DE ZEEUW
tweede blad.
Uit de Pers.
LANGS DEN AFGROND.
Staten-Generaal.
feuilleton
Gemeenteraad van Goes.
VAN
VRIJDAG 23 MAART 1928. No. 149.
Mobilisatie en rebellie.
Ook in de afdeelingen der Eerste Kamer
kwam de houding van degenen, dia de natio
nale ontwapening nastreven, mede in verband
met de mobilisatie, ter sprake.
Eerst scheen het wel, alsof in den1 kring
der Senatoren het revolutionaire lied in an
deren toonaard werd getransponeerd. Want
verklaard werd, dat, indien de Regeering ooit
tot het verdedigen van het land of van de
neutraliteit in dagen van oorlogsgevaar tot
oorlogsgeweld zoude willen overgaan, men aan
de daartoe vereischte besluiten zijn stem zou
onthouden en ook tijdens den oorlog zijn
best zoude doen, om zoo spoedig mogelijk weer
tot démobilisatie te geraken, maardit
langs wettigen weg.
Wij zullen ons niet verdiepen, zegt de Stan
daard, in de vraag: hoe men zich de ont
wikkeling der gebeurtenissen in dagen van
oorlog, dan wel voorstelt. Maar dit spreken
van „langs wettigen weg" zou het vermoeden
kunnen deen rijzen dat men van de rebellie
als wapen tegen de mobilisatie afzag.
Of spraken hier de Vrijzinnig-Democraten?
Even verder, bij Hoofdstuk VIII toch lezen
wij, dat er leden waren, die meenen, dat een
antwoord op de vraag door den Minister van
Oorlog gesteld aan de Sociaal-Democraten zeer
moeilijk valt te geven. Er is mobilisatie mo
gelijk, die het gevaar van oorlog medebrengj
en daartegen zullen de Sociaal-Democraten
zich verzetten, ook met da daad, zooals door
staking en dienstweigering. Maar niet tegen
mobilisatie voor de veiligheid of een ander
vredesdoel.
Dit is ook ongeveer de conclusie waartoe
de partijleiding het wil brengen op het ko
mend congres. Men zal het „uiterste stand
punt" niet innemen. Men zal niet zeggen:
wij zullen trachten elke mobilisatie te ver
hinderen door rebellie, maar welwij zullen
het karakter der mobilisatie beoordeelen en als
deze een vredelievend doel heeft, dan zullen
wij ons niet verzetten'. Misschien zijn er nu
wel die zeggen: o, de zaak is in orde, want
hoe zou men het zich anders kunnen voor
stellen, dan dat een mobilisatie zoude die
nen om voor ons den vrede te handhaven
of een vredesdoel te dienen
Maar zoo is het waarlijk niet.
Het is weer een en al dubbelzinnigheid.
Aan den eenen kant moeit man den revoluti
onair tevreden stellen en aan den anderen
kant de. onrust in het volk, dat de verschrik
kelijke dreiging van den burgeroorlog in ge
val van oorlog heeft vernomen, doen be
daren.
Trouwens alleen reeds de opvatting, dat
men, als de Regeering des lands de mobili
satie gebiedt, den leden der partij op eiken
vertrouwenspost den eisch stelt, om vóór zij
gehoorzamen, eerst eens af te wachten, wat
de politieke partij zal zeggen is niet
anders dan zuiver revolutionair.
En wij verstaan het volkomen, dat in de
afdeelingen der Eerste Kanier de vraag is
gesteld of na het bekende incident in de
Tweede Kamer nog wel leden der S.D.A.P.
tot burgemeester kunnen worden voorgedra
gen, daar deze immers geheime opdrachten
krijgen voor het geval van mobilisatie.
Aan wie zullen deze ambtenaren gehoor
zamen als de mobilisatie wordt bevolen? Aan
de Regeering of aan de partij
Het blijft ondanks alle dubbelzinnige reso
lutie zóó: dat zich tegenover de wettige Re
geering in ons land een andere macht stelt,
die zich voorbereidt, om in een moment van
hooge nationale spanning de leiding in han
den te nemen en de beslissing te geven om
trent de meest belangrijke zaak, waarover
dan te beslissen valt. En die zich daartoe
voorbereidt door van te voren zooveel mogelijk
vertrouwensposten te bezetten.
