DE ZEEUW
TWEEDE BLAD.
Uit de Provincie.
LANGS DEN AFGROND.
Zoekiichtjes.
- Silill
FEUILLETON.
VAN
MAANDAG 20 FEBR. 1928. No. 121.
Met ingang van 14 Fe-br. 1.1. is
het publiek telefoonstation te- Anna-
polder opgeheven.
Bij Kon. besluit is benoemd tot bur
gemeester va,n Kortgene de heer J. C.
gchuilwervo, secretaris dier gemeente.
ffer k 1 o os h e i d i n Zi.-V 1 a a n-
d e r e n. In de Februari-aflevering van
het Tijdschrift van den Ned. Werkloos-
heidsraadi staat een artikel over de oor
zaken, den omvang en de bestrijding van
,Dc werkloosheid in Z.-Vlaanderen", van
den heer J. Huizinga, burgemeester van
Terneuzen, di.e de meening is toegedaan,
dat, indien men in Zi.-Vlaanderen zeil
de hand aan den ploeg slaat, door werk
verschaffing een deel tier werkloosheid
kan worden bestreden, eh dat dan 't
Rijk blijk heeft 'gegeven in de kosten
te willen meedragen.
De polders in Westelijk Z--
VI aan der en. Uitgaande van de Ver-
eeniging van Oud-leerlingen van land
bouw-wintercursussén is een beweging
gaande, om te trachten de verschillende
polders en poedertjes in West-Z.-Vla,ande
ren tot één waterschap te vereenigen. De
aan leidende oorzaak daartoe is de "bij
zonder hooge regenval van 1927, die lager
gelegen deelen langen tijd onder water
zclto. Nadat eerst in besloten vergadering
de kwestie was behandeld, werd'besloten,
de verschillende polderbesturen tot me
dewerking uit te nocdigen. De opkomst
was tamelijk groot. Zooals liet meestal
ga-at' in vereenigingen, wordt elke gele
genheid aangegrepen om persoonlijke
grieven tegen een bestuur naar voren
te brengen. 'Het was daarom van de
leiding der vergadering goed gezien, om
niet in bespreking te geven de verschil
lende plaatselijke gebreken. Daardoor
kreeg echter hot verloop der vergadering
een min of meer gedwongen karakter:
het is moeilijk, alleen een kwestie in
hoofdlijnen te bezien en t,e bespreken.
Het resultaat der vergadering was dan
ook eigenlijk nihil. De samenkomst met de
dijkgraven leverde ook niet veel op. Ieder
hield vast aan wat voor zijn polder liet
goedkoopste is. Bovendien, als die 'be
weging tot tastbaar resultaat jgoa voeren,
was men geen koning meer in eigen
landje.
Tocli is een commissie aangewezen ter
bestudeering van het plan. De vereeniging
hoopt dan ook de zaak aan het rollen
to houden tot te zijner tijd de gelegenheid
zal kpmen, dat de hulp van overheids
wege kan worden ingeroepen. (VI. Cl -4
Niet gooien en schieten. Het
bestuur der Vrijwillige Verkeérsinspectie
in Zeeland richt de volgende Oproep aan
Ouders cn Onderwijzers der Zeeuwsche
Jeugd:
De dagen beginnen gelukkig weer te
lengen, en daarmede krijgt de school
jeugd weer gelegenheid, om na don
schooltijd buiten zijn ontspanning te zoo-
ken. Is het Wonder, dat hun levenskracht
zich moet uiten, nadat zij den heelen
langen winter zaten opgesloten?
Een deel van hen uit zich echter op een
wijze, welke gevaar kan opleveren voor
leven, lichaam en bezit van anderen,
en wel door het gooien van allerlei
voorwerpen, het in het wilde schieten
met pijl én boog enz. enz.
Als een auto> passeert ontwaakt in velen
van hen het jagersinstinct en deze voort
rijdende auto wordt dan het doelwit van-v
hun krachtuitingen.
