DE ZEEUW
Helder's Brillen
BOLS
derde blad.
paaschjubel.
Wat er deze week voorviel
ZOGENEVER
Uit de Provincie.
FEUILLETON.
DRAAGT
MIDDELBURG,
VLISSINGEN,
BELLAMYPARK 38
Uit den Mlddelburgschen Raad.
VAN
ZATERDAG 7 APRIL 1928. No. 161.
Het was in de week voor Paschen, hoe
wel de stille week genoemd, lang niett
stil met vergaderingen, enz. in onze pro
vinei©»
Daar was allereerst de -A.R.- Partij
dag, die te Goes gehouden werd. en schit
terend, zéker boven veler verwachting,
is geslaagd. Over de moeilijke, wijl nieu
we kwestie der schoolartsen is! door een
bekwaam spreker licht verspreid, ter
wijl het Kamerlid Schouten een meester
lijke rede uitsprak, die zeker in breeden
kring bezielend zal hebben gewerkt.
Verder herinneren wij; aan de langdu
rige vergadering van den Gemeentei-
raad te Middelburg, waar het
warmpjes toeging, en waar over den fi-
nancieelen toestand dier stad in den
breede is gesproken.
Ook willen wiji noemen de zitting van
de Rechtbank te Middelburg, waarin de
gascorruptie te Hulst is behan
deld. Er hing zij het 'dan niet in
letterlijken zin een .alleronaangenaam
ste gaslucht in de rechtszaal.
Wiji willen ook niet onvermeld Laten het
plan van de Veilingsvereeniging Walche
ren te Middelburg, om een eigen
Veilingsgebouw te stichten. Hoewel
wat laat genomen (de Zuid-Revelandsche
en Ylissingsche veilingen zijh hier al lang
voorgegaan) verdient dit zeker toejuiching.
De ontwikkeling van het veilingwezen is
van groot belang voor da betrokken
streek.
Politiek nieuws is er niet veel te mel
den. De Tweede Kamer is op recès en
de Eerste Kamer zal na Paschen eens
rustig beginnen met de behandeling der
Staatsbegrooting 19281
Die Vrijheidsbond hield dezer da
gen zijln aJgemeene vergadering en ver
anderde zijn naam in „de Liberale staats
partij de Vrijheidsbond". Men is in dien
hoek nogal optimistisch over eigen toe
komst gestemd.
Verblijdend is, dat het conflict in
de steenindustrie uit den weg is
geruimd. Onze tijd, vol van malaise, heeft
heusch geen behoefte aan stakingen of uit
sluitingen.
Regreap men dat in het buitenland
maar beter. Maar men leest b.v. uit
D'uitschland nogal vaak berichten om
trent arbeidsconflicten, die dan,
zooals bet heeit, „uitgevochten" moeten
worden. 1 I I
Uit Zwitserland kwam deze week het
bericht, dat de oud-president van dat
land, Gust a af Ador, die ook in de
Rooide Kruis-aotie een bekend figuur was,
overleden is. Prins Hendrik woonde de
begrafenis van dezen man, die zooveel dn
zijn leven beteekende, bij.
Tenslotte zijl nog herinnerd aan de be
richten van de ernstige aardbeving in
Klein-Azië, en het noodweer in .Italië.
God, de Almachtige, laat door deze
natuurrampen een ernstige sprake tot ons
(uitgaan. Maar het is te vreezen, dat
zij maar weinig verstaan zal worden.
Zoo lazen we deze week jn een z.g.n.
neutraal Zeeuwsoh blad moppen over bo
venbedoelde aardbeving, die zooveel
schrik en ontsteltenis en werwoesting te-
(weegb'raoht. l__ l f l
Zoo. is de mensch'i
De Paaschklokken luidden.
In wijden omtrek werd géhoord het
vroolijk gebeier van de dorpsklokken, die
zich te verheugen schenen over het groote
heil dat op dezen dag zou worden verkon
digd en 'die het lied dat opsteeg van vel
den en beemden trachtten te begeleiden of
te overstemmen.
