Gemengd Nieuws. Berlijnsche Brieven. Leestafel. Radio-Nieuws. tuiging Ingekomen voor de vergoeding, aan zijn zoontje, dat de Bijz. school in de Wilhekninastraat alhier bezoekt. Verder deelde de voorz. mede, dat het bouwen van een arrestantenlokaal is gegund aan J. v. d. Sande voor f 1650, nadat door B. en W. nader overleg met inschrijver is gepleegd. Daarop licht de voorz. uitvoerig toe de kwestie van overname der gasfa briek. Hij herinnerde er aan, dat de Mabeg wel tegemoet wilde komen in eventuaeie verliezen in de toekomst, doch dat deze daaraan voorwaarden verbond, welke be slist onaannemelijk waren. Nu is de Ma beg zoo ver, dat zij ook een som ineens op de tafel wil leggen. De voorz. vindt dat een groote stap tot de oplossing. Door den heer van Niftrik is een rapport inzake overname der fabriek uitgebracht. De heer van Niftrik adviseert tot overname maar meent tegelijk, dat in O. Zuid Beveland een economischer gasvoorziening zou kunnen plaats hebben, als Kruiniragen tot de combinatie trad. Hierbij zou dan reeds moeten worden gerekend op een eventu- eele aansluiting vanuit Goes. In zoo'n ge val zou de electrificatie met gerustheid kunnen worden tegemoet gezien. De voor- jatter zeide, deze zaak met bekwamen poed te zullen behandelen. Maandag a s. komt reeds de gascommissie bijeen. Ook deze mededeeling wordt voor kennisgeving aangenomen. Een schrijven van den Minister van ar beid om alsnog aan te sluiten bij het werkloozenbesluit 1927, alsmede 'een schrijven van Ged. Staten inzake provin ciale schoolartsen wordt om prae advies in handen van B. en W. gesteld. Een verzoek van de vereeniging voor Handelsonderwijs te Middelburg om sub sidie wordt aangehouden tot de bogrooting voor 'tvo'gende d:enstjaar. Daarop wordt aan het Burgerlijk Armbestuur op zijn verzoek eerie verhoogde subsidie toege kend van f 350 ter voorziening in de kos ten van C. Harthoom, die te Goes wordt verpleegd. Alsnu komt aan de orde een verzoek van Dr Hondelirik om eervol ontslag als gemeente-geneesheer tegen 1 Juli a s. Het desbetreffende verzoek wordt door den voorz. voorgelezen. Eveneens leest d°ze voor de uitgebreide toelichting, die dit stuk vergezelt. In dit stuk geeft Dr Hon delink te kennen, dat hem veelbelovende uitzichten in de toekomst zijn geopend, dat hij na ernstige overweging heeft ge meend, daarop te moeten ingaan, doch dat hij zulks niet heeft gewild, alvorens er in te zijn geslaagd een alleszins bekwaam opvolger te vinden. Naar eer en geweten beveelt hij daarvoor aan Dr Nieuwenhuij- se, thans directeur-geneesheer van het Burger-Ziekenhuis te Amsterdam. Een sol- licilatie van genoemden Dr Nieuwenhuijso wordt nu eveneens voorge'ezen. De voor zitter zegt, dat wel a'le leden evenals hij onaangenaam zu'len zijn verrast door de tijding, dat de dokter de gemeente zou verlaten. Eensdeels omdat alles zoo vlug ging, zonder tevoren eenigszins te zijn inge'icht, en anderszins omdat men Dr Hondelink en ook mevr. Hondelink gaar ne als genoesheerea had"gehouden. Maar men moet dan zijn verstand laten werken en erkennen, dat dit moeilijk anders had gekund. Immers, de betrekking van ge meentelijk geneesheer is slechts een klein onderdeel der praktijk en over de parti culiere practijfc, alsmede over zijn woning bad de dokter toch zelfstandig te beslis sen. We mogen alleen dankbaar zijn, dat hij een bekwaam opvolger heeft weten te vinden. Beiden, Dr Hondelink en mevrouw zijn hier gekomen, als jonge menschen in den tijd