Wat er deze week voorviel.
HetZeeuwsche hoekje.
Rechtzaken.
Ingezonden stukken
Land- en Tuinbouw
De toestand te Vlissingen, waar
de staking nu al weer 14 dagen duurt, wordt
er da laatste dagen niet rustiger op. Het
nieuwsgierige publiek is oorzaak, dat de po
litie reeds enkele avoiiden met kraaht moest
optreden en nu en dan harde klappen moest
uitdeelen. Het aantal stakers dit blijkt
wel uit de mededeelingen van beide par
tijen is deze week eer toe- dan afge
nomen.
Het bericht, dat Gedep. Staten de eleo-
trifioatie van de middengroep
weer op de lange baan willen schuiven, heeft
begrijpelijkerwijze bij de betrokkenen, die aj
zoovele jaren hebben moeten wachten, ern
stige ontstemming gewekt. In Goes is zelfs
een comité opgericht, dat zich met een adres
tot de Prov. Staten zal wenden, waarin in
trekking van het bekende besluit van 1917
zal worden gevraagd, althans vrijheid voor
Goes om zelf stroom te mogen opwekken.
De autobuskwestie, die, niet het
minst in Zeeland, zooveel stof heeft opge
jaagd, omdat velen gevoelden, dat hier on
recht werd gepleegd en macht boven recht
gold, is deze week in een avond (nacht)
zitting der Tweede Kamer behandeld. Veel
resultaat valt eohter niet te boeken. De Mi
nister van Waterstaat ziet het onrechtvaar
dige van sommige zijner beslissingen nog Bteeds
niet in. Z.Exo. moest zich in de betrok
ken streken zelf eens komen overtuigen. Hij
zou wat hoorenl
De afd. Zeeland van den Chr. Doeren
en Tuindersbond hield deze week haar
algemeene vergadering. Het was een gezel
lig, eerzaam samenzijn, waar o.m. de bekende
kwestie der handelspolitiek aan de orde kwam.
Het samenzijn der communis
ten te Amsterdam op Zondag j.l. kan moei
lijk gezellig genoemd worden, want de eene
groep bewerkte de andere met pooten van
tafels en stoelen. Zelfs de dames werden
niet ontzien. Leerzaam was die vergadering
eohter wel. Ze leert ons nJ. den waren
aard dezer lieden kennen.
Oo(k uit het gebeurde op dienzelfden dag
in het Amsterdamsche stadion, waar ter ge
legenheid van de Olympische spe
len de Duitsche en Urugueesohe voetballers
elkander bekampten, maar waar de wedstrijd
ontaardde in een vechtpartij, kunnen wij onze
conclusies trekken. De gevaren, aan deze
Olympische spelen verbonden, die van Chris
telijke zijde zijn genoemd, blijken niet denk
beeldig te zijn.
Wat de buiteniandsche gebeurtenissen be
treft, mag melding worden gemaakt van een
bijgelegd geschil, n.I. tusschen Italië en
Joego-Slavië. Mussolini heeft n.I. ver
klaard, dat hij door de nota van Joego-Slavië
bevredigd is. Moge de vrede in dia gevaar
lijke buurt nu ook verder niet verstoord
worden.
Een andere kwestie waarmede de Volken
bondsraad zich deze week weer bezig hield,
n.l. da geschiedenis met da machine-ge
weren te Gotthard is niet zoo tot
algemeene tevredenheid opgelost. Men vond
het rapport, hierover door onzen Minister
van Buiteniandsche Zaken uitgebracht, niet
geheel afdoende. Het bracht niet de verlangde
opheldering.
Over de Italia, het aan de Noordpool
verongelukte Italiaansche luchtschip', valt nog
weinig niéuws te melden. Verschillende radio
amateurs hebben allerlei signalen, vermoede
lijk van het luchtschip afkomstig, opgevangen,
maar men heeft de bemanning nog niet weten
te bereiken. De moeilijkheden aan de redding
verbonden, zijn dan ook zóó groot, dat wij
ons daarvan moeilijk een voorstelling kun
nen imakem.
Ook te Brugge, Veurne en andere Zufd-
nederlandsche steden waren de ceüebroe-
ders gedurende het Vlaamsche tijdperk
van de Hervorming om diezelfde reden ge
bleven.