Maanden en weken aaneen was het
koud geweest en guur. Hij kon niet schei
den de winter, die zoo langen tijd de wa
teren in ijzige boeien had gehouden en alle
leven gedood naar het scheen.
Maar nu sinds een paar weken, was zijn
koude macht dan voorgoed gebroken.
Malsche regendruppels hadden 't aard
rijk bevochtigd,
't Leken warme tranen, die de harde
stugge kluiten verteederden en de oude
boomen met nieuw leven schenen te be
vruchten.
Het jonge kruid stak, spichtig nog, de
heerlijke groene kruintjes boven de aarde
uit, in de verte sierden de pas ontloken
tulpen het landschap tot een veld van de
zuiverste kleuren en 'de 'vogels verrast
door de plotselinge lente, ze kweelden en
zongen alsof ze de schade van vele we
ken moesten inhalen.
En de boomen, wel 't was of ze den
nacht hadden gébruikt om zich te steken
in het schoone feestkleed van het teerste
groen.
Heel de schepping scheen een schoone
symphonie, waarin met duizend tongen
gezongen werd de lof van den grooten
Schepper, Die werelden riep en zij kwa-
aen.
ONZE DURE SPOORWEGEN.
De achtdaagschs abonnementskaarten.
Gelijk hekend, stellen de Ned. Spoor
wegen van 15 Mei tot en met 31 Augustus
a.s. abonnementskaarten verkrijgbaar,
welke gedurende acht dagen op alle voor
naamste lijnen van het spoorwegnet in
ons land geldig zullen zijn.
De „Tijd" oppert nu de volgende bezwa
ren tegen de voorgestelde regeling, hoewel
zij allen lof heeft voor het, zij het dan ook
wat laat, initiatief der spoorwegdirectie.-
In de eerste plaats is de regeling be
perkt. Zij loopt slechts van 15 Mei tot 31
Augustus 1928. Waarom? Geldt tie rege
ling slechts voor dit jaar, omdat er in ons
land Olympische Spelen worden gehou
den? Of heeft men hipr te doen met een
proefneming? Is het de bedoeling, na ge
bleken succes, ook de volgende jaren acht-
daagsche abonnementskaarten verkrijg
baar te stellen? En zoo ja, waarom alleen
in de zomermaanden? Is er niet alles voor
■te zeggen om de regeling over het geheele,
jaar uit te breiden en ook in dit opzicht
het buitenlandsche voorbeeld te volgen?
Het tweede bezwaar is van ernstiger
aard. De prijzen der abonnementskaarten
zijn n.l; veel te hoog.
Toevallig heeft dezer dagen in B.elgië de
regeering het nieuwe tarief van de Natio
nale Maatschappij der Belgische Spoor
wegen goedgekeurd. Daar zijn de tarieven
voor abonnementen op korten termijn pas
verlaagd. De houder van abonnements
kaarten, welke in dat land niet alleen op
de voornaamste maar op alle lijnen geldig
zijn, kunnen naar hartelust reizen over
een net, waarvan het aantal kilometers
het onze waarschijnlijk overtreft. Toch
zijn de prijzen daar heel wat lager dan bij
ons. De valuta kan geen voldoende verkla
Ting geven van dit verschijnsel, want de
Belgische munt is sedert maanden gesta
biliseerd en 'het 'indexcijfer heeft zich aan
de in het buitenland geldende prijzen aan
gepast.
Toch is het verschil enorm, zooals uit
het onderstaande vergelijkend staatje
blijkt (de Belgische prijzen zijn gemaks
halve tot guldens herleid)
Nederland België
8 dagen 5 dagen 14 dagen
Eerste klasse f 29.f 19.25 f 35.
Tweede kl. f22.50 f14.— f24.50
Derde klasse f 16.f 7.70 f14.