De jeugd snapt niet met welk een
kracht zulk een geworpen voorwerp de
inzittenden of de auto moet treffen, door
de snelheid van de auto-, en aan welke
gevaren de inzittenden worden blootge
steld. Hetzij zij: zelve getroffen worden
hetzij zij gewond worden door gebroken
glas.
Het is de plicht van Ouders en Op
voeders iele kinderen to .wijzen op de
(Vrij naar het Engelsch.)
14)
O, als zij maar even tegen hem mocht
zeggen: „Vader heeft mij verboden met u
te praten" alleen maar deze acht woor
den. Dan zou hij: alles begrijpen. Dan zou
hij haar niet voor valsch en wispelturig
aanzien, hetgeen hij stellig doen zou zoo
lang hij de waarheid niet wist.
Met deze gedachten vervuld begaf zij
zich op zekeren morgen naar beneden,
en spoedde zich naar den boomgaard,
waar haar vader zich op dat oogenblik
bevond. Zij was bijna buiten adem, to^n
zij bij hem kwam; hare wangen gloei
den, en daar zij geen hoed pp had,
fladderden haar. mooie bruine lokken in
den wind.
„Wel, Abigail, wat is er mijn kind?"
vraagde hij, bij haar nadering omziende.
„Ik wilde u een gunst vragen, va
der!"
„Een gunst? laat eens hooren."
„Ia, vader. Ik wilde u vragen mij: toe te
staan aan Paul Vivian de reden te heg
gen, waarom ik niet langer met hem
mag omgaan."
gevaren, die zij in hun onwetend- en
onnadenkendheid door hun gooien en
schieten kunnen veroorzaken.
Het bestuur van de V-V.I-Z. doet dan
ook een dringend en vriendelijk beropp op
hen om medewerking in deze.
Over fietslantaarns eii
rel lectors. Het bestuur der Vrijwil
lige Verkeers-Inspectie in Zeeland schrijft
ons:
Na ons vorig bericht, waarin wij den
wielrijders wezen op het weinige-, dat een
autobestuurder ziet, op het voor hem
liggende wegvak, zoo hij zijn hoofdlichten
dempt, terwijl dit nog veel minder wordt,
zoo een fietser hem met een slecht ge
richte cn gestelde en daardoor zeer ver
blindend werkende électrischo lantaarn
tegenkomt, hebben wij- kunnen oon-
stateeren, dat verschillende wielrijders
hun lantaarns zoodanig hebben gesteld,
-dat de stralenbundel niet meer ver voor
uit schijnt, doch eenige meters voor hen
op den weg valt. Terwijl anderen de
beleefdheid -hebben hun lichten even ge
deeltelijk af te dekken met hun hand.
Wij maken van de-ze gelegenheid nog
maals gebruik, om den wielrijders te wij
zen op het gevaar dat hu-n stekende
lichten niet alleen veroorzaken voor den
tegenkomenden autobestuurder, maar in
veel grootere mate voor hun collega-
wielrijders, die zich voor de auto zouden
mogen bevinden, en die de autobestuur
der, verblind door hot electrische fiets!icht.
niet kan zien.
Het euvel der reflectors is niet veeil
verbeterd. Slechts enkele soort-en voldoen
aan de eische-n. De rest is óf van slecht
materiaal, óf zijn verkeerd gemonteerd.
Deze dingen zijn in geen geval een be
scherming voor den bezitter. Laat een
ieder -dit bedenken en zijn reflector dcis
avonds eens laten contro-leeren, voor dar
een proces-verbaal hem daartoe noodzaakt.
Middelburg. Vrijdagavond had in de
Sociëteit de Vergenoeging de jaarlijksche
algemecne vergadering plaats van de ver
eeniging tot Bestrijding der T'.B.C. te Mid
delburg, onder voorzitterschap van ds M.
van Empel.
Door de secretaresse, mevrouw J.
