen.
Nog van een andere voorgenomen verbete
ring in 't belang van 't verkeer hoorden we
deze week. Het ligt n.l. in de bedoeling den
smallen en door zijn scherpe bochten berech
ten weg Middelburg-Westkapelle
meer aan de moderne eischen van het verkeer
te doen beantwoorden.
In Amsterdam en omgeving is het nog
steeds - druk, dank zij de Olympische
wedstrijden. Ook de Kon. familie ver
toefde eenige dagen in het Paleis te Am
sterdam, ten einde enkele der wedstrijden bij
te wonen en aan maaltijd of bij avondfeest
de bekendsto personen uit de sportwereld
te ontvangen. Ook vertoeven verschillende vor
stelijke personen uit het buitenland in de
hoofdstad.
Aan II. M. de Koningin -Moeder is
dozo weck door een daartoe zich gevormd
hebbende commissie een gedenkboek aange
boden, in verband met haar pas gevierden
zeventigsten verjaardag.
Na do drie zoo good geslaagde vliegtochten
naar Oost-Indië wil men'thans zulk een tocht
ondernemen naar W o s t -1 n d i De beman
ning voor het vliegtuig is er al. Als nu de
gelden maar vloeien willen, kunnen de plan
nen in daden worden omgezet
llit het buitenland kwamen weinig opwek
kende berichten tot ons.
Uit Spanje, Tirol, Zwitserland un Beieren
werd van noodweer melding gemaakt, in
Mexico kwam ecu aardbeving voor, in Ho
nda woedde een orkaan, terwijl de
h i 11 o in Amerika veel slachtoffers oischt i.
Ontroerend waren ookdo berichten over
Be ramp met du Italiaansche duik-
b o o t. Zeven en twintig, meest jonge, man
nen kwamen om in den onderzeeër, waarin
zo opgesloten zaten.
Ook werden wa opgeschrikt door het be
richt over een ornstige aardbeving,
die zich in ons Oost-Indië %(op het eiland Pa-
loeweh) heeft voorgedaan. Er moeten duizend
dooden en 600 gewonden zijn.
Het zijn altemaal berichten, die ons mot
nadruk wijzen op de kortstondigheid en ver
gankelijkheid des levens. Dat wij allen die
prediking verstaan!
Ten slotte nog iets over don toestand
in Zuid-Slavië. Zooals bekend, is Ra-
difsj deze week overleden. Aanvankelijk scheon
Raditgj de gevolgen van de verwondingen,
die hij bij den aanslag in de Skoepsjtina bad
opgedaan, vrij spoedig te boven to zullen
komen. Het was dan ook zelfs mogelijk hem
van Belgrado naar Agram to vervoeren, maar
hier in do Kroatische hoofdstad kwam er
een verergering in den toestand. Welke de
gevolgen zullen zijn van dit sterven is nog
niet te zeggen, maar te vraozen is het wel,
dat do zoo zeer gospannen betrekkingen tus-
schen Belgrado en Agram door den dood van
den in Kroatië door zoo velen hoogvereer-
den leider nog zullen worden verscherpt.
UIT HET ZEEUWSCHE VERLEDEN.
Door A. M. Wessels.
XXX.
De legende tfer twee handen.
DL
Buiten het 's Gravensteen hoort hij het
gejuich der Spanjaarden over den mis
lukten aanslag. Het werd hem droef te
moede. In droeve eentonigheid sleepten
zich de uren voorbij1.
Hij zat onbewegelijk tegen den muur
van zijn zwarte donkere cel geleand.
Door het getralied vensterraam hoor
de hij de wachten op en neer gaan met
doffe, eentonige schreden. Als hun helle
baard den grond raakte, gaf dat een
scherp en krassend geluid.
Plotseling schrikt hg op, ontsteld, ver
wonderd.
Wat was .dat? Het was hem, of hij
Vacantie allerwegen. Maar
niet in de Gemeenteraden.
De Schoolarts.
