Wat er deze week voorviel. HetZeeuwsche hoekje. Rechtzaken. Ingezonden stukken Land- en Tuinbouw De toestand te Vlissingen, waar de staking nu al weer 14 dagen duurt, wordt er da laatste dagen niet rustiger op. Het nieuwsgierige publiek is oorzaak, dat de po litie reeds enkele avoiiden met kraaht moest optreden en nu en dan harde klappen moest uitdeelen. Het aantal stakers dit blijkt wel uit de mededeelingen van beide par tijen is deze week eer toe- dan afge nomen. Het bericht, dat Gedep. Staten de eleo- trifioatie van de middengroep weer op de lange baan willen schuiven, heeft begrijpelijkerwijze bij de betrokkenen, die aj zoovele jaren hebben moeten wachten, ern stige ontstemming gewekt. In Goes is zelfs een comité opgericht, dat zich met een adres tot de Prov. Staten zal wenden, waarin in trekking van het bekende besluit van 1917 zal worden gevraagd, althans vrijheid voor Goes om zelf stroom te mogen opwekken. De autobuskwestie, die, niet het minst in Zeeland, zooveel stof heeft opge jaagd, omdat velen gevoelden, dat hier on recht werd gepleegd en macht boven recht gold, is deze week in een avond (nacht) zitting der Tweede Kamer behandeld. Veel resultaat valt eohter niet te boeken. De Mi nister van Waterstaat ziet het onrechtvaar dige van sommige zijner beslissingen nog Bteeds niet in. Z.Exo. moest zich in de betrok ken streken zelf eens komen overtuigen. Hij zou wat hoorenl De afd. Zeeland van den Chr. Doeren en Tuindersbond hield deze week haar algemeene vergadering. Het was een gezel lig, eerzaam samenzijn, waar o.m. de bekende kwestie der handelspolitiek aan de orde kwam. Het samenzijn der communis ten te Amsterdam op Zondag j.l. kan moei lijk gezellig genoemd worden, want de eene groep bewerkte de andere met pooten van tafels en stoelen. Zelfs de dames werden niet ontzien. Leerzaam was die vergadering eohter wel. Ze leert ons nJ. den waren aard dezer lieden kennen. Oo(k uit het gebeurde op dienzelfden dag in het Amsterdamsche stadion, waar ter ge legenheid van de Olympische spe len de Duitsche en Urugueesohe voetballers elkander bekampten, maar waar de wedstrijd ontaardde in een vechtpartij, kunnen wij onze conclusies trekken. De gevaren, aan deze Olympische spelen verbonden, die van Chris telijke zijde zijn genoemd, blijken niet denk beeldig te zijn. Wat de buiteniandsche gebeurtenissen be treft, mag melding worden gemaakt van een bijgelegd geschil, n.I. tusschen Italië en Joego-Slavië. Mussolini heeft n.I. ver klaard, dat hij door de nota van Joego-Slavië bevredigd is. Moge de vrede in dia gevaar lijke buurt nu ook verder niet verstoord worden. Een andere kwestie waarmede de Volken bondsraad zich deze week weer bezig hield, n.l. da geschiedenis met da machine-ge weren te Gotthard is niet zoo tot algemeene tevredenheid opgelost. Men vond het rapport, hierover door onzen Minister van Buiteniandsche Zaken uitgebracht, niet geheel afdoende. Het bracht niet de verlangde opheldering. Over de Italia, het aan de Noordpool verongelukte Italiaansche luchtschip', valt nog weinig niéuws te melden. Verschillende radio amateurs hebben allerlei signalen, vermoede lijk van het luchtschip afkomstig, opgevangen, maar men heeft de bemanning nog niet weten te bereiken. De moeilijkheden aan de redding verbonden, zijn dan ook zóó groot, dat wij ons daarvan moeilijk een voorstelling kun nen imakem. Ook te Brugge, Veurne en andere Zufd- nederlandsche steden waren de ceüebroe- ders gedurende het Vlaamsche tijdperk van de Hervorming om diezelfde reden ge bleven. De cellebroeders te