Dat is m blijft aankondiging van een revo
lutie op een oogenhlik van ontzettend na
tionaal gevaar.
(Vrij naar het Bngelsch.)
38) o
Twee dagen daarna keerde hg huis
waarts in gezelschap van zijn vrouw. Zij
zag zeer bleek en uitgeput, en tusschen
haar glanzend bruin haar vertoonden zich
zilveren draden. Maar de vreemde, ang
stige uitdrukking was van haar gelaat
verdwenen, en zij was in haar spreken,
en in haar doen en laten weer geheel
normaal Zij had echter niet de flauwste
herinnering omtrent hetgeen er van haar
kind geworden was.
Men had haar in de straten van New
castle vinden dwalen, en haar aldaar naar
een inrichting voor krankzinnigen ge
bracht. Onder een vriendelijke en kundige
behandeling was zij langzamerhand her
steld, slechts kon zij zich niets herin
neren van hetgeen achter haar lag. Maar
eensklaps, gelijk een bliksemschicht, keer
de hare herinnering terug en kwam alles
haar weder duidelijk voor den geest, be
halve hetgeen er gebeurd was, nadat zg
haar huis verlaten had.
Sir George scheen zich weinig om het
kind te bekommeren, zoo groot was zijn
bigdechap ores bei leeugriades, agasr
TWEEDE KAMER.
Belasting van uitwonende Nederlanders.
Minister de Geer heeft gisteren
van de Tweede Kamer opnieuw onvol
doende voor zijn belastingpolitiek gekre
gen.
Het wetsontwerp dat nu laan de orde
kwam, was het overschot van het wets
ontwerp, dat oorspronkelijk uitwonende
Nederlanders ook wilde betrekken in de
Inkomsten-, Vermogens- en Verdedigings
belastingen. Dit is op 1 Maart j.l. door
de Tweede Kamer afgewezen, met 50
tegen 33 stemmen.
Minister de Geer gaf toen den moed
niet op: over het heffen van successie-
en schenkingsrecht van nalatenschappen
en schenkingen van Nederlanders in den
vreemde had de Kamer toen nog weinig
of niet gesproken, althans geen beslissing
genomen. Minister de Geer hakte nu den
kop (de belasting op inkomen enz.) van
het ontwerp af, sneed meteen de sancties
weg en schier onherkenbaar kwam het
ontwerp, dat nu slechts nalatenschap
pen en schenkingen van uitwonende land-
genooten wil treffen, bij de Kamer terug.
Maar ook bij dit ontwerp ging het nog
niet van een leien dakje.
Het beginsel van de belastingheffing
van de nalatenschappen en schenkingen
van Nederlanders, die niet zijn ingezete
nen des Rijks, werd door de meerder
heid der Kamer öianvaard, nadat de Mi
nister had toegezegd bij de eerstvolgende
wijziging der Successiewet dit ontwerp,
wet geworden, daarin te zullen verwerken
en nadat een amendement was aange
nomen, waarbij bepaald wordt, dat belas
ting van nalatenschappen en schenkingen
niet toepasselijk is op personen, die in
20 jaren, voorafgaande aan het overlijden
of aan de schenking, niet binnen het Rijk
hadden gewoond.
Bij artikel 2 liep het echter weer jnis.
Dit artikel bepaalt:
Wij behouden Ons voor, ter uitvoering
van deze wet, bij algemeenen maatregel
van bestuur afwijkingen en aanvullingen
vast te stellen van de bij of krachtens
andere wetten vastgestelde voorschriften
tot verzekering van de heffing en invor
dering van de in artikel 1 genoemde
belastingen. Die algemeene maatregelen
van bestuur bevatten geen voorschriften,
die tot gevolg zouden hebben, dat geen
beroep zou openstaan op den gewonen
rechter.
Hiertegen bestond bij velen overwegend
bezwaar, men achtte dit zelfs in strijd met
de Grondwet.