SchepsBeusekamp, werd het jaarver
slag uitgebracht, waaruit blijkt, dat het
jaar 1927 zich kenmerkte door weinig
belangrijke gebeurtenissen in de Vereeni
ging. Het ledental bleef ongeveer op de
zelfde hoogte. Zuster Merïson (de huis
bezoekster) kon geregeld haar werk ver
richten en heeft dat steeds met nauwge
zetheid gedaan. Het bestuur betreurt het.
ten zeerste, dat er zoo weinig med-e-
leving van de leden is wat toch
wel, gezien het rlo-el der Veroen. anders
verwacht mocht worden en hoopt dan
ook van harte dat in 't vervolg de be
langstelling wat grooter zal zijn.
hut. verslag werd goedgekeurd even
als de rekening van den penningmeester,
a-rls D. N. van Gelderen. Deze wijst in
ontvang aan f3711.57, w.o. aan contribu
ties f389.25, subsi-dies f 2757 en Emma-
bloemcollectc f 508.94.
De uitgaven bedroegen f3858.68,
waarvan aan verpleegko-sten f 1222.59,
hulp in de huishouding f589.84. Het te
kort is dus fl47.l t.
De busjes brachten o-p f657.72 en daar
bij kon een gift van f400 worden gevoegd,
zoodat f 1057.72 bijeen was voor het ver
strekken van voedsel aan t.b.c.-lijders,
terwijl er f 1248-78 aan werd uitgege
ven, en hierop 'dus een tekort is van
f 191.06.
Met den penningmeester zijn wij het
eens, dat het aantal leden, in 1927 313
en in 19'28 309, veel te weinig is.
De begrooting voor 1928 werd goed
gekeurd in ontvang en uitgaaf met een
so-m van f4275.
De aftredende bestuursleden de dames
Scheps-Beusekamp en Schliiterde Nij-s
en ds v. Empel werden herkozen.
Goes. Zaterdagavond hield de Ring
„Goes" van het Ned. Jongel. Verbond
een goedbezochte Ringvergadering in het
gebouw der C. J. V. Wijngaardstraat, al
hier. Na opening op de gebruikelijke wijze
werd een bijbelbespreking gehouden over
Joh. 2:110, en ingeleid door vr. D.
Koster van Kloetinge. Enkele huishoude
lijke zaken werden besproken. Drie afge
vaardigden werden benoemd naar het te
houden Zendingsweek-end op de Sillem-
Hoeve.
De vrienden Schippers van Wolfaarts-
dij-k en Bom van Ierscke brachten verslag
uit van het Provinciaal week-end op de
hoeve. Dhr van der Made van Middel
burg, voorzitter van den Ring „Walche
ren" leidde het onderwerp in: „Nieuwe
Wegen?"
Spr. handelde over de volgende pun
ten: Wat verstaan ivo onder nieuwe we
gen. Zijn er nieuwe wegen? Zijn ze mo
gelijk en noodzakelijk? We hebben een
hoog en verheven doel. Onze arbeid moet
volgens een vast plan geschieden. Spr.
somt verschillende wegen op: O.m. On
derlinge samenspreking, Goede ringver-
gaderingen, zomerdagen, prov. en groote
bondsdagen kunnen tot rijken zegen zijn,
en verruimen den blik. We moeten het
oog houden op hel groote geheel, en op
de hoogte blijven van wat er gebeurt in
het Verbond. De conferenties en week
ends op de hoeve doen goed werk. Spr.
wijst op het nieuwe werk onder de mijn
werkers in .Zuid-Limburg.
Spr. beschrijft een afdeelingsvergade-
ring. Hoe vaak gaat het daar het gewone
gangetje. We moeten anderen winnen.
Pjpbeert dat steeds opnieuw en volhou
den met hen te noodigen. Spr. houdt een
pleidooi voor de C. .1. M. V. Padvinderij.
Ook de conversatie-avonden doen nuttig
werk. We moeten meer onderwerpen be
handelen, die midden in het leven staan
en onder de jonge menschen leven. Er
moet veel gebed zijn. Een open hart voor
den Bijbel.
Als God ons nieuwe wegen opent, en
wijst, willen we ze dan gaan? Met het
kruis in top, varen wij ten hoogen hemel
op. De voorz. spreekt een slotwoord,
waarna spr. met dankgebed eindigt.