der Spa.ansche griep. Toen hebben ze 'nacht en dag gewerkt. Later zijn zij altijd vol zorg geweest voor hun patiënten. Niets was hun daarvoor te veel. Zij heb ben meer gedaan dan hun plicht alleen. Meerdere cursussen gaven ze, en een zui- fe'.ing-consultatiebureau deed Krabbendij- e boven vele gemeenten uitsteken. Een warm woord van waardeermg en dank komt hun dq.n ook toe voor alles wat zij voor onze lijdende burgerij hebben gedaan. Hij kan niet met een voorstel ko men van B. en W. tot eervol ontslag. Bij de besprekingen was het college onvol tallig en hij wilde geen misbruik maken van deze toevallige situatie. Nu evenwel wil hij persoonlijk een dergelijk voor stel indienen. Dhr Vogelaar wil gaarne al les onderschrijven, wat door den voorz. is gezegd. Krabbendijke is aan deze twee menschen grooten dank verschuldigd. Mis schien spreekt hij nu wel wat persoonlijk, maar hij is overtuigd, dat elke patiënt er zoo over zal denken. Over den aanbevolen opvolger heeft hij niets dan lof gehoord. Ook wethouder Lagendijk sluit zich bij den voorz. en dhr Vogelaar aan. Alsnu wordt met algem. st. het gevraagde earvoi ontslag verleend. De voorz. stelt nu aan de orde, de be noeming van een opvolger. Hij "herhaalt, dat Dr Nieuwenhuijse in de medische we reld 'n goeden naam heeft. Het is iemand met een volle practijk achter den rug hij wordt bovendien warm aanbevo'en door Dr Hondelink, van wien we toch mogen aannemen, dat de belangen van Krabben dijke hem na aan het hart liggen. De heer De Kok is het met den loop der zaken niet eens, hij vindt, dat de autoriteit van den Raad is aangetast geworden en hij is in beginsel geneigd om tot een oproe ping van sollicitanten over te gaan. De voorzitter komt daar tegen op. Als over heidslichaam moet men allereerst zorgen geen blunder te slaan en dit zou bij op roeping gebeuren. Werd zonder meer een gewone advertentie geplaatst, dan voelt hij het aan als iets onoprechts. Werd in de advertentie de juiste toestand uiteenge zet, dan zouden geen sollicitanten opda gen. Men moet hier over een klein gevoe- ligheidje heen stappen, terwille van het prestige van den Raad. Weer sluit de H. M. de Koningin-Moeder heeft Vrijdagmorgen een bezoek gebracht aan het vlieg kamp van de Militaire Luchtvaartafdeeling te Soesterberg. Het is voor het eerst, dat een lid van het Kon. Huis het Vliegkamp Soester'berg bezoekt. Kapt. van Heyst laat H. M. de verschillende types vliegtuigen zien. heer Vogelaar zich bij den voorzitter aan. Weth. Lagendijk durfde de verantwoor delijkheid zonder oproeping eerst niet aan, maar nu, gehooid den Raad, zal hij met het voorstel van den voorzitter om den heer Nieuwenhuijse te benoemen, mede gaan. Nog geeft dlir De Kok te kennen, alsmede ook dhr Hirdis, dat zij zich daar tegen niet zullon verzetten. Met alg. st. wordt daarop de heer Nieu wenhuijse tot gemeente geneesheer be noemd Bj de rondvraag zegt dhr VoTe'aar te moeten opkomen tegen de houding van den wethouder Lagendijk, die de zaak wil omdraaien en advies vraagt aan dm Raad, terwijl volgens hem het college van B. en W. den Raad van advies heeft te dienen. De voorzitter meent den wet houder in bc-scherming te moeten nemen. Hij herhaalt, dat de wethouder in het college gepMt heeft voor eene oproeping omdat hij anders de verantwoordelijkheid te groot vond. Hij voorzitter, was van an dere meening. maar wi'de van z 'n toeval lige machtspositie, omdat weth. Hi dis af wezig was, geen gebruik maken. H f