Natuurlijk denk ik in dezen tijd aan
de vacanties. We leven nu in het hartje
van het reisseizoen. De treinen zijn vol
met vacantiegangers en soms zijn voor
treinen noodrg, om zo alle te kunMem
vervoeren. Zie eens naar de bagagenetten)
in de coupé's. Ze zijn geheel gevuld met
koffers in allerlei kwaliteit en grootte
en soms worden de tusschen- en zijpaden
nog beschouwd als bagages-bergplaats.
Zij, die een auto hebben, maken liever
geen gebruik van den trein, maar begeven
zich, met hun hebben en houden met
hun wagen naar hun vacautie-oord.
Het weer werkt dezen zomer in bijzonj-
dera mate mee, oon de menschen te bei
wegen er eens voor korteren of langeren)
tijd uit te gaan. In onze badplaatsen,
ook in onze Zeeuwsche, is het dan ook
idruk en levendig en ik heb zoo het
idee, dat er in bet seizoen 1928 goede
zaken gemaakt worden.
Of er nu ook dankbaarheid in plaats
van (zooals het vorig jaar) geklaag en ge
mopper zal gevonden worden? Ik betwijfel
het.
iets gehoord had, een zacht ruischen of
schuifelen. Heindxic luisterde gespannen
toe.
Nu kwam het nader. Waakte of droom
de hg?
Ging niet de deur daar op een kier
open? Inderdaad, hg vergist zich niet,
want in den ingang verscheen een ver-
monde gestalte.
Zwijgend hief de gestalte de hand op en
wees op de opening, waardoor hg ver
schenen was. Toen Heindric even bleef
aarzelen, gxeep do hand hem vast en trok
hem mede. De jongeman voelde zich langs
de trappen van het 's Gravensteen gaan,
door een gewelf en toon door een langen
donkeren gang. Zoo ging het even door.
Toen veranderde plotseling de lucht dif
hij Inademde, de muffe bedompte geur
verdween voor de frissche nachtlucht.
Heindxic zag verbaasd rondom zich
heen. Hij bevond zich buiten het Middal-
burgsche Gravensteen.
„Wie zijt gij, die God tot mij zond in
mijn uitersten nood?" vroeg bij zacht.
Do gestalte trok den doek van voor
haar gelaat.
Heindric trad verschrikt terug. Het was
jonkvrouwe Aleide van Domburch, de
dochter van den Edelman, die hem me
de in het 's Gravensteen geworpen had.
„Gij, Aleide, gij?" kreet hij. „Hebt gij
mij gered?''
„Ja", klonk het zacht. „Ik zag u over
de Groote Markt sleepen, met vreugde en
beving. Met vreugde, omdat ik u weaT-
zag, met beving, omdat, ik wist, dat dit
uw dood beteekende. Toen peinsde ik er
op, om u te redden. Vlucht thans Heindric
terwillo van uw lijfsbehoud. Een boot
ligt daar en daar voor a gereed. Spring
er in en vlucht. Vaarwel, ik moet heen,
eer men iets bemerkt.
„Vaarwel Aleide, dank voor uw trouw"
klonk het terug en eer Heindric het goed
besefte was de vermomde jonkvrouwe
van Domburch vordwenen.
Nu 'talmde Heindric niet meer. Naar
Treslong en Lumey moet hij.
Ilij vindt de boot op de gezegde plaats.
Het weer is hem dienstig, want do storm
is op til, zoodat bij ongemerkt ontsnap
pen kan.
Dan breekt de storm los, maar Hein
dric is veilig. De boot, thans led g, wordt
door de golven opgenomen en tegen den
wal geslagen.
Ook Aleide hooide het bulderen van
den storm over Walcheren's duin eri kust.
Zij maakt zich ongerust en dan anderen
morgen spoedde zij zich naar don water
kant om eens poolshoogte te nemen.
O schrik, daar lag op de reede, bijna
als een wrak, d,o boot, die voor de ont
snapping van jJeinrlric bestemd was.
„VerdronkenI verdronken!" gilde het in
haar ziel. „Nu is het leven mij óók niets
meer waard." En verplet door dozen slag
ging zij terug,' en droeg in stilte haar
groote leed, opdat haar vader, de Edel
man) niets zou merken.
Zooals gezegd, do aanval wa9 afge
slagen.