Zooals men ziet, het Belgische tarief is
veel gunstiger dan het onze. Een veertien-
daagsc'h abonnement derde klasse kost in
België twee gulden minder dan een acht-
daagsch in Nederland; de 'houders van
abonnementskaarten tweede en eerste
klasse mogen in België resp. voor slechts
twee gulden en zes gulden méér, zes da
gen langer reizen.
Hieruit blijkt, dat onze Spoorwegen n'iet
„konkurrenzfahig" zijn. Met het gevolg,
dat de 'bewoners van onze Zuidelijke pro
vinciën zich allicht laten verleiden om
hun vacantie in België door te brengen;
terwijl aan de vreemdelingen, 'die tijdens
de 'Olympische Spelen heide landen bezoe
ken, het enorme prijsverschil der spoor
wegabonnementen wel niet zal ontgaan.
naar Dokters recept.
LANGE DELFT 34
Vakkundig
Prima kwaliteit - Laagste prijs
Het vee in de weiden bleef niet achter.
Hoe uitgelaten stoeiden en buitelden de
vroolijk blatende lammeren, verrukt als ze
waren over zooveel schoonheid.
En boven alles uit klonk het daverend
klokgelui, dat 'het landvolk noodde, al-
meer dringend noodde;
Bimhambim bam
Naar de kerk
Kom dan! Kom dan!
Nog enkele oogenblikken en dan kwa
men ze vanachter heggen en gaarden, de
mannen en de vrouwen en de kinderen, om
straks het in het godshuis uit te jubelen,
dat 'de Heere waarlijk is opgestaan.
Maar wie er ook zong, Willem Effers
niet.
Hij hoorde wel het lied der Schepping,
zijn oog werd wel geboeid door de heer
lijke vergezichten, de wei-luidende klok-
ken-klanken ze drongen wel door tot zijn
oor, maar het vond geen weerklank in zijn
hart.
Neen, hij wilde niet komen.
Waartoe zou hij zich terugtrekken in
het duffe en sombere kerkgebouw, waar
grauw-groene gordijnen angstvallig waak
ten dat de lichtende zonnè hare stralen
zou werpen binnen de muren van het
oude gebouw.
Kon 'hij niet veel beter de sprake Gods
verstaan in den wijdschen tempel der na
tuur, dien tempel van ongekorven hout?
Eens was er een tijd geweest, dat hij
méé opging met de feesthoudende menigte.
Maar toen was de verkilling gekomen.
De twijfel had zijn hart beslopen.
Als dan, door Christus hét heil gebracht
was op aard, hoe kwam het dan, dat zoo
vele Christenen meehielpen de levenshar-
monie te verstoren?
Vanwaar dan na zooveel eeuwen vaan
Christendom de schreeuwende en stuiten,'*
Er zou natuurlijk heel veel te zeggen
2ijn ever de Raadsvergadering van Woens
dag, die niet minder dan vier uren duur
de, en waarvan meer dan de helft wer3
in beslag genomen door de debatten over
den bewusten byief van Gedep. Staten.
Toch was heet dit lange debat in hoofd
zaak niet anders dan een doublure van de
langdurige, langdradige hegrootingsdebat-
ten in da Decembermaand van 'fc vorig
jaar, zoodat .we niet in herhaling willen
vervallen van hetgeen we tóen schreven.
Het was te begrijpen, dat de brief
van Ged. Staten veel stof zou opjagen.
Z,ulk .een brjef krijgt een^ Gemeentebei-
stuur maar zelden. En we mogen aanne
men, dat Ged. Staten pas in 'het uiterste
geval, als huns inziens de noodzaak van
ingrijipen onmiskenbaar gebleken is, tot
zulk een maatregel overgaan. Want dit is
zeker. enkele sprekers hebben er ook
op gewezen de goede naam van de
betrokken gemeente lijdt er onder.
Men kan gerust gelooiven, dat nu wel
door een groot deel van Nederland, en
zeker door geheel Zeeland, de mare is ver
breid, dat Middelburg er zoo slecht voor
staat en zulke abnormaal hooge belastin
gen heft. Het gevolg is natuurlijk, dat
Middelburg nog meer dan tot heden ge
meden wordt door ieder, die er niet stri'kt
noodzakelijk moet wonen.
