Ho. 205
Vrijdag 1 Juni 1928
42e Jaargang
POOKT
Hofberg Orgels.
A. S. J. DEKKER - DOES.
GISCHE
iELEN
EERSTE BLAD.
LANGS DEN AFGROND.
Buitenland.
Mm
RIJKE
UKKEN
tVINCK
'UWE
DING
lVINCK
istbode
Dit nummer bestaat uit 2 bladen.
VERZEKERING OF ARMENZORG.
FEUILLETON
Vraagt Catalogus. 3
1
iS=l
>n
)r
DRUK
'184 pag.
bonden f 3.90
r
DRUK
107 pag.
jondenf2.75 I
in onmisbaar
ders. Ouders j
leeraars en
ers van Kna-
ergaderingen I
oolonderwij-
allen, die j
l te leiden en
ren ter dege
van deze
\l VAN
KAMPEN
AR zal
uni 1928,
én uur (N. T.)
huize van Mej.
tegen contante
pen:
iek Kastje, Bed
Tafels, Stoelen,
Kachels, Lam-
Matten, Zeil,
t, Winkelinven-
evraagd. Adres:
igedelft B 126,
Directeur-Hoofdredacteur:
R. ZU1DEMA.
Bureau: Lange Vorststraat 70, Goes.
Tel.: Redactie en Administratie no. 11
Postrekening No. 44455
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUI J, L. Burg. Tel. no. 259
DeZeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3
Losse nummers fO-QB
Prijs der AdvarfenlIBn:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct
Bij abonnement belangrijke korting
Bjj de behandeling van de motie-San-
nles, betreffende wettelijke voorziening in
den nood deir oulden van dagen, is tus-
scheiï de heeren Kersten en Smeenk een
interessant debat gevoerd, -Waarbij het in
hoofdzaak ging om de vraag: verzekering
a£ armenzorg
De heer Kersten; bepleitte hét' laatste.
Hij wil voor zieken en. invaliden en ouden
van dagen van een wettelijk recht op
uitkeering niet weten. Hier ligt, zoo
meent hij, een taak vooir de barmhartig
heid. Geen verzekering^ maar ar
menzorg.
De voorstellen door den heer Sanne»
gedaan, liet de heer Kersten rusten.
Daarover sprak hij niet. Hij bepaalde
zich er toe een, aanval te doen op da
sociale verzekering en op Jde houding
door de Antirevolutionaire partij ten op
zichte daarvan aangenomen.
De verzekeringsdwang, aldus Spr., is in
strijd met goede principieele wetgeving.
In de wetgeving is men overgegaan op
het revolutionaire standpunt. Patroon en
arbeider zijn onder curateele gesteld, cn
ik betwist de Regeering het recht, om tot
verzekering te dwingen.
Deze wetgeving is dart <ook door en
door on-Nedorlandsch. Zijl vond geen in
gang bij het publiek. Alle pogingen om
haar wel ingang te doen verschaffen,
zijn mislukt. De Raden van Arbeid voer
den .-groote reclame. De pers werd te
hulp geroepen en .ging 'die z.g. zegeningen
van de Invaliditeitswet breed uitmeten,
om 'het volk toch maar belust te maken)
op het heil door deze wetgeving .geboden.
Desniettegenstaande is bet verzet groot;
niet alleen bij den werkgever, maar ook
bij den werknemer."
„Ik zou den Minister willen vragen di
rect maatregelen te nemen om ten minste
de vrijiwiTfige invaliditeitsverzekering ten
spoedigste te doen uitsterven. Bovendien
is de vrijwillige ouderd-omsverzekerinlg
een totale mislukking geworden. EJn de
gedwongen verzekering is dqor en door
ort-N ed eri aridsch
Toch wil de regeering nog vasthouden
aan de verzekeringsidee. Toch verdedigt
de heer Smeenk de zegelplakkeriji nog
steeds als echt antirevolutionair.
In den grond draischt de dwangverze
kering in tegen "het oude antirevolutio
nair standpunt, dat reed's door dr Kuyper
werd verlaten. Dr Kuyper is omgedraaid
en hij ging over tot het vroeger be
streden Staatssocialisme. Van deze ver
lating der oude beginselen wordt de bit
tere vrucht geplukt ini den op het volk
met gewéld gelegdenl verzekeringsdwang.