Maar Middelburg moest voor den Prins
gewonnen worden. Kon hot niet door ge
weld der wapenen, dan maar door uit
hongering.
De stad werd ingesloten, zoodat er nie
mand uit of in kon, behalve dan een
paar boodschappers, die door list de oran
je-mannen wisten te verschalken.
Burgemeester Adriaen Jacob Joosen was
radeloos. Zijn hoop was op Goes gesla
gen of deze stad helpen kon. Immers
Goes was 'ook den koning van Spanje
trouw.
Hij greep de penVeder op èn schreef, op
den 2en Kerstdag 157b dezen wanhoops
brief (de brief bevindt zich in ons Goes-
sche archief) waarin om. dit voorkomt:
„Onze benaauwdheid is God en allo
menschen bekendEn krijgen wij geen se-
cours, weet ik niet wat van ons worden
zal: op twee oneen brood hebben wij ge
leefd sedert den 20 deezer en de men
schen. vallen op de straaten dood
Daarbij 'kwam ook nog de pest, die veie
offers vroeg.
Doch eenmaal zou Middelburg naar
Oranje overgaan. Nog 2 maanden, hield
men, vol, doch 20 Februari 1574 ontsloot
men de poorten.
Onder de Oranje-troepen, die zege
rijk Middelburg binnentrokken, bevond
zich ook Heindric.
De mensch klaagt zoo graag. Maar in
den regel sluit hij zijn oog voor de
weldaden en zegeningen van onzen God,
ook al wordt hij er van allen kant mee
omringd.
Van ganscher harte gun ik alle lezers
een behoorlijke vacantie. Tk betreur
het alleen, dat er nog zoovel en zijn,,
neen ik zeg niet, die niet ministens 14
dagen vacantie per jaar hebben, maar
die er met vtouw en kinderen niet eens
voor een enkel daagje uit kunnen! bre
ken, dan alleen, als ze hun loon -wil
len derven.
Ik denk aan de kleine baasjes, die een
eigen bedrijfje of winkel .hebben, maar
niet over zulk of zooveel personeel be
schikken, dat ze er eens even uit kunnen.
Zij en hun vrouwen hebben zeker aan!
eenige dagen vacantie behoefte.
Ik denk aan de zeer vele arbeiders,
voor wie vacantie met behoud van loon
een ongekende weelde is. Het is wel
jammer, dat het ook in onze provincie
zoover nog niet gekomen Is, dat al onze
patroons aan hun arbeideora dit genot
verschaffen.
Lezers, hebt ge vacantie, geniet er dan
ook op gepaste wijze van. Bezorg uzelf
inderdaad zooveel mogelijk rust en zet
nu eens voor een .poosje uw gewone
werk op zij. Kunt ge het betalen, vertoef
Zgn vreugde over de inname der stad
was zeer ^getemperd.
Vertwijfeling rees in zjjn hart. Zou jonk
vrouw Aleide nog leven?
Om haar vader, den strengen "Baljuw
bekommerde hij zich niet. Middelburg is
thans voor den Prins en de Edelman van
Domburch heeft niets meer in te brengen.
(Slot volgt.)
Een Engelsch oordeel over Ned.-lndië.
De Engelsche Onder-Minister van' Ko,
loniën heeft onlangs voor studie-doel
einden een bezoek gebracht aan! Neder-
landsch-Indië en spreekt inl de „Straitsj
Times" het volgende oordedl over Indië
uit:
„Ik heb altijd van Java hooren spreken
als de „Garden of the East", maar ik
wist niet, tot welk een toppunt van! vol-
piaking de landbouw in dat eiland is
gestegen.
Men raakt onder den indruk, niet alleen
van den hoogen graad van' ontwikkeling,
door de Europoesche cultures, in het bij
zonder de suiker industrie, bereikt, doch
ook van de geweldige voortschrijdingen,
welke in het inlandsche lanldbonw-bedrijf
(gemaakt zijn.
Eén van de meest voorname factoren! is
wel de irrigatie, welke het bijna geheel in
cultuur gebrachte Java in staat stelt om
het geh eel o jaar door te planten.