De cellebroeders te Middelburg hebben
niet lang meer in hun klooster gewoond,
want hun werd het Bagijnhof als woon
plaats aangewezen, waarvan een gedeelte
tot begraafplaats gebruikt werd voor per
sonen, die aan de pest waren gestorven.
Het is nog niet veel jaren geleden, dat
„De Schelde"-staking.
Helaas is in onze provincie, in de
fabrieksstad bij uitnemendheid, Vlissin
gen, een staking uitgebroken van een
omvang, zooals we dien -in Zeeland niet
kennen.
Ik herinneT me wel een staking van
bouwvakarbeiders te Goes, die ©an 60, 70
man omvatte en een sqhilderss taking in
Middelburg, waaraan misschien een onge
veer gelijk getal arbeiders deelnam, maar
een staking als nu .in Vlissingen veertien
dagen aan den gang is, is in Zeeland iets
ongehoords.
Wij, Zee uwen', lazen altijd met spanning
van' groote stakingen in Amsterdam en
Botterdam, van de sterke detachementen
politiemannen en militairen, die er heen
gezonden werden om és orde te handha
ven. Hoe stonden we versteld
van de brutaliteit en den vechtlust van
het straatpubliek, dat zich dapper weerde,
hoewel het met de stakinlg op zichzelf
niets te maken had. He© bewonderden we
den! moed van politie en militairen om
dat met steemen en andere projectielen
gooiende plebs achteruit te drijven en
straten binnen te dringen, waarin uit
ieder raam bloempotten! etc. hun naar
het hoofd geworpen konden worden.
En nu hebben we in eigen provincie
een staking in een bedrijf, dat voor het
economische leven van Vlissingen en
naaste omgeving van zeer groots betee-
kenis is.
op het Bagijnhof menschen woonden, die
cellebroeders weiden genoemd, en die
zieken en overledenen overbrachten naar
het Gasthuis. In de buurt is nog de Celle-
broersgang. uitkomende op de" Bree, bij
het vroegere Bagijnhof.
Het klooster der vroegere Cellebroeders
werd eerst tot een krankzinnigengesticht
of „Simpelhuis" ingericht en het brjbe-
hoorend kerkgebouw werd een tapljtfa-
briek. In 1629 werd de kerk "aan de
Engelsche gemeente afgestaan.
Bijna 3 eeuwen heeft zij als zoodanig
dienst gedaan, tot de Engelsche gemeente
wegens het geringe aantal leden ongeveer
12 jaar geleden werd opgeheven. Het
gebouw kwam toen in eigendom van de
Ned. Herv. Gemeente, die het later als
zendingskapel heeft laten gebruiken.
Thans houden ook de Gereformeerden
in Hersteld Verband er geregeld hun gods
dienstoefeningen.
B. J. de Meg.
Ritthem, Juni 1928.
Rechtbank te Middelburg.
DE MOORD TE MIDDELBURG.
Haar blinden man vermoord.
Ter terechtzitting van de Rechtbank te
Middelburg van gisteren werd behandeld
de zaak tegen W. A. B., 26 jaar, weduwe
S. de J., wonende te Middelburg, thans
in voorarrest, verdacht van op 15 en
18 April 1928 te Middelburg na rijp be
raad en kalm overleg het plan te hebben
gemaakt, haar man door vergiftiging van
het leven te berooven door in het hem
toegediende voedsel (pap; Rodent ratten
vergif te mengen, welk voedsel de man
die blind was, tot zich heeft genomen,
tengevolge waarvan hij 'op 19 April is
overleden. Verdachte werd rechtskundig
bijgestaan door Mr A. J. van der -Weel, ad
vocaat te Middelburg.
Voor deze zaak bestond een ongekend
groote belangstelling. Eenige uren vooj
den aanvang der zitting wachtte reeda
een file van menschen, om tot de recht
zaal te worden toegelaten. Een achttal
rijksveldwachters was tot handhaving 'dei
orde aanwezig en toen het oogenhlik ge
komen was, dat het publiek werd toege
laten, stroomde de rechtzaal alras ge
heel vol, terwijl eenige honderden perso
nen niet konden worden toegelaten. Dezé
wachtten buiten het Gerechtsgebouw den
uitslag der behandeling af en stonden
de zaak te bespreken.