De heer Heemskerk (A. R.) noemde
dit een wetswijziging bij algemeenen maat
regel van bestuur. Hij achtte het niet in
orde, dat de in dat artikel bedoelde af
wijkingen en aanvul'ingen ter vaststelling
aan de Kroon worden overgelaten. Zijn
die afwijkingen en aanvullingen noodza
kelijk, dan behooren die pen plaats te
hebben in de wet. De uitdrukking in dit
artikel omtrent de voorschriften is zoo
ruim, dat daaronder alle voorschriften
der belastingwetten gouden kunnen wor
den begrepen, zoodat vrijwel van alle be
palingen dier wetten, dus ook dje d§n
belastingplicht betreffende, bij algemeenen
maatregel van bestuur zou kunnen wor
den afgeweken. I I j
De minister mocht dit ontkennen en be-
toogen dat hier geen sprake was van
materieel belastingrecht, maar slechts van
formeel belastingrecht, het baatte niet.
Niemand twijfelde aan de goede en eer
lijke bedoelingen van dezen minister,
maar de Kroon werd hier een buitenge
wone macht gegeven, waarvan door op-
polgem van dezen bewindsman wel eens
misbruik zou kunnen worden gemaakt.
Het was daarom, dat door dhr Van
Vuur en (R.-K.) de regeering in overwe-
ging_ werd gegeven, de hier bedoelde .af
wijkingen en aanvullingen in de wet vast
te leggen.
Minister De Geer wenschte dit
echter niet. Er zal met eenige afwijkin
gen moeten worden begonnen volgens
hem, maar voor het grootste deel zal de
practijk moeten leeren, welke wijzigingen
van de bestaande voorschriften noodig of
gewenscht zijn.
Het slot van de historie was, dat het
vrouw. Hij meende bovendien, dat het
hem niet moeilijk zou vallen na te gaan
waarheen zij zich toen had begeven, nu
hij eenmaal haar op het spoor was ge
komen. Maar hierin werd hij teleurgesteld.
Hij ving zijn onderzoekingen aan, begin
nende met New-Castle en die .voortzettende
door Northumberland, Durham, 't grootste
gedeelte van Yorkshire, totdat hij, ner
gens eenijge aanwijzing vindende, einde
lijk in wanhoop zijne pogingen staakte.
Daarop ondernam hij met zijn vrouw
een reis om de wereld, die twee jaar
duurde. -Bij hun terugkomst te Ferndale
verklaarden de dokters,, dat Lady Pen
rith volkomen hersteld was, maar de zil
veren draden tusschen haar bruine lok
ken werden hoe langer hoe talrijker, en
toen zij haar dertigste jaar bereikt had,
was heur haar volkomen wit.
Men begrijpt, dat het verlies van haar.
kind een voortdurend verdriet was voor
de arme vrouw, die onophoudelijk haar
best deed, zich het gebeurde te herinne
ren, doch steeds tevergeefs.
Wat er gebeurd was willen wjj thans
den lezer mededeelen.
In een verschoten japon, en een ver
sleten mantel met gedeukten hoed op
het hoofd had zij zich op weg begeven
naar Plymouth, als voortgejaagd door een
vreeselijken angst. Van daar trok zij naar
Conwrallis; op Cm «mm ara» droeg ay
artikel met 44 tegen 25 stemmen ver
worpen werd.
Minister de Geer die zeer ont
stemd was en dit ook terdege liet blij1-
ken, vroeg daarop opnieuw schorsing van
de beraadslagingen.
Regeling werkzaamheden.
Besloten werd na de wijziging van de
Ongevallenwet en de Land- en Tuinbouw-
ongevallenwet te behandelen het wetsont
werp, houdende voorzieningen tegen be
smettelijke ziekten, en aan de agenda toe
te voegen de interpeEatie-Albarda over
het regeeringsbeleid ten aanzien van de
kweekscholen.
Op 28 Maart zal o.a. het Klompen
wetje in de afdeelingen worden onder
zocht.
Motïe-KJeerekoper.
De motie-Kleerekoper betreffende het
in overweging nemen van de afschaf
fing van de doodstraf in Ned.-Indië wordt
verworpen met 58 tegen 24 stemmen.
Gisteravond vergaderde de Gemeente
raad van Goes onder voorzitterschap van
den Burgemeester, die de vergadering met
gebed opent. Afwezig dhr van Poelgeest
met kennisgeving.