Verder zijn de instituten voor weten
schappelijke voorlichting de groote hulp
bronnen.
Slechts enkelen kurin'em zich voorstellen
hoeveel proefstations op Java gevestigd
zijn, zoowel door de regooring als op par
ticulier initiatief.
Maar boven alles staat het proefstation
voor de suikerindustrie in Pa.soeroean,
hetwelk het besta is Van dö geheele' we
reld.
Op mijn reis naar Java heb ik gelegen
heid gehad om verschillende inrichtingen]
van onderwijs te bezichtigen en] ik stond
werkelijk verwonderd van het landbouw
kundig onderwijs, dat men! daar geeft. Ook
oip alle ander gebied heeft men op Java
prima inrichtingen vain1 onderwijs.
Ook de vorderingen, door do toepassing
van waterkracht en electricitoit gemaakt,
zijn merkwaardig.
Verder heb ik met groote bewondering
kennis genomen van Javaansche kunst,
terwijl ik nog tegenwoordig was bij de
opening van den' Volksraad, welke plech
tigheid zeer indrukwekkend was.
Ik kreeg op Java zulk een indruk van
de doelmatigheid van beheer en van! den
vooruitgang in alle onderdeden van het
economisch leven ,dat ik een studie van
deze factoren, voor allen, die in kolo
niale ontwikkeling ''belang stellen, ten
zeerste' loonend acht.
Ik vond overal op Java de verhoudin
gen tusschen do; Hollanders en do daar
gevestigde Britten van zeer vriendschap-
pelijken aard, cn de hoffelijkheid, waar
mede ik overal ontvangen werd was niet
te overtreffen."
„Ik zal handhaven'' merkt hierbij op:
Als een Brit zulk een oordooi velt in
oen Engelsch blad in Singapore, dan kan
men gerust zeggen, dat dat oordeel onbe
vangen is. Tevens mogen wij er trotsch
op zijn, dat wij door ons koloniaal beleid
dat bereikt hebben. Dat pleit voor ons
en daarom hebban wij met genoegen' deze
lofrede to aanvaarden.
De meening van den heer Ormsby Gore
moge,tevens ontzenuwen do veelal van
destructieve zijde in Nederland versprei
de meening, alsof er iets bestaat als een
„koloniale onderdrukking". Het tegendeel
is waar, het volk wordt gevoerd naar
de ontwikkeling vani zich zelf en van
de cultuur. En welke resultaten dat heeft
afgeworpen blijkt ten volle uit bet oor
deel van den Britschen Onder-Minister
van Koloniën.
Zigeuners aan de grens. Te
Selzaete is een troep zigeuners van circa
zeventig man sterk gearriveerd, welke
daarheen was gedreven door de politie.
Zij komen van de omstreken van Swet-
veghern en hebben getracht naar Frankrijk
uit te wijken, aan welks grenzen zij wer
den geweigerd. Steeds achtervolgd door
politie, wilden zij via Sas van Gent grens
in Holland hun toevlucht nemehl. Doch
dan eens eenigen tijd in! een andere om
geving.
Maar en hierop wil ik toch even
wijzen laat, door uw vacan'tiei-u if ga
ven niets lijden, wat er niet oüder lijden
mag.
Als daar een gezin is, dat niet onder
wil doen voor kennissen, en! ook, koste
wat kost, eenigen tijd in een badplaats
wil doorbrengen, maar lang te voren en'
en ook daarna op noodzakelijke dingen
moet bezuinigen, dan geloof ik niet, dat
daar alles in orde is.
Als men boort van sommige®!, dia zich
van bun plicht, om' allen arbeid in God3
Koninkrijk naar vermogen te steunen, al
heel gemakkelijk afmaken, en altijd mo(-
tieven weten te vinden, om niet te of
feren, maar aan vacantie-genot flinke be
dragen uitgeven, dan wringt hier iets.
Ik wil niemand oordeelen en veroor-
deelen, maar wat ik bij verschillende ge
legenheden wel eens hoor, doet mij toch
de vraag stellen, of er niét zijn (zijn het
er velen of weinigen?), die in dezen)
verbazend egoïstisch zijn.