Middelburg hebben niet lang meer in hun klooster gewoond, want hun werd het Bagijnhof als woon plaats aangewezen, waarvan een gedeelte tot begraafplaats gebruikt werd voor per sonen, die aan de pest waren gestorven. Het is nog niet veel jaren geleden, dat „De Schelde"-staking. Helaas is in onze provincie, in de fabrieksstad bij uitnemendheid, Vlissin gen, een staking uitgebroken van een omvang, zooals we dien -in Zeeland niet kennen. Ik herinneT me wel een staking van bouwvakarbeiders te Goes, die ©an 60, 70 man omvatte en een sqhilderss taking in Middelburg, waaraan misschien een onge veer gelijk getal arbeiders deelnam, maar een staking als nu .in Vlissingen veertien dagen aan den gang is, is in Zeeland iets ongehoords. Wij, Zee uwen', lazen altijd met spanning van' groote stakingen in Amsterdam en Botterdam, van de sterke detachementen politiemannen en militairen, die er heen gezonden werden om és orde te handha ven. Hoe stonden we versteld van de brutaliteit en den vechtlust van het straatpubliek, dat zich dapper weerde, hoewel het met de stakinlg op zichzelf niets te maken had. He© bewonderden we den! moed van politie en militairen om dat met steemen en andere projectielen gooiende plebs achteruit te drijven en straten binnen te dringen, waarin uit ieder raam bloempotten! etc. hun naar het hoofd geworpen konden worden. En nu hebben we in eigen provincie een staking in een bedrijf, dat voor het economische leven van Vlissingen en naaste omgeving van zeer groots betee- kenis is. op het Bagijnhof menschen woonden, die cellebroeders weiden genoemd, en die zieken en overledenen overbrachten naar het Gasthuis. In de buurt is nog de Celle- broersgang. uitkomende op de" Bree, bij het vroegere Bagijnhof. Het klooster der vroegere Cellebroeders werd eerst tot een krankzinnigengesticht of „Simpelhuis" ingericht en het brjbe- hoorend kerkgebouw werd een tapljtfa- briek. In 1629 werd de kerk "aan de Engelsche gemeente afgestaan. Bijna 3 eeuwen heeft zij als zoodanig dienst gedaan, tot de Engelsche gemeente wegens het geringe aantal leden ongeveer 12 jaar geleden werd opgeheven. Het gebouw kwam toen in eigendom van de Ned. Herv. Gemeente, die het later als zendingskapel heeft laten gebruiken. Thans houden ook de Gereformeerden in Hersteld Verband er geregeld hun gods dienstoefeningen. B. J. de Meg. Ritthem, Juni 1928. Rechtbank te Middelburg. DE MOORD TE MIDDELBURG. Haar blinden man vermoord. Ter terechtzitting van de Rechtbank te Middelburg van gisteren werd behandeld de zaak tegen W. A. B., 26 jaar, weduwe S. de J., wonende te Middelburg, thans in voorarrest, verdacht van op 15 en 18 April 1928 te Middelburg na rijp be raad en kalm overleg het plan te hebben gemaakt, haar man door vergiftiging van het leven te berooven door in het hem toegediende voedsel (pap; Rodent ratten vergif te mengen, welk voedsel de man die blind was, tot zich heeft genomen, tengevolge waarvan hij 'op 19 April is overleden. Verdachte werd rechtskundig bijgestaan door Mr A. J. van der -Weel, ad vocaat te Middelburg. Voor deze zaak bestond een ongekend groote belangstelling. Eenige uren vooj den aanvang der zitting wachtte reeda een file van menschen, om tot de recht zaal te worden toegelaten. Een achttal rijksveldwachters was tot handhaving 'dei orde aanwezig en toen het oogenhlik ge komen was, dat het publiek werd toege laten, stroomde de rechtzaal alras ge heel vol, terwijl eenige honderden perso nen niet konden worden toegelaten. Dezé wachtten buiten het Gerechtsgebouw den uitslag der behandeling af en