Vandaar, dat B. en W. in h'un concept-
antwoord aan Ged. Staten en dat we'.hou-
der de Veer in zijn rede in den Gemeen
teraad duidelijk lieten merken, dat ze ont
stemd waren door den brief van Ged.
Stalen.
Maar die ontstemming was des te grea
ter geworden, toen B. en W. eens aan
'f! narekenen gingen en tot de conclusie
kwamen, dat de belasting naiar het inko
men niet, zooals Ged. Staten schreven,
met 30 pet. maar met 16 pet- (vergeleken
met het vorige jaar) zal moeten worden
verhoogd.
Wanneer Ged. Staten meenen d;en
voc%d over Middelburg te moeten spelen,
zei wethouder de Veer op. boozen toon
laten ze dan met geen verkeerde cijfers
voor den dag komen. Dan schrikkerrde
menschen onnoodig. Ein hoe ontstemcf B-
en W- eigenlijk wel zijn, bleek wel uit
hetgeen weth. dê Veer zei: „Als B. en W.
naar hun gemoed te werk waren gegaian,
dan hadden ze nog wel wat anders ge
schreven
De verhouding tusséhen B. en W. van
Middelburg en Ged. Staten van Zeeland
is dus momenteel allesbehalve hartelijk.
Die conclusie lijlkt ons niet ongegrond.
Nu is over die vergissing van Ged. Sta
ten veel gezegd. Dihr Jeronimus trachtte
zich in te denken in de redeneering vainl
Ged. Staten en meende, als we hem goed
begrepen hebben (het begin zijiner rede
was echter allesbehalve duidelijk, later
daarentegen, toen hij B. en W. de 'jas
uitborstelde waren zijn woorden niet voor
tweeërlei uitleg vatbaar), dat Ged. Staten
alleen .gerekend hebben met de raming
van de gemeentelijke inkomstenbelasting
op de oorspronkelijke begrootingen
voor 1927 en 1918 en niet met latere wij
zigingen. Hiji zelf kwam weer met een
andere berekening, volgens welke da be-
lastingyermeerdering 20 pet. zon bedra
gen.-
Hoe het zijl, de belastingvermeerdering
zal in ieder geval minstens 16 pCt. be
dragen. Als straks h^t vermenigvuldigings-
cijfer vastgesteld is, weten we het precies.
De aandacht moet toch op de hoofd
zaak gevestigd blijven. Een belastingver-
hooging met 1/6 of 1/5 is in dezen tijd
hoogst ongewenscht en kan niet anders
dan funest voor het economisch leven
zijn.
Het is een bekend feit, dat 1927 voor
den landbouw ,cxver het algemeen (plaat
selijke uitzonderingen daargelaten) geen
best jaar tras en waar Middelburgs eco
nomische toestand zoo nauw verband met
de ongelijkheid op elk gebied.
Een nieuwe religie had zijn habt be
koord, het socialisme dat een nieuwen he
mel zou brengen op aarde.
Weerklank had gevonden in zijn hart
het lied:
Het volk dat lag in smart en pijn
Het wil niet langer lijden.
Mijn volk zal eigen Heiland zijn.
Ja, zoo was het.
Niet langer lijden en dulden, maar op
staan tot zelfverlossing.
Alles had 'hij er aan gegeven.
Zijn positie, want hij wilde niet langer
blijven in zijn oude omgeving.
Zijn lieve Moeder, die in elk geval een
Ghristinne van de daad was, en die geen
woorden had kunnen vinden, maar die met
groote tranen in hare trouwe oogen hem
had aangestaardaangestaarddat
hij nóg voelde die teere liefde en het in
nige medelijden over dit haar afgedwaal
de schaap.
En al had hij nooit met Emmy „gespro
ken", er was toch geweest een weder-
zijdsc'h hegrijpen en wachten, tot het groo
te oogenblik zou komen. En ook Emmy
had hij er aan gegeven.