Nu zijn we van nature allen geboren
egoïsten. Voor onszelf, voor ons gezin,
voor onze woning, zelfs voor gemak en
'luxe, zien we niet licht tegen een uit
gave op. Maar wat komen de bezwaren
en de berekeningen los, als meni tot
ook hier was de politie ingelicht en alle
wegen aan de grens bewaakt', zoodat zjj
rechtsomkeert moesten maken. Thans ver
toeven zg onder bewaking der marechaus
sees op de markt te Selzaete. In ver
schillende winkels bestelden zg koopwaar
en toonden daarvoor geld; echter gingen)
ze toch zonder betalen de deur uit. Ook
daar is men op het bezoek van deze gas
ten niet gesteld. Zg wonen in oude ver
vallen woonwagens en zien' er vervuild
uit. (M. CU
Grfjpskerke. Donderdagavond kwam de
Raad dezer gemeente in spoedeischende
vergadering hijeen; alle leden waren te
genwoordig.
Do burgemeester doelde mede, deze ver
gadering belegd te hebben om cene be
slissing te nemen ten opzichte van het
electrisch bedrijf. Dit bedrijf moet binnen
kort weer gaan werken, en dit kan niet,
voordat ceniige reparaties zijn uitgevoerd
aan het net. De kosten hiervan zullen
denkelgk f 150 bedragen volgens De Kam,
wat hij te hoog vindt en daarom wil
hij het bedrijf beëindigen.
Het net is dezer dagen door den heet
Streefkerk geïnspecteerd en daarbij bleek,
dat enkele palen gesteund moeten wor
den, sommige draden vernieuwd, alSmede
isolatoren, terwijl om breken te voorko
men, klemmen aangebracht zouden moe
ten worden.
Het destijds gesloten contract "bepaalt
dat De Jyrrn '(de huurder) de noodige
herstellingen moet bekostigen, de gemeen
te mag evenwel geen bovenmatige eischen
Stellen.
Beslist dient te worden, daar üe Kam
zegt, niet te beginnen voor het verbeterd
is, of een vergoeding zal gegeven wor
den of het bedrijf zal stopgezet worden.
Dhr Rotte' vindt, dat we bovenmatige
eischen gaan slatten, als De Kam moei
hlijven draaien, lein dit alles moet be
talen.
Dhr Cevaal vraagt, of voor f150 do
zaak in orde is. Dhr Vlieger is er voor,
't contract te handhaven. Toen er voor De
Kam voordeelen aan verbonden waren,
werd1 niets gehoord, nu er kosten komen,
wil hij ophouden.
De Burgemeester zegt, dat hij verwacht,
dat dan geen licht zal geleverd worden en
dan komen we toch met de straatverlich
ting voor kosten, die op zijn minst f130
zullen bedragen, en voor een dergelijke
som wil De Kam ook blijven draaien.
Dhr Louwerse verwacht eveneens stop
zetting en dan zouden wij met sterko
hand moeten optreden. Blijft het bedrijt
in werking, dan behoudt het zijn waarde,
thans zijn bovenmatige kosten te ma
ken en daarom wil hij vergoeding geven.
Dhr Poppe vindt f 150 geen bovenmatig
hoog bedrag dat boven de financiëele
draagkracht van den huurder gaat; het
betreft bovendien gewoon onderhoud. Het
gevaar, dat. bij een voorkomend ongeluk
De Kam de kosten moet dragen, vindt
hg wel wat bezwarend.
De heer de Buck vindt do noodige uit
gaaf ook niet bovenmatig. Hij gelooft,
dat De Kam alleen het hoog noodige heeft
gerepareerd in de laatste jaren.
Dhr Vlieger wil De Kam binden aan
het contract. De toestand is nu niet zoo
veel slechter als b.v. 2 jaar geloden- Do
Kaïn heeft geen reden zulk een houding
aan te nemen.