Vlissingen. Stukken voor den Gemeen
teraad.
In de vergadering van 16 Juli
1926 werd besloten ten aanzien dej
geneeskundige verzorging van de bedeel
den bij het Burgerlijk Armbestuur niet
over te gaan tot aansluiting bij het Zie
kenfonds „Walcheren". Nu de gemeente
geneesheer met pensioen is gegaan, is
de wensch geuit, om deze aangelegen
heid aan den raad in zijn tegenwoordige
samenstelling ter beslissing voor te leg
gen. B. en W. hebben deze zaak weder
om van verschillende zijden bezien en het
voor en tegen overwogen. Aan de hand
van financiëele gegevens zijn zij nog ver
sterkt in hun oordeel, zich tegen een
aansluiting te moeten verzetten.
Zij meenen nog steeds, dat-de verzorging
der armlastige patiënten geen verbetering
door zulk een aansluiting zal ondergaan.
De behandeling door den gemeente-g.e-
neesheer en specialisten gaf nimmer tot
eenige klacht aanleiding, en ook het ver
strekken van geneesmiddelen had even
eens naar behooren plaats.
Het belang van de hoofdreden om de
Vrijdag j.l. liep het
3000 ton metende
Engelsc'he stoom
schip „Shon-ga", toe-
belioorend aan de
Firma Elder Demp
ster en Go. te Liver
pool, bij IJmuiden,
na het verlaten van
de haven, op het
strand en brak mid
dendoor. Eerst Za
terdagochtend kon
den de schipbreuke
lingen, 41 in getal,
met behulp van twee
reddingbooten gered
w-ord-en.
Op den voorgrond
zien wij een partij
van de duizenden ba
len cacao, welke
massa het uitvaren
van een reddingboot
zeer bemoeilijkte.
Voor bijzonderhe
den zie men onder
Gemengde 'Berichten
in dit nr.
geworden was verhaastte hij zijn pas. Hij1
liep thans langs het voetpad.aan den oever
van de rivier. Deze weg, o-m naar zee te
komen, was ongeveer vier mijlen langer,
maar hij verkoos die boven de ldan van
Ro-sevaliion, waar hij kans liep de een of
ander der Tresillians- tegen te komen.
Maar op eens bedacht hij zich dat allen,
met inbegrip van Abigail, zich op het veld
zouden bevinden, en daar -de weg over de
duinen veel aangenamer was, veranderde
hij van richting, en bevond zich weldra
in de schaduw der welbekende laan, die
voorbij de hoeve naar de duinen voerde.
Hij- liep langzaam met gefro-nsd voor
hoofd en de oogen naar den grond gesla
gen en zijn stemming was alles behalve
rooskleurig. Eensklaps keek hij verschrikt
op bij- het hooren van den lichten hem
welbekenden voetstap, en in het volgende
oogenblik zag hij Abigail recht op hem
afkomen. Zij was ^geheel in het wit ge
kleed, wat haar buitengewoon goed stond.
Zij hield haar hoed, die met een licht ro-od
lint was opgemaakt in de hand, en zwaai
de dien in het gaan heen en weder. Het
golvende, blonde haar viel, door het zon
licht beschenen, als een gouden sluier
over haar schouders, haar lippen waren
even geopend en toonden twee rijen paarl-
witte tanden, en de blo-s van jeugd en
gezondheid kleurde haar vriendelijk ge
i—
't Is een treurige waarheid, maar -toch
een waarheid^ dat we altijd neiging hebv
ben om opziclizelf goede dingen te m i s-
b r u i k e n, zoodat wat een zegen kon en
moest zijn, tot zonde wordt.
De a u t o is een mooie uitvinding, waar
voor we dankbaar mogen zijn. En dat het
gelukt is in de natuur verborgen, d. w. z.
door God geschonken krachten, te ontdek
ken en te gebruiken, zoodat we de r a d i o
hebben gekregen, mag als een zegen
worden beschouwd.
Maar nu komt 't aan op het goede ge
bruik.