De Rechtbank was samengesteld uii
de heeren Mr Jolles, voorzitter, Bijbau
en Portheine, rechters, terwijl het open
baar ministerie werd waargenomen dooi
den subst. officier van justitie, Mr baron
van der Feltz.
Nadat verdachte op de beklaagdenbanfi
had plaats genomen, ving het getuigen
verhoor aan.
Als eerste igetuige-deskundige werd ge
hoord professor van Itallie ,hoogIeeraaï
aan de Rijksuniversiteit to Leiden, aan
wien -een onderzoek was opgedragen in
verband met het toegediende vergif. Des
kundige verklaarde, dat in Iijkdeelen van
den overledene phosphordeelen werden
aangetroffen en dat aan den overledene
zeer waarschijnlijk meer dan eens phos
phor was toegediend. Deskundige achtte
het daarom ook waarschijnlijk, dat de
dood door het gebruik van phosphorus is
ingetreden.
De tweede deskundige, Dr Hulst, uit
Leiden, die de gerechtelijke sectie ver
richtte, verklaart, dat door hem is ge
constateerd, dat de dood een gevolg is
geweest van vergiftiging. Het staat voor
deskundige vast, dat geen andere doods
oorzaak aanwezig kon zijn.
De heer Visser, reclasseerings-amhte-
naar, geeft verslag van verdachte's jeugd,
en later verleden, alsmede omtrent dó
huiselijke toestanden en de maatschappe
lijke gedragingen van verdachte. Hieruit
bleek, dat verdachte haar man haatte, en
dat die haat hoe langer hoe grooter werd,
toen verdachte genegenheid voor een an
der persoon opvatte.
Het zal nu, naar te vreezen is, onder
vonden worden, welk een funeste werking
een' massa-staking op breeda kringen dar
maatschappij heeft.
Staken brengt altijd schade en nadeel.
Voor heide partijen. De staking is nog
altijd geweest en zal ook hier wel blijken
te zijh, een tweesnijdend scherp zwaard,
dat treft hem die geslagen wordt en dia
slaat.
Natuurlijk worden er door de vakbon
den' uitkeeringen aam de stakers gedaan.
M-aar die kuniien nooit zoo hoog zijn,
als -de loonen, die anders verdiend zou
den zijn. Onze winkelstand te Vlissin
gen en Souburg, en in mindeTe mate
te Middelburg, zal dan ook spoedig de
nadeelige gevolgen in de toonbankla on
dervinden.
Duurt zulk een staking lang, dan zal
ook de fiscus zulks terdege ondervinden.
Het inkomen daalt natuurlijk, maar als
straks armoe en gebrek ip. -de woningen-
hun intrede doen, zal ook het aantal
oninbare posten, betrekking hebbende op
het inkomen van liet vorige jaar, groot
worden. En dat in een stad als Vlissin
gen, dat reeds zoovele crises m'aest door
staan en al berucht is door zijn hooge
belastingen 1
Ik denk ook aam de kerk en allerlei
Christelijke actie. Er kan ook een tijd
komen, als 'het gaat nijpen, dat ook de
bijdragen hiervoor verminderd zuilen
moeten worden, al ben ik er van over
tuigd, dat onze Christen-arbeiders dit voor
het allerlaatst zullen bewaren.
De derde getuige de Troye, molenma
ker te Middelburg, zegt, het gezin van
verdachte goed te kennen, hij komt reeds
ruim drie jaar over den vloer.
President: Hoelang leef je reeds met
haar?
Getuige: ongeveer 4 maanden.
President: Heeft verdachte wel eens
te kennen gegeven dat zij haar man moe
de was?
Getuige: Ja. Ze zei, ik zal hem ver
geven. Ze wilde met mij trouwen.
President: Als de man overleden was,
zou 'je haar dan hebben getrouwd, waar
op getuige bevestigend antwoordde.
President: Heeft zij niet gezegd, dat zij
van "plan was vergif te balen om haar
man te vergeven?
Getuige antwoordt hierop, dat zijl hem
dat inderdaad had gezegd.
Getuige zegt vervolgens, dat verdachte
eenige dagen voor den moord bij hem
in den tuin is gekomen, bij zich hebbende
een fleschje, waarin zij zeide, dat zich
daarin vergif bevond.