stonden de zaak te bespreken. De Rechtbank was samengesteld uii de heeren Mr Jolles, voorzitter, Bijbau en Portheine, rechters, terwijl het open baar ministerie werd waargenomen dooi den subst. officier van justitie, Mr baron van der Feltz. Nadat verdachte op de beklaagdenbanfi had plaats genomen, ving het getuigen verhoor aan. Als eerste igetuige-deskundige werd ge hoord professor van Itallie ,hoogIeeraaï aan de Rijksuniversiteit to Leiden, aan wien -een onderzoek was opgedragen in verband met het toegediende vergif. Des kundige verklaarde, dat in Iijkdeelen van den overledene phosphordeelen werden aangetroffen en dat aan den overledene zeer waarschijnlijk meer dan eens phos phor was toegediend. Deskundige achtte het daarom ook waarschijnlijk, dat de dood door het gebruik van phosphorus is ingetreden. De tweede deskundige, Dr Hulst, uit Leiden, die de gerechtelijke sectie ver richtte, verklaart, dat door hem is ge constateerd, dat de dood een gevolg is geweest van vergiftiging. Het staat voor deskundige vast, dat geen andere doods oorzaak aanwezig kon zijn. De heer Visser, reclasseerings-amhte- naar, geeft verslag van verdachte's jeugd, en later verleden, alsmede omtrent dó huiselijke toestanden en de maatschappe lijke gedragingen van verdachte. Hieruit bleek, dat verdachte haar man haatte, en dat die haat hoe langer hoe grooter werd, toen verdachte genegenheid voor een an der persoon opvatte. Het zal nu, naar te vreezen is, onder vonden worden, welk een funeste werking een' massa-staking op breeda kringen dar maatschappij heeft. Staken brengt altijd schade en nadeel. Voor heide partijen. De staking is nog altijd geweest en zal ook hier wel blijken te zijh, een tweesnijdend scherp zwaard, dat treft hem die geslagen wordt en dia slaat. Natuurlijk worden er door de vakbon den' uitkeeringen aam de stakers gedaan. M-aar die kuniien nooit zoo hoog zijn, als -de loonen, die anders verdiend zou den zijn. Onze winkelstand te Vlissin gen en Souburg, en in mindeTe mate te Middelburg, zal dan ook spoedig de nadeelige gevolgen in de toonbankla on dervinden. Duurt zulk een staking lang, dan zal ook de fiscus zulks terdege ondervinden. Het inkomen daalt natuurlijk, maar als straks armoe en gebrek ip. -de woningen- hun intrede doen, zal ook het aantal oninbare posten, betrekking hebbende op het inkomen van liet vorige jaar, groot worden. En dat in een stad als Vlissin gen, dat reeds zoovele crises m'aest door staan en al berucht is door zijn hooge belastingen 1 Ik denk ook aam de kerk en allerlei Christelijke actie. Er kan ook een tijd komen, als 'het gaat nijpen, dat ook de bijdragen hiervoor verminderd zuilen moeten worden, al ben ik er van over tuigd, dat onze Christen-arbeiders dit voor het allerlaatst zullen bewaren. De derde getuige de Troye, molenma ker te Middelburg, zegt, het gezin van verdachte goed te kennen, hij komt reeds ruim drie jaar over den vloer. President: Hoelang leef je reeds met haar? Getuige: ongeveer 4 maanden. President: Heeft verdachte wel eens te kennen gegeven dat zij haar man moe de was? Getuige: Ja. Ze zei, ik zal hem ver geven. Ze wilde met mij trouwen. President: Als de man overleden was, zou 'je haar dan hebben getrouwd, waar op getuige bevestigend antwoordde. President: Heeft zij niet gezegd, dat zij van "plan was vergif te balen om haar man te vergeven? Getuige antwoordt hierop, dat zijl hem dat inderdaad had gezegd. Getuige zegt vervolgens, dat verdachte eenige dagen voor den moord bij hem in den tuin is gekomen, bij zich hebbende een fleschje, waarin