Elke verbetering van den bestaanden
toestand juich ik toe. Maar grondige ver
betering zie ik alleen in. het breken
met het standpunt dér verzekering.
Wat dan; Mijnheer de. Voorzitter? Wlif-
leö wij de behoeftigen, voor wiej?eten ge
noegzame verzorging is, aan hun lot
overleveren? Ik meen, dat dé geschie
denis hierop een ander antwoord gééft.
De. Reformatie heeft zich geketónerkt in
de goede .verzorging der armen."
Na dan gewezen te hebben op dé
ontwikkeling van de kerkelijke armenzorg,
(Vrij naar bet Engelsch.)
87) -o-
Hij zou zich veel gélukkiger gevoeld
hebben in een zelf gebouwde hut in bet
verre Westen, dan in deze vorstelijke
woning. En hoe zou het nu met Abigail
gaan? Zou hij afstand moeten doen Van
zijn liefde, nu hij zijn ouders gevonden
had?
Een diepe zucht ontsnapte aan zijn
beklemde borst, terwijl hij zijn leden uit
strekte in het zachte, weelderige ledi
kant.
„Zij zullen hun rechten op mij laten
gelden", overlegde hij bij zich zelf; „nu
dat spreekt, en ik moest eigenlijk heel
dankbaar en gelukkig zijn, maar ach, Abi
gail is mij meer waard dan de geheele
wereld."
Op dit punt gekomen, werden zijn over
denkingen afgebroken door een zacht tik
ken op de deur, gevólgd door het bin
nenkomen van Jack, den knecht, die hem
den vorigen avond geholpen had, en nu
kwam om waim water te brengen, en de
jalousiën open te zetten.
Paul bedankte echter voor 's mans aan-
op de roeping van' de particuliere lief
dadigheid om de armen! te helpen en
van de kinderen om hunne ouders te
steunen, vervolgde de heer Kersten:
Ik moet uit dit gegevetol concludeeaen,
dat niet altijd Overheidszorg en -be
moeiing uit te schakelen zijn, maatr laat
de Overheid steun verleenen waar en
alleen zoolang deze noodig is. Geef be-
hoelftigén niet aan hun lot over, doch
behandel ze in liefde als nooddruftigen.
Stel u op het eenige ware standpunt,
dat alle zegening verbeurd is door de
zonde. Dit standpunt zal den meer geze-
genden bewegen zich te ontfermen en
mild uit te deelenl. De opkomst der Her
vorming heeft het bewezen-. En <Ja armen
zouden op dat standpunt kracht ontvan
gen om in stilheid 'het lot 'te dragein,
dat hun we-rd opgelegd.
Laat voor iedere zieke enl invalidé en
oude van dagen, die in zijn Honden niet
kan .voorzien, gezorgd worden, maar met
behoud van het stelsel der barmhartig
heid; verlaat het standpunt van wettelijk
recht. Dan vervalt het verzekeringssy
steem; dan komt een "einde aain helt zoo
bitter tegengestane zege!plakkendan zaj
ocfc een einde komen aart de bittere
klacht over den zwaren druk, die in da
sociale wetgeving op de bedrijven gelegd
wordt; e'en -druk, die de concurrentie
zoo zwaar maiaJkt met het buitenland.
Eenige dagen geleden nog werd gewezen
op het voordeel der Fran'sche boeren,
omdat in' Frankrijk niet zoo'n zwaar druk
kende sociale wetgeving is als hier in
Nederland.
Na heeft men weer gezégd: laat dart
den werkgever de premie of ern deel van
de pTëmie b'étaled. Maar die meinschen,
die dikwijls maar een kairig loon verdie
nen, jnoeten piet met die premie ,af een
gedeelte daarvan belast -Worden. Laat
men eens proef nemen, dan zal men
zien Waar men terecht komt. Nul men
op het QOgenblifc nog geen oent te betalen
heeft ,is er reeds zulk een! groot verzet
tegen geheel deze verzekeringswetgeving.