Ingekomen stukken:
Vaststelling van de gemeente-rekening
over 1926 door Ged. Staten. Goedkeuring
door Ged. Staten van de gemeente-be
grooting voor 1928. Goedkeuring door
Ged. Staten van de begrooting van den
Keuringsdienst van Waren voor 1928. Be
richt van Ged. Staten dat door de Kroon
is goedgekeurd de verordening tot wijzi
ging der verordening op de heffing van
rechten wegens de uitgifte van stukken
ter secretarie, verrichtingen van den Bur
gerlijken Stand en de afgifte van Jacht
akten in de gemeente Goes. Besluit van
Ged. Staten waarbij ontheffing wordt ver
leend van de verplichting, tot het doen
geven van onderwijs in het vak „lichame
lijke oefening". Goedkeuring van Raads
besluiten door Ged. Staten. Verslag van
de „Zeevaartschool" te Vlissingen over
1927. Idem van de commissie van toe
zicht op het lager onderwijs over 1927
en van de Goessche wijkverpleging ovei
1927. Bericht van benoemingen in diverse
commissiën en besturen. Dankbetuiging
van de muziekgezelschappen „Euphonia
en „Hosanna" voor de verhooging van
het gemeentelijk subsidie. Dankbetuiging
van de vereeniging tot Bevordering van
Vreemdelingenverkeer in Zuid- en Noord-
Beveland voor het subsidie inzake pro
paganda tijdens de a.s. Olympiade.
Ze worden alle voor kennisgeving aan
genomen.
Bebouwing Oostwal. Verzoek v
de heeren de Bruijne en J. M. van Riet
met de firma W. J. v. d. Weert en Zonen
om toestemming tot het als bouwterrein
exploiteeren van grond aan den Oostwal,
om vier uitwegen en ruiling van strookjes
grond aldaar.
Dhr v. Bommel van Vloten zet
de voorgeschiedenis van deze aanvraag
uiteen. De erfgenamen van den vroegereD
eigenaar hebben ook recht van uitweg
gevraagd. B. en W. stelden zich toen op
het standpunt, da.t dit recht van uitweg
niet kon worden verleend, als er geen
bouwplan werd overgelegd.
Het gevolg was, dat de tegenwoordige
eigenaren goedkooper aan den bedoelden
grond kwamen, dan anders het geval zou
zijn geweest.
Er is dus niets tegen, dat voor het
verleenen van recht van uitweg nu een
geldelijke bijdrage wordt gevraagd ten
bate van 3e gemeente en wel ad f 25
per jaar en per woning.
De voorz. wil het bedrag nog even
laten rusten, maar voor een dergelijke
retributie voelt spr. in het algemeen wel.
Dhr Eckhardt begrijpt niet, dat de
erfgenamen van den vroegeren eigenaar
geen, en de tegenwoordige eigenaren wel
recht vain uitweg krijgen.
De voorz. noemt het een vprzuim
van B. en W., dat ze aanvankelijk bij de
eerste aanvraag niet aan het recht van
uitweg gedacht hebben.
Dhr v. d. Does wijst er op, dat wan
neer dit recht aan bedoelde erfgenamen
fwas toegezegd, de grond meer zou opge
bracht hebben.
haar kind en aan den anderen hing een
mand, die enkele .kleadingstukken voor
den kleine bevatte. Zij had bijna een week
noodig om te Port-Stormel te komen,
en toen zij op een stillen zomernacht
de eenzame woning van John Vivian
Vocxrbij kwam legde zij haar kind te
rusten op den drempel van den met
klimop begroeiden ingang
Van John Vivian's woning behoefde
men niet ver te gaan om Port-Stormel te
bereiken. Misschien werd zij aangetrokken
door het geruisch der golven of door
het geheimzinnige der zee; hoe het zij,
de kleine boot van Franken Hooper ont
dekkende stapte 2ij daar in, heesch het
zeil, en liet zich op den stroom meedrij
ven. Dienzelfden middag werd „zij door
de brik de Fury van New-Castle gevon
den en aan boord genomen. De kapitein
en zjjn vrouw, die terstond begrepen' in
welk een toestand zij zich bevond, beje
genden haar met de meeste voorkomend
heid. Gedurende de reis was zij zeer
kalm, en sprak bijna geen woord. De po
gingen, die men aanwendde om te ont
dekken wie zij was, en waar zij thuis
behoorde, bleven, .vruchteloos.