President: Wat heeft zij je toen ge
zegd?
Getuige: Daar ga ik mijn man mee
vergeven.
De President 'maakt getuige erop op
merkzaam, dat hot dan toch zijn plicht
was geweest, de politie te waarschuwen
waardoor hij dan ook verdachte van den
ondergang zou hebben kunnen redden.
Getuige verklaart verder later te hebben
waargenomen dat verdacht© pap voor
haar man klaar maakte en een gedeelte
van den inho-ud van hot fleschje door het
voedsel mengde.
Op een vraag van den President hoe
getuige deze daad van' de vrouw lijdelijk
kon aanzien en den man niet heeft ge
waarschuwd, blijft getuige- het antwoord
schuldig en ze-gt toen te zijln weggegaan.
Hij heeft verdachte o-ok nog aan haar
man hooren vragen of de paip- lekker
smaakte, hetgeen deze bevestigde. 0-ok
heeft getuige e-en1 paar keer waargeno
men dat koffie welke verdachte haar
man gaf, er blauw uitzag. Verdachte
heeft aan getuige nooit het zwijgen .op
gelegd, en ze heeft getuige meermalen
gezegd, dat ze blij zo-u zijn als haar
man dood was. Getuige was er bij toen de
man stierf.
0-p een vraag van den Officier of ver
dachte niet meermalen had gezegd, dat
zij! met h-et plan liep- haar man van kant
te maken, antwoordt getuige be-vestigeind.
Getuige had verdachte beloofd als kost
ganger bijl haar te blijven.
Verdachte, door den President onder
vraagd, zegt o-p 18 October 1920 met
haar nu -overleden echtgenoot te zijln ge
trouwd. Deze was to-enl re-eds blind. D-e
verstandhouding is e-en jaar of vijf goed
gegaan', -doch sedert het laatst van 1925
liep het mis.
Op een vraag van den President, of
verdachte zich met meerdere mannen af
gaf, antwoordt ziji bevestigend. Verdachte
zegt toen in aanraking te zijln gekomen
met getuige de Tro-ye. Verda-chte haatte
haar rn-an'. Zij kreeg steeds standjes en
vatte toen' he-t plan op haar man van kant
te maken. Indien zijl geen kind had ge
had, zou zij' zonder meer bij hem zijn
weggegaan. Nadien ko-cht verdachte bij
de-n drogist Schiuite een doosje Rod-e-nt
rattenvergif, en mejagde dat in de pap
die zij haar man toediende. De eerste
keer een! klein beetje op- een lepeltje,
hetgeen niet het eewenschte resultaat
had. Verdachte geert toe toeni aan haar
man te hebben ge-vraagd of het goed
smaakte. Na het gebruik van bet voedsel
gaf haar man' over. Zij heeft toen de
dokter ontboden.
Op een vraag van den President, of
verdachte, toen de dokter had gezegd,
dat het een' geval van „lichte griep" was,
n!og' geen drang gevoelde tegen hem te
zeggen wat er gebeurd was, antwoordt
verdachte ontkennend.
President: Waarom hebt ui een adver
tentie in de courant geplaatst dat tot
uw groote droefheid uw man| was over
leden?
Verdachte: Dat heeft de lijk-dieniaar ge
daan. Orn het geld van de verzekering
beb ik hef niet gedaan, zegt verdachte.
Een staking van eenige beteekenis le
vert natuurlijk altijd stof voor allerlei
beschouwingen. En dit vooral' in Zieeland,
waar de dingen op sociaal terrein zich
wat langzamer ontwikkelen dan wel in
andere deelen van ons land.
Ik ken verschillende Christenmenschen,
die over staken' maar één meening heb
ben: het is voor een Öhristenarbeider
ongeoorloofd, hij moet dat maar aan de
socialisten overlaten. Als een Christelijke
vakvereeniging zooals inderdaad wel
èens gebeurt, als haars inziens de ér
ge-nide noodzaak niet aanwezig is, het
parool geeft: „doorwerken", dan is pas
volgens hen de zaak gezond.