Afgezien nog van innerlijke godsdienstige
bezwaren!, bestaat er bij een groote .'groep
verzet tegen geheel d-eze wetgeving; tegen
dit onder curateele plaatsen', en als men
het aandurft, om de arbeiders een "deel
van -de premie te laten betalen, dan zal
men ervaren, dat het volk van den ver
zekeringsdwang niet is gediend.. Het ver
zet zal algemeen worden. Deze wetgeving
is impopulair. Zij wordt het volk op-ge1-
drongen. Daarin zit de grond voo-r den
.bitteren strijd tegen -deze geheele wetge
ving. Hot zijn heusch niet enkel porteL
monnaiebezwaren van de werkgevers, die
het verzet uitlokken. Ik ben overtuigd,
dat, in'dien men zich weder op het oude
Gereformeerde standpunt zou plaatsen,
de liefde weder zou wórden gewekt, die
nu "helaas al te zeer versteend is, en die
zoo zeer van noode is voor geheel het
maatschappelijk leven."
De heer Kersten wil duk aan alle
sociale verzekering een einde maken. De
uitkeeringen volgens de invali-diteits- en
de ouderdomswet moeten worden stopge
zet.
De ouden van dagen, de invaliden', de
w-eduwert en weezen moeten worden ver
wezen naar de kennelijke en particuliere
liefdadigheid- of naar de burgerlijke arm
besturen.
De heer Kersten! 'wenscht gern recht,
maar barmhartigheid. Geert! verzekering,
maar armenzorg.
bod om hem bij het kleeden behulpzaam
te zijn. Hij had zich tot nu toe altijd zelf
geholpen, en wilde dat voortaan blijven
doen.
De dag, die volgdo had eigenaardige
moeilijkheden voor Paul, maar langzamer
hand begon hij zich aan het vreemde van
zijn toestand te wennen, en zich meer
en meer op zijn gemak te gevoelen.
Hij schreef een kort briefje aan David
om hem mee te deelen, dat hij waarschijn
lijk een week, mogelijk langer, te Pen-
wharf zou opgehouden worden. Van zijn
veranderde omstandigheden repte hj ech
ter met geen woord.
Den derden dag nam Sir George hem
mede naar Plymouth, en leverde hem
over in de handen van den eersten kleer
maker dier stad, terwijl Lady Penrith tal-
looze inkoopen voor hem deed. De geluk
kige moeder wilde den pas teruggevon
den zoon bijna geen oogenblik uit bare
oogen laten gaan.
Zoo gingen de dagen voorbij-, en zoo
Paul niet gelukkig was, dan was dit niet
door gemis aan liefde.
De bedienden behandelden hem thans
met onderdanige beleefdheid, en het
dienstmeisje, dat hem op den avond van
zjn komst zoo onvriendelijk bejegend had,
kwam hem nu snikkend om vergiffenis
vragen. „Ik wist niet, dat u het waart;
Tornado in Guatemala.
Een 'bericht meldt uit Guatemala, dat
het district Peten, in Guatemala, door een
tornado is bezocht. Ëij Santo Thomas ver
oorzaakte een rivier, die tengevolge van
zwaren regenval aanzienlijk was gezwol
len, ernstige overstroomingen. Bovendien
werd het heele gebied dqor een zware
aardbeving bezocht, die een paniek onder-
de bevolking veroorzaakte.
Naar men vreest, werden de rubberaan-
plantingen in het district zwaar geteis
terd.
Ballonwedsirijd met ongelukken.
Bij de groote ballonwedstrijden te Pitts
burg, waarbij 14 ballons opstegen, zijn
even na de start 2 ernstige ongevallen
voorgekomen. Twee ballons geraakten
verward in een hoogspanningsdraad,
waarbij de bestuurder van een der ballons
terstond gedood werd, terwijl een andere
bestuurder zware verwondingen bekwam.
Be ballons werden door een onweer ge-
mjnheér", zeide zij schreiend.
„Dat wil ik graag gelooven", antwoord
de Paul lachend, „ik wist het zelf niet.
Maar laat het u eene les zjn om in het
vervolg evenzeer beleefd en vriendelijk te
zijn tegen armen en geringen als tegen
rijken en voornamen."
Beneden in de dienstbodenkamer le
verde bet gebeurde overvloedige stof tot
gesprek en na verloop van drie dagen
mocht Paul zich in de onverdeelde gunst
van het keukenpersoneel verheugen.