Bij aankomst te New-Castle wilde Ka
pitein Blower de hulp der politie jjiro©-
pen om verder voor de arme vrouiw te
zorgen. Maar zij wist zijn plannen te ver-
§deiea. Ja sm onbewaakt oogeabiik ree-
Dhr van M e 11 e zegt, dat het de be
doeling van de erfgenamen-Verburg was,
het terrein in z ij n geheel te verkoo-
pen. Ze wilden echter toen reeds recht
van uitweg hebben. Maar dat ging niet,
omdat ze het terrein niet wilden exploi
teeren.
De voorz. bevestigt, dat B. en W. een
bouwplan wilden, omdat ze nadere bij
zonderheden wilden hebben. Maar dat
bouwplan is nooit ingediend. De nieuwe
eigenaren zijn wèl met een bouwplan
gekomen.
Dhr V e r m a i r edan hebben de erf
genamen-Verbuig ook geen recht van
klagen.
Dhr C r u c q vindt het jammer, dat ook
dit kleine stukje plantsoen zal verdwij
nen. We zijn op dat punt in Goes toch
reeds misdeeld.
De voorz.: er komt zoo zoetjes Elan
•nog al een stukje plantsoen bij.
Dhr Crucq: dat zijn stukjes, maar
geen wandelpark.
De v o o r z.straks komt een voorstel
voor een boomplantdag. Dat zal wel hel
pen.
De Raad spreekt zich daarna met alge
meene stemmen uit vóór het principe
van het heffen van een retributie voor
recht van uitweg.
Dhr van Vloten motiveert het door
hem genoemde bedrag. Dhr Goedbloed
wil het bedrag no,g niet vaststellen, maar
deze zaak in handen van B. en W. geven.
In de e.v. vergadering 'zal dan het bedrag
kunnen bepaald worden.
Dit wordt aangenomen.
Voorstel van B. en W. inzake adres
J. F. Jansen (wijziging voorw. grondver-
koop) wordt aangenomen na amendeering
door de fin. commissie.
Subsidie t.b.c.-b e strij ding. Dhr
van Vloten zegt, dat er aanmerkingen
te maken zijn op enkele uitdrukkingen van
B. en W., zoo b.v. dat t.b.c.-bestrijding
in de eerste plaats een zaak yan armen
zorg zou zijn. Wel is volgens spr. de ar
menzorg een factor van belang in deze
zaak. De meerderheid der fin. comm. is
vóór het voorstel van B. en W.
Dhr Simons bestrijdt, dat de t.b.c.-
bestrijding in de eerste plaats armenzorg
Ss. Spr. noemt een dergelijke uitdrukking
pnbegrijpelijk. De t.b.c.-bestrijding is in
de eerste plalats een kwestie van Volksge
zondheid. De armbesturen steunen iliet
tie t.b.c.-bestrijding, maar zorgen voor de
voeding van de armlastige tuberculeuze
gezinnen. Er worden momenteel 134 ge
zinnen voor t.b.c.-bestrijding bezocht. Daar
van zijn jer slechts 25 armlastig. Daarom
moet "de t.b.c.-bestrijding niet vastgekop
peld worden aan de armenzorg. Spr. stelt
voor een vaste jaarlijksche subsidie van
5 cent per inwoner, voor dit doel. Dit be
drag is toch niet te hoog in vergelijking
met wat de gemeente doet voor ontspan
ning, muziek, plantsoenen, enz. Het gaat
hier om een belangrijke sociale taak voor
de gemeente.
De voorz. zet uiteen, dat het Burg.
Armbestuur hier een andere plaats, in
neemt dan in andere gemeenten, waar het
B. A. een groote subsidie van de ge
meenten krijgt.
Dhr Crucq steunt het betoog van den
heer Simons. Dan heeft de vereeniging
een vaste basis. Het is heel moeilijk
voor een dergelijk werk een begrooting
in te dienen.
Dhr Goedbloed: „men moet het van
je vrienden maar hebben". Dat kan de
vereeniging voor t.b.c.-bestrijding ook zeg
gen. Dhrn Crucq en Simons gaan slechts
tot plm. f450 per jaar, B. en W. gaan
tot f500. Bovendien komt de andere f500
(van Armbestuur, enz.) ook vaster te
staan.