zij zeide, dat zich daarin vergif bevond. President: Wat heeft zij je toen ge zegd? Getuige: Daar ga ik mijn man mee vergeven. De President 'maakt getuige erop op merkzaam, dat hot dan toch zijn plicht was geweest, de politie te waarschuwen waardoor hij dan ook verdachte van den ondergang zou hebben kunnen redden. Getuige verklaart verder later te hebben waargenomen dat verdacht© pap voor haar man klaar maakte en een gedeelte van den inho-ud van hot fleschje door het voedsel mengde. Op een vraag van den President hoe getuige deze daad van' de vrouw lijdelijk kon aanzien en den man niet heeft ge waarschuwd, blijft getuige- het antwoord schuldig en ze-gt toen te zijln weggegaan. Hij heeft verdachte o-ok nog aan haar man hooren vragen of de paip- lekker smaakte, hetgeen deze bevestigde. 0-ok heeft getuige e-en1 paar keer waargeno men dat koffie welke verdachte haar man gaf, er blauw uitzag. Verdachte heeft aan getuige nooit het zwijgen .op gelegd, en ze heeft getuige meermalen gezegd, dat ze blij zo-u zijn als haar man dood was. Getuige was er bij toen de man stierf. 0-p een vraag van den Officier of ver dachte niet meermalen had gezegd, dat zij! met h-et plan liep- haar man van kant te maken, antwoordt getuige be-vestigeind. Getuige had verdachte beloofd als kost ganger bijl haar te blijven. Verdachte, door den President onder vraagd, zegt o-p 18 October 1920 met haar nu -overleden echtgenoot te zijln ge trouwd. Deze was to-enl re-eds blind. D-e verstandhouding is e-en jaar of vijf goed gegaan', -doch sedert het laatst van 1925 liep het mis. Op een vraag van den President, of verdachte zich met meerdere mannen af gaf, antwoordt ziji bevestigend. Verdachte zegt toen in aanraking te zijln gekomen met getuige de Tro-ye. Verda-chte haatte haar rn-an'. Zij kreeg steeds standjes en vatte toen' he-t plan op haar man van kant te maken. Indien zijl geen kind had ge had, zou zij' zonder meer bij hem zijn weggegaan. Nadien ko-cht verdachte bij de-n drogist Schiuite een doosje Rod-e-nt rattenvergif, en mejagde dat in de pap die zij haar man toediende. De eerste keer een! klein beetje op- een lepeltje, hetgeen niet het eewenschte resultaat had. Verdachte geert toe toeni aan haar man te hebben ge-vraagd of het goed smaakte. Na het gebruik van bet voedsel gaf haar man' over. Zij heeft toen de dokter ontboden. Op een vraag van den President, of verdachte, toen de dokter had gezegd, dat het een' geval van „lichte griep" was, n!og' geen drang gevoelde tegen hem te zeggen wat er gebeurd was, antwoordt verdachte ontkennend. President: Waarom hebt ui een adver tentie in de courant geplaatst dat tot uw groote droefheid uw man| was over leden? Verdachte: Dat heeft de lijk-dieniaar ge daan. Orn het geld van de verzekering beb ik hef niet gedaan, zegt verdachte. Een staking van eenige beteekenis le vert natuurlijk altijd stof voor allerlei beschouwingen. En dit vooral' in Zieeland, waar de dingen op sociaal terrein zich wat langzamer ontwikkelen dan wel in andere deelen van ons land. Ik ken verschillende Christenmenschen, die over staken' maar één meening heb ben: het is voor een Öhristenarbeider ongeoorloofd, hij moet dat maar aan de socialisten overlaten. Als een Christelijke vakvereeniging zooals inderdaad wel èens gebeurt, als haars inziens de ér ge-nide noodzaak niet aanwezig is, het parool geeft: „doorwerken", dan is pas volgens hen de zaak gezond. En of .ik hen dan al wees op hetgeen over staken' reeds in 1891, op het eerste Christelijk sociaal congres is uitgesproken, of ik hen al noem