,,Hij is een echte gentleman'', verklaar
de Mr Spinks. Een diamant van het zui
verste water, 'tls aardig om te zien,
maar hij gevoelt zich in de groote wereld
zoo thuis als een eend in hét water."
,,En wat is hij knap", zeide Mrs Carver,
de huishoudster. „Geen wonder, dat My-
lady zoo trotsch op hem is."
De dagen vlogen voorbij. AI de vrien
den en kennissen uit de nabuurschap
.haastten zich om den eindelijk terugge
vonden zoon te komen begroeten. Én
het moet gezegd worden, dat de jonge
tnan op de vrienden zijner ouders den
meest gunstigen indruk maakte. Het ver
blijdde hem, dat zijn vader en moeder
zich niet over hem behoefden te scha
men, maar integendeel trotsch op hem
schenen te zjn.
Met een stralend gelaat stelde Sir Ge
teisterd. Meerdere ballons werden door
den bliksem getroffen en de door het Ame-
rikaansohe leger voor den wedstrijd ge
zonden ballon ging in vlammen op.
De bestuurder Ward van Onnan, 'die in
den Goxdon-Bennet-wedstrijd der luchten
in 1926 overwinnaar was gebleven, sprong
met een valscherm uit zijn ballon en be
kwam bij het landen een beenbreuk.
Zijn begeleider, die blijkbaar zonder val
scherm was afgesprongen, werd verplet
terd teruggevonden.
De antl-ltaliaansche rellef/es in Joego
slavië,
Te Belgrado is er opnieuw hevig ge
vochten tusschen tegenstanders van de
ratificatie van het verdrag van Nettuno
en de politie. In enkele straten waren
zelfs barricades opgericht. Niet tninder
dan 80 betoogers en agenten werden
Zwaar gewond. De politie heeft twee sa'L-
'vo1s op de demonstranten afgevuurd; ten
slotte werd de brandweer ontboden en
deze slaagde erin door haar motorspui
ten in werking te zetten de menigte uit
elkaar 'te drijven.
Het café Ruski Zat in de hoofdstraat
van Belgrado, waar de betoogers een toe
vlucht moesten zoeken voor de, chargee-
rende gendarmen werd geheel vernield.
De ruiten gingen hl splinters en het meu
bilair werd gebruikt als projectielen om
de gendarmen te bestoken, die genoopt
werden zich terug te trekken en verster
king te commandeeren. De betoogers- wier
pen toen in de hoofdstraat een barricade
otge hem voor als „ftiij-n zoon", terwijl
Lady. Penrith er wel tien jaar jonger
uitzag, als zij op zjn arm geleund, door
het park wandelde.
Na verloop van een week keerde Paul
naar Londen terug, en ging vandaar met
zijn moeder en David naar Bath, waar hij
kamers vooff hen gehuurd had.Hoewel
nog zeer zwak, nam David dagelijks in!
beterschap toe.
„Gij zult spoedig weef geheel da oiuda
zijn, David", zeide Paul vriendelijk. „Over
oen maand zijit gij in' staat om de groote
reis te ondernemen, dat voorspel ik .u."
„Ik hoop het", antwoordde David met
een .zucht. „Ik verlang er zoo naar een
nieuw leven te begirtneti.''
„Zöo mag ik het hooren," hernam Paul,
„met een vasten wil heeft inert reeds
veel gewonnen!."
Mary Vivian was zéér tevreden en! ge
lukkig, nu zij haren David maat bij zich
had, en zooals gewoonlijk öam zij wei
nig notitie vanp Paul.
P;aul was da-ar blijde om, want dm'
verschillende redenen wilde hij haar .en
David vooreerst nog .geen 'dee-l-gên'oten
maken der ontdekking van het geheim zij
ner geboorte.
„Gij schijnt het zeer druk te hebben mét
de nieuwe mijn," zeide zj, toen men op
weg was naar Bath. „Hoa lang zal meö
op. Tegen tien uur Werd toen de brand
weer gerequireerd, die slaagde, waar de
politie gefaald had en spoedig de betoo
gers weggespoten "bad.
Hoeveel gewonden er gevallen 2qjn, ia
nog niet bekend.