heeft toen zelf voorgesteld om heide meeningen bij den Raad bekend te maken. Dhr Voge laar is door dit antwoord tevreden gesteld. Voor de 'Ziekenhuisverplogiragsver- eeniiging gaven ruim 120 leden zich op. Een spoo r w egongeval. De D- trein FriedrichshafenStuttgart is Zaterdag middag om 14.05 bij het rijden door het sta tion Ummendorf door een tot dusver onbe kende oorzaak gederailleerd. De locomotief viel om, alle wagens kwamen na ontspoord te zijn op den weg tot staan. Niemand werd gedood; eenige reizigers werden licht ge wond, evenals de machinist. De kwetsuren van den stoker zijn ernstiger. Een dronken chauffeur. Te Ant- -n is een dronken chauffeur, die ruzie had met zijn vrouw en de echtgenoote van zijn baas, met zijn auto het trottoir opge reden met het doel beide vrouwen te over rijden. Deze wisten tijdig terzijde te sprin gen, maar drie meisjes, die zich eveneens op het trottoir bevonden werden door den woesteling aangereden. Een der kinderen een achtjarig meisje, werd letterlijk onthoofd, de twee anderen zwaar gewond. De chauffeur, die ook nog de voorbijgangers met een re volver bedreigde, kon tenslotte ontwapend en opgesloten worden. Jeugdige communisten. Vrijdag avond zag een surveilleerende agent op de kade te Rotterdam aan den waterkant twee jongens zitten, van wie er een, toen zü hem bemerkten, iets in het water gooide. De agent vond dit verdacht en hield de knapen aan. In den politiepost werden zfj gefouilleerd, met gevolg, dat op een hunner een groot model automatisch pistool werd gevonden. De agent ging vervolgens terug en vischte uit het water een tasch op, waarin communistische papieren en 'n klein mode) automatisch pistool zaten. Deze tasch behoor de aan een der jongens toe. Tegen beiden, zij zijn de 18-jarige J. Ph. de R. en de 19- jarige W. 'S. is proces-verbaal opgemaakt wegens overtreding der vuurwapenwet. Ernstig auto-ongeluk te Ant werpen. Vrijdagnacht heeft bij de Schijn- poort te Antwerpen een ernstig auto-ongeluk plaats gehad. De Nederlander A. van der Raet, directeur van de grondmaatschappij „Campina" ging des avonds een auto-tocht maken met een drietal dames. Bij de Schjjn- poort reed hij in volle vaart tegen een pijler van het spoorwegviaduct. Een Brusselsche danseres werd op slag gedood. Twee andere liepen zware verwondingen op. Van de Raet, die slechts lichte kwetsuren bekwam, werd onmiddellijk in hechtenis genomen. Gearresteerd. De man, die zich o.a. te Moerdijk had uitgegeven voor ambtenaar van den waterstaat, onder welke benaming hij een weduwe had opgelicht, is te Lage Zwaluwe door de politie in arrest gesteld. Een hevige ontploffing te B r u g ge 'Omstreeks kwart voor negen deed Vrijdagavond een geweldige ontploffing de nieuwe wijk van Brugge in de nabijheid van de Poort van Oostende opschrikken. Het bleek, dat de ontploffing zich had voorgedaan in de Generaal Lemanstraat bij een zekeren Debuyser. m Debuyser was belast met de slooping van voormalige Duitsche abris, de betonnen schuilplaatsen, waarvan er nog vele in de omgeving van Brugge zijn. Hij had daarom in zijn werkplaats een hoeveelheid dynamiet, bestemd om deze schuilplaatsen op te blazen. Omstreeks acht uur 's avonds was er een brandje in zijn werkplaats uitgebroken, en Debuyser, zijn zwager en twee werklieden hadden zich gehaast met emmers water de betrekkelijk geringe vlammen te dooven. Doch het gelukte hen niet en spoedig bereikte het vuur de opslagplaats van het dynamiet, dat met een