de lectuur, die sedert dat jaar over dit onderwerp verschenen is, het baat niet, ze nemen er geen ken nis van en blijven bij hun meening. Het is dan! maar het beste te zwij gen en 'ik wil ook nu niet trachten' dezulken te overtuigen. Ik twijfel er niet aan, of ze zullen ook nu wel weer ■onverklaarbaar noemen "de houding van den Christelijk en Metaalbewerkersbo-nd, die mede 'het sein tot staken gaf. Het ligt allerminst in m'n bedoeling bij dit con'flict, dat een hoogst ingewik kelde vóórgeschiedenis heeft, de schuld vraag in een paar woorden te beantwoor den. Maar wel wil ik vastleggen het recht, dat genoemde vakvereeniging had, om, nadat alle andere middelen om te verkrijgen;, wat volgema haai billijk en Op verzoek van den Officier van Ju stitie leest de Griffier voor een rapport van verdachte's vroegere huisdokter, waaruit blijkt, dat deze verdachte herhaal delijk heeft gewezen o-p de slechte behan deling van haar gezin en haar meermalen heeft aangeraden een wijkverpleegster te nemen. Verdachte wilde daarvan echter niets weten en zeide daar zelf wel voor te kunnen zorgen. De Officier van Justitie aan het woord komende, zegt dat er geen ernstiger mis drijf is waaraan men zich kan schuldig maken dan een moord. Dit is het meest afschuwelijke wat een' .mensch doen kan. Deze moord nu, waarvoor verdachte te recht staat, is in koelen bloede en na kalm overleg gepleegd. Dit wordt bewe zen door de bekentenissen van verdachte en do-or getuige de Troye, die gezien heeft dat verdachte het vergif in het voedsel deed, wat ziji haar man1 toediende, bovendien door d-e deskundige verkla ringen die zeggen Phosfur in de lij'-kdeelen te hebben aangetroffen. Verdachte zegt door haar man te zijn mishandeld, doch dit kan geen reden zijn to-t dit afschuwe lijk misdrijf. De getuige de Tro-ye is nu ongeveer vier maanden geleden 'in haar levemi gekomen. Het was niet noodzakelijk dat verdachte- haar man doodde, deze was blind en zij hald bij hem kunnen wegloo- pen. 3 kinderen van verdachte zijln over leden. Als de huisarts haar wenken gaf voor de behandeling harer kinderen, wan neer deze ziek waren, volgde zijl dia niet op. Spreker heeft niets kunnen ont dekken wat e-en dergelijk fait als deze moord motiveert. We zijn' ip 'het bezit van een rapport, waarin verklaringen van verschillende menschen, waarvan het eindresultaat is, dat verdachte goed bij haar verstand is, doch als. een laagstaan de vrouw moet warden1 beschouwd. Dat zij moreel zeer laag staat zal ieder moeten toegeven die deze z-aak bestudeert. Daarop wijst ook de doodsaid- vertentie, die spreekt van „groote droef heid" en „mijn geliefden man e-n vader". In de brieven die .zijl gedurende haar gevangenschap aan getuige de Troy-e schreef, rept zij met geen woord over haar overleden echtgenoot, e-en hulpe- looze blinde man. Dit, zegt spreker, stempelt haar tot een moreel laag staand individu. De Officier van Justitie acht verdachte volkomen toerekenbaar voo-r alles wat zij gedaan heeft. De daad is afschuwelijk en eischt een strenge straf. Levenslang zal spreker niet vragen, doch een zeer zware straf is hier o-p haar plaats. De Officier eischt wegens mo-ord een gevangenisstraf van 20 jaar. De verdediger, zijn pleido-oi aanvan gende, zegt, w-at de feite-n betreft, hij kort kan zijn. Verdediger onderschrijft wat het O. M- zegt ten aanzien van het geleverde bewijs. Verdachte heeft de fei ten bekend, zij vertelt ©en -en ander o-p een manier of het de gewoonste zaak van de wereld is. Riji een1 oppervlakkigs be schouwing is men geneigd een