En of .ik hen dan al wees op hetgeen
over staken' reeds in 1891, op het eerste
Christelijk sociaal congres is uitgesproken,
of ik hen al noem de lectuur, die sedert
dat jaar over dit onderwerp verschenen
is, het baat niet, ze nemen er geen ken
nis van en blijven bij hun meening.
Het is dan! maar het beste te zwij
gen en 'ik wil ook nu niet trachten'
dezulken te overtuigen. Ik twijfel er niet
aan, of ze zullen ook nu wel weer
■onverklaarbaar noemen "de houding van
den Christelijk en Metaalbewerkersbo-nd,
die mede 'het sein tot staken gaf.
Het ligt allerminst in m'n bedoeling
bij dit con'flict, dat een hoogst ingewik
kelde vóórgeschiedenis heeft, de schuld
vraag in een paar woorden te beantwoor
den. Maar wel wil ik vastleggen het
recht, dat genoemde vakvereeniging had,
om, nadat alle andere middelen om te
verkrijgen;, wat volgema haai billijk en
Op verzoek van den Officier van Ju
stitie leest de Griffier voor een rapport
van verdachte's vroegere huisdokter,
waaruit blijkt, dat deze verdachte herhaal
delijk heeft gewezen o-p de slechte behan
deling van haar gezin en haar meermalen
heeft aangeraden een wijkverpleegster te
nemen. Verdachte wilde daarvan echter
niets weten en zeide daar zelf wel voor
te kunnen zorgen.
De Officier van Justitie aan het woord
komende, zegt dat er geen ernstiger mis
drijf is waaraan men zich kan schuldig
maken dan een moord. Dit is het meest
afschuwelijke wat een' .mensch doen kan.
Deze moord nu, waarvoor verdachte te
recht staat, is in koelen bloede en na
kalm overleg gepleegd. Dit wordt bewe
zen door de bekentenissen van verdachte
en do-or getuige de Troye, die gezien
heeft dat verdachte het vergif in het
voedsel deed, wat ziji haar man1 toediende,
bovendien door d-e deskundige verkla
ringen die zeggen Phosfur in de lij'-kdeelen
te hebben aangetroffen. Verdachte zegt
door haar man te zijn mishandeld, doch
dit kan geen reden zijn to-t dit afschuwe
lijk misdrijf. De getuige de Tro-ye is nu
ongeveer vier maanden geleden 'in haar
levemi gekomen. Het was niet noodzakelijk
dat verdachte- haar man doodde, deze was
blind en zij hald bij hem kunnen wegloo-
pen. 3 kinderen van verdachte zijln over
leden. Als de huisarts haar wenken gaf
voor de behandeling harer kinderen, wan
neer deze ziek waren, volgde zijl dia
niet op. Spreker heeft niets kunnen ont
dekken wat e-en dergelijk fait als deze
moord motiveert. We zijn' ip 'het bezit
van een rapport, waarin verklaringen van
verschillende menschen, waarvan het
eindresultaat is, dat verdachte goed bij
haar verstand is, doch als. een laagstaan
de vrouw moet warden1 beschouwd.
Dat zij moreel zeer laag staat zal
ieder moeten toegeven die deze z-aak
bestudeert. Daarop wijst ook de doodsaid-
vertentie, die spreekt van „groote droef
heid" en „mijn geliefden man e-n vader".
In de brieven die .zijl gedurende haar
gevangenschap aan getuige de Troy-e
schreef, rept zij met geen woord over
haar overleden echtgenoot, e-en hulpe-
looze blinde man. Dit, zegt spreker,
stempelt haar tot een moreel laag staand
individu.
De Officier van Justitie acht verdachte
volkomen toerekenbaar voo-r alles wat zij
gedaan heeft. De daad is afschuwelijk
en eischt een strenge straf. Levenslang
zal spreker niet vragen, doch een zeer
zware straf is hier o-p haar plaats.
De Officier eischt wegens mo-ord een
gevangenisstraf van 20 jaar.
De verdediger, zijn pleido-oi aanvan
gende, zegt, w-at de feite-n betreft, hij kort
kan zijn. Verdediger onderschrijft wat
het O. M- zegt ten aanzien van het
geleverde bewijs. Verdachte heeft de fei
ten bekend, zij vertelt ©en -en ander o-p
een manier of het de gewoonste zaak van
de wereld is. Riji een1 oppervlakkigs be
schouwing is men geneigd een dergelijke
houding te betitelen met „onverschillig
heid". De meest verstokte misdadiger
zou, nog eenige gemoedsbeweging laten
blijken, doch deze vrouw niet. Motieven
tot de daad ontbreken hier, zegt spreker.