ontzettenden knal in de lucht vloog. De vier mannen werden weggeslingerd en onmiddellijk gedood, evenals vier personen, die zich in de nabijheid van het huis be vonden. Een aantal kinderen, dat op een naburig veldje voetbal speelde, werd even eens zwaar gewond. D© kracht der explosie was zoo hevig, dat van verschillende huizen de daken werden afgerukt, de ruiten sprongen en de gevels werden beschadigd. De politie en het Roode Kruis waren spoedig ter plaatse om hulp te te verleenen. Nader wordt gemeld: Bij de ontploffing zijn er 8 dooden geval len. 11 personen zijn ernstig gewond. Van deze verkeeren er 4 of 5 in levensgevaar. Het schijnt vast te komen te staan, dat de ontploffing veroorzaakt is door een voorraad dynamiet, die opgeslagen was zonder de ver eischte voorzorgen. DE IJZEREN GUSTAAF. Berst dacht iedereen, dat 'teen April mop was. Niemand wilde 't gelooven en als er in de Berlijnsche bladen over den ijzeren Gustaaf verhalen binnenliepen, trok men de schouders op, om daar mee te zeggen: ik laat me niet voor m mal houden!, Toen echter de berichten aanhielden, n en telkens opnieuw iets omtrent Gustaaf t lezen kreeg, begon men te twijfelen, v -oeg men zich onwillekeurig af: zou '1 dan toch waar wezen? En thans spreekt g msch Berlijn over den ijzeren Gustaaf, v, eet iedereen, wie 't is en ziet men zijn b rugkeer in de rijkshoofdstad met belang s elling tegemoet. Hét was een origineel idee en de TJ11- stein-Verlag heeft er eer mee behaald. Het is journalistiek van de goede soort en ik benijd mijn collega Theobald, redac teur van de „Berliner Morgenpost", die den tocht van Eerlijn naar Parijs heeft meegemaakt. Misschien benijdt hij mij om 't feit, dat ik intusschen een reisje naar Nederland kon ondernemen, want de sportieve Duitscher voelt allicht meer voor de Olympiade, ook al hebben zijn landgenooten bij 't voetbalspel hun dier baar vaderland onsterfelijk geblameerd! Terzake: Gustaaf Hartmann stond een gred deel van zijn leven aan 't station Berlijn-Wannsee met zijn bakkie en zijn houwen Erasmus. Iedereen, die in den zomer in de Wannsee gaat baden, kent den koetsier van de oude Droschke 120. Zoo'n bakkie uit den goeden ouden tijd is in de wereldstad een rariteit geworden. Het snelle tempo van onzen tijd laat zulk een gezellig verkeersmiddel al thans in de wereldstad niet meer toe. Men neemt een .taxi, men springt op een der vele omnibussen of men benut den ondergrond. Voor de electrische tram voelt men reeds weinig meer en er be staan plannen, om die ook maar te ver leggen of geheel af te schafen. Gustaaf trok zich van al die moderni teiten niets aan; met de gemoedelijkheid van den ouden aapjeskoetsier stond hij dag in, dag uit zijn vrachie af te wachten praatte met landgenoot en vreemdeling op zijn onvervalscht Berlijnsch en genoot bij Jan Publiek een zekere populariteit. Met zijn grijzen cylinder en 'zijn ook al grijs- geworden baard wandelde hij zijn .65ste levensjaar tegemoet. Dat bracht hem op een idee. Als er dan toch binnen afzien- baren tijd een eind zou komen aan zijn levenswerk als koetsier, wel, dan moest 't ook een slot worden, dat pakt. Dan wilde hij een reisje maken met zijn ouden Gustaaf?, waar de gansche we reld van op zou zien. Ondersteboven rollen zou gansch Berlijn, wanneer men hoorde, wat de ijzeren Gustaaf op hoo- gen leeftijd nog had aangedurfd. Zoo gezegd, zoo gedaan. In gezelschap van Theobald, een jong, ondernemend journalist, van de UUstein-pers, werd de