dergelijke houding te betitelen met „onverschillig heid". De meest verstokte misdadiger zou, nog eenige gemoedsbeweging laten blijken, doch deze vrouw niet. Motieven tot de daad ontbreken hier, zegt spreker. De gansche zaak gaat langs verdachte heen. Als er over de zaak met haar wordt gesproken, is ziji er met de ge dacht© niet bijl. Typeerend daarvo-or is, dat toen spreker verdachte 'tijdens haar gevangenschap bezocht om over de zaak te spreken, zij hem ten antwoord gaf: „daar denk ik nooit meer over, dat is öu afgeloopen." Dit optreden, zegt verdediger, doet twij felen aan haar verstandelijke vermogens. Zij is reeds zeer vroeg uithuizig geweest en op 19-jaxigen leeftijd gehuwd. De wijze waarop de verbintenis tot stand kwam met dezen 18 jaar ouderen blinden man kan niet worden verklaard als een daad om dezen man te helpen, doch als een bewijs van afwijkende verstandelijke ver mogens. Ook uit gesprekken die verdediger had met plaatselijke medici is hem gebleken dat het met de toerekeningsvatbaarheid van verdachte niet in orde is. We kun- mogelijk was, hadden gefaald, de staking te proclameer en. Of er bij de socialisten en syndicalisten ook andere bedoelingen hebben voorge zeten' (alle vakorganisaties streden voor één, in gemeenschappelijk overleg ontwor pen voorste"), m eten zj weten. Ik-west, dat de ro-ode vakbeweging van een geheel ander principe uitgaat dan de Christelijke De laatste is dan ook niet verantwoor delijk voor de eerste. Zij moet de verant woordelijkheid voor eigen daden dra gen. De Christelijke vakbond, die heusch niet aan den rooden leihand loopt (lees er bij andere gelegenheden de socialisti sche pers maar pp na!) was en is van meening voor een rechtvaardig, billijk verzoek te strijden. Eerst is er herhaal delijk over geconfereerd met de directie. Het baatte niet. .Men kwam niet verder. E'eh. poging van den rijksbemiddelaar, mr Aalberse, leidde niet tot pem resultaat, om-dat de Directie van! „de Schelde" niet tot concessies bereid was. Een tweede bemiddelingspoging van den voorzitter der arbeidsvertegenwoordi- ging aan „d-e Schelde" mislukte even eens. Nog een geheelen dag bleef de vrijge stelde van den Chr. Metaalbewerkers!)on-d disponibel om met de Directie te spre ken. Maar ze ging geen streep van het door haar ingenomen standpant af. En wederom, ik ga de schuldvraag niet beantwoorden, maar ik neem toch gelet op het voorgaande, akte van die verklaring, opgenomen in "„da Metaalbe nen evenwel niet positief zeggen dat ver dachte ontoerekenbaar is. De straf mag niet worden beschouwd hls vergelding of wraak doch dient volgens de moderne leer gericht te zijn op verbetering van het individu, naast beveiliging van de maatschappij.. Op grond van een en ander acht ver dediger een psychiatrisch onderzoek van verdachte onontbeerlijk hetgeen hij de rechtbank dan odk met den meesten aan drang meent te moeten in overweging geven. Na repliek van het O. M. en dupliek van den verdediger bepaalt te rechtbank de uitspraak op 26 Juni a.s. Kinderdoodslag. De Tielsche rechtbank heeft gister van rechtsvervol ging ontslagen met bevel tot plaatsing in een krankzinnigengesticht voor den tijd van 1 jaar de 39-jarige Cornelia S. te Eist, die het kindje, waarvan zij 7 Februari j.l. was bevallen door verstikking om het le ven gebracht en daarna het lijkje in een sloot geworpen had. Het rapport van de psychiaters had verdachte ontoerekenbaar verklaard. (Buiten verantwoordelijkheid van de redactie) Vrouwen en Meisjes tijdens de Olym pische Speren. Het spreekt vanzelf, dat tijdens de