En ik geloof, dat er waarheid schuilt in
wat een Engelsch opvoedkundige schreef
en waarvan ik via „Timo-thous" kennis
nam:
„De auto-manie heeft ons leven ruste
loos gemaakt, de radio-manie veroorzaakt
in ons en in onze kinderen een leegheid
van geest en een verlangen alles voor ons
te la-ten doen, terwijl wij in een leunstoel
zittenWe worden veeleer toeschou
wers dan werkers".
Dit lijkt me juist gezien. En ik meen
de daarom goed te -doen deze uitspraak
hier even -te belichten.
Vergeten we het niet dat vermeerdering
van zegen ook be teekent: moer verantwoor
delijkheid.
OPMERKER.
gemeentelijke patiënten onder te brengen
bij het Ziekenfonds, n.l. liet recht tot
vrije artsenkeuze, wordt volgens B. en
W. overschat. Temeer waar ook bij het
ziekenfonds het verwisselen van arts tol
de hooge uitzonderingen blijft behooren.
Dat liet cachet vair armverzorging zou
worden weggenomen, gaat ook niet op,
daar de kosten toch ten laste van het B.
Armbestuur blijven, en de gemeente-ge
neesheer in het bezit is van een lijst van
bedeelden, aan de hand waarvan de brief:
jes voor apotheker en vroedvrouw wor
den afgegeven. Do gemeente zal toch do
beschikking moeten houden over een ge
neeskundige afgescheiden van de di
rectie van het gemeenteziekenhuis die
belast kan worden met de controle van
het geheele personeel in dienst der ge
meente bij ziekte, enz. Ook voor hulp
aan tijdelijk bedeelden of aan cle tijdelijk
te Vlissingen vertoevende personen zal
eenc verloskundige niet kunnen worden
gemist. Nog komt daarbij,* dat door het
'ziekenfonds geen specialistische lmlp en
Röntgen foto's betaald worden.
Uit overgelegde berekeningen blijkt, dat
de kosten bij aansluiting aan het zieken
fonds op f 5444.74 worden geraamd, en
bij behoud van den tegenwoordigen toe
stand op f4992.50 per jaar.
Daarbij komt nog, dat vele bedeelden,
die thans zelf premie aan hel ziekenfonds
betalen, dil. dan waarschijnlijk zullen na
laten.
B. en V. stellen dan ook voor, niet
tot aansluiting bij het ziekenfonds over
te gaan, en weder een gemeente-genees
heer te benoemen, op een aanvangs-sa-
laris van f 3000 met 2 tweejaarlijksche
verhoogingen van f 250.
B. en W. stellen voor aan den heer
J. E. J. Jurrv, 110 vierk. M. bouwgrond
en 412 vierk. M. tuingrond te verkoopen
aan den Koudekerkschen straatweg, en
in verband met die bouwplannen den huur
van een drietal gemeente-woningen op
te zeggen, deze gemeente-woningen af te
breken en hetzelfde te doen met een
tweetal schuren en liet voormalige lij
kenhuisje ter plaatse. De koopsom van
de gronden bedraagt f2930.
In verband met de uitbreiding van de
woonstad in het westelijk gedeelte van
Vlissingen is het van groot belang, vol
gens B. en W., dat het plantsoen wordt
in stand gehouden en zoo mogelijk wordt
uitgebreid. B. en W. stollen daarom voor
18200 vierk. M. van het voormalige fort
de Nolle tot plantsoen om te werken. Dit
door den grond eerst om te ploegen,
wat f300 kost tegen f2300 bij omspit
ten. Er zullen 455000 stekken noodig zijn,
ten deele uit eigen plantsoen en voor
het overige te koopen voor f600. Het
werk kan door werkloozen geschieden en
zal f 2100 aan werkloon kosten. De to-
taalkosten bedragen dus f 3000, welke
som uit den post onvoorzien 1928 kan
worden gevonden.
laat.