Te Spalato zijn 50 menschen in hech-
.tenis genomen en door den politierechter f
veroordeeld tot hechtenisstraffen van een
week tot een maand. Te Sebenito werden
f20 menschen aangehouden. Een door de
rechtbank benoemde commissie heeft de
schade, die te Spalato aan de Italiaan-
sche winkels en handelsbuizen toege
bracht is, opgenomen en op 200.000 dinar
vastgesteld.
Nader wordt uit Belgrado gemeld, dat
de botsingen tusschen de studenten en de
politie bijzonder hevig waren. De politie
voerde herhaalde malen charges uit,
waarbij geregeld geschoten werd. Negen
gendarmes en tal van manifestanten zj'a
gewond. Er werden 60 personen gearres
teerd.
Een Wolff-telegram uit Belgrado meldt,
dat de politie aldaar een communiqué
heeft uitgegeven, waarin het heet, dat de
berichten over het aantal gewonden bj de
jongste relletjes overdreven zijn.
Tevens wordt er in gezegd, dat niet
zoozeer de studenten, maar wel de com
munisten aan deze manifestaties hebben
deel genomen.
In totaal zijn 60 personen gearresteerd,
o.w. 12 studenten, die reeds weer op vrije
voeten zijn gesteld, en 43 communisten,
die gedurende do betooging herhaaldelijk
ten gunste van Sovjet-Rusland hebben ge
manifesteerd.
Gisteren hebben zich in de skoeptsjina
rumoerige tooneelen afgespeeld in ver
band met £e botsingen der laatste dagen.
Toen de leden der regeermg de zaal
binnenkwamen, werden zij door de oppo
sitie ontvangen met uitroepen als: „Weg
met de moordenaars, weg met de slaven
van Mussolini".
Het lawaai werd zoo groot, dat geen
spreker zich gehoor kon verschaffen. De
afgevaardigden der oppositie bleven maar
tieren en gingen ten slotte op de banken
staan, om - het lied „Istrie is Zuid-Sla
visch" te zingen.
Tal van banken moesten het ontgelden
■en werden stuk geslagen. Nadat de leden
der regeering de zaal hadden verlaten,
hief de voorzitter de vergadering op.
D-e volgende vergadering zal op 8 Juni
plaats hebben.
O-o-k in de vergadering der begrootings-
commissie ging het zeer rumoerig toe.
D-e. vereenigde oppositie diende een voor
stel in, om de zitting te verdagen, tot
dat degenen, die de jscbuld voor de
bloedige gebeurtenissen van Woensdag
dragen, zijn gestraft. Toen de voorzitter
weigerde dit voorstel te laten! behandelen,
sprong een der aanhangers van Raaitsj
naar den zetel van den presdient, en
scheurde alle documenten en papieren,
die voor hem lagen aan stukken. De
zitting werd daarop onderbroken.
u daar nog noodig hebben?"
„Ongeveer een maand, denk ik."
„Nu, ik hoop, dat Sir George u goed
zal betalen."
„Daar twijfel ik niet aan", -antwoord
de Paul.
„O ja", ging zij voort, „ik heb ui nog
niet verteld, dat ik korten tijd voor mijn
vertrek uit Penwharf een bezoek .gehad
heb van een rechtgeleerden heer, die het
een en ander omtrent u wilde weten."
„Ik heb dien heer gesproken," zeide
Paul, zijn best doende om zoo onbevangen
mogelijk te spreken. „Maar bij heeft zijn
onderzoek opgegeven."
„Ik dacht wel, dat er niets van ko
men zou," hernam Mary, en hiermee ein
digde het gesprek, tot Paul's onuitspre
kelijke verlichting.
Nadat hij zich overtuigd had, dat zijn
moedeT en /David behoorlijk gehuisvest
waren, keerde hij naar Ferüdal-e terug.
Maar niettegenstaande alles wat men
deed, om hem het leven "te veraangena
men,-gevoelde bij zich! niet gelukkig.
Hef bezorgde oog zijner moeder ont
dekte spoedig, dat er iets aain hap-erfde.
„Paul, mijn jongen," sprak zij op ze
keren avond, toeM zij te zamen in de
bibliotheek zaten, „er is iets dat ul ÜLn-
dert. Zeg mij wat het is."
(Word* rewoiigidjj