Olym pische Spel-em naast de duizenden vreemde lingen ook tallooze landgenooten naar Am sterdam zullen komen hetzij om de Spelen te zien hetzü in de verwachting daar in een of ander opzicht werk te vinden. Aan allen, die hopen in Amsterdam een betrekking te krijgen in de komende maan- d«n en wjj denken daarbij meer in hel bijzonder aan vrouwen en meisjes, die ar beid zoeken in pensions .restaurants e.d. geven wjj ernstig in overweging teneinde te leurstellingen te voorkomen NIET naar Ara- sterdam ta gaan zonder vooraf van. een be trekking verzekerd te zijn. Inlichtingen om trent dergelijke betrekkingen worden verstrekt door het inlichtingenbureau van het Chris telijk Sociaal C-omité tijdens de Olympische Spelen, Prins Hendrikkade 34, vlak tegen- over het Centraal Station. Laatstgenoemd bu reau verleent ook gaarne zijn medewerking by het verkriigen van betrouwbaar logies voor werkzoekenden, voor vrouwen, die in dienst betrekking zijn en tevens voor vrouwelijke bezoeksters der Spelen, die dit wensc-hen. Ook worden vrouwen en meisjes, dio in Amsterdam op «enigerlei wijze in ongelegen heid geraken en raad en bijstand noodig hebben, dringend aangeraden zich te wen den tot gemeld informatiebureau (telefoon 42234). Nadere inlichtingen omtrent den ar beid van het Christelijk Sociaal Comité en geschriften met waardevolle adressen en ge- gevems worden op aanvrage door het bureau kostelooa verstrekt. Namens het Christelijk Sociaal Comité tijdens da Olympische Spelen, Mr Dtr P. :H. W. G. VAN DEN HELM, Jhr M. O. T. VAN LENNEP, Alg. Secretarissen. Voortzetting van het Gist-Vïtamme. Kippetjes, die nooit eitjes zuUen (eggen. De lezer zal wel begrijpen dat steeds mijn stelregel is: Voer vitamine- en mine- raleurijk voer, het zal veel misère voor komen. Ze vormei feitelijk een soort vei ligheidsklep van de pluimveehouderij en al zal mem nui duizendmaal aantooinem dat een goed machinist geen veiligheids klep noodig beeft, toch leert de practijk dat men. ze beter op alle machines aan brengen kan. Zoo is het ook met de pluimveevoeding, beter iets ta weel dan te weinig. De groote vraag is echter; hoeveel? want men moet wel voldoend© geven, doch moet niet veel meer geven dan noodig is, omdat het anders te duur wordt. werker": „Wij van onzen kant (d.i. de Chr. Metaalbewerkersbon'd) zijn beTe-id g-e- wee-st om Tot een vergelijk te komen. Nu die staking een feit is, zal daar zeker geen verandering in komen." Even verder heet het; „Voor ons staat vast, dat ons loonverzoek, gezien in het licht van wat aan deze groepen in gelijk soortige bedrijven In het land wordt betaald, gewettigd is. Wij hebben niet lichtvaardig tot den strijd besloten. Na alles gewikt en ge wogen te hebben, kon het niet anders. Wij strijden voor een goede en recht vaardige zaak." Aan een Christelijke vakorganisatie, staande onder degelijke leiding, die zoo publiek schrijven durft, die .iu andere gevallen een staking, als niet noodzake lijk verwierp, mag niet het recht worden ontzegd, haar leden te adviseeren: legt den .arbeid neer. Wel is het zaak, dat men! ook tijdens een staking niet in botsing komt met het. beginsel, dat 'men belijdt. Als twee hetzelfde doom, is h-et nog niet hetzelfde. Da socialist staakt en de Christen staakt, maar daarom kunnen ze uit verschillende motieven en volgens gansch uiteenloopende methoden han delen. Gelukkig hoorde ik niet van handelin gen der Christelijk georganiseerd-en, die niet zouden stroaken met hun beginselen, LUOTOR.

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1928 | | pagina 6