wereldreis van Berlijn naar Parijs per bakkie den len April 1.1 .begonnen en pas toen uit Brandenburg dien eersten avond berichten omtrent Gustaaf's be houden binnenkomst in druk verschenen, pas toen we kieken te zien kregen, waar op Gustaaf zijn trouwe levensgezellin aan de Wannsee een stevigen zoen tot af scheid geeft, toen pas begonnen we de zaak te gelooven, begonnen we er zelfs schik in te krijgen. Hoe ver zal ie reis gaan? Zal Gustaaf 'tuithouden? En zijn oude, trouwe Erasmus, of die nog sterk genoeg zou blijken? Met den dag werd de publieke aan dacht meer gekitteld en men hoorde op straat den eenen Berlijner aan den an der vragen, of hij al iets naders om trent den ijzeren Gustaaf had vernomen? Dat ging zoo eenige weken achter elkaar. Totdat het einddoel: Parijs I werd bereikt. Het werd een entrée glorieuse voor Gus taaf Hartmann. Tegen half vijf des na middags bereikte hij met zijn Erasmus la ville lumière, de hoofdstad der Fran- sche republiek. Zjjn bakkie was hij die gelegenheid getooid met de driekleur der Duitsche republiek: zwart, rood, goud. Men moet Parijs, men moet 't naïeve Fransche publiek kennen, om te kunnen begrijpen, welk een sensatie zooiets voor den Parijzenaar is: een bakkie, een droschke, een calèche uit de vorige eeuw 1 een verkeersmiddel, dat men in Parijs allang niet meer ziet; daarbij een statigen ouderwetschen koetsier, gekleed in de mode van zijn tijd, een grijizen hoogen hoed, de zweep in de linkerhand, mei de rechterhand den teugel vierend, groe tend naar allen kant, met waardigheid. De menigte stroomt toe, persmuskieten willen den grijzen Gustaaf uitvragen, de kiektoestellen zijn druk doende, om dit historisch moment in 'tParijsche bou levardleven te vereeuwigen, filmopnamen worden gemaakt en straks zal men over de gansche wereld zien, hoe de Fransch- man, verstaat, om een burger de eere te brengen, welke hem toekomt. Het wordt een optocht van auto's langs de avenue Jean Jaurés, rue Lafayette, Grand Opera en de tocht, eindigt bij de Madelaine. Gustaaf Hartmann, de bakkies koetsier uit Bierlijn-Wannsee komt onder den indruk van het onvergelijkelijk schoo- ne Parijs, wordt innerlijk beduusd onder 't gejuich en gewuif der enthousiaste me nigte, gaat zich nu pas bewust worden, wat hij begonnen is. Hier dus, aan de Seine, zal hij straks zijn 66sten jaardag mogen vieren. Wie had dat tien jaar geleden kunnen den ken I jUs een bode van goede tijding, als een bemiddelaar tusschen Frankrijk en Duitschland wordt hij opgenomen ejj ont vangen. Wat zal daar straks zijn oudje in Wannsee van zeggen? Zal ze tevreden zijn met haar Justav? Er is een feest comité gevormd door Parijsche studenten, de koetsiers der befaamde vroegere fiacres, Gustaaf's Parijsche collega's, be woners uit 't quartier-Latin, de boh •- miens zij allen wil'en den ouden koetsier laten zien, hoefeer ze zijn -origi- nede gedachte waardeeren. Collega Theo bald, de correspondent van de Berliner Morgenpost, wordt begroet door Coulant, den redacteur van Paris Midi en de politie moet ingrijpen, om de orde op straat te regelen. Zulk een opschudding veroor zaakt de ijzeren Gustaaf in Parijs I De oude Erasmus schudt er zijn breeden kop bij. Op 't, redactie-bureau van de Paris-Midi worden de wereldreizigers verwelkomd en 't Duitsche gezantschap heeft drie heeren gezonden, om uit naam van den Duit schen gezant von Hoesch den onderne- menden Droschk-nkutscher te begroeten. Officieel wordt Gustaaf op het