Alle3 had hij losgelaten en gewillig den
schouder gezet onder het juk van het So
cialisme.
Neen, bevredigd was hij niet.
De nieuwe religie had niet gevuld zijn
smachtende ziel.
Het Christendom, dat hij niet geheel los
kon laten, was het bitterste geweld aange
daan. Zwijgend, protesteerend een enkele
maal, had hij het inbeten aanzien hoe met
die dingen, die zijn moeder het heiligst
waren, onbarmhartig den spot werd ge
dreven. Hoe de Christus in bladen en ver
gaderingen was gehoond.
Meetings had hij bijgewoond, hij had
den landbouw houdt, zal binnen' haar
muren daarvan de neerslag gevoeld won
den.
De arbeiders ook al mogen ze ge
regeld werk hebben worden de laatste
jaren heusch niet verwend met loous-
verhO'Ogingen. Integendeel, waar men
maar even kan, knijpt men wat Van de
loonen af. 1
Maar we willen geen verdere groepen
noemen. Het valt voor niemand mee in
dezen tijd, die er heusch geen van hoog-
conjuetuur is, zulk een hooger bedrag
aan belasting te moeten opbrengen. Deze
nieuwe last weegt in de tegenwoordige
omstandigheden zwaar op de gemeen
schap. Te zwaar.
Daarop te wijzen, was natuurlijk de
bedoeling van Ged. Staten. Het is in
het belang van dé stad Middelburg te
hopen, dat de Raad dit verstaan heeft,
opdat geen enkele, niet strikt noodzake
lijke en wettelijk voorgeschreven nieuwe
last op de burgerij gelegd worde. Het
is volkomen juist, wat enkele Raadsleden
'zeiden: in dezen tijd nioeten sommige
Udealen maar op zij- gezet worden.
Het zal te bezien zijn, of de Raads-
meerderheid, en daaronder speciaal de
sociaal- en vrijzinnig-democraten met deze
meening van Ged. Staten zullen rekening
houden. Zoo niet, dan zou een conflict
wel eens niet uit kunnen blijven.
Van de vinnige debatten, die onnoodig
gerekt werden, omdat b.v. zoowat alle
S. D. A. P.-ers er aan deelnamen, zullen
we verder niet veel zeggen. Ze zijn in
den breede in ons Donderdag-nummer
weergegeven. Het ging er warmpjes toe.
De interrupties waren nu en dan niet
van de lucht.- Ze kwamen soms in zoo
grooten getale opzetten, dat de aan he!
woord zijnde spreker zich maar moeilijk
verstaanbaar kon maken.
Ons oordeel over den heer Jeronimus
den bezuinigingsman, voor wien de brief
van Ged. Staten natuurlijk koren op zijn
molen was, is nog hetzelfde als in de
begrootingszitting. Het is iemand, die met
veel ophef zijn theorieën verkondigt, soms
verbazend eenzijdig is, nu en dan op
zichzelf zeer juiste beschouwingen houdt
maar het over het algemeen bij- woorden
Iaat. Maar misschien breekt de tijd nog
wel aan, dat hij met goed voorbereide
concrete voorsteilen in den Raad komt,
bij welks aanneming Middelburg wel kan
varen.
Wat de drie door Ged. Staten genoem
de bezuinigingsobjecten betreft, leek ons
zeer juist, wat de beide wethouders over
de werkverschaffing zeiden. Deze verdient
zeer zeker uit moreele en financiëele
overwegingen de voorkeur boven steun
verleening. Maar of op die werkverschaf
fing ook bezuinigd kan worden, m.a.w.
of, nu voorjaar en zomer naderen, het
aantal tewerkgestelden sterk kan worden
verminderd, daarover hoorden we weinig
spreken. Alleen zei weth. Onderdijk, dat
steeds getracht wordt hen naar het parti
culier bedrijf over te hevelen. Misschien
kan hier nog iets. strenger worden opge
treden.