Dhr van Melle zegt, dat bij B. en W.
in dit opzicht geen eenstemmigheid
heerscht. Spr. meent, dat t.b.c.-bestrijding
niet in de eerste plaats armenzorg, maar
bevordering der volksgezondheid is. Spr.
wil de aanvrage der vereeniging zonder
meer inwilligen.
Dhr Simoês hecht niet aan het be
drag van 5 cent per inwoner. Desnoods
kan het ook 4 cent zgn. Maar er moet
een vaste basis zijn.
Dhr van Vloten is hierover toch
verwonderd. Dat is principiënreiterei in
hooge mate. Het voorstel van B. en W.
is beter voor de vereeniging.
De heer Crucq wil een uitspraak van
B. en W. of t.b.c. bestrijding in de eerste
liet zij het schip en was spoedig tusj-
schen de menigte verdwenen. Voor het
vallen van den avond had zij echter een
veilige schuilplaats gevonden, „waar zij
bleef totdat zij door haar echtgenoot te
rug werd gehaald.
Indien John Vivian en zijn vrouw niet
in .zulk een afgelegen plek hadden ge
woond, dan zou hun op de een óf andere
manier de verdwijning van Lady Penrith
en haar kind waarschijnlijk ter oare zijn
gekomen. Alle nieuwsbladen waren er
vol van, maar soms kreeg John Vivian
niet eenmaal in de drie maanden er een
in handen. Hij had weinig omgang met
zijii buren en die buren wisten al even
weinig van hetgeen er in da wereld ge
beurde als hij zelf.
Lang voor dat de Vivians te Penw-
harf kwamen wonen was Lady Penrith
weder te Ferndale teruggekeerd.
Sir George had aan kapitein Perkins
met enkele woorden doen weten, dat hij
zijn kind verloren had; meer niet, en
daarmee was de zaak afgedaan. De men-
schen te Pen wharf kenden Sir Geiorge:
van aanzien, maar niemand sprak met
hem, behalve kapitein Perkins, en dan
nog slechts over aangelegenheden de
Wheal Anthony betreffende. -Rij sprak
nooit over zich zelf en niemand der lie
den te Penwharf had nog slechts een
Ö-awwe herinnering van da ramp die '.hem
plaats een kwestie van armenzorg is.
Het voorstel van B. en W. wordt aange
nomen met 7 tegen 5 st. (tegen dhrn van
Melle, Crucq, v. d. Does, Simons, en
Buis.)
Gymnastiekonderwijs aan de
O. L. scholen. Dhr Crucq vraagt of
deze zaak niet wat goedkooper kan uitge
voerd worden. Er loopen in Goes onder
wijzers met de gevraagde akte in den
zak werkloos rond, dio graag deze be
trekking willen hebben tegen een ge
ringere vergoeding dan B. en W. willen
betalen aan den heer Van Thiel.
Be voorz. zegt: deze geschiedenis is
van langen duur. Er is al veel over ge
confereerd. De onderwijzers, die dit vak
goed kunnen onderwijzen, zijn er eigenlijk
nog niet. Dhr van Thiel, die het onder
wijs zal moeten geven, is daartoe wel
bekwaam. Er zijn wel jonge onderwijzers
die de akte daarvoor hebben, maat in
dit opzicht geen ervaring hebben. B. en
W. achten het gewenscht, alvast te be
ginnen zooals zijl voorstellen.
Dhr Simons vraagt, of dhr Crucq
den door hem bedoelden onderwijzer min
der dan f 693 wil geven.
Dhr Crucq merkt op, dat een leeraar
M.O. volgens de wet meer verdient dah
een onderwijzer met akte L-O-
B© voorz. zou het vak gymnastiek
goed willen doen onderwijzen. B. en W.
zijn dhr v. Thiel dankbaar, dat hij. de ge
meente wil helpen.
Dhr V e r m a i r e; wanneer wordt een
bevoegd onderwijzer dan bekwaam, als hij
de kans niet krijgt, ervaring te verkrij
gen?
Dhr Koning wijst op het gewone
L .0., waar wel onervaren leerkrachten
te werk worden gesteld. De voorz. acht
deze vergelijking onjuist. Voor het onder
wijs in gymnastiek moet men bizondere
bekwaamheid hebben.