gezant schap uitgenoodigd. De gansche Parij«che pers is op de been en 's avonds staan de nachtcdities vol over Pferdedroschke no. 120. Sommige verslagen dragen tot op schrift: Vive Gustave! Er is een groot program samengesteld, om Gustaaf te hul digen en ik vermoed, dat we van Parijs uit nog allerlei ongelooflijke dingen te hooren zuilen krijgen, waaruit valt af te leiden, hoe sterk de eenvoud der 19e ppuw ou den modernen 'nonsch van de eeuw der techniek inwerkt. Ver van den man, met wien ze wel haast veertig jaar «alle zorgen deelde, zit in de Alfenstraat 11 te Wannsee Mutter Hartmann geduldig op haar Gustaaf te wachten. Zij heeft in 't harde leven ge leerd om geduldig te zijn. Terugkomen zal hij stellig I In de eenvoudige woning lig gen tafel en stoelen vol met krantenuit knipsels, kieken, telegrammen .en brieven. Men heeft haar nauwkeurig van 'alles op de hoogte gehouden en onderweg werd ze door Gustaaf soms aan een telefoontoe stel van buren geroepen, om op verren afstand heel even een praatje met haar man te kunnen maken. Dat beviel haar maar half, want ze is niet gewend aan telefoneeren. „U gelooft niet, wat een werk 't is, om al dien boel uit elkaar te zoeken. Ik heb er uren werk aan, want later wil hij natuurlijk zelf alles zien en lezen. Niet alleen uit de buurt, maar ook uit plaatsen, waar hij met zijn bakkie is geweest op de doorreis, liepen kaarten en brieven binnen, 't Is bar f Ik ben maar blij, dat nu eindelijk alles met dien tocht goed is afgeloopen. Eerst wil de ik er niets van weten, ik dacht: dat is weer een van zijn malligheden, zooals hij die al vroeger ook deed maar mijn man heeft een dikken kop en zoodoende heeft hij zijn plan doorgezet. Neen, Gustaaf was niet altijd koetsier Als leerling is hij 'twerk bij een bakker begonnen jn de buurt van Maagdenburg. Ruim veertig jaar geleden kwamen we naar Wannsee, begonnen er een krui denierswinkel en maakten er later een stalhouderij van. Omdat we met één rij tuig begonnen en daar nummer 7 op stond, noemden ze mijn man toen al „de vroolijke zeven". Kort voor den oorlog hielden we al twee rijtuigen en langen tijd ging alles goed. Later viel 'them moeilijk, om met den tijd mee te gaan en de laatste jaren na den oorlog hadden we alleen nog maar no. 120. Gisteren moest ik weer aan de telefoon komen- Hij had uit Parijs opgebeld en ik kon hem uitstekend verstaan. Zijn hotelkamer moet vol met bloemen staan. Als hij bij die lucht maar kan slapen l Het wordt zoetjesaan tijd dat mijn man weer naar huis komt. Als hij nou maar goed verdiend heeft met die reis, dan laten we 'thuis netjes schilderen, koopen we wat moderne meubelen en kunnen we in den zomer allicht een paar kamers ver huren. We hebben dan Jieiden een bof fer f" Berlijn,- 11 Juni 1928- De Vroedschan van Zierik- z e e, van de tweede helft der 16e eeuw tot 1795, door P. D. de Vos, gemeente archivaris van Zierikzee. Uitgave G- W. den Boer, Middelburg. Aan het prospectus van dit werk, waar van de eerste aflevering van 61 bladz. groot octavo formaat verscheen, is het volgende ontleend: Familiegeschiedenis, en stedegeschiede nis, beide maken de bestanddeelen uit van de historie der vroedschappen. De geschiedenis der regentengeslachten is zoo nauw verbonden met de plaatselijke lotgevallen, dat zeer dikwijls het eene niet kan begrepen worden zonder de kennis van het andere, en omgekeerd. Onze oude stedebeschrijvingen, meestal in statige folianten en kwartijnen versche nen, geven