Paul keek ademloos naar deze bekoor
lijke verschijning. Het scheen hem toe, dat
zij er nooit zoo lief had uitgezien. Maar
opeens schoot hem een andere gedachte
te binnen. Hoe zo-u zij zich houden? Zo-u
zij hem, gelijk zij: -altijd gedaan had, met
uitgestrekte hand en een vriendelijken
groet tegemoet komen? Zou zij zeggen,
dat zij blij- was hem te zien, zooals zij den
laatsten keer gedaan had? Zo-u hij tot de
ontdekking komen, -dat al zijn vrees on
gegrond was geweest, dat zij nog dezelfde
Abigail van ouds was, of zouden zijn
ergste vermoedens bevestigd worden?
Hij zag haar even stilstaan toon zij
hem ontdekte, waarna zij de oogen neer
sloeg, en een gloeiende blos haa.r naar
het aangezicht steeg. Wat moest dat be
duiden? Was zij; van plan om te kee-
ren? Neen, zij liep door met een vasten,
rustigen tred, maar hield daarbij de oogen
voortdurend op den grond gevestigd. Zij
liepen beiden aan denzelfden kant van
den weg. Nog één oogenblik en dan zou
den zij vlak tegenover elkander staan.
Natuurlijk z-ou zij dan opzien, en hem
vriendelijk groeten zooals altijd.
(Wordt vwvoljfd.)
f-
„Dat mo-ogt gij in geen geval, Abigail",
luidde het strenge antwoord. „Spreek mij
nooit meer over dez,e zaak."
„Goed vader", antwoordde zij gedwee,
en met gebogen hoofd en langzame schre
den keerde zij naar huis terug.
Het was de derde Zaterdag na dien
bewusten middag aan het strand. Het we
der was buitengewoon fraai, en de oogst
in - vollen gang. Vroeger was het altijd
de gewoonte, dat Paul Vivian, zoolang
de oogst duurde, Mr Tresillian des Za-
terdagmiddags een handje ging helpen,
en men had hem dan menigmaal gepre
zen om zijn handigheid in het binden
van korenschoven en het maken van t
hooischelven. Ja. Mr Tresillian had meer-
malen gezegd, dat er in het gansche dorp
geen beter hooier was dan Paul Vivian,
en dat hij zijn zoon Jack verreweg de
baas was in de kunst van het maaien,
niettegenstaande Jack zijn leven lang op
een boerderij: was geweest.
De oogstmaand was voor Paul steeds
een heerlijke tijd geweest. Hij- beschouw
de het werk niet als een vermoeienden
arbeid, want het was hem een waar
genot. Hij: vond het heerlijk om buiten
op het veld de glimmende schoven op
te binden en te luisteren naar het gezang
der maaiers, naar het eentonig geluid
der zeisen, en te lachen om de grappen
der arbeiders en hen allerlei verhalen
over de kraaien en den koekoek te hoo
ren doen. En 'twa,s zoo prettig om bij
het licht der volle maan de schoven
naar huis te rijden, en in de groote keu
ken van Ro-sevallion aan het avondeten
deel te nemen, terwijl Abigail naast hem
zat. Da,t alles was als een heerlijke droom,
een welkome afwisseling in den eentoni-
gen sleur van het dagelijksc-he leven.
Maar dit jaar scheen men niet van zijne
hulp gediend. Hij kon- in de verte de
bekende geluiden hooren, die uit het an
ders zoo stille dal van Rosevallion tot
hem kwamen; liet scherpen der zeisen
en het gelach der arbeiders, en onwil
lekeurig kwam het verlangen bij hem o-p
om zich bij de oogsters te mogen voegen,
en de goudgele schoven te binden, .gelijk
hij zoo menig jaar gedaan had.
„Maar wat komt het er op aan", zeide
hij tot zich zelf. „Ik ga toch gauw heen,
en misschien kom ik nooit terug. Wij
kunnen niet altijd jongens en meisjes
blijven. Ik zal mijn best doen om Abie
te vergeten, zooals zij, mij vergeten heeft.
Zij- had hét wel o-p een andere manier
kunnen do-en, dunkt mij, maar zij hebben
er haar misschien toe gedwongen, en
daarom wil ik haar geen kwaad hart
toedragen."
Toen hij het hierover met zichzelf eens