Het voorstel van Bi. en W!. wordt aan-
enoimen met 8 tegen 4 stemmen (tegen
lira Koning, Crucq, Vermaire en
Potter).
Subsidie aan de vereeniging
van g a s f a b r i k a n t e n. B:. en Wstel
len voor deze subsidie te handhaven.
Dhr Crucq deelt mee, dat hij in de
gascommissie gestemd heeft tegen het
voorstel om deze subsidie te handha
ven. Spr. vindt het verkeerd, dait een
gemeente het lidmaatschap- van een ver
eeniging voor een directeur van een ge
meente-bedrijf betaalt. Er is bovendien
met de 'onderhavige vereeniging in het
aifgeloopen jaar wat gebeurd'. Spr. heeft
noig niet den indruk, dat alle misstanden)
in die vereeniging zijn opgeruimd.
Dhr v. Vloten zegt, dat in 't algemeen
elke industrie lid is vkn een technische
■vereeniging. Zoo is het ook hier.
De voor z. wil van deze gelegenheid
gebruik maken om med© te deelen, dat hij
inzage, gehad heeft van bescheiden der
justitie betreffende de gascorruptie. Hij
kan verklaren, dat de directeur der gas
fabriek alhier er niet in voorkomt, zóodat
hijl geheel vrij uitgaat. 'Hij heeft nooit
iets geaccepteerd'. (Applaus.)
Het voorstel van B. en W. wordt aan
genomen met 2 stemmen tegen (dhrn
Crucq en Biuis).
Blegrootingswijziging. D© f i n.
c) o m m. dringt bij de straatverlichting
e,p bezuiniging aan. D© voorz. heeft het
vroeger in den Raad wel eens anders
gehoord.
Dhr v. Vloten zegt, diat de post
straatverlichting met f4100 is overschre
den. De gemeente-begrooting was ook wel
wat te krap opgemaakt. Daarom acht Spr.
een wenk tot zuinigheid wel noodig. De
nieuwe branders b.v. verbruiken 50 pet.
meer gas. Spr. z,ou daarmee willen op
houden. Bij verzoeken om meer lantaarns
moet in elk geval naar de noodzakelijk
heid een onderzoek worden ingesteld.
Dhr Eckhardt is van een ander
gevoelen; ho© meer licht hoe beteir. Er
moet 's avonds geen enkel donker plekje
in Goes gevonden worden. (Gelach.) Dat
is bezuiniging op de politie. Het voorstel
wordt aangenomen.
D© andere voorstellen worden alle z.h.s.
aangenomen.
Radio-distributie. Die voorz.
vraagt machtiging van den Raad, om
de adressen inzake radio-distributie ai
te doen.
Dhr .Simons vraagt, of er meerdere
stations gedistribueerd worden, b.v. Hui-
aan het begin van zijin huwelijksleven
gotroffen had.
Eenigen tijd, nadat John Vivian naar
California was vertrokken, had een van
Mary's buren haar een verward verhaal
gedaan van het verdwijnen van een kind
van den directeur der Wheal Anthonie,
lange jaren geleden. Maar het geval had
Mary weinig belangstelling ingeboezemd,
en het kwam niet bij haar op, dat de
kleine Paul daar iets mee te maken
kon hebben. 1
Zoo gingen de jaren voorbiji, gelijk wij
gezien hebben en Paul was intusschen
opgegroeid tot een man.Niemand had
hem ooit verteld, dat er een sluier over
zijn geboorte hing. Hij noemde Mary Vi
vian zijn moeder en had haar als zoo
danig lief, terwijl hij voor David niet
tegenstaande diens zwak en onoprecht
karakter, de hartelijkste genegenheid koes
terde. i I
Het geheim van zijn geboorte was zoo
lang verborgen gebleven, dat Mary Vivian
er nooit meer aan dacht het te openbaren.
Waartoe zou het dienen? Het kon meer
kwaad dan goed doen, meende zij!. Zij
hield werkelijk veel van den knaap op
haar manier, en zij was in sommige
opzichten zelfs trotsch op hem, hoewel
hij in haar ooigen niet te vergelijken was
met haar eigen, veel geliefden, schandelik
bedoffTec. David. (Wordt vervolgd.)