Inzake het tweede punt, de verminde
ring van het politie-personeel, staan we
'voor de weigering van den burgemees
ter, als hoofd der politie, om het aantal
(arbeidsuren te vermeerderen on dus het
aantal agenten te verminderen.
En dan de pensioenkorting voor het
gemeente-personeel, die plm. f31.000 zou
opbrengen. Verschillende vragen zou men
hier kunnen stellen: Zijn de loonen van
het gemeente-personeel in vergelijking met
andere gemeenten en met het particulier
bedrijf zóó, dat daarvan redelijkerwijs 81/2
pet. af kan?
Zijn de loonen in de jaren van het
hoogste index-cijfer inderdaad op behoor-
peil gebracht of stonden ze toen misschien
beneden de particuliere? M.a.w. zijn ei
nu redelijke" gronden voor loonsverminde
ring aan te voeren?
Het zal echter wel niet gemakkelijl
gedemonstreerd als het pas gaf en als oy
belangrijke momenten de International
met geestdrift werd aangeheven, dan was
hij weieens in vervoering geraakt.
En toch, er bleef een leegheid in zijr
hart, die het Socialisme niet vermocht t(
vullen. Hjj zag eenerzijds de revolutionai
re theorieën die in de practijk de bitterste
ellende moesten brengen en anderzijds eer
levenspractijk die niets gemeen had me
theorieën over naastenliefde en gemeen
schapszin. Hij zag 'hoe aan de hongerend'
schare steenen gegeven werden voo:
broodEn diep in zijn hart voelde hi,
het altijd weer dat de mensch zichzelf nie:
kan verlossen omdat hij is een slaaf va»,
de zonde.
Aan dat alles daeht Willem en intus
schen klonk steeds sterker het lokkendt
nood en van de kerkklokken: kom
dan, kom dan!
De klokken zwegen.
En als de schare jubèlend zong van der
roem der dagen, dlie Israels God geheiligt
heeft, dan was het Willem Effers, die ten
slotte de roepstem niet 'had kunnen weer
staan, alsof hij weer naast zijn moeder za'
in het vriendelijke kerkje aan den Veluwe
zoom.
Met ontroering beluisterde hij 'die oud-:
bekende klanken.
Roemen, van zorg ontslagen, ja, dat zou
hij willen.
Plots schrikte hij op. Het was of de leer-
aar met zijn klankvolle stem tot hem per
soonlijk bet woord richtte.
Wien zoekt gij? En het scheen hem oJ
de prediker bedoelde: gij "Willem Effers
wien zoekt gij?
En dan teekende hij de vrouw die daa»
dwaalde dn den hof, omdat ze haren Heert
hadden weggenomen, Die daar treurde
or«r hst verlies van dsa dierbaren doode,
gaan, tot zulk een pensioenskorting te
geraken. Van soc. en vrijz. dem. zijde
het is ook Woensdag weer gebleken,
is geen steun te verwachten. Dhr Jero
nimus wil ze wel invoeren voor de werk
lieden, maar wil do ambtenaren te vriend
houden. En hoe de rechterzijde er in
haar geheel over denkt, is twijfelachtig.
Hoe het zij, voor het oogenblik heeft
de brief van Ged. Staten geen effect ge
sorteerd. Twaalf van de 17 Raadsleden
vereenigden zich met het concept-ant
woord van B. en W. En dus gebeurt er
voorloopig niets.
Van harte hopen wij voor Middelburg,
dat weth. de Veer, die 1929 voor de
gemeente-financien wat minder donker af-
teekende dan 1928, gelijk zal krijgen en
dat de toekomst-gebeurtenissen geen
streep door zijn voorspellingen zullen
trekken.
Zeeuwse he Waterstaats
zaken. In de Mem. v. Antw. aan de Eer
ste Kamer inzake de begrooting van Wa
terstaat wordt o.a, het volgende medege
deeld:
Aanhangig is nog een verzoek van do
gemeente Breskens om op haar kosten een
misthoorn aan te brengen bij den haven
mond aldaar en dezen misthoorn van
rijkswege te bedienen.