De Burgemeester vindt het voor Do
Kam bezwaarlijk, alles alleen te moeten
betalen. B. en W. hebben er over ge
sproken en waren in meerderheid "die
meening toegedaan. Aangezien dit slechts
officieus was geschied! komen zij 'met
geen voorstel. Hun gedachte was f100
disponibel te stellen. Dit bedrag meen
den zij, dat voldoende zou zijn. Wordt
niets gedaan, dan ïh de kans op geen
licht heel groot.
Dhr De Buck vindt het bed rag te hoog
moet persé wat gedaan worden dan zou
hij njgt hoogeT willen gaan dan "f75, an-
dersi stopzetten.
Dhr Vlieger stelt na eenige discussie,
voor, de Kam ie laten draaien, en geen
vergoeding te geven. De' Burgemeester
zegt, dat B. en W. het wel eemgszins
met Vlieger eens zijn, doch de consequentie
daarvan zou moeten zgn, De Kam dwin
gen en dan zou pen proces volgen wat
ook veel kost.
Het voorstel Vlieger vindt geen steun.
Daarna komt de Burgemeester met het
voorstel flöü te geven en De Kam dan
ons komt met het verzoek de belangen
van de kerk en van allerlei Christelijken
arbeid te steunen. Dian geldt ten volle:
„Ze hebben vele vonden gezocht".
t»
Ik had het tot hiertoe over de vacan
tie. In de Gemeenteraden is daarvan tot
heden nog weinig "te merken geweest. Wie
geregeld het Provinciaal nieuws volgt,
heeft de laatste weken kunnen genieten
van zeer vele Raadsverslagen. Onze Bur
gemeesters waren bljkbaar over het af-
gemeen van oordeel, dat er ook in Juli en
Augustus geen pauze in het vergaderen!
mag zijn. Zelfs was er een Gemeenteraad
die in begin dezer week reeds de begrooi-
ting voor 1929 behandelde 1
Wat mij opviel, was, dat in vrijwel
alle gemeenteraden het onderwerp
„schoolartsen" besproken is zulks ate
gevolg van een circulaire van Ged. Sta
ten over deze zaak maar dat het
maar weinig met sympathie werd begroet.
In Vlissingen heeft men eeW school
arts, in Middelburg komt de kwestie vol
gend jaar aan de orde, Goes heeft er
nog niet over vergaderd, Krabbendifke
hield de zaak nog even aan, maar de
andere gemeenteraden, van welke ik de
(verslagen las, hebben, ate ik me niet ve£-
te verplichten, den geheielen winter het
bedrjf draaiend te houden, welk voorstel
gesteund wordt door den heer Louwerse.
Voor het voorstel stemden de heeren
Louwerse, Rotte, Po'ppe en Cevaal, zoo
dat het is aangenomen.
Ten slotte werd de rekening der ge
meente nog voorioopig vastgesteld, nadat
de commissie van onderzoek gerappor
teerd had, dat alles in orde was, op oen
bedrag 'van 'f 21.279.58'/a voor inkomsten
en 'f 18.269-53 voor uitgaven, aJzoo een
batig slot van f3010.05ya.
Hierna sluiting.
Betoogendo werkloozen. Gis
teren hebben werkloozen, dio by do werkver
schaffing in Overijssel het werk gestaakt heb
ben en daarom teruggezonden zijn, betooginppn
door de stad gehouden. Onder gezang en herin
lawaai zjjn zij naar het stadhuis getrokken,
waar zy' een onderhoud met den wethouder
voor maatschappelijke!! steun wenschten, om
hem zoo mogelijk te bewegen, hen toch vooi
steun in aanmerking te doen komen. Dal
onderhoud is hun niet toegestaan. Daarna zijn
,zij vordor door do stad getrokken. Het luid
ruchtige troepjo groeide steeds aan. De polilio
heeft op het Rembrandtplein aan het relletje
een einde gemaakt door de troop uiteen te
jagen, waarbij van den gummistok gebruik
gemaakt werd.
Eon schot op een auto gelost
Gisteren reden vertegenwoordigers van de
Frigidaire te Utrecht in een vierwielig mo
torrijtuig langs het Merwedekanaal bij do rijks
brug te Utrecht, in de richting Jutfaas. Zij
ontmoetten daar op den weg een motorrijder,
die stil stond met zijn motorfiets en den
weg niet geheel vrij het. Bjj het voorbijrijden
maakte een dor inzittenden van do auto hier
over een opmerking.