De gansche zaak gaat langs verdachte
heen. Als er over de zaak met haar
wordt gesproken, is ziji er met de ge
dacht© niet bijl. Typeerend daarvo-or is,
dat toen spreker verdachte 'tijdens haar
gevangenschap bezocht om over de zaak
te spreken, zij hem ten antwoord gaf:
„daar denk ik nooit meer over, dat is
öu afgeloopen."
Dit optreden, zegt verdediger, doet twij
felen aan haar verstandelijke vermogens.
Zij is reeds zeer vroeg uithuizig geweest
en op 19-jaxigen leeftijd gehuwd. De wijze
waarop de verbintenis tot stand kwam
met dezen 18 jaar ouderen blinden man
kan niet worden verklaard als een daad
om dezen man te helpen, doch als een
bewijs van afwijkende verstandelijke ver
mogens.
Ook uit gesprekken die verdediger had
met plaatselijke medici is hem gebleken
dat het met de toerekeningsvatbaarheid
van verdachte niet in orde is. We kun-
mogelijk was, hadden gefaald, de staking
te proclameer en.
Of er bij de socialisten en syndicalisten
ook andere bedoelingen hebben voorge
zeten' (alle vakorganisaties streden voor
één, in gemeenschappelijk overleg ontwor
pen voorste"), m eten zj weten. Ik-west,
dat de ro-ode vakbeweging van een geheel
ander principe uitgaat dan de Christelijke
De laatste is dan ook niet verantwoor
delijk voor de eerste. Zij moet de verant
woordelijkheid voor eigen daden dra
gen.
De Christelijke vakbond, die heusch
niet aan den rooden leihand loopt (lees
er bij andere gelegenheden de socialisti
sche pers maar pp na!) was en is van
meening voor een rechtvaardig, billijk
verzoek te strijden. Eerst is er herhaal
delijk over geconfereerd met de directie.
Het baatte niet. .Men kwam niet verder.
E'eh. poging van den rijksbemiddelaar, mr
Aalberse, leidde niet tot pem resultaat,
om-dat de Directie van! „de Schelde" niet
tot concessies bereid was.
Een tweede bemiddelingspoging van
den voorzitter der arbeidsvertegenwoordi-
ging aan „d-e Schelde" mislukte even
eens.
Nog een geheelen dag bleef de vrijge
stelde van den Chr. Metaalbewerkers!)on-d
disponibel om met de Directie te spre
ken. Maar ze ging geen streep van het
door haar ingenomen standpant af.
En wederom, ik ga de schuldvraag
niet beantwoorden, maar ik neem toch
gelet op het voorgaande, akte van die
verklaring, opgenomen in "„da Metaalbe
nen evenwel niet positief zeggen dat ver
dachte ontoerekenbaar is. De straf mag
niet worden beschouwd hls vergelding
of wraak doch dient volgens de moderne
leer gericht te zijn op verbetering van
het individu, naast beveiliging van de
maatschappij..
Op grond van een en ander acht ver
dediger een psychiatrisch onderzoek van
verdachte onontbeerlijk hetgeen hij de
rechtbank dan odk met den meesten aan
drang meent te moeten in overweging
geven.
Na repliek van het O. M. en dupliek
van den verdediger bepaalt te rechtbank
de uitspraak op 26 Juni a.s.
Kinderdoodslag. De Tielsche
rechtbank heeft gister van rechtsvervol
ging ontslagen met bevel tot plaatsing in
een krankzinnigengesticht voor den tijd
van 1 jaar de 39-jarige Cornelia S. te Eist,
die het kindje, waarvan zij 7 Februari j.l.
was bevallen door verstikking om het le
ven gebracht en daarna het lijkje in een
sloot geworpen had. Het rapport van de
psychiaters had verdachte ontoerekenbaar
verklaard.
(Buiten verantwoordelijkheid van de redactie)
Vrouwen en Meisjes tijdens de Olym
pische Speren.