Eveneens is nog in behandeling een ver
zoek van het gemeentebestuur van Bres
kens om verlaging of afschaffing van de
opslaggelden, welke in de haven aldaar
worden geheven. Bij de beoordeeling van
:lit verzoek, waarbij intusscben medewer
king van het departement van financiën
moet worden verkregen, zal een vergelij
king worden gemaakt met de tarieven,
welke in andere Rijkshavens gelden.
Omtrent de bezwaren bij' het gebruik
van de nieuwe veerboot voor het veer
VlissingenBreskens ondervonden in ver
band met den smallen ingang der haven
te Breskens is een onderzoek gaande.
De minister zal bij het ontwerpen van
de begrooting voor 1929 opnieuw over
wegen, of voor den aanleg van een vlucht-
haven aan den Stoofpolder (Bruinisse) bij
de urgentie van andere werken, in dat jaar
geleden zullen kunnen worden aange
vraagd.
Bij; Kon. besl. is herbenoemd tót kan-
tonrechter-plaatsvervanger in bet kanton
ZJerikzea: H. E- Beelaerts van Emmichor
ven.
De Zomerdienst der Spoor
wegen. De verkeerseommissie der
Zeeuwsche Handelsreizigers deelt mede,
lat bij de dienstregeling ingaande 15 Mei
i.s. op de Zeeuwsche 'lijn weinig wijzigin-
jen voorkomen. Wel wordt alleen op Za
terdag 26 Mei en de Zaterdagen van 30
Juni tot '8 September een nieuwe sneltrein
verbinding ingevoerd van Amsterdam G
L2.40, van Rotterdam D.P. 14.17 en aan
komende te Goes 16.21, Middelburg 16.41
m Vlissingen 16.51, stoppende ook te Ber
den op Zoom en Vlake.
Donderdags wordt een trein ingelascht
van Middelburg totGoes, stoppende aan
le 3 tusschenstations, vertrek Middelburg
[8.06, aankomst Goes te 18.37.
De trein, welke thans alleen Zaterdags
m Zondags des avonds te 22.16 van Mid-
lelburg naar Goes vertrekt, zal ook in den
Zomerdienst gehandhaafd blijven en niet
erwijl haar levende Heiland zich in bare
onmiddellijke nabijheid bevond.
Wien zoekt gij? zoo vroeg de leeraar
)ok aamde schare en 't was Willem of de
jskorst om zijn hart versmolt, en als eens
if aria fluisterde hij: Meester, mijn Mees-
,er, die mij nooit hebt losgelaten, ja U
;oekt mijn hart.
En als dan de Gemeente aanhief: Ver-
ïoogt o poorten nu den boog, opdat de
foning der eere inga, dan zong hij niet,
naar dan aanbad zijn hart den Koning
Ier eere, Die dood is geweest en zie, Hij
'beft in alle eeuwigheid.
De oude Wouters die het Hulpkantoor-
je bediende, keek vreemd op, toen hem
len volgenden morgen het zonderlinge te-
egram werd aangeboden.
Hij had heel wat 'beleefd, maar dit was
och ongehoord.
Wed. EEFERS,
Zandheuvel.
Lukas 24: 34.
WILLEM.
Dat was een zonderling telegram.
Maar voor Willems moeder, die met be
ende Vingers 'het voor haar ongewone
mststuk opende, was het een blijde ver
rassing.
Zij begreep. De Heere waarlijk opge
daan.
Opgestaan ook voor haar Willem.
In haar oude hart klonk de jubel: Deze
nijn zoon was dood en is weder levend
;eworden; hij was verloren en is gevon-
len.
Straks komt haar zoon terug.
En daaraan twijfelt niet het moeder-
ïart met hem komt de lang begeerde
lochter.
Ook voor haar wordt vervuld: Ek en
za a h u i. s. »rij zruiltta dea Keera dieasa.