In de kom van de gemeonto Jutlaas kwam
do motorrijder mot een dame op de dim
naast de auto rijden en schreeuwde hij d
inzittenden iets toe, waaruit bleek, dat hij
zich beleedigd achtte. De motorrijder bleef
daarop achter de auto rjjden. in do richting
Vreeswijk. Een 30o M. vóór den tol klonk
eensklaps een schot; nabij don tol hield
de auto stil en zagen de inzittenden don
motorrijder zich in volle vaart in do richl'ng
Jutfaas verwijderen. Bij onderzoek bleek, dal
het geschoten projectiel de auto had geraakt,
maar op den metalen bak was afgestuit.
De zaak is by do politie to Utrecht in
onderzoek.
Ambtenaren, die goen salaris
k r ij g e n. De ambtenaren van Uden (N. B.
hebben eerst einde Mei hun .eerste salaris
in 1928 ontvangen. Daar tot heden de ge-
meentebegrooting nog niet is goedgekeurd en
Ged. Staten slechts machliging hebben verleend
tot het betalen van de helft der op de bogrootirig
voorkomende bedragen, kan voorioopig aan
de ambtenaren weer geen salaris betaald
worden.
Zeldzame tweelingen. Gisteren
vierde de gebroeders Cornelis en Gerardus
Luijsterberg, resp. te Halsteren en Bergen op
Zoom him 80sten verjaardag.
Beiden zijn grootvader en genieten een goedo
gezondheid.
De ysvergiftiging. In verband
met de ijsvergiftiging in do Indische buurt
te Amsterdam vernemen wij, dat het ondei
zoek naar don aard van den bacil, die dysen-
tericachtig moet zijn, nog niet is afgeloopen,
daar het wetenschappelijk onderzoek moeilijk
heden ondervindt. Vermoedelijk is de dysen-
terieachtige ziekte veroorzaakt door het kind
van den melkslyter, die het ijs verkocht. De
geïnfecteerde luiers van het kind werden door
de moeder gewasschen en deze heeft waar
schijnlijk een bacil overgebracht op de ingre
diënten welke bij do bereiding van hot ijs
gebruikt werden, echter nadat de melk was
gekookt. De infectiebron is dus in elk geval
met vrij groots zekerheid vastgesteld.
Gelieve alles, deze rubriek betreffende,
te adresseeren aan P. Mons, "Westerstraat
221, Amsterdam.
Om het kampioenschap van Amsterdam.
Thans ter afwisseling der problemen
een gespeelde partij tusschen de 'heeren
A. K. W. Damme met wit en E. Hubel-
meyer met zwart.
gis, de circulaire naast zich neergelegd
Er waren er, die dit deden óm finaru-
cieele redenen. Ze vonden dat Ged. Star
ten veel te hooge bedragen vroegen. Moest
er dan iets in dien geest gebeuren, dan
zoo zeiden enkele colleges kunnen
we het goedkooper zelf door onzen ga-
meeintedokter laten doen.
Maar er .waren ook verscheidene ge
meenteraden, waar men óm principieel e
redenen niet van het inistituut gediend
was. Misschien is hier de stereotiepe af
keer van het nieuwe wel een voorname
oorzaak van.
Ik kan me begrijpen, dat het Prov. Co
mité van A.-R. Kiesvereenigingen, het Di
strict Zeeland van den Schoolraad en do
gewestelijke organisatie van Patrimonium,
die alle dit onderwerp aan de orde stel
den en er sprekers over lieten optreden,
wel eenigszins verbaasd zullen staan over
al deze principieel bezwaarden onder de
Raadsleden. ImmeTS, als ik al die spre
kers, die in onze omgeving over den
schoolarts spraken, goed heb begrepen,
stonden ze met absoluut afwijzend tegen
over 'dat instituut.
Maar bet laatste woord zal over deze
kwestie nog wel niet gesproken zijn- We
hooren er nog wel meer van.
LUCTOR.