Het spreekt vanzelf, dat tijdens de Olym
pische Spel-em naast de duizenden vreemde
lingen ook tallooze landgenooten naar Am
sterdam zullen komen hetzij om de Spelen
te zien hetzü in de verwachting daar in een
of ander opzicht werk te vinden.
Aan allen, die hopen in Amsterdam een
betrekking te krijgen in de komende maan-
d«n en wjj denken daarbij meer in hel
bijzonder aan vrouwen en meisjes, die ar
beid zoeken in pensions .restaurants e.d.
geven wjj ernstig in overweging teneinde te
leurstellingen te voorkomen NIET naar Ara-
sterdam ta gaan zonder vooraf van. een be
trekking verzekerd te zijn. Inlichtingen om
trent dergelijke betrekkingen worden verstrekt
door het inlichtingenbureau van het Chris
telijk Sociaal C-omité tijdens de Olympische
Spelen, Prins Hendrikkade 34, vlak tegen-
over het Centraal Station. Laatstgenoemd bu
reau verleent ook gaarne zijn medewerking
by het verkriigen van betrouwbaar logies voor
werkzoekenden, voor vrouwen, die in dienst
betrekking zijn en tevens voor vrouwelijke
bezoeksters der Spelen, die dit wensc-hen.
Ook worden vrouwen en meisjes, dio in
Amsterdam op «enigerlei wijze in ongelegen
heid geraken en raad en bijstand noodig
hebben, dringend aangeraden zich te wen
den tot gemeld informatiebureau (telefoon
42234). Nadere inlichtingen omtrent den ar
beid van het Christelijk Sociaal Comité en
geschriften met waardevolle adressen en ge-
gevems worden op aanvrage door het bureau
kostelooa verstrekt.
Namens het Christelijk Sociaal Comité
tijdens da Olympische Spelen,
Mr Dtr P. :H. W. G. VAN DEN HELM,
Jhr M. O. T. VAN LENNEP,
Alg. Secretarissen.
Voortzetting van het Gist-Vïtamme.
Kippetjes, die nooit eitjes zuUen (eggen.
De lezer zal wel begrijpen dat steeds
mijn stelregel is: Voer vitamine- en mine-
raleurijk voer, het zal veel misère voor
komen. Ze vormei feitelijk een soort vei
ligheidsklep van de pluimveehouderij en
al zal mem nui duizendmaal aantooinem
dat een goed machinist geen veiligheids
klep noodig beeft, toch leert de practijk
dat men. ze beter op alle machines aan
brengen kan. Zoo is het ook met de
pluimveevoeding, beter iets ta weel dan
te weinig. De groote vraag is echter;
hoeveel? want men moet wel voldoend©
geven, doch moet niet veel meer geven
dan noodig is, omdat het anders te
duur wordt.
werker": „Wij van onzen kant (d.i. de
Chr. Metaalbewerkersbon'd) zijn beTe-id g-e-
wee-st om Tot een vergelijk te komen. Nu
die staking een feit is, zal daar zeker
geen verandering in komen."
Even verder heet het; „Voor ons staat
vast, dat ons loonverzoek, gezien in het
licht van wat aan deze groepen in gelijk
soortige bedrijven In het land wordt
betaald, gewettigd is.
Wij hebben niet lichtvaardig tot den
strijd besloten. Na alles gewikt en ge
wogen te hebben, kon het niet anders.
Wij strijden voor een goede en recht
vaardige zaak."
Aan een Christelijke vakorganisatie,
staande onder degelijke leiding, die zoo
publiek schrijven durft, die .iu andere
gevallen een staking, als niet noodzake
lijk verwierp, mag niet het recht worden
ontzegd, haar leden te adviseeren: legt
den .arbeid neer.
Wel is het zaak, dat men! ook tijdens
een staking niet in botsing komt met
het. beginsel, dat 'men belijdt.
Als twee hetzelfde doom, is h-et nog niet
hetzelfde. Da socialist staakt en de
Christen staakt, maar daarom kunnen ze
uit verschillende motieven en volgens
gansch uiteenloopende methoden han
delen.
Gelukkig hoorde ik niet van handelin
gen der Christelijk georganiseerd-en, die
niet zouden stroaken met hun beginselen,
LUOTOR.