naast de lotgevallen van de plaats, niet zelden lijsten van regeerings- leden en van regenten en regentessen van liefdadige instellingen waardevolle bijdragen inderdaad voor den lateren sa mensteller van de geschiedenis der stede lijke vroedschappen. Een geschiedenis van een vroedscha, toch omvat, beha've het o gesomde, nog vele andere bijzonderheden, waardoor het beeld van de afzonderlijke personen ons duidelijker voor oogen kom' dan de klas sieke stedebeschrijvingen dit geven. Zierikzee, van ouds de tweede stad van Zeeland en tol 17j5 een belang rijke en machtige plants in het Zeeuw- sche gewest, heeft het ongeluk gehad in Februari 1811 veel oud archief te ver liezen en met den kerkbrand van Oc- lober 1S"2 is ook nog heel wat (kerke- rekeningen en begraafregistersl verloren gegaan. Uit wat overbleef heeft nu de samensteller van het bovengenoemde werk getracht al datgene bijeen te bren gen, wat eigenaardig in eene geschiedenis van een vroedschap tehuis behoort. De te behandelen vroedschappen of raden in dit werk, van de tweede helft der 16e eeuw tot 1795, zijn ongeveer .'UO in getal. Waar het mogelijk was zijn de woonplaatsen in de onderscheiden deelen der stad opgegeven, is de grootte der nalatenschappen meegedeeld, zijn de bijzonderheden betreffende leven en be drijf niet vergeten. Na het verschijnen van de laatste af levering van het werk zal een inleiding volgen om vóór de eerste aflevering ge plaatst te worden,, bevattende een histo risch overzicht van de samenstelling der regeering van Zierikzee, met bijzonderhe den, ontleend aan de oude contracten van harmonie die zoolang geheim ge houden regeeringsovereenkomsten uit ambtsbejag waarvan een groot deel weliswaar indertijd door Jhr Mr J. de Witte van Citters in het licht is gegeven, maar met verzwijging van de namen der deelhebbers. Elen groot aantal Zierikzeesche regen tengeslachten, plm. 130, wordt in dit werk behandeld, terwijl aan het slot de wapens of zegels dezer geslachten zullen worden beschreven. Het is een kostbare onderneming deze uitgave ,msar die ongetwijfeld door velen zal worden gewaardeerd. Programma van Maandag 25 Juni. HUIZEN. 1870 M. 7.308 Zangcursus door Jac. Ph. Caro. 8 Concert. HILVERSUM, 1060 M. 8 15 Aansluiting van het Kurhaus te Scheveningen. Volks concert. DAVENTRY, 1600 M 7 05 Het Marguer. Morgan Trio. 7.35 Moderne Engelsche liederen. 8.20 Het British Women's S'-mpbony Otchestra" (Dames-symphotnie- orkest). Programma van Dinsdag 26 Juni. H'LVERSUM, 1060 M. 12.30—2 Lunch- muziek. 5.307.15 Concert door het omroep-oxkest. 8 Marschconcert door de Kon. Militaire Kapel. HUIZEN, 340.9 M. Na 6 uur 1870 M. 12.301.30 Lunchmuziek. 67 Diner* muziek. 8 N.C.R.V. Concert Chr. Gem. Koor „Excelsior". Spr. ds K. Schilder. DAVENTRY, 1600 M. 11.20 Gramafoon- muziek. 12/20 Concert. 1.202 20 Orkestconcert. 3.35 Muziek. 4.10 Muziek 4.20 Orkestconcert. 4C50 Orkestconcert. 6.20 Gramofoonmuziek. 7 05 GTamofoonmuziek. 7.35 Moderne Engelsche liederen. 8.05 Vocaal con cert. 8.20 Concert door de militaire kapel. PARTJS. „Radio Paris". 1750 M. 10 50 11 Gramofoonmuz'lek. 12.502 10 Orkestconcert. 4.055 05 'Orkestcon cert. 9 0511.20 Concert. LANGENBERG, 469 M. 1.25—2.50 Or kestconcert. 6.207.15 Kamermuziek. 8.35 Robert Koppel-avond. BRUSSEL, 509 M. 5 20 M. Gramofoon- tauziek. 5 50 OTkestconcert. 6.50 )p .36Trioconcert. 8.2010.35 Concert in den dierentuin te Antwerpen